დღე საღამოს მიუახლოვდა.იუნგი და ნამჯუნი მხოლოდ მაშინ დაბრუნდნენ განყოფილებაში.
- როგორც იქნა,აბა რა ხდება? - ჯინი ადგილიდან წამოხტა და იუნგის კითხვა დაუსვა.ბიჭი კაბინეტში უბრალოდ ჩუმად შემოვიდა.
- შენ რა ტიროდი? - ამელიმ იუნგის აწითლებული თვალები დაინახა,რომელსაც ბიჭი ცდილობდა ჩოლკებ ქვეშ დაემალა.
- საიდან მოიტანე? - იუნგიმ ბრაზიანად გახედა პაკს.
- ჰმ,მამას ძალიან უყვარდა ქალიშვილი, - ნამჯუნს არ უნდოდა,რომ ამელის მინი გაებრაზებინა და ჩაძიებოდა,ამიტომაც თემა შეცვალა. - ძალიან გვთხოვდა,რომ მკვლელი გვეპოვა.
- მე აქ კიდევ შევისწავლე წინა საქმე.მკვლელობა ერთმანეთს ჰგავს,ისევე ისეთი შავი ძაფი და ისეთივე ფსკვნილი, - ამელიმ ფოტოები აიღო და ბიჭებს აჩვენა.
- რას მიაკვდი ამ დაწყევლილ ძაფებს?!სჯობდა არსებული და მნიშვნელობანი კვალი გეძებნა და გეპოვა! - ყელში ამოუვიდა იუნგის და მაგიდაზე მუჭი დაარტყა,რის გამოც ამელი შიშისგან წამოხტა.მინმა ისევ ხშირი სუნთქვა დაიწყო,ხოლო თვალები ცრემლებით აევსო,მაგრამ მან ხელის სწრაფი მოსმით მოიშორა ისინი და შემდეგ შოკში ჩავარდნილ ამელის გახედა, - ბოდიში. - ზურგჩანთა აიღო და წავიდა.
- თქვენც არ გჯერათ ჩემი? - პაკმა მზერა ჯინზე და ნამჯუნზე გადაიტანა,ისინი კი მხოლოდ დუმდნენ. - გასაგებია,ეს უბრალოდ დამთხვევაა,კარგი,გავიგე. - საშინლად ეწყინა,რომ არავის სჯეროდა იმის,რომ ამას ერთი და იგივე ადამიანი აკეთებდა,ამიტომ ამელი დანებდა და ამ ფაქტს შეეგუა.ან იქნებ არა?
- ხვალ მოსწავლეები უნდა დავკითხოთ,რომლებმაც სხეული იპოვეს,დღეს კი მათ შოკი ჰქოდათ...და კიდევ მის თანაკლასელებს დავკითხავთ,იქნებ მათ იციან რამე.ის ბოლოსდაბოლოს საუკეთესო იყო,უამრავს შურდა ალბათ მისი, - განიხილავდა ჯინი.
- კარგი,უკვე სამუშაო დღე დასრულდა,სახლში წასვლის დროა.ამელი,სახლამდე მიგაცილო? - ნამჯუნმა გოგონას გახედა.
- ცუდი არ იქნებოდა...
* * *
მეორე დღეს ამელი,იუნგი და ნამჯუნი სკოლაში წავიდნენ.
- მასწავლებებლები უნდა ვიპოვოთ, - ამელიმ აქეთ-იქეთ ყურება დაიწყო.
- ახლვე დავურეკავ, - ნამჯუნმა ტელეფონი ამოიღო.
- ო,თქვენ უკვე აქ ხართ, - ვიენი კაბინეტიდან გამოვიდა.
- გამარჯობა,იმ ბავშვებთან გასაუბრება მინდოდა,რომლებმაც ჯონ ლანი იპოვეს.
- ახლა მათ მათემატიკა უნდა ჰქოდეთ...ახლავე მათთან მიგიყვანთ.
მასწავლებელმა მეგობრები მოსწავლეებთან მიიყვანა.
- გამარჯობათ, - ჯიჰომ,ჩჟეინმა და მიმ თავი დაუკრეს.
- როგორ იპოვეთ ჯონ ლანი?და საკუჭნაოში რას აკეთებდით? - იუნგიმ მოზარდებს კითხვები დააყარა.
- ეემ,ჩვენ, - დაიბნა ჯიჰო.
- მორიგე ვიყავი და დაფას ვწმენდდი.ჯიჰო და ჩჟეინი სულელობდნენ,რის გამოც წყლიან ვედროს ფეხი წამოკრეს, - დაიწყო ვანმა.
- დიახ,და ვან მის უნდოდა,რომ მე და ჯიჰო მას დალაგებაში დავხმარებოდით,ამიტომაც სამივე საკუჭნაოში წავედით,მაგრამ ის დაკეტილი დაგვხვდა,რაც გასაკვირი იყო,რადგან ის ყოველთვის ღიაა, - გააგრძელა ჩჟეინმა.
- მაშინ გასაღების მოსატანად წავედი,ხოლო როდესაც მიმ ჩვრების ძებნა დაიწყო,მაშინ ყვირილი გავიგეთ.
- შუქი ავანთეთ და მოკლული ლანი დავინახეთ.ძალიან შემეშინდა.
- და იცით ლანთან ვინ მეგობრობდა? - ამელიმ კითხვა დასვა.
- მას ბევრი მეგობარი ჰყავდა,ის ძალიან კომუნიკაბელური იყო,მაგრამ ყველას მისი შურდა.ერთი საუკეთესო დაქალი ჰყავდა.კიმ ვეი,თუ არ ვცდები, - ვანი ჩაფიქრდა, - დიახ,კიმ ვეი, - დაადასტურა გოგონამ.
- კარგით,მადლობა, - ამელი შებრუნდა, - მის კლასამდე მიგვაცილეთ თუ შეიძლება, - მასწავლებელს მიმართა.
მასწავლებელს მათი სხვა კლასში გაყვანა უნდოდა,მაგრამ კორიდორში ლანის დაქალი დაინახა.
- კიმ ვეი,პოლიციას შენთან საუბარი უნდა, - მასწავლებელი ვიენი გაჩერებულ გოგონასთან მივიდა.
- ლანის თაობაზე? - დასვა კითხვა დაქალმა.
- დიახ.ბოლოს როდის ნახეთ ჯონი? - დაუსვა კითხვა იუნგიმ.
- გუშინწინ.ისტორიის პროექტს ვაკეთებდით,მაგრამ შემდეგ საღამოს 7 საათზე ვარჯიშზე წავიდა.
- როგორ ხასიათზე იყო? - ახლა ამელიმ დაუსვა კითხვა.
- კარგ ხასიათზე.ის ყოველთვის კარგ ხასიათზე იყო,ლანს მის პრობლემებზე საუბარი არ უყვარდა,ჩემთანაც კი.
- ჰმ,მგონი,იმათ უნდა დაველაპარაკოთ,რომლებთანაც ვარჯიშობდა, - შესთავაზა იუნგიმ.
- მისი შეყვარებულიც კალათბურთელია,ერთად დადიოდნენ ვარჯიშზე.
- და მისი ნახვა სად შეიძლება? - იკითხა ნამჯუნმა.
- ახლა სპორტდარბაზშია.კალათბურთელები დღეში ორჯერ ვარჯიშობენ.
- დატვირთაც ამას ჰქვია. - კიმმა ვეის სიტყვების ჩაწერა შეწყვიტა.
მეგობრებმა სპორტადბაზი იპოვეს.მთელ შენობაში ხმამაღალი ბურთების კენკვის ხმა ისმოდა.
- მწვრთნელს ვხედავ! - დაიყვირა ამელიმ და კაცის მიმართულებით სვლა დაიწყო.
- მოიცადე! - იუნგიმ პაკს გადაასწრო,გოგონას გადაეფარა,რომლისკენაც ბურთი მოფრინავდა,ბურთი დაიჭირა და ბიჭებს უკან ესროლა.
- შენ...მე გადამარჩინე?
- როგორც ჩანს,მეორეჯერ.
- მადლობა... - დაიმორცხვა გოგონა, - წამოდით მწვრთნელთან! - ამელი ისევ გაიცქა,ხოლო მინმა უბრალოდ თვალები გადაატრიალა.
- გამარჯობათ,პოლიციიდან ვართ.ჯონ ლანის შეყვარებულთან გვსურს საუბარი.
- ჰო ბინჰ!აქ მოდი! - დაიყვირა მწვთნელმა,ხოლო შემდეგ წავიდა.
- დიახ? - ჰომ მოირბინა და თან ხელით ოფლს იწმენდა.
- შენ და ლანს როგორი ურთიერთობა გქობდათ? - დაუსვა კითხვა ამელიმ.
- კარგი,სანამ თვითონ არ გააფუჭა.
- რას გულისმობ? - იუნგიმ თვალები მოჭუტა.
- 3 დღის წინ ფოტო გამომიგზავნა.იქ ის მის მეგობარს ეხუტებოდა.ასე ვფიქრობდი,ხოლო შემდეგ მათ კარიდორში შევესწარი.ის კიდე თავს იმართლებდა,რომ ეს მეგობრული კოცნა იყო,მაგრამ მე მას არ დავუჯერე.
- და ვარჯიში როდის დამთავრდა? - ნამჯუნმა მზერა ბიჭზე გადაიტანა.
- 9-ზე,შემდეგ კი სახლში წავედი.
- მართლა? - იუნგიმ ეჭვით გახედა. - ამის დადასტურება ვის შეუძლია?
- ჩემს მეგობარს,ახლოს ცხოვრობს,ამიტომაც ერთად წავედით სახლში,კიდევ ჩემი მშობლები,მოიცათ...მე მადანაშაულებთ? - ბინჰი გაჩუმდა.
- არავინ შენ არ გადანაშაულებს, - ჩაერია ამელი. - მის მეგობარს რა ჰქვია?
- სოკ პაკპაო,ხო მართლა,აი ისიც მოდის, - ბიჭმა გაღებული კარისკენ მიუთითა.
- მასთან მივიდეთ, - მეგობრები პაკპაოსკენ გაემართნენ.
- მოიცადე!შენ სოკ პაკპაო ხარ? - დაუსვა კითხვა ნამჯუნმა.
- დიახ,მე გახლავართ.და თქვენ ვინ ბრძანდებით?
- პოლიციიდან ვართ, - იუნგიმ დამამტკიცებელიც აჩვენა. - ამბობენ,რომ ლანს ეფლირტავებოდით.
- იუნგის უნდოდა ეთქვა,ემეგობრებოდით, - კიმმა მინს შეუსწორა.
- ჩვენ საუკეთესო მეგობრები ვიყავით,მაგრამ მე ლანი მიყვარდა.მან კი კალათბურთელი აირჩია.შემდეგ კი მე შემიყვარა და ჩვენც ჩუმად შეხვედრა დავიწყეთ,მაგრამ ბინჰმა როგორცღაც გაიგო,რომ ერთად ვიყავით, - ბიჭს ლანთან გატარებული დროის გახსენება უჭირდა.
- მან გაუგზავნა ბიჭს თქვენი ფოტოები.
- ლანმა?ის ასე არასდროს მოიქცეოდა.ლანი შესაფერის მომენტს ელოდა,რომ ყველაფერი პირისპირ ეთქვა.
- მაშინ ვინ გაუგზავნა ფოტოები? - დასვა კითხვა იუნგიმ. - კარგი,მოიცა.ბოლოჯერ როდის ნახე?
- გუშინწინ,სკოლაში,მაგრამ ვარჯიშის შემდეგ ღამის სეულში გასეირნება გვინდოდა.მას ხიდზე საღამოს 9 საათზე ველოდი,მაგრამ ის არ მოსულა, - ბიჭი უფრო და უფრო ჩუმად საუბრობდა,ყელში ქვა გასჩხეროდა.
- ის ღამის 2 საათზე მოკლეს.სკოლაში.იქნებ,მას ვარჯიშის შემდეგ სკოლის დატოვების ნება არ მისცეს? - ამელიმ თავი ჩახარა.
- კამერები!მართლა,კამერები უნდა შევამოწმოთ, - იუნგის თვალები აენთო.
მეგობრებმა დაცვასთან მიირბინეს.იქნებ,კამერები იმ დღეს ჩართული იყო?
მეგობრები პირველ სართულზე ჩავიდნენ,სადაც დაცვაც იპოვეს.
- შეგიძლიათ გუშინდელი დღიდან კამერის ჩანაწერები გვაჩვენოთ?
- დიახ,რათქმაუნდა.სკოლის რომელი ნაწილი?
- საკუჭნაოსთან.და თვითონ საკუჭნაოში, - იუნგიმ ეკრანზე ყურადღებით ყურება დაიწყო.
- უცნაურია,საღამოს 9 საათის შემდეგ კამერები ითიშება.ისინი შემდეგ არ იწერდნენ.
- ან ისინი ვიღაცამ გათიშა, - იუნგიმ მკერდთან ხელები გადაიჯვარედინა და ხმაურიანად ამოიხვნეშა. - ჯანდაბა.
* * *
- ამ მომენტისთვის რა გაგვაჩნია? - ნამჯუნი კაბინეტში შევიდა.
- კამერები ვიღაცამ გათიშა,ლანს ორი შეყვარებული ჰყავდა,კიდევ რა? - ამელიმ კითხვა დასვა.
- მოდით მისი ერთ-ერთი შეყვარებული ჩავსვათ ციხეში და მორჩა, - შესთავაზა იუნგიმ.
- ბინჰი? - იკითხა ნამჯუნმა.
- კარგით,სტოპ.არავის არ ჩავსვამთ, - ამელის საერთოდ არ მოეწონა ეს იდეა. - ბიჭები აქ საერთოდ არ არიან დამნაშავეები და ეს შენ მშვებივრად იცი იუნგი, - მან მზერა ბიჭზე გადაიტანა.
- ასე რატომ მიყურებ?მინდა ეს საქმე დავხურო და ის ნაბიჭვარი ვიპოვო,რომელმაც გოგო მოკლა.
- იცით,მგონია,რომ იონ ლანსოკიც ტყუილად ჩავსვით ციხეში.ის ასე უბრალოდ გაასამართლეს,ვიღაც დამნაშავე კი თავისუფლად დადის და ახალგაზრდა გოგონებს კლავს! - ვერ მოითმინა ამელიმ.
- დამშვიდდით!ამ საქმეს ჯერ-ჯერობით გადავდებთ,იქნებ კიდევ რაიმე დამამტკიცებელი საბუთები იყოს, - ჯინმა ყველა დაამშვიდა და კაბინეტში სიწყნარე ჩამოწვა.
- მეგობრებო,ხომ არ დაგავიწყდათ,რომ ხვალ ამელის ვეხმარებით? - შეახსენა ნამჯუნმა.
- მართლაც,ხვალ ხომ შაბათია, - სოკჯინმა თითები აატკაცუნა, - და შენ,იუნგი,შენც წამოხვალ.
- რათქმაუნდა,აბა სად წავალ, - ბიჭმა ყალბად გაიღიმა,თითქოსდა ძალიან უნდოდა ამელის დახმარება.
- მადლობა ბიჭებო, - ამელიმაც მორცხვად გაიღიმა.
- და შეიძლება ძმასთან ერთად მოვიდე? - დასვა კითხვა ჯინმა.
- რათქმაუნდა შეიძლება,დღეს სამზარეულოს გავაკეთებ,ხვალ კი ავეჯს და კედლის საღებავებს მოიტანენ, - მეგობრებმა დამღლელი დღის შემდეგ სახლში წასასვლელად მომზადება დაიწყეს...