"What a good fight! Let's give the Group 1's representative, Ms?"
Sambit ng Prinsipe kaya napataas ang kilay ko.
Edi siya na talaga!
Ang galing um-acting!
Ang mga ka-grupo ko naman ang sumagot kaya hindi ko mapigilang hindi mapangiwi.
Maka-support sa akin ngayon parang hindi nila ipinagkulo sa mga sarili nilang na matatalo na talaga ako ng representative ng kabilang grupo.
"Velasquez!" Sigaw ng ka-grupo ko.
"Ms. Velasquez around of applause! Your good in hand-to-hand combat. Good job! Congratulations Group 1, you're lucky dahil sa inyo napunta si Ms. Velasquez. Nakaya niyang talunin ang limang representative ng group 2.
While for the group 2, I think it's better luck next time. Mukhang oras ngayon ni Ms. Velasquez."
Sambit ng Prinsipe kaya napasimangot ang Group 2.
"For your punishment, clean the cafeteria without using your abilities and such. 3 days. So let's move forward, I'm going to discuss to all of you kung paano nga ang tamang . . . . . . "
Nagsimula naman siyang mag-discuss kaya natahimik nalang ang kaklase ko at pinilit ang mga sariling makinig sa lesson.
* - *
"Ang galing mo talaga, Raine!"
Napailing naman ako sa sinabi ni Isa.
"Sira! Hindi naman masyado."
Sagot ko kaya napaismid ito.
"Aysus! Pa-humble pa talaga tayo eh 'no? Punta tayong pamilihan, Raine! Isama natin si Tyler para ay taga-libre tayo!"
Napatawa naman ako nang may sumagot dito.
"Mukha ka talagang libre Isabella. Namumulubi ka na ba?"
Nakita ko namang napasimangot si Isa.
"Hindi! Saka hindi ba't sinabihan na kita na h'wag akong tawaging Isabella kasi Isabelle ang pangalan ko. Ang sakit mo talaga sa bangs!"
Sambit ni Isa kaya inismiran siya ni Tyler.
"Tumigil nga kayo, pumunta naman tayo ng pamilihan."
Turan ko nalang saka sila hinigit papunta sa pamilihan nang makasalubong na naman namin ang Prinsipe.
Bahagya naman kaming nag-bow sa kanya.
Pero hindi ko mapigilang hindi ito pagtaasan ng kilay nang makitang kasama na naman nito iyong babae sa cafeteria.
Nang makalagpas na kami ay saka pa lang nagsalita si Isa.
"Kilala niyo ba iyon?"
Sambit ni Isa kaya umiling kaming dalawa ni Tyler.
"Si Oliva Perollo, pamilya nila ang pumapangalawa sa pamilya ng Prinsipe. Ang sinasabi pa nga ay bagay silang dalawa sa isa't isa, na siyang pinagpipilitan ni Olivia pero umaayaw ang Prinsipe. Hindi naman kasi raw si Olivia ang mate ng Prinsipe."
Muntikan naman akong mapa-ismid sa sinabi ni Isa.
"Really?"
Sambit ko nalang at tumango naman si Isa.
"Kumain nalang muna tayo saka gumala, nagugutom na ako."
Tumango naman silang dalawa.
Kasalukuyan kaming kumakain nang mapunta na naman ang usapan namin tungkol sa kung sino raw ako at ang mga magulang ko.
"Pero hindi nga, wala ka pa ring maalala tungkol sa noong bata ka pa, Raine? Grabe ah."
Sabi ni Isa.
"Pakiramdam ko sinadya yatang hindi mo maalala ang mga nangyari noong bata ka pa. It's either may pinoprotektahan ang kung sino mang nagtanggal ng alaala mo o pinoprotektahan ka nila mismo."
Ani ni Tyler kaya napabuntong-hininga naman ako.
"Siguro, hindi natin alam."
Kibit-balikat kong sabi.
"Iyang kwintas mo, Riri? Hindi mo rin ba maalala kung sinong nagbigay niyan? It looks familiar."
Napatingin naman ako kay Tyler dahil sa sinabi nito.
"Hindi ko alam at hindi ko rin maalala. How come that it looks familiar?"
Tanong ko.
"Para kasing may kaparehas na design ang pendant ng kwintas mo, hindi ko lang maalala kung saan."
Tumango naman ako.
"Pero iyang anklet mo? Hindi ba't sabi mo ay ang totoo mong magulang ang nagbigay niyan?"
Si Isa na naman ang nagsalita.
"Oo, iyan ang sabi ni Mama Cara."
Tumango naman silang dalawa.
"Hindi ba't sabi mo pinaalalahanan ka ng Mama mo na h'wag na h'wag mong tanggalin ang kwintas at anklet mo? At sabi naman nung Rogue kagabi ay binigyan ka na raw 'nila' ng proteksyon? What if iyang kwintas at anklet mo pala ang tinutukoy nilang proteksyon?"
Kumuha naman ako ng isang kapiraso ng puto at isinubo kay Isa.
"Tumigil ka na nga lang diyan, kung ano-ano ang naiisip mo eh."
Sagot ko nalang at umismid ito.
"What if kung ganun nga? Kaya ayaw pinapatanggal ng Mama mo ang mga iyan dahil alam niyang gusto kang saktan ng mga Rogues at Lycans?"
Sambit ni Tyler kaya napailing ako at sinubuan na rin siya ng puto.
"Guys, you don't need to overthink about it. Kumain nalang kayo."
Sagot ko saka napabuntong-hininga.
* - *
Kasalukuyan na kaming kumakain sa may pamilihan.
Kakatapos lang ng klase namin at naisipan na naman naming dito kumain sa pamilihan.
Patay gutom kasi itong si Isa.
Kung hindi gwapo ang lumalabas sa bibig ay pagkain naman.
"Saan tayo pupunta pagkatapos nito?"
Tanong ko.
"Punta tayo sa forest ng MEA! Gusto ko kasing makita ang ilog ng MEA saka iyong living tree."
Sambit ni Isa kaya nagtinginan kaming dalawa ni Tyler.
"Safe ba kapag pumunta tayo dun?" Tanong ko kaya napanguso si Isa.
"Oo naman 'no! Hindi ka na babalikan ng mga nun!"
Inismiran ko naman si Isa.
Sino namang may sabi na ako ang pakay ng mga nun?
"Sige na nga lang. Ikaw Tyler? Sasama ka ba?"
Tanong ko sa kanya.
"Baka may gagawin ka pa, makaabala pa kaming dalawa."
Dagdag ko at nakita ko naman itong napabuntong-hininga.
"May usapan kasi kami ng mga barkada ko, pero will you the two of will be okay kung kayong dalawa lang ang pupunta?"
Tumango naman si Isa.
"Oo naman 'no. Kaya naman ang sarili namin."
Sagot ni Isa kaya napailing nalang ako.
Pagkatapos naming kumain ay agad naman naming tinungo ni Isa ang Forest ng MEA.
Malay ko ba sa baliw na 'to at dito pa ang napag-tripang gumala.
Maganda naman dito sa forest pero syempre, nakakapangilabot pa rin 'no.
"Hoy Isa! 'Pag tayong dalawa rito maligaw, sisipain talaga kita."
Sambit ko kaya napatawa ito.
"Mas maganda nga 'yon hindi ba?"
Ani niya kaya napatigil ako at napatitig muna sa kanya saka siya binatukan.
"Baliw! Anong ikina-ganda nun?" Tanong ko.
"Eh kasi makakapag-adventure tayong dalawa."
Sagot niya kaya napailing ako.
"Sa ilog na muna tayo."
Ani niya saka ako hinigit.
Ilang pasikot-sikot pa ang nadaanan namin bago pa kami makarating sa ilog.
Napangiti naman ako nang makita ko ang mga pixies na kumikinang.
"Ang ganda nila 'no?"
Tanong ko saka nilingon si Isa pero nawala na ito.
Inilibot ko naman ang paningin ko.
"Isa!"
Sigaw ko.
"Isa! Nasaan ka?"
"Isa naman eh! H'wag kang magbiro ng ganito!"
Sigaw ko uli pero walang sumagot.
Bigla naman akong kinabahan.
"Isa?" Sambit ko pero wala pa ring sumagot.
Nanlaki naman ang mga mata ko nang may marinig akong may sumigaw sa likuran ko.
"Isa! Anong ginagawa mo?"
Tanong ko sa kanya nang makitang may hawak na itong espada.
'Saan niya iyan nakuha?'
"Who f*cking said that I am Isa, your lovely friend, Princess?"
Sambit ni Isa pero iba na ang boses nito.
"Sino ka?! Anong ginagawa mo sa katawan ni Isa!"
Sigaw ko pero humalakhak lang ito.
"We can't kill you kung nasa katawan kami ng isang Rogue o Lycan, so it's better if we possess someone, such a good idea, right our dear Princess?"
Nanlamig naman ako sa sinabi niya.
Kaya naman pala parang may mali kay Isa kanina pa.
Oo, parang si Isa ang kasama ko pero kakaiba ang aura nito.
Napahinga naman ako ng malalim.
Ano na ang gagawin ko!
At bakit ba Princess sila ng Princess!
"I'm really good in acting, Princess. Should I pursue it then?"
Naikuyom ko naman ang mga kamao ko dahil sa sinabi niya.
Nagpalabas naman ako ng maraming pana papunta sa kanya na gawa sa yelo nang bigla itong magsalita.
"Oh! Sasaktan mo ang kaibigan mo Princess?"
Naitigil ko naman ang pagpapalabas ng mga pana dahil sa sinabi niya.
"Lorraine!"
Nanlaki naman ang mga mata ko nang marinig ko ang boses ni Isa.
"Isa!" Sigaw ko.
Nang maramdaman kong may papatama sa direksyon ko.
Agad ko naman itong iniwasan.
Sinubukan sana akong saksakin nung kalaban ko.
Pero hindi ko siya malalabanan kung nasa loob siya ng katawan ni Isa.
"You're really tough huh? And by the way, hindi ka ba nagtataka kung bakit tinatawag ka naming Princess? Aren't you curious kung sino ang totoong magulang mo? At kung bakit nawala ang lahat ng alaala mo noon, Lorraine Eureka Velasquez?"
Ani nito saka humalakhak.
"Lorraine Eureka Velasquez my a*s! I like it, pero mas gusto ko iyong totoo mong pangalan. Alam mo ba kung ano iyon?"
Natatawang sambit nito kaya napahinga ako ng malalim.
"Should I tell you, Princess?"
Naikuyom ko naman ang kamao dahil sa sinasabi niya.
"Yaaaaaaaaaaaaah!"
Sumigaw naman ako ng napakalakas kaya bigla siyang napaatras at natangay ng hangin.
Biglang nag-iba ang ihip ng hangin at tila ba may nagbabadyang bagyong paparating.
Nakita ko namang napahiga ito.
"Oh! Our Princess is getting a little bit impatient!"
Sinamaan ko naman siya ng tingin.
"Umalis ka sa katawan ni Isa! You devil!"
Sigaw ko kaya napahalakhak ito.
"Duwag!"
Dagdag ko pa.
"Paano kung ayaw ko? Anong gagawin mo? I feel comfortable already. Being your one and only Isabelle."
Sabi niya bigla akong nagteleport sa harapan niya saka siya sinakal.
Napatawa naman ito.
"You're going to kill your friend, Princess?"
"Paano kung oo?"
Sagot ko kaya napatawa ito kaya mas diniin ko pa ang pagkakasakal.
Napaubo-ubo na ito pero nakuha pa rin nitong ngumisi.
"I'll leave for now, Princess. Pero babalikan kita, babalikan ka namin. And for the record, ang totoo mong pangalan ay Vianca Lucresia Alcazarate Fantasia. The high and mighty princess of the magic users."
Sambit pa nito saka tuluyang nawalan ng malay.
Nakita ko namang parang may lumabas na maitim na usok ang lumabas sa bibig ni Isa.
Napabuntong-hining naman ako saka dinaluhan si Isa.
Pinagaling ko naman siya.
At pinilit na ginising.
Napaiyak pa ako nang hindi ito magising.
Ano na ang gagawin ko?
Patuloy lang ako sa pag-iyak nang may marinig akong yabag sa likuran ko.
"Didn't I told you to call me if you're in danger, Cresia?"
Napalingon naman ako sa nagsalita.
"Andrei"
Turan ko at agad naman itong lumapit sa akin at niyakap ako.
"Everything gonna be fine Cresia, no need to worry."
Sambit niya kaya tumango nalang ako.
At hinayaan ang sariling umiyak.
Hindi ko alam kung ano na ang nangyayari at kung paniniwalaan ko ba ang sinabi nung sumanib kay Isa.
Oo, may kutob na ako pero ayaw ko namang maniwala at umasa.
Ayaw kong umasa sa wala.