LEXUS
"Sinong nabunot mo? May I see?" Kasalukuyan silang paakyat sa escalator ng isang mall. Nasa tabi niya si Deborah at kanina pa nga niya ito kinukulit kung sino ang nabunot nito. Boluntaryo niya rin itong sinamahan nang sinabi nitong bibili ito ng regalo. Bukas ng madaling araw ang flight nila at bago pa nga maubos itong walang kasing lamig na gabi ay gusto niya muna itong makasama.
"Yah! Huwag ka ngang madaya!" Halatang wala sa mood si Deborah pero gusto niya pa rin itong kulitin. Deborah picked the sky-blue paper at confident siyang ito ang nakapili sa kanya. Bago pa man ang bunutan kanina, binulungan niya na si Short sa mga gusto niyang mangyari. At isa sa mga sa mga gusto niyang maganap ay ang mapili nilang dalawa ni Deborah ang isa't-isa. At hindi nga siya binigo ni Short dahil ito ang napili niya. Medyo kinakabahan nga lang siya kay Deborah pero malaki ang tiwala niya kay Short. Never in his entire career that Short had disappointed him kaya mataas ang pananalig niya rito.
Nang makarating sila sa third floor ng mall ay nalaglag ang panga niya nang ang mga pinamiling regalo ni Deborah ay isang set ng panyo at isang picture frame.
"Y-y-yah!" sita niya kay Deborah at wala na nga siyang nagawa nang pina-punch at pina-gift-wrap na nito ang mga pinamili.
***
"Deborah..." Malapad na malapad ang ngiti ni Attorney Lexus habang naglalad silang dalawa ni Deborah sa mga gilid ng stall ng mall. Bitbit-bitbit nito ang isang supot na may lamang regalo habang siya naman nilalantakan lang ang hawak-hawak na icecream.
"Ano na naman?" tanong ni Deborah sa kanya.
"May regla ka ba?" tanong niya rito at dumila nga siya ng kaonti sa sariling ice cream.
"Yah!" inis na inis na sigaw ni Deborah sa kanya at natawa lang siya. He really enjoys hitting Deborah's nerves and he don't know why.
"Punasan mo nga ang sarili mo. Nakakadiri ka..." ani Deborah sa kanya.
Mabilis niyang hinagilap ang mantsa sa bibig niya pero hindi niya ito mahanap.
"Tsk!" Biglang humarap si Debora sa kanya, nag-tip-toe at inalis ang ice cream stain sa gilid ng labi niya.
"Nahahawa na ako sa pagiging clean freak mo!"
Napatingin lang siya sa mga labi ni Deborah nang mas lumapit pa ito sa kanya. He feels like he's kissing her pero pinigilan niya lang ang sarili niya.
Yet, he can't deny the fact that he was moved by this gesture of hers. Again.
***
"Are you aware that you are trending on line because of what happened last night?" tanong niya kay Deborah noong nag-stroll silang muli.
"Talaga?" tanong nito.
"Hindi ka ba galit?" anang Attorney Lexus. Deborah seemed surprised but not offended.
"Nakatulong ba ang nangyari kagabi sa image mo?" Hindi sinagot ni Deborah ang tanong niya.
"Yah. Deborah---" He was about to explain things to her inunahan na siya nito.
"Iyon naman ang purpose ko bilang pretend girlfriend mo 'di ba? Ang maibalik sa'yo ang reputasyon mo?"
May kung ano sa puso niya ng kumirot sa sinabi nito.
"Kaya okay lang sa akin ang nangyari kagabi kung nakatulong naman 'yun sa'yo," dagdag nito.
Hindi siya makapagsalita dahil tama naman lahat ang sinabi nito. That she's here as his pretend girlfriend to rescue his reputation from all the women who tries to ruin it.
"Pero Attorney Lexus Park..." Natigilan siya nang tinawag siya ni Deborah sa buong pangalan nito. It is a bad sign when a girl calls a man by its full name after a cold remark. Alam na alam ni Attorney Lexus iyon.
"Hindi pit stop ang mga babae para hintuan mo lang kapag may kailangan ka sa kanila at iiwanan lang kapag nakuha mo na ang gusto ko. Kung wala kang planong makipag-commit sa mga babae, huwag mo silang paglaruan at paasahin. Hindi ko alam kung may nanay ka pa ba pero..."
"I no longer have a mother. She already died when I was ten," mabilis na sagot ni Attorney Lexus. What Deborah had said to her had caused too much pain on him he could no longer endure it.
"And that's the reason why I don't want to commit with anyone. Natatakot ako na kapag naging sobrang malapit na ako sa isang tao ay bigla na lang itong mawala sa akin. Gaya ng mama ko."
His adam's apple protruded at gaya ng kay Deborah ay nangingilid din ang mga luha sa mga mata niya. His pressed his lips hard. Yumuko siya at niyaya na si Deborah na maglakad ulit.
"Let's go?"
***
Huminto silang dalawa ni Deborah sa isang jewelry store. Ramdam niya ang pagkailang ni Deborah sa kanya kaya para mapanatag ito ay sinubukan niya itong kausapan. Their recent conversation was so heavy na kahit siya mismo ay hindi birong nabigatan. And he just doesn't want Deborah to feel it. To feel his own burden.
"I picked a girl and I think I want to give her a necklace, saan riyan ang gusto mo?" tanong niya rito. Nasa harap na nila ang mga alahas na nakapaloob sa kuwadradong salamin. A sale's lady is in front of them. Waiting for him to pick one.
"Teka? Ako ba ang napili mo?" Kumurap-kurap si Deborah.
"Yah! Do you think I sabotage everything?" pagsisinungaling niya rito. Of course, I sabotage everything at sinikap kong ikaw ang mapili ko, aniya sa kanyang isipan.
Huminga lang ng malalim si Deborah at pumili na ng gusto nito. Inilandas nito ang hintuturo sa salamin at nahinto lang ng makapili.
"Yan! Yan!" anito.
Sumulip si Attorney Lexus. Necklace na may palawit na gavel ang napili nito. He doesn't find it nice but since it was Deborah who picked it at sumangayon na rin siya.
"That one please," aniya sa sales lady. Tumango ito at hiningi ang card niya.
"Attorney ka 'di ba? Kaya mas maganda kung 'yan ang ibibigay mo. Gavel. Gavel na ginagamit ng presiding judge tuwing trial," eksplika ni Deborah.
"Is that a gavel?" Nanlaki ang mga mata ni Attorney Lexus nang mapatinging muli ang palawit sa biniling necklace.
"Whoa! I thought it's a toothpick!" mangha niyang dagdag.
"Yah!" sita sa kanya ni Deborah.
***
Tahimik lang silang pareho nang nasa loob na silang dalawa ni Deborah sa kotse niya. Nakauwi na si Short kaya siya na ang nagmamaneho. Hindi na rin naman masakit ang braso niya kaya ayos lang na gawin niya iyon. Binabaybay na nila ang mahabang daan at patungo na nga sila sa bahay ni Deborah. Niyaya niya itong ihatid na at hindi naman ito nakatanggi nang pinilit niya.
"You want to listen to some music?" tanong niya kay Deborah nang hindi niya na makayanan ang katahimikang namumutawi sa pagitan nilang dalawa.
"Ayos lang..." sagot ni Deborah at nagtungo na nga ang mga daliri niya sa dashboard ng kanyang Dark Blue Corvette Stingray at makalipas lang ang ilang saglit ay tumutog na ang isang bagong musika.
Thanks God, it's not a love song. Pagpapasalamat ni Attorney Lexus sa kanyang isipan. Kasalukuyang tumutogtog ang "Memories" ng Maroon 5 pero kahit ganun, kahit bagong tugtugin iyon at hindi love song ay hindi pa rin iyon nagpapawi ng awkwardness na nararamdaman nilang pareho. In fact, the song makes him afraid. Alam niyang balang araw, maaalala niya si Deborah kapag napakinggan niya muli ang awiting ito. At isa sa mga hindi gustong bagay ni Attorney Lexus ay ang mga alalang masasakit.
Napatingin siya kay Deborah to check if she's still okay.
Nahuli niya itong nakatingin sa kanya.
***
"We're here..." aniya nang sa wakas ay nakarating na silang dalawa sa harap ng dumpsite. Nang bumaba siya ay sumunod na rin si Deborah.
"Sige, umalis ka na. Malalim na ang gabi. Maaga pa tayo bukas," anito.
"Hindi mo man lang ba ako iimbitahan sa bahay mo?" tanong niya rito.
Umiwas ng tingin si Deborah. "Kita mo 'yung maliit na bahay na 'yun?" May itinuro itong bahay sa hindi kalayuan ngunit nanatili lang ang mga titig niya rito. "'Yun ang bahay namin at hindi 'yun sobrang ganda gaya ng bahay mo."
"I don't mind," sagot ni Attorney Lexus.
"Madumi ang loob ng bahay namin."
"I don't mind too."
"Wala ang mama at papa ko. Kung papasukin kita, tayo dalawa lang ang magiging tao roon."
He was about to reply 'I don't mind', pero mabuti na lang at napigilan niya ang sarili niya.
"Deborah..." tawag niya rito.
Tinitigan lang siya nito.
"To tell you the truth, I actually lied." Kinuha niya ang isang nakatuping papel na kulay kahel sa bulsa niya.
Binuklat iyon ni Deborah at nang mabasa nito ang sariling pangalan doon ay sinigawan siya nito. "Yah!"
"What's wrong with that? I'm the one who'll finance the party tomorrow..." aniya habang nagba-blush at kinakamot ang likuran ng kanyang ulo.
"Yah!" Mas tuminis pa ang boses ni Deborah.
"I just want to make sure that you'll be the one that I'll picked."
"Yah!" Naipikit na nito ang mga mata habang tumitili.
"Why? Do you think that fate or destiny really exists? Kung hindi ko sinaboteha ang bowl kanina, hindi ikaw ang mapipili ko."
"Yah!" Nangisay na ito dahil sa inis. Hiningal ito pagkatapos.
Hindi naman natinag si Attorney sa pinaggawa nito. Kinuha niya ang box sa loob ng bulsa niya, binuksan iyon, kinuha ang necklace, lumapit kay Deborah at isinuot iyon sa leeg nito.
"The toothpick..." Naipikit niya ang mga mata niya nang nagkadamali-dali siya. "I mean, the gavel necklace looks pretty on you."
Matalim pa rin ang mga tingin Deborah sa kanya.
"Sige, alis na ako," may hesitasyon niyang hayag rito.
Pinukulan niya ng tingin si Deborah bago tumalikod at hindi pa rin nagbabago ang inis na inis na tingin nito sa kanya.
"Attorney Lexus Park!" sigaw ni Deborah noong sa wakas ay nakatalikod na siya. He thought he'll be dead soon dahil ito na ang pangalawang beses sa gabing ito na tinawag siya ni Deborah sa buong pangalan niya kaya ikinagulat niya na lang ang sunod na nangyari dahil noong hindi na pa siya nakakalingon ng tuluyan ay biglang lumapit si Deborah sa kanya sabay hinandugan siya nang isang mabilis na halik sa kanyang kanang pisngi.
By the time he finally turns around, malayo na ang nilakad ni Deborah mula sa kanya.
While watching her go, he ponders something in his mind again.
It is a bad sign when a girl calls a man by its full name after a cold remark. But if it is a kiss, even a light one, that she'll be giving you after calling you by your complete name, then...
Tumalikod si Attorney Lexus, hinarap niya ang sasakyan niya, at biglang napangiti ng walang kasing tamis.
...make sure that it won't be the last time she'll call you that way. Even if you'll piss her off again. Even if she'll hate you again. Even if you'll ruin her night again. Make sure that it won't be the last time she'll call you that way.
***