Unicode...
>>>>>>>>>
.
.
ကိုယ်ဝန် ၃ လ.....။
"ကိုကိုရေ..!!!"
"လာပီ ကလေး !! ...ဒီမှာ ကလေးစားချင်တဲ့ ဖရဲသီးချိုချိုလေးလဲ ရပြီ.. ကလေးစိတ်ကြိုက်စားလို့ရပြီဗျာ..."
ဇိုင်း ဖရဲသီးအလုံးကို အလည်ကပိုင်းပြီး ဇွန်းတစ်ချောင်းနဲ့ သုသုလေး ဆီအပြေးလေးလာသည်။
ဖရဲသီးကို အစိတ်လေးတွေစိတ်ပေးပါ့မယ်ဆိုတော့လဲ မရ ။ ဒီတိုင်းအလုံးလိုက်ကို ဇွန်းနဲ့စားချင်တယ်ပဲ ပြောနေလို့ ဇိုင်း မှာ ဖရဲသီးကို သေချောရေသန့်စင်အောင်ဆေးပြီး ထပ်ခြမ်းခွဲကာ ယူလာပေးရသည်။
သုသု ကိုယ်ဝန်ရှိကတည်းက သုသုကို ဘာတစ်ခုမှအထိခိုက်မခံနိုင်လောက်အောင်ဖြစ်နေရသည်။ ဇိုင်း ကိုယ်တိုင်လဲ ကုမ္ပဏီကိုမသွားတော့ပဲ သုသု အနားမှာသာနေပြီး သုသု စားချင်တာလေးတွေကို ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျလုပ်ကိုင်ပေးသည်။
ကုမ္ပဏီ က အလုပ်တွေကိုလဲ အိမ်မှာပဲလုပ်ကိုင်သည်။ အရေးကြီး ကိစ္စမဟုတ်ရင် ကုမ္ပဏီကို ကျော်ထက်တို့နဲ့ပဲလွှဲထားသည်။
ဧည့်ခန်း စားပွဲမှာ စာရွက်စာတမ်းတွေ နဲ့အလုပ်ရှုတ်နေတဲ့ ဇိုင်း ကို ဖရဲသီးစားချင်တယ်လို့ ပူဆာတဲ့ ဗိုက်ဗိုက်လေး ကြောင့် ဇိုင်း ချက်ချင်းထကာ သွားပြင်ပေးရသည်။ အိမ်မှာ ဒေါ်ချိုအပြင် အလုပ်သမားတွေအများကြီးရှိနေပေမယ့် ကလေးနဲ့ပက်သတ်သမျှအားလုံးကို ဇိုင်း ကိုယ်တိုင်လုပ်ချင်တာကြောင့် ကလေး ကိစ္စအသေးမွားကအစ ဇိုင်း ကိုယ်တိုင်ပဲလုပ်ကိုင်သည်။
ဇိုင်း အလုပ်လုပ်နေတဲ့ ဘေးမှာ ဟာသကားဖွင့်ကြည့်ပြီး တင်မလွေချိတ်ထိုင်ကာ ပေါင်ပေါ်ကိုဖရဲသီးတင်ရင်း အားရပါးရ ဇွန်းနဲ့ခပ်စားနေတဲ့ ကလေးကိုကြည့်ကာ ဇိုင်း အသည်းတယားယားဖြစ်နေသည်...။
သုသု ကိုယ်ဝန်က ၂ လကျော် ၃ လထဲဝင်နေသည်မို့ သုသု ဗိုက်ကလေးက အရင်လို ပြားချပ်ချပ်ဖြစ်မနေပဲ ဆူမို့မို့လေးဖြစ်နေသည်။
အရင်က သုသု အတွက် ဝယ်ပေးထားတဲ့ တီရှပ်အကျႌလေးတွေသည်လဲ အခု သုသု ဝတ်လိုက်ရင် အရင်လိုအနေတော်ဖြစ်မနေပဲ ဗိုက်ကလေးမှာ ပူပွပွလေး ကပ်နေတတ်သည်။ ထို့ကြောင့် သုသု အတွက်နောက်ထပ်အကျႌအပွလေးတွေထပ်ဝယ်ပေးရန်စဉ်းစားပေမယ့် ချစ်ဖို့ကောင်းတဲ့ ကလေးလေးက အကျႌတွေထပ်ဝယ်ပေးမည်ကို ငြင်းကာ ဇိုင်း ရဲ့ တီရှပ်အကျႌဖားဖားကြီးကိုပင် ယူဝတ်တတ်သည်။
အခုလဲ ဇိုင်း Shirt အကျႌကြီးကိုဝတ်ထားပြီး ထိုအကျႌထဲမှာပင် သုသုလေး တကိုယ်လုံးမြုတ်နေသည်ကို ဇိုင်း ကြည့်ရင်းကြည့်ရင်း တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ပိုပိုပြီးအသည်းယားကာ သုသု အနားကပ်သွားပြီး ခါးလေးကို သာသာလေး ဖက်ကာ တကိုယ်လုံးလိုက်နမ်းပစ်လိုက်သည်။
"ခစ် ခစ်.. ကိုကိုရေ ယားတယ် မနမ်းနဲ့... ကိုကို လို့.... "
"ကလေး ဆီကအနံလေးက မွေးနေတာပဲ ..ကိုကို နမ်းလို့မဝဘူး ကိုကိုရဲ့ကလေးလေး ကိုကို့ရဲ့ယောက်ကျားလေး ငြိမ်ငြိမ်လေးနေပေးကွာ ခဏလေး နမ်းဦးမယ်အင်းး တကယ်မွှေးတာ.."
"ကိုကို! ခစ်ခစ် အဲ့လည်ပင်း ကို မနမ်းနဲ့လို ယားပါတယ်ဆို.."
ဇိုင်း သုသုလည်တိုင်ဖွေးဖွေးလေးဆီကို နှာဖျားလေးနဲ့လိုက်နမ်းကာ ကလိနေတာကြောင့် သုသု လက်တစ်ဖက်နဲ့တွန်းကာတားယူနေရသည်...ကျန်လက်တဖက်က ဇွန်းလေးကိုကိုင်ထားတာကြောင့် မအား။
သုသုလေးရယ်နေရင်း ကြာရင် မောဟိုက်လာမှာစိုးတာကြောင့် ဇိုင်း ဆက်မစတော့ပဲ ရပ်လိုက်သည် ထိုအခါမှ သုသု အသက်ဝဝရှုရသည်။
စောနက အရမ်းရယ်ထားတာကြောင့် သုသု မျက်နှာတစ်ခုလုံးနီရဲနေတဲ့ အပြင် စားထားတဲ့ ဖရဲသီးဖတ်လေးတွေဟာလဲ သုသု နှုတ်ခမ်းနားတစ်ဝှက်မှာ ငြိတွယ်နေသည်။
သုသုလေးရဲ့ အခုလို ဖယိုဖရဲ ပုံစံလေးက ဇိုင်း မျက်စိထဲ ဘယ်အရာနဲ့မှ မတူအောင် ချစ်ဖို့ကောင်းနေလွန်းသည်။ ဇိုင်း သုသုရဲ့ ချစ်စရာကောင်းတဲ့မျက်နှာလေးကိုသေချာစိုက်ကြည့်ရင်း နှုတ်ခမ်းနားဆီက ဖရဲသီးအဖတ်လေးကို ဇိုင်းလက်မနဲ့ယူလိုက်ပြီး ဇိုင်းလျှာပေါ်တင်ကာ အရသာခံရင်း...
"အရမ်းချိုတယ်.."
သုသု ဇိုင်းလုပ်တာကိုသေချာကြည့်ရင်း ပြုံးနေသည်....။
"အင်း ချိုတယ်...ကိုကို စားချင်လား ကလေးကျွေးမယ်လေ..."
"အင်း စားချင်တယ်... ဒါပေမယ့် ဖရဲသီးတော့ မဟုတ်ဘူး..."
ဇိုင်း ကို ခွံကျွေးဖို့ပြင်နေတဲ့ သုသုရဲ့ မျက်နှာလေးနားကို ဖြည်းဖြည်းချင်းတိုးကပ်သွားကာ သုသုနှုတ်ခမ်းရဲလေးကို စားသောက်နေလိုက်သည်နှင့် သုသု သည်လဲ ဇိုင်းနဲ့အနမ်းကမ်ဘာမှာ မျက်လုံးလေးမှိတ်ကာ စီးမြောနေလိုက်သည်။
အတော်ကြာသည်ထိ နမ်းရှိုက်ပြီးသည်နှင့် ဇိုင်း သုသုနှုတ်လမ်းလေးကို ပြွတ်ခနဲ့မြည်အောင် တစ်ချက်စုတ်ရင်းလွတ်ပေးကာသုသု နှုတ်ခမ်းဆီကျန်ရှိနေတဲ့ တံတွေးပေကို ဇိုင်း လက်မနဲ့ ပွတ်ဆွဲကာ သန့်စင်ပေးပြီး.....
"ကိုကိုရဲ့ကလေးလေး နှုတ်ခမ်းလောက် ဘယ်အရာမှမချိုဘူး... ချစ်တယ် ကလေး"
ဇိုင်းရဲ့ချစ်စကားကြားကို နေ့တိုင်း အမြဲတိုင်းလိုလိုကြားနေရပေမယ့် ကြားရတိုင်းမှာမရိုးနိုင်အောင် သုသု ကို ပြုစားနိုင်လွန်းသည်...။
သုသုကိုစိုက်ကြည့်နေတဲ့ ဇိုင်းရဲ့အကြင်နာမျက်ဝန်းတွေကို သုသု မြတ်နိုးစွာစိုက်ကြည့်ပြီး အပြုံးလေးနဲ့...... ။
"ကလေးလဲ ကိုကို့ ကို အရမ်းချစ်တယ်..."
ဇိုင်း သုသု ကိုယ်လေးကိုရင်ခွင်ထဲထည့်ကာဖက်ထားရင်း မျက်နှာမှာလည်း တလောကလုံးကိုအပိုင်စားရထားသလို ကျေနပ်ချင်းအပြုံးတွေနဲ့ပင်.............။
>>>>>>>>>>>>>>>>>>
ဇိုင်း နဲ့သုသု ဒီနေ့ ကျော်ထက်တို့လက်ထက် လက်မှတ်ပွဲလေးကိုသွားရမှာကြောင့် ပြင်ဆင်နေသည်။
ဟိုတလောက ဝန မရှိတုန်း ကျော်ထက်နဲ့ဇိုင်း အလုပ်ကိစ္စဆွေးနွေးနေချိန်ပေါ့။ အကိုဝန ကို ချစ်ပေမယ့် လက်ထက်ခွင့်တောင်းချင်တာကို မပွင့်တပွင့်လုပ်နေတဲ့ အကိုကျော်ထက် ကို သုသုစိတ်မရှည်ဖြစ်လာသည်။ ထို့ကြောင့် သုသု ဗိုက်ကလေးပွတ်ရင်း ဇိုင်း တ်ို့ အနားသွားကာ...
"ကိုကို....."
"ဟင် ကလေး ပြောလေ.. ဘာစားချင်လို့လဲ...."
ဇိုင်း စာရင်းတွေလက်မှတ်ထိုးနေရင်း သုသုခေါ်တာကြောင့် ထိုစာရင်းစာရွက်တွေကို ကျော်ထက်ရှေ့ချကာ. သုသုလေး ကို ကြည့်ပြီးပြောသည်.။ ကျော်ထက်ကတော့ သူ့Boss အကြောင်းကိုသိသူပီပီ သူ့Boss ရှေ့က စာရွက်စာတမ်းတွေ ပါယူပြီး အလုပ်ဆက်လုပ်နေလိုက်သည်...။
"အကိုဝန ရော မတွေ့ပါလား..."
"အော် ဝန လား... ဝန က ကိုကို ရှယ်ယာဝင်တစ်ယောက်နဲ့သွားဆွေးနွေးဖို့လွှတ်လိုက်တယ်..ကလေး ဝန ကို ခိုင်းစရာ ရှိလို့လား"
"ဟင့်အင်း မရှိပါဘူး..."
ထိုအခါ သုသု စိတ်ကူးထဲမှာ အတွေးစနည်းနည်းလေးပေါ်လာပြီး ဇိုင်း ကို မျက်စပစ်ပြီး အနားနားတိုးဖို့ခေါ်ကာ တိုးတိုး တိုးတိုး နဲ့တစ်ခုခုပြောလိုက်သည်။
ခေါင်းစိုက်ကာ အလုပ်လုပ်နေတဲ့ ကျော်ထက်ကတော့ ထိုအခြေနေကို မတွေ့လိုက်။
"ကိုကို.. ကလေး အခုတလော အကိုဝန ကိုကြည့်တာ အရင်ကထက် ပိုချောလာသလိုပဲနော်..."
သုသု ပြောလိုက်တော့ ကျော်ထက် လက်မှတ်ထိုးလက်စ ပင်ရပ်တန့်သွားသည်။ ဇိုင်းကလဲ သူ့ကလေးလေး ဘာဖြစ်ချင်နေမှန်းသိတာကြောင့် သူ့ကလေး ပြောတဲ့အတိုင်း ဝန ကို အရောက်ပို့ရန် ဝင်ကူညီရသည်။
"အင်း ဟုတ်မယ်ထင်တယ် အဲ့တာကြောင့် ဟိုတလောက ဝန သွားညှိနှိုင်းတဲ့ ဧည့်သည်တစ်ယောက်က ကိုကို့ဆီဖုန်းဆက်ပြီး ဝန အကြောင်းမေးဖူးတယ်.."
ကျော်ထက် အလုပ်လုပ်နေရင်း အလုပ်ထဲစိတ်မပါတော့ပဲ ဇိုင်းနဲ့သုသု ပြောနေတဲ့စကားတွေကိုသာ မသိမသာ နားစွန့်နေသည်။
"ဟုတ်လား ကိုကို.. ဘာမေးတာလဲ...ကလေးကိုပြောပြ"
"ဘာရယ်မဟုတ်ပါဘူး ကလေးရယ်... အိမ်ထောင်ရှိလား Rs ရှိလားပေါ့..ကိုကိုကလဲ တဖက်က ဧည့်သည်ဆိုတော့ မကောင်းတတ်လို့ပြန်ဖြေပေးရတယ်လေ..."
"အကိုဝန က လူပျိုလူလွတ်ဆိုတော့ မိန်းကလေးတွေဝိုင်းဝိုင်းလည်နေမှာပဲနော်"
"ဒါပေါ့ ကလေးရဲ့..."
ကျော်ထက်တစ်ယောက် စိတ်တွေဘယ်လိုမှ မတည်ငြိမ်နိုင်တော့ပေ။
သခင်လေးပြောတာမှန်တယ် အခုတလော Bae နေထိုင်ပုံ ဝတ်ဆင်ပုံတွေက အရင်ကနဲ့မတူပဲ ပိုလို့သန့်ပြန့်ပြီးချောလာသည်။ ကျော်ထက်က Boss အစား Company ကိစ္စအာလုံးတာဝန်ယူထားတာမို့ တချို့ နိုင်ငံခြားက ရှယ်ယာရှင်ပဲ ဖြစ်ဖြစ် ပြည်တွန်းက ရှယ်ယာရှင်ပဲဖြစ်ဖြစ် Bae ကို သွားဆွေးနွေးခိုင်းတာများသည်မို့ကျော်ထက် Bae ကို စိတ်မချ ဖြစ်နေရတာ အခု သခင်လေးနဲ့ Boss ပြောကာမှ ကျော်ထက် ဘယ်လိုမှ အလုပ်ဆက်မလုပ်နိုင်တော့ပေ။ ဘာလို့ဆို Bae အခုသွားတွေ့မယ်သူက မိန်းကလေး ဖြစ်နေတာမို့။
သုသု အကိုကျော်ထက်ပုံစံကိုကြည့်ပြီး ကြိတ်ပြုံးနေသည်။ ဇိုင်းသည်လဲ လုပ်ချင်တာလုပ်ပြီး ပြုံးပျော်နေတဲ့ ကလေး ကို ငေးကြည့်ကာ အချစ်ပိုရပြန်ပါပြီ။
"ဟို Boss.... "
ဇိုင်း သုသုကိုငေးကြည့်ရင်း ကျော်ထက်ခေါ်သံကြောင့် လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။
"အင်း ပြော...."
"ကျွန်တော် ဝန နောက်ခဏလိုက်သွားချင်လို့ ရမလား ကျန်တဲ့စာရင်းတွေကို ကျွန်တော်ပြန်လာမှ ဆက်လုပ်လိုက်မယ်"
ကျော်ထက်စကားကို ဇိုင်း ခေါင်းညှိမ့်ကာရယ်ကျဲကျဲနှင့်....။
"ဘာလဲ စိတ်မချတော့ဘူးလား..."
ဇိုင်း ပြောလိုက်တော့ ကျော်ထက် ရှက်ပြုံးပြုံးကာ...
"ဟုတ်.. အဲ့တာဆို ကျွန်တော် သွားလိုက်ပါဦးမယ်.."
ပြောပြီးသည်နှင့် ကျော်ထက် ထသွားလိုက်ပြီး တံခါးနားရောက်တော့....။
"အကိုကျော်ထက်....."
"ဗျာ..သခင်လေး...."
"အကိုဝန နဲ့တွေ့ရင် တခါတည်းချည်ပြီးတုတ်ပြီး လုပ်ခဲ့ဦးနော်...မဟုတ်ရင် တခြားလူ ချည်သွားလိမ့်မယ် သိလား..."
"ဟုတ် စိတ်ချပါ သခင်လေး.. ကျွန်တော်သူကို့ဘယ်သူလက်ထဲမှ အပါမခံဘူး..."
ပြောပြီးသည်နှင့် ကျော်ထက် တစ်ချို့တည်းပြေးထွက်သွားသည်။ ထိုနေ့က အကိုကျော်ထက် အကိုဝန ကိုလက်ထပ်ခွင့်တောင်းခဲ့သလို အကိုဝန ကလဲ အကိုကျော်ထက် ကိုလက်ခံခဲ့သည်လေ...။
နောက် ၁ လနေတော့ ဖြုန်းစားကြီး လက်ထက်ဖိတ်စာကို ဇိုင်းတို့ကိုလာပေးတော့ သုသု ကိုယ်တိုင်အံသြသွားရသေးတယ်။
အမြန်ဆုံးစီစဉ်မယ်ဆိုပေမယ့် အခုလောက်ထိ မြန်မယ်လို့မထင်ထားခဲ့တာကြောင့်ပင်...။
ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် အကိုကျော်ထက် နဲ့အကိုဝန အခုလိုပေါင်းဖက်သွားတာကိုပင် သုသု အရမ်းပျော်နေပါသည်....။
ဒီနေ့ ကျော်ထက်တို့ လက်ထက်ပွဲကြောင့် ဇိုင်း သည် သုသုလေးအတွက်အဝတ်စားရွေးပေးနေသည်ကိုသုသုလေးက မွေ့ယာပေါ်ထိုင်ကာ ဇိုင်း တီရှပ်ဖြူကြီးတစ်ထည်ဝတ်ကာ စောင့်နေသည်....။
"ကိုကိုရေ...အကျႌရွေးနေတာ ပြီးသေးဘူးလားလို့ ကြာနေပြီနော် ဟိုမှာ အကိုကျော်ထက်တို့စောင့်နေလောက်ပြီ.."
"ရွေးလို့ပြီးပြီ ကလေးရဲ့..ခဏလေးနော် ကိုကို ဝတ်ပေးမယ်..."
ဇိုင်း ရေချိုးပြီးထဲက သုသုအတွက် အဝတ်စားရွေးနေသည်မှာ အကျႌပင်မဝတ်နိုင်...။
ဇိုင်းအတွက် စတိုင်ပင်ဝမ်းဆက် အပြာရင့်ရောင်ကိုထုတ်ထားပြီး သုသုအတွက်တော့ အပြာနုနုအရောင်လေးကိုသာ ထုတ်လာလိုက်သည်။
ဇိုင်း အဝတ်စားထုတ်လာသည်နှင့် ကုတင်ကျယ်ကြီးပေါ်မှာ တင်မလွေချိတ်ထိုင်ပြီး ဝက်ဝံအရုပ်လေးပိုက်ကာ ထိုင်စောင့်နေတဲ့ကလေးငယ်...။
မတော်တရော် ဇိုင်း တီရှပ်လက်ရှည်ကိုဝတ်ထားသည်မှာ ကလေးနဲ့ဆိုရင် ပေါင်လည်ထိပင်ရောက်နေသည်။ ဒါ့အပြင် ဘောင်းဘီရှည်ဝတ်မထားပဲ အတွင်းခံတစ်ထည်ပဲဝတ်ထားတဲ့ ကလေးရဲ့ပုံစံလေးဟာ အရမ်းဆွဲဆောင်မှု့ရှိကာ ဇိုင်း အတွက်ဝိုင်တစ်ခွက်လိုမူးယစ်စေသည်။
ဇိုင်း တီရှပ်အကျႌလည်ပင်းပေါက်ဟာ သုသု နဲ့ဆိုရင် ပုခုံးတစ်ဖက်အောက်နားထိလျှောကျနေတာကြောင့် သုသု ရင်ဘတ်ဆီက ပွင့်ဖတ်လွှာလေးကိုပင် အတိုင်းသားမြင်နေရတာကြောင့် ဇိုင်း ကလေးကိုကြည့်နေရင်း တံတွေးတချက်မြိုချလိုက်ရသည်။ ကလေး ကိုယ်ဝန်စရှိထဲက ကလေးနဲ့ချစ်တင်းနှောချင်တဲ့စိတ်ကို ဇိုင်း မနည်းပင်ချိုးနှိပ်ထားရသည်။
ဒါပေမယ့် တနေ့တခြား ပိုပိုပြီးချစ်ဖို့ကောင်းလာတဲ့ကလေးကြောင့် ဇိုင်း ဆန္ဒတွေပွင့်ထွက်ချင်လာရင်တောင် ကလေးမသိအောင်နေပြီး ရေချိုးခန်းဆီပြေးရသေးသည်...။
"ကိုကို လာလေ အကျႌကြီးကိုင်ပြီး ဘာရပ်လုပ်နေတာလဲ...."
"ဟင် ဘာမှမလုပ်ပါဘူး... ကိုကို့နားလာ ကလေး.. ကလေးအတွက်ဝတ်စုံလေးအရင်ဝတ်ပေးမယ်...."
ပြုံးရင်းပင် ဇိုင်း ပြောပြီးသည်နှင့် သုသု အနားလျှောက်လာကာ ဝတ်စုံတွေကို မွေ့ယာပေါ်ချလိုက်ရင်း သုသု အတွက်အဝတ်စား လဲပေးရန် အနားသွားလိုက်သည်....။
ဇိုင်း အပေါ်အကျႌမပါတဲ့အတွက် မြင်နေရတဲ့ ရင်ဘတ်က ကြွက်သားတွေနဲ့တောင့်ဖြောင့်တဲ့Bodyအပြင် သုသုအတွက်ဆို အမြဲတမ်းနွေးထွေးမှု့ပေးတဲ့ ရင်ခွင်တစ်စုံကြောင့် သုသု ခဏတာ ငေးကြည့်နေမိသည်....။
အမှတ်တမဲ့ အောက်ပိုင်းဆီအကြည့်ရောက်မိတော့ ခါးမှာဘောင်းဘီတောင် ဝတ်မထားပဲ သဘက်တစ်ထည်သာပတ်ထားသည်မို့ သုသု ရှက်ကာ မျက်နှာကြီးနီရဲပီး ဟိုကြည့်ဒီကြည့်နဲ့ မျက်နှာလွှဲလိုက်သည်...။
"ကို ကိုကို..အကျႌအရင်ဝတ်လေ.. တော်ကြာအအေးပတ်ဦးမယ်..."
ဇိုင်း သူ့ကလေး ကိုကြည့်လိုက်တော့ ရှက်နေတဲ့ပုံပေါက်တာကြောင့် စချင်လာတာနဲ့ ဇိုင်း သုသုထိုင်နေတဲ့ မွေ့ယာဘေးမှာဝင်ထိုင်ကာ...။
"ကလေးက ကိုကို့ ကိုရှက်နေသေးတာလား..."
ဇိုင်းမေးလိုက်တော့ သုသု မျက်လုံးလေးပုတ်ခတ်ပြီး ...။
"ဟို နည်းနည်း...."
"ဟားဟား ဘာရှက်စရာရှိလို့လဲ အချစ်ရယ် ကိုကို့ တကိုယ်လုံးမှာ ကလေး မမြင်ဘူးတဲ့နေရာမှမရှိသလို ကလေး တကိုယ်လုံးလဲ ကိုကို မမြင်ဖူးတဲ့နေရာမရှိဘူးလေ ဟုတ်တယ်မလား..."
"အာ...!ကိုကိုနော် !!ဘာ..ဘာတွေပြောနေတာလဲ... ရှက်လဲမရှက်ဘူး.."
သုသု မျက်နှာခရမ်းချဉ်သီးအလား နီရဲကာ ရှက်သွားပြီး ဇိုင်း ကို မျက်နှာလွဲကာ တဖက်မှာလဲ နှုတ်ခမ်းဆူထားသေးသည်။ ဇိုင်း စလိုက်လို့ စိတ်ကောက်သွားတဲ့ ကလေး ပုံစံလေးကို ကြည့်ကာ ဇိုင်း အသည်းတွေတဖြုတ်ဖြုတ်ကြွေရပြန်သည်...။
"Ok ok.. ကိုကို မစတော့ဘူးနော်...ကလေးလေး စိတ်တော့ မကောက်လိုက်ပါနဲ့ဗျာ... ကိုကို့ကလေးလေး စိတ်ကောက်ရင် ဒီက ကိုကိုက မနေတတ်လို့ပါ...နော် ကလေးရေ ကိုကို့ယောက်ကျားလေးရေ..."
ဇိုင်း သုသု ပုခုံးလေးကနေဆွဲလှည့်ပြီးပြောတော့... ဇိုင်း ကိုကြာကြာစိတ်မကောက်တတ်တဲ့ ကလေးက ခဏအတွင်းမှာ ပြုံးရယ်လာပြီး သူ့လက်သေးသေးလေးတွေနဲ့ မျက်နှာကိုအုပ်ထားလိုက်တော့ ဇိုင်း ကလေးလက်လေးကို ဆွဲခွာကာ.....။
"ကလေး.. ကိုကို့ ကို စိတ်ကောက်ပြေနော် ပြွတ်..."
"ကလေး ကိုကို့ ကို စိတ်မကောက်ပါဘူး... ကလေးဘာသာ နည်းနည်းရှက်လို့ ဟိုဘက်ခဏလှည့်နေတာ ဟီးဟီး.. "
သုသုပြောလိုက်တော့ ဇိုင်း အခုမှစိတ်ချသွားသလိုမျိုးလေးနဲ့ ချစ်ဖို့ကောင်းအောင်ရယ်နေတဲ့ သုသု ပါးလေးကို သာသာလေးဆွဲညစ်လိုက်သည်...။
"ကိုကို အကျႌဝတ်ပေးတော့လေ.. နောက်ကျတော့မယ်..."
"ဟုတ်ကဲ့ပါဗျာ ကိုကို့ မင်းသားလေးအလိုကျပါ.."
ဇိုင်း ပြောပြီးသည်နှင့် သုသု ဝတ်ထားတဲ့ အကျႌကိုချွတ်ကာ ပွဲတတ်ဝတ်စုံလေးကို ဝတ်ပေးကာ နက်စ်တိုင်လေးပါ သေချာချည်ပေးလိုက်တော့ ထိုပွဲတတ်ဝတ်စုံအပြာနုရောင်လေးနဲ့လိုက်ဖက်စွာ ချောမောနေတဲ့ ကလေး က အခုလက်ရှိ ကိုယ်ဝန်ဆောင်ထားသည်ဟုပြောရင် ဘယ်သူမှ ယုံမယ်မထင်။
စတိုလ်ပင်ဝမ်းဆက်ဖြစ်တဲ့အတွက် အနည်းငယ်ပွယောင်ယောင်ရှိတာကြောင့် ကိုယ်ဝန်ကလဲ ဗိုက်အရမ်းမထွက်သေးတာကြောင့်ရော ဆိုတော့ အခုကလေး ပုံလေးမှာ ကြွေရုပ်လေးပမာချောမောလှပလွန်းနေသည်...။
လက်မှတ်ထိုးပွဲက အကျဉ်းချုန်းဆိုပေမယ့် တချို့အသိမိတ်ဆွေ သူစိမ်းတွေလဲလာကြမှာမို့ သုသု အခုလိုပုံစံလေးကိုကြည့်ပြီး စိတ်မချ၍ ဖြစ်နိုင်ရင်မသွားချင်တော့ ဒါပေမယ့် တဖက်က လက်မှတ်ထိုးမယ့် နှစ်ယောက်အတွက်ကလဲ ဇိုင်း က အကိုလိုရော မိဘလိုရောဖြစ်နေတာကြောင့် မလွှဲသာတာမို့ သွားကိုသွားရမည်။
ဇိုင်း သုသုအတွက်ပြင်ပေးပြီးတာနဲ့ ဇိုင်းအတွက်ဝတ်စုံပါဝတ်လိုက်သည်...။
ဇိုင်း ဝတ်စုံဝတ်ပြီးတာနဲ့ နက်စ်တိုင်ချည်ရန်ပဲကျန်ခဲ့သည်ကြောင့် သုသု ဇိုင်း နက်စ်တိုင်ကိုင်ကာ အဆင်သင့်စောင့်နေလိုက်သည်။ သုသု သည် ဇိုင်းအတွက် နက်စ်တိုင်ချည်ပေးချင်လွန်းလို့ ဇိုင်းတို့ မင်္ဂလာပွဲမတိုင်ခင်ကပင် လေ့ကျင့်ထားတာမလား ။
အခုအခါမှလဲ ဇိုင်း ကုမ္ပဏီ သွားလို့ ဝတ်စုံဝတ်ရင် သုသု ကအမြဲတမ်း သူကိုယ်တိုင်ချည်ပေးသည်။ တခါတလေ သုသု အိပ်ပျော်နေလို့ ဇိုင်းကိုယ်တိုင် နက်စ်တိုင်ချည်လိုက်မိရင်အဲ့နေ့ ဇိုင်းကိုစကားပြောတော့ပဲ တစ်ယောက်တည်းငိုနေတတ်သည်။
အဲ့တာကြောင့် ဇိုင်း ကုမ္ပဏီ သွားတဲ့အချိန် ကလေးအိပ်နေခဲ့ရင် ကလေးနိုးတဲ့အချိန်ထိစောင့်ရင်စောင့် မစောင့်ရင် နက်စ်တိုင် မချည်ပဲ ကုမ္ပဏီကို ဒီတိုင်းသာသွားသည်။
ကုမ္ပဏီကို ဝတ်စုံဝတ်လာပြီး နက်စ်တိုင်ချည်မလာတဲ့ ဇိုင်းကို လူတွေကအံသြပြီးဝိုင်းကြည့်နေပေမယ့် ဇိုင်း ဂရုမစိုက် အရေးကြီးတာ ဇိုင်းရဲ့ကလေးလေး ဝမ်းမနည်းစေဖို့ပဲမလား။
အားလုံးပြင်ဆင်ပြီးသည်နှင့် ဇိုင်း ကလေး နှာဖူးလေးကိုတစ်ချက်နမ်းကာ လက်မှတ်ထိုးပွဲလေးကိုသွားလိုက်သည်။
အစိမ်းရောင်သစ်ပင် ပန်းပင်တွေကို ပတ်ပတ်လည်စိုက်ပျိုးထားပြီး ကျာ်ဝန်တဲ့ ဧရိယာအလည်မှာရှိတဲ့ ခရစ်ယာန် ဘုရားကျောင်းလေးထဲသို့ ဇိုင်း သုသုနဲ့လက်လေးချိတ်ကာ ဝင်လာခဲ့သည်။
ဇိုင်း တို့နဲ့အရမ်းရင်းနှီးတဲ့လူတွေအတွက်ရှေ့ဆုံးကပြင်ထားတာကြောင့် ဇိုင်းနဲ့သုသု အရှေ့ဆုံးခုံကိုလျှောက်သွားလိုက်သည်။ ခရစ်ယာန်ကျောင်း တစ်ခုလုံကို အဖြူရောင်ဆေးတွေ နေရာလပ်တစ်ခုမကျန်အောင်သုတ်ထားပြီး ဆေးခြယ်ပြီးသားအုပ်နံရံတွေကို အဖြူရောင်ဇာအပါးနဲ့ နေရာတိုင်းကို အစီအရီပြင်ဆင်ထားသည်။
ပြီးသည်နှင့် ဧည့်သည်တွေအတွက်ထိုင်ခုံရှည်တွေမှာလဲ အစွပ်ပုံစံ ဇာပိတ်အဖြူဖဲပြားပုံစံထွင်ပြီး စွပ်ပေးထားသေးသည်မို့ ရိုးရှင်းလှတဲ့ လက်ထက်ပွဲလေးအပြင် ဂုဏ် ပကာသနတွေ မပါစွာ အရမ်းကိုသဘောကျဖို့ကာင်းတာကြောင့် သုသု လမ်းလျှောက်လာရင်းပင် နေရာအားလုံးကို သမင်လည်ပြန်လျှောက်ကြည့်နေမိသည်။
ရှေ့ဆုံးခုံရောက်သည်နှင့် အဆင်သင့်ကြိုရောက်နေတဲ့ မမနိုးနဲ့ကိုဇော်အမြင် ကိုခန့်နဲ့ အသားဖြူဖြူခပ်ချောချော လူတစ်ယောက်ပါတွေ့တာကြောင့် သုသု အရမ်းပျော်သွားသည်။
ပွဲစတော့မှာ ဖြစ်သောကြောင့် အားလုံးနဲ့ တွေ့ပေမယ့် စကားပြောလို့မရတော့ပဲ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် အပြုံးနဲ့သာခေါင်းညှိမ့်ပြပြီးနှုတ်ဆက်လိုက်ရသည်....။
ထိုစဉ်.........။
လက်ထက်မယ့်သူနှစ်ဦး ဝင်လာပြီး ဖာသာ ရှေ့တွင် ဂတိသစ္စာပြုတိုင်တည်နေသည်မှာအလွန်ကြည်နူးဖို့ကောင်းပြီး စိတ်ချမ်းသာစရာမို့ သုသု မျက်တောင်မခပ်ငေးနေမိသည်။
ဇိုင်း ဘေးမှာထိုင်ပီး အပြင်ဆင်တွေကိုရော ကျော်ထက်တို့ကိုပါ မျက်စိကျွတ်ကျမတတ်ငေးကာ အားကျနေတဲ့ ကလေးကြောင့် ဇိုင်း အလိုမကျချင်....။
ထို့ကြောင့် ဇိုင်း သုသုလေးအနားကပ်ပြီး အသံတိုးတိုးနဲ့ပြောလိုက်သည်....။
"ကလေး...အားကျနေတာလား..."
ဇိုင်း မေးလိုက်တော့ သုသု ရဲ့ ပင်ကိုယ်ချစ်စရာကောင်းတဲ့ အပြုံးလေးပြုံးကာ ဇိုင်းလက်မောင်းလေးချိတ်ပြီး....။
"အင်း.. ကြည်နူးဖို့ကောင်းတယ်မလား ကိုကို အကိုကျော်ထက်တို့အတွဲကိုတောင် အားကျလာပြီး ဟီး..."
သုသု ပြောလိုက်တော့ ဇိုင်း ကျော်ထက်တို့အတွဲအပြင် အပြင်ဆင်တွေပါတစ်ချက်ဝေ့ကြည့်ပြီး သုသုလေး အနားပြန်ကပ်ကာ...
"ကလေး သဘောကျနေရင် ကိုကို တို့ နောက်တစ်ခေါက် လက်ထက်ပွဲပြန်လုပ်ကြရအောင်... "
ဇိုင်း ပြောလိုက်တော့ အံသြကာ မျက်လုံးလေးပြူပြီးပြန်ကြည့်လာတဲ့ ကလေးပေါက်စ...။
"ဘာလို့လဲ ကိုကို.."
"ကိုကိုကလေ ကလေးအတွက်ဆိုရင် ကိုကို့ရင်ထဲက အချစ်တွေအပြင် ဘယ်အရာကိုမှ ဘယ်သူ့ကိုမှ ကလေး အားကျရမှာမျိုးမရှိစေချင်ဘူး.."
ကိုကို ပြောလိုက်တဲ့စကားနဲ့တင် သုသု ရင်ထဲဘယ်လောက်ပျော်ရွင်ပြီး ကိုကို့အပေါ်ဘယ်လောက်တော့ ပိုပိုပြီးချစ်လာနေရတယ် ဆိုတာ ကိုကိုသိရဲ့လား ။ သုသု ဇိုင်း ကို ကြည့်ကာ အနူးညံ့ဆုံးအပြုံး ဇိုင်းတစ်ယောက်တည်းပေါ်မှာပဲထားရှိတဲ့ ကြည့်နာတဲ့မျက်ဝန်းလဲ့ပြာတွေနဲ့ အချစ်ပိုစွာစိုက်ကြည့်ရင်း....
"ကလေး ဘဝမှာ ဘယ်အရာနဲ့မှနှိုင်းယှဉ်လို့မရတော့တဲ့ ကိုကိုရဲ့အချစ်တွေကို ရထားတာနဲ့တင် ဘယ်အရာကိုမှအားမကျသလို ဘယ်အရာနဲ့မှလဲ မလဲနိုင်ဘူး။ ကလေးဘဝမှာတခြားအရာတွေထက် ကိုကို့အချစ်က အရေးကြီးဆုံးပဲ အဲ့တာကြောင့် ကလေးကို ဘယ်သူမှမယှဉ်နိုင်လောက်အောင်ပဲ ကိုကိုကပိုချစ်ပေးပါနော်"
"ကလေးရယ်"
သုသု အပေါ်မှာထားတဲ့ ဇိုင်းရဲ့အချစ်တွေကိုပြောပြရင်းသုသုကိုယ်တိုင်လဲ ဇိုင်းရဲ့အချစ်ကိုဘယ်လောက်လိုအပ်ကြောင်းပြောပြလိုက်တော့
ဇိုင်း ရဲ့အချစ် မေတ္တာ နဲ့ မြတ်နိုးမှု့ကို အရမ်းတန်ဖိုးထားတတ်လွန်းတဲ့ ကလေးရဲ့ ဖြေရှင်းတဲ့စကားသံလေးအဆုံး ဇိုင်း မျက်ရည်ပင်ဝဲသွားရအောင်ပင် စိတ်ထဲမှာကြည်နူးမှု့လေးဖြစ်ပေါ်ရသည်။
အခုချိန် စံအိမ်မှာသာဆိုရင် စကားတတ်လွန်းတဲ့ ဟော့ဒီက အချစ်ကလေးရဲ့နှုတ်ခမ်းရဲလေးတွေကို စားသောက်နေမိမှာပေမယ့်အခုတော့
ဇိုင်း လက်မောင်းကိုကိုင်ထားတဲ့ ကလေး လက်ကလေးကိုဆွဲယူကာ လက်ခုံလေးဆီ နူးည့ံစွာပင် အနမ်းလေးပေးလိုက်သည်။
လက်ထက်ပွဲပီးသည်နှင့် နိုးနိုးအပြင် ကိုခန့်တို့ပါစုပြီး စကားပြောနေရာဆီ သုသုနဲ့ဇိုင်း လျှောက်လာခဲ့သည်။ အမှန်တိုင်းပြောရရင် အခုချိန်ထိ ဒီလောက်ချစ်ဖို့ကောင်းတဲ့ ကလေးက ဇိုင်း အပိုင်ဖြစ်လာသည်ကိုပင် မယုံကြည်နိုင်သေးတာတော့အမှန်... ။
ဒီလောက် ဆင်တူဝတ်စုံနဲ့ပွဲတတ်လာသည်ကိုပင် အတင့်ရဲစွာ လက်ထက်ပွဲလာတဲ့ တချို့ဧည့်သည်တွေရဲ့အကြည့်က သုသုလေးရဲ့ ချစ်စရာကောင်းတဲ့မျက်နှာလေးဆီ မျက်စိကျွတ်ကပ်မတတ်ကြည့်နေတာကြောင့်လဲ ဇိုင်း ကလေးအနားက တစ်ဖွားမှမခွာ.... နိူးနိူးတို့အနားရောက်သည်နှင့်.....။
"မမနိူး နဲ့ ကိုဇော် "
သုသု လှမ်းခေါ်ကာ နိုးနိုးတို့ဆီပြေးသွားလိုက်တော့ ဇိုင်း စိုးရိမ်တကြီးထြစ်သွားသည်။
"ကလေး အဲ့လိုအရမ်းပြေးသွားလို့မသွားရဘူးလေ..ကလေး ကိုယ်ဝန်က နုနုလေးရှိသေးတယ်လေ..."
ဇိုင်း သုသုကိုစိတ်ပူကာပြောတော့ သုသုလေးသည်လဲ ဇိုင်း ကိုပြန်လှည့်ကြည့်ကာ သွားဖြီးပြနေလျှက် ရယ်ပြနေသည်..။
"ဟီးဟီး ကလေးက မမနိုးတို့ကိုတွေ့တော့ အရမ်းပျော်သွားလို့ပါ ကိုကိုရဲ့..."
ဇိုင်း ကိုပြောပြီးသည်နှင့်နိုးနိုး တို့ဘက်လှည့်ကာစကားပြောသည်။ ဇိုင်းလဲ ဇော်နဲ့နိူးနိူးကို အပြုံးနဲ့ပဲ နှုတ်ဆက်လိုက်သည်။
"သုသုလေးနေကောင်းတယ်မလား..."
"နေကောင်းပါတယ် မမရဲ့..."
"ကြည့်ပါဦး ဗိုက်ထဲမှာ ကလေးလေးရှိနေပြီဆိုတော့ နည်းနည်းလေးတောင် ဝလာသလိုပဲ အခုလိုလေးက ပိုချစ်ဖို့ကောင်းတယ်..."
" ကြည့်ရတာ သုသုလေး အရမ်းစိတ်ချမ်းသာပြီး ပျော်နေလို့ထင်တယ် ဟုတ်တယ်မလား.."
"ဟီးဟီး... "
ဇိုင်း ကတော့ သုသုဘေးမှာ ရပ်ပြီး သုသုကိုပြုံးကာ ကြည့်နေသည်။ နိုးနိုး တို့ကိုနှုတ်ဆက်ပြီးတာနဲ့ သုသု ကိုခန့်တို့ဘက်လှည့်ကာ...
"ကိုခန့် မတွေ့တာကြာပြီနော်...."
"အင်း ဟုတ်ပါ့ မတွေ့တာတောင်ကြာပြီ ညီ့ ဗိုက်ထဲက ကလေးလေးတွေအတွက် ကိုယ်ဂုဏ်ယူပါတယ်နော်..အကို အလုပ်တချို့မအားလို့ လာမပြောဖြစ်တာ ညီ စိတ်မဆိုးဘူးမလား..."
မြတ်မင်း ပြုံးစစနဲ့ပြောလိုက်တော့ သုသု လဲ သူ့ပင်ကိုယ်အပြုံးနုလေးတွေနဲ့ ပြုံးရယ်ပြကာ...။
"ရပါတယ် ကိုခန့်ရဲ့ သုသု နားလည်ပါတယ်.. ပြီးလြ စိတ်လဲမဆိုးပါဘူး..."
"တော်သေးတာပေါ့ ညီ စိတ်မဆိုးဘူးဆိုတော့.. နိူးနိူးပြောတာမှန်တယ် ညီက ဝကစ်ကစ်လေးဖြစ်လာတာ ပိုချစ်ဖို့ကောင်းတယ်...."
ဇိုင်း မြတ်မင်းပြောလိုက်တဲ့စကားကြောင့် ချက်ချင်းမျက်မှောင်ကျုံးသွားကာ သုသုအနားတိုးကာ သုသု ပုခုံးကိုဖက်ထားလိုက်သည်။ မြတ်မင်းနဲ့ဇိုင်း တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် တွေ့နေပေမယ့် အခုထိ ဇိုင်းကလဲအရင်မနှုတ်ဆက်သလို မြတ်မင်းဘက်ကလဲ ပြန်မနှုတ်ဆက်မိ သုသု ရှေ့မှာမို့ နှစ်ယောက်လုံးအဆင်ပြေအောင်နေပေမယ့် ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် တချိန်က စီးပွားပြိုင်ဖက်တွေမဟုတ်လား....။
ဇိုင်း အပြုမှုကြောင့် မြတ်မင်း.. ဇိုင်း ကိုကြည့်ပြီးပြုံးကာ..စကားဆက်လိုက်သည်...။
မြတ်မင်းဘေးမှာရပ်နေတဲ့ ဉာဏ် လက်ကိုကိုင်ကာလိုက်တော့ ဉာဏ် အပါဝင် အကုန်အံအားသင့်သွားကြသည်။
" အော် ဒါနဲ့ အားလုံးကို မိတ်ဆက်ပေးရဦးမယ်..ဒါ ကျွန်တော့်ချစ်သူပါ နာမည်က ဉာဏ် တဲ့...ဉာဏ် ဒါက ကိုယ့်အသိမိတ်ဆွေဆိုလဲဟုတ်တယ် ညီကိုမောင်နှမ ဆိုလဲမမှားဘူး "
ဉာဏ် လဲအားလုံးကို နွေးထွေးစွာပြုံးပြကာ ခေါင်းတစ်ချက်ညှိမ့်ပြပြီး....။
"အားလုံးတွေ့ရတာဝမ်းသာပါတယ်..."
မင်္ဂလာဆောင် သွားစရာရှိတယ် လိုက်ခဲ့ဆိုလို့သာ ဉာဏ် လိုက်လာရပေမယ့် ဘယ်သူ့မှမသိတာကြောင့် နည်းနည်းတော့ ကြောင်တောင်တောင်ဖြစ်နေသည်...။ဒါကိုသိတဲ့ လူကြီးက ဉာဏ် ကို နေရမခက်စေဖို့ အားပေးနေသည်ကြောင့် ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သူ့မျက်နှာမပျက်ရအောင် ဉာဏ် အတတ်နိုင်ဆုံး အဆင်ပြေပြေ နေတတ်အောင်နေသည်...။
ဟိုးအရင်ထဲက လူများတဲ့နေရာမျိုး မကြိုက်တတ်ပေမယ့် အခု ဦးမြတ်မင်းခန့် ဆိုတဲ့ လူကြီး ရဲ့ အသိုင်းဝိုင်းမှာ ဉာဏ် နေတတ်အောင် နေသည်...။ မင်္ဂလာပွဲပီးတော့ လူကြီး က သူနဲ့ခင်တဲ့ လူနှစ်ယောက်နဲ့ မိတ်ဆက်ပေးနေသည်မို့ ဉာဏ် အလိုက်သင့်ပြန်နှုတ်ဆက်နေစဉ်...
ဉာဏ် နှုတ်ဆက်နေတဲ့လူနှစ်ယောက်ကို လှမ်းခေါ်လိုက်တဲ့ အသံသေးသေးလေးကို ကြားတော့ ဉာဏ် အပါအဝင် အကုန်လှည့်ကြည့်လိုက်သည်...။
အပြာနုရောင် ဝတ်စုံကိုဝတ်ထားပြီး ချောမောလှပစွာ ချစ်ဖို့ကောင်းလွန်းတဲ့ ကောင်လေးတစ်ယောက် ဉာဏ် တို့အနားကိုပြေးလာတော့ ဉာဏ် ကိုယ်တိုင်တောင် ထိုကောင်လေးကို ငေးခနဲဖြစ်သွားရသည်။ ပြေးလာတဲ့ ထိုကောင်လေးနောက်မှာ ထိုကောင်လေးနဲ့ဆင်တူဝတ်စုံဝတ်ထားတဲ့ လူကြိီးတစ်ယောက်က စိုးရိမ်စွာ စိတ်ပူနေသည်။
ထိုကောင်လေး သည် ဉာဏ် တို့ အနားရောက်သည်နှင့် ကလေးတစ်ယောက်လို ချစ်ဖို့ကောင်းလောက်အောင် ဖြူစင်တဲ့စိတ်ထားလေးရှိနေသေးသည်။ ပြီးတော့ ဉာဏ် ကိုယ်တိုင်မအံသြပဲ မနေနိုင် ဒီလိုအကောင်သေးသေးလေးမှာ ကိုယ်ဝန်ရှိနေသည်တဲ့...။
ဉာဏ် ကတော့ သူတို့ပြောနေသည်ကို ဒီတိုင်းနား ထောင်ယုံပဲမို့ ဘာမှဝင်မပြောဖြစ်ပေ။
ထိုစဉ် စကားပြောနေတဲ့ သုသု ဆိုတဲ့ ဒီကောင်လေးအပေါ်ထားတဲ့ လူကြီးရဲ့ သံယောဇဉ်အငွေ့အသက်တွေ ကြောင့် ဉာဏ် ခန့်မှန်းမိလိုက်သည်။ ဒီကောင်လေးဟာ တချိန်က လူကြီးရင်ဖွင့်ခဲ့တဲ့ ကောင်လေးပဲ လို့ ဒါပေမယ့် ဉာဏ် သည် ပြုံးရယ်ကာ စကားပြောနေတဲ့ လူကြီးကို သဝန်မတိုမိဘူး ဘာလို့ဆို အခု ထိုကောင်လေးနဲ့စကားပြောရင်း ကြည့်တဲ့အကြည့်တွေက အဖြူရောင်ပကတိမို့... ။
ဉာဏ် ယုံတယ် .. ထိုကောင်လေးအပေါ်ထားတဲ့ လူကြီးရဲ့အတွေးက အဖြူထည်ပဲလို့ ပြီးတော့ လူကြီးစိတ်ထဲမှာ ဉာဏ် တစ်ယောက်ပဲ ရှိတယ် လို့ပေါ့....။
ထိုစဉ် စကားဝိုင်းထဲရှိလူတွေအကုန်နောက်တစ်ခါမိတ်ဆက်ပေးရင်း ဉာဏ် လက်ကိုဆွဲကိုင်ကာ သူ့ချစ်သူပါလို့ မိတ်ဆက်ပေးလိုက်တဲ့ လူကြီးကြောင့် ဉာဏ် အတိုင်းမသိပျော်ရွင်ရပြန်သည်။
ဉာဏ် လက်ကို ကိုင်ထားပြီး ဉာဏ် မျက်လုံးတွေကို စေ့စေ့ကြည့်ကာ ပြုံးနေတဲ့ လူကြီးကြောင့်ဉာဏ် အပေါ်ဘယ်လောက်အလေးနက်ထားလဲ ဆိုတာ မေးနေစရာပင်မလိုတာကြောင့် ဉာဏ် ကိုယ်တိုင်လဲ အားလုံးကို အပြုံးလေးနဲ့ပြန်နှုတ်ဆက်လိုက်သည်။
မြတ်မင်း သည် သုသုကိုတွေ့လိုက်ရတဲ့အချိန် အရင်လိုစိတ်မျိုးရှိမနေပဲ မြတ်မင်းရင်ထဲမှာ ညီငယ်လေးတစ်ယောက်လိုပဲ ဖြစ်တော့တာမို့ နောက်ဆုံးတော့ မြတ်မင်း ညီ့ရှေ့မှာ အဖြူစင်ဆုံးပြုံးပြနိုင်ခဲ့ပြီ။ အဲ့တာကလဲ မြတ်မင်းဘေးမှာ မြတ်မင်းကိုအရမ်းချစ်ပေးတဲ့ ဉာဏ် ဆိုတဲ့ ။ချာတိတ်လေးကြောင့်ပေါ့ အားလုံးနှုတ်ဆက်ပြီးစီးသည်နှင့် ညအချိန်လောက်ကျ ဇိုင်းတို့ အိမ်ပြန်လာခဲ့သည်....။
တနေကုန် ပင်ပန်းထားတာကြောင့် စံအိမ်အပြန်လမ်းကားပေါ်မှာထဲက သုသုလေး ကတော့ အိပ်ပျော်နေလေသည်....။
ဇိုင်း စံအိမ်ရောက်သည်နှင့် အိပ်ပျော်နေတဲ့ သုသုလေးကိုပွေ့ချီကာ အပေါ်ထပ်အခန်းဆီတတ်လာခဲ့သည်။ အခန်းထဲရောက်သည်ထိ အိပ်ပျော်နေတဲ့ကလေးဟာ ဘယ်လောက်တောင် ပင်ပန်းနေမှန်းသိသာသည်။
ဇိုင်း သုသုလေးကို မွေ့ယာပေါ်တင်ကာ အရင်ဆုံး ဇိုင်း ကိုယ်ပေါ်က ဝတ်စုံကိုအရင်ချွတ်လိုက်ပြီး တကိုယ်လုံးမှာ ဇိုင်း အတွင်းခံတစ်ထည်ကျန်တော့သည်။
*ကိုကိုရဲ့အခုလိုပုံသာ ကလေးမြင်ရင် သေချာပေါက် ရှက်ပြီး ကိုကို့ ကိုဆူဦးမှာ*
ဇိုင်း ရေချိုးခန်းထဲက ရေနွေးစပ်ထားတဲ့ရေဇလုံလေးနဲ့သဘက်ယူကာ သုသု အနားဆီပြန်လာပြီး ဝတ်စုံချွတ်ပေးလေသည်။ သုသု ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်စားတွေအကုန်ချွတ်ပစ်လိုက်တော့ သုသုလေး ကိုယ်ပေါ်မှာလဲ အတွင်းခံဖြူလေးတစ်ထည်ပဲကျန်တော့သည်ကို ဇိုင်း ဆွဲမက်စွာကြည့်နေသည်....။
ဇိုင်း ရေဝတ်လေးနဲ့ သုသု တစ်ကိုယ်လုံးကို တိုက်ပေးပြီး ရေဇလုံကို ရေချိုးခန်းထဲပြန်ထားလိုက်သည်။ ဇိုင်း ပြန်လာတော့ မွေ့ယာအကျယ်ကြီးမှာ မှောက်ရက်သား အိပ်ပျော်နေတဲ့ သုသုကြောင့် ဇိုင်း နှလုံးသားခုန်ထွက်သွားသည်တောင်ထင်ရသည်။ မှောက်ရက်သား အိပ်ပျော်နေတဲ့ သုသုလေးရဲ့ အနောက်က မက်မွန်သီးရဲရဲလေးကို ကြည့်နေရင်း ဇိုင်း ကိုင်ကြည့်ချင်စိတ်တို့ဖြစ်လာသည်။
အတွေးထက် လက်ကပိုမြန်နေလားမသိ ။ ဇိုင်း မွေ့ယာပေါ်တတ်ကာ အရင်ဆုံး ကလေးခြေဖနှောက်လေးကိုနမ်းလိုက်သည်။
ပြီးသည်နှင့် ကလေးရဲ့ခြေသလုံးဖွေးဖွေးလေး ပေါင်တံသွယ်ဖြူဖြူလေး ။ ပြီးသည်နှင့် ဇိုင်း အရမ်းကြိုက်ပြီး အရမ်းချစ်ချင်နေတဲ့ ကလေးရဲ့ မက်မွန်သီးလေးကို နမ်းပစ်ချင်တာကြောင့် ဇိုင်း ကလေးဝတ်ထားတဲ့အတွင်းခံလေးကို အောက်ကိုဆွဲချကာမက်မွန်သီးလေးကို ကိုင်ကြည့်ကာ နမ်းရှိုက်နေသည်။
မက်မွန်သီးလေးကိုအါးရအောင် နမ်းရှိုက်ပြီးသည်နှင့်သုသု ကျောပြင်ကိုနမ်းကာ အချစ်အမှတ်အသားတွေပေးတော့ တစ်ဖြည်းဖြည်း ဇိုင်းရဲ့အနမ်းတွေက ကြမ်းတမ်းလာတယ်ထင်အောက်က သုသု လှုပ်နိုးလာသည်။
သုသု နိုးလာသည်နှင့် မျက်စိပွင့်ကာ ပက်လက်အနေထားကိုပြောင်းလိုက်တော့ အပေါ်ကနေအုပ်မိုးလာတဲ့ ဇိုင်း ကြောင့် မျက်လုံးပင် ကျယ်သွားရသည်.....။
"ဟင် ကိုကို... မအိပ်သေးဘူးလား...."
ဇိုင်း ပုံစံ တစ်ခုခုကိုလိုချင်သလို နှာဖူးနားမှာလဲ ချွေးသီးတွေပင် စို့နေပြီး သုသုကို ရီဝေစွာကြည့်နေသည်။
"ကလေး.. ကိုကို ကလေးကိုအရမ်းချစ်ချင်နေပြီ"
___________________________________________________
#VOTE - CM ပေးခဲ့ရမယ်နော် ချစ်တယ်😘
#
#Moewathan... ❤
_______________________________________________________
Zawgyi...
>>>>>>>>
.
.
ကိုယ္ဝန္ ၃ လ.....။
"ကိုကိုေရ..!!!"
"လာပီ ကေလး !! ...ဒီမွာ ကေလးစားခ်င္တဲ့ ဖရဲသီးခ်ိဳခ်ိဳေလးလဲ ရၿပီ.. ကေလးစိတ္ႀကိဳက္စားလို႔ရၿပီဗ်ာ..."
ဇိုင္း ဖရဲသီးအလုံးကို အလည္ကပိုင္းၿပီး ဇြန္းတစ္ေခ်ာင္းနဲ႕ သုသုေလး ဆီအေျပးေလးလာသည္။
ဖရဲသီးကို အစိတ္ေလးေတြစိတ္ေပးပါ့မယ္ဆိုေတာ့လဲ မရ ။ ဒီတိုင္းအလုံးလိုက္ကို ဇြန္းနဲ႕စားခ်င္တယ္ပဲ ေျပာေနလို႔ ဇိုင္း မွာ ဖရဲသီးကို ေသေခ်ာေရသန႔္စင္ေအာင္ေဆးၿပီး ထပ္ျခမ္းခြဲကာ ယူလာေပးရသည္။
သုသု ကိုယ္ဝန္ရွိကတည္းက သုသုကို ဘာတစ္ခုမွအထိခိုက္မခံနိုင္ေလာက္ေအာင္ျဖစ္ေနရသည္။ ဇိုင္း ကိုယ္တိုင္လဲ ကုမၸဏီကိုမသြားေတာ့ပဲ သုသု အနားမွာသာေနၿပီး သုသု စားခ်င္တာေလးေတြကို ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က်လဳပ္ကိုင္ေပးသည္။
ကုမၸဏီ က အလုပ္ေတြကိုလဲ အိမ္မွာပဲလုပ္ကိုင္သည္။ အေရးႀကီး ကိစၥမဟုတ္ရင္ ကုမၸဏီကို ေက်ာ္ထက္တို႔နဲ႕ပဲလႊဲထားသည္။
ဧည့္ခန္း စားပြဲမွာ စာ႐ြက္စာတမ္းေတြ နဲ႕အလုပ္ရႈတ္ေနတဲ့ ဇိုင္း ကို ဖရဲသီးစားခ်င္တယ္လို႔ ပူဆာတဲ့ ဗိုက္ဗိုက္ေလး ေၾကာင့္ ဇိုင္း ခ်က္ခ်င္းထကာ သြားျပင္ေပးရသည္။ အိမ္မွာ ေဒၚခ်ိဳအျပင္ အလုပ္သမားေတြအမ်ားႀကီးရွိေနေပမယ့္ ကေလးနဲ႕ပက္သတ္သမွ်အားလုံးကို ဇိုင္း ကိုယ္တိုင္လုပ္ခ်င္တာေၾကာင့္ ကေလး ကိစၥအေသးမြားကအစ ဇိုင္း ကိုယ္တိုင္ပဲလုပ္ကိုင္သည္။
ဇိုင္း အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ ေဘးမွာ ဟာသကားဖြင့္ၾကည့္ၿပီး တင္မေလြခ်ိတ္ထိုင္ကာ ေပါင္ေပၚကိုဖရဲသီးတင္ရင္း အားရပါးရ ဇြန္းနဲ႕ခပ္စားေနတဲ့ ကေလးကိုၾကည့္ကာ ဇိုင္း အသည္းတယားယားျဖစ္ေနသည္...။
သုသု ကိုယ္ဝန္က ၂ လေက်ာ္ ၃ လထဲဝင္ေနသည္မို႔ သုသု ဗိုက္ကေလးက အရင္လို ျပားခ်ပ္ခ်ပ္ျဖစ္မေနပဲ ဆူမို႔မို႔ေလးျဖစ္ေနသည္။
အရင္က သုသု အတြက္ ဝယ္ေပးထားတဲ့ တီရွပ္အက်ႌေလးေတြသည္လဲ အခု သုသု ဝတ္လိုက္ရင္ အရင္လိုအေနေတာ္ျဖစ္မေနပဲ ဗိုက္ကေလးမွာ ပူပြပြေလး ကပ္ေနတတ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သုသု အတြက္ေနာက္ထပ္အက်ႌအပြေလးေတြထပ္ဝယ္ေပးရန္စဥ္းစားေပမယ့္ ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတဲ့ ကေလးေလးက အက်ႌေတြထပ္ဝယ္ေပးမည္ကို ျငင္းကာ ဇိုင္း ရဲ႕ တီရွပ္အက်ႌဖားဖားႀကီးကိုပင္ ယူဝတ္တတ္သည္။
အခုလဲ ဇိုင္း Shirt အက်ႌႀကီးကိုဝတ္ထားၿပီး ထိုအက်ႌထဲမွာပင္ သုသုေလး တကိုယ္လုံးျမဳတ္ေနသည္ကို ဇိုင္း ၾကည့္ရင္းၾကည့္ရင္း တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ ပိုပိုၿပီးအသည္းယားကာ သုသု အနားကပ္သြားၿပီး ခါးေလးကို သာသာေလး ဖက္ကာ တကိုယ္လုံးလိုက္နမ္းပစ္လိုက္သည္။
"ခစ္ ခစ္.. ကိုကိုေရ ယားတယ္ မနမ္းနဲ႕... ကိုကို လို႔.... "
"ကေလး ဆီကအနံေလးက ေမြးေနတာပဲ ..ကိုကို နမ္းလို႔မဝဘူး ကိုကိုရဲ႕ကေလးေလး ကိုကို႔ရဲ႕ေယာက္က်ားေလး ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးေနေပးကြာ ခဏေလး နမ္းဦးမယ္အင္းး တကယ္ေမႊးတာ.."
"ကိုကို! ခစ္ခစ္ အဲ့လည္ပင္း ကို မနမ္းနဲ႕လို ယားပါတယ္ဆို.."
ဇိုင္း သုသုလည္တိုင္ေဖြးေဖြးေလးဆီကို ႏွာဖ်ားေလးနဲ႕လိုက္နမ္းကာ ကလိေနတာေၾကာင့္ သုသု လက္တစ္ဖက္နဲ႕တြန္းကာတားယူေနရသည္...က်န္လက္တဖက္က ဇြန္းေလးကိုကိုင္ထားတာေၾကာင့္ မအား။
သုသုေလးရယ္ေနရင္း ၾကာရင္ ေမာဟိုက္လာမွာစိုးတာေၾကာင့္ ဇိုင္း ဆက္မစေတာ့ပဲ ရပ္လိုက္သည္ ထိုအခါမွ သုသု အသက္ဝဝရႈရသည္။
ေစာနက အရမ္းရယ္ထားတာေၾကာင့္ သုသု မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံးနီရဲေနတဲ့ အျပင္ စားထားတဲ့ ဖရဲသီးဖတ္ေလးေတြဟာလဲ သုသု ႏႈတ္ခမ္းနားတစ္ဝွက္မွာ ၿငိတြယ္ေနသည္။
သုသုေလးရဲ႕ အခုလို ဖယိုဖရဲ ပုံစံေလးက ဇိုင္း မ်က္စိထဲ ဘယ္အရာနဲ႕မွ မတူေအာင္ ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေနလြန္းသည္။ ဇိုင္း သုသုရဲ႕ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့မ်က္ႏွာေလးကိုေသခ်ာစိုက္ၾကည့္ရင္း ႏႈတ္ခမ္းနားဆီက ဖရဲသီးအဖတ္ေလးကို ဇိုင္းလက္မနဲ႕ယူလိုက္ၿပီး ဇိုင္းလွ်ာေပၚတင္ကာ အရသာခံရင္း...
"အရမ္းခ်ိဳတယ္.."
သုသု ဇိုင္းလုပ္တာကိုေသခ်ာၾကည့္ရင္း ၿပဳံးေနသည္....။
"အင္း ခ်ိဳတယ္...ကိုကို စားခ်င္လား ကေလးေကြၽးမယ္ေလ..."
"အင္း စားခ်င္တယ္... ဒါေပမယ့္ ဖရဲသီးေတာ့ မဟုတ္ဘူး..."
ဇိုင္း ကို ခြံေကြၽးဖို႔ျပင္ေနတဲ့ သုသုရဲ႕ မ်က္ႏွာေလးနားကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္းတိုးကပ္သြားကာ သုသုႏႈတ္ခမ္းရဲေလးကို စားေသာက္ေနလိုက္သည္ႏွင့္ သုသု သည္လဲ ဇိုင္းနဲ႕အနမ္းကမ္ဘာမွာ မ်က္လုံးေလးမွိတ္ကာ စီးေျမာေနလိုက္သည္။
အေတာ္ၾကာသည္ထိ နမ္းရွိုက္ၿပီးသည္ႏွင့္ ဇိုင္း သုသုႏႈတ္လမ္းေလးကို ႁပြတ္ခနဲ႕ျမည္ေအာင္ တစ္ခ်က္စုတ္ရင္းလြတ္ေပးကာသုသု ႏႈတ္ခမ္းဆီက်န္ရွိေနတဲ့ တံေတြးေပကို ဇိုင္း လက္မနဲ႕ ပြတ္ဆြဲကာ သန႔္စင္ေပးၿပီး.....
"ကိုကိုရဲ႕ကေလးေလး ႏႈတ္ခမ္းေလာက္ ဘယ္အရာမွမခ်ိဳဘူး... ခ်စ္တယ္ ကေလး"
ဇိုင္းရဲ႕ခ်စ္စကားၾကားကို ေန႕တိုင္း အၿမဲတိုင္းလိုလိုၾကားေနရေပမယ့္ ၾကားရတိုင္းမွာမရိုးနိုင္ေအာင္ သုသု ကို ျပဳစားနိုင္လြန္းသည္...။
သုသုကိုစိုက္ၾကည့္ေနတဲ့ ဇိုင္းရဲ႕အၾကင္နာမ်က္ဝန္းေတြကို သုသု ျမတ္နိုးစြာစိုက္ၾကည့္ၿပီး အၿပဳံးေလးနဲ႕...... ။
"ကေလးလဲ ကိုကို႔ ကို အရမ္းခ်စ္တယ္..."
ဇိုင္း သုသု ကိုယ္ေလးကိုရင္ခြင္ထဲထည့္ကာဖက္ထားရင္း မ်က္ႏွာမွာလည္း တေလာကလုံးကိုအပိုင္စားရထားသလို ေက်နပ္ခ်င္းအၿပဳံးေတြနဲ႕ပင္.............။
>>>>>>>>>>>>>>>>>>
ဇိုင္း နဲ႕သုသု ဒီေန႕ ေက်ာ္ထက္တို႔လက္ထက္ လက္မွတ္ပြဲေလးကိုသြားရမွာေၾကာင့္ ျပင္ဆင္ေနသည္။
ဟိုတေလာက ဝန မရွိတုန္း ေက်ာ္ထက္နဲ႕ဇိုင္း အလုပ္ကိစၥေဆြးေႏြးေနခ်ိန္ေပါ့။ အကိုဝန ကို ခ်စ္ေပမယ့္ လက္ထက္ခြင့္ေတာင္းခ်င္တာကို မပြင့္တပြင့္လုပ္ေနတဲ့ အကိုေက်ာ္ထက္ ကို သုသုစိတ္မရွည္ျဖစ္လာသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သုသု ဗိုက္ကေလးပြတ္ရင္း ဇိုင္း တ္ို႔ အနားသြားကာ...
"ကိုကို....."
"ဟင္ ကေလး ေျပာေလ.. ဘာစားခ်င္လို႔လဲ...."
ဇိုင္း စာရင္းေတြလက္မွတ္ထိုးေနရင္း သုသုေခၚတာေၾကာင့္ ထိုစာရင္းစာ႐ြက္ေတြကို ေက်ာ္ထက္ေရွ႕ခ်ကာ. သုသုေလး ကို ၾကည့္ၿပီးေျပာသည္.။ ေက်ာ္ထက္ကေတာ့ သူ႕Boss အေၾကာင္းကိုသိသူပီပီ သူ႕Boss ေရွ႕က စာ႐ြက္စာတမ္းေတြ ပါယူၿပီး အလုပ္ဆက္လုပ္ေနလိုက္သည္...။
"အကိုဝန ေရာ မေတြ႕ပါလား..."
"ေအာ္ ဝန လား... ဝန က ကိုကို ရွယ္ယာဝင္တစ္ေယာက္နဲ႕သြားေဆြးေႏြးဖို႔လႊတ္လိုက္တယ္..ကေလး ဝန ကို ခိုင္းစရာ ရွိလို႔လား"
"ဟင့္အင္း မရွိပါဘူး..."
ထိုအခါ သုသု စိတ္ကူးထဲမွာ အေတြးစနည္းနည္းေလးေပၚလာၿပီး ဇိုင္း ကို မ်က္စပစ္ၿပီး အနားနားတိုးဖို႔ေခၚကာ တိုးတိုး တိုးတိုး နဲ႕တစ္ခုခုေျပာလိုက္သည္။
ေခါင္းစိုက္ကာ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ ေက်ာ္ထက္ကေတာ့ ထိုအေျခေနကို မေတြ႕လိုက္။
"ကိုကို.. ကေလး အခုတေလာ အကိုဝန ကိုၾကည့္တာ အရင္ကထက္ ပိုေခ်ာလာသလိုပဲေနာ္..."
သုသု ေျပာလိုက္ေတာ့ ေက်ာ္ထက္ လက္မွတ္ထိုးလက္စ ပင္ရပ္တန႔္သြားသည္။ ဇိုင္းကလဲ သူ႕ကေလးေလး ဘာျဖစ္ခ်င္ေနမွန္းသိတာေၾကာင့္ သူ႕ကေလး ေျပာတဲ့အတိုင္း ဝန ကို အေရာက္ပို႔ရန္ ဝင္ကူညီရသည္။
"အင္း ဟုတ္မယ္ထင္တယ္ အဲ့တာေၾကာင့္ ဟိုတေလာက ဝန သြားညွိႏွိုင္းတဲ့ ဧည့္သည္တစ္ေယာက္က ကိုကို႔ဆီဖုန္းဆက္ၿပီး ဝန အေၾကာင္းေမးဖူးတယ္.."
ေက်ာ္ထက္ အလုပ္လုပ္ေနရင္း အလုပ္ထဲစိတ္မပါေတာ့ပဲ ဇိုင္းနဲ႕သုသု ေျပာေနတဲ့စကားေတြကိုသာ မသိမသာ နားစြန႔္ေနသည္။
"ဟုတ္လား ကိုကို.. ဘာေမးတာလဲ...ကေလးကိုေျပာျပ"
"ဘာရယ္မဟုတ္ပါဘူး ကေလးရယ္... အိမ္ေထာင္ရွိလား Rs ရွိလားေပါ့..ကိုကိုကလဲ တဖက္က ဧည့္သည္ဆိုေတာ့ မေကာင္းတတ္လို႔ျပန္ေျဖေပးရတယ္ေလ..."
"အကိုဝန က လူပ်ိဳလူလြတ္ဆိုေတာ့ မိန္းကေလးေတြဝိုင္းဝိုင္းလည္ေနမွာပဲေနာ္"
"ဒါေပါ့ ကေလးရဲ႕..."
ေက်ာ္ထက္တစ္ေယာက္ စိတ္ေတြဘယ္လိုမွ မတည္ၿငိမ္နိုင္ေတာ့ေပ။
သခင္ေလးေျပာတာမွန္တယ္ အခုတေလာ Bae ေနထိုင္ပုံ ဝတ္ဆင္ပုံေတြက အရင္ကနဲ႕မတူပဲ ပိုလို႔သန႔္ျပန႔္ၿပီးေခ်ာလာသည္။ ေက်ာ္ထက္က Boss အစား Company ကိစၥအာလုံးတာဝန္ယူထားတာမို႔ တခ်ိဳ႕ နိုင္ငံျခားက ရွယ္ယာရွင္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ျပည္တြန္းက ရွယ္ယာရွင္ပဲျဖစ္ျဖစ္ Bae ကို သြားေဆြးေႏြးခိုင္းတာမ်ားသည္မို႔ေက်ာ္ထက္ Bae ကို စိတ္မခ် ျဖစ္ေနရတာ အခု သခင္ေလးနဲ႕ Boss ေျပာကာမွ ေက်ာ္ထက္ ဘယ္လိုမွ အလုပ္ဆက္မလုပ္နိုင္ေတာ့ေပ။ ဘာလို႔ဆို Bae အခုသြားေတြ႕မယ္သူက မိန္းကေလး ျဖစ္ေနတာမို႔။
သုသု အကိုေက်ာ္ထက္ပုံစံကိုၾကည့္ၿပီး ႀကိတ္ၿပဳံးေနသည္။ ဇိုင္းသည္လဲ လုပ္ခ်င္တာလုပ္ၿပီး ၿပဳံးေပ်ာ္ေနတဲ့ ကေလး ကို ေငးၾကည့္ကာ အခ်စ္ပိုရျပန္ပါၿပီ။
"ဟို Boss.... "
ဇိုင္း သုသုကိုေငးၾကည့္ရင္း ေက်ာ္ထက္ေခၚသံေၾကာင့္ လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။
"အင္း ေျပာ...."
"ကြၽန္ေတာ္ ဝန ေနာက္ခဏလိုက္သြားခ်င္လို႔ ရမလား က်န္တဲ့စာရင္းေတြကို ကြၽန္ေတာ္ျပန္လာမွ ဆက္လုပ္လိုက္မယ္"
ေက်ာ္ထက္စကားကို ဇိုင္း ေခါင္းညွိမ့္ကာရယ္က်ဲက်ဲႏွင့္....။
"ဘာလဲ စိတ္မခ်ေတာ့ဘူးလား..."
ဇိုင္း ေျပာလိုက္ေတာ့ ေက်ာ္ထက္ ရွက္ၿပဳံးၿပဳံးကာ...
"ဟုတ္.. အဲ့တာဆို ကြၽန္ေတာ္ သြားလိုက္ပါဦးမယ္.."
ေျပာၿပီးသည္ႏွင့္ ေက်ာ္ထက္ ထသြားလိုက္ၿပီး တံခါးနားေရာက္ေတာ့....။
"အကိုေက်ာ္ထက္....."
"ဗ်ာ..သခင္ေလး...."
"အကိုဝန နဲ႕ေတြ႕ရင္ တခါတည္းခ်ည္ၿပီးတုတ္ၿပီး လုပ္ခဲ့ဦးေနာ္...မဟုတ္ရင္ တျခားလူ ခ်ည္သြားလိမ့္မယ္ သိလား..."
"ဟုတ္ စိတ္ခ်ပါ သခင္ေလး.. ကြၽန္ေတာ္သူကို႔ဘယ္သူလက္ထဲမွ အပါမခံဘူး..."
ေျပာၿပီးသည္ႏွင့္ ေက်ာ္ထက္ တစ္ခ်ိဳ႕တည္းေျပးထြက္သြားသည္။ ထိုေန႕က အကိုေက်ာ္ထက္ အကိုဝန ကိုလက္ထပ္ခြင့္ေတာင္းခဲ့သလို အကိုဝန ကလဲ အကိုေက်ာ္ထက္ ကိုလက္ခံခဲ့သည္ေလ...။
ေနာက္ ၁ လေနေတာ့ ျဖဳန္းစားႀကီး လက္ထက္ဖိတ္စာကို ဇိုင္းတို႔ကိုလာေပးေတာ့ သုသု ကိုယ္တိုင္အံၾသသြားရေသးတယ္။
အျမန္ဆုံးစီစဥ္မယ္ဆိုေပမယ့္ အခုေလာက္ထိ ျမန္မယ္လို႔မထင္ထားခဲ့တာေၾကာင့္ပင္...။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အကိုေက်ာ္ထက္ နဲ႕အကိုဝန အခုလိုေပါင္းဖက္သြားတာကိုပင္ သုသု အရမ္းေပ်ာ္ေနပါသည္....။
ဒီေန႕ ေက်ာ္ထက္တို႔ လက္ထက္ပြဲေၾကာင့္ ဇိုင္း သည္ သုသုေလးအတြက္အဝတ္စားေ႐ြးေပးေနသည္ကိုသုသုေလးက ေမြ႕ယာေပၚထိုင္ကာ ဇိုင္း တီရွပ္ျဖဴႀကီးတစ္ထည္ဝတ္ကာ ေစာင့္ေနသည္....။
"ကိုကိုေရ...အက်ႌေ႐ြးေနတာ ၿပီးေသးဘူးလားလို႔ ၾကာေနၿပီေနာ္ ဟိုမွာ အကိုေက်ာ္ထက္တို႔ေစာင့္ေနေလာက္ၿပီ.."
"ေ႐ြးလို႔ၿပီးၿပီ ကေလးရဲ႕..ခဏေလးေနာ္ ကိုကို ဝတ္ေပးမယ္..."
ဇိုင္း ေရခ်ိဳးၿပီးထဲက သုသုအတြက္ အဝတ္စားေ႐ြးေနသည္မွာ အက်ႌပင္မဝတ္နိုင္...။
ဇိုင္းအတြက္ စတိုင္ပင္ဝမ္းဆက္ အျပာရင့္ေရာင္ကိုထုတ္ထားၿပီး သုသုအတြက္ေတာ့ အျပာႏုႏုအေရာင္ေလးကိုသာ ထုတ္လာလိုက္သည္။
ဇိုင္း အဝတ္စားထုတ္လာသည္ႏွင့္ ကုတင္က်ယ္ႀကီးေပၚမွာ တင္မေလြခ်ိတ္ထိုင္ၿပီး ဝက္ဝံအ႐ုပ္ေလးပိုက္ကာ ထိုင္ေစာင့္ေနတဲ့ကေလးငယ္...။
မေတာ္တေရာ္ ဇိုင္း တီရွပ္လက္ရွည္ကိုဝတ္ထားသည္မွာ ကေလးနဲ႕ဆိုရင္ ေပါင္လည္ထိပင္ေရာက္ေနသည္။ ဒါ့အျပင္ ေဘာင္းဘီရွည္ဝတ္မထားပဲ အတြင္းခံတစ္ထည္ပဲဝတ္ထားတဲ့ ကေလးရဲ႕ပုံစံေလးဟာ အရမ္းဆြဲေဆာင္မႈ႕ရွိကာ ဇိုင္း အတြက္ဝိုင္တစ္ခြက္လိုမူးယစ္ေစသည္။
ဇိုင္း တီရွပ္အက်ႌလည္ပင္းေပါက္ဟာ သုသု နဲ႕ဆိုရင္ ပုခုံးတစ္ဖက္ေအာက္နားထိေလွ်ာက်ေနတာေၾကာင့္ သုသု ရင္ဘတ္ဆီက ပြင့္ဖတ္လႊာေလးကိုပင္ အတိုင္းသားျမင္ေနရတာေၾကာင့္ ဇိုင္း ကေလးကိုၾကည့္ေနရင္း တံေတြးတခ်က္ၿမိဳခ်လိဳက္ရသည္။ ကေလး ကိုယ္ဝန္စရွိထဲက ကေလးနဲ႕ခ်စ္တင္းေႏွာခ်င္တဲ့စိတ္ကို ဇိုင္း မနည္းပင္ခ်ိဳးႏွိပ္ထားရသည္။
ဒါေပမယ့္ တေန႕တျခား ပိုပိုၿပီးခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလာတဲ့ကေလးေၾကာင့္ ဇိုင္း ဆႏၵေတြပြင့္ထြက္ခ်င္လာရင္ေတာင္ ကေလးမသိေအာင္ေနၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းဆီေျပးရေသးသည္...။
"ကိုကို လာေလ အက်ႌႀကီးကိုင္ၿပီး ဘာရပ္လုပ္ေနတာလဲ...."
"ဟင္ ဘာမွမလုပ္ပါဘူး... ကိုကို႔နားလာ ကေလး.. ကေလးအတြက္ဝတ္စုံေလးအရင္ဝတ္ေပးမယ္...."
ၿပဳံးရင္းပင္ ဇိုင္း ေျပာၿပီးသည္ႏွင့္ သုသု အနားေလွ်ာက္လာကာ ဝတ္စုံေတြကို ေမြ႕ယာေပၚခ်လိဳက္ရင္း သုသု အတြက္အဝတ္စား လဲေပးရန္ အနားသြားလိုက္သည္....။
ဇိုင္း အေပၚအက်ႌမပါတဲ့အတြက္ ျမင္ေနရတဲ့ ရင္ဘတ္က ႂကြက္သားေတြနဲ႕ေတာင့္ေျဖာင့္တဲ့Bodyအျပင္ သုသုအတြက္ဆို အၿမဲတမ္းေႏြးေထြးမႈ႕ေပးတဲ့ ရင္ခြင္တစ္စုံေၾကာင့္ သုသု ခဏတာ ေငးၾကည့္ေနမိသည္....။
အမွတ္တမဲ့ ေအာက္ပိုင္းဆီအၾကည့္ေရာက္မိေတာ့ ခါးမွာေဘာင္းဘီေတာင္ ဝတ္မထားပဲ သဘက္တစ္ထည္သာပတ္ထားသည္မို႔ သုသု ရွက္ကာ မ်က္ႏွာႀကီးနီရဲပီး ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္နဲ႕ မ်က္ႏွာလႊဲလိုက္သည္...။
"ကို ကိုကို..အက်ႌအရင္ဝတ္ေလ.. ေတာ္ၾကာအေအးပတ္ဦးမယ္..."
ဇိုင္း သူ႕ကေလး ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ရွက္ေနတဲ့ပုံေပါက္တာေၾကာင့္ စခ်င္လာတာနဲ႕ ဇိုင္း သုသုထိုင္ေနတဲ့ ေမြ႕ယာေဘးမွာဝင္ထိုင္ကာ...။
"ကေလးက ကိုကို႔ ကိုရွက္ေနေသးတာလား..."
ဇိုင္းေမးလိုက္ေတာ့ သုသု မ်က္လုံးေလးပုတ္ခတ္ၿပီး ...။
"ဟို နည္းနည္း...."
"ဟားဟား ဘာရွက္စရာရွိလို႔လဲ အခ်စ္ရယ္ ကိုကို႔ တကိုယ္လုံးမွာ ကေလး မျမင္ဘူးတဲ့ေနရာမွမရွိသလို ကေလး တကိုယ္လုံးလဲ ကိုကို မျမင္ဖူးတဲ့ေနရာမရွိဘူးေလ ဟုတ္တယ္မလား..."
"အာ...!ကိုကိုေနာ္ !!ဘာ..ဘာေတြေျပာေနတာလဲ... ရွက္လဲမရွက္ဘူး.."
သုသု မ်က္ႏွာခရမ္းခ်ဥ္သီးအလား နီရဲကာ ရွက္သြားၿပီး ဇိုင္း ကို မ်က္ႏွာလြဲကာ တဖက္မွာလဲ ႏႈတ္ခမ္းဆူထားေသးသည္။ ဇိုင္း စလိုက္လို႔ စိတ္ေကာက္သြားတဲ့ ကေလး ပုံစံေလးကို ၾကည့္ကာ ဇိုင္း အသည္းေတြတျဖဳတ္ျဖဳတ္ေႂကြရျပန္သည္...။
"Ok ok.. ကိုကို မစေတာ့ဘူးေနာ္...ကေလးေလး စိတ္ေတာ့ မေကာက္လိုက္ပါနဲ႕ဗ်ာ... ကိုကို႔ကေလးေလး စိတ္ေကာက္ရင္ ဒီက ကိုကိုက မေနတတ္လို႔ပါ...ေနာ္ ကေလးေရ ကိုကို႔ေယာက္က်ားေလးေရ..."
ဇိုင္း သုသု ပုခုံးေလးကေနဆြဲလွည့္ၿပီးေျပာေတာ့... ဇိုင္း ကိုၾကာၾကာစိတ္မေကာက္တတ္တဲ့ ကေလးက ခဏအတြင္းမွာ ၿပဳံးရယ္လာၿပီး သူ႕လက္ေသးေသးေလးေတြနဲ႕ မ်က္ႏွာကိုအုပ္ထားလိုက္ေတာ့ ဇိုင္း ကေလးလက္ေလးကို ဆြဲခြာကာ.....။
"ကေလး.. ကိုကို႔ ကို စိတ္ေကာက္ေျပေနာ္ ႁပြတ္..."
"ကေလး ကိုကို႔ ကို စိတ္မေကာက္ပါဘူး... ကေလးဘာသာ နည္းနည္းရွက္လို႔ ဟိုဘက္ခဏလွည့္ေနတာ ဟီးဟီး.. "
သုသုေျပာလိုက္ေတာ့ ဇိုင္း အခုမွစိတ္ခ်သြားသလိုမ်ိဳးေလးနဲ႕ ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေအာင္ရယ္ေနတဲ့ သုသု ပါးေလးကို သာသာေလးဆြဲညစ္လိုက္သည္...။
"ကိုကို အက်ႌဝတ္ေပးေတာ့ေလ.. ေနာက္က်ေတာ့မယ္..."
"ဟုတ္ကဲ့ပါဗ်ာ ကိုကို႔ မင္းသားေလးအလိုက်ပါ.."
ဇိုင္း ေျပာၿပီးသည္ႏွင့္ သုသု ဝတ္ထားတဲ့ အက်ႌကိုခြၽတ္ကာ ပြဲတတ္ဝတ္စုံေလးကို ဝတ္ေပးကာ နက္စ္တိုင္ေလးပါ ေသခ်ာခ်ည္ေပးလိုက္ေတာ့ ထိုပြဲတတ္ဝတ္စုံအျပာႏုေရာင္ေလးနဲ႕လိုက္ဖက္စြာ ေခ်ာေမာေနတဲ့ ကေလး က အခုလက္ရွိ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ထားသည္ဟုေျပာရင္ ဘယ္သူမွ ယုံမယ္မထင္။
စတိုလ္ပင္ဝမ္းဆက္ျဖစ္တဲ့အတြက္ အနည္းငယ္ပြေယာင္ေယာင္ရွိတာေၾကာင့္ ကိုယ္ဝန္ကလဲ ဗိုက္အရမ္းမထြက္ေသးတာေၾကာင့္ေရာ ဆိုေတာ့ အခုကေလး ပုံေလးမွာ ေႂကြ႐ုပ္ေလးပမာေခ်ာေမာလွပလြန္းေနသည္...။
လက္မွတ္ထိုးပြဲက အက်ဥ္းခ်ဳန္းဆိုေပမယ့္ တခ်ိဳ႕အသိမိတ္ေဆြ သူစိမ္းေတြလဲလာၾကမွာမို႔ သုသု အခုလိုပုံစံေလးကိုၾကည့္ၿပီး စိတ္မခ်၍ ျဖစ္နိုင္ရင္မသြားခ်င္ေတာ့ ဒါေပမယ့္ တဖက္က လက္မွတ္ထိုးမယ့္ ႏွစ္ေယာက္အတြက္ကလဲ ဇိုင္း က အကိုလိုေရာ မိဘလိုေရာျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ မလႊဲသာတာမို႔ သြားကိုသြားရမည္။
ဇိုင္း သုသုအတြက္ျပင္ေပးၿပီးတာနဲ႕ ဇိုင္းအတြက္ဝတ္စုံပါဝတ္လိုက္သည္...။
ဇိုင္း ဝတ္စုံဝတ္ၿပီးတာနဲ႕ နက္စ္တိုင္ခ်ည္ရန္ပဲက်န္ခဲ့သည္ေၾကာင့္ သုသု ဇိုင္း နက္စ္တိုင္ကိုင္ကာ အဆင္သင့္ေစာင့္ေနလိုက္သည္။ သုသု သည္ ဇိုင္းအတြက္ နက္စ္တိုင္ခ်ည္ေပးခ်င္လြန္းလို႔ ဇိုင္းတို႔ မဂၤလာပြဲမတိုင္ခင္ကပင္ ေလ့က်င့္ထားတာမလား ။
အခုအခါမွလဲ ဇိုင္း ကုမၸဏီ သြားလို႔ ဝတ္စုံဝတ္ရင္ သုသု ကအၿမဲတမ္း သူကိုယ္တိုင္ခ်ည္ေပးသည္။ တခါတေလ သုသု အိပ္ေပ်ာ္ေနလို႔ ဇိုင္းကိုယ္တိုင္ နက္စ္တိုင္ခ်ည္လိုက္မိရင္အဲ့ေန႕ ဇိုင္းကိုစကားေျပာေတာ့ပဲ တစ္ေယာက္တည္းငိုေနတတ္သည္။
အဲ့တာေၾကာင့္ ဇိုင္း ကုမၸဏီ သြားတဲ့အခ်ိန္ ကေလးအိပ္ေနခဲ့ရင္ ကေလးနိုးတဲ့အခ်ိန္ထိေစာင့္ရင္ေစာင့္ မေစာင့္ရင္ နက္စ္တိုင္ မခ်ည္ပဲ ကုမၸဏီကို ဒီတိုင္းသာသြားသည္။
ကုမၸဏီကို ဝတ္စုံဝတ္လာၿပီး နက္စ္တိုင္ခ်ည္မလာတဲ့ ဇိုင္းကို လူေတြကအံၾသၿပီးဝိုင္းၾကည့္ေနေပမယ့္ ဇိုင္း ဂ႐ုမစိုက္ အေရးႀကီးတာ ဇိုင္းရဲ႕ကေလးေလး ဝမ္းမနည္းေစဖို႔ပဲမလား။
အားလုံးျပင္ဆင္ၿပီးသည္ႏွင့္ ဇိုင္း ကေလး ႏွာဖူးေလးကိုတစ္ခ်က္နမ္းကာ လက္မွတ္ထိုးပြဲေလးကိုသြားလိုက္သည္။
အစိမ္းေရာင္သစ္ပင္ ပန္းပင္ေတြကို ပတ္ပတ္လည္စိုက္ပ်ိဳးထားၿပီး က်ာ္ဝန္တဲ့ ဧရိယာအလည္မွာရွိတဲ့ ခရစ္ယာန္ ဘုရားေက်ာင္းေလးထဲသို႔ ဇိုင္း သုသုနဲ႕လက္ေလးခ်ိတ္ကာ ဝင္လာခဲ့သည္။
ဇိုင္း တို႔နဲ႕အရမ္းရင္းႏွီးတဲ့လူေတြအတြက္ေရွ႕ဆုံးကျပင္ထားတာေၾကာင့္ ဇိုင္းနဲ႕သုသု အေရွ႕ဆုံးခုံကိုေလွ်ာက္သြားလိုက္သည္။ ခရစ္ယာန္ေက်ာင္း တစ္ခုလုံကို အျဖဴေရာင္ေဆးေတြ ေနရာလပ္တစ္ခုမက်န္ေအာင္သုတ္ထားၿပီး ေဆးျခယ္ၿပီးသားအုပ္နံရံေတြကို အျဖဴေရာင္ဇာအပါးနဲ႕ ေနရာတိုင္းကို အစီအရီျပင္ဆင္ထားသည္။
ၿပီးသည္ႏွင့္ ဧည့္သည္ေတြအတြက္ထိုင္ခုံရွည္ေတြမွာလဲ အစြပ္ပုံစံ ဇာပိတ္အျဖဴဖဲျပားပုံစံထြင္ၿပီး စြပ္ေပးထားေသးသည္မို႔ ရိုးရွင္းလွတဲ့ လက္ထက္ပြဲေလးအျပင္ ဂုဏ္ ပကာသနေတြ မပါစြာ အရမ္းကိုသေဘာက်ဖိဳ႕ကာင္းတာေၾကာင့္ သုသု လမ္းေလွ်ာက္လာရင္းပင္ ေနရာအားလုံးကို သမင္လည္ျပန္ေလွ်ာက္ၾကည့္ေနမိသည္။
ေရွ႕ဆုံးခုံေရာက္သည္ႏွင့္ အဆင္သင့္ႀကိဳေရာက္ေနတဲ့ မမနိုးနဲ႕ကိုေဇာ္အျမင္ ကိုခန႔္နဲ႕ အသားျဖဴျဖဴခပ္ေခ်ာေခ်ာ လူတစ္ေယာက္ပါေတြ႕တာေၾကာင့္ သုသု အရမ္းေပ်ာ္သြားသည္။
ပြဲစေတာ့မွာ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အားလုံးနဲ႕ ေတြ႕ေပမယ့္ စကားေျပာလို႔မရေတာ့ပဲ တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ အၿပဳံးနဲ႕သာေခါင္းညွိမ့္ျပၿပီးႏႈတ္ဆက္လိုက္ရသည္....။
ထိုစဥ္.........။
လက္ထက္မယ့္သူႏွစ္ဦး ဝင္လာၿပီး ဖာသာ ေရွ႕တြင္ ဂတိသစၥာျပဳတိုင္တည္ေနသည္မွာအလြန္ၾကည္ႏူးဖို႔ေကာင္းၿပီး စိတ္ခ်မ္းသာစရာမို႔ သုသု မ်က္ေတာင္မခပ္ေငးေနမိသည္။
ဇိုင္း ေဘးမွာထိုင္ပီး အျပင္ဆင္ေတြကိုေရာ ေက်ာ္ထက္တို႔ကိုပါ မ်က္စိကြၽတ္က်မတတ္ေငးကာ အားက်ေနတဲ့ ကေလးေၾကာင့္ ဇိုင္း အလိုမက်ခ်င္....။
ထို႔ေၾကာင့္ ဇိုင္း သုသုေလးအနားကပ္ၿပီး အသံတိုးတိုးနဲ႕ေျပာလိုက္သည္....။
"ကေလး...အားက်ေနတာလား..."
ဇိုင္း ေမးလိုက္ေတာ့ သုသု ရဲ႕ ပင္ကိုယ္ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ အၿပဳံးေလးၿပဳံးကာ ဇိုင္းလက္ေမာင္းေလးခ်ိတ္ၿပီး....။
"အင္း.. ၾကည္ႏူးဖို႔ေကာင္းတယ္မလား ကိုကို အကိုေက်ာ္ထက္တို႔အတြဲကိုေတာင္ အားက်လာၿပီး ဟီး..."
သုသု ေျပာလိုက္ေတာ့ ဇိုင္း ေက်ာ္ထက္တို႔အတြဲအျပင္ အျပင္ဆင္ေတြပါတစ္ခ်က္ေဝ့ၾကည့္ၿပီး သုသုေလး အနားျပန္ကပ္ကာ...
"ကေလး သေဘာက်ေနရင္ ကိုကို တို႔ ေနာက္တစ္ေခါက္ လက္ထက္ပြဲျပန္လုပ္ၾကရေအာင္... "
ဇိုင္း ေျပာလိုက္ေတာ့ အံၾသကာ မ်က္လုံးေလးျပဴၿပီးျပန္ၾကည့္လာတဲ့ ကေလးေပါက္စ...။
"ဘာလို႔လဲ ကိုကို.."
"ကိုကိုကေလ ကေလးအတြက္ဆိုရင္ ကိုကို႔ရင္ထဲက အခ်စ္ေတြအျပင္ ဘယ္အရာကိုမွ ဘယ္သူ႕ကိုမွ ကေလး အားက်ရမွာမ်ိဳးမရွိေစခ်င္ဘူး.."
ကိုကို ေျပာလိုက္တဲ့စကားနဲ႕တင္ သုသု ရင္ထဲဘယ္ေလာက္ေပ်ာ္႐ြင္ၿပီး ကိုကို႔အေပၚဘယ္ေလာက္ေတာ့ ပိုပိုၿပီးခ်စ္လာေနရတယ္ ဆိုတာ ကိုကိုသိရဲ႕လား ။ သုသု ဇိုင္း ကို ၾကည့္ကာ အႏူးညံ့ဆုံးအၿပဳံး ဇိုင္းတစ္ေယာက္တည္းေပၚမွာပဲထားရွိတဲ့ ၾကည့္နာတဲ့မ်က္ဝန္းလဲ့ျပာေတြနဲ႕ အခ်စ္ပိုစြာစိုက္ၾကည့္ရင္း....
"ကေလး ဘဝမွာ ဘယ္အရာနဲ႕မွႏွိုင္းယွဥ္လို႔မရေတာ့တဲ့ ကိုကိုရဲ႕အခ်စ္ေတြကို ရထားတာနဲ႕တင္ ဘယ္အရာကိုမွအားမက်သလို ဘယ္အရာနဲ႕မွလဲ မလဲနိုင္ဘူး။ ကေလးဘဝမွာတျခားအရာေတြထက္ ကိုကို႔အခ်စ္က အေရးႀကီးဆုံးပဲ အဲ့တာေၾကာင့္ ကေလးကို ဘယ္သူမွမယွဥ္နိုင္ေလာက္ေအာင္ပဲ ကိုကိုကပိုခ်စ္ေပးပါေနာ္"
"ကေလးရယ္"
သုသု အေပၚမွာထားတဲ့ ဇိုင္းရဲ႕အခ်စ္ေတြကိုေျပာျပရင္းသုသုကိုယ္တိုင္လဲ ဇိုင္းရဲ႕အခ်စ္ကိုဘယ္ေလာက္လိုအပ္ေၾကာင္းေျပာျပလိုက္ေတာ့
ဇိုင္း ရဲ႕အခ်စ္ ေမတၱာ နဲ႕ ျမတ္နိုးမႈ႕ကို အရမ္းတန္ဖိုးထားတတ္လြန္းတဲ့ ကေလးရဲ႕ ေျဖရွင္းတဲ့စကားသံေလးအဆုံး ဇိုင္း မ်က္ရည္ပင္ဝဲသြားရေအာင္ပင္ စိတ္ထဲမွာၾကည္ႏူးမႈ႕ေလးျဖစ္ေပၚရသည္။
အခုခ်ိန္ စံအိမ္မွာသာဆိုရင္ စကားတတ္လြန္းတဲ့ ေဟာ့ဒီက အခ်စ္ကေလးရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းရဲေလးေတြကို စားေသာက္ေနမိမွာေပမယ့္အခုေတာ့
ဇိုင္း လက္ေမာင္းကိုကိုင္ထားတဲ့ ကေလး လက္ကေလးကိုဆြဲယူကာ လက္ခုံေလးဆီ ႏူးည့ံစြာပင္ အနမ္းေလးေပးလိုက္သည္။
လက္ထက္ပြဲပီးသည္ႏွင့္ နိုးနိုးအျပင္ ကိုခန႔္တို႔ပါစုၿပီး စကားေျပာေနရာဆီ သုသုနဲ႕ဇိုင္း ေလွ်ာက္လာခဲ့သည္။ အမွန္တိုင္းေျပာရရင္ အခုခ်ိန္ထိ ဒီေလာက္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတဲ့ ကေလးက ဇိုင္း အပိုင္ျဖစ္လာသည္ကိုပင္ မယုံၾကည္နိုင္ေသးတာေတာ့အမွန္... ။
ဒီေလာက္ ဆင္တူဝတ္စုံနဲ႕ပြဲတတ္လာသည္ကိုပင္ အတင့္ရဲစြာ လက္ထက္ပြဲလာတဲ့ တခ်ိဳ႕ဧည့္သည္ေတြရဲ႕အၾကည့္က သုသုေလးရဲ႕ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့မ်က္ႏွာေလးဆီ မ်က္စိကြၽတ္ကပ္မတတ္ၾကည့္ေနတာေၾကာင့္လဲ ဇိုင္း ကေလးအနားက တစ္ဖြားမွမခြာ.... နိူးနိူးတို႔အနားေရာက္သည္ႏွင့္.....။
"မမနိူး နဲ႕ ကိုေဇာ္ "
သုသု လွမ္းေခၚကာ နိုးနိုးတို႔ဆီေျပးသြားလိုက္ေတာ့ ဇိုင္း စိုးရိမ္တႀကီးၾထစ္သြားသည္။
"ကေလး အဲ့လိုအရမ္းေျပးသြားလို႔မသြားရဘူးေလ..ကေလး ကိုယ္ဝန္က ႏုႏုေလးရွိေသးတယ္ေလ..."
ဇိုင္း သုသုကိုစိတ္ပူကာေျပာေတာ့ သုသုေလးသည္လဲ ဇိုင္း ကိုျပန္လွည့္ၾကည့္ကာ သြားၿဖီးျပေနလွ်က္ ရယ္ျပေနသည္..။
"ဟီးဟီး ကေလးက မမနိုးတို႔ကိုေတြ႕ေတာ့ အရမ္းေပ်ာ္သြားလို႔ပါ ကိုကိုရဲ႕..."
ဇိုင္း ကိုေျပာၿပီးသည္ႏွင့္နိုးနိုး တို႔ဘက္လွည့္ကာစကားေျပာသည္။ ဇိုင္းလဲ ေဇာ္နဲ႕နိူးနိူးကို အၿပဳံးနဲ႕ပဲ ႏႈတ္ဆက္လိုက္သည္။
"သုသုေလးေနေကာင္းတယ္မလား..."
"ေနေကာင္းပါတယ္ မမရဲ႕..."
"ၾကည့္ပါဦး ဗိုက္ထဲမွာ ကေလးေလးရွိေနၿပီဆိုေတာ့ နည္းနည္းေလးေတာင္ ဝလာသလိုပဲ အခုလိုေလးက ပိုခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္..."
" ၾကည့္ရတာ သုသုေလး အရမ္းစိတ္ခ်မ္းသာၿပီး ေပ်ာ္ေနလို႔ထင္တယ္ ဟုတ္တယ္မလား.."
"ဟီးဟီး... "
ဇိုင္း ကေတာ့ သုသုေဘးမွာ ရပ္ၿပီး သုသုကိုၿပဳံးကာ ၾကည့္ေနသည္။ နိုးနိုး တို႔ကိုႏႈတ္ဆက္ၿပီးတာနဲ႕ သုသု ကိုခန႔္တို႔ဘက္လွည့္ကာ...
"ကိုခန႔္ မေတြ႕တာၾကာၿပီေနာ္...."
"အင္း ဟုတ္ပါ့ မေတြ႕တာေတာင္ၾကာၿပီ ညီ့ ဗိုက္ထဲက ကေလးေလးေတြအတြက္ ကိုယ္ဂုဏ္ယူပါတယ္ေနာ္..အကို အလုပ္တခ်ိဳ႕မအားလို႔ လာမေျပာျဖစ္တာ ညီ စိတ္မဆိုးဘူးမလား..."
ျမတ္မင္း ၿပဳံးစစနဲ႕ေျပာလိုက္ေတာ့ သုသု လဲ သူ႕ပင္ကိုယ္အၿပဳံးႏုေလးေတြနဲ႕ ၿပဳံးရယ္ျပကာ...။
"ရပါတယ္ ကိုခန႔္ရဲ႕ သုသု နားလည္ပါတယ္.. ၿပီးၾလ စိတ္လဲမဆိုးပါဘူး..."
"ေတာ္ေသးတာေပါ့ ညီ စိတ္မဆိုးဘူးဆိုေတာ့.. နိူးနိူးေျပာတာမွန္တယ္ ညီက ဝကစ္ကစ္ေလးျဖစ္လာတာ ပိုခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္...."
ဇိုင္း ျမတ္မင္းေျပာလိုက္တဲ့စကားေၾကာင့္ ခ်က္ခ်င္းမ်က္ေမွာင္က်ဳံးသြားကာ သုသုအနားတိုးကာ သုသု ပုခုံးကိုဖက္ထားလိုက္သည္။ ျမတ္မင္းနဲ႕ဇိုင္း တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ ေတြ႕ေနေပမယ့္ အခုထိ ဇိုင္းကလဲအရင္မႏႈတ္ဆက္သလို ျမတ္မင္းဘက္ကလဲ ျပန္မႏႈတ္ဆက္မိ သုသု ေရွ႕မွာမို႔ ႏွစ္ေယာက္လုံးအဆင္ေျပေအာင္ေနေပမယ့္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ တခ်ိန္က စီးပြားၿပိဳင္ဖက္ေတြမဟုတ္လား....။
ဇိုင္း အျပဳမႈေၾကာင့္ ျမတ္မင္း.. ဇိုင္း ကိုၾကည့္ၿပီးၿပဳံးကာ..စကားဆက္လိုက္သည္...။
ျမတ္မင္းေဘးမွာရပ္ေနတဲ့ ဉာဏ္ လက္ကိုကိုင္ကာလိုက္ေတာ့ ဉာဏ္ အပါဝင္ အကုန္အံအားသင့္သြားၾကသည္။
" ေအာ္ ဒါနဲ႕ အားလုံးကို မိတ္ဆက္ေပးရဦးမယ္..ဒါ ကြၽန္ေတာ့္ခ်စ္သူပါ နာမည္က ဉာဏ္ တဲ့...ဉာဏ္ ဒါက ကိုယ့္အသိမိတ္ေဆြဆိုလဲဟုတ္တယ္ ညီကိုေမာင္ႏွမ ဆိုလဲမမွားဘူး "
ဉာဏ္ လဲအားလုံးကို ေႏြးေထြးစြာၿပဳံးျပကာ ေခါင္းတစ္ခ်က္ညွိမ့္ျပၿပီး....။
"အားလုံးေတြ႕ရတာဝမ္းသာပါတယ္..."
မဂၤလာေဆာင္ သြားစရာရွိတယ္ လိုက္ခဲ့ဆိုလို႔သာ ဉာဏ္ လိုက္လာရေပမယ့္ ဘယ္သူ႕မွမသိတာေၾကာင့္ နည္းနည္းေတာ့ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ျဖစ္ေနသည္...။ဒါကိုသိတဲ့ လူႀကီးက ဉာဏ္ ကို ေနရမခက္ေစဖို႔ အားေပးေနသည္ေၾကာင့္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူ႕မ်က္ႏွာမပ်က္ရေအာင္ ဉာဏ္ အတတ္နိုင္ဆုံး အဆင္ေျပေျပ ေနတတ္ေအာင္ေနသည္...။
ဟိုးအရင္ထဲက လူမ်ားတဲ့ေနရာမ်ိဳး မႀကိဳက္တတ္ေပမယ့္ အခု ဦးျမတ္မင္းခန႔္ ဆိုတဲ့ လူႀကီး ရဲ႕ အသိုင္းဝိုင္းမွာ ဉာဏ္ ေနတတ္ေအာင္ ေနသည္...။ မဂၤလာပြဲပီးေတာ့ လူႀကီး က သူနဲ႕ခင္တဲ့ လူႏွစ္ေယာက္နဲ႕ မိတ္ဆက္ေပးေနသည္မို႔ ဉာဏ္ အလိုက္သင့္ျပန္ႏႈတ္ဆက္ေနစဥ္...
ဉာဏ္ ႏႈတ္ဆက္ေနတဲ့လူႏွစ္ေယာက္ကို လွမ္းေခၚလိုက္တဲ့ အသံေသးေသးေလးကို ၾကားေတာ့ ဉာဏ္ အပါအဝင္ အကုန္လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္...။
အျပာႏုေရာင္ ဝတ္စုံကိုဝတ္ထားၿပီး ေခ်ာေမာလွပစြာ ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလြန္းတဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ ဉာဏ္ တို႔အနားကိုေျပးလာေတာ့ ဉာဏ္ ကိုယ္တိုင္ေတာင္ ထိုေကာင္ေလးကို ေငးခနဲျဖစ္သြားရသည္။ ေျပးလာတဲ့ ထိုေကာင္ေလးေနာက္မွာ ထိုေကာင္ေလးနဲ႕ဆင္တူဝတ္စုံဝတ္ထားတဲ့ လူႀကိီးတစ္ေယာက္က စိုးရိမ္စြာ စိတ္ပူေနသည္။
ထိုေကာင္ေလး သည္ ဉာဏ္ တို႔ အနားေရာက္သည္ႏွင့္ ကေလးတစ္ေယာက္လို ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေလာက္ေအာင္ ျဖဴစင္တဲ့စိတ္ထားေလးရွိေနေသးသည္။ ၿပီးေတာ့ ဉာဏ္ ကိုယ္တိုင္မအံၾသပဲ မေနနိုင္ ဒီလိုအေကာင္ေသးေသးေလးမွာ ကိုယ္ဝန္ရွိေနသည္တဲ့...။
ဉာဏ္ ကေတာ့ သူတို႔ေျပာေနသည္ကို ဒီတိုင္းနား ေထာင္ယုံပဲမို႔ ဘာမွဝင္မေျပာျဖစ္ေပ။
ထိုစဥ္ စကားေျပာေနတဲ့ သုသု ဆိုတဲ့ ဒီေကာင္ေလးအေပၚထားတဲ့ လူႀကီးရဲ႕ သံေယာဇဥ္အေငြ႕အသက္ေတြ ေၾကာင့္ ဉာဏ္ ခန႔္မွန္းမိလိုက္သည္။ ဒီေကာင္ေလးဟာ တခ်ိန္က လူႀကီးရင္ဖြင့္ခဲ့တဲ့ ေကာင္ေလးပဲ လို႔ ဒါေပမယ့္ ဉာဏ္ သည္ ၿပဳံးရယ္ကာ စကားေျပာေနတဲ့ လူႀကီးကို သဝန္မတိုမိဘူး ဘာလို႔ဆို အခု ထိုေကာင္ေလးနဲ႕စကားေျပာရင္း ၾကည့္တဲ့အၾကည့္ေတြက အျဖဴေရာင္ပကတိမို႔... ။
ဉာဏ္ ယုံတယ္ .. ထိုေကာင္ေလးအေပၚထားတဲ့ လူႀကီးရဲ႕အေတြးက အျဖဴထည္ပဲလို႔ ၿပီးေတာ့ လူႀကီးစိတ္ထဲမွာ ဉာဏ္ တစ္ေယာက္ပဲ ရွိတယ္ လို႔ေပါ့....။
ထိုစဥ္ စကားဝိုင္းထဲရွိလူေတြအကုန္ေနာက္တစ္ခါမိတ္ဆက္ေပးရင္း ဉာဏ္ လက္ကိုဆြဲကိုင္ကာ သူ႕ခ်စ္သူပါလို႔ မိတ္ဆက္ေပးလိုက္တဲ့ လူႀကီးေၾကာင့္ ဉာဏ္ အတိုင္းမသိေပ်ာ္႐ြင္ရျပန္သည္။
ဉာဏ္ လက္ကို ကိုင္ထားၿပီး ဉာဏ္ မ်က္လုံးေတြကို ေစ့ေစ့ၾကည့္ကာ ၿပဳံးေနတဲ့ လူႀကီးေၾကာင့္ဉာဏ္ အေပၚဘယ္ေလာက္အေလးနက္ထားလဲ ဆိုတာ ေမးေနစရာပင္မလိုတာေၾကာင့္ ဉာဏ္ ကိုယ္တိုင္လဲ အားလုံးကို အၿပဳံးေလးနဲ႕ျပန္ႏႈတ္ဆက္လိုက္သည္။
ျမတ္မင္း သည္ သုသုကိုေတြ႕လိုက္ရတဲ့အခ်ိန္ အရင္လိုစိတ္မ်ိဳးရွိမေနပဲ ျမတ္မင္းရင္ထဲမွာ ညီငယ္ေလးတစ္ေယာက္လိုပဲ ျဖစ္ေတာ့တာမို႔ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ျမတ္မင္း ညီ့ေရွ႕မွာ အျဖဴစင္ဆုံးၿပဳံးျပနိုင္ခဲ့ၿပီ။ အဲ့တာကလဲ ျမတ္မင္းေဘးမွာ ျမတ္မင္းကိုအရမ္းခ်စ္ေပးတဲ့ ဉာဏ္ ဆိုတဲ့ ။ခ်ာတိတ္ေလးေၾကာင့္ေပါ့ အားလုံးႏႈတ္ဆက္ၿပီးစီးသည္ႏွင့္ ညအခ်ိန္ေလာက္က် ဇိုင္းတို႔ အိမ္ျပန္လာခဲ့သည္....။
တေနကုန္ ပင္ပန္းထားတာေၾကာင့္ စံအိမ္အျပန္လမ္းကားေပၚမွာထဲက သုသုေလး ကေတာ့ အိပ္ေပ်ာ္ေနေလသည္....။
ဇိုင္း စံအိမ္ေရာက္သည္ႏွင့္ အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ သုသုေလးကိုေပြ႕ခ်ီကာ အေပၚထပ္အခန္းဆီတတ္လာခဲ့သည္။ အခန္းထဲေရာက္သည္ထိ အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ကေလးဟာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ပင္ပန္းေနမွန္းသိသာသည္။
ဇိုင္း သုသုေလးကို ေမြ႕ယာေပၚတင္ကာ အရင္ဆုံး ဇိုင္း ကိုယ္ေပၚက ဝတ္စုံကိုအရင္ခြၽတ္လိုက္ၿပီး တကိုယ္လုံးမွာ ဇိုင္း အတြင္းခံတစ္ထည္က်န္ေတာ့သည္။
*ကိုကိုရဲ႕အခုလိုပုံသာ ကေလးျမင္ရင္ ေသခ်ာေပါက္ ရွက္ၿပီး ကိုကို႔ ကိုဆူဦးမွာ*
ဇိုင္း ေရခ်ိဳးခန္းထဲက ေရေႏြးစပ္ထားတဲ့ေရဇလုံေလးနဲ႕သဘက္ယူကာ သုသု အနားဆီျပန္လာၿပီး ဝတ္စုံခြၽတ္ေပးေလသည္။ သုသု ကိုယ္ေပၚက အဝတ္စားေတြအကုန္ခြၽတ္ပစ္လိုက္ေတာ့ သုသုေလး ကိုယ္ေပၚမွာလဲ အတြင္းခံျဖဴေလးတစ္ထည္ပဲက်န္ေတာ့သည္ကို ဇိုင္း ဆြဲမက္စြာၾကည့္ေနသည္....။
ဇိုင္း ေရဝတ္ေလးနဲ႕ သုသု တစ္ကိုယ္လုံးကို တိုက္ေပးၿပီး ေရဇလုံကို ေရခ်ိဳးခန္းထဲျပန္ထားလိုက္သည္။ ဇိုင္း ျပန္လာေတာ့ ေမြ႕ယာအက်ယ္ႀကီးမွာ ေမွာက္ရက္သား အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ သုသုေၾကာင့္ ဇိုင္း ႏွလုံးသားခုန္ထြက္သြားသည္ေတာင္ထင္ရသည္။ ေမွာက္ရက္သား အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ သုသုေလးရဲ႕ အေနာက္က မက္မြန္သီးရဲရဲေလးကို ၾကည့္ေနရင္း ဇိုင္း ကိုင္ၾကည့္ခ်င္စိတ္တို႔ျဖစ္လာသည္။
အေတြးထက္ လက္ကပိုျမန္ေနလားမသိ ။ ဇိုင္း ေမြ႕ယာေပၚတတ္ကာ အရင္ဆုံး ကေလးေျခဖေႏွာက္ေလးကိုနမ္းလိုက္သည္။
ၿပီးသည္ႏွင့္ ကေလးရဲ႕ေျခသလုံးေဖြးေဖြးေလး ေပါင္တံသြယ္ျဖဴျဖဴေလး ။ ၿပီးသည္ႏွင့္ ဇိုင္း အရမ္းႀကိဳက္ၿပီး အရမ္းခ်စ္ခ်င္ေနတဲ့ ကေလးရဲ႕ မက္မြန္သီးေလးကို နမ္းပစ္ခ်င္တာေၾကာင့္ ဇိုင္း ကေလးဝတ္ထားတဲ့အတြင္းခံေလးကို ေအာက္ကိုဆြဲခ်ကာမက္မြန္သီးေလးကို ကိုင္ၾကည့္ကာ နမ္းရွိုက္ေနသည္။
မက္မြန္သီးေလးကိုအါးရေအာင္ နမ္းရွိုက္ၿပီးသည္ႏွင့္သုသု ေက်ာျပင္ကိုနမ္းကာ အခ်စ္အမွတ္အသားေတြေပးေတာ့ တစ္ျဖည္းျဖည္း ဇိုင္းရဲ႕အနမ္းေတြက ၾကမ္းတမ္းလာတယ္ထင္ေအာက္က သုသု လႈပ္နိုးလာသည္။
သုသု နိုးလာသည္ႏွင့္ မ်က္စိပြင့္ကာ ပက္လက္အေနထားကိုေျပာင္းလိုက္ေတာ့ အေပၚကေနအုပ္မိုးလာတဲ့ ဇိုင္း ေၾကာင့္ မ်က္လုံးပင္ က်ယ္သြားရသည္.....။
"ဟင္ ကိုကို... မအိပ္ေသးဘူးလား...."
ဇိုင္း ပုံစံ တစ္ခုခုကိုလိုခ်င္သလို ႏွာဖူးနားမွာလဲ ေခြၽးသီးေတြပင္ စို႔ေနၿပီး သုသုကို ရီေဝစြာၾကည့္ေနသည္။
"ကေလး.. ကိုကို ကေလးကိုအရမ္းခ်စ္ခ်င္ေနၿပီ"
___________________________________________________
#VOTE - CM ေပးခဲ့ရမယ္ေနာ္ ခ်စ္တယ္😘
#
#Moewathan... ❤
_______________________________________________________