Chapter 28
Zack
I was taken aback by what she had said. It took me some time to let the words sink in.
Pinagseselos? Did I hear her right?
Bakit kailangan nyang gawin yon?
All those things with Andrew na sobrang ikinagalit ko? Nagawa nila yon para lang pagselosin ako? but why?
Then Realization came in...
The truth hurts..
Parang mas masakit pa ang mga salitang lumabas sa kanya kesa sa mga tumamang suntok sa akin ni Andrew.
I judged her cruelly.
Noong nakita kong magkayakap sila ni Andrew, bigla na lang dumilim ang paningin ko. I felt so betrayed, parang nag-flashback sa akin ang mga ginawa ni Marielle many years ago. Para akong hibang na gustong pumatay ng tao.
Napagbalingan ko si Andrew. Gusto kong ibuhos sa kanya lahat ng galit at sakit na nararamdaman ko. Dahil trinaidor nya ako. Dahil inagaw nya sa kin ang pinakamahalagang tao sa buhay ko. Hindi ko akalain na magagawa sa akin ito ng pinaka-pinagkakatiwalaan kong tao!
Yes, I've been neglecting her when I promised that I would take care of her. I haven't done my duty. I thought I was doing her a favor, but no, I was crushing her.
I've been so wrapped up with my own feelings without considering hers.
Hinayaan kong lumapit sa akin si Marielle na naging dahilan ng lahat ng ito.
I thought that it was harmless because I don't feel anything for Marielle anymore, pero hindi ko na-consider na masasaktan pala si Charlie.
I am such a jerk and I disgust myself for being so selfish.
This is all my fault. And it breaks my heart to realize that I am the source of her tears.
.... "I love you Zack.." she said while crying her heart out...
Parang tumigil ang mundo at na-focus lang ako sa mga salitang nagmula sa kanya.
My God………… Charlie loves me...
The very words that I long to hear.
Those three significant words that I've been waiting for so long...
I thought it will never come...
I thought I will wait forever...
But…….. she loves me....
but she said goodbye?
Goodbye...
Goodbye?
Parang nag-e-echo sa tenga ko...
Masyado ko na ba syang nasaktan at gusto na nyang lumayo?
Do I still deserve her after all the things I've caused?
Then I saw her walk away from me...
Para akong napako sa kinatatayuan ko at nakatitig lang ako habang nakikita kong lumalayo sya.....
She was crying so hard that it breaks my heart.
Parang gumuguho ang mundo ko habang nakikita ko syang papalayo sa kin...
NO!
I can't imagine myself without her...
I can't live without her...
My world will not be complete without her....
Para na rin akong pinatay kapag hindi ko sya makasama...
No.....
I Can't let her go....
I love her so much to let her go!
Naramdaman kong kumikilos ang mga paa ko..
She is my world...
I can't let it end like this...
"Charlie!!!"
Naglakad ako patungo sa kanya, hanggang namalayan ko na lang na tumatakbo na ako, it's as if my life depends on it!
I have to get my life back! I have to get her back!
I have to win her back no matter what the cost, even if it means swallowing my pride!
Lahat gagawin ko kahit ipagtabuyan pa nya ako...
Hindi ko kayang mawala sya!
Lumingon sya....
At ng makarating ako sa kinatatayuan nya...
Niyakap ko sya....
"Charlie, please don't leave me..."
"Zack... pagod na ko... ayoko na..."
Pilit syang pumipiglas pero mas lalo ko syang niyakap ng mahigpit...
I can’t let her walk away.
"No.. I won't let you go Charlie... because..."
"I LOVE YOU TOO!!!"
Napatigil sya...
Parang hindi makapaniwala...
Tumingin sya sa akin... punong puno ng luha ang mga mata nya. It's as if she's asking if she's hearing me right...
"Yes Charlie. I love you... I felt that when we got married. Totong lahat ang sinabi ko noong araw na yon… that vow? That’s how I rwally felt, so mask or whatsoever.”
"I'm also sorry,, iniwan na lang kita ng ganon, without any reason,, without any explanation... "
"Natakot ako.. natakot akong masaktan kita...
"I thougth I was doing you a favor sa paglayo ko, pero, hindi ko alam na mas lalo pala kitang nasaktan."
"I'm sooo sorry.. can I make it up to you? Can you still accept me ?"
Hindi sya nagsalita. Nakatitig lang sya sa kin. Pinahid ko ang mga luha nya...
"Charlie, mahal na mahal kita!"
“Please… Don’t leave me… “ I begged like a desperate man.
Tumulo na naman ang mga luha nya.
Niyakap nya ako... She buried her face in my chest.
And with that gesture a wave of relief washed over me.
Dahil kahit hindi sya nagsasalita alam ko na tinatanggap nya ulit ako...
Andrew
Nakatanaw ako kay Charlie at Zack.... just in case lang na may mangyari, at least nababantayan ko sila.
At first, nagsisigawan sila. gusto ko na sana ulit sumugod kung hindi lang ako pinigilan ni Tanya.
"Cool ka lang... hayaan mo muna silang mag-usap... they need that.."
"Usap ba ang tawag mo dyan... para silang nagsasabong!" nakakunot ang noo ko...
May dala-dalang ice pack si Tanya.
"Come here for a sec.." Hinila nya ako at pinaupo ako sa upuan na malapit sa amin.
May dala syang Ice pack at Ipinahid nya ito sa mga namumuong pasa sa mukha ko.
"Ouch!!! Will you be careful with that!"
"Buti nga sa yo! pakialamero ka kasi! Alam mo best friend. Sa kasisingit singit mo dyan malalamog ang pagmumukha mo. Sayang ang gwapo mo pa naman. Tsk Tsk Tsk."
"Wag mo nga akong tawaging bestfriend... You’re not even in my friend list!"
"Ano gusto mo? Boyfriend?? pwede rin.. hahahaha! at least BF din ang initial non..."
"Asa ka pa.. you're not my type..."
Himala, napangiti lang sya.
"I know... I figured that out years ago... "
Tumingin ako sa kanya... “And what do you mean by that?”
"Don't look at me like that... I'm good with people. Psychic ata ito! Hahaha! "
Tinuloy nya ang pagpahid ng ice pack sa mukha ko. Hinayaan ko lang sya.
"I can still remember the way you look at my bestfriend on her wedding day... para ngang sinasabi mo na sana ikaw na lang ang nasa lugar ni Zack... You look so pathetic back then. "
Natawa sya. I don’t really get this girl. She’s not a psychic, she’s a psychotic!
"And all this? I know you're not doing this for Zack. Alam kong ayaw mo lang nasasaktan si Charlie. That's why you went out of your way to help her gain back Zack even if it means heartache for you."
Magsasalita sana ako...but she cut in
"Wag mo na ideny, don't worry my lips are sealed... Magaling naman akong magtago ng secreto."
"Pero , in fairness. Gwapo points talaga yang mga ginawa mo. Hindi ko akalain na may pagka martir ka pala! Pa presko epek ka pa dyan may puso ka rin naman pala...hmmmppp ayaw mo pa kasi sa kin. avialable naman ako.. hahahahahaha!!!!"
"Hindi ako papatol sa pangit na katulad mo!"
Diniinan nya yung ice pack sa mukha ko...
"Aray!"
"Buti nga sa yo!" tatawa tawa sya. “Kapag ako naging pangit, wala ng maganda sa mundo!”
Tinanaw ko ulit yung dalawa baka naman kung ano na nangyayari sa kanila.
"Look, I think they are patching things up. Good job Andrew." tinapik nya ang balikat ko "Your labor has not been in vain."
Somehow I'm relieved dahil nagkaayos na sila. Pero mix emotions ako ngayon dahil deep down inside, i can also feel the sadness in my heart.
Ganito pala ang magmahal…. Masakit.