Chapter 22
Napatawa naman ako nang makitang napangiwi si Zeus nang siya ang makasalo ng garter.
"Paano ba iyan, bebe boy ikaw na raw ang susunod."
Ani ko saka humalakhak.
Napailing naman ako nang makitang sumali si Keanna sa pagsalo ng boque Iniwan pala kasi siya ng Daddy ni Thunder, hindi nito tinanggap si Thunder.
So practically, single siya.
Single mom.
Nang ihagis ko naman ay nakita ko pang nakangiwi si Zeus.
Eh sa ayaw pa raw nitong matapos ang pagiging binata niya.
Hindi siya sumali sa pagsalo ng garter pero too bad, sa ulo niya ito lumanding.
Napailing naman ako nang makitang napahagalpak ng tawa sina Nikolla nang may makasalo na sa bouquet.
At paglingon ko naman ay gulat naman akong napatingin kay Keanna na hawak-hawak ito.
Holy Mackerel.
Nilingon ko naman si Zeus na mas lalo pang napasimangot nang makita niyang si Keanna ang nakasalo ng bouquet.
Hindi naman sa ayaw nila sa isa't isa but they're exes.
"Hindi ko alam kung matatawa ba ako o hindi, but hell. Mukhang sinasasya yata ng tadhanang mangyari 'to."
Sabi ko kay Calvin kaya napailing ito.
"Me too. Hindi ko alam kung ikakatuwa ko bang si Ate ang nakasalo ng bouquet."
Sabi niya kaya napahalakhak ako.
"Tingnan mo si Zeus talagang pinangalandakan nitong ayaw niya."
Sabi ko kaya napatawa rin siya.
Napalingon naman ako sa kanya nang bigla ako nitong halikan sa pisngi.
"Hmm?" Tanong ko.
"Hindi ka pa ba nasasabihan ni Vivianne?" Tanong niya kaya umiling ako.
"Gustong i-surprise ni Brix si Nikolla. At gusto ring i-surprise ni Nikolla si Brix for their anniversary." Aniya.
"Then?"
Tanong ko at nakita ko naman siyang napangisi.
* - *
Kasalukuyan akong sinasayaw ni Errol.
Iyong ex-fiancee kong beki.
"Ang swerte mo girl, mukhang mahal na mahal ka ni Calvin mo. Haba lang ng hair ang peg?"
Napatawa naman ako.
"Ang swerte rin naman niya. May asawa siyang kagaya ko."
Sagot ko kaya napatawa ito saka napailing.
"I just wished you the best. Always be happy Yannie, you deserved it."
Napangiti naman ako sa sinabi niya.
"Here's one of your greek god friend."
Napalingon naman ako sa kanya at napailing nalang ako nang makita ko si Zeus.
Nginisihan ko naman ito.
"Ayieeee"
Pang-aasar ko sa kanya kaya napailing ito.
"Tigil-tigilan mo ko Yanella ah."
Sabi niya kaya napatawa ako.
"Pero 'di nga, wala ka talagang planong mag-settle down?"
Tanong ko at umiling naman ito.
"Not.In.A.Million.Years."
Sagot niya kaya napailing ako.
"Whatever then. But I really want to see you head over heels into someone."
Ani ko kaya napailing ito.
Napataas naman ang kilay ko nang makitang nanatili lang itong seryoso ang mukha nito.
"You know that you're important to us, Yannie aren't you?"
Tumango naman ako.
"So you don't need to worry about us, Yannie. Just focus on being Calvin's wife and into yourself. Learn to enjoy life without drinking alcohol and all. Just enjoy and be with him. You're the happiest when you're with Yannie. Na seldom ko lang na nakikita sayo noon"
Napailing naman ako sa sinabi niya.
"Are you planning on making me cry Zeus?"
Tanong ko kaya napatawa ito.
"Wala, but my brother, I think yes."
Napalingon naman ako kay Poseidon at nakita ko namang nakangiti lang ito while waiting for Zeus to hand me in.
Yinakap niya naman ako saka hinalikan sa noo.
Napatingin naman ako kay Poseidon nang magsalita ito.
"Congratulations, our dear Yannie."
Napangiti naman ako.
"Anong trip niyong magkapatid at mukhang gusto niyo yata akong paiyakin?"
Tanong ko kaya napatawa ito.
"I'm happy for you. But it kinda saddens me since seldom nalang tayo makakagala. Na sa tuwing nasa bar tayo, tinatarayan mo lahat ng babae para walang makalapit sa amin habang kami naman sinasamaan ng tingin ang mga lalaking sumusubokang lapitan ka."
Napairap naman ako nang may iilang butil ng luha ang tumulo mula sa aking mata.
"At kahit na ikinasal ka na, you should remember that you're always be our little sister."
Sabi niya pa kaya mas lalo akong napaiyak.
Napatawa tuloy siya.
"So don't hesitate to tell us kung magka-problema man kayo. We're just one call away."
Tumango naman ako.
Tinuyo niya naman ang pisngi ko saka ako hinalikan sa noo.
Napasinghot naman ako.
"Nandito na ang baliw mong mga kaibigan."
Napalingon naman ako rito at napatawa nang makita ko sina Nikolla at Vivi.
"Antrip niyo?"
Tanong ko at lumapit naman sila sa akin saka ako yinakap.
"Wala lang."
Sagot ni Vivi kaya napatawa ako.
"Ano nga kasi?"
Tanong ko.
"Magho-honeymoon kayo ni Calvin?"
Napailing naman ako sa tanong ni Vivi.
"Oo bakit?"
Sagot ko.
"Gusto mo ng advice?"
Napangiwi naman ako.
"Baliw! Hindi, ayoko ng advice niyo puro kabaliwan lang rin naman iyan."
Sabi ko kaya napatawa silang dalawa.
"May surprise kami."
Sabi ni Vivi kaya napatigil ako sa pagsayaw saka napatitig sa kanya.
Napalunok naman ako nang marinig ko ang boses ni Mommy.
"Teacher Yannie!"
Napalingon naman ako rito at hindi ko naman mapigilang hindi mapaiyak.
Ayoko na talaga!
"Mom-Tita!"
Ani ko saka siya sinalubong ng yakap.
"Buti nalang nakaabot pa ako. Dumaan lang ako para ibigay 'to. Gift ko."
Sabi niya kaya napangiti naman ako.
"Nako, sana hindi na kayo nag-abala pa."
Sagot ko.
"Oh ba't ka umiiyak?"
Tanong ni Mommy.
"Ang saya ko po kasi."
Napalingon naman ako sa paligid at nakita ko namang nakatuon ang atensyon nilang lahat sa amin.
"Kunsabagay. Oo nga pala, sino dito ang asawa mo nang makilala ko naman."
Sabi niya kaya agad ko namang itinuro si Calvin.
"Ay si pogi. Nakilimutan ko ang mukha niya."
Sabi nito saka napakamot sa ulo.
Napatawa naman ako sa sinabi niya.
"Halika po, ipakilala ko kayo sa kanya."
Ani ko saka nilapitan si Calvin.
"Ah Calvin si Tita Yannah. Mommy ni Isa iyong isa sa estudyante ko."
Pinanlakihan ko naman siya ng mata kaya tumango ito.
"Hello po Tita."
Sabi nito saka niyakap si Mommy.
"Ang gwapo mo. Hindi rin naman pala lugi si Teacher Yannie sayo. Pero h'wag mo siyang saktan ah? Ilang beses ko na iyang nakitang umiyak dahil sa magulang niya. Tama na iyon."
Napangiti naman ako sa sinabi ni Mommy.
* - *
Patapos na ang reception.
Tumungo naman ako sa may labas dala-dala ang regalo ni Mommy.
Umuwi rin kasi ito kalaunan dahil tatlumpong-minuto lang ang ibinigay ng doctor sa kanya.
Binuksan ko naman ito at hindi ko mapigilang hindi mapaiyak nang makita ko ito.
Limang sketches na nasa picture frame.
Ang unang sketch ay ako na tumatawa.
Iyong pangalawa ay kaming dalawa.
Iyong pangatlo naman kaming tatlo nina Vivi.
Iyong pang-apat ay naman ay kaming dalawa ni Calvin.
May note naman ito.
'May ibinigay na picture na ibinigay sina Teacher Nik at Teacher Vi. I-sketch ko raw.'
Napangiti naman ako.
Napatigil naman ako nang makita ko ang panglima.
Sketch naming tatlo ni Mommy at Daddy.
Iyong nga lang, bata pa ako.
'Hindi ko alam pero ni-request ito nina Teacher Nik. They've said that you'll be happy once you see this. Congratulations Teacher Yannie.'
Napaiyak naman ako.
Ba't ba panay nalang iyak ang ginagawa ko whole day?
Napahikbi pa ako kaya hindi ko maiwasang hindi mapangiwi.
'Ang iyakin mo talaga.'
Hanggang sa may tumabi naman sa akin.
Napalingon naman ako rito at nakita ko namang si Calvin ito.
Tinuyo naman nito ang luhang nasa pisngi ko.
"Hindi ba't kasali sa job description ko ang pagiging panyo every time you'll cry? Pagiging teddy bear everytime you need a hug."
Sabi niya kaya mas lalo akong napaiyak.
Niyakap ko naman siya.
"I'm so happy Calvin. I'm so happy to the point na natatakot na ako. Na baka biglain nalang may mangyaring kung ano. I've never felt this happy. And it makes me scared."
Sabi ko kaya niyakap niya naman ako pabalik.
"Shh. There's no need to be scared, nandito lang naman kami palagi. So there's no need to worry. Okay?"
Aniya kaya tumango naman ako.
"I love you."
Sabi nito saka ako hinalikan sa labi.
"I love you too."
Sagot ko naman saka siya niyakap ng mahigpit.