Zawgyi
ဟင္းနံ႔အနည္းငယ္လိႈင္ထြက္ေနသည့္ ထမင္းစားခန္းထဲတြင္ Chan Yeolတစ္ေယာက္ ဟင္းအိုးေမႊရတာကတစ္မ်ိဳး ၾကက္သြန္ေတြလွီးရတာ တစ္ဖံု အရြက္ေတြေႁခြရတာကတမ်ိဳးနဲ႔ ညစာ ခ်က္ျပဳတ္ဖို႔ေတာ္ေတာ္ေလး အလုပ္႐ႈပ္ေနသည္...။
လူဆိုးတစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္လို႔ အေမ့ဆီကေနဟင္းခ်က္၀ါသနာပါသည့္ အေမြေလးရခဲ့သည္ထင္ပါ့..။
အားတဲ့အခ်ိန္ေတြမွာ ဟင္းလ်ာခ်က္ျပဳတ္ျခင္းက အေလ့အထတစ္ခုျဖစ္ခဲ့သည္...။
ဒီေန႔ SeHunee က ဂ်ဴတီေစာေစာဆင္းရမွာ ျဖစ္သလို public holiday လဲျဖစ္ေနတာေၾကာင့္
မိသားစုေတြေအးေအးေဆးေဆးထမင္းလက္ဆံုစားလို႔ရေအာင္ဆိုၿပီး ကိုယ္တိုင္ေစ်း၀ယ္ထြက္ကာ ကိုယ္တိုင္ခ်က္ျပဳတ္ျဖစ္သည္...။
ခ်က္ျပဳတ္တယ္ဆိုလို႔အထူးအဆန္းရယ္လဲ မဟုတ္ပါဘူး..။
စားေနက်ဟင္းေလးအနည္းငယ္ေပါ့...။
သိူ႔ေပမယ့္ သူနဲ႔သမီးေလးႀကိဳက္တတ္တဲ့ဟင္းလ်ာတစ္ခ်ိဳ႕ကိုေတာ့မပါမျဖစ္ ႀကိဳးစားၿပီးခ်က္ျဖစ္သည္..။
"ၾကည့္ၾကည့္..appaတို႔ကေတာ့..တစ္ဇြန္းစာေလးပဲ က်န္တာကို ကိုယ့္သမီးေလးစားဖို႔ဆိုၿပီးမထားဘူး အားလံုးစားပစ္တယ္.."
"ေအာ္..မင္းေရခဲမုန္႔က ေတာ္ေတာ္ႀကီးကိုႀကီးတာဆိုေတာ့
ခ်န္ထားရမွာေပါ့...?"
"ၾကည့္ၾကည့္...! appaတို႔မ်ား ျပန္လာၿပီးေနာက္ပိုင္း
ကိုယ့္သမီးေလးကိုေတာင္အ႐ွံုးမေပးခ်င္ေတာ့ဘူး...!!!"
"ကဲ..ဒီသားအဖေတြနဲ႔ကေတာ့ခက္ၿပီ...
SeHun samchoon ကိုလွမ္းမွာလိုက္ေလ..
ေရခဲမုန္႔တစ္ဘူးႏွစ္ဘူးေလာက္၀ယ္လာခဲ့ပါလို႔.."
"daddyပဲေကာင္းတယ္..appaမေကာင္းဘူး..
မခ်စ္ေတာ့ဘူး..ဟြန္း..!!"
အရင္အခ်ိန္းေတြတုန္းကလိုပင္ ကြၽန္ေတာ္ဟင္းခ်က္ေနသည့္အခ်ိန္ဆို ခံုမွာထိုင္ၿပီး တစ္ခုခု အျမဲထိုင္စားေနက် ထိုသားအဖသည္ အခုလဲ ေရခုမုန္႔တစ္ဘူးကိုတစ္ေယာက္တစ္ဇြန္းႏိႈက္စားၾကၿပီး သမီးေလး ေရဘူးထယူတဲ့အခ်ိန္မွာ ေနာက္ဆံုးတစ္ဇြန္းကိုBaek Hyunee ယူစားလိုက္သည္ထင္ပါ့..။
သမီးေလးရဲ႕အသံစူးစူးကထြက္က်လာသည္..။
ဟိုးအရင္သူမွတ္ဥာဏ္မခ်ိဳ႕ယြင္းခင္ကလဲ သမီးစားမယ့္ေနာက္ဆံုးအလုတ္တို႔အသီးဆိုလဲ ေနာက္ဆံုးက်န္တဲ့အသီးတို႔ လုစားတတ္ေပမယ့္ အဲ့တုန္းက Baek Hyun က သူ႔သမီးကိုအသံမက်ယ္က်ယ္ေအာင္စခ်င္တဲ့စိတ္နဲ႔ေပမယ့္..အခုဂ်စ္တူး Baek Hyun ကေတာ့ သူႀကိဳက္တာသူစားရဖို႔အေရးပဲ ေ႐ွဴး႐ွဴတယ္ထင္ပါရဲ႕..။
သမီးကမ်က္ေစာင္းတစ္ခဲခဲ လုပ္ေနတာေတြ႔ေပမယ့္ သူနဲ႔မဆိုင္သလိုလုပ္ေနသည္..။
သူ႔အေဖျပန္ေခ်ာ့မယ္ထင္ၿပီးႏႈတ္ခမ္းတစ္ေတာင္ေလာက္ေထာ္ျပေနတဲ့သမီးငယ္သာ ေမာသြားသည္..။
ဒင္းကေတာ့ လက္ေခ်ာင္းေတြကိုtissueနဲ႔စိမ္ေျပနေျပသုတ္ရင္း ဒီအိမ္ကလူေတြနဲ႔သူနဲ႔တစ္ေယာက္မွ မသိသလိုခပ္ေခ်ေခ်ပံုစံမ်ိဳးနဲ႔ဆက္ထိုင္ေနသည္..။
အရင္ကဆို ကိုကိုဘာလုပ္ေပးရမလဲ ကူခ်က္ေပးရမလားဆိုၿပီးျဖတ္ျဖတ္လူးေနတဲ့လူက အခုက် ကြၽန္ေတာ့္ကိုေတာင္႐ွိတယ္လို႔မထင္ သူ႔ကမၻာႀကီးမွာသူ႔ဘာသူေနေနသည္..။
မ်က္လံုးခ်င္းဆံုသြားရင္ေတာင္ မ်က္ေစာင္းထိုးၿပီးႏွာေခါင္း႐ွံု႔ျပကာ အၾကည့္လႊဲသြားသည္..။
မသိလုိ႔ေမးပါရေစ အတိတ္ေမ့သြားတဲ့လူေတြက ဒီလိုပဲ ဂ်စ္တိုက္တတ္ၾကတာလား..။
"Baek Hyunee...ကိုယ့္ကို ၾကက္သြန္ေလး လာေထာင္းေပးပါလား...?"
"မေထာင္းခ်င္ပါဘူး..က်ဳပ္အခုပဲ အိမ္ေ႐ွ႕သြားၿပီး
TV ၾကည့္ေတာ့မလို႔.."
"လာပါကြာ..ကိုကိုဒီမွာ ဟင္းအိုးတန္းလန္းနဲ႔မို႔.."
"မေထာင္းခ်င္ပါဘူး..!"
"မီးမီးေထာင္းေပးမယ္..daddy.."
"ေနေန..ရတယ္..appa ေထာင္းလိမ့္မယ္..
သမီးက ထမင္းစားၿပီးရင္စားဖို႔ အသီးေတြေဆးထားေပးေနာ္.."
တစ္ေယာက္တည္းေဒါင္ခ်ာစိုင္းေနလို႔စစ္ကူရမလားမွတ္ပါတယ္...။
အရစ္တံုးကေလးက ႏႈတ္ခမ္းတစ္ေထာ္ေထာ္ မ်က္ေစာင္းတစ္ထိုးထုိး လုပ္ျပေနသည္..။
အရင္တုန္းက ကြၽန္ေတာ္တစ္ခြန္းေျပာရင္တစ္ခြန္း နာခံတတ္တဲ့ Baek Hyun ကို ဘယ္နားသြား႐ွာရမလဲ မသိ..။
မလာခ်င္လာခ်င္နဲ႔ ေဘးနား ေရာက္လာၿပီး
င႐ုတ္ဆံုကြဲမတတ္ တဒံုးဒံုးတစ္ဒိုင္းဒိုင္းေထာင္းျပေနသည္...။
ၾကက္သြန္ေလးေထာင္းခိုင္းမိတာကိုပဲ ဘာေတြစိတ္ဆိုးေနသလဲ မသိ..။
အရင္က သူ႔ကိုအႏိုင္ယူထားသမ်ွ အခုက် ေသးေသးဖြဲဖြဲ ကိစၥေလးကအစ သူေကာက္စိန္လုပ္ေနတာကို သည္းခံေနရတယ္...။
အရင္တုန္းကတစ္ခါမွ မၾကံဳဖူးတာမို႔..င႐ုတ္ဆံုသံ
တစ္ဂ်ဳန္းဂ်ဳန္းတေဂ်ာင္းေဂ်ာင္းၾကားေနရေပမယ့္ ဒီအခိုက္
အတန္႔ေလးကကြၽန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ ဆြတ္ပ်ံ့ၾကည္ႏူးစရာအတိၿပီးေလတယ္...။
မ်ားမ်ားရစ္ပါ ေကာင္ေလး..။
အရင္ကမင္းလိုခ်င္သလို သာမန္သူမ်ားသမီးရည္းစားအတြဲေတြလိုမ်ိဳး လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေလး..။
မင္းစိတ္ဆိုးရင္ငါ ကေခ်ာ့မယ္..။
မင္းရစ္တံုးလုပ္ေနရင္ ဘယ္လို ျပန္ေခ်ာ့ရမလဲေတြး
ရင္းငါက ဦးေႏွာက္ေတြေျခာက္မယ္..။
Baek Hee ေလး ႐ွိေနတာကိုလဲ ခဏေမ့ထားလိုက္..။
ငါက မင္းကိုအစက ျပန္လိုက္မယ့္ လူပ်ိဳေလးဆိုပါေတာ့..။
"အ...!"
"daddy..လက္ဓား႐ွသြားတာလား..?
မီးမီးေဆးယူေပးမယ္ေနာ္..လက္ကိုေရေဆးထားလိုက္..!"
"အင္း..ျဖည္းျဖည္းသြားဦး..ေခ်ာ္လဲေနဦးမယ္.."
ဘယ္ေလာက္ေတာင္စိတ္ကူးယဥ္မိေနလဲမသိ..။
အာလူးခြာရင္း လက္ထိသြားသည္..။
ဆစ္ခနဲနာက်င္သြားတာနဲ႔အတူ အရစ္တံုးမ်က္ႏွာကို အသာေမာ္ဖူးၾကည့္မိေတာ့ သူ႔မ်က္လံုးမွာစိုးရိမ္စိတ္တစ္ခ်ိဳ႕ကပ္ညိသြားတာ ျမင္လိုက္ရသလိုပင္..။
ဒါေပမယ့္ အရင္တုန္းကလို ကိုကို လက္ထိသြားတာလားဆိုၿပီး အနားကိုေတာ့ ျပာျပာသလဲ ေရာက္မလာ...။
တကယ္ျပာျပာသလဲ ျဖစ္သြားတာက သမီးေလးပင္။
လက္ထဲကအသီးကို ဖုတ္ခနဲေဘစင္ထဲ ပစ္ခ်ထားခဲ့ကာ
အေပၚထပ္မွာ ေဆးသြားယူဖို႔ အေျပးတက္သြားလို႔ေခ်ာ္လဲဦးမယ္လို႔ေတာင္သတိေပးလိုက္ရေသးသည္..။
သူကေတာ့သမီးေလး ဂ႐ုစိုက္ရင္ၿပီးေရာေပါ့လို႔ေတြးသလားေတာ့မသိ..။
ၾကက္သြန္သာ ဆက္ေထာင္းေနေလသည္...။
မ်က္လံုးေထာင့္ကေနလွမ္းၾကည့္ေနသလားေတာ့မသိေပမယ့္မီးဖိုခန္းထဲကလဲမထြက္ေသး...။
ကြၽန္ေတာ္လက္ကိုေရေဆးၿပီးသမီးေလး ျပန္ေရာက္လာတဲ့အထိကိုသူကေထာင္းျမဲေထာင္းဆဲမို႔...
ကြၽန္ေတာ့္မွာ ဓား႐ွရာႀကီးနဲ႔ေပမယ့္ အျပံဳးႀကီးႀကီးျပံဳးရျပန္သည္...။
ဘာလို႔ျပံဳးရသလဲဆိုေတာ့...အခုေလာက္ဆို ၾကက္သြန္ေတြေသခ်ာေပါက္ညက္ေနၿပီးသားျဖစ္ေနမွာကိုေတာင္
ပိၿပီးျပားသြားတဲ့အထိဆက္ေထာင္းေနတဲ့အေကာင္ေပါက္ေလးေၾကာင့္လို႔ပဲ ေျပာရမွာေပါ့...။
ကြၽန္ေတာ္တို္သားအဖေဆးထည့္ေနတာကိုတစ္စက္ကေလးလွည့္မၾကည့္ေပမယ့္ ၾကက္သြန္ေတြကိုသာ လွိမ့္ပိန္႔ေထာင္းေနေပမယ့္....မွတ္ဥာဏ္ခ်ိဳ႕ယြင္းမႈထဲမွာပါသြားပံုမရတဲ့
ဒီအရစ္တံုးရဲ႕ ႏွလံုးသားႏုႏုနယ္နယ္ေလးကို
သိသိသာသာေတြ႔ေနရတာေၾကာင့္ အနာႀကီးနဲ႔ေပမယ့္
ကြၽန္ေတာ့္မွာ အ႐ူးလိုျပံဳးေနမိသည္....။
သမီးက ကြၽန္ေတာ္ျပံဳးေနတာကိုေရာ..ဘာေၾကာင့္ျပံဳးေနတာလဲေရာသိေပမယ့္ သူ႔appaစိတ္ဆိုးၿပီးထြက္သြားမွာေၾကာင့္ အရင္လို ဒိုးခနဲေဒါက္ခနဲ ဘာမွေမးမေနေတာ့ပဲ
ကြၽန္ေတာ့္လက္ကို သာ ပလာစတာကပ္ေပးေနသည္..။
ပလာစတာကပ္အၿပီး ဟင္းျပန္ခ်က္တဲ့အခ်ိန္ေရာက္ေတာ့မွ ၾကက္သြန္ေထာင္းေနသည္ အရစ္တံုးသည္
အခုမွ မီးဖိုခန္းထဲကထြက္ကာ
ေစာေစာကသူေျပာခဲ့သလို ဧည့္ခန္းထဲမွာ TV သြားၾကည့္ေလသည္...။
ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ သူ႔ကိုၾကည့္ၿပီး အျပံဳးလွလွတစ္ပြင့္ျပံဳးမိျပန္ပါသည္ေလ....။
ေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းတဲ့ညခ်မ္းအခ်ိန္သမယေလးလို႔ပဲတင္စားလိုက္ရေတာ့မလား...။
ကေလးေပါက္စေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာမွာ အျပံဳးပန္းေတြကိုေ၀လို႔..။
:::::::: Tyranny ::::::::
အရြယ္ေရာက္ေနၿပီးသား ေယာက်္ားသားတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ sexကိစၥဆိုတာ..တစ္ခါတစ္ခါ ဘယ္လိုမွေ႐ွာင္လႊဲလို႔မရသည့္ ကိစၥတစ္ခုျဖစ္သည္...။
ဒါကလဲ လူ႔သဘာ၀တစ္ခုပဲ မလား..။
အဲ့ေတာ့ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း၀န္ခံရရင္ ကြၽန္ေတာ္လဲ အေသြးနဲ႔အသားနဲ႔တည္ေဆာက္ထားသည့္ ေယာက္်ားတစ္ေယာင္မို႔ တခ်ိဳ႕ေသာ ညေတြမွာ သူ႔ကို မက္မက္ေမာေမာနဲ႔ လိုခ်င္လြန္းလို႔႐ူးမတတ္ျဖစ္ရသည္..။
သို႔ေပမယ့္..သူအခုလိုအေျခအေနမ်ိဳးေတြျဖစ္ေနတာ ကြၽန္ေတာ့္ေၾကာင့္ဆိုတာရယ္..
လြန္ေလၿပီးေသာအတိတ္ေတြတုန္းကလဲ သူ႔သေဘာကိုဘယ္ေတာ့မွ ငဲ့ညႇာမၾကည့္ပဲ ကြၽန္ေတာ္သာ ဆနၵ႐ွိေနရင္
သူႀကိဳက္ႀကိဳက္မႀကိဳက္ႀကိဳက္ အတင္းသိမ္းပိုက္
ဖ်က္ဆီးပစ္ခဲ့လြန္းလို႔ သူနာက်င္ခဲ့ရတာေတြရယ္..
ၿပီးေတာ့အခုကာလက သူနဲ႔ကြၽန္ေတာ့္ၾကား ...
သာယာခ်ိဳၿမိန္တဲ့အမွတ္တရေလးေတြကိုပဲဖန္တီးၿပီး
သူ႔မွတ္ဥာဏ္ထဲမွာ ကြၽန္ေတာ္ကႏူးႏူးညံ့ညံ့ေလးပဲ ခ်စ္တတ္တဲ့ခ်စ္သူတစ္ေယာက္ရဲ႕ဟန္ပန္မ်ိဳးပဲ..သူ႔ကိုသိ႐ွိေစခ်င္တာေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္သူ႔ကို ဘယ္ေလာက္ပဲ လိုအပ္ေနပါေစ...
အားလံုးကိုထိန္းခ်ဳပ္လ်စ္လ်ဴ႐ႈၿပီးေနတတ္ေအာင္ အတတ္ႏိုင္ဆံုးႀကိဳးစားသည္...။
ဒါေပမယ့္ ဒီေန႔ညမွာေတာ့
ခနၶာကိုယ္အေသြးအသားထဲကစိတ္ခံစားခ်က္တစ္ခ်ိဳ႕ကို
တြန္းလွန္ႏိုင္စြမ္းရည္ေတြဂိတ္ဆံုးမွတ္အထိ
က်ဆင္းေနခဲ့သည္..။
သူကိုယ့္နံေဘးနားမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ အိပ္ေမာက်ေနေပမယ့္ အရင္တုန္းကလို အတင္းေတြဒုကၡမေပးရက္ေတာ့...။
သူအရင္တုန္းက ေသေလာက္ေအာင္နာက်င္ခံစားခဲ့ရတဲ့အရာေတြထဲမွာ ကိုယ္အတင္းလုပ္ယူဖန္တီးခဲ့ဖူးတဲ့sexကိစၥေတြကထိပ္ဆံုးကပါေနတယ္မလား...။
အဲ့ေတာ့ကာ...အခုမွ ေဆးျပတ္ကာစအင္အားျပန္လည္ထူေထာင္ေနတုန္းကာလမွာ ဘာမွ ဒုကၡမေပးခ်င္ေတာ့လို႔ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ပဲ ကိစၥေျဖ႐ွင္းဖို႔ႀကိဳးစားရသည္..။
ကြၽန္ေတာ္သာဆနၵ႐ွိရင္ သူဘယ္ေလာက္ပဲျငင္းဆန္ျငင္းဆန္ကိုယ္အလို႐ွိရာကိုေဆာင္ယူႏိုင္စြမ္း႐ွိေပမယ့္လို႔..
သူျပန္ေရာက္လာၿပီးေနာက္ပိုင္းသူ႔ကို အေကာင္းဆံုးအမွတ္ရစရာေတြပဲ ဖန္တီးေပးဖို႔ကတိ႐ွိထားတာေၾကာင့္
သူနဲ႔မွ တင္းတိမ္ေရာင့္ရဲႏိုင္သည့္ ကိုယ့္အက်င့္ကိုသိေပမယ့္ အတင္းကာေရာ လ်စ္လ်ဴ႐ႈၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းဆီသာ ထလာခဲ့လိုက္သည္..။
သူဟိုမိန္းမႀကီးဆီသြားေနရတုန္းအခ်ိန္ေတြမွာ သူ႔ကိုေတာင့္တမိတိုင္းေရခ်ိဳးခန္းထဲအေျပးသြားၿပီး ဒါမ်ိဳးတစ္ေယာက္တည္း ဆနၵေျဖသိမ့္ခဲ့ရတာေတြကမ်ားၿပီမို႔ ေနသားက်သလိုျဖစ္ေနေပမယ့္လဲ..သူနဲ႔ေလာက္ေတာ့ ဘယ္လိုမွ အဆင္မေျပႏိုင္...။
အရင္ကသူနဲ႔ခြဲေနရတုန္းမို႔ လိႈက္တက္လာေနတဲ့ဆနၵေတြကို မျဖစ္ႏိုင္ဘူး လို႔အတင္းလ်စ္လ်ဴ႐ႈရင္း...
ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္းႀကိဳးစားခဲ့ရတာ အဆင္ေျပသလို႐ွိခဲ့ေပမယ့္ အခုသူကလူအေကာင္ႀကီးကိုယ့္အနီးအနားေလးမွာ ႐ွိေနရက္သားနဲ႔တစ္ေယာက္တည္း
လႈပ္႐ွားေနရတာ ဘယ္လိုမွ အဆင္မေျပႏိုင္..။
ျဖစ္ႏိုင္ရင္ သူ႔ေဘးနားေလးအေျပးကပ္ႁပီး ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုပဲျဖစ္ျဖစ္ တစ္႐ိႈက္မက္မက္နမ္း႐ိႈက္လိုက္ရရင္
အခုပူေလာင္မက္ေမာေနတာေတြ တစ္၀က္ေလာက္ပဲျဖစ္ျဖစ္ေပ်ာက္သြားမယ္ထင္ရဲ႕..။
ဒါေပမယ့္ အဲ့ေလာက္ေလးေတာင္မလုပ္မိဖို႔ ႏႈတ္ခမ္းကိုခပ္တင္းတင္းဖိကိုက္ရင္း...
သူ႔နာမည္ေလးကိုသာတမ္းတေခၚဆိုရင္းနဲ႔ပဲ ဒုကၡေတြအၿပီးသတ္ဖို႔ ႀကိဳးစားရသည္...။
အရင္ကတည္းကဒီကိစၥကို ႏွစ္ၿခိဳက္တဲ့လူမို႔လို႔လားမသိ
သူမပါပဲ တစ္ေယာက္တည္း႐ူန္းကန္လႈပ္႐ွားရတဲ့အျဖစ္က ထင္ထားတာထက္ေတာင္ ၾကမ္းတမ္းသည္...။
"immmmmmmm..Baek Hyunnee.....!"
ေနာက္ဆံုးအဆံုးသတ္ အိမ္သာခန္းမ်က္ႏွာက်က္ဆီ ေမာ္ၾကည့္ရင္း သူ႔မ်က္ႏွာကေလးကိုပံုေဖာ္ရင္း
အဆံုးသတ္ခ်လိုက္ေတာ့ မ်က္၀န္းထဲမွာေတာင္မ်က္ရည္ေတြစို႔ခ်င္သလိုလို...။
ေႏြးေႏြးေထြးေထြး သူ႔အတြင္းသားေလးေတြၾကား အဆံုးစြန္အထိ တိုး၀င္ခိုလွံုလိုက္ခ်င္ေပမယ့္ အခုကအခ်ိန္မက်ေသးတာမို႔ ခံစားခ်က္ေတြကို လ်စ္လ်ဴ႐ႈလိုက္ရင္းနဲ႔ပင္
ေရခ်ိဳးခန္းထဲက ထြက္ဖို႔ျပင္လိုက္သည္..။
သို႔ေပမယ့္ ေရဆြဲခ်ရံုသာ႐ွိေသးသည္....။
ေရခ်ဳိးခန္းတံခါးက ကြၽီခနဲ ညင္ညင္သာသာေလးပြင့္ခ်လာကာ
အခန္းတံခါးမွာ ရပ္ေနတဲ့လူက...ကြၽန္ေတာ္အလို႐ွိရာ လူသားေလးျဖစ္ေနေတာ့..ေနပါဦး ကြၽန္ေတာ္တံခါးကို ခ်က္မခ်မိဘူးလား..?
ခုနက ေလာေလာေလာေလာနဲ႔၀င္လာခဲ့တာ ဆိုေတာ့
ခ်က္မခ်မိတာလဲ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏိုင္ေပမယ့္..
သူက ကြၽန္ေတာ္ထလာတုန္ူးက ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ အိပ္ေမာက်ေနခဲ့တာမလား..။
အခု ဘယ္လိုျဖစ္လို႔....?
အေျခအေနကို ေ၀ခြဲရခက္ေနတုန္းမွာပင္..သူကြၽန္ေတာ္႐ွိေနရာဆီ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းခ်ဥ္းကပ္လာၿပီး..
၀တ္လစ္စလစ္ျဖစ္ေနတဲ့ကြၽန္ေတာ့္ေအာက္ပိုင္းေနရာရဲ႕
အေပၚကေန
သူညင္ညင္သာသာေလးပဲ ထိုင္ခ်လာခဲ့တဲ့အခါမွာေတာ့..
အခုခ်ိန္ကြၽန္ေတာ္အလို႐ွိေနဆံုး ေႏြးေႏြးေထြးေထြးတြင္းေပါက္၀ေလးနားမွာ ကြၽန္ေတာ့္ဂ်ဴနီယာငယ္ေလး ေပ်ာ္ျမဴးစြာနဲ႔ခိုလွံုသြားေလတယ္..။
ေဘာင္းဘီခပ္ပါးပါးကာရံထားေပမယ့္လို႔ သူ႔အသိုက္မွန္သြားတဲ့အတြက္ေၾကာင့္မို႔ ဘယ္လိုမွ ေနရာမေရႊ႔ခ်င္ေတာ့တာ သိေပမယ့္လဲ ဒါေတာ့မျဖစ္ေသးေလ..။
အဲ့တာေၾကာင့္မို႔ ဘာလို႔႐ုတ္တရက္ႀကီးေရာက္ခ်လာသလဲ အက်ိဳးအေၾကာင္းေမးဖို႔ျပင္လိုက္သည္...။
ပုခံုးသားေလးေတြကို ဆြဲထူမရင္းကြၽန္ေတာ့္အေပၚက ေနထခိုင္းေတာ့လဲ ခပ္တည္တည္သာၾကည့္ေနသည္..။
"Baek Hyun...ဘယ္လိုျဖစ္လို႔..?"
"ခင္ဗ်ားအသံေတြကဆူညံေနတာပဲ အိပ္လို႔ေတာင္မရဘူး.."
"ေန..ေနပါဦး....ကိုကိုက ဒီအတိုင္းေလးပဲ...
ေနပါဦးကြာ...ခဏထဦးေနာ္..."
"အဟား...! အိုက္တင္ခံေနလိုက္တာမ်ား..ေစာေစာကက် Baek Hyunee..Baek Hyunna..နဲ႔ေအာ္ေခၚၿပီးေတာင့္တေနတာသူမဟုတ္တဲ့အတိုင္း..
ဘာလဲ..ခင္ဗ်ားက က်ဳပ္အတိတ္ေမ့ေနတယ္ဆိုတိုင္းဒါမ်ိဳးကိစၥေတြကိုမသိေတာ့ဘူးလို႔ထင္ေနတာလား...?"
"ခင္ဗ်ားဒုကၡေတြကိုကယ္တင္မလို႔ေရာက္လာတာေလ..
ဘာလဲ...?
သူေတာ္ေကာင္းႀကီးျဖစ္ေနၿပီလား..?
အရင္တုန္းက လို ခင္ဗ်ား ထန္လာတဲ့အခ်ိန္တိုု္င္း
က်ဳပ္ကို ေလးဘက္ေထာက္ခိုင္းၿပီးေတာ့ပဲျဖစ္ျဖစ္ လုပ္ထည့္လိုက္ေလ..ဒီအခန္းထဲမွာ က်ဳပ္နဲ႔ခင္ဗ်ားႏွစ္ေယာက္ထဲပဲ႐ွိတာ..ခင္ဗ်ား လုပ္ခ်င္သလိုလုပ္လို႔ရေနတာပဲ.."
"ကေလး..မင္းသတိျပန္ရေနၿပီလား...?"
"အဟား...သတိျပန္ရမွဒါေတြေျပာလို႔ရမွာလား...?
SeHun ဆီက နည္းနည္းေမးျမန္းထားတာဆိုရင္ေရာ..?"
"အင္း..အင္း..ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္...
ကိုကို အခုအဆင္ေျပတာမို႔..ကေလးကသြားအိပ္ေတာ့.."
"ေသခ်ာလား...?"
ခက္ေတာ့ခက္ေနေခ်ၿပီ..။
ညကတည္းက ကြၽန္ေတာ့္အက်ီ႐ွပ္အျဖဴတစ္ထည္ကိုယူ၀တ္ထားၿပီး ေအာက္ကေဘာင္းဘီအတိုနဲ႔သာ ၀င္အိပ္ေနသည့္လူက အခုညႀကီးသန္းေခါင္ ဘယ္လိုျဖစ္လို႔
ဟိုေျပာဒီေျပာနဲ႔လာဆြဲေဆာင္ေနသလဲမသိ..။
ကိုယ္ကအဆင္ေျပပါတယ္လို႔ေျပာေနတာေတာင္မွ ခပ္ေထ့ေထ့ျပံဳးၾကည့္ရင္းမထီတရီ လုပ္ျပေနတာက
ဘာသေဘာလဲ တစ္ကယ္မသိေတာ့...။
ကိုယ့္ဘက္က ေလာေလာလတ္လတ္တစ္ေယာက္တည္းကိစၥေျဖ႐ွင္းထားရတာကိုသိေနတာမို႔အႏိုင္နဲ႔ပိုင္းခ်င္ေနတာမ်ားလား..။
"ခင္ဗ်ား က်ဳပ္ကိုအလိုမ႐ွိတာ ေသခ်ာတယ္ေနာ္..
အဲ့တာဆိုလဲ ေစတနာနဲ႔ ကူညီေပးမယ္ စဥ္းစားထားတာေတြ ျပန္႐ူတ္သိမ္းလိုက္ပါ့မယ္.."
"ေနဦး...ကေလး...!
ကေလး ကိုကို႔ကို လိုအပ္ေနတာလား..?
ဟုတ္လား..?"
"ဟက္..! Park Chan Yeol ကကိုယ့္ကိုကိုယ္အဲ့လိုလဲ အထင္ႀကီးတတ္တာပဲလား..?"
"မဟုတ္ဘူးေနာ္..ကေလး..မင္းလိုအပ္ေနရင္ကိုကိုက.."
"မလိုဘူး...!!! မာနတက္မေနနဲ႔ ခင္ဗ်ားကိုေသေတာင္မလိုအပ္ဘူး...!
က်ဳပ္အဲ့လိုမ်ိဳးေတြလုပ္ခ်င္ရင္ေတာင္မွ ခင္ဗ်ားနဲ႔မလုပ္ဘူး
တစ္ျခားတစ္ေယာက္နဲ႔ပဲသြားလုပ္လိုက္မယ္....!!!!!"
"Byun Baek Hyun...!"
ႏူးႏူးညံ့ညံ့အမွတ္တရေလးေတြပဲဖန္တီးေပးဖို႔စဥ္းစားထားတာေတြမလုပ္ႏိုင္ေတာ့ဘူးထင္တယ္...။
သူ႔ဘာသူ ဘယ္အေျခအေနပဲေရာက္ေရာက္..အတိတ္ပဲေမ့ေနေမ့ေန ေဆးပဲစြဲစြဲ..ဒီကမၻာေပၚမွာ ကြၽန္ေတာ္မႀကိဳက္ဆံုးစကားတစ္ခြန္းကို သူ႔ႏႈတ္ဖ်ားကေနထြက္က်လာတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့...
စိတ္ရဲ႕ဟိုးအတြင္းဆံုးပိုင္းထဲမွာ အေကာင္းအတိုင္းက်န္႐ွိေနေသးပံုရသည့္ ၾကမ္းတမ္းခ်င္စိတ္ေတြက၀ုန္းခနဲ
ခုန္တက္လာသည္..။
မထီတရီ ျပံဳးျပေနတာေတြက ေစာ္ကားခံရသလိုမ်ိဳး..
ခံစားလိုက္ရသည္..။
ကိုယ္တစ္ေယာက္လံုး႐ွိေနရက္နဲ႔တစ္ျခားတစ္ေယာက္
နဲ့အိပ္ပစ္မယ္လို႔ေျပာထြက္တာ ဘယ္လိုစိတ္မ်ိဳးနဲ႔ေတာ့မသိေပမယ့္...
criminalနည္းနည္းဆန္တတ္တဲ့စိတ္က တျခားေနရာမွာ ခြင့္လႊတ္ခ်င္လႊတ္ႏိုင္ေပမယ့္ ဒါကိုေတာ့နည္းနည္းေလးေတာင္ ခြင့္လႊတ္လို႔မရ...။
"ဘာလဲ..တျခားတစ္ေယာက္နဲ႔သြားအိပ္မယ္လို႔ေျပာတာ
အဲ့ေလာက္ေတာင္မႀကိဳက္ဘူးလား..?
ဟားဟား...ခင္ဗ်ားကက်ဳပ္ေယာက်္ားဟုတ္မဟုတ္မေသခ်ာဘူးေလ..ဟုတ္ရင္လဲဘာျဖစ္လဲ ..
ဒီေခတ္ႀကီးထဲမွာ ေဖာက္ျပန္ေနတဲ့လူေတြေပါမွေပါ..
က်ဳပ္လဲအဲ့ထဲကတစ္ေယာက္လို႔ပဲ မွတ္လိုက္ေပါ့.."
"Byun Baek Hyun..မင္းဒီေန႔ေသၿပီသာမွတ္.."
"လႊတ္ေနာ္...ခင္ဗ်ား...!"
"ေျပာတုန္းကေျပာၿပီး အခုမွေၾကာက္ေနၿပီလား..
ဟမ္...!
မင္းေနမေကာင္းလို႔ဆိုၿပီး ငါ့မွာ အရာရာမင္းကိုပဲငဲ့ကြက္ၿပီးအရိပ္တစ္ၾကည့္ၾကည့္ၾကည့္ေနခဲ့ရတာ..မင္းမ်က္ႏွာေလးတစ္ခ်က္မညိဳးေအာင္အစစအရာရာ
ဂ႐ုိစိုက္ေနခဲ့တာ မင္းကေတာ့ငါ့ကိုေစာ္ကားတယ္..
.မင္းကိုSeHuneeကမေျပာျပဘူးလား..
မင္းဘာႀကီးပဲျဖစ္ေနျဖစ္ေနဘယ္လိုစကားမ်ိဳးေတြကို မေျပာရဘူးလဲဆိုတာ...
ဟမ္..!!!
ငါ့ေဒါသကိုလာဆြလို႔ ႐ွိရင္ ဘာျဖစ္သြားမလဲေသခ်ာသိသြားေအာင္လုပ္ေပးမယ္.ေနာက္တစ္ခါ မင္းပါးစပ္က တျခားတစ္ေယာက္နဲ႔အိပ္မယ္ဆိုတာမ်ိဳး ခပ္လြယ္လြယ္
ထြက္မလာႏိုင္ေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္ျပမလဲ ၾကည့္လိုက္..!!"
"ခင္ဗ်ားႀကီး လႊတ္ေနာ္..!"
"ေအာ္ေလ..ႀကိဳက္သေလာက္ေအာ္
မင္းးေျပာတယ္မလား..ဒီအခန္းထဲမွာ မင္းနဲ႔ငါႏွစ္ေယာက္တည္းမို႔ ငါႀကိဳက္တာ လုပ္လို႔ရတယ္ဆို.."
နာက်င္ၿပီးသားလူကိုထပ္နာက်င္ေအာင္မလုပ္သင့္မွန္းသိေပမယ့္...
ေနာက္တစ္ခါသူဒါမ်ိဳး မေျပာရဲေအာင္ ေျခာက္ျပခ်င္တဲ့စိတ္က
ပိုအေလးသာသြားတာမို႔ ထံုးစံအတိုင္းၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္းစိတ္ေတြ၀င္ေရာက္လာခဲ့တဲ့အခိုက္မွာ..
ဒီအေတာအတြင္း..သူမ်က္ႏွာလႊဲသြားရင္ေတာင္မွ စိတ္မေကာင္းျဖစ္တတ္တဲ့Park Chan Yeolရဲ႕ ပံုစံေတြေပ်ာက္ကြယ္ကာ....
Byun Baek Hyunကိုအတင္းအဓမၼအႏိုင္ယူတတ္
သည့္Park Chan Yeolရဲ႕ပံုစံ ခ်က္ခ်င္းေပၚထြက္လာခဲ့သည္...။
ထႂကြေနတဲ့လူကို ဒူးေခါင္းေအာက္ဘက္ကေန ေပြ႔ခ်ီလိုက္ၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးကိုေျခေထာက္နဲ႔ေဆာင့္ကန္ဖြင့္ခ်လိုက္ၿပီးတဲ့ေနာက္ ကုတင္႐ွိရာ ေလ်ွာက္လွမ္းလိုက္တဲ့အခါ...
အသည္းေကာင္းလို႔ပြဲေတာင္းခဲ့တဲ့လူက အခုမွ ေၾကာက္ျပေနကာ..အတင္းကာေရာ တြန္႔ထိုး ႐ုန္းကန္ေနေပမယ့္လို႔...လႊတ္ေပးဖို႔စိတ္ကူးေသးေသးေလးေတာင္မ႐ွိ...။
သူကအခုမွ စိတ္ကေယာင္ေျခာက္ျခားျဖစ္လို႔ေဆးေသာက္ရတဲ့လူ..။
ကိုယ္က သူ႔အရင္ဟိုးပေ၀သဏီကတည္းက
စိတ္ကစဥ့္ကလ်ားျဖစ္လို႔ေဆးေတြႏွစ္နဲ႔ခ်ီေသာက္ခဲ့ရတဲ့လူမဟုတ္လား....။
႐ိုင္း႐ိုင္းေျပာရမယ္ဆိုရင္..သူဒါမ်ိဳးေအာ္ဟစ္႐ုန္းကန္ေနေလေလ....ကြၽန္ေတာ္ပိုၿပီးအႏိုင္က်င့္ခ်င္ေလေလပဲ...။
ဘယ္ေလာက္ပဲ ခံစားခ်က္ေတြကိုထိန္းခ်ဳပ္ဖို႔ႀကိဳးစားႀကိဴးစား..
ကြၽန္ေတာ့္ေအာက္မွာ ျပားျပား၀ပ္ၿပီး မေက်မနပ္ျဖစ္ေနတဲ့သူ႔ပံုစံက ဟိုးအရင္တုန္းကေရာ အခုေရာ...
တစ္ေထရာတည္း ကြၽန္ေတာ့္ကို စိတ္ေက်နပ္မႈေတြျဖစ္ေစသည္...။
သူမ်ားမ်က္ရည္က်ရမွ စား၀င္အိပ္ေပ်ာ္တတ္တဲ့လူစားထဲပါေနလို႔...အဘိုးနဲ႔SeHunee ကေဆးေတြေသာက္ခိုင္းခဲ့တာ မင္းကပါခ်ီပါခ်က္လို႔မ်ားထင္ေနခဲ့သလား..
ေကာင္ေလး....။
မင္းအခုခံစားေနရတဲ့စိတ္ေ၀ဒနာေတြထက္
ငါ့ဆီမွာခိုေအာင္းေနတဲ့စိတ္ေ၀ဒနာတစ္မ်ိဳးက မင္းေမွ်ာ္မွန္းလို႔မရတဲ့အထိ ျမင့္မားတယ္..ေကာင္ေလး..။
အဲ့တာေၾကာင့္မို႔ ငါ့ေဒါသကိုဘယ္ေတာ့မွ လာမဆြေလနဲ႔..။
မင္းပဲ ငါ့လူဆိုးစိတ္ေတြကို ႏိုးလာေအာင္လုပ္ခဲ့တာBaek Hyun..။
မင္းအျပစ္ေတြပဲမို႔ ေက်ေက်နပ္နပ္ခံယူလိုက္...။
::::::::::::::: Tyranny :::::::::::::
ဟိုးအရင္တုန္းကလိုပဲ သူဟာ ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သက္လာရင္
အျမဲတစ္ေစ ကြၽန္ေတာ့္ကိုအျမတ္ထုတ္ျမဲ....။
အျမင္ကပ္လြန္းအားႀကီးလို႔ရယ္..
ၿပီးေတာ့ သူ႔ဆီကေနဘယ္တုန္းကမွမရခဲ့ဖူးသည့္ ၾကင္နာ ႏူးညံ့မႉေတြကို ရသေလာက္သိမ္းၾကံဳးယူခ်င္တာေၾကာင့္..
ဟိုမိန္းမစနက္နဲ႔မွတ္ဥာဏ္ခ်ိဳ႕ယြင္းေနရာကေန..
ျပန္သတိရလာၿပီျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း SeHunee နဲ႔တုိင္ပင္ၿပီးဖံုးကြယ္ထားတာမို႔ လတစ္ခ်ိဳ႕ၾကာျမင့္ခဲ့ၿပီးျဖစ္ေပမယ့္
ကြၽန္ေတာ္ဖံုးကြယ္ထားတာကိုသူမသိေသး..။
အတိတ္ေတြျပန္မွတ္မိလာၿပီးေနာက္ပိုင္းတစ္ခ်ိဳ႕ညေတြမွာ..
သူေရခ်ိဳးခန္းထဲ ကြၽန္ေတာ့္နာမည္ကို ေအာ္ေခၚႁပီး
သူ႔အခက္အခဲေတြတိုးတိုးတိတ္တိတ္ေျဖ႐ွင္းေနရတဲ့ကိစၥကိုပါသိ႐ွိခဲ့သည္...။
ဒီေန႔လဲ သူမအိပ္ေသးပဲ ႐ုတ္တရက္ႀကီးေရခ်ိဳးခန္းထဲေျပး၀င္သြားတာမို႔ ကိုယ္လဲ တံခါးနားအသာကပ္ၿပီးနားေထာင္လိုက္ရာ..
ကိုယ့္နာမည္ကိုတိုးတိုးဖြြဖြနဲ႔ မက္မက္ေမာေမာေအာ္ေခၚရင္း ကိစၥေျဖ႐ွင္းေနတာကို အေသအခ်ာၾကားလိုက္ရတာမို႔
ဘယ္လိုပဲဆိုဆို သူနဲ႔ကိုယ္နဲ႔က လက္ထပ္ယူထားသည့္partner ေတြမဟုတ္လား..။
ၿပီးေတာ့ သူနဲ႔ကိုယ္မထိေတြ႔ျဖစ္တာလဲ လေပါင္းေျမာက္ျမားစြာ ၾကာေနၿပီဆိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ကထိန္းခ်ဳပ္ေပမယ့္ ခနၶာကို္ယ္အေသြးအသားကလိမ္လို႔မရတာေၾကာင့္..
ၿပီးေတာ့သူ႔ကိုတမ္းတလြန္းမကတမ္းတေနမိတဲ့အမွန္တရားကိုဆက္မဖံုးခ်င္တာေၾကာင့္ေရာ...
ေနာက္တစ္ခုက သူေလာေလာေလာေလာနဲ႔၀င္သြားခဲ့လို႔ထင္ရဲ႕..တံခါးကလဲ ခ်က္က်မေနေတာ့ဒီတုိင္း႐ူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး၀င္သြားခဲ့ရာကေနဒီျပသနာစခဲ့သည္..။
ကိုယ့္ဘက္ကေသေလာက္ေအာင္သူ႔ကိုလိုအပ္ေနလို႔
အဆင္ေျပအထေျမာက္သြားေအာင္ခပ္တည္တည္နဲ႔
ေဆာင္ရြက္ျကည့္ေပမယ့္လို႔ Park Chan Yeolပီသစြာ သူမ်ားအားနည္းခ်က္ကို အခ်ိန္တိုအတြင္း သိသြားလို႔အျမင္ကပ္ကပ္နဲ႔
သူမႀကိဳက္တာႀကီး ေရြးေျပာလိုက္ကာမွပဲ
ငါးပါးေမွာက္သြားခဲ့သည္..။
ေအးေလ..သူက ကြၽန္ေတာ္တျခားလူေတြနဲ႔ပလူးပလဲေနမွာကုိအမုန္းဆံုးမလား...။
အင္း..နည္းေတာင္နည္းေသးတယ္လို႔ပဲ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ေျပာရေတာ့မယ္ထင္တယ္..။
"အ...အား....!"
"ဒီ့ထက္က်ယ္က်ယ္ မေအာ္ႏိုင္ေတာ့ဘူးလား..
ဒါမွမဟုတ္..အသံပိုက်ယ္က်ယ္ထြက္ေအာင္ကိုကို ထပ္ျမန္ေပးရမလား...?"
"ခင္ဗ်ားကိုမုန္းတယ္...."
"အဟား..မင္းပဲကိုယ္မႀကိဳက္တာစေျပာၿပီးေတာ့..
မင္းပဲမုန္းတယ္တဲ့လား..babyရဲ႕.."
"လက္ျဖဳတ္ေပး..အရမ္းနာေနၿပီ..!!"
"လက္နာေတာ့ ပိုခံစားလို႔ေကာင္းေနမွာကို ..
ကိုကိုက ေစတနာနဲ႔ခ်ည္ေပးထားတာကိုကြာ....."
"ခင္ဗ်ားႀကီး...!!!"
သူနဲ႔ထိေတြ႔ျခင္းမ႐ွိတာ ၾကာၿပီျဖစ္တဲ့တြင္းေပါက္၀ကို
အစပ်ိဴးေပးျခင္း ဘာဘာညာညာမ႐ွိ...
ဒီတိုင္းအစိမ္းလိုက္ႀကီးသက္သက္တိုး၀င္ကာ..
သူစိတ္ထဲ႐ွိသလို အႏိုင္က်င့္ေနသည့္လူသည္..
ဟိုးအရင္တစ္ခါတုန္းကလိုပင္...
ေသးမ်ွင္ေသာႀကိဳးငယ္ေလးတစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ကြၽန္ေတာ့္လက္ေတြကို ပူးခ်ည္ၿပီး အေပၚေျမႇာက္ခိုင္းထားတဲ့အခိုက္..
ေအာက္ဘက္ကနာက်င္မႈေတြအတြက္
သူ႔ပုခံုးသားေတြကို တြယ္ဖက္ထားခ်င္မိတဲ့စိတ္ကို
အတင္းခ်ိဳးႏွိမ္ထားရသည္..။
ကြၽန္ေတာ္ဒီပံုစံကိုအရမ္းမုန္းတယ္ဆိုတာ သူသိသိႀကီးနဲ႔
ကြၽန္ေတာ့္ကို အတင္းအဓမၼအႏိုင္က်င့္သည္..။
ကြၽန္ေတာ့္ေျခေထာက္ေတြ သူ႔ခါးနားမွာ ရစ္၀ဲ၍ျဖစ္ေစ..
တစ္ခါတစ္ခါ...သူ႔ပုခံုးထက္ တင္ေဆာင္ထား၍ျဖစ္ေစ..
တစ္ခါတစ္ခါ လက္ကိုစုခ်ည္ထားလ်က္တန္းလန္း သူ႔ေ႐ွ႕မွာဒူးေထာက္ခစား၍ျဖစ္ေစ..
သူအႏိုင္က်င့္သမ်ွကို ကျပအသံုးေတာ္ခံရသည္..။
ဒီအခိုက္အတန္႔ကအရင့္အရင္အခ်ိန္ေတြတုန္းက သူ႔ရက္စက္မႉေတြကို အစအဆံုးျပန္သတိရေစသည္...။
ကြၽန္ေတာ္နာက်င္တုန္ယင္ေနတာကိုသိေပမယ့္တမင္သက္သက္ လႊတ္မေပးတာ သူ႔အက်င့္ထင္ပါရဲ႕...။
"အရမ္းနာေနၿပီမို႔..ေတာ္ပါေတာ့..!"
"မေတာ္ႏိုင္ပါဘူးေနာ္..!
မ်ားမ်ားေလးလႈပ္႐ွားေပးမွ..တျခားလူနဲ႔အိပ္တဲ့အခါက်
မင္းဘယ္လိုအေနအထားမ်ိဳးႀကိဳက္တတ္လဲ သူ႔ကိုေျပာလို႔ရေအာင္ကိုကိုကေစတနာနဲ႔ ျမည္းစမ္းၾကည့္ခိုင္းေနတာကို.."
"ေတာင္းပန္...တာမို႔...ရပ္ေပးပါေတာ့.."
"ေျပာဦးမလား..ေနာက္တစ္ခါ ေပါက္လြတ္ပဲစားစကားေတြ..ဟမ္..!"
"ဟင့္အင္း..အ...ဟ..!
မေျပာေတာ့တာမို႔..ေက်းဇူးျပဳ၍ လႊတ္ေပးပါေတာ့..
ေတာင္းပန္ပါတယ္..!"
ဘယ္ႏွစ္ေခါက္ေျမာက္မွန္းမသိသည့္အႀကိမ္အေရအ
တြက္တြင္သူသည္..ေမွာက္ရက္ကေလးလဲေနသည့္ ကြၽန္ေတာ့္ကို လက္ကေနဆြဲထူၿပီး ညႇာတာျခင္းမ႐ွိ
သူ႔ကိုေနာက္ေက်ာေပးၿပီး သူ႔ကိုယ္ေပၚမွာ ထိုင္ကာ..
အနိမ့္အျမင့္လႈပ္႐ွားမႈကို အ႐ွိန္ျမႇင့္လိုက္တဲ့အခိုက္မွာ..
ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔သူတိုး၀င္ထားၿပီးျဖစ္လို႔...
နာက်င္က်ိ္န္းစပ္ေနသည့္ အေပါက္၀ေလးထဲ သူတစ္ခါ
ႊလႈပ္
္လိုက္တိုင္းအသည္းႏွလံုးေတြေႂကြက်မတတ္ နာက်င္ရသည္...။
ေတာင္းပန္တိုးလ်ိဳးလိုက္ေပမယ့္လို႔ သူသည္အဆံုးစြန္အထိ ဆက္လႈပ္႐ွားေလတဲ့အခါ...
ခံႏုိင္ရည္စြမ္းအားမ႐ွိေတာ့တာမို႔ မိနစ္ပိုင္းေလာက္သတိေမ့ေမ်ာသြားရသည္...။
မဟုတ္ရင္...ဆိုးသြမ္းလြန္းတဲ့လူယုတ္မာႀကီးက
မိုးလင္းေပါက္ႏွိပ္စက္ဦးမည့္ပံုပင္...။
"မင္းဘာမင္း အတိတ္ပဲေမ့ေမ့..ဘာပဲ ေမ့ေမ့...
မင္းကငါ့ေယာက်္ား...
ငါပိုင္ဆိုင္ခ်င္လြန္းလို႔လက္ထပ္ယူထားတဲ့လူ..
ငါ့ေ႐ွ႕တျခားလူနဲ႔ဘာေတြညာေတြ ဆိုတဲ့အေၾကာင္း
ဘယ္ေတာ့မွ မေျပာမိေစနဲ႔...
ေနာက္တစ္ခါ ေျပာရဲေျပာၾကည့္ ေျပာတဲ့အခါတိုင္း...
ဒီလုိပဲ အျပစ္ေပးမယ္ဆိုတာ ျမဲျမဲမွတ္ထား..ၾကားလား..!"
အသက္၁၇ ႏွစ္ကတည္းက သူ႔ဆီမွာ အႀကိမ္ႀကိမ္ေပးဆပ္ခဲ့ရတဲ့လူတစ္ေယာက္အဖို႔
ထူးၿပီး နာက်င္ေနစရာလဲမ႐ွိေတာ့....။
ကြၽန္ေတာ္သတိျပန္ရလာေတာ့ လက္ကႀကိဳးကိုေျဖေပးေနသည့္လူကိုသာ မ်က္ရည္စက္ေတြၾကားထဲကေန..
၀ိုးတစ္၀ါးလိုက္ၾကည့္ရင္း..အရမ္းပင္ပန္းေနၿပီမို႔...
မ်က္၀န္း ေတြက ထပ္သည္းမခံႏိုင္ေတာ့ပဲ ျပန္အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္...။
အင္း..ေနာက္ဆို
သူေျပာသလိုႏူးညံ့ညင္သာတဲ့အမွတ္တရေလးေတြပဲ ဖန္တီးယူရမယ္ ထင္ရဲ႕....။
အခုကိစၥကကိုယ့္အမွားဆိုေပမယ့္..သူအႏိုင္က်င့္ပံုႀကီးက
တစ္ကယ့္ကိုနာက်င္စရာ...။
ဒါေပမယ့္ ေစာက္႐ူးစကားတစ္ခြန္းေျပာရမယ္ဆိုရင္..
ခင္ဗ်ား ဘာပဲလုပ္လုပ္.. ကြၽန္ေတာ္က႐ူးေလာက္ေအာင္
ခ်စ္တုန္းပဲ..။
အခုေတာင္ ခင္ဗ်ားရင္ခြင္ထဲ ကြၽန္ေတာ့္ကို ထည့္ယူေနတာကိုခံစားမိလို႔..
အိပ္မွံုစံုမႊားျဖစ္ေနတဲ့ၾကားထဲကေနေတာင္..
ခင္ဗ်ားရင္ခြင္ထဲ ေခါင္းတိုး၀င္လိုက္မိေသးတယ္...။
TBC ##
ဟူတ္ကဲ့ ..Tyrannyေလးပါ 😁
ဇာတ္သိမ္းပါေတာ့မယ္
Unicode
ဟင်းနံ့အနည်းငယ်လှိုင်ထွက်နေသည့် ထမင်းစားခန်းထဲတွင် Chan Yeolတစ်ယောက် ဟင်းအိုးမွှေရတာကတစ်မျိုး ကြက်သွန်တွေလှီးရတာ တစ်ဖုံ အရွက်တွေခြွေရတာကတမျိုးနဲ့ ညစာ ချက်ပြုတ်ဖို့တော်တော်လေး အလုပ်ရှုပ်နေသည်...။
လူဆိုးတစ်ယောက်ဖြစ်ခဲ့ပေမယ့်လို့ အမေ့ဆီကနေဟင်းချက်ဝါသနာပါသည့် အမွေလေးရခဲ့သည်ထင်ပါ့..။
အားတဲ့အချိန်တွေမှာ ဟင်းလျာချက်ပြုတ်ခြင်းက အလေ့အထတစ်ခုဖြစ်ခဲ့သည်...။
ဒီနေ့ SeHunee က ဂျူတီစောစောဆင်းရမှာ ဖြစ်သလို public holiday လဲဖြစ်နေတာကြောင့်
မိသားစုတွေအေးအေးဆေးဆေးထမင်းလက်ဆုံစားလို့ရအောင်ဆိုပြီး ကိုယ်တိုင်ဈေးဝယ်ထွက်ကာ ကိုယ်တိုင်ချက်ပြုတ်ဖြစ်သည်...။
ချက်ပြုတ်တယ်ဆိုလို့အထူးအဆန်းရယ်လဲ မဟုတ်ပါဘူး..။
စားနေကျဟင်းလေးအနည်းငယ်ပေါ့...။
သိူ့ပေမယ့် သူနဲ့သမီးလေးကြိုက်တတ်တဲ့ဟင်းလျာတစ်ချို့ကိုတော့မပါမဖြစ် ကြိုးစားပြီးချက်ဖြစ်သည်..။
"ကြည့်ကြည့်..appaတို့ကတော့..တစ်ဇွန်းစာလေးပဲ ကျန်တာကို ကိုယ့်သမီးလေးစားဖို့ဆိုပြီးမထားဘူး အားလုံးစားပစ်တယ်.."
"အော်..မင်းရေခဲမုန့်က တော်တော်ကြီးကိုကြီးတာဆိုတော့
ချန်ထားရမှာပေါ့...?"
"ကြည့်ကြည့်...! appaတို့များ ပြန်လာပြီးနောက်ပိုင်း
ကိုယ့်သမီးလေးကိုတောင်အရှုံးမပေးချင်တော့ဘူး...!!!"
"ကဲ..ဒီသားအဖတွေနဲ့ကတော့ခက်ပြီ...
SeHun samchoon ကိုလှမ်းမှာလိုက်လေ..
ရေခဲမုန့်တစ်ဘူးနှစ်ဘူးလောက်ဝယ်လာခဲ့ပါလို့.."
"daddyပဲကောင်းတယ်..appaမကောင်းဘူး..
မချစ်တော့ဘူး..ဟွန်း..!!"
အရင်အချိန်းတွေတုန်းကလိုပင် ကျွန်တော်ဟင်းချက်နေသည့်အချိန်ဆို ခုံမှာထိုင်ပြီး တစ်ခုခု အမြဲထိုင်စားနေကျ ထိုသားအဖသည် အခုလဲ ရေခုမုန့်တစ်ဘူးကိုတစ်ယောက်တစ်ဇွန်းနှိုက်စားကြပြီး သမီးလေး ရေဘူးထယူတဲ့အချိန်မှာ နောက်ဆုံးတစ်ဇွန်းကိုBaek Hyunee ယူစားလိုက်သည်ထင်ပါ့..။
သမီးလေးရဲ့အသံစူးစူးကထွက်ကျလာသည်..။
ဟိုးအရင်သူမှတ်ဉာဏ်မချို့ယွင်းခင်ကလဲ သမီးစားမယ့်နောက်ဆုံးအလုတ်တို့အသီးဆိုလဲ နောက်ဆုံးကျန်တဲ့အသီးတို့ လုစားတတ်ပေမယ့် အဲ့တုန်းက Baek Hyun က သူ့သမီးကိုအသံမကျယ်ကျယ်အောင်စချင်တဲ့စိတ်နဲ့ပေမယ့်..အခုဂျစ်တူး Baek Hyun ကတော့ သူကြိုက်တာသူစားရဖို့အရေးပဲ ရှေူးရှူတယ်ထင်ပါရဲ့..။
သမီးကမျက်စောင်းတစ်ခဲခဲ လုပ်နေတာတွေ့ပေမယ့် သူနဲ့မဆိုင်သလိုလုပ်နေသည်..။
သူ့အဖေပြန်ချော့မယ်ထင်ပြီးနှုတ်ခမ်းတစ်တောင်လောက်ထော်ပြနေတဲ့သမီးငယ်သာ မောသွားသည်..။
ဒင်းကတော့ လက်ချောင်းတွေကိုtissueနဲ့စိမ်ပြေနပြေသုတ်ရင်း ဒီအိမ်ကလူတွေနဲ့သူနဲ့တစ်ယောက်မှ မသိသလိုခပ်ချေချေပုံစံမျိုးနဲ့ဆက်ထိုင်နေသည်..။
အရင်ကဆို ကိုကိုဘာလုပ်ပေးရမလဲ ကူချက်ပေးရမလားဆိုပြီးဖြတ်ဖြတ်လူးနေတဲ့လူက အခုကျ ကျွန်တော့်ကိုတောင်ရှိတယ်လို့မထင် သူ့ကမ္ဘာကြီးမှာသူ့ဘာသူနေနေသည်..။
မျက်လုံးချင်းဆုံသွားရင်တောင် မျက်စောင်းထိုးပြီးနှာခေါင်းရှုံ့ပြကာ အကြည့်လွှဲသွားသည်..။
မသိလို့မေးပါရစေ အတိတ်မေ့သွားတဲ့လူတွေက ဒီလိုပဲ ဂျစ်တိုက်တတ်ကြတာလား..။
"Baek Hyunee...ကိုယ့်ကို ကြက်သွန်လေး လာထောင်းပေးပါလား...?"
"မထောင်းချင်ပါဘူး..ကျုပ်အခုပဲ အိမ်ရှေ့သွားပြီး
TV ကြည့်တော့မလို့.."
"လာပါကွာ..ကိုကိုဒီမှာ ဟင်းအိုးတန်းလန်းနဲ့မို့.."
"မထောင်းချင်ပါဘူး..!"
"မီးမီးထောင်းပေးမယ်..daddy.."
"နေနေ..ရတယ်..appa ထောင်းလိမ့်မယ်..
သမီးက ထမင်းစားပြီးရင်စားဖို့ အသီးတွေဆေးထားပေးနော်.."
တစ်ယောက်တည်းဒေါင်ချာစိုင်းနေလို့စစ်ကူကမလားမှတ်ပါတယ်...။
အရစ်တုံးကလေးက နှုတ်ခမ်းတစ်ထော်ထော် မျက်စောင်းတစ်ထိုးထိုး လုပ်ပြနေသည်..။
အရင်တုန်းက ကျွန်တော်တစ်ခွန်းပြောရင်တစ်ခွန်း နာခံတတ်တဲ့ Baek Hyun ကို ဘယ်နားသွားရှာရမလဲ မသိ..။
မလာချင်လာချင်နဲ့ ဘေးနား ရောက်လာပြီး
ငရုတ်ဆုံကွဲမတတ် တဒုံးဒုံးတစ်ဒိုင်းဒိုင်းထောင်းပြနေသည်...။
ကြက်သွန်လေးထောင်းခိုင်းမိတာကိုပဲ ဘာတွေစိတ်ဆိုးနေသလဲ မသိ..။
အရင်က သူ့ကိုအနိုင်ယူထားသမျှ အခုကျ သေးသေးဖွဲဖွဲ ကိစ္စလေးကအစ သူကောက်စိန်လုပ်နေတာကို သည်းခံနေရတယ်...။
အရင်တုန်းကတစ်ခါမှ မကြုံဖူးတာမို့..ငရုတ်ဆုံသံ
တစ်ဂျုန်းဂျုန်းတဂျောင်းဂျောင်းကြားနေရပေမယ့် ဒီအခိုက်
အတန့်လေးကကျွန်တော့်အတွက်တော့ ဆွတ်ပျံ့ကြည်နူးစရာအတိပြီးလေတယ်...။
များများရစ်ပါ ကောင်လေး..။
အရင်ကမင်းလိုချင်သလို သာမန်သူများသမီးရည်းစားအတွဲတွေလိုမျိုး လွတ်လွတ်လပ်လပ်လေး..။
မင်းစိတ်ဆိုးရင်ငါ ကချော့မယ်..။
မင်းရစ်တုံးလုပ်နေရင် ဘယ်လို ပြန်ချော့ရမလဲ တွေးရင်ငါက ဦးနှောက်တွေခြောက်မယ်..။
Baek Hee လေး ရှိနေတာကိုလဲ ခဏမေ့ထားလိုက်..။
ငါက မင်းကိုအစက ပြန်လိုက်မယ့် လူပျိုလေးဆိုပါတော့..။
"အ...!"
"daddy..လက်ဓားရှသွားတာလား..?
မီးမီးဆေးယူပေးမယ်နော်..လက်ကိုရေဆေးထားလိုက်..!"
"အင်း..ဖြည်းဖြည်းသွားဦး..ချော်လဲနေဦးမယ်.."
ဘယ်လောက်တောင်စိတ်ကူးယဉ်မိနေလဲမသိ..။
အာလူးခွာရင်း လက်ထိသွားသည်..။
ဆစ်ခနဲနာကျင်သွားတာနဲ့အတူ အရစ်တုံးမျက်နှာကို အသာမော်ဖူးကြည့်မိတော့ သူ့မျက်လုံးမှာစိုးရိမ်စိတ်တစ်ချို့ကပ်ညိသွားတာ မြင်လိုက်ရသလိုပင်..။
ဒါပေမယ့် အရင်တုန်းကလို ကိုကို လက်ထိသွားတာလားဆိုပြီး အနားကိုတော့ ပြာပြာသလဲ ရောက်မလာ...။
တကယ်ပြာပြာသလဲ ဖြစ်သွားတာက သမီးလေးပင်။
လက်ထဲကအသီးကို ဖုတ်ခနဲဘေစင်ထဲ ပစ်ချထားခဲ့ကာ
အပေါ်ထပ်မှာ ဆေးသွားယူဖို့ အပြေးတက်သွားလို့ချော်လဲဦးမယ်လို့တောင်သတိပေးလိုက်ရသေးသည်..။
သူကတော့သမီးလေး ဂရုစိုက်ရင်ပြီးရောပေါ့လို့တွေးသလားတော့မသိ..။
ကြက်သွန်သာ ဆက်ထောင်းနေလေသည်...။
မျက်လုံးထောင့်ကနေလှမ်းကြည့်နေသလားတော့မသိပေမယ့်မီးဖိုခန်းထဲကလဲမထွက်သေး...။
ကျွန်တော်လက်ကိုရေဆေးပြီးသမီးလေးလဲ ပြန်ရောက်လာတဲ့အထိကိုသူကထောင်းမြဲထောင်းဆဲမို့...
ကျွန်တော့်မှာ ဓားရှရာကြီးနဲ့ပေမယ့် အပြုံးကြီးကြီးပြုံးရပြန်သည်...။
ဘာလို့ပြုံးရသလဲဆိုတော့...အခုလောက်ဆို ကြက်သွန်တွေသေချာပေါက်ညက်နေပြီးသားဖြစ်နေမှာကိုတောင်
ပိပြီးပြားသွားတဲ့အထိဆက်ထောင်းနေတဲ့အကောင်ပေါက်လေးကြောင့်လို့ပဲ ပြောရမှာပေါ့...။
ကျွန်တော်တိုသားအဖဆေးထည့်နေတာကိုတစ်စက်ကလေးလှည့်မကြည့်ပေမယ့် ကြက်သွန်တွေကိုသာ လှိမ့်ပိန့်ထောင်းနေပေမယ့်....မှတ်ဉာဏ်ချို့ယွင်းမှုထဲမှာပါသွားပုံမရတဲ့
ဒီအရစ်တုံးရဲ့ နှလုံးသားနုနုနယ်နယ်လေးကို
သိသိသာသာတွေ့နေရတာကြောင့် အနာကြီးနဲ့ပေမယ့်
ကျွန်တော့်မှာ အရူးလိုပြုံးနေမိသည်....။
သမီးက ကျွန်တော်ပြုံးနေတာကိုရော..ဘာကြောင့်ပြုံးနေတာလဲရောသိပေမယ့် သူ့appaစိတ်ဆိုးပြီးထွက်သွားမှာကြောင့် အရင်လို ဒိုးခနဲဒေါက်ခနဲ ဘာမှမေးမနေတော့ပဲ
ကျွန်တော့်လက်ကို သာ ပလာစတာကပ်ပေးနေသည်..။
ပလာစတာကပ်အပြီး ဟင်းပြန်ချက်တဲ့အချိန်ရောက်တော့မှ ကြက်သွန်ထောင်းနေသည် အရစ်တုံးသည်
အခုမှ မီးဖိုခန်းထဲကထွက်ကာ
စောစောကသူပြောခဲ့သလို ဧည့်ခန်းထဲမှာ TV သွားကြည့်လေသည်...။
ကျွန်တော်ကတော့ သူ့ကိုကြည့်ပြီး အပြုံးလှလှတစ်ပွင့်ပြုံးမိပြန်ပါသည်လေ....။
:::::::: Tyranny ::::::::
အရွယ်ရောက်နေပြီးသား ယောကျ်ားသားတစ်ယောက်အနေနဲ့ sexကိစ္စဆိုတာ..တစ်ခါတစ်ခါ ဘယ်လိုမှရှောင်လွှဲလို့မရသည့် ကိစ္စတစ်ခုဖြစ်သည်...။
ဒါကလဲ လူ့သဘာဝတစ်ခုပဲ မလား..။
အဲ့တော့ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းဝန်ခံရရင် ကျွန်တော်လဲ အသွေးနဲ့အသားနဲ့တည်ဆောက်ထားသည့် ယောက်ျားတစ်ယောင်မို့ တချို့သော ညတွေမှာ သူ့ကို မက်မက်မောမောနဲ့ကို လိုချင်လွန်းလို့ရူးမတတ်ဖြစ်ရသည်..။
သို့ပေမယ့်..သူအခုလိုအခြေအနေမျိုးတွေဖြစ်နေတာ ကျွန်တော့်ကြောင့်ဆိုတာရယ်..
လွန်လေပြီးသောအတိတ်တွေတုန်းကလဲ သူ့သဘောကိုဘယ်တော့မှ ငဲ့ညှာမကြည့်ပဲ ကျွန်တော်သာ ဆန္ဒရှိနေရင်
သူကြိုက်ကြိုက်မကြိုက်ကြိုက် အတင်းသိမ်းပိုက်
ဖျက်ဆီးပစ်ခဲ့လွန်းလို့ သူနာကျင်ခဲ့ရတာတွေရယ်..
ပြီးတော့အခုကာလက သူနဲ့ကျွန်တော့်ကြား ...
သာယာချိုမြိန်တဲ့အမှတ်တရလေးတွေကိုပဲဖန်တီးပြီး
သူ့မှတ်ဉာဏ်ထဲမှာ ကျွန်တော်ကနူးနူးညံ့ညံ့လေးပဲ ချစ်တတ်တဲ့ချစ်သူတစ်ယောက်ရဲ့ဟန်ပန်မျိုးပဲ..သူ့ကိုသိရှိစေချင်တာကြောင့် ကျွန်တော်သူ့ကို ဘယ်လောက်ပဲ လိုအပ်နေပါစေ...
အားလုံးကိုထိန်းချုပ်လျစ်လျူရှုပြီးနေတတ်အောင် အတတ်နိုင်ဆုံးကြိုးစားသည်...။
ဒါပေမယ့် ဒီနေ့ညမှာ
ခန္ဓာကိုယ်အသွေးအသားထဲကစိတ်ခံစားချက်တစ်ချို့ကို
တွန်းလှန်နိုင်စွမ်းရည်တွေ ကျဆင်းနေခဲ့သည်..။
သူကိုယ့်နံဘေးနားမှာ ငြိမ်းချမ်းစွာ အိပ်မောကျနေပေမယ့် အရင်တုန်းကလို အတင်းတွေဒုက္ခမပေးရက်တော့...။
သူအရင်တုန်းက သေလောက်အောင်နာကျင်ခံစားခဲ့ရတဲ့အရာတွေထဲမှာ ကိုယ်အတင်းလုပ်ယူဖန်တီးခဲ့ဖူးတဲ့sexကိစ္စတွေကထိပ်ဆုံးကပါနေတယ်မလား...။
အဲ့တော့ကာ...အခုမှ ဆေးပြတ်ကာစအင်အားပြန်လည်ထူထောင်နေတုန်းကာလမှာ ဘာမှ ဒုက္ခမပေးချင်တော့လို့ ကိုယ့်ဘာသာကိုယ်ပဲ ကိစ္စဖြေရှင်းဖို့ကြိုးစားရသည်..။
ကျွန်တော်သာဆန္ဒရှိရင် သူဘယ်လောက်ပဲငြင်းဆန်ငြင်းဆန်ကိုယ်အလိုရှိရာကိုဆောင်ယူနိုင်စွမ်းရှိပေမယ့်လို့..
သူပြန်ရောက်လာပြီးနောက်ပိုင်းသူ့ကို အကောင်းဆုံးအမှတ်ရစရာတွေပဲ ဖန်တီးပေးဖို့ကတိရှိထားတာကြောင့်
သူနဲ့မှ တင်းတိမ်ရောင့်ရဲနိုင်သည့် ကိုယ့်အကျင့်ကိုသိပေမယ့် အတင်းကာရော လျစ်လျူရှုပြီး ရေချိုးခန်းဆီသာ ထလာခဲ့လိုက်သည်..။
သူဟိုမိန်းမကြီးဆီသွားနေရတုန်းအချိန်တွေမှာ သူ့ကိုတောင့်တမိတိုင်းရေချိုးခန်းထဲအပြေးသွားပြီး ဒါမျိုးတစ်ယောက်တည်း ဆန္ဒဖြေသိမ့်ခဲ့ရတာတွေကများပြီမို့ နေသားကျသလိုဖြစ်နေပေမယ့်လဲ..သူနဲ့လောက်တော့ ဘယ်လိုမှ အဆင်မပြေနိုင်...။
အရင်ကသူနဲ့ခွဲနေရတုန်းမို့ လှိုက်တက်လာနေတဲ့ဆန္ဒတွေကို မဖြစ်နိုင်ဘူး လို့အတင်းလျစ်လျူရှုရင်း...
ကိုယ်တစ်ယောက်တည်းကြိုးစားခဲ့ရတာ အဆင်ပြေသလိုရှိခဲ့ပေမယ့် အခုသူကလူအကောင်ကြီးကိုယ့်အနီးအနားလေးမှာ ရှိနေရက်သားနဲ့တစ်ယောက်တည်း
လှုပ်ရှားနေရတာ ဘယ်လိုမှ အဆင်မပြေနိုင်..။
ဖြစ်နိုင်ရင် သူ့ဘေးနားလေးအပြေးကပ်ပြီး နှုတ်ခမ်းလေးကိုပဲဖြစ်ဖြစ် တစ်ရှိုက်မက်မက်နမ်းရှိုက်လိုက်ရရင်
အခုပူလောင်မက်မောနေတာတွေ တစ်ဝက်လောက်ပဲဖြစ်ဖြစ်ပျောက်သွားမယ်ထင်ရဲ့..။
ဒါပေမယ့် အဲ့လောက်လေးတောင်မလုပ်မိဖို့ နှုတ်ခမ်းကိုခပ်တင်းတင်းဖိကိုက်ရင်း...
သူ့နာမည်လေးကိုသာတမ်းတခေါ်ဆိုရင်းနဲ့ပဲ ဒုက္ခတွေအပြီးသတ်ဖို့ ကြိုးစားရသည်...။
အရင်ကတည်းကဒီကိစ္စကို နှစ်ခြိုက်တဲ့လူမို့လို့လားမသိ
သူမပါပဲ တစ်ယောက်တည်းရူန်းကန်လှုပ်ရှားရတဲ့အဖြစ်က ထင်ထားတာထက်တောင် ကြမ်းတမ်းသည်...။
"immmmmmmm..Baek Hyunnee.....!"
နောက်ဆုံးအဆုံးသတ် အိမ်သာခန်းမျက်နှာကျက်ဆီ မော်ကြည့်ရင်း သူ့မျက်နှာကလေးကိုပုံဖော်ရင်း
အဆုံးသတ်ချလိုက်တော့ မျက်ဝန်းထဲမှာတောင်မျက်ရည်တွေစို့ချင်သလိုလို...။
နွေးနွေးထွေးထွေး သူ့အတွင်းသားလေးတွေကြား အဆုံးစွန်အထိ တိုးဝင်ခိုလှုံလိုက်ချင်ပေမယ့် အခုကအချိန်မကျသေးတာမို့ ခံစားချက်တွေကို လျစ်လျူရှုလိုက်ရင်းနဲ့ပင်
ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်ဖို့ပြင်လိုက်သည်..။
သို့ပေမယ့် ရေဆွဲချရုံသာရှိသေးသည်....။
ရေချိုးခန်းတံခါးက ကျွီခနဲ ညင်ညင်သာသာလေးပွင့်ချလာကာ
အခန်းတံခါးမှာ ရပ်နေတဲ့လူက...ကျွန်တော်အလိုရှိရာ လူသားလေးဖြစ်နေတော့..နေပါဦး ကျွန်တော်တံခါးကို ချက်မချမိဘူးလား..?
ခုနက လောလောလောလောနဲ့ဝင်လာခဲ့တာ ဆိုတော့
ချက်မချမိတာလဲ ဖြစ်ကောင်းဖြစ်နိုင်ပေမယ့်..
သူက ကျွန်တော်ထလာတုန်ူးက နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်မောကျနေခဲ့တာမလား..။
အခု ဘယ်လိုဖြစ်လို့....?
အခြေအနေကို ဝေခွဲရခက်နေတုန်းမှာပင်..သူကျွန်တော်ရှိနေရာဆီ ဖြည်းဖြည်းချင်းချဉ်းကပ်လာပြီး..
ဝတ်လစ်စလစ်ဖြစ်နေတဲ့ကျွန်တော့်အောက်ပိုင်းနေရာရဲ့
အပေါ်ကနေ
သူညင်ညင်သာသာလေးပဲ ထိုင်ချလာခဲ့တဲ့အခါမှာတော့..
အခုချိန်ကျွန်တော်အလိုရှိနေဆုံး နွေးနွေးထွေးထွေးတွင်းပေါက်ဝလေးနားမှာ ကျွန်တော့်ဂျူနီယာငယ်လေး ပျော်မြူးစွာနဲ့ခိုလှုံသွားလေတယ်..။
ဘောင်းဘီခပ်ပါးပါးကာရံထားပေမယ့်လို့ သူ့အသိုက်မှန်သွားတဲ့အတွက်ကြောင့်မို့ ဘယ်လိုမှ နေရာမရွှေ့ချင်တော့တာ သိပေမယ့်လဲ ဒါတော့မဖြစ်သေးလေ..။
အဲ့တာကြောင့်မို့ ဘာလို့ရုတ်တရက်ကြီးရောက်ချလာသလဲ အကျိုးအကြောင်းမေးဖို့ပြင်လိုက်သည်...။
ပုခုံးသားလေးတွေကို ဆွဲထူမရင်းကျွန်တော့်အပေါ်က နေထခိုင်းတော့လဲ ခပ်တည်တည်သာကြည့်နေသည်..။
"Baek Hyun...ဘယ်လိုဖြစ်လို့..?"
"ခင်ဗျားအသံတွေကဆူညံနေတာပဲ အိပ်လို့တောင်မရဘူး.."
"နေ..နေပါဦး....ကိုကိုက ဒီအတိုင်းလေးပဲ...
နေပါဦးကွာ...ခဏထဦးနော်..."
"အဟား...! အိုက်တင်ခံနေလိုက်တာများ..စောစောကကျ Baek Hyunee..Baek Hyunna..နဲ့အော်ခေါ်ပြီးတောင့်တနေတာသူမဟုတ်တဲ့အတိုင်း..
ဘာလဲ..ခင်ဗျားက ကျုပ်အတိတ်မေ့နေတယ်ဆိုတိုင်းဒါမျိုးကိစ္စတွေကိုမသိတော့ဘူးလို့ထင်နေတာလား...?"
"ခင်ဗျားဒုက္ခတွေကိုကယ်တင်မလို့ရောက်လာတာလေ..
ဘာလဲ...?
သူတော်ကောင်းကြီးဖြစ်နေပြီလား..?
အရင်တုန်းက လို ခင်ဗျား ထန်လာတဲ့အချိန်တိုု်င်း
ကျုပ်ကို လေးဘက်ထောက်ခိုင်းပြီးတော့ပဲဖြစ်ဖြစ် လုပ်ထည့်လိုက်လေ..ဒီအခန်းထဲမှာ ကျုပ်နဲ့ခင်ဗျားနှစ်ယောက်ထဲပဲရှိတာ..ခင်ဗျား လုပ်ချင်သလိုလုပ်လို့ရနေတာပဲ.."
"ကလေး..မင်းသတိရပြန်ရနေပြီလား...?"
"အဟား...သတိပြန်ရမှဒါတွေပြောလို့ရမှာလား...?
SeHun ဆီက နည်းနည်းမေးမြန်းထားတာဆိုရင်ရော..?"
"အင်း..အင်း..ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ်...
ကိုကို အခုအဆင်ပြေတာမို့..ကလေးကသွားအိပ်တော့.."
"သေချာလား...?"
ခက်တော့ခက်နေချေပြီ..။
ညကတည်းက ကျွန်တော့်အကျီရှပ်အဖြူတစ်ထည်ကိုယူဝတ်ထားပြီး အောက်ကဘောင်းဘီအတိုနဲ့သာ ဝင်အိပ်နေသည့်လူက အခုညကြီးသန်းခေါင် ဘယ်လိုဖြစ်လို့
ဟိုပြောဒီပြောနဲ့လာဆွဲဆောင်နေသလဲမသိ..။
ကိုယ်ကအဆင်ပြေပါတယ်လို့ပြောနေတာတောင်မှ ခပ်ထေ့ထေ့ပြုံးကြည့်ရင်းမထီတရီ လုပ်ပြနေတာက
ဘာသဘောလဲ တစ်ကယ်မသိတော့...။
ကိုယ့်ဘက်က လောလောလတ်လတ်တစ်ယောက်တည်းကိစ္စဖြေရှင်းထားရတာကိုသိနေတာမို့အနိုင်နဲ့ပိုင်းချင်နေတာများလား..။
"ခင်ဗျား ကျုပ်ကိုအလိုမရှိတာ သေချာတယ်နော်..
အဲ့တာဆိုလဲ စေတနာနဲ့ ကူညီပေးမယ် စဉ်းစားထားတာတွေ ပြန်ရူတ်သိမ်းလိုက်ပါ့မယ်.."
"နေဦး...ကလေး...!
ကလေး ကိုကို့ကို လိုအပ်နေတာလား..?
ဟုတ်လား..?"
"ဟက်..! Park Chan Yeol ကကိုယ့်ကိုကိုယ်အဲ့လိုလဲ အထင်ကြီးတတ်တာပဲလား..?"
"မဟုတ်ဘူးနော်..ကလေး..မင်းလိုအပ်နေရင်ကိုကိုက.."
"မလိုဘူး...!!! မာနတက်မနေနဲ့ ခင်ဗျားကိုသေတောင်မလိုအပ်ဘူး...!
ကျုပ်အဲ့လိုမျိုးတွေလုပ်ချင်ရင်တောင်မှ ခင်ဗျားနဲ့မလုပ်ဘူး
တစ်ခြားတစ်ယောက်နဲ့ပဲသွားလုပ်လိုက်မယ်....!!!!!"
"Byun Baek Hyun...!"
နူးနူးညံ့ညံ့အမှတ်တရလေးတွေပဲဖန်တီးပေးဖို့စဉ်းစားထားတာတွေမလုပ်နိုင်တော့ဘူးထင်တယ်...။
သူ့ဘာသူ ဘယ်အခြေအနေပဲရောက်ရောက်..အတိတ်ပဲမေ့နေမေ့နေ ဆေးပဲစွဲစွဲ..ဒီကမ္ဘာပေါ်မှာ ကျွန်တော်မကြိုက်ဆုံးစကားတစ်ခွန်းကို သူ့နှုတ်ဖျားကနေထွက်ကျလာတဲ့အချိန်မှာတော့...
စိတ်ရဲ့ဟိုးအတွင်းဆုံးပိုင်းထဲမှာ အကောင်းအတိုင်းကျန်ရှိနေသေးပုံရသည့် ကြမ်းတမ်းချင်စိတ်တွေကဝုန်းခနဲ
ခုန်တက်လာသည်..။
မထီတရီ ပြုံးပြနေတာတွေက စော်ကားခံရသလိုမျိုး..
ခံစားလိုက်ရသည်..။
ကိုယ်တစ်ယောက်လုံးရှိနေရက်နဲ့တစ်ခြားတစ်ယောက်
နဲ့အိပ်ပစ်မယ်လို့ပြောထွက်တာ ဘယ်လိုစိတ်မျိုးနဲ့တော့မသိပေမယ့်...
criminalနည်းနည်းဆန်တတ်တဲ့စိတ်က တခြားနေရာမှာ ခွင့်လွှတ်ချင်လွှတ်နိုင်ပေမယ့် ဒါကိုတော့နည်းနည်းလေးတောင် ခွင့်လွှတ်လို့မရ...။
"ဘာလဲ..တခြားတစ်ယောက်နဲ့သွားအိပ်မယ်လို့ပြောတာ
အဲ့လောက်တောင်မကြိုက်ဘူးလား..?
ဟားဟား...ခင်ဗျားကကျုပ်ယောကျ်ားဟုတ်မဟုတ်မသေချာဘူးလေ..ဟုတ်ရင်လဲဘာဖြစ်လဲ ..
ဒီခေတ်ကြီးထဲမှာ ဖောက်ပြန်နေတဲ့လူတွေပေါမှပေါ..
ကျုပ်လဲအဲ့ထဲကတစ်ယောက်လို့ပဲ မှတ်လိုက်ပေါ့.."
"Byun Baek Hyun..မင်းဒီနေ့သေပြီသာမှတ်.."
"လွှတ်နော်...ခင်ဗျား...!"
"ပြောတုန်းကပြောပြီး အခုမှကြောက်နေပြီလား..
ဟမ်...!
မင်းနေမကောင်းလို့ဆိုပြီး ငါ့မှာ အရာရာမင်းကိုပဲငဲ့ကွက်ပြီးအရိပ်တစ်ကြည့်ကြည့်ကြည့်နေခဲ့ရတာ..မင်းမျက်နှာလေးတစ်ချက်မညိုးအောင်အစစအရာရာ
ဂရိုစိုက်နေခဲ့တာ မင်းကတော့ငါ့ကိုစော်ကားတယ်..
.မင်းကိုSeHuneeကမပြောပြဘူးလား..
မင်းဘာကြီးပဲဖြစ်နေဖြစ်နေဘယ်လိုစကားမျိုးတွေကို မပြောရဘူးလဲဆိုတာ...
ဟမ်..!!!
ငါ့ဒေါသကိုလာဆွလို့ ရှိရင် ဘာဖြစ်သွားမလဲသေချာသိသွားအောင်လုပ်ပေးမယ်.နောက်တစ်ခါ မင်းပါးစပ်က တခြားတစ်ယောက်နဲ့အိပ်မယ်ဆိုတာမျိုး ခပ်လွယ်လွယ်
ထွက်မလာနိုင်အောင် ဘယ်လိုလုပ်ပြမလဲ ကြည့်လိုက်..!!"
"ခင်ဗျားကြီး လွှတ်နော်..!"
"အော်လေ..ကြိုက်သလောက်အော်
မင်းးပြောတယ်မလား..ဒီအခန်းထဲမှာ မင်းနဲ့ငါနှစ်ယောက်တည်းမို့ ငါကြိုက်တာ လုပ်လို့ရတယ်ဆို.."
နာကျင်ပြီးသားလူကိုထပ်နာကျင်အောင်မလုပ်သင့်မှန်းသိပေမယ့်...
နောက်တစ်ခါသူဒါမျိုး မပြောရဲအောင် ခြောက်ပြချင်တဲ့စိတ်က
ပိုအလေးသာသွားတာမို့ ထုံးစံအတိုင်းကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်းစိတ်တွေဝင်ရောက်လာခဲ့တဲ့အခိုက်မှာ..
ဒီအတောအတွင်း..သူမျက်နှာလွှဲသွားရင်တောင်မှ စိတ်မကောင်းဖြစ်တတ်တဲ့Park Chan Yeolရဲ့ ပုံစံတွေပျောက်ကွယ်ကာ....
Byun Baek Hyunကိုအတင်းအဓမ္မအနိုင်ယူချင်သည့်Park Chan Yeolရဲ့ပုံစံ ချက်ချင်းပေါ်ထွက်လာခဲ့သည်...။
ထကြွနေတဲ့လူကို ဒူးခေါင်းအောက်ဘက်ကနေ ပွေ့ချီလိုက်ပြီး ရေချိုးခန်းတံခါးကိုခြေထောက်နဲ့ဆောင့်ကန်ဖွင့်ချလိုက်ပြီးတဲ့နောက် ကုတင်ရှိရာ လျှောက်လှမ်းလိုက်တဲ့အခါ...
အသည်းကောင်းလို့ပွဲတောင်းခဲ့တဲ့လူက အခုမှ ကြောက်ပြနေကာ..အတင်းကာရော တွန့်ထိုး ရုန်းကန်နေပေမယ့်လို့...လွှတ်ပေးဖို့စိတ်ကူးသေးသေးလေးတောင်မရှိ...။
သူကအခုမှ စိတ်ကယောင်ခြောက်ခြားဖြစ်လို့ဆေးသောက်ရတဲ့လူ..။
ဟားဟား..ကိုယ်က သူ့အရင်ဟိုးပဝေသဏီကတည်းက
စိတ်ကစဥ့်ကလျားဖြစ်လို့ဆေးတွေနှစ်နဲ့ချီသောက်ခဲ့ရတဲ့လူမဟုတ်လား....။
ရိုင်းရိုင်းပြောရမယ်ဆိုရင်..သူဒါမျိုးအော်ဟစ်ရုန်းကန်နေလေလေ....ကျွန်တော်ပိုပြီးအနိုင်ကျင့်ချင်လေလေပဲ...။
ဘယ်လောက်ပဲ ခံစားချက်တွေကိုထိန်းချုပ်ဖို့ကြိုးစားကြိူးစား..
ကျွန်တော့်အောက်မှာ ပြားပြားဝပ်ပြီး မကျေမနပ်ဖြစ်နေတဲ့သူ့ပုံစံက ဟိုးအရင်တုန်းကရော အခုရော...
တစ်ထေရာတည်း ကျွန်တော့်ကို စိတ်ကျေနပ်မှုတွေဖြစ်စေသည်...။
သူများမျက်ရည်ကျရမှ စားဝင်အိပ်ပျော်တတ်တဲ့လူစားထဲပါနေလို့...အဘိုးနဲ့SeHunee ကဆေးတွေသောက်ခိုင်းခဲ့တာ မင်းကပါချီပါချက်လို့များထင်နေခဲ့သလား..
ကောင်လေး....။
မင်းအခုခံစားနေရတဲ့စိတ်ဝေဒနာတွေထက်
ငါ့ဆီမှာခိုအောင်းနေတဲ့စိတ်ဝေဒနာတစ်မျိုးက မင်းမျှော်မှန်းလို့မရတဲ့အထိ မြင့်မားတယ်..ကောင်လေး..။
အဲ့တာကြောင့်မို့ ငါ့ဒေါသကိုဘယ်တော့မှ လာမဆွလေနဲ့..။
မင်းပဲ ငါ့လူဆိုးစိတ်တွေကို နိုးလာအောင်လုပ်ခဲ့တာBaek Hyun..။
မင်းအပြစ်တွေပဲမို့ ကျေကျေနပ်နပ်ခံယူလိုက်...။
::::::::::::::: Tyranny :::::::::::::
ဟိုးအရင်တုန်းကလိုပဲ သူဟာ ဒီကိစ္စနဲ့ပတ်သက်လာရင်
အမြဲတစ်စေ ကျွန်တော့်ကိုအမြတ်ထုတ်မြဲ....။
အမြင်ကပ်လွန်းအားကြီးလို့ရယ်..
ပြီးတော့ သူ့ဆီကနေဘယ်တုန်းကမှမရခဲ့ဖူးသည့် ကြင်နာ နူးညံ့မှူတွေကို ရသေလာက်သိမ်းကြုံးယူချင်တာကြောင့်..
ဟိုမိန်းမစနက်နဲ့မှတ်ဉာဏ်ချို့ယွင်းနေရာကနေ..
ပြန်သတိရလာပြီဖြစ်တဲ့အကြောင်း SeHunee နဲ့တိုင်ပင်ပြီးဖုံးကွယ်ထားတာမို့ လတစ်ချို့ကြာမြင့်ခဲ့ပြီးဖြစ်ပေမယ့်
ကျွန်တော်ဖုံးကွယ်ထားတာကိုသူမသိသေး..။
အတိတ်တွေပြန်မှတ်မိလာပြီးနောက်ပိုင်းတစ်ချို့ညတွေမှာ..
သူရေချိုးခန်းထဲ ကျွန်တော့်နာမည်ကို အော်ခေါ်ပြီး
သူ့အခက်အခဲတွေတိုးတိုးတိတ်တိတ်ဖြေရှင်းနေရတဲ့ကိစ္စကိုပါသိရှိခဲ့သည်...။
ဒီနေ့လဲ သူမအိပ်သေးပဲ ရုတ်တရက်ကြီးရေချိုးခန်းထဲပြေးဝင်သွားတာမို့ ကိုယ်လဲ တံခါးနားအသာကပ်ပြီးနားထောင်လိုက်ရာ..
ကိုယ့်နာမည်ကိုတိုးတိုးဖွဖွနဲ့ မက်မက်မောမောအော်ခေါ်ရင်း ကိစ္စဖြေရှင်းနေတာကို အသေအချာကြားလိုက်ရတာမို့
ဘယ်လိုပဲဆိုဆို သူနဲ့ကိုယ်နဲ့က လက်ထပ်ယူထားသည့်partner တွေမဟုတ်လား..။
ပြီးတော့ သူနဲ့ကိုယ်မထိတွေ့ဖြစ်တာလဲ လပေါင်းမြောက်မြားစွာ ကြာနေပြီဆိုတော့ ကျွန်တော်ကထိန်းချုပ်ပေမယ့် ခန္ဓာကိုယ်အသွေးအသားကလိမ်လို့မရတာကြောင့်..
ပြီးတော့သူ့ကိုတမ်းတလွန်းမကတမ်းတနေမိတဲ့အမှန်တရားကိုဆက်မဖုံးချင်တာကြောင့်ရော...
နောက်တစ်ခုက သူလောလောလောလောနဲ့ဝင်သွားခဲ့လို့ထင်ရဲ့..တံခါးကလဲ ချက်ကျမနေတော့ဒီတိုင်းရူးချင်ယောင်ဆောင်ပြီးဝင်သွားခဲ့ရာကနေဒီပြသနာစခဲ့သည်..။
ကိုယ့်ဘက်ကသေလောက်အောင်သူ့ကိုလိုအပ်နေလို့
အဆင်ပြေအထမြောက်သွားအောင်ဆောင်ရွက်ပြည့်ပေမယ့်လို့ Park Chan Yeolပီသစွာ သူများအားနည်းချက်ကို အချိန်တိုအတွင်း သိသွားလို့အမြင်ကပ်ကပ်နဲ့
သူမကြိုက်တာကြီး ရွေးပြောလိုက်ကာမှပဲ
ငါးပါးမှောက်သွားခဲ့သည်..။
အေးလေ..သူက ကျွန်တော်တခြားလူတွေနဲ့ပလူးပလဲနေမှာကိုအမုန်းဆုံးမလား...။
အင်း..နည်းတောင်နည်းသေးတယ်လို့ပဲ ကိုယ့်ကိုကိုယ် ပြောရတော့မယ်ထင်တယ်..။
"အ...အား....!"
"ဒီ့ထက်ကျယ်ကျယ် မအော်နိုင်တော့ဘူးလား..
ဒါမှမဟုတ်..အသံပိုကျယ်ကျယ်ထွက်အောင်ကိုကို ထပ်မြန်ပေးရမလား...?"
"ခင်ဗျားကိုမုန်းတယ်...."
"အဟား..မင်းပဲကိုယ်မကြိုက်တာစပြောပြီးတော့..
မင်းပဲမုန်းတယ်တဲ့လား..babyရဲ့.."
"လက်ဖြုတ်ပေး..အရမ်းနာနေပြီ..!!"
"လက်နာတော့ ပိုခံစားလို့ကောင်းနေမှာကို ..
ကိုကိုက စေတနာနဲ့ချည်ပေးထားတာကိုကွာ....."
"ခင်ဗျားကြီး...!!!"
သူနဲ့ထိတွေ့ခြင်းမရှိတာ ကြာပြီဖြစ်တဲ့တွင်းပေါက်ဝကို
အစပျိူးပေးခြင်း ဘာဘာညာညာမရှိ...
ဒီတိုင်းအစိမ်းလိုက်ကြီးသက်သက်တိုးဝင်ကာ..
သူစိတ်ထဲရှိသလို အနိုင်ကျင့်နေသည့်လူသည်..
ဟိုးအရင်တစ်ခါတုန်းကလိုပင်...
သေးမျှင်သောကြိုးငယ်လေးတစ်ချောင်းနဲ့ကျွန်တော့်လက်တွေကို ပူးချည်ပြီး အပေါ်မြှောက်ခိုင်းထားတဲ့အခိုက်..
အောက်ဘက်ကနာကျင်မှုတွေအတွက်
သူ့ပုခုံးသားတွေကို တွယ်ဖက်ထားချင်မိတဲ့စိတ်ကို
အတင်းချိုးနှိမ်ထားရသည်..။
ကျွန်တော်ဒီပုံစံကိုအရမ်းမုန်းတယ်ဆိုတာ သူသိသိကြီးနဲ့
ကျွန်တော့်ကို အတင်းအဓမ္မအနိုင်ကျင့်သည်..။
ကျွန်တော့်ခြေထောက်တွေ သူ့ခါးနားမှာ ရစ်ဝဲ၍ဖြစ်စေ..
တစ်ခါတစ်ခါ...သူ့ပုခုံးထက် တင်ဆောင်ထား၍ဖြစ်စေ..
တစ်ခါတစ်ခါ လက်ကိုစုချည်ထားလျက်တန်းလန်း သူ့ရှေ့မှာဒူးထောက်ခစား၍ဖြစ်စေ..
သူအနိုင်ကျင့်သမျှကို ကပြအသုံးတော်ခံရသည်..။
ဒီအခိုက်အတန့်ကအရင့်အရင်အချိန်တွေတုန်းက သူ့ရက်စက်မှူတွေကို အစအဆုံးပြန်သတိရစေသည်...။
ကျွန်တော်နာကျင်တုန်ယင်နေတာကိုသိပေမယ့်တမင်သက်သက် လွှတ်မပေးတာ သူ့အကျင့်ထင်ပါရဲ့...။
"အရမ်းနာနေပြီမို့..တော်ပါတော့..!"
"မတော်နိုင်ပါဘူးနော်..!
များများလေးလှုပ်ရှားပေးမှ..တခြားလူနဲ့အိပ်တဲ့အခါကျ
မင်းဘယ်လိုအနေအထားမျိုးကြိုက်တတ်လဲ သူ့ကိုပြောလို့ရအောင်ကိုကိုကစေတနာနဲ့ မြည်းစမ်းကြည့်ခိုင်းနေတာကို.."
"တောင်းပန်...တာမို့...ရပ်ပေးပါတော့.."
"ပြောဦးမလား..နောက်တစ်ခါ ပေါက်လွတ်ပဲစားစကားတွေ..ဟမ်..!"
"ဟင့်အင်း..အ...ဟ..!
မပြောတော့တာမို့..ကျေးဇူးပြု၍ လွှတ်ပေးပါတော့..
တောင်းပန်ပါတယ်..!"
ဘယ်နှစ်ခေါက်မြောက်မှန်းမသိသည့်အကြိမ်အရေအ
တွက်တွင်သူသည်..မှောက်ရက်ကလေးလဲနေသည့် ကျွန်တော့်ကို လက်ကနေဆွဲထူပြီး ညှာတာခြင်းမရှိ
သူ့ကိုနောက်ကျောပေးပြီး သူ့ကိုယ်ပေါ်မှာ ထိုင်ကာ..
အနိမ့်အမြင့်လှုပ်ရှားမှုကို အရှိန်မြှင့်လိုက်တဲ့အခိုက်မှာ..
ပုံစံအမျိုးမျိုးနဲ့သူတိုးဝင်ထားပြီးဖြစ်လို့...
နာကျင်ကျိန်းစပ်နေသည့် အပေါက်ဝလေးထဲ သူတစ်ခါလီုပ်လိုက်တိုင်းအသည်းနှလုံးတွေကြွေကျမတတ် နာကျင်ရသည်...။
တောင်းပန်တိုးလျိုးလိုက်ပေမယ့်လို့ သူသည်အဆုံးစွန်အထိ ဆက်လှုပ်ရှားလေတဲ့အခါ...
ခံနိုင်ရည်စွမ်းအားမရှိတော့တာမို့ မိနစ်ပိုင်းလောက်သတိမေ့မျောသွားရသည်...။
မဟုတ်ရင်...ဆိုးသွမ်းလွန်းတဲ့လူယုတ်မာကြီးက
မိုးလင်းပေါက်နှိပ်စက်ဦးမည့်ပုံပင်...။
"မင်းဘာမင်း အတိတ်ပဲမေ့မေ့..ဘာပဲ မေ့မေ့...
မင်းကငါ့ယောကျ်ား...
ငါပိုင်ဆိုင်ချင်လွန်းလို့လက်ထပ်ယူထားတဲ့လူ..
ငါ့ရှေ့တခြားလူနဲ့ဘာတွေညာတွေ ဆိုတဲ့အကြောင်း
ဘယ်တော့မှ မပြောမိစေနဲ့...
နောက်တစ်ခါ ပြောရဲပြောကြည့် ပြောတဲ့အခါတိုင်း...
ဒီလိုပဲ အပြစ်ပေးမယ်ဆိုတာ မြဲမြဲမှတ်ထား..ကြားလား..!"
အသက်၁၇ နှစ်ကတည်းက သူ့ဆီမှာ အကြိမ်ကြိမ်ပေးဆပ်ခဲ့ရတဲ့လူတစ်ယောက်အဖို့
ထူးပြီး နာကျင်နေစရာလဲမရှိတော့....။
ကျွန်တော်သတိပြန်ရလာတော့ လက်ကကြိုးကိုဖြေပေးနေသည့်လူကိုသာ မျက်ရည်စက်တွေကြားထဲကနေ..
ဝိုးတစ်ဝါးလိုက်ကြည့်ရင်း..အရမ်းပင်ပန်းနေပြီမို့...
မျက်ဝန်း တွေက ထပ်သည်းမခံနိုင်တော့ပဲ ပြန်အိပ်ပျော်သွားသည်...။
အင်း..နောက်ဆို
သူပြောသလိုနူးညံ့ညင်သာတဲ့အမှတ်တရလေးတွေပဲ ဖန်တီးယူရမယ် ထင်ရဲ့....ါ်
အခုကိစ္စကကိုယ့်အမှားဆိုပေမယ့်..သူအနိုင်ကျင့်ပုံကြီးက
တစ်ကယ့်ကိုနာကျင်စရာ...။
ဒါပေမယ့် စောက်ရူးစကားတစ်ခွန်းပြောရမယ်ဆိုရင်..
ခင်ဗျား ဘာပဲလုပ်လုပ်.. ကျွန်တော်ကရူးလောက်အောင်
ချစ်တုန်းပဲ..။
အခုတောင် ခင်ဗျားရင်ခွင်ထဲ ကျွန်တော့်ကို ထည့်ယူနေတာကိုခံစားမိလို့..
အိပ်မှုံစုံမွှားဖြစ်နေတဲ့ကြားထဲကနေတောင်
ခင်ဗျားရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းတိုးဝင်လိုက်မိသေးတယ်...။
TBC ##
ဟူတ်ကဲ့ ..Tyrannyလေးပါ 😁
ဇာတ်သိမ်းပါတော့မယ်