Coco's POV
3 weeks na simula noong unang itry naming maging normal ang relationship namin. Yung parang walang kasalan na magaganap... Namove din ng dalawang buwan ang kasal namin dahil sa gusto ni Julia na... mag-date? Yes, parang ganun na nga.. Parang sisimulan namin na bumuo ng relationship na mauuwi sa kasalan after two months.
Natuto na din si Julia na ngitian ako.. Parang nagbago na ang lahat sa amin, at alam ko, konti na lang mamahalin nya na ako ulit. Konti na lang, maaalala na niya ako.
"Coco!" narinig ko yung boses ni Julia. Nandito ako ngayon sa mall, magkikita kasi kami. Katatapos lang din ng mga meeting ko.
Paglingon ko, nakita ko siya. Nakangiti siya sa akin.. that smile... Lumapit ako sa kanya saka siya hinalikan sa pisngi. "Hi Julie," nakita ko namang namumula siya. haha, ang cute niya talaga.
Simula nung araw na yun, naging ganito na kami, sweet kami, actually ako naman talaga yung gumagawa ng paraan para maging sweet kami, pero hindi katulad ng dati na nagagalit siya, ngayon hinahayaan nya na lang ako. Ngumiti ako sa kanya, tapos inakbayan ko siya... "Tara na, movie?" tumango na lang si Julie kaya dumiretso na kami sa movie world.
Nakapila kami para pumasok sa cinema nung may nakita akong taong pamilyar.. Mukhang si Diego ata yun. Nakatalikod sa kanya si Jules kaya hindi siya nito nakita. Nung makita kong nakatingin sa amin si Diegom inakbayan ko si Julie.
Ewan ko ba, pero ayokong pakawalan si Julie, Mahal na mahal ko talaga siya. Simula pa dati, nalayo man kami sa isa't isa, hindi pa din nag babago yung nararamdaman ko, siya pa din ang gusto ko na maglalakad papunta sa altar habang hinihintay ko siya.
Nginitian lang ako ni Jules tapos pumasok na kami sa loob.
Pagkatapos naming mag movie, kumain na din kami ng dinner at bumili ng ilang gamit, mga ilang oras din at nagyaya na si Julia na umuwi.
-
Nandito na kami sa harap ng bahay nila, yung mga pinamili naman namin nasa loob na... Pauwi na ako at hinatid niya lang ako dito sa labas.
"Julie," sabi ko, tapos hinawakan ko yung kamay niya tapos niyakap ko siya.. Nagulat siya pero hindi naman siya pumalag.. "Masaya ako kasi binigyan mo ko ng chance... Masaya ako..." sabi ko, pinagtama ko ng tingin ang mga mata namin, hinaplos ko ang mukha niya. "Sana maalala mo na ako..."
"What are you talking about Coco?"
Umiling lang ako at ngumiti.. "I love you so much.." sabi ko tapos hinalikan ko siya.. What sge did surprised me.. She responded to my kiss. We were kissing like it will kill us if we end it..
Nagulat kami parehas nung may marinig kaming nahulog na bagay at napatingin sa tao sa harap naming dalawa...
"Diego.." sabi ni Julie.
Diego's POV
Pumunta ako kanina sa mall, nakita ko si Coco at Julia na magkasama.. Ang sakit.. Sobra. Parang unti-unti siyang nawawala sa akin.. Ramdam ko yun. Pero hindi ko siya kayang pakawalan. Kahit pa piliin niya si Coco, Hindi ako titigil hanggang maramdaman kong hindi na niya ako mahal...
Nagda-drive ako papunta kila Jules.. Natauhan kasi ako. Hindi dapat ako umiwas nung nag-away kami dahil kay Coco. Nag-park ako sa may kanto ng bahay nila.. Hindi na din kasi ako pwedeng pumasok ngayon sa bahay nila, dahil may mga bantay ang tatay niya. Haaay.
Fck.. Nahulog ko ang dala kong flowers nung makita ko si Julia... Akala ko magiging masaya ako kung magkikita kami ngayon.. Pero... Pero... Fck.. Ito na ata ang pinakamasakit na araw sa buhay ko...
"Diego.." narinig kong sabi niya nung humiwalay siya kay Coco.
Tinignan ko lang siya.. Wala akong masabi.. Sht ang sakit.
"Diego.. I can explain..." sabi ni Jules tapos humakbang siya palapit sa akin..
"Julie..." Hinawakan ni Coco ang Braso niyta. "Please...." sabi ni Coco na parang nagmamakaawa.
"I... I... I don't fcking understand..." sa wakas, natagpuan ko din ang boses ko.. "Bakit mo siya hinahalikan?"
"I.. I don't know Diegs, I can't explain it... I.. I'm sorry." nakita kong pumatak ang luha ni Jules.. at naramdaman ko din ang sarili kong luha na pumapatak.
"You're sorry Jules? Para saan?"
"I don't know.. Hindi ko alam kung bakit ganito ang nararamdaman ko Diegs. Hindi ko alam kung pano ko to i-e-explain..." she said while crying..
"Then why the hell are you kissing him?!" sigaw ko. "On second thought.. Don't answer that. You would just say that you don't fcking know! Answer this, you should know the answer for this..." bumuntong hininga ako.. "Mahal mo ba siya Jules?!" hindi siya sumasagot.. nakayuko lang siya at umiiyak. "Julia! Do you fcking love that man?!" hindi pa rin siya sumagot kaya hinawakan ko siya sa braso.
"It hurts Diegs.." sabi niya dahil sa higpit siguro ng pagkakahawak ko sa braso niya.
Hinigit naman siya ni Coco at nilagay sa likod nito. "Wag mong saktan si Julia.." pagbabanta niyta.
Napatawa ako. A humorless laugh. "Sht Julia. Just answer the damn question! Do you love him or not!"
"I don't know.. I... I .. I think so..." sagot niya. Tumigil ang mundo ko.. Fck this Fcking life!
"Ako Jules? Ano ako?!" sigaw ko.
"I love you Diegs, I will always love you.."
"Pero ano to Jules?! Ano siya! Tngna naman! Ano tayo?!" hindi ko na mapigilan hindi mag mura. Ang sakit..
"Wag mong pag taasan ng boses si Julia!" sigaw ni Coco. Hinawakan naman ni Julia ang kamay ni Coco na para bang nagsasabing huminahon si Coco. Sht! Sa pangatlong pagkakataon ngayong gabi. Nadurog ang puso ko..
"Hindi.. Hindi ko masasagot ang tanong mo Diegs.. I'm so confused right now."
"Huh? Confused? Are you sure about that?! No need to answer the fcking question. Magsama kayo!" sabi ko at umalis na. Nakita kong umiyak si Julia.
Nasaktan ka?! Tngna.. Anong tingin mo mararamdaman ko.. Nung malapit na ko sa kotse ko.. Tinignan ko ulit sila. Nakita kong nakayakap si Coco kay Julia. Again, a tear escaped my eyes.. And I got myself wasted.
Kathryn's POV
Nandito kami ngayon sa airport ni Daniel at Woobin.. Yes, pauwi na kami. Magkaiba ang flight namin ni Woobin kasi babalik daw muna siya ng Seoul. Mauuna ang flight niya ng 30 minutes kesa sa amin.
"Kath." tawag ng katabi ko.. Sino pa ba, e di si Daniel..
"O bakit?"
"Bili lang ako coffee." sabi niya tapos kiniss ako. Tinignan ko lang siyang maglakad palayo. May katext ata. Hawak kasi yung cellphone e. Hmmm..
"Kath." sabi ni Woobin.
"Ah, yes?"
"It's almost time for my flight.. I.. I just wat to say thank you for being my friend."
"Why are you so serious Woobin?" sabi ko. Nag-e-emo naman tong si Woobin e.
"Its because we won't see each other for a long time?" patanongna sabi niya. Ngumiti lang ako.. Naging maayos naman ang mga sumunod na araw simula noong dinner namin ni M.A. pero parang hindi pa din isila nag-uusap ni Mr. Lee hanggang ngayon.
After a few minutes, bumalik si Daniel dala ang tatlong coffee. Binigay niya sa akin ang isa at yung isa naman ay kay Woobin,
"Thanks," sabi ni Woobin. Nag shrug lang si DJ. Tumayo na si Woobin. "Well, its time for me to go. It was nice meeting you Daniel." sabi ni Woobin at nakipag kamay kay Daniel.
"Yea," walang ganang sabi ni DJ.
Humarap sa akin si Woobin at hinug ako.. "I will surely visit you in the Philippines if my schedule's free." sabi niya
"Kahit wag na." sabi naman ni Daniel kaya siniko ko siya.
"What was that?" tanong ni Woobin.
"Nothing. You should go.." sabi ni DJ at hinila ako palayo kay Woobin.
Nag wave ako nung malapit na siyang mawala sa paningin namin..
"Trashbin.." bulong ng katabi ko, pero hindi ko masiyadong narinig.
"Ano??"
"A, wala.." tapos inakbayan niya ako, bumalik na lang kami sa upuan namin at naghintay,
-
AHHHHHHHHHHHHHHHHH! Philippines! HELLO!!! Welcome back to me!! Dumating na kami ng payapa ni Daniel dito sa Pilipinas. 12 na ng madaling araw at medyo naje-jet lag pa ako. Nakita naman agad namin si Maki na nag hihintay sa amin, nilapitan ko siya at niyakap.
"Maki!!!"
"Namiss mo ako?" narining ko ding nag-chuckle siya. Kaya natawa na lang ako..
"Heey! Masiyado ng matagal ang yakap na yan.."
Nagkatinginan kami ni Maki at tumawa. Si Daniel talaga.. Hindi na nasanay.. Naramdaman ko yung kamay niya na nakahawak sa kamay ko.. Lumapit na lang ako sa kanya ay kitang kita mo ang ngiti niya.
Maya-maya biglang nag ring ang phone ni Daniel. Sinagot nya to at biglang kumunot ang noo nya.. Binaba niya agad ang tawag.
"Sht Mak, si Diego.."
====================
(Tumago sa ilalim ng mesa) Sorry/.. Wag niyo akong huntingin. Medyo filler na chapter to dahil gusto ko na siyang tapusin. Mehehehe, sana nga matapos ko na!
Thank you sa mga patuloy na nagbabasa nito kahit ang tamad tamad ni Amanda. Sorry ule! Sana nagustuhan niyo. :) :) ♥