[Chapter 3]
Campus
"May pinag-kakaguluhan doon oh."- Ami said, tumingin naman kami sa itinuro nya. May pinag-kakaguluhan sa bulletin board.
"Tara tignan natin kung ano 'yon."- Elisha said
Pagpunta namin doon nakipag-sagupaan kami sa mga students, nung makarating kami sa harap, napa-whoaa kaming apat. Nandito pala yung picture ko na sinabitan ako ng medal kahapon, tapos heto nakasulat.
'Congratulations Ms. Garnett Sardoncillo from the owner of Alvarez University. '
WOW!
"Omg! Ikaw pala yung pinag-kakaguluhan nila dito, Garnett eh!"- Hazel said
"Wow. May pa-congrats ang may ari ng school sa'yo, Garnett."- Ami said
"Hindi ba parents ni Raven ang may ari ng school na 'o? Ibig sabihin sila ang nag-greet sa'yo thru this poster. Ayiieeee!"- Ami said
Hindi naman mawala ang mga ngiti sa labi ko.
"Tumabi nga kayo dyan!"- may biglang tumulak sa amin, halos muntikan na kaming matumbang tatlo.
Napalingon kami.
"Ano ba? Bakit kailangan manulak?!"- i ask. Pagka-lingon ko yung mga alagad pala ni Sarrah. Tsh!
"Bakit kasi nandyan kayong mga panget kayo? Ha?!"- Dana ask
"Excuse me, nandito kami dahil nandito lang naman ang pangalan ng kaibigan namin sa bulletin board."- Elisha said
"Ah heto ba?"- lumapit naman yung Shiela sa poster na nakadikit sa board sabay tanggal at unti-unti nyang sinira ito sa harapan namin.
"Feeling nyo naman na ayan ang pinag-kakaguluhan dito sa bulletin board, asa kayong mga freaks kayo!"- Dana said
Nanlalaki ang mga mata ko habang pinupunit ni Shiela ang poster na para sa akin ng school. After nyang sirain 'yon inihagis nya sa mukha ko at lumapit sila sa amin sabay cross arms.
"May announcement dito sa bulletin board about activity for this school at ayun ang pinag-kakaguluhan nilang lahat dito and never ang poster mo."- sabi pa sa akin ng Rhea.
Pagkasabi nya nun sabay kaming apat na tinitigan ang buong bulletin board, halos mapatigil ako dahil oo nga. Tama nga sya, may nakadikit na announcement sa katabi ng pinag-lagyan ng poster greet ko. Pero kahit na, dapat hindi nila sinira 'yon!
"Ang kakapal nyo, sino ba kayo para sirain yung poster na para kay Garnett?!"- inis na tanong ni Hazel
Natawa naman silang apat. Yung mga estudyante dito halos mag-ingay na. Na para bang may pinapanuod na sabungan.
"Mga wannabe losers! Akala nyo naman kasi porket nandyan ang pangalan nyo sa bulletin board kayo na ang sikat?!"- pagtataray pa Jeniel.
"Bakit may sinabi ba kami ha?!"- beast mood narin si Elisha.
"Ugly ducklings!"- Rhea said
Nakakaramdam na ako ng inis.
"Pigilan nyo ko, papatulan ko na 'to!"- bulong ko sa tatlo habang tinataas yung manggas ng damit ko.
"Ano? Lalaban ka?"- pataray na tanong sa akin ni Dana.
Nag-titigan kaming lahat.
"WHOAAAA PUSTAHAN! KANINO KAYO? SA STAR PRINCESS O SA TROPANG MOON FREAKS?"
"SA STAR PRINCESS KAMI!!!"
"GO TROPANG MOON FREAKS!!!"
"What happened?"
Nagulat naman kaming lahat nang dumating bigla si Mr. Alvarez.
OMG! ANG GWAPONG AMA NI RAVEN NA SI MR. RAVIL ALVAREZ!
Lumapit sya sa amin, yung mga students natahimik lahat.
"Ikaw si Ms. Sardoncillo, right?"- he ask me
OMG! DADDY! HUHUHU! CHARZ!
"O-Opo, ako po."- napayuko kong sagot
"Sa wakas nakilala rin kita, congratulations pala sa'yo."- he said, yiieeee enebe!
"Thank you po, Sir. Alvarez."
Tinignan ko ang tropang star margarine, ang sasama ng tingin sa amin. Tss! Mga inggiterang kokak!
"Dad?"
Nabigla ako at napalingon. Omg si Raven! Nag-madali syang lumapit sa akin, joke! Lumapit sya sa Daddy nya.
"Kanina pa kita hinahanap."- Mr. Alvarez said
"Sorry Dad, hindi ko alam na nandito kayo."- Raven said
"By the way, we have a dinner later so maaga ka umuwi."- Daddy nya
"Ok."- sagot at ngumiti lang ng matipid si Raven then tumingin sya sa akin. Gosh!
Tumingin ulit sa akin ang Daddy nya, ngumiti naman ako ng malapad.
"Congratulations again Ms. Sardoncillo."- he said again, yieee!
"Thank you po ulit Dad--- este Mr. Alvarez."- napakamot ako sa ulo ko.
Tumango lang sya at ngumiti then umalis na. Pag-tingin ko kay Raven nakatingin parin sya sa akin.
Luh? Mga 3seconds 'yon then maya-maya umalis narin sya.
"Tsh. Mga feelingera!"- Dana said, pagkasabi nila nun umalis narin sila. Edi wow!
"Bakit tinitigan ka ng ganun katagal ni Raven?"- Elisha ask
"I don't know."
"Ayeee baka he likes you narin."- Ami sakd
Napangiti naman ako, pero agad ding nawala.
"Imposible."- i said
"Bakit naman imposible?"- Elisha ask
"Kasi nga ugly ducklings tayo."- Hazel answered
Huminga nalang ako ng malalim. Tinignan ko yung poster na nasa sahig at puro punit na, kinuha ko 'yon agad.
"Sayang. Bubuoin ko nalang ulit."- i said
After that pumasok na kami sa klase namin. PHILOSOPHY OF MAN ang subject ngayon, habang nagle-lecture ang teacher namin nagjo-joke sya, i mean kami ang ginagawang joke.
"Totoo bang nag-mula ang tao sa unggoy?"- sabay tingin ni Professor sa amin. WOW!
Natahimik naman kaming lahat, pagtingin namin sa mga classmates namin nakatingin din sa amin. WOW HA! Parang pinapalabas talaga nila na mukha kaming unggoy. Tsh!
"Sir!"- nagtaas ako ng kamay
"Yes Ms. Sardoncillo?"- he ask
Tumayo naman agad ako.
"According to Bing Su, the geneticist at the Kunming Institute of Zoology who led the effort. He said, this was the first attempt to understand the evolution of human cognition using a transgenic monkey model."- i said
"What do you mean?"- Professor ask
Inayos ko muna ang eye glasses ko.
"Sa madaling salita Sir, para sa kanya ginamit lang po ang unggoy upang maintindihan ang proseso ng katawan ng isang tao."- i explained
"But Ms. Sardoncillo ang question is totoo bang nag-mula ang tao sa unggoy?"- masungit na tanong ni Sir.
I smiled at him ..
"Kung kayo po ang tanungin ko Sir, saan po kayo nag-mula? Paano po kayo nabuhay bilang isang tao?"- tanong ko
"Madali lang, ipinanganak ako ng nanay ko."- he answered, nakikisakay siya. Ngumiti ako.
"That's right Sir, matatawag nyo po bang unggoy ang nanay nyo? Tao ang nag-panganak sa inyo at hindi isang unggoy. Iyon lamang po."- i said then umupo na ulit ako.
Unti-unti namang natawa yung tatlo, pati ako natawa rin. After that pagka-breaktime pumunta kami sa canteen, pagkapasok na pagkapasok namin sinalubong kami ng Star Prince.
"Kakain kayo?"- Jerome ask
"Hindi, mag-ccr kami dito."- Hazel answered. Natawa naman kaming tatlo sa sinagot nya.
"Anong kakainin mo? Libre ko."- sabay akbay sa akin ni Calvin, nilayo ko naman sya agad mula sa akin.
"Aba chussy pre!"- Arvin said
"Kaya namin bumili ng pagkain namin."- pagkasabi ko nun hinila ko na yung tatlo sa menu.
"So anong kakainin nyo?"- Elisha ask
Tumingin kaming lahat sa menu.
"Hmmm, try kaya natin yung big ducks?"- i ask
"Oo sige tapos hati-hati nalang tayo."- Ami said
"Sige."
Nag ambag-ambag kaming lahat. By the way, yung Big Ducks ay inihaw na buong isang Chicken so ayun, para syang Mang Inasal.
"Big Ducks nga po, isang buo."- i said
"Mahilig ka sa Big Ducks no?"- parang ewan mag-tanong yung tindera
"Ah ano, apat po kaming maghahati dyan."
"Ah apat pala kayo magsi-share."- she said and laugh. Tsh, weirdo!
Naramdaman ko na namang may umakbay na naman sa akin, pagtingin ko si Calvin na naman. Lumayo agad ako.
"Don't touch me."- i said
He smirked.
"Ang arte mo ha, maganda ka ba?"
"Bakit? Gwapo ka ba?"
"Fine."- he said tapos umalis na.
Pagka-order ko ng pagkain namin umupo na ko sa pwesto naming apat. Tumingin ako sa grupo ng Star Prince, bakit kaya wala si Raven?
"Uy kumain kana."- Ami said
Napahinga naman ako ng malalim.
"Hinahanap mo si Raven?"- Elisha aak
Tumango lang ako habang kumakain.
"Speaking of your crush, he's here."- Hazel said.
May biglang nag-lapag ng banana shake sa harap ko, napatingin ako sa nag-lapag. Napahinto ako sa pag-nguya. What the fvck?
"For you."- he said, tapos ngumiti sya ng matipid at agad ng umalis.
Luh? Tumingin ako sa banana shake. Tapos tingin sa kanya sa kabilang table.
Wait?! This is seriously?!
"Omg! Omg! Garnett!"- kinikilig na sambit ni Elisha
Tulala parin ako.
"Binigyan ka ni Raven ng banana shake, Garnett. Yiieeee!"- Ami said
Napapalunok ako, then kinuha ko ng marahan yung banana shake.
Omg?! B-Bakit nya ako binigyan ng banana shake? Tapos sinabi nya, for you? Aaaahhhhhhh!
Pagkatapos namin kumain pinauna ko na yung tatlo sa classroom, pag-punta ko sa cr naghilamos ako at tumingin sa harap ng salamin. Hindi mawala ang mga ngiti sa mukha ko. Hanggang ngayon hindi parin ako makapaniwala na binigyan nya ako ng banana shake? Pero bakit?
Bakit nya ako binigyan? Anong meron? Hays! Hindi pa ako nakakapag-pasalamat sa kanya. Pagka-tapos kong mag-cr umalis na agad ako, habang naglalakad ako sa corridor pabagal ng pabagal yung lakad ko. Eh kasi nandito si Raven!
Nakita nya ako, balak kong umatras pero wala na. Binilisan nya yung lakad nya at lumapit sa akin. Napahinto na ako sa paglakad.
"Garnett may sasabihin ako sa'yo."- he said. Omg! Yung puso ko!
"A-Ano 'yon?"- i smiled
Ngumiti sya. Feeling ko mahihimatay ako! Char!
"Do you know where our restaurant is??"- he ask
Wait? Yung Alvarez Restaurant ba?Tumango agad ako habang nakangiti.
"I know. Why?"- i ask
"Let's eat together, mamayang 3pm susunduin kita."- pagkasabi nya nun ngumiti sya ulit at agad din umalis mula sa harapan ko.
Omg?! Seriously?! Tatalon at sisigaw na sana ako dahil sa sobrang kilig pero pinigilan ko. May mga nakatingin kasi sa akin. Hahaha! Okay, magpigil ka muna, Garnett! Hihihi.
Forward!
Saktong 3pm nang mag-bell na, nagmadali akong iligpit yung mga gamit ko.
"Huy saan ka pupunta?"- Elisha ask
Ngumiti ako at tumingin sa kanilang tatlo.
"Niyayaya akong kumain ni Raven sa labas."- kinikilig kong sambit.
Nagka-tinginan sila habang nanlalaki ang mga mata.
"Omg! Really?!"- Hazel ask
"Yep."
"Nakakainggit naman! Huhu!"- Ami said
"Wait ibig sabihin mag-iiskip ka ng class mo ngayon?"- Elisha ask
Tumango ako.
"Okay sige, support kami sa'yo kahit anong mangyari."- Hazel said
Napangiti naman ako.
"Garnett! Tawag ka!"- sigaw ng isa naming classmate. Humaba naman agad ang leeg nung tatlo.
"Omg Garnett! Nandyan na si Raven!"- excited na sambit ni Ami.
Bumilis agad yung kabog ng dibdib ko. My god! Tumayo na ako at agad kinuha ang mga gamit ko.
"Sige na, alis nako ha."- paalam ko sa kanila.
"Good luck girl. Ibandera mo ang Freaks flag!"- Hazel said. Natawa ako at tumango nalang. Paglabas ko ng classroom nakita ko si Raven na nakatalikod.
Huminga ako ng malalim. Inayos ko muna ang sarili ko. Okay!
"Ahm, R-Raven .."
Lumingon naman agad sya.
"Oh? Are you ready?"
Tumango lang ako at ngumiti, then naglakad na kami na magkatabi. Yie! Enebe?!
"Raven?"- hindi ko napansin agad na nasa harapan na namin si Sarah patatas. Napahinto naman kami ni Raven sa paglakad. Napatingin agad sa akin si Sarrah ng masama, napaiwas naman ako ng tingin. Tsk, napaka-istorbo naman.
"Where are you going?"- Sarrah ask Raven
"Kakain."- maikling sagot ni Raven sa kanya. Bleeh buti nga!
"Kakain? With her?!"- tumingin ako kay Sarrah. Naiinis na sya. Hahaha!
"Yeah, why?"- Raven ask her
"Anong why? Ako dapat ang nagtatanong nyan! Why?! Bakit kasama mo 'yang freak na 'yan?!"
"I'm sorry, Sarah. But we have to go."- pagkasabi nun ni Raven hinila na nya ako palayo mula kay Sarrah. Omg! Hawak nya ang wirst ko!
Pagdating naman sa parking lot binitawan nya na ako. Hays!
Wait?! Sasakay kami sa kotse nya?! Wooaaa totoo na ba talaga 'to Lord?! Kasama ko sya ngayon?! Tapos kakain at sasakay kami sa kotse nya na kaming dalawa lang?!
Pinag-buksan nya ako ng pinto sa kotse nya. Syempre magpapa-bebe pa ba tayo? Sumakay na ako agad, tapos sya din sumakay na. Bago sya mag-drive tumingin sya sa akin, nakadiretso lang naman ako ng tingin ko sa harap. Napapalunok ako.
Lumapit sya sa akin bigla
Halos mapaatras ako at nanlaki ang mga mata ko. Pag-tingin ko sa kanya parang nagtataka naman sya.
Lunok laway ..
"Seatbelt."- he said
Unti-unti naman akong napapa-ah.
"A-Ah, 'yon ba?"- hinanap ko naman yung seatbelt, hindi ko naman makita. Nasaan ba?! Narinig ko naman na natawa sya ng mahina kaya napatingin ako sa kanya. Napa-tingin din sya sa akin.
DUGDUGDUG DUGDUGDUG DUGDUGDUG DUGDUGDUG
ANG LAPIT NG MUKHA NYA!
Umiwas na agad ako ng tingin. My god, Garnett! Huhuhu!
"Here."- he said and sya na ang kumuha, nasa itaas pala banda tapos sya narin ang nagkabit sa akin ng seatbelt. Habang kinakabit nya tumingin ako ng pasimple sa mukha nya. Ang gwapo! Huhu!
Pagka-kabit nya tumingin sya sa akin ulit, nagulat ako kaya napaiwas agad ulit ako ng tingin. Nabigla naman ako dahil mas lumapit pa sya sa akin. Hala?!
Tumingin sya sa mukha ko ..
"You know what, parang mas bagay sa'yo ang walang eye glasses."- he said
R-Really???
"Wait, try natin."- he said at hinawakan agad ang eye glasses ko then marahan nyang itinanggal.
Pagka-tanggal nya para na naman akong naging singkit sa sobrang labo ng mata mga ko.
"Diba? You're beautiful kapag walang eye glasses."- he said
WEH??? AKO MAGANDA?? TALAGA???
"Ahm eh, malabo kasi eh, kaya hindi ako pwedeng hindi mag-eye glasses."- sabi ko then kinuha ko sa kanya ng marahan yung eye glasses sabay suot ko ulit.
Napatango-tango nalang sya at lumayo na sa akin. Whoaa napahinga agad ako ng malalim. Sa wakas!
Nag-drive na sya.
Habang nasa biyahe tahimik lang, tumingin ako sa labas ng bintana. May nakita akong malaking poster ni Liza Soberano. Hays, sana ganyan nalang ako kaganda. Maya-maya huminto din agad ang kotse ni Raven.
"Nandito na tayo."- he said tapos nauna na syang bumaba, pinag-buksan nya ako ulit ng pinto. Yieee! Nauuna naman syang maglakad sa akin papasok sa loob ng restaurant, nag-bow pa sa kanya yung mga staff dito.
"Dad is here?"- tanong ni Raven sa kanila
"Kakaalis lang po ni Sir. Ravil, Sir."- Staff said
Napatango-tango nalang ulit si Raven.
"Sige. Doon kami sa private room. Pakidalhan kami ng mga special dish."- utos ni Raven.
Napapalunok ako na kinikilig. Hays!
"Sige po, Sir."
Tumingin naman sa akin si Raven, nabigla ako dahil inilahad nya ang kamay nya sa akin. Tumingin ulit ako sa kanya.
"Tara?"- he ask me
"A-Ahmm o-oh sige."
Habang tinataas ko yung kamay ko nanginginig ako.
"Let's go."- dahil mabagal ang kamay ko, hinawakan nya na 'yon at hinila na ako. Kyaaaaa! Pwede na akong mamatay! Huhu! Char!
Pagpasok namin sa isang room, wow! Ang ganda dito, ngayon lang ako nakapasok sa ganitong restaurant tapos sa private room pa. Umupo kaming dalawa at katapat ko naman sya. Napapalunok ako at hindi gaano maka-tingin sa kanya. Hays!
Pero Garnett, dapat huwag mong ipahalata sa kanya na akward ka dahil baka makahalata hindi ba? Hays! Tumingin ako sa kanya, nagce-cellphone sya.
Tsk?! Okay, hingang malalim. Tumingin ulit ako sa kanya.
"A-Ahm Raven, pwedeng mag-tanong?"
Tumingin sya sa akin.
"Sure, what's that?"
"Hmm, b-bakit mo ako niyayang, y-you know?"- napapalunok kong tanong
Naibaba nya ang phone nya then tumingin sya sa akin ng diretso.
"Because .. we're friends."- he said
Napatigil ako sandali, m-magkaibigan? magkaibigan na kami? Hindi ako makapag-salita.
"Garnett don't be shy."- he smiled at me
"H-Hindi naman sa nahihiya ako, pero hindi lang talaga ako makapaniwala na .. na ang isang katulad mo yayayain akong kumain dito?"- nahihiya ko pang sambit.
Natawa sya ng konti sa sinabi ko.
"Ano kaba? Hindi ako alien para maging iba, pare-pareho lang naman tayong tao, and kaibigan kita."- he smiled again
Napangiti naman ako.
"Eh kasi diba .. famous ka, gwapo, mayaman at kilalang-kilala ka sa campus at ako? Isa lang akong di hamak na freak."
Natawa na naman sya. Hindi naman ako nagjo-joke ha? Bakit sya tumatawa?
"Don't say that you are freak, ang galing mo kaya."
Yieee! Enebe?!
"I want to be your friend, gusto kitang maging close and actually nagsa-sawa na ako na palagi ko nalang nakakasama ang star section kaya ang gusto ko maiba naman."
Napatango-tango naman ako habang nakangiti.
"So, officially friends?"- nilahad nya ang kamay nya sa akin para makipag-shake hands. Napangiti ako at agad hinawakan ang kamay nya then nag-shake hands kami.
"Sige, friends."- i said
Masaya na ako, masaya na ako ngayon dahil ikaw na mismo ang nag-sabi sa akin na kaibigan na kita.
Maya-maya naman dumating na yung order.
"Kain kana, don't worry libre naman 'yan."- pabulong nyang sabi sabay tawa, natutuwa naman ako dahil ngayon ko lang sya nakikitang ngumingiti at tumatawa ng ganyan.
"Alam mo kaya ikaw ang inaya kong kumain at hindi ang star section, kasi pinapagalitan na ako ng Dad ko."
Natawa naman ako.
"Bakit?"
"Eh kasi grabe sila maka-order, porket libre inabuso na."- he said
Hindi ako sumagot, napa-tingin ako sa isang pagkain na naka-serve. Salad ata 'yon na puro hilaw ang gulay.
"You like this?"- he ask me
"Vegetables salad 'yan hindi ba?"- i ask
"Yeah, gusto mo ba?"
"Hindi. Hindi naman ako kumakain ng hilaw eh."
Natawa na naman sya sa sinabi ko.
"Hindi naman sya hilaw mismo, half cook sya kaya pwede mo syang kainin."- explain nya pa.
"Hindi bale nalang, heto nalang adobong manok."- tinuro ko sa kanya, natatawa sya at napapailing.
"Sige."- tumayo sya tapos nilagyan nya ang plato ko ng konting kanin pati ng adobong manok.
Pagkaupo nya, ako naman ang tumayo tapos kinuha ko ulit yung kanin, dinagdagan ko yung kanin sa plato ko. Then kumain na agad ako.
"Malakas ka pala kumain?"- parang nagulat sya
"Ahm hehe hindi naman."
"Masarap ba yung adobo?"- tanong nya
Tumango agad ako.
"Oo ang sarap, ibang-iba sa adobong natikman ko. Anong secret nito?"
"Actually 'yan ang special dish dito sa restaurant and favorite 'yan ni Mommy."- yiiieeee nagkikkwento sya sa akin.
"Talaga?"
"Yep. Si Dad ang may gawa ng recipe na 'yan kaya ganyan kasarap."
Wow! Kaya naman pala ang sarap!
"Ibig sabihin chef pala si Mr. Alvarez?"
Tumango sya at ngumiti.
"Yeah. At ayun ang hindi ko namana kay Dad."- medyo nalungkot nyang sambit.
Napahinto ako sa pagkain.
"Alam mo, minsan napi-feel ko na nadi-disappoint sya sa akin."
Huminga ako ng malalim.
"May kanya-kanya tayong talent at kung anong gusto natin gawin sa buhay natin in a future, ano ba ang gusto mong maging in a future?"- i ask him
Parang napapaisip naman sya.
"Actually hindi ko pa alam."
Ngumiti ako sa kanya.
"Okay lang 'yan, ganyan talaga. Hindi naman natin kailangan pilitin ang sarili natin sa hindi natin gustong mangyari, darating rin ang panahon mare-realized mo nalang kung ano ba talaga ang gusto mo."- i smiled
Unti-unti naman syang ngumiti at napatango-tango nalang. After that natapos narin naman na kaming kumain.
At dahil medyo nagkausap-usap na kami, medyo nawawala narin ang hiya ko sa kanya. Hihi!
Naglalakad kami ngayon dito sa labas ng restaurant.
"Can I ask?"- he said
"Sure."- i said
"Palagi ba kayong binu-bully ng ibang mga star section?"
Napahinto naman kaming dalawa sa paglakad, humarap ako sa kanya.
"Sa palagay mo?"- i ask
"Oo?"- he ask
Ngumiti ako at tumango.
"Yes. But don't worryz sanay na kami."- i laugh
"Ako na ang nagso-sorry para sa mga ginagawa nila sa inyo, hindi nyo deserve ang ginagawa nila sa inyo. Because in the first place kayo ang mga students na dapat tinitingalaan."
Napapatiklop ang labi ko. Grabe! Hindi ako makangiti ng malapad.
"Raven anak?"
Napalingon naman kami parehas.
Omg?! Mommy nya ba 'to? Siya ba si Mrs. Charlene Alvarez?! Ang ganda!
"Mom?"- Raven ask
"Oh, may kasama ka pala?"
"Ah yes. Si Garnett po, Garnett Sardoncillo."- pakilala sa akin ni Raven. Napatingin sa akin ng diretso ang Mommy nya.
"Wait? Ibig sabihin ikaw yung top students sa campus right? Isa ka rin sa mga scholars na hawak namin?"- she ask
"Ah yes Ma'am and super duper thank you po sa lahat ng tulong nyo po sa akin sa scholarship po."- i said
"You deserve it Garnett, congratulations."- she smiled at me, yiiiiieeeee unti-unti ko nang nakikilala ang angkan ni Raven.
"Thank you po."- i said
"You're welcome. Oh sige na, Raven ihatid mo sya ha."- sabi ng Mommy nya. Yieee!
"Yes Mom, don't worry."- Raven said, theb pumasok na yung Mom nya sa loob. Huminga ako ng malalim at tumingin kay Raven.
"Salamat ha."- i said
"You're welcome. I hope maulit 'tong gabi na 'to."- he said
Aaaaaaaaahhhhhh!!
"O-Oo ba, okay lang sa akin."
Ngumiti sya at tumango.
"So paano? Tara ihahatid na kita."
Tumango nalang ako at ngumiti.
________________________________
"Dito nalang Raven."- i said
"Sige."- hininto nya na yung kotse, pagkababa namin ..
"Dito ka nakatira?"
"Ah oo, kasama ko yung tatlo."
"Really? Ibig sabihin nakabukod kayo sa mga parents nyo?"
"Yep, ganun na nga."
Natahimik naman sya.
"Sige na, gumagabi na rin oh."- i said
Ngumiti naman sya.
"Sige bye. Thank you, Garnett."- he smiled at me, then sumakay na sya sa kotse at umalis.
"Omg!"- kinikilig na sambit ko. Nagpipigil akong huwag sumigaw, my god! Okay hingang malalim, Garnett! Yie! Hahaha!
Pagpasok ko sa loob, muntikan na akong atakihin sa puso. Nandito yung tatlo sa pinto.
"Ayiiiieeeeee hinatid sya ni Prince Raven nya."- Hazel said
"May pa thank you Garnett pa. Ayiiiiieeee!"- Elisha said
"Sayang wala manlang goodnight kiss."- Ami said
Tss.
"Tsk tumigil nga kayo, may dala pala ako."
Tinake-out ko yung mga pagkain na inorder nya na hindi namin nagalaw. Sahaha sayang eh. Maya-maya habang kumakain yung tatlo nakatingin lang ako sa kanila, hindi parin mawala yung mga ngiti ko habang inaalala yung mga nang-yayari kanina.
Yieeee ano ba Garnett?!!
"Uuuuyyyy tulala sya."- Elisha said
"Ano? Anong ganap?"- Ami ask
Tumingin ako sa kanilang tatlo.
"We're friends na."- i said
Nanlaki ang mga mata nilang tatlo.
"Omg?! For real?"- Hazel ask
Tumango ako habang nakangiti.
"Wait, paano nangyari?"- Ami ask
"Basta sinabi nya mag-kaibigan na kaming dalawa, then nagsasawa narin daw sya minsan kasama ang star section, gusto nya maiba naman daw."- i said
"Ibig sabihin, may chance din na pwede namin syang maging friend?"- excited na tanong ni Elisha.
Tumango ulit ako.
"Kyyyaaaaaaaaaaaaaa!!"- halos kiligin na silang tatlo.
Natawa nalang ako.
Kinabukasan!
Bago kami umalis, nakatitig ako ngayon sa harap ng salamin.
"Diba? You're beautiful kapag walang eye glasses."
"Diba? You're beautiful kapag walang eye glasses."
"Diba? You're beautiful kapag walang eye glasses."
Napatakip ako ng kamay sa mukha ko dahil sa sobrang kilig. KYYYYAAAAA!!! Ano bang ginawa mo sa akin, Raven??!! Huhu! Tumingin ulit ako sa salamin, tapos tinanggal ko yung eye glasses ko.
Ang labo ng paningin ko, hindi ko makita kung anong itsura ko sa salamin. Hays! Paano ko maaalis 'tong eye glasses ko kung malabo naman ang mata ko hindi ba? Kaya imposibleng hindi ako gumamit ng eye glasses sa araw-araw. Hay buhay!
"Garnett bakit ang tagal mo naman dyan? Reminder lang ha, hindi ka na gaganda."- Ami said. Awts!
Nanlaki ang butas ng ilong ko at tumingin sa kanya.
"Coming from you teh?"- natawa nalang ako
"Joke lang, tss tara na nga kasi."
"Oo na, heto na."- i said
Habang nag-lalakad kami sa kalsada may mag jowang naghaharutan sa harap namin. Nanlaki pa ang mga mata namin nang hawakan nung guy yung puwet ni ate. My goodness!
"Mahabaging neptune ng karagatan!"- Hazel said
"Omg! It's fvcking kadiri yuck!"- Ami said
"Haha sinabi mo pa."- Elisha said
"Psst, huwag kayong maingay! Ano ba kayo, buhay nila yan."- i said
"Wala akong pake kung buhay nila yan, nakakadiri parin."- Elisha said
Halos mag-lampungan talaga kasi dito sa kalsada yung mag-jowa habang naglalakad. And take note nasa harap pa namin sila. Hahahaha!
"It's just a love."- pagtatanggol ko naman
"Love? No, it's just a Lust."- natawa naman ako sa sinabi ni Ami
Biglang lumingon sa amin yung mag-jowa, napahinto kami bigla sa paglakad. Hindi naman nag-tagal hindi rin kami pinansin, naglakad na ulit sila.
Tumingin ako sa tatlo.
"Hays muntikan na tayo dun."- i said
"Ano naman kung marinig nila tayo no?"- Elisha ask
"Oo nga, totoo naman yun no!"- Hazel said
"Huwag nilang idadahilan na sa Pilipinas lang ang may mga judgemental, edi doon sila Japan!"- Ami said
Tawa ako na ako ng tawa! Hahhahahaha kahit kailan talaga 'tong tatlong to. Hahahahaaahha.
"Hahaha oo tapos kapag na-judge sila sasabihin 'Ano po ba ang mali sa ginagawa namin? Nagmamahalan lang po kami.' okay, that's funny."- Elisha said sabay tawa ng malakas.
"Hahaha kayo ha, masyado na kayong mga pakielamera at judgemental."- i said
"This place is full of judgmental, hindi porket nakatingin lang sa'yo ang tao at hindi ka pinakielaman ibig sabihin hindi na sya nag-iisip ng masama sa ginagawa mo. Kaya kung ayaw nilang ma-bash, edi babush."- Ami said
"Hay nako hayaan nyo na nga sila, buhay nga nila 'yon. Kaya nga tayo binigyan ng sari-sariling buhay para hindi natin pakielaman ang buhay ng may buhay."- i said
"Whatever."- Elisha said
"That's right Garnett, but in reality lahat ng tao sa mundo mga pakielamero't pakielamera."- Hazel said
Napailing nalang ako habang natatawa. Hays.
Campus
Pagpasok namin nagtataka ako dahil pinagtitinginan ako. OO AKO TALAGA!!!
"I smell something, argh."- Ami said
Lumapit sa amin yung mga freshman na bullies.
"Ms. Freaky anong pinakain mo kay Prince Raven ha?"- sabay tawa nila, anong pinagsasabi ng mga 'to?
"Anong pinagsasabi nyo?"- tanong ko
Nag-katinginan naman sila habang tawang-tawa parin.
"Kalat sa buong campus na nagdi-date kayong dalawa, ginayuma mo si Prince Raven no?"
Nagulat ako sa sinabi nila, nag-katinginan kaming apat.
"Tinutukoy ata nila yung kumain kayo sa labas ni Raven kahapon."- Hazel said.
Napapalunok ako.
"Ano Ms. Freaky? Bakit ba ayaw mo pang aminin na nagdi-date kayo ni Prince Raven? At ginagayuma mo lang siya!"
Tumingin ako sa kanilang tatlo.
"Mag-kaibigan lang kami ni Raven!"- i said
"Mag-kaibigan? Wow mag-kaibigan na raw sila ni Prince Raven! Hahaha!"
Natahimik ako.
Hindi ko alam kung mangangatwiran pa ba ako o hindi na? Tsk. Sabi na eh, pagtatawanan lang ako ng lahat, lalo na kung malaman pa nilang may gusto ako kay Raven. Tsk!
"Let's go, Garnett."- hinila na ako ni Elisha, paalis na sana kami nang makita naman namin sila Sarrah na papalapit sa amin.
Nakatitig sya sa akin habang papalapit sa harap ko.
"Anong pinakain mo kay, Raven ha?! Bakit ka nya inayang kumain sa labas na kayong dalawa lang?!"
Napasalubong ang dalawang kilay ko.
"Hindi ko alam, kaya bakit sa akin mo tinatanong?"- i ask
Napa-sigh sya.
"Huwag ka ngang mag-kunwari, aminin mo na! Malandi ka! The silent freak bitch!"
Napatigil ako sa sinabi nya, napapatiklop lang ng sobrang higpit ang dalawang kamay ko.
"Anong sinabi mo?"- seryoso kong tanong sa kanya. Tinaasan nya ako ng kaliwang kilay.
"I said, malandi ka! Malandi, malandi, malandi!"
*PAAAKKKKKK*
Nasampal ko sya.
Natahimik ang lahat ..
H-Hindi ko sinasadya.
"How dare you!"- biglang nya akong sinabunutan.
"Ano ba, Sarrah! Tama na! Aray masakit!"- tinulak ko sya, inayos ko yung eye glasses ko.
Kinuha nya yung mga pintura sa gilid at agad na ibinuhos sa akin.
"Garnett!"- Ami shouted
"Sumusobra ka na, Sarrah!"- sigaw rin ni Hazel
Nagulat ako sa ginawa nya, hindi na ako gaano makagalaw. Halos naligo na ako sa itim na pintura. Pinunasan ko ang eye glasses ko. Hays!
"Hahaha! Buti nga sa'yo malanding freak!"- sigaw ni Sarah
"Sarrah! Garnett?!"
Napalingon ako, s-si Raven ..
Nagulat sya nang makita nya ako, napaiwas agad ako ng tingin at napayuko. Tsk! Nakakahiya ka, Garnett!
Lumapit sya sa amin.
"Ano bang ginawa mo, Sarrah?!"- Raven ask
"Ako?! Sinaktan nya ako kaya tama lang yang ginawa ko sa kanya!"- Sarrah said
Unti-unting bumibigat ang mga mata ko, konti nalang maiiyak na ko. Sobra na akong kahiya-hiya sa buong campus.
"Garnett okay ka lang ba?"- lumapit sa akin si Raven, tumingin ako sa kanya.
"O-Okay lang ako."- tumutulo na ang mga luha ko, i think hindi halata 'yon dahil punong-puno ng pinturang itim ang mukha ko. Tss, matatanggal pa ba 'to?
"Raven what the fvck is this?! Bakit sya pa yung parang kinakampihan mo ha?!"- Sarrah said
Tumingin si Raven ng masama kay Sarrah. Oo! kitang-kita ko 'yon.
"Dahil alam kong walang kasalanan sila Garnett! Kayo lang naman ang panay lapit sa kanila eh! Wala silang ginagawang masama sa inyo!"- Raven said
"R-Really, Raven?!"- hindi makapaniwala si Sarrah, tumingin sya sa akin ng masama at nagback out. Sumunod naman sa kanya ang mga alipores nya.
Tinitigan din ni Raven ang ibang students, umalis narin naman silang lahat. After that napahinga sya ng malalim at tumingin sa akin then kumuha sya ng panyo, marahan nyang pinunasan ang mukha ko gamit ang puting panyo nya.
"S-Sorry for what happened .."- he said
Ang lakas ng kabog ng dibdib ko habang nakatingin lang sa kanya.
Sobrang bait ni Raven ...
To be continued ...