herkes masaya oturmuş kahvaltısını ediyordu.
ben ise o kadar huzursuz hissediyordum ki, bakışlarımı önümden kaldıramıyordum bile.
Yusuf'un amcasının oğlu ve aynı zaman da Deniz'in abisi olan Giray, istanbulda karşıma çıkıp bana ilanı aşk etmiş, üstelik adının da Yusuf olduğunu söylemişti.
umarım adının yusuf olmadığı gibi bana da aşık falan değildir.
o da Deniz gibi anormaldir belki de ?
Deniz'in abisi ya hani...
yavaşça bakışlarımı Giray'a çevirdiğimde onun da bana bakıyor olduğunu görmüştüm.
ters bir bakış atıp başımı yine önüme eğdim.
allahım ne yapacaktım ben ?
Yusuf'a söylersem kıyamet kopardı herhalde. zaten birbirlerini sevmedikleri o kadar açıktı ki, Yusuf onu gördüğünde bakışlarıyla Resmen dövmüştü.
bu işin içinden nasıl çıkacağımı asla bilmiyordum...
"utanmasan masayı da yiyeceksin Deniz ! hadi gitmemiz lazım derse geç kalacağız."
Eda'nın sitemlerini takmayan Deniz yemeye devam ediyordu.
masadaki herkes onlara gülerken Eda daha fazla dayanamayarak Denizin kapşonlusunun şapkasından tutarak onu sürüklemeye başlamıştı.
"son yudumum kalmıştı allahın cezası vicdansız kız !"
Deniz Eda tarafından sürüklenerek çıkarılmayı başarmıştı.
"afiyet olsun."
diyerek ben de kalktım.
adımlarımı lavaboya doğru sürüklerken aklımda Giray'ı gördüğümden beri tek soru vardı.
Amacı neydi ?
lavaboda ellerimi yıkayıp kuruladıktan sonra çıkmak için kapıyı açmıştım ki birisi hızla girip ardından kapıyı kilitlemişti.
bilin bakalım kimdi ?
Giray...
sabır dilenircesine yukarıya bakıp derin bir nefes aldım.
sakin olmam gerekiyordu.
ama olamıyordum tabiki.
beklemeyeceği anda hızlı olduğunu düşündüğüm tokadımı yüzüne geçirdiğimde donuk ifadesi ile öylece kalakalmıştı.
hak etmişti ama...
daha sonra gülümseyip yanağını ovuşturdu.
"elin ağırmış yanlız."
sinirle soludum.
"evet keşke senin de beyninde bir ağırlık olsa. Çok hafif görünüyor malesef."
deyip çıkmaya çalıştığımda elini duvara dayayıp geçmemi engellemişti.
"Tokat yetmediyse kafa da atabilirim. Yusuf öğretti yanlız haberin olsun."
gülümsemesini yüzünden silmeden bakmaya devam etti.
parçalardım ben bunu.
vallahi...
"biliyorum... sana bir konuda yalan söylemiş olabilirim."
şaşkınlıkla ona baktım.
"dalga geçer gibi adının yusuf olduğunu da söyledin ?"
omuzlarını silkti.
"Heyecanlı olur diye. iki tane Yusuf olacaktı etrafında düşünsene..."
ben de suratıma yapmacık bir gülümseme yerleştirdim.
"yok canım istemez. Bir tanesi benim için herkese değer zaten."
yüzü düştüğünde bunu belli etmemeye çalışmıştı.
gözümden kaçmamıştı bu hali tabiki.
"Selen... sana bazı konularda evet yalan söyledim fakat, seni sevdiğimi söylerken gayet ciddiydim. hemde hiç olmadigim kadar."
sinirle yüzüne baktım.
"utanmıyor musun ? ben Yusuf ile birlikteyim ! senin kuzenin ile. Yusuf bunu öğrense ne olur ? ağzına sıçar bence. sence ?"
Başını iki yana salladı.
"Siz hala tam olarak birlikte değilsiniz selen Ve benim hala bir şansım var. Bunu sonuna kadar kullanacağımdan emin olabilirsin."
dudaklarımı birbirine bastırıp gözlerimi yumdum.
ben hayatımda ömrümde böyle rahat ve gevşek insan görmemiştim.
kendimi sıkmayı kesip bir tane de diğer yanağına geçirdim tokadımı.
bu seferki çok sert olmuştu kabul.
tereddüt etsemde içim rahatlamıştı.
yanağını tutup yine güldüğünde kriz geçireceğimi sanmıştım.
niye her şeye gülüyordu ama onu anlamamıştım ?
şeytan diyordu vur yumruğu ağzına kırılsın bütün dişleri gülemesin bir daha.
"kabul etmeliyim bu çok sert oldu. senden korkmalı mıyım ?"
yapmacık bir şekilde gülümsedim.
"korkmalısın bence de. şimdi çekil önümden !"
ellerini havaya kaldırıp tamam der gibi baktı.
ben de sinirle kilidi açıp çıktım.
gerçekten bu konuyu nasıl halledecektim hiç bir fikrim yoktu.
***
Bahçede hep beraber oturuyorduk.
Deniz, Ege, Eda ve Yusuf.
Ege hepimize çikolata almıştı. Bir yandan onları yiyorduk bir yandan da sohbetimize devam ediyorduk.
"şu gördüğünüz balkon var ya..."
diyerek evin en üst katındaki balkonu gösterdi Ege.
"bacaklarından orda sallandırdım onu."
tabiki Deniz'den bahsediyordu.
"ama bu senin dudaklarında kırmızı ruj olan fotoğrafı flörtüne yollamış olmamı değiştirmedi."
Hepimiz gülerken Ege somurtuyordu.
Ege'nin Deniz'den çekmediği kalmamıştı sanırım.
"e nasıl yolladı ki ?"
diye sordum.
"gece ben uyurken telefonumu kurcalamış dingil."
yusuf güldü.
"insan bir şifre koyar bir şey yapar oğlum sanki bilmiyorsun Deniz'i."
Deniz kötü kötü Yusuf'a baktı.
"pardon da neyim varmış benim ?"
Yusuf alayla ona bakıp güldü.
"neyin yok ki kardeşim."
Deniz Yusuf'u boş verip Ege'ye baktı.
"zaten Ege'nin telefonunda şifre vardı ve şifre de Ege Aktaş. hiç zor olmadı yani."
Ege gibi akıllı birinin şifresinin kendi adı olması ayrı bir ironiydi tabi.
biz öyle konuşurken Bahçe kapısı aralandı ve Gördüğüm kişiyle yüzüm anında düştü.
Giray gelmişti.
tam ondan gözlerimi çekecektim ki arkasında beliren Sarışın uzun saçlı kızı görmemle dikkatimi daha çok oraya verdim.
Kız bize birini arar gibi baktıktan sonra birimizde takılı kalıp ellerini şaşırdığını belirtmek için dudaklarına götürdü.
nedense çok yapmacık görünüyordu ?
"Yusuf !"
Kız koşar adımlarla bize doğru gelirken kaşlarım çatılmıştı.
Yusuf'a baktığımda ayağı kalkmış şaşkınca kıza bakıyordu.
Kız koşarak Yusuf'a sarıldığında yediğim çikolata boğazımda kalacaktı neredeyse.
"Seni o kadar özledim ki..."
Ege, Deniz ve Eda korkuyla bir bana bir de kıza bakıyordu.
Bu kız kimdi ?
***
bu bölüm elli beğeni olduktan sonra yeni bölüm gelecek sizi çok seviyorum yeni bölüm de görüşmek üzere 👐🏼👐🏼❤❤