Nagpupuyos sa galit akong umuwi samin. Nanginginig ang buo kong katawan at kanina pa gustong kumawala ng mga luha ko.
"Totoo ba!" hindi pa ako tuluyang nakapasok nang sinigaw ko iyon.
Napatingin ang lahat sakin. Ang lalaking kinamumuhian ko ng lubos ngayon ay gulat na napatayo. Sila Yaya at Manong ay napatigil din ng makita ako.
"What happened?" Tatay asked worriedly, and he tried to come near me.
Angrily, I step back. "Are you drunk? I was waiting for you last night, anak. "
Matindi ang ginawa kong pagpipigil habang nakatingin sa kanya. Makikita ko ang labis na pag-aalala sa mga mata niya. Nanikip lalo ang dibdib ko.
"Tay." Hindi ko kayang mausal.
"May problema ba?"
"Totoo ba?" nangilid ang luha ko. "Totoo ba na kayo ang nag-utos kay Kurt na mapalapit siya sakin-"
"He is older than you! Where is your respect-"
"Sagutin niyo ako!" sumabog na ako. Tatay's eyes widened. "Inutusan niyo ba si Kurt na mapalapit sakin? Inutusan niyo ba siyang baguhin ako dahil pag dating sa kanya nakikinig ako?! Inutusan niyo ba si siya, Tay?!"
Napaawang ang bibig ni Tatay at kalmadong nilapitan ako.
"Let me explain-
"So it's true." I said sarcastically and let out a fake laugh. "You played your pieces well, Tay."
"Yes." He nods. "I asked for his help, but I didn't-
"Shut it! I know everything now and you know what surprises me the most?" pagak akong tumawa at matalim na tinitigan si Tatay sa mata. "Na mas pinili niyang mapalapit sakin kahit na mawawalan na siya ng oras kay, Chloe."
"Ano?" si Tatay na nagtataka sa mga sinasabi ko.
Wala ka ding alam, Tay! Pareho tayong walang alam. Tangina diba?!
"Ang sabi sakin ni Mr. Rivera ay wala silang relasyon ni Chloe. Nilinaw nito sakin ang lahat."
"At naniniwala naman kayo! If we're being honest, he just said that to gain your trust!"
I smiled weakly when I remembered him saying that he admired my Tito Damian, at kung maaari sana ay makahingi ito ng guide kay Tito. Nang mapagtagpi tagpi ko lahat doon pumasok sakin kung ano ang kapalit ng hininging pabor ni Tatay.
"Ang kapalit ba non ay makahingi siya ng leksyon sa iniidulo niyang hukom?" nagbabasakaling tanong ko kay Tatay. Nang makitang naglihis ito ng tingin ay nakumpira kong tama ako.
Disgustingly, I laugh. It makes sense! Dahil sa galit ko bayolente kong binasag ang malaking paso sa gilid. Pinagbabasag ko lahat ng iyon.
"Light, tama na!" sigaw nila sakin.
Binasag ko lahat ng iyon at walang lumapit sakin para pigilan ako hanggang sa mapadapo ang mata ko sa pasong paborito ni Nanay, doon nag sink in sakin lahat at parang nabuhusan ako ng tubig.
Sinakop ng palad ko ang bibig at nanghihinang umiyak. Anong nagawa kong mali para makaramdam ng ganito? Anong nagawa kong mali para masaktan ako ng ganito!
"May relasyong nasira dahil sakin." humihikbing kong sabi at hinarap ang amang namumula narin. "Dahil sa inutos niyo mas pinili ako ni Kurt kaysa kay Chloe, na mahal na mahal niya! Dahil sa inutos niyo nasaktan ko silang dalawa!" nagtaas baba at halos mamaos ako sa sigaw kong iyon.
Gigil ko pang sinabunutan ang buhok at pinagpapadyak ang paa na para bang sa paraang iyon ko binuhos lahat ng sakit na nadarama ngayon. Sinubukan akong lapitan nila Manong pero matalim na mata galing sakin ay agad silang napatigil.
"Anak." His voice cracked and he tried to hold my hand. "Manang ang gamot po!"
Walang buhay akong natawa ng makita ang madaming dugo sa kamay ko. Hinawakan ako ni Tatay sa palapulsuhan. Nagkukumahog namang dumating si Manang dala ang first aid kid namin.
"Tay." umiiyak ako. Hindi ko alam kung sa sugat ba sa kamay o sa sugat na natamo ko sa kanila ang masakit ngayon. Ramdam ko ang paghihina ng aking katawan at tanging pagluha lamang ang aking nagawa.
Nilinis ng maingat ni Tatay ang sugat ko. Nag-aalala namang hinaplos ako ni Manang sa likod.
"Tahan na, Light. Tama na." bulong niya.
"You should end the deal." masakit kong sabi. Nagpatuloy si Tatay sa kanyang ginagawa. Sa bawat dampi ng bulak sa sugat ko ay talagang napapangiwi ako sa sakit. "Sabihin niyo sa kanyang tapos na ang pagtulong niya sa inyo. Sabihin niyo sa kanya na huwag nang magtungo pa sa palayan o sa kahit na anong lupang mag mamay-ari ko. Sabihin niyo sa kanyang huwag na huwag na siyang mangengealam pa sa buhay ko. At sabihin niyo sa kanyang." I blink my eyes as the tears begin to fall again! Tangina hindi kana naubos!
"Ako na po ang bahala sa mga taniman. Napag-aralan ko na lahat hindi ko na siya kailangan." Kinagat ko ang nanginginig na labi habang patuloy na nahuhulog ang aking mga luha.
Matapang kong pinunasan ang luha ko at hinila na ang kamay ko.
"Don't be stubborn, Light. You're bleeding."
"I am." I said meaningfully. I smiled at him before turning my back.
"If you refuse to do what I want, then expect that this will be the last time you call me anak." As I stepped out of the freaking house, I warned ruthlessly!
Galit ang namalagi sa puso ko hanggang sa makarating ako sa Roma. Naroon na sila Thania at Unice, kanina pa nag-aalala sakin. This is what I really want from them. If they knew that I was having a hard time, they didn't leave.
I tried to forget and, thanks to my friend, I was able to do so. The pain was still here, pero hindi na gaya kahapon. Ganito pala kapag nailabas mo na lahat at ganito pala kapag may mga taong laging nandiyan para sayo.
I woke up in a bed that I was so comfortable with and groaned loudly because of the pain in my head. Hangover malala. Sinabunutan ko ang buhok ko at inis na sinuntok ang unan sa tabi. Nagulat naman ako ng dumaing ang unan!
"Fuck, Light!"
"Vaughn!" gulat ako! Tumayo si Vaughn sapo ang kanyang tiyan. "Ows I'm sorry."
"How dare-"
"Anong nangyari?" Humahangos na si Unice, may hawak siyang sandok. Damn, is she cooking?!
Galing sa banyo, lumabas si Thania na nakatapis. Why are we all here in the same room?!
Hindi ko na maalala ang buong nangyari kagabi. Ang tanging klaro lang sakin ay nagtungo kami sa bar nila Vaughn at doon nagpakasaya.
"What happened?" Thania asks.
Dumaing si Vaughn at naupo sa sahig hawak parin ang tiyan. "Si Light sinuntok ako!" sumbong niya.
"Sinuntok lang pala, Arte!" si Unice na lumapit sakin. "Drink your medicine."
I nodded and quickly obeyed her. Matapos kong mainom ang gamot ramdam ko agad ang talab non.
"E kung ikaw kaya masuntok! Buti nalang may abs ako." si Vaughn caressing the part that I punch.
"Patingin!" Kaming tatlo. Agad na sinamaan kami ng tingin ni Vaughn kaya sabay sabay kaming natawa.
"Iyong niluluto mo, Unice." si Thania.
"Fuck!" Malutong na mura ni Unice at tumakbo na. Nilingon naman ako ni Thania at nginitian. I felt excited when I saw those smiles! Parang may bago siyang irereto sakin!
Ganyan dapat ng hindi ako nalulungkot.
Natawa ako.
"Gumayak ka na, madami pa tayong lakad." si Thania saka kinindatan si Vaughn.
"Sasama ako?!" alburuto ni Vaughn.
"Of course, sino bang driver diba ikaw?" I heard Vaughn's groan and lay beside me. "Don't worry, madami, kaming cocomelon na biyaya roon."
Napaahon bigla si Vaughn. "Really?" nagngising aso pa.
We chuckled. "Yup."
"Sure mo lang!"
May trust issue pa yata ang gago!
"Oo nga! Walang issue ang trust ko!" si Thania na tumatawang nagtungo na sa banyo.
Napangiti ako. This kind of simple way of showing their support makes me happy.
Tatayo na sana ako ng bigla akong hinila ni Vaughn patungo sa kanya. My eyes widened when he patted my head.
"Tangina, Vaughn!" Hindi ako aso!
"Next time, call me immediately if you are in pain. Hindi iyong sinosolo mo!"
Napanguso ako at hinaplos ang ulo ko. Masakit din kasi iyon! "Sorry na, don't worry wala ng next time dahil hindi na ito mauulit pa." madiin kong sabi.
Akala ko matutuwa ito pero sinapok akong mahina ni Vaughn. "If Unice didn't call me hindi ko na malalamang may nangyari."
"Sorry na nga, tangina nagagalit pa." bulong ko. Nagulat ako ng bigla nitong ginulo ang buhok ko at hinila ako para mayakap.
"Sorry, din. I promise that I will protect the three of you, but I'm not there when you need me the most. I'm sorry for being late."
"Ayos lang. Ganyan talaga kapag madaming chicks. " sagot ko na tinawanan lang niya.
Nakahanda na nga si Unice ng makakain sa kusina. Malayo palang kami amoy na amoy na ito. Napangiti ako ng makitang masarap ang bawat naroon. Minsan lang kasi siya nago-offer magluto, kaya nakakagulat.
Nang dumating si Thania ay nagsimula na kaming kumain. Napag-ayos na ito. Katabi ko Unice. Sa kabilang side, magkatabi si Thania at Vaughn.
I look at my hand when I feel the pain.
"Pasubo ako." request ko. Sinuko ni Thania si Vaughn. "Vaughn sige na, para namang hindi ka nagpapakain."
"Your mouth, woman!" He glared at me. Tumawa naman kami.
"Pikunin." si Thania
"Green minded." si Unice.
And we all laughed. Mas lalo tuloy nainis si Vaughn! Kalaunan sinubuan nadin ako nito.
"What are you going to do now?" Vaughn asks me.
I swallowed my food. "Continue to explore. Sayang din ang lahi ko, sa ganda kong ito." I laughed to make it more fun, but I didn't hear them laugh.
Seryoso silang tatlo. "Don't worry about me."
"Why shouldn't? You put yourself in danger, Light! Tapos sasabihin mo, don't worry? "Si Thania "E kung e-don't worry ko kaya iyang mukha mo?"
"Nangyari na wala na akong magagawa."
"Paano ang mga taniman?" Si Unice.
"Napag-aralan ko naman na lahat, huwag kayong mag-alala. I can do this, and besides I'm the smartest here." mayabang akong ngumisi.
Nirapan nila ako. Si Vaughn naman walang komento dahil palakol naman grado. Simula noong grade 7 hanggang college buti nga nakapag graduate e. Kapit kodigo!
"Did you already talk to him, Light? Baka naman nagkamali kalang."
Matalim akong lumingon kay Unice. Maarte itong nagtaas ng kamay. "He was calling us the whole time to ask where we were! Halos malobat na iyon, hindi ko pa natawagan si Ares ko!"
"Maka Ares ko naman ito!" Si Vaughn. Nag flying kiss lang ang gaga at nasusuka namang iniligan iyon ni Vaughn.
"Are you really sure your source of information is credible? Baka fake news iyan. Paniwalang paniwala ka agad." tanong sakin ni Thania.
Napatigil ako. "He fooled me. I'm sure of that now. The reason why he didn't want me to come with him to Santa Ana dahil doon ang destinasyon ng lampungan nila!"
Gigil kong kinagat ang bacon na sinubo sakin ni Vaughn.
"E paano nga kung nagkamali ka? Kung misunderstanding lang lahat? Ano hihingi ka ng tawad?"
Sarkastimong tumawa si Vaughn sa naging tanong na iyon ni Thania.
"Lagi naman kayong tama!" si Vaughn iyon. "Nagkamali man iyang si Light o hindi, lalaki parin ang hihingi ng tawad. Gawain niyo kasi!"
Inirapan lang namin ang komentong iyon ni Vaughn. E sa batas kami, ano may angal?
"I've seen his texts and calls to your phone. Ang dami" si Thania sabay bigay sakin ng phone ko. Kinuha ko naman agad iyon.
"Nagpapassword kana a!" dugtong pa niya.
I just smirk at her. Tinipa ko ang password saka nagulat ng tumambad sakin ang madaming calls at text niya. Galing lang sa iisang tao! Ngunit hindi iyon ang umagaw ng aking atensyon. Kundi sa bagong dating na mensahe galing kay Chloe.
From Chloe:
It's really good in the morning when you are looking at this kind of view. My attorney.
May puso pa sa last ng mensahe nito at may kasamang litrato ni Kurt na walang pan itaas na damit. Naka tayo ito sa dalampasigan at may hawak na tasa. Parang may malalim itong iniisip. Kitang kita mo talaga ang maganda nitong katawan mula sa likod at lantad na lantad ang mga muscle.
"Rebatan mo nga! Tangina pala iyan e!" si Thania iyon.
I gritted my teeth. Magkasama nga sila.
Magtitipa na sana ako ng sagot ng biglang may mensaheng galing kay Kurt.
From Kurt:
Mahal kita, Sapiro. Pakiusap sagutin mo na ang mga tawag ko."
"Shems!" sigaw ng dalawang gaga at kamuntikan pang ipukpok sakin ang kutsarang kanilang hawak.
Umirap ako. Hindi mo na ako madadaan pa sa ganyan, Attorney! Ngayong nasaktan ako, mananakit din ako!
@itimnabituin