Unicode...
>>>>>>>>
.
.
သုသု အသံထွက်ပြီးကိုယ့်ကိုယ်ကိုအားပေး၍
ထိုလူ၏ကျယ်သီးကိုတစ်လုံးချင်းဖြုတ်နေတော့သည်။
ကျယ်သီးတစ်လုံးဖြုတ်ပြီးတိုင်းမြင်ရတဲ့ တောင့်တင်းနေသေးကြွက်သားတွေကြောင့် ယောက်ကျား မိန်းမ ထိတွေ့မှု့မရှိဖူးတဲ့ သုသု အတွက် အရမ်းရှက်စရာဖြစ်နေခဲ့သည် ။ သို့သော် လက်ရှိမှာ ထို့လူဒဏ်ရာက အရေးကြီးသည်မဟုတ်လား ထို့ကြောင့် အကျီချွတ်ပြီးတာနဲ့ ဗိုက်အောက်ဖက်မှာရှိနေတဲ့ ဒဏ်ရာကိုစစ်ကြည့်လိုက်သည် ။
"ဟူးးး တော်ပါသေးရဲ့ ဒဏ်ရာကအရမ်းအကြီးကြီးမဟုတ်လို့ အဲ့လောက်ဆိုရင်တော့ သုသု ပါလာတဲ့ဆေး နဲ့ ဒဏ်ရာနည်းနည်းသက်သာအောင်ဆေးထည့်ပေးမယ်နော် "
တစ်ယောက်တည်းရေရွတ်ကာပြောပြီး ဒဏ်ရာကိုပရင်ဆုံးပိုးသတ်ရန်အတွက် ဂွမ်းတို့ပြီးသန့်စင်ပေးတော့ ထိုလူစပ်လို့ထင်တယ် မျက်မှောင်ကျုံပြီးတွန့်ခနဲဖြစ်သွားတယ်။ ဇေသုတ သည် ကိုယ်တိုင်ကငယ်ရွယ်တဲ့ကလေးတစ်ယောက်မို့ ဒီလိုဒဏ်ရာကိုသေချာလုပ်ပေးနေရင်း နောက်ထပ်မနာကျင်စေရန်အတွက်နှုတ်ခမ်းလေးနဲ့လေမှုတ်ပေးရင်းလုပ်ပေးနေသည် ။
"အရမ်းစပ်ပြီးနာနေလားဟင်.. သုသု ကတစ်ခါမှမလုပ်ဖူးလို့ပါ ပြီးတော့ ဒီလောက်ကြီးတဲ့ဒင်္ဏရာလဲတစ်ခါမှမမြင်ဖူးဘူး တောင်းပန်ပါတယ်နော် ...သုသု ဒီ့ထက်ပိုလုပ်တတ်ခဲ့ရင် ကိုကို့အနာ နည်းနည်းပိုသက်သာမှာ"
ပြောရင်းမျက်ရည်လေး၀ဲရင်း သုသု စိတ်မကောင်းဖြစ်နေမိသည်။
သုသု ရဲ့ နဂိုတည်းက စိတ်ရင်းလေးက အရမ်းဖြူစင်ပြီး သနားကြင်နာတတ်သူမို့ အခုလို အခြေနေမှာ ဖြစ်နိုင်ရင် သုသု ထိုလူရဲ့ဒဏ်ရာကို မြန်မြန်သက်သာစေချင်ပါသည် ။ ဒဏ်ရာကိုပိုးသတ်ပြီးတာနဲ့ ပါလာတဲ့ဆေးကိုသေချာထည့်ပေးလိုက်သည် ။
ဒဏ်ရာကကြီးတာမို့နာကျင်တာမျိုးမဖြစ်စေရန် ပါလာတဲ့ကိုက်ခဲပျောက်ဆေးတစ်လုံးဖောက်ပြီးလက်ထဲထည့်ကာ သူ့ကျောလွယ်အိတ်ထဲမှာပါလာတဲ့ရေဗူးနဲ့အတူထုတ်တိုပ်ရန်ပြင်ပြီးမှ တစ်ခုတွေးမိသွားသည် ။
"ဟိုလေ ဒီရေဗူးနဲ့ရေက သုသု သောက်ပြီးသားဆိုပေမယ့်တကယ်သန့်ပါတယ် .. ကိုကို အခုဆေးသောက်ရမှာမို့လို့ မရွံပဲသောက်လိုက်နော် ဒီနားမှာရေလဲရှာလို့မရမှာဆိုတော့လေ..."
ပြောပြီးတာနဲ့ ဆေးကို ထိုလူ့နှုတ်ခမ်း၀မှာတေ့ပြီး ရေတိုက်တော့အလိုက်သင့်လေးပဲသောက်သည်။ သောက်ပြီးအတော်ကြာတော့ လွန့်လူးကာမျက်မှောင်စုကျုံ့လျှက် ထိုလူသတိရလာခဲ့သည်။ ထိုလူရဲ့လှုပ်ရှားမှု့တွေကို သုသု သေချာလိုက်ကြည့်နေမိသည် ။ ထိုလူသည် မျက်လုံးနှစ်လုံးပွက့်လာတာနဲ့ သုသု ကို နွေးထွေးတဲ့မျက်လုံးတွေနဲ့စိုက်ကြည့်ကာပြုံးပြလာသည် ။
သူပြုံးပြတဲ့ခဏမှာ သုသု အနည်းငယ်အံအားသင့်သွားသည်။
တိုက်ဆိုင်တာလား ကံတရားလားမသိပေမယ့် ထိုလူပြုံးလိုက်သည်နှင့်ပေါ်လာတဲ့ပါးချိုင့်လေးမှာလဲသုသု နှင့်အတူတူပဲဖြစ်နေတာကြောင့် ရုတ်တရက်မို့ သုသု လဲပြန်ပြုံးပြမိသည်။
နိုးလာတည်းက ခိူလူရဲ့အကြည့်နှင့် လှုပ်ရှားမှု့အားလုံးက ဂရုတစိုက်ရှိပြီး ရန်လိုခြင်း မုန်းတီးခြင်းမရှိပဲ သဘောကောင်းတဲ့လူတစ်ယောက်လိုပဲမို့ သုသု ကိုယ်တိုင်စိတ်အေးသွားရသည် ။
သူက ဒဏ်ရာနဲ့မို့ အမြင်မတော်လို့ကယ်ထားလိုပ်ပေမယ့် နိုးလာမှ သုသု ကို တစ်ခုခုလုပ်မှာကိုတော့ကြောက်တယ် .. အခုသာ သူတစ်ခုခုလုပ်ရင်တောင် ဘယ်သူမှလာမကာ်နိုက်တဲ့အခြေနေမဟုတ်လား ။ ဒါပေမယ့်အခုတော့ စိတ်ချရပါပြီ ဘာလို့ဆို ထိုလူ့မျက်နှာမှာ သုသု ကို အန္တာရယ်ပေးမယ့်အရိပ်ယောင်မတွေ့တာမို့ ။
ပုံမှန်ဆိုလူစိမ်းဆိုကြောက်တတ်တဲ့ သုသုဟာထိုလူကိုတော့ထူးခြားစွာမကြောက်လန့်ခဲ့ပေ အဲ့အစား သူ့အနားမှာရှိနေရင်ပင်လုံခြုံတယ်လို့ခံစားနေရတာကြောင့်စိတ်ချနေလိုက်သည်။
" ဟူးး တော်ပါသေးရဲ့ အခုလိုသတိရလာပြီဆိုတော့ နည်းနည်းဖြစ်ဖြစ်သက်သာလိုပေါ့နော်"
သုသု မေးလိုက်တော့ သူကခေါင်းညိမ့်ပြုံးပြပြီး စကားပြောလာသည်။
" အင်း သက်သာတယ်ကလေး ဒါနဲ့ ကလေးနာမည်ဘယ်လိုခေါ်လဲ "
" ဟုတ်ကဲ့ သုသု နာမည်က ဇေသုတ လို့ခေါ်ပါတယ်ဗျ "
သုသု သည် သူ့ရဲ့နဂိုဖော်ရွေတဲ့ပုံစံလေးနှင့်ပေါ့ပါးစွာပြုံးပြ၍ပြန်ဖြေလိုက်သည် ။
ဇိုင်း သည် သူ့ရှေ့မှာရှိနေတဲ့ ကလေးလေးဆီကနေအကြည့်မရွှေ့နိုင်ပဲ ထိုအတိုက်းပြုံးလျှက်ပင်စိုက်ကြည့်နေမိသည် ။
* နာမည်လေးနဲ့လူလေးကလိုက်ဖက်လွန်းလောက်အောင် ချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်တာ *
ထိုကလေးငယ်ရဲ့ နဂိုဖြူဝင်းတဲ့အသားရည်ဟာ ဒီနေရာလို မီးရောင်မရှိပဲ လရောက်ဖြာကျနေတဲ့အချိန်မှာတောင် နူးညံ့တဲ့အသားအရည်လေးက လှပလွန်းသည် ။ ချစ်စရာကောင်းတဲ့မျက်နှာလေးအပြင် ကြည်ပြာရောင်မျက်ဆံမျက်လုံးဝိုင်းဝိုင်းလေးတွေနှင့် မျက်တောင်ရှည်ကြီးတွေသတိမထားပဲမနေနိုင်ချေ ။ ဒါ့အပြင် သွားစွယ်လေးတွေထိအောင်ပြုံးလိုက်တိုင်းပေါ်လာတဲ့ပါးချိုင့်လေးကဒီလူကြီးရဲ့နှလုံးသားကိုအသေသတ်ဖို့ထိများတွေးထားသလားကွယ် ။
ကလေးငယ်သိရဲ့လား မင်းလေးရဲ့မျက်ဝန်းလေးတွေက ကိုယ်မြင်ဖူးသမျှလူတွေအားလုံးနဲ့နှိုင်းယှဥ်မရအောင်ဖြူစင်လွန်းတယ် ။ ကိုယ်ခံယူထားဖူးတယ် .. ဒီကမ္ဘာပေါ်မှာ ရလိုမှု့မရှိဖြူစင်တဲ့လူဆိုတာရှိတော့မှာမဟုတ်သလို ကိုယ့်အတွက်လဲရှိလာမှာမဟုတ်ဘူးလို့ ဒါပေမယ့် ကိုယ်ခံယူချက်မှားနေကြောင်း မင်းလေးကသက်သေပြနိုင်ခဲ့တယ် ။ ဒီအချိန် ဒီလိုနေရာမှာ ဒီလိုကံကြမ္မာနဲ့အတူတွေ့ဆုံရတာ ကိုယ်နဲ့မင်းလေးရဲ့ရေစက်ပဲ ။
ကိုယ်မင်းကိုပိုင်ဆိုင်ချင်တယ် ။
အဲ့လိုတွေးလိုက်တိုင်း ပေါက်ထွက်မတတ်အခုန်မြန်နေတဲ့ ကိုယ့်နှလုံးသားကရောဘာအတွက်လဲ။ ကြည့်ရတာ ကိုယ့်နှလုံးသားရဲ့ပိုင်ရှင်ကိုတွေ့ပြီထင်ပါရဲ့။
မြင်မြင်ချင်းအချစ်ဆိုတာကို ကိုယ်အယုံကြည်မရှိဘူး အခုတော့ လက်ခံမှဖြစ်တော့မယ်ကလေးငယ် ... ကိုယ်မင်းလေးကိုချစ်တယ် .. မြတ်နိုးတယ် .. အမြဲတမ်းအတွက် ကိုယ့်အပိုင်ဖြစ်စေချင်တယ် ။
ဒါကြောင့် ကိုယ်မင်းကိုလွတ်ပေးလိုက်ဖို့မဖြစ်နိုက်တော့ဘူး .. မင်းလေးကိုယ့်အနားကနေထွက်သွားဖို့မစဉ်းစားပါနဲ့ ကိုယ်ထွက်သွားခွင့်ပေးမှာမဟုတ်လို့ ။ အဲ့တာက အတ္တဆိုရင် မင်းလေးနဲ့မှဖြစ်ပေါ်လာတဲ့ ကိုယ့်အချစ်ရဲ့အတ္တ ။
Flash back. လွန်ခဲ့တဲ့ နာရီတုန်းက ?
>>>>>>>>>>
.
.
ဇိုင်း သည် စံအိမ်ထဲမှာနေရတာဟာ သူ့အတွက်စိတ်မကြည်လင်ဖြစ်လာတာကြောင့် မြို့လည်ခေါင်မှာ Hotel နဲ့အတူတွဲရက်ပင်ဖွင့်ထားတဲ့ Sky bar ကိုထွက်လာခဲ့သည် ။ ထိုနေရာရောက်တာနှင့် ကျော်ထက်နှင့်ဝန အပြင်သက်တော်စောင့်အဖွဲ့နဲ့အတူ VVIP ဆိုတဲ့ ဇိုင်း အတွက်သီးသန့်မှာထားတဲ့အထပ်ကိုဓာတ်လှေကားဆီကနေတတ်သွားလိုက်သည် ။
လွတ်လပ်မှု့နဲ့စည်းစိမ်ကိုဝိုင်နဲ့အတူခံစားရင်း မှန် View ကနေ အပြင်ဘက်မြို့ပြရဲ့အလှကိုကြည့်ကာ ဝိုင် တစ်လုံးပြီးတစ်လုံးသောက်နေတော့သည် ။ ဇိုင်း ဟာ သူဘယ်လောက်ပဲ ဆိုးသွမ်းမူးရူးနေပါစေ မိန်းမကိစ္စနဲ့ပက်သတ်ပြီးလုံးဝကင်းရှင်းသည် ။
နာရီအတော်ကြာသော် ..
အပြင်းစားဝိုင်ပုလင်းတွေကုန်အောင်သောက်ပြီးတဲ့အချိန်မှာ ဇိုင်း တို့အဖွဲ့ပြန်ရန်အတွက် အောက်ကိုဆင်းလာခဲ့သည် ။
လှေကားအထွက်ရောက်သည်နှင့် အလစ်ချောင်းတိုက်ခိုက်တဲ့လူတစ်စုနဲ့တွေ့လိုက်ရသည် ။ အကုန်ရှုန်းရင်းဆန်ခတ်ဖြစ်နေချိန်မှာ တဖက်က လုပ်ကြံသူ နောက်ထပ်လူအယောက်၂၀ခန့်ထပ်တိုး၍တိုက်ခိုက်ကြသည်။ ပုံမှန်အချိန်ဆိုဒီလူတွေအကုန်လုံးကို ဇိုင်း တစ်ယောက်တည်းနဲ့တင်ရှင်းနိုင်ပေမယ့် အပေါ်မှာသောက်လာတဲ့ ၀ိုင်အစွမ်းကြောင့် အမြင်တွေေ ဝါးပြီး ရုတ်တရက်၀င်လာတဲ့ ဓားကိုသတိမပြုမိ၍ ဇိုင်း ဗိုက်ကိုရှပ်ထိသွားသည်။
ကျော်ထက် နဲ့ ဝန သည်အခြေနေမဟန်မှန်းသိ၍ ဇိုင်း အားအရင်ပြေးစေသည်။ ဓားဒဏ်ရာကြောင့်ပြေးလာတဲ့ ဇိုင်း နောက်ကိုလူ၅ယောက်ထပ်မနဲလိုက်လံရှာဖွေကြသည်။ နာရီအတော်ကြာအောင် ရှောင်တိမ်းပြေးရင်း ပြေးမိပြေးရာ ပြေးရင်းနဲ့မှောင်မည်းနေတဲ့ တိုက်ပျက်အိမ်အိုကြီးနားတွင်ခဏနားနေလိုက်သည်။
ဗိုက်ကဒဏ်ရာကိုကြည့်လိုက်တော့ အနက်ကြီးမဟုတ် အပေါ်ယံသာဖြစ်လို့သိပ်မနာကျင်၍ ဇိုင်း ထိုအိမ်ပျက်ကြီးရဲ့ထောင့်တစ်နေရာမျာ ထိုင်ချကာ ဇိုင်း အိပ်ကပ်ထဲမှာပါလာတဲ့ စီးကရက်ကိုခဲကာ ခဏမှိန်းနေလိုက်သည်။
ထိုစဉ်...အသံတစ်ခုကြားလိုက်တာကြောင့် ဇိုင်း လက်ထဲမှာကိုင်လက်စဓားကိုကျစ်ကျစ်စုတ်ပြီးချောင်းကြည့်လိုက်သည် ။
ဒါပေမယ့် တွေ့လိုက်ရတဲ့မြင်ကွင်းက .းကောင်လေးတစ်ယောက် မဟုတ်ဘူး.... ကောင်မလေးတွေထက်ကို ချစ်စရာကောင်းတဲ့ ကလေးလေးတစ်ယောက်။ ဟိုကြည့်ဒီကြည့်ငိုမဲ့မဲ့လေးဖြစ်နေသည်။
တဆိတ်..... ဒီကလေးလေးကတော်တော်ချစ်ဖို့ကောင်းလွန်းသည်။ဒူးနှစ်ဖက်ပိုက်လျှက်ထိုင်ပြီးကြောက်နေရှာသူလေး။ တကယ်ပါ ... ဇိုင်း မျက်စိရှေ့က ခလေးလေးကပြောပြစရာမရှိလောက်အောင် ချစ်ဖို့ကောင်းလွန်းလို့ကို ဇိုင်း မျက်တောင်မခတ်တမ်းကြည့်မိသည်။
ကြောက်ရွံ့နေတာတောင် တောက်ပနေတဲ့မျက်၀န်းတစ်စုံ အဲ့မျက်၀န်းပေါ်မှာနေရာယူထားတဲ့ မျက်တောင်ရှည်လေး ။ ထိလုမတတ်လှပတဲ့မျက်ခုံးလေးနဲ့ဘာဆိုးဆေးမှချယ်မထားတဲ့ ပန်းရောင်နှုတ်ခမ်းဆီလွှာဖူးဖူးလေး။
သူလေးကိုကြည့်နေရင်း ရုတ်တရက်ခွေးအူသံတွေကြောင့်သတိပြန်၀င်လာသည်။မိုးလဲအတော်ချုပ်နေပြီးကိုး။ ဒီကလေးကြည့်ရတာ လူသူမရှိတော့တာမို့ တော်တော်ကြောက်နေတယ်ထင်တယ်။
ဇိုင်း ထိုကလေးအနား သွားလို့ရပေမယ့် အခုလက်ရှိ ဇိုင်း ပုံစံနဲ့ဆို ဒီကလေး ပိုကြောက်သွားမှာစိုးတာကြောင့်... ဇိုင်း ထိုကလေးကို အနားလာစေအောင် ကြံလိုက်သည်.....။
"ဟင်းးး ဟင်းးးးး"
ဇိုင်း အဖျားတတ်သလိုအသံလေးညည်းလိုက်တယ်။ ဒါကိုဒင်းလေးက သရဲခြောက်ပါတယ်ဆိုပြီးအော်ငိုပါလေရော။
ဇိုင်း မှာထိထားတဲ့ဒဏ်ရာကမနာပဲ ကြောက်အားကြီးပြီးအော်ငိုနေတဲ့ ဒီကလေးကိုကြည့်ပြီးရင်ထဲကအလိုလိုနာလာသည်။
သူလေးကိုအပြင်ထွက်ပြီးထွေးပွေ့ထားချင်စိတ်တွေတဖွားဖွား ...ဒါပေမယ့် ကိုယ့်လက်ရှိဒဏ်ရာနဲ့ဆိုဒီကလေးကြောက်သွားမှာအသေအချာပင်မို့မနည်းထိန်းထားရသည်။
ဇိုင်း နောက်ထပ်ညည်းသံတစ်ချို့ထပ်ပြုလိုက်သည်။
"မေမေ ဖေဖေ သားကိုမထားးခဲ့ပါနဲ့...."
အဲ့ဒီ့တော့မှ.. သူလေးကိုယ့်အနားဖြည်းဖြည်းချင်းရောက်လာတယ်.. သူ အနားရောက်ပြီမှန်းသိလိုက်တာမို့ ဇိုင်း မေ့ချင်ယောင်ဆောင်ပြီး လက်ထဲမှာကိုင်ထားတဲ့ဓားကို ချက်ချင်းထိုကလေးမမြင်အောင်ဝှက်လိုက်သည်။
" ဒီမှာဗျ ဒီမှာ တစ်ခုခုဖြစ်နေတာလား သုသု ဘာကူညီပေးရမလဲဟင်"
အနားနားကပ်ပြီးပြောလိုက်တဲ့ ဒီခလေးလေး အသံလေးကလက်ရှိမှာ ဇိုင်း ခန္တာကိုယ်မှာရှိတဲ့နာကျင်မှု့တွေကိုယူပစ်လိုက်သလို ပျောက်ကွယ်သွားလောက်အောင်ပင်။ ဒါပေမယ့် ဒီကလေးဘာဆက်လုပ်မလဲဆိုတဲ့ အတွေးနဲ့ ဇိုင်း ဆက်ပြီးမေ့ချင်ယောင်ဆောင်လိုက်သည်။
ခဏကြာတော့ သူရဲ့သေးသွယ်သောလက်ချောင်းလေးတွေနဲ့ ဇိုင်း ဒဏ်ရာပေါ်တင်ထားတဲ့လက်တွေကိုဖယ်လိုက်သည်။
ဇိုင်း သတိထားမိတယ် သူလက်လေးတုန်နေသလိုပဲ ။
*ကျစ် ဒီကလေးသွေးမြင်ပြီးကြောက်နေတာကိုး ...အဲ့တာများဘာလိုဆက်လုပ်နေတာလဲကွာ ..မင်းအဲ့လိုတုန်နေတော့ကိုယ်ဘယ်လိုကြည့်ရက်နိုင်မှာလဲကလေးရယ်။*
" ဟူးးး မတတ်နိုင်ဘူး သုသု မလုပ်ရင် ဒီကိုကိုသေသွားလိမ့်မယ်..."
* အားးးး ချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်တာကွာ ကိုကိုတဲ့လား ကလေးလေးရယ် *
ဒီလောက်ကြောက်နေတာတောင် တစ်ယောက်တည်းစကားတွေပြောရင်း သူများအသက်ကိုရအောင်ကယ်မယ်ဆိုတဲ ့ဖြူစင်တဲ့ဒီကလေးရဲ့စိတ်ဓာတ်လေးကိုချီးကျူးရမလား။
အပြစ်တင်ရမလားမသိတော့ဘူး။ တကယ်လို့သာ သူ့နေရာမှာ တခြားလူဆိုးတစ်ယောက်သာဆိုရင် ဒီ ကလေးဘယ်လိုလုပ်မလဲ ဟူးးး တွေးရင်းနဲ့တောင် ရင်မောလိုက်တာကွာ...*
ဒဏ်ရာကိုဆေးထည့်ရင်း ပွစိပွစိပြောနေတဲ့ကလေးကို ဇိုင်း ခိုးကြည့်ရင်းအချစ်ပိုနေသည်။
သူသည်သူ့အာရုံနဲ့သူမို့ ဇိုင်း ခိုးကြည့်သည်ကိုမသိ ။ ဒဏ်ရာဆေးထည့်ပြီးသည်နှင့် သူ့လွယ်အိတ်လေးထဲက ပါလာတဲ့ဆေးနဲ့ရေဘူးကိုယူပြီးဆေးကိုတစ်လုံးချင်းဖောက်၍ တိုက်ရန်ပြင်လိုက်ပြီးမှ တစ်ခုခုကိုသတိရသွားဟန်ဖြစ်ပြောလာသည့် စကားကြောင့် ဇိုင်း မသိမသာကျိတ်ပြုံးမိသည်။
သူပြောတာက....။
*သူသောက်ပြီးသားရေပေမယ့် သန့်ရှင်းပါတယ်တဲ့...မသောက်ချင်ရင်တောင်ဆေးသောက်ရမှာမို့သောက်ပါတဲ့လေ*
ဒီကလေးတော့ ဇိုင်း မသောက်ဘူးလို့သာငြင်းရင် အတင်းမရရအောင်တိုက်မယ့်သဘောမှာရှိတယ်။ဆေးသောက်ပြီးပြီမို့ ဇိုင်း မေ့ချင်ယောင်ဆောင်မနေတော့ပဲသူလေးနဲ့စကားပြောရန်ထလာသည်။
Flash Back End"
.
.
ဇိုင်း ဒူးတစ်ဖက်ထောင်၍ထိုင်နေရာကနေတင်မလွေခွေချိတ်ထိုင်ကာ ကလေးငယ်အားစကားစပြောလိုက်သည်...။
" ကလေး ကိုယ့်ကိုမကြောက်နဲ့နော် ကိုယ်က ကလေးကိုထိခိုက်အောင်မလုပ်ပါဘူး "
" ဟုတ် သုသု မကြောက်ပါဘူး "
" အင်း မကြောက်နဲ့နော် .. ဒါနဲ့ကလေးကဘယ်မှာနေတာလဲ ဒီဇာတိတော့မဟုတ်လောက်ဘူးထင်တယ် "
ထိုအခါ သုသု သည် ဇိုင်း နဲ့အတူပင် တင်ပလွေချိတ်ထိုင်ကာပြန်ဖြေလိုက်သည် ။
" ဟုတ်တယ် ကိုကို .. သုသု ကဒီဇာတိကမဟုတ်ပါဘူး သုသုတို့အဖွဲ့ကဒီမှာပရဟိတလာလုပ်တာလေ ရောက်တာတော့နည်းနည်းလေးကြာပြီ "
" အော် ကလေးက ဒီနားကိုဘယ်လိုလုပ်ကွဲထွက်လာတာလဲ.. လမ်းပျောက်နေတာလား "
" မဟုတ်ဘူး သုသုတို့ တည်းတဲ့နေရာကဒီနေရာနဲ့ ဆိုရင်နည်းနည်းတော့ဝေးတယ် ဆရာတွေနဲ့လာတာ သုသု ရူးပေါက်ချင်လို့ခနလေးသွားလိုက်တာပြန်ထွက်လာတော့ဆရာတို့ကိုမတွေ့တော့ဘူး ဟင့် ..သုသု ..အဟင့်.. ကြောက်လို့ ..ဟိုးးနားကမီးတိုင်လေးမှာထိုင်နေတာ အီးဟီးဟီးး "
ကလေးကြောက်လို့ထင်တယ် ဖြေရင်းနဲ့ကိုငိုနေတော့တာပဲ။ အခုသူ့ပုံစံလေးက ဇိုင်း မေးတာကို ပြန်ဖြေတာနဲ့မတူပဲနဲ့ အမေရိုက်မှာစိုးလို့ဖြေရှင်းချက်ပေးနေသလိုပဲ ။ ချစ်စရာကောင်းတဲ့ ကလေးငယ် ကို ကြည့်ကာ ဇိုင်း မှာ ငိုရခက် ရယ်ရခက်ဖြစ်နေသည်။
" ကလေးရယ် မငိုပါနဲ့ တိတ် တိတ်နော် ကိုယ်ရှိတယ်.. မကြောက်နဲ့နော် ကိုယ်ကလေးအနားမှာရှိရင်ကလေးဘာမှမဖြစ်စေရဘူးနော် တိတ် တိတ် "
" အဟင့် ဟင့် ဟုတ် "
အငိုတိတ်ကာရှိုက်လေးသံသဲ့သဲ့နှင့်ပြန်ဖြေလာတာကြောင့် ကလေးချော့နည်းလေးကအဆင်ပြေသွားရသည် ပြီးမှ ဇိုင်း ထိုကလေးငယ်ကိုထပ်မေးသည် ။
" ကလေးစပ်စုတယ်လို့မထင်နဲ့နော် ကလေးဇာတိကဘယ်ကလဲ ကလေးမိဘတွေကရော "
" သုသု က ဖေဖေနဲ့မေမေ မရှိထဲက ဒေါ်ဒေါ်တို့နဲ့ ရန်ကုန်မှာနေတာလေ "
၀မ်းနည်းနေတဲ့အသံလေးနဲ့ပြောလာတဲ့သူလေးရဲ့စကားအဆုံး ဇိုင်း စိတ်မကောင်းဖြစ်သွားရင်း
မေးလိုက်မိတဲ့သူ့ကိုယ်သူပဲကျိန်ဆဲနေမိတယ်။
" အာ sorry ကလေးကိုယ့်ကြောင့်အဟောင်းတွေအသစ်ဖြစ်ကုန်ပြီ "
" ရပါတယ် စိတ်မကောင်းမဖြစ်ပါနဲ့ သုသု အဆင်ပြေပါတယ် .. ဒါနဲ့လေ သုသု ကိုကို့ ဆီက အကူညီတစ်ခုလောက်တောင်းလို့ရမလား ဟင် "
" ရတာပေါ့ ကလေးရဲ့ပြော ကိုယ် ဘာလုပ်ပေးရမလဲ ကလေးကြိုက်တာပြောလို့ရတယ် "
" သုသု ဘာမှမလိုချင်ပါဘူး ဟိုလေ ကိုကိုသက်သာရင်လေ သုသုကိုတည်းတဲ့နေရာကိုလိုက်ရှာပေးလို့ရမလားဟင် .. သုသု တစ်ယောက်တည်းသွားရှာရမှာမှောင်လဲမှောင်နေပြီးဆိုတော့ကြောက်လို့ အဲ့ဒါ..."
ကလေးတောင်းဆိုတာအကုန်လုပ်ပေးမယ်ဆိုပေမယ့်ဒီတစ်ခုတော့မပါဘူးကလေးငယ် .. ကိုယ် တောင်းပန်ပါတယ် ။ ကလေးငယ်ကိုပြန်မလွတ်နိုင်လို့ ။ သို့သော်တဖက်မှာလဲ ဇိုင်း ဆီကအဖြေကိုမျှော်လင့်စွာစောင့်စားနေတဲ့ကလေးမို့ မီးစင်ကြည့်ကရမည် မဟုတ်လျှင် ကလေးငယ်ရဲ့ငြိုငြင်တာကိုခံရလိမ့်မယ် ။
" ကလေး အခုကအရမ်းမှောင်နေပြီ အိမ်ကဆန်းတစ်ဝါးဝါးနဲ့ရှာရခက်မှာ ပြီးတော့ကိုယ်ကဒဏ်ရာကြီးနဲ့ဆိုတော့လေ..."
ဒဏ်ရာက ဇိုင်း အတွက်အပ်ပေါက်ရာလောက်ပဲဆိုပေမယ့် အရမ်းနာနေတဲ့ပုံစံမျိုးနဲ့လိမ်ပြောလိုက်သည်။ ဇိုင်း သိသည် ကြင်နာတတ်တဲ့ကလေးငယ်က ဇိုင်း အဲ့လိုပြောလိုက်ရင် ဘယ်ပြန်ဖြေမလဲဆိုတာကိုပေါ့ ။
" ဟုတ်သားပဲနော် ဒဏ်ရာကအကြီးကြီးပဲကို သုသု ကလဲကိုယ်ဖြစ်ချင်တာပဲပြောလိုက်မိတယ် တောင်းပန်ပါတယ်နော် ။ ကိုကိုသက်သာသလိုနားနေပါ သုသု ဘေးမှာစောင့်နေပေးမယ်နော် "
စောနကအိမ်ပြန်ချင်တယ်ပြောတဲ့ကလေးကအခုတော့ ဇိုင်း ဒဏ်ရာကိုစိတ်ပူလို့စောင့်နေပေးမယ်တဲ့လား။ အဲ့လောက်မဖြူစင်ပါနဲ့လားကလေးရယ် .. ကိုယ်ကျင်လည်ခဲ့တဲ့လောကကြီးက ကလေးငယ် ထင်သလောက်မရိုးစင်းဘူး ။
" ကိုကို့မှာဖုန်းပါလားဟင်.."
" ဟမ်! ဖုန်းလား မပါခဲ့ဘူးကလေးရဲ့"
*ထပ်လိမ်မိပြန်ပီကလေးငယ်*
" သုသု ကအရမ်းပေါ့တာပဲ ဖုန်းကိုတစ်လမ်းလုံးဂိမ်းဆော့လာတာ အခုတော့ကောင်းရော ဖုန်းအားတစ်စက်မှမရှိတော့ဘူး ... ဟူးး အခုချိန်ဆို ကိုဇော် နဲ့ မမနိူး တို့စိတ်ပူနေကြတော့မှာ "
ကလေး ပါးစပ်ကယောက်ကျားလေးတစ်ယောက်နာမည်ခေါ်လိုက်သည်မို့ ဇိုင်း စိတ်တွေထူပူပီး ကိုယ်ထဲကသွေးတွေပြောင်းပြန်လှန်သွားသလားထင်ရသည်။ သွေးကြောတွေထောင်လာသည်အထိ လက်သီးကိုကျစ်ကျစ်စုတ်ထားမိသည်။
ဒါကိုမသိတဲ့ဒင်းလေးကတော့ ဘာဆက်လုပ်ရမလဲပဲတွေးနေလေရဲ့။
" ကလေးကိုယ့်ကိုယုံတယ်မလား "
ထိုသို့မေးတော့ သူ့ရဲ့မျက်တောင်ရှည်လေးတွေကိုပုတ်ခတ်ကာမော့ကြည့်ရင်းခေါင်းညှိမ့်ပြသည်။
" အဲ့ဒါဆို ဒီညဒီမှာပဲအိပ်လိုက်တော့ မနက်ကျမှထပ်စဉ်းစားရအောင် ကလေးစိတ်ချလက်ချအိပ်လိုက်နော်... ကလေးကို ကိုယ်ဘာမှထိခိုက်အောင်မလုပ်ဘူး .."
စောနကတည်းက ဒီကလေးအိပ်ချင်သလိုဖြစ်နေတာ သတိထားမိတယ်။
" လာ ကလေး ဒီမှာအိပ်နော်"
ဇိုင်း ပြောရင်းနဲ့ကလေးခေါင်းအုံးစေရန် ခြေထောက်ဆင်းပေးလိုက်သည်။ စကားနားထောင်တဲ့ကလေးက ဇိုင်း ပေါင်ပေါ်လာလှဲသည်။ဇိုင်း အပေါ်ကုတ်ကိုချွတ်ပြီး ကလေးကိုယ်ပေါ်ခြုံပေးထားလိုက်သည်။
သုသု ကိုယ်တိုင်ကလဲပင်ပန်းလို့အရမ်းအိပ်ချင်နေပြီ ညလဲနက်နေပြီမို့ ထိုလူကိုယုံကြည်ပြီးသူ့ပေါင်ပေါ်လှဲချလိုက်သည်။ သုသု အိပ်ပျော်ခါနီး သုသု ရဲ့ကိုယ်ပေါ်ကိုအရမ်းနွေးတဲ့အ၀တ်တစ်ထည်လွှမ်းခြုံလာသည်။ သုသု သိသည် ။ ဒါကိုကိုခြုံပေးတဲ့အကျီတစ်ထည်ဆိုတာ ဒီအ၀တ်လေးကနွေးထွေးပြီး သုသု အတွက်ပိုလုံခြုံသည်ဟုခံစားရပြီး ခဏအကြာ သုသု အိပ်စက်ခြင်းဆီသို့....။
ဇိုင်း ပေါင်ပေါ်ကိုစိတ်ချလက်ချနဲ့ နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက်အိပ်ပျော်နေသော ကလေးကိုအမြတ်တနိုးကြည့်နေမိသည်။
* အခုလိုပဲ အမြဲတမ်းယုံကြည်ပြီးကိုယ့်ဘေးမှာပဲနေပါကလေးငယ် .. ကိုယ့်ရဲ့အချစ်တွေပြည့်နေတဲ့ရင်ခွင်က..ကလေးအတွက်အနွေးဓာတ်ရစေပါမယ် *
ထိုစဉ်ဘောင်းဘီအိတ်ထဲကဖုန်းရဲ့တုန်ခါသံကြောင့် မျက်မှောင်ကျုံ့မိသည်။ အကြောင်းမှာ ကလေးအခုမှအိပ်ပျော်သွားသည်မလား။
တဖက်စောင်းအိပ်နေတဲ့ ကလေးရဲ့နားလေးကိုလက်တစ်ဖက်ဖြင့်အုပ်ပြီး ဖုန်းပြန်ဖြေလိုက်သည်။
" ပြော "
"Boss ..အခြေနေတွေကတော့အကုန်ငြိမ်သွားပါပြီ လုပ်ကြံတဲ့ကောင်တွေလဲကျနော်ဖမ်းထားပြီးပြီ အခု Boss ဘယ်မှာလဲဗျ ကျနော်တို့အခုလာခဲ့ပါ့မယ်"
" ငါက *** မှာ မင်းတို့လာရင် Home Car တစ်စီးပါမောင်းလာခဲ့ ပြီးတော့မင်းတို့လာရင်အသက်ရှုသံကလွဲရင် ဘာသံမှမထွက်စေနဲ့ ထွက်တဲ့ကောင်သေမယ် !!"
*ဒီကောင်ကွာ ငါ့ ကလေးအိပ်နေတာကို တော်ပါသေးရဲ့ကလေးမနိုးသေးလို့ နိုးရင်တော့လား မင်းတို့သေဖို့သာပြင် *
တဖက်က ကျော်ထက်နဲ့၀န ကြောင်သွားသည်။
ရုတ်တရက်ကြီး Boss ဘာဖြစ်သွားတာလဲ လုပ်ကြံသူတွေလဲမိနေပြီပဲကို Boss ဘာကိုစိုးရိမ်နေတာလဲပေါ့ ?
( AN/သူ့ကလေးပေါက်စ အိပ်နေလို့ဟေးး😂 )
ဇိုင်း ဖုန်းပြောပြီးတာနဲ့ ကလေးနှဖူးပေါ်ကျနေတဲ့ဆံပင်လေးတွေကို သပ်တင်ပေးရင်း ကိုယ့်ကိုယ်ကိုပြုံးမိသည်။
ဇိုင်းဇာတ်ဇာတ်ဇော် ဆိုတဲ့နာမည်နဲ့တင် စီးပွားရေးလောကတစ်ခုလုံးကြောက်ပြီး မော်မကြည့်ရဲတဲ့ဦးဇိုင်းဆိုသူက အခုတော့ သူစိုးရိမ်နေတာက ဒီကလေးလေးအိပ်ရေးပျက်မှာကိုတော့စိုးသည်တဲ့လား။
ပုံမှန်ဆိုရင် ၃ နာရီလောက်မောင်းရတဲ့ခရီးကို ဦးဇိုင်း လူတွေက မိနစ်၃၀နဲ့တင်ရောက်လာကြသည်။ ကျော်ထက် သူ့ Boss ပြောထားသလိုရောက်ပြီ ဟုသာမက်ဆေ့ပို့ပြီး Home Car အနားတွင်စောင့်နေလိုက်သည်။
မှိန်ပြပြမီးရောင်ထဲကနေတစ်ရွေ့ရွေ့လျှောက်လာသည့် အရိပ်လေးတစ်ခုကိုမြင်သည်နှင့် Boss မှန်းတန်းသိတဲ့အတွက် ကျော်ထက်နဲ့၀န အပြင်တခြားလူတွေကိုခေါင်းငုံ့ကြိုဆိုကြသည်။
အနားရောက်သည်နှင့် သူ့Bossလက်ထဲကအိပ်ပျော်နေသော ကလေးကိုကြည့်မိသည်။
မိန်းကလေးမဟုတ်မှန်းသိပေမယ့် ယောက်ကျားလေးတစ်ယောက်ကမိန်းကလေးထက်ပင်ပိုလှနေပါ့လားဟုတွေးလိုက်မိသည်။ ထိုကောင်လေးအားတယုတယချီထားသော Boss ဖြစ်သူကြောင့် အားလုံးအံအားသင့်ကုန်ကြသည်။
ကျော်ထက် သည် Boss အနားမှာနေတာသည်မှာနှစ်အတော် ကြာနေသော်လဲ Boss သည် မိန်းကလေးဖြစ်စေ ယောက်ကျားလေးဖြစ်စေ ဘယ်သောအခါမှလှည့်၍ပင်မကြည့်။ သူ့ကိုချည်းကပ်တဲ့မိန်းကလေးတွေကိုလဲရှိသည်ဟုပင်မထင် အနားပင်အကပ်မခံ။
မတော်တဆ မိန်းကလေးတစ်ယောက်နဲ့ထိမိရင်တောင် ရွံသလိုမျက်နှာမျိုးနဲ့ ချက်ချင်းရေချိုးပြစ်တဲ့အထိကိုအထိမခံတာပါ အခုကပြန်ပေးဆွဲလာတာလားလို့ စဉ်းစားရင်လဲဆရာချီထားပုံကဘယ်သူ့မှမထိရဆိုတဲ့ တန်ဖိုးကြီးအရာတစ်ခုလိုမို့ပို၍အံသြကုန်သည်။
ဇိုင်း အဆင်သင့်ဖွင့်ထားတဲ့ကားတံခါးပေါ် ဖြည်းဖြည်းချင်းတတ်ပြီး ဆိုဖာပေါ်အသာလေးထိုင်လိုက်သည်။ ကလေးငယ်ကိုဘေးမှာရှိတဲ့မွေ့ယာပေါ်ချသိပ်လို့ရပေမယ့်နိုးသွားမှာစိုးလို့ ဇိုင်း မချချင်၍ ဒီအတိုင်းလေးပဲချီထားလိုက်သည်။
စံအိမ်တော်ရောက်သည်နှင့်အိမ်တော်ထိန်းအပါအ၀င် အကုန်တန်းစီကာစောင့်ကြိုနေသည်။ ဇိုင်း အိပ်နေတဲ့ကလေးလေးကို အသာမွေ့ပြီးကားပေါ်ကဆင်းလာသည်။ ကလေးငယ်က ဘယ်လောက်တောင်အိပ်ချင်နေလဲမသိ ..တလမ်းလုံးလဲအိပ်နေလိုက်တာ။
အခုလဲကြည့် စံအိမ်ရောက်လို့ ဇိုင်း ပွေ့ခေါ်တဲ့အချိန်ထိကို အိပ်လို့ကောင်းတုန်းပဲ။ ဇိုင်း လက်ထဲအပူပင်ကင်းစွာနဲ့အိပ်ပျော်နေတဲ့ ကလေးကိုကြည့်ပြီးအလိုလိုပြုံးမိသည်။ အေးလွန်းတဲ့ရာသီဥတုကြောင့်လားမသိ ကလေးငယ် သည် ဇိုင်းလက်မောင်းပေါ်ကနေ ပိုတိုးပြီးရင်ဘတ်နားထိမျက်နှာလေးအပ်လို့ ကိုယ်လေးကျုံထားသည်။
အသည်းယားစရာကောင်းအောင်ရင်ခွင်ထဲတိုးဝင်နေတဲ့ကလေးငယ်ကိုအချမ်းသက်သာစေရန်ပိုတိုးလို့ဖက်ကာအပေါ်ထပ်အခန်းဆီထွက်လာလိုက်သည်။ အောက်တွင်ကျန်ခဲ့သည့်အိမ်တော်ကလူတွေအားလုံးကြပ်သေသေပြီး အံအားသင့်နေကြသည်။
ဇိုင်း အပေါ်ထပ်ကအခန်းထဲရောက်သည်နှင့် ကလေးကိုယ်လေးကိုညင်ညင်သာသာချပြီးလှဲအိပ်စေတယ်။
* တကယ့်ကို..ကလေးတစ်ယောက်လိုအပြစ်ကင်းစင်ပြီးချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်တာကွာ အိပ်ပျော်နေတာတောင်ဆူနေတဲ့နှုတ်ခမ်းလေးကိုအသဲယားလိုက်တာနော် *
အေးလွန်းလို့ပါးလေးတွေနီရဲနေတာလေးကဆွဲဖဲ့ပြစ်ချင်စရာလေး ။ ဘေးစောင်းလေးအိပ်နေတဲ့ ကလေးငယ်ဟာ ပါးဖောင်းဖောင်းလေးနှင့်ချစ်ဖို့ကောင်းသလို အပေါ်ကမိုးကြည့်လျှင်ရှည်လျှားပြီးလှပတဲ့မျက်တောင်ရှည်လေးတွေကပန်ချီကားတစ်ချပ်လိုပင်ကြည့်မဝဖြစ်စေသည် ။ ဇိုင်း ဟာ ကလေးငယ်အားတခဏကြည့်ပြီးအပြင်သို့ပြင်ထွက်လာခဲ့သည် ။
" အိမ်ထောင်ထိန်းအပါအ၀င်အကုန်သေချာနားထောင်အပေါ်ထပ်မှာအိပ်နေတဲ့သူကမင်းတို့ရဲ့သခင်လေးပဲသူ့ကိုနာကျင်အောင်မလုပ်မိစေနဲ့။ သူ့ကိုစိတ်အနှောက်ယှက်ဖြစ်အောက်တစ်ယောက်လုပ်ရင်အကုန်သေဖို့သာပြင်ထား နာစလည်လား !! "
ဇိုင်း ရဲ့ အမိန့်ရာဇသံကြောင့် အလုပ်သမားတွေမှာပင် မလှုပ်ရဲချေ။
" အိမ်တော်ထိန်းကြီး ကျွန်တော့်ဘေးကအခန်းကိုသေချာသန့်ရှင်းပြီးအပြင်အဆင်အားလုံးကိုအဖြူရောင်သုံးပါ ပြီးတော့ ကလေးငယ် နဲ့လိုက်ဖက်မယ့်အ၀တ်အစားအပြင်တစ်ခြားအသုံးအဆောင်ပါအဆင်သင့်ပြင်ထားပါ"
အားလုံးကိုမှာစရာရှိတာမှာပြီးတာနဲ့ထွက်သွားခိုင်းလိုက်သည်။
"၀န နဲ့မင်းက ကလေးနဲ့ပက်သတ်တဲ့အကြောင်းအရာတွေစုံစမ်း မွေးထဲကအခုချိန်ထိ အပ်တစ်ချောင်းမျှမကျန်ခဲ့စေနဲ့အဓိကသူ့မှာချစ်သူရည်းစား ရှိ မရှိသိချင်တယ် မနက်ဖြန်မနက်အကုန်လိုချင်တယ် "
" ဟုတ်ကဲ့ပါ Boss "
" ကျော်ထက် မင်းက ကလေးနဲ့ပါလာတဲ့အဖွဲ့ထဲက ကိုဇော် ဆိုတဲ့ကောင်အကြောင်းစုံစမ်း သူနဲ့ဘယ်လိုပက်သတ်လဲ အကုန်"
"ဟုတ်ကဲ့ပါ ဒါနဲ့ Bossဒဏ်ရာအတွက် ဒေါက်တာကိုဖုန်းဆက်ခေါ်လိုက်ရမလား"
" နေ နေ မခေါ်နဲ့တော့ အဲ့လောက်ထိမလိုဘူး မနက်ကျရင်သာဆေးသေတ္တာပြင်ထားလိုက်"
ပြောပြီးတာနဲ့ကလေးအိပ်နေတဲ့အခန်းလေးဆီပြန်တတ်လာခဲ့သည်။
"Goodnight baby"
နှဖူးလေးကိုအသာလေးဖွနမ်းပြီးဆိုဖာပေါ်မှာလှဲပြီးကလေးမျက်နှာလေးကြည့်ရင်း အိပ်ပျော်သွားသည်။
______________________________________________________________
#VOTE - CM ပေးခဲ့ရမယ်နော် ချစ်တယ် ❤
#
#Moewathan... ❤
______________________________________________________________
Zawgyi...
>>>>>>>>
.
.
သုသု အသံထြက္ၿပီးကိုယ့္ကိုယ္ကိုအားေပး၍
ထိုလူ၏က်ယ္သီးကိုတစ္လုံးခ်င္းျဖဳတ္ေနေတာ့သည္။
က်ယ္သီးတစ္လုံးျဖဳတ္ၿပီးတိုင္းျမင္ရတဲ့ ေတာင့္တင္းေနေသးႂကြက္သားေတြေၾကာင့္ ေယာက္က်ား မိန္းမ ထိေတြ႕မႈ႕မရွိဖူးတဲ့ သုသု အတြက္ အရမ္းရွက္စရာျဖစ္ေနခဲ့သည္ ။ သို႔ေသာ္ လက္ရွိမွာ ထို႔လူဒဏ္ရာက အေရးႀကီးသည္မဟုတ္လား ထို႔ေၾကာင့္ အက်ီခြၽတ္ၿပီးတာနဲ႕ ဗိုက္ေအာက္ဖက္မွာရွိေနတဲ့ ဒဏ္ရာကိုစစ္ၾကည့္လိုက္သည္ ။
"ဟူးးး ေတာ္ပါေသးရဲ႕ ဒဏ္ရာကအရမ္းအႀကီးႀကီးမဟုတ္လို႔ အဲ့ေလာက္ဆိုရင္ေတာ့ သုသု ပါလာတဲ့ေဆး နဲ႕ ဒဏ္ရာနည္းနည္းသက္သာေအာင္ေဆးထည့္ေပးမယ္ေနာ္ "
တစ္ေယာက္တည္းေရ႐ြတ္ကာေျပာၿပီး ဒဏ္ရာကိုပရင္ဆုံးပိုးသတ္ရန္အတြက္ ဂြမ္းတို႔ၿပီးသန႔္စင္ေပးေတာ့ ထိုလူစပ္လို႔ထင္တယ္ မ်က္ေမွာင္က်ဳံၿပီးတြန႔္ခနဲျဖစ္သြားတယ္။ ေဇသုတ သည္ ကိုယ္တိုင္ကငယ္႐ြယ္တဲ့ကေလးတစ္ေယာက္မို႔ ဒီလိုဒဏ္ရာကိုေသခ်ာလုပ္ေပးေနရင္း ေနာက္ထပ္မနာက်င္ေစရန္အတြက္ႏႈတ္ခမ္းေလးနဲ႕ေလမႈတ္ေပးရင္းလုပ္ေပးေနသည္ ။
"အရမ္းစပ္ၿပီးနာေနလားဟင္.. သုသု ကတစ္ခါမွမလုပ္ဖူးလို႔ပါ ၿပီးေတာ့ ဒီေလာက္ႀကီးတဲ့ဒဏၤရာလဲတစ္ခါမွမျမင္ဖူးဘူး ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္ ...သုသု ဒီ့ထက္ပိုလုပ္တတ္ခဲ့ရင္ ကိုကို႔အနာ နည္းနည္းပိုသက္သာမွာ"
ပြောရင်းမျက်ရည်လေး၀ဲရင်း သုသု စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနမိသည္။
သုသု ရဲ႕ နဂိုတည္းက စိတ္ရင္းေလးက အရမ္းျဖဴစင္ၿပီး သနားၾကင္နာတတ္သူမို႔ အခုလို အေျခေနမွာ ျဖစ္နိုင္ရင္ သုသု ထိုလူရဲ႕ဒဏ္ရာကို ျမန္ျမန္သက္သာေစခ်င္ပါသည္ ။ ဒဏ္ရာကိုပိုးသတ္ၿပီးတာနဲ႕ ပါလာတဲ့ေဆးကိုေသခ်ာထည့္ေပးလိုက္သည္ ။
ဒဏ္ရာကႀကီးတာမို႔နာက်င္တာမ်ိဳးမျဖစ္ေစရန္ ပါလာတဲ့ကိုက္ခဲေပ်ာက္ေဆးတစ္လုံးေဖာက္ၿပီးလက္ထဲထည့္ကာ သူ႕ေက်ာလြယ္အိတ္ထဲမွာပါလာတဲ့ေရဗူးနဲ႕အတူထုတ္တိုပ္ရန္ျပင္ၿပီးမွ တစ္ခုေတြးမိသြားသည္ ။
"ဟိုေလ ဒီေရဗူးနဲ႕ေရက သုသု ေသာက္ၿပီးသားဆိုေပမယ့္တကယ္သန႔္ပါတယ္ .. ကိုကို အခုေဆးေသာက္ရမွာမို႔လို႔ မ႐ြံပဲေသာက္လိုက္ေနာ္ ဒီနားမွာေရလဲရွာလို႔မရမွာဆိုေတာ့ေလ..."
ေျပာၿပီးတာနဲ႕ ေဆးကို ထိုလူ႕ႏႈတ္ခမ္း၀မွာေတ့ၿပီး ေရတိုက္ေတာ့အလိုက္သင့္ေလးပဲေသာက္သည္။ ေသာက္ၿပီးအေတာ္ၾကာေတာ့ လြန့္လူးကာမ်က္ေမွာင္စုက်ဳံ႕လွ်က္ ထိုလူသတိရလာခဲ့သည္။ ထိုလူရဲ႕လႈပ္ရွားမႈ႕ေတြကို သုသု ေသခ်ာလိုက္ၾကည့္ေနမိသည္ ။ ထိုလူသည္ မ်က္လုံးႏွစ္လုံးပြက့္လာတာနဲ႕ သုသု ကို ႏြေးေထြးတဲ့မ်က္လုံးေတြနဲ႕စိုက္ၾကည့္ကာၿပဳံးျပလာသည္ ။
သူၿပဳံးျပတဲ့ခဏမွာ သုသု အနည္းငယ္အံအားသင့္သြားသည္။
တိုက္ဆိုင္တာလား ကံတရားလားမသိေပမယ့္ ထိုလူၿပဳံးလိုက္သည္ႏွင့္ေပၚလာတဲ့ပါးခ်ိဳင့္ေလးမွာလဲသုသု ႏွင့္အတူတူပဲျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ ႐ုတ္တရက္မို႔ သုသု လဲျပန္ၿပဳံးျပမိသည္။
နိုးလာတည္းက ခိူလူရဲ႕အၾကည့္ႏွင့္ လႈပ္ရွားမႈ႕အားလုံးက ဂ႐ုတစိုက္ရွိၿပီး ရန္လိုျခင္း မုန္းတီးျခင္းမရွိပဲ သေဘာေကာင္းတဲ့လူတစ္ေယာက္လိုပဲမို႔ သုသု ကိုယ္တိုင္စိတ္ေအးသြားရသည္ ။
သူက ဒဏ္ရာနဲ႕မို႔ အျမင္မေတာ္လို႔ကယ္ထားလိုပ္ေပမယ့္ နိုးလာမွ သုသု ကို တစ္ခုခုလုပ္မွာကိုေတာ့ေၾကာက္တယ္ .. အခုသာ သူတစ္ခုခုလုပ္ရင္ေတာင္ ဘယ္သူမွလာမကာ္နိုက္တဲ့အေျခေနမဟုတ္လား ။ ဒါေပမယ့္အခုေတာ့ စိတ္ခ်ရပါၿပီ ဘာလို႔ဆို ထိုလူ႕မ်က္ႏွာမွာ သုသု ကို အႏၱာရယ္ေပးမယ့္အရိပ္ေယာင္မေတြ႕တာမို႔ ။
ပုံမွန္ဆိုလူစိမ္းဆိုေၾကာက္တတ္တဲ့ သုသုဟာထိုလူကိုေတာ့ထူးျခားစြာမေၾကာက္လန့္ခဲ့ေပ အဲ့အစား သူ႕အနားမွာရွိေနရင္ပင္လုံၿခဳံတယ္လို႔ခံစားေနရတာေၾကာင့္စိတ္ခ်ေနလိုက္သည္။
" ဟူးး ေတာ္ပါေသးရဲ႕ အခုလိုသတိရလာၿပီဆိုေတာ့ နည္းနည္းျဖစ္ျဖစ္သက္သာလိုေပါ့ေနာ္"
သုသု ေမးလိုက္ေတာ့ သူကေခါင္းညိမ့္ၿပဳံးျပၿပီး စကားေျပာလာသည္။
" အင္း သက္သာတယ္ကေလး ဒါနဲ႕ ကေလးနာမည္ဘယ္လိုေခၚလဲ "
" ဟုတ္ကဲ့ သုသု နာမည္က ေဇသုတ လို႔ေခၚပါတယ္ဗ် "
သုသု သည္ သူ႕ရဲ႕နဂိုေဖာ္ေ႐ြတဲ့ပုံစံေလးႏွင့္ေပါ့ပါးစြာၿပဳံးျပ၍ျပန္ေျဖလိုက္သည္ ။
ဇိုင္း သည္ သူ႕ေရွ႕မွာရွိေနတဲ့ ကေလးေလးဆီကေနအၾကည့္မေ႐ႊ႕နိုင္ပဲ ထိုအတိုက္းၿပဳံးလွ်က္ပင္စိုက္ၾကည့္ေနမိသည္ ။
* နာမည္ေလးနဲ႕လူေလးကလိုက္ဖက္လြန္းေလာက္ေအာင္ ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တာ *
ထိုကေလးငယ္ရဲ႕ နဂိုျဖဴဝင္းတဲ့အသားရည္ဟာ ဒီေနရာလို မီးေရာင္မရွိပဲ လေရာက္ျဖာက်ေနတဲ့အခ်ိန္မွာေတာင္ ႏူးညံ့တဲ့အသားအရည္ေလးက လွပလြန္းသည္ ။ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့မ်က္ႏွာေလးအျပင္ ၾကည္ျပာေရာင္မ်က္ဆံမ်က္လုံးဝိုင္းဝိုင္းေလးေတြႏွင့္ မ်က္ေတာင္ရွည္ႀကီးေတြသတိမထားပဲမေနနိုင္ေခ် ။ ဒါ့အျပင္ သြားစြယ္ေလးေတြထိေအာင္ၿပဳံးလိုက္တိုင္းေပၚလာတဲ့ပါးခ်ိဳင့္ေလးကဒီလူႀကီးရဲ႕ႏွလုံးသားကိုအေသသတ္ဖို႔ထိမ်ားေတြးထားသလားကြယ္ ။
ကေလးငယ္သိရဲ႕လား မင္းေလးရဲ႕မ်က္ဝန္းေလးေတြက ကိုယ္ျမင္ဖူးသမွ်လူေတြအားလုံးနဲ႕ႏွိုင္းယွဥ္မရေအာင္ျဖဴစင္လြန္းတယ္ ။ ကိုယ္ခံယူထားဖူးတယ္ .. ဒီကမၻာေပၚမွာ ရလိုမႈ႕မရွိျဖဴစင္တဲ့လူဆိုတာရွိေတာ့မွာမဟုတ္သလို ကိုယ့္အတြက္လဲရွိလာမွာမဟုတ္ဘူးလို႔ ဒါေပမယ့္ ကိုယ္ခံယူခ်က္မွားေနေၾကာင္း မင္းေလးကသက္ေသျပနိုင္ခဲ့တယ္ ။ ဒီအခ်ိန္ ဒီလိုေနရာမွာ ဒီလိုကံၾကမၼာနဲ႕အတူေတြ႕ဆုံရတာ ကိုယ္နဲ႕မင္းေလးရဲ႕ေရစက္ပဲ ။
ကိုယ္မင္းကိုပိုင္ဆိုင္ခ်င္တယ္ ။
အဲ့လိုေတြးလိုက္တိုင္း ေပါက္ထြက္မတတ္အခုန္ျမန္ေနတဲ့ ကိုယ့္ႏွလုံးသားကေရာဘာအတြက္လဲ။ ၾကည့္ရတာ ကိုယ့္ႏွလုံးသားရဲ႕ပိုင္ရွင္ကိုေတြ႕ၿပီထင္ပါရဲ႕။
ျမင္ျမင္ခ်င္းအခ်စ္ဆိုတာကို ကိုယ္အယုံၾကည္မရွိဘူး အခုေတာ့ လက္ခံမွျဖစ္ေတာ့မယ္ကေလးငယ္ ... ကိုယ္မင္းေလးကိုခ်စ္တယ္ .. ျမတ္နိုးတယ္ .. အၿမဲတမ္းအတြက္ ကိုယ့္အပိုင္ျဖစ္ေစခ်င္တယ္ ။
ဒါေၾကာင့္ ကိုယ္မင္းကိုလြတ္ေပးလိုက္ဖို႔မျဖစ္နိုက္ေတာ့ဘူး .. မင္းေလးကိုယ့္အနားကေနထြက္သြားဖို႔မစဥ္းစားပါနဲ႕ ကိုယ္ထြက္သြားခြင့္ေပးမွာမဟုတ္လို႔ ။ အဲ့တာက အတၱဆိုရင္ မင္းေလးနဲ႕မွျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ကိုယ့္အခ်စ္ရဲ႕အတၱ ။
Flash back. လြန္ခဲ့တဲ့ နာရီတုန္းက ?
>>>>>>>>>>
.
.
ဇိုင္း သည္ စံအိမ္ထဲမွာေနရတာဟာ သူ႕အတြက္စိတ္မၾကည္လင္ျဖစ္လာတာေၾကာင့္ ၿမိဳ႕လည္ေခါင္မွာ Hotel နဲ႕အတူတြဲရက္ပင္ဖြင့္ထားတဲ့ Sky bar ကိုထြက္လာခဲ့သည္ ။ ထိုေနရာေရာက္တာႏွင့္ ေက်ာ္ထက္ႏွင့္ဝန အျပင္သက္ေတာ္ေစာင့္အဖြဲ႕နဲ႕အတူ VVIP ဆိုတဲ့ ဇိုင္း အတြက္သီးသန႔္မွာထားတဲ့အထပ္ကိုဓာတ္ေလွကားဆီကေနတတ္သြားလိုက္သည္ ။
လြတ္လပ္မႈ႕နဲ႕စည္းစိမ္ကိုဝိုင္နဲ႕အတူခံစားရင္း မွန္ View ကေန အျပင္ဘက္ၿမိဳ႕ျပရဲ႕အလွကိုၾကည့္ကာ ဝိုင္ တစ္လုံးၿပီးတစ္လုံးေသာက္ေနေတာ့သည္ ။ ဇိုင္း ဟာ သူဘယ္ေလာက္ပဲ ဆိုးသြမ္းမူး႐ူးေနပါေစ မိန္းမကိစၥနဲ႕ပက္သတ္ၿပီးလုံးဝကင္းရွင္းသည္ ။
နာရီအေတာ္ၾကာေသာ္ ..
အျပင္းစားဝိုင္ပုလင္းေတြကုန္ေအာင္ေသာက္ၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာ ဇိုင္း တို႔အဖြဲ႕ျပန္ရန္အတြက္ ေအာက္ကိုဆင္းလာခဲ့သည္ ။
ေလွကားအထြက္ေရာက္သည္ႏွင့္ အလစ္ေခ်ာင္းတိုက္ခိုက္တဲ့လူတစ္စုနဲ႕ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။ အကုန္ရႈန္းရင္းဆန္ခတ္ျဖစ္ေနခ်ိန္မွာ တဖက္က လုပ္ႀကံသူ ေနာက္ထပ္လူအေယာက္၂၀ခန႔္ထပ္တိုး၍တိုက္ခိုက္ၾကသည္။ ပုံမွန္အခ်ိန္ဆိုဒီလူေတြအကုန္လုံးကို ဇိုင္း တစ္ေယာက္တည္းနဲ႕တင္ရွင္းနိုင္ေပမယ့္ အေပၚမွာေသာက္လာတဲ့ ၀ိုင်အစွမ်းကြောင့် အျမင္ေတြေ ဝါးၿပီး ႐ုတ္တရက္၀င္လာတဲ့ ဓားကိုသတိမျပဳမိ၍ ဇိုင္း ဗိုက္ကိုရွပ္ထိသြားသည္။
ေက်ာ္ထက္ နဲ႕ ဝန သည္အေျခေနမဟန္မွန္းသိ၍ ဇိုင္း အားအရင္ေျပးေစသည္။ ဓားဒဏ္ရာေၾကာင့္ေျပးလာတဲ့ ဇိုင္း ေနာက္ကိုလူ၅ေယာက္ထပ္မနဲလိုက္လံရွာေဖြၾကသည္။ နာရီအေတာ္ၾကာေအာင္ ေရွာင္တိမ္းေျပးရင္း ေျပးမိေျပးရာ ေျပးရင္းနဲ႕ေမွာင္မည္းေနတဲ့ တိုက္ပ်က္အိမ္အိုႀကီးနားတြင္ခဏနားေနလိုက္သည္။
ဗိုက္ကဒဏ္ရာကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ အနက္ႀကီးမဟုတ္ အေပၚယံသာျဖစ္လို႔သိပ္မနာက်င္၍ ဇိုင္း ထိုအိမ္ပ်က္ႀကီးရဲ႕ေထာင့္တစ္ေနရာမ်ာ ထိုင္ခ်ကာ ဇိုင္း အိပ္ကပ္ထဲမွာပါလာတဲ့ စီးကရက္ကိုခဲကာ ခဏမွိန္းေနလိုက္သည္။
ထိုစဥ္...အသံတစ္ခုၾကားလိုက္တာေၾကာင့္ ဇိုင္း လက္ထဲမွာကိုင္လက္စဓားကိုက်စ္က်စ္စုတ္ၿပီးေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္သည္ ။
ဒါေပမယ့္ ေတြ႕လိုက္ရတဲ့ျမင္ကြင္းက .းေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ မဟုတ္ဘူး.... ေကာင္မေလးေတြထက္ကို ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ကေလးေလးတစ္ေယာက္။ ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္ငိုမဲ့မဲ့ေလးျဖစ္ေနသည္။
တဆိတ္..... ဒီကေလးေလးကေတာ္ေတာ္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလြန္းသည္။ဒူးႏွစ္ဖက္ပိုက္လွ်က္ထိုင္ၿပီးေၾကာက္ေနရွာသူေလး။ တကယ္ပါ ... ဇိုင္း မ်က္စိေရွ႕က ခေလးေလးကေျပာျပစရာမရွိေလာက္ေအာင္ ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလြန္းလို႔ကို ဇိုင္း မ်က္ေတာင္မခတ္တမ္းၾကည့္မိသည္။
ေၾကာက္႐ြံ႕ေနတာေတာင္ ေတာက္ပေနတဲ့မ်က္၀န္းတစ္စုံ အဲ့မ်က္၀န္းေပၚမွာေနရာယူထားတဲ့ မ်က္ေတာင္ရွည္ေလး ။ ထိလုမတတ္လွပတဲ့မ်က္ခုံးေလးနဲ႕ဘာဆိုးေဆးမွခ်ယ္မထားတဲ့ ပန္းေရာင္ႏႈတ္ခမ္းဆီလႊာဖူးဖူးေလး။
သူေလးကိုၾကည့္ေနရင္း ႐ုတ္တရက္ေခြးအူသံေတြေၾကာင့္သတိျပန္၀င္လာသည္။မိုးလဲအေတာ္ခ်ဳပ္ေနၿပီးကိုး။ ဒီကေလးၾကည့္ရတာ လူသူမရွိေတာ့တာမို႔ ေတာ္ေတာ္ေၾကာက္ေနတယ္ထင္တယ္။
ဇိုင္း ထိုကေလးအနား သြားလို႔ရေပမယ့္ အခုလက္ရွိ ဇိုင္း ပုံစံနဲ႕ဆို ဒီကေလး ပိုေၾကာက္သြားမွာစိုးတာေၾကာင့္... ဇိုင္း ထိုကေလးကို အနားလာေစေအာင္ ႀကံလိုက္သည္.....။
"ဟင္းးး ဟင္းးးးး"
ဇိုင္း အဖ်ားတတ္သလိုအသံေလးညည္းလိုက္တယ္။ ဒါကိုဒင္းေလးက သရဲေျခာက္ပါတယ္ဆိုၿပီးေအာ္ငိုပါေလေရာ။
ဇိုင္း မွာထိထားတဲ့ဒဏ္ရာကမနာပဲ ေၾကာက္အားႀကီးၿပီးေအာ္ငိုေနတဲ့ ဒီကေလးကိုၾကည့္ၿပီးရင္ထဲကအလိုလိုနာလာသည္။
သူေလးကိုအျပင္ထြက္ၿပီးေထြးေပြ႕ထားခ်င္စိတ္ေတြတဖြားဖြား ...ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္လက္ရွိဒဏ္ရာနဲ႕ဆိုဒီကေလးေၾကာက္သြားမွာအေသအခ်ာပင္မို႔မနည္းထိန္းထားရသည္။
ဇိုင္း ေနာက္ထပ္ညည္းသံတစ္ခ်ိဳ႕ထပ္ျပဳလိုက္သည္။
"ေမေမ ေဖေဖ သားကိုမထားးခဲ့ပါနဲ႕...."
အဲ့ဒီ့ေတာ့မွ.. သူေလးကိုယ့္အနားျဖည္းျဖည္းခ်င္းေရာက္လာတယ္.. သူ အနားေရာက္ၿပီမွန္းသိလိုက္တာမို႔ ဇိုင္း ေမ့ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး လက္ထဲမွာကိုင္ထားတဲ့ဓားကို ခ်က္ခ်င္းထိုကေလးမျမင္ေအာင္ဝွက္လိုက္သည္။
" ဒီမွာဗ် ဒီမွာ တစ္ခုခုျဖစ္ေနတာလား သုသု ဘာကူညီေပးရမလဲဟင္"
အနားနားကပ္ၿပီးေျပာလိုက္တဲ့ ဒီခေလးေလး အသံေလးကလက္ရွိမွာ ဇိုင္း ခႏၱာကိုယ္မွာရွိတဲ့နာက်င္မႈ႕ေတြကိုယူပစ္လိုက္သလို ေပ်ာက္ကြယ္သြားေလာက္ေအာင္ပင္။ ဒါေပမယ့္ ဒီကေလးဘာဆက္လုပ္မလဲဆိုတဲ့ အေတြးနဲ႕ ဇိုင္း ဆက္ၿပီးေမ့ခ်င္ေယာင္ေဆာင္လိုက္သည္။
ခဏၾကာေတာ့ သူရဲ႕ေသးသြယ္ေသာလက္ေခ်ာင္းေလးေတြနဲ႕ ဇိုင္း ဒဏ္ရာေပၚတင္ထားတဲ့လက္ေတြကိုဖယ္လိုက္သည္။
ဇိုင္း သတိထားမိတယ္ သူလက္ေလးတုန္ေနသလိုပဲ ။
*က်စ္ ဒီကေလးေသြးျမင္ၿပီးေၾကာက္ေနတာကိုး ...အဲ့တာမ်ားဘာလိုဆက္လုပ္ေနတာလဲကြာ ..မင္းအဲ့လိုတုန္ေနေတာ့ကိုယ္ဘယ္လိုၾကည့္ရက္နိုင္မွာလဲကေလးရယ္။*
" ဟူးးး မတတ္နိုင္ဘူး သုသု မလုပ္ရင္ ဒီကိုကိုေသသြားလိမ့္မယ္..."
* အားးးး ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တာကြာ ကိုကိုတဲ့လား ကေလးေလးရယ္ *
ဒီေလာက္ေၾကာက္ေနတာေတာင္ တစ္ေယာက္တည္းစကားေတြေျပာရင္း သူမ်ားအသက္ကိုရေအာင္ကယ္မယ္ဆိုတဲ ့ျဖဴစင္တဲ့ဒီကေလးရဲ႕စိတ္ဓာတ္ေလးကိုခ်ီးက်ဴးရမလား။
အျပစ္တင္ရမလားမသိေတာ့ဘူး။ တကယ္လို႔သာ သူ႕ေနရာမွာ တျခားလူဆိုးတစ္ေယာက္သာဆိုရင္ ဒီ ကေလးဘယ္လိုလုပ္မလဲ ဟူးးး ေတြးရင္းနဲ႕ေတာင္ ရင္ေမာလိုက္တာကြာ...*
ဒဏ္ရာကိုေဆးထည့္ရင္း ပြစိပြစိေျပာေနတဲ့ကေလးကို ဇိုင္း ခိုးၾကည့္ရင္းအခ်စ္ပိုေနသည္။
သူသည္သူ႕အာ႐ုံနဲ႕သူမို႔ ဇိုင္း ခိုးၾကည့္သည္ကိုမသိ ။ ဒဏ္ရာေဆးထည့္ၿပီးသည္ႏွင့္ သူ႕လြယ္အိတ္ေလးထဲက ပါလာတဲ့ေဆးနဲ႕ေရဘူးကိုယူၿပီးေဆးကိုတစ္လုံးခ်င္းေဖာက္၍ တိုက္ရန္ျပင္လိုက္ၿပီးမွ တစ္ခုခုကိုသတိရသြားဟန္ျဖစ္ေျပာလာသည့္ စကားေၾကာင့္ ဇိုင္း မသိမသာက်ိတ္ၿပဳံးမိသည္။
သူေျပာတာက....။
*သူေသာက္ၿပီးသားေရေပမယ့္ သန႔္ရွင္းပါတယ္တဲ့...မေသာက္ခ်င္ရင္ေတာင္ေဆးေသာက္ရမွာမို႔ေသာက္ပါတဲ့ေလ*
ဒီကေလးေတာ့ ဇိုင္း မေသာက္ဘူးလို႔သာျငင္းရင္ အတင္းမရရေအာင္တိုက္မယ့္သေဘာမွာရွိတယ္။ေဆးေသာက္ၿပီးၿပီမို႔ ဇိုင္း ေမ့ခ်င္ေယာင္ေဆာင္မေနေတာ့ပဲသူေလးနဲ႕စကားေျပာရန္ထလာသည္။
Flash Back End"
.
.
ဇိုင္း ဒူးတစ္ဖက္ေထာင္၍ထိုင္ေနရာကေနတင္မေလြေခြခ်ိတ္ထိုင္ကာ ကေလးငယ္အားစကားစေျပာလိုက္သည္...။
" ကေလး ကိုယ့္ကိုမေၾကာက္နဲ႕ေနာ္ ကိုယ္က ကေလးကိုထိခိုက္ေအာင္မလုပ္ပါဘူး "
" ဟုတ္ သုသု မေၾကာက္ပါဘူး "
" အင္း မေၾကာက္နဲ႕ေနာ္ .. ဒါနဲ႕ကေလးကဘယ္မွာေနတာလဲ ဒီဇာတိေတာ့မဟုတ္ေလာက္ဘူးထင္တယ္ "
ထိုအခါ သုသု သည္ ဇိုင္း နဲ႕အတူပင္ တင္ပေလြခ်ိတ္ထိုင္ကာျပန္ေျဖလိုက္သည္ ။
" ဟုတ္တယ္ ကိုကို .. သုသု ကဒီဇာတိကမဟုတ္ပါဘူး သုသုတို႔အဖြဲ႕ကဒီမွာပရဟိတလာလုပ္တာေလ ေရာက္တာေတာ့နည္းနည္းေလးၾကာၿပီ "
" ေအာ္ ကေလးက ဒီနားကိုဘယ္လိုလုပ္ကြဲထြက္လာတာလဲ.. လမ္းေပ်ာက္ေနတာလား "
" မဟုတ္ဘူး သုသုတို႔ တည္းတဲ့ေနရာကဒီေနရာနဲ႕ ဆိုရင္နည္းနည္းေတာ့ေဝးတယ္ ဆရာေတြနဲ႕လာတာ သုသု ႐ူးေပါက္ခ်င္လို႔ခနေလးသြားလိုက္တာျပန္ထြက္လာေတာ့ဆရာတို႔ကိုမေတြ႕ေတာ့ဘူး ဟင့္ ..သုသု ..အဟင့္.. ေၾကာက္လို႔ ..ဟိုးးနားကမီးတိုင္ေလးမွာထိုင္ေနတာ အီးဟီးဟီးး "
ကေလးေၾကာက္လို႔ထင္တယ္ ေျဖရင္းနဲ႕ကိုငိုေနေတာ့တာပဲ။ အခုသူ႕ပုံစံေလးက ဇိုင္း ေမးတာကို ျပန္ေျဖတာနဲ႕မတူပဲနဲ႕ အေမရိုက္မွာစိုးလို႔ေျဖရွင္းခ်က္ေပးေနသလိုပဲ ။ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ကေလးငယ္ ကို ၾကည့္ကာ ဇိုင္း မွာ ငိုရခက္ ရယ္ရခက္ျဖစ္ေနသည္။
" ကေလးရယ္ မငိုပါနဲ႕ တိတ္ တိတ္ေနာ္ ကိုယ္ရွိတယ္.. မေၾကာက္နဲ႕ေနာ္ ကိုယ္ကေလးအနားမွာရွိရင္ကေလးဘာမွမျဖစ္ေစရဘူးေနာ္ တိတ္ တိတ္ "
" အဟင့္ ဟင့္ ဟုတ္ "
အငိုတိတ္ကာရွိုက္ေလးသံသဲ့သဲ့ႏွင့္ျပန္ေျဖလာတာေၾကာင့္ ကေလးေခ်ာ့နည္းေလးကအဆင္ေျပသြားရသည္ ၿပီးမွ ဇိုင္း ထိုကေလးငယ္ကိုထပ္ေမးသည္ ။
" ကေလးစပ္စုတယ္လို႔မထင္နဲ႕ေနာ္ ကေလးဇာတိကဘယ္ကလဲ ကေလးမိဘေတြကေရာ "
" သုသု က ေဖေဖနဲ႕ေမေမ မရွိထဲက ေဒၚေဒၚတို႔နဲ႕ ရန္ကုန္မွာေနတာေလ "
၀မ်းနည်းနေတဲ့အသံလေးနဲ့ပြောလာတဲ့သူလေးရဲ့စကားအဆုံး ဇိုင္း စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားရင္း
ေမးလိုက္မိတဲ့သူ႕ကိုယ္သူပဲက်ိန္ဆဲေနမိတယ္။
" အာ sorry ကေလးကိုယ့္ေၾကာင့္အေဟာင္းေတြအသစ္ျဖစ္ကုန္ၿပီ "
" ရပါတယ္ စိတ္မေကာင္းမျဖစ္ပါနဲ႕ သုသု အဆင္ေျပပါတယ္ .. ဒါနဲ႕ေလ သုသု ကိုကို႔ ဆီက အကူညီတစ္ခုေလာက္ေတာင္းလို႔ရမလား ဟင္ "
" ရတာေပါ့ ကေလးရဲ႕ေျပာ ကိုယ္ ဘာလုပ္ေပးရမလဲ ကေလးႀကိဳက္တာေျပာလို႔ရတယ္ "
" သုသု ဘာမွမလိုခ်င္ပါဘူး ဟိုေလ ကိုကိုသက္သာရင္ေလ သုသုကိုတည္းတဲ့ေနရာကိုလိုက္ရွာေပးလို႔ရမလားဟင္ .. သုသု တစ္ေယာက္တည္းသြားရွာရမွာေမွာင္လဲေမွာင္ေနၿပီးဆိုေတာ့ေၾကာက္လို႔ အဲ့ဒါ..."
ကေလးေတာင္းဆိုတာအကုန္လုပ္ေပးမယ္ဆိုေပမယ့္ဒီတစ္ခုေတာ့မပါဘူးကေလးငယ္ .. ကိုယ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ ။ ကေလးငယ္ကိုျပန္မလြတ္နိုင္လို႔ ။ သို႔ေသာ္တဖက္မွာလဲ ဇိုင္း ဆီကအေျဖကိုေမွ်ာ္လင့္စြာေစာင့္စားေနတဲ့ကေလးမို႔ မီးစင္ၾကည့္ကရမည္ မဟုတ္လွ်င္ ကေလးငယ္ရဲ႕ၿငိဳျငင္တာကိုခံရလိမ့္မယ္ ။
" ကေလး အခုကအရမ္းေမွာင္ေနၿပီ အိမ္ကဆန္းတစ္ဝါးဝါးနဲ႕ရွာရခက္မွာ ၿပီးေတာ့ကိုယ္ကဒဏ္ရာႀကီးနဲ႕ဆိုေတာ့ေလ..."
ဒဏ္ရာက ဇိုင္း အတြက္အပ္ေပါက္ရာေလာက္ပဲဆိုေပမယ့္ အရမ္းနာေနတဲ့ပုံစံမ်ိဳးနဲ႕လိမ္ေျပာလိုက္သည္။ ဇိုင္း သိသည္ ၾကင္နာတတ္တဲ့ကေလးငယ္က ဇိုင္း အဲ့လိုေျပာလိုက္ရင္ ဘယ္ျပန္ေျဖမလဲဆိုတာကိုေပါ့ ။
" ဟုတ္သားပဲေနာ္ ဒဏ္ရာကအႀကီးႀကီးပဲကို သုသု ကလဲကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တာပဲေျပာလိုက္မိတယ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္ ။ ကိုကိုသက္သာသလိုနားေနပါ သုသု ေဘးမွာေစာင့္ေနေပးမယ္ေနာ္ "
ေစာနကအိမ္ျပန္ခ်င္တယ္ေျပာတဲ့ကေလးကအခုေတာ့ ဇိုင္း ဒဏ္ရာကိုစိတ္ပူလို႔ေစာင့္ေနေပးမယ္တဲ့လား။ အဲ့ေလာက္မျဖဴစင္ပါနဲ႕လားကေလးရယ္ .. ကိုယ္က်င္လည္ခဲ့တဲ့ေလာကႀကီးက ကေလးငယ္ ထင္သေလာက္မရိုးစင္းဘူး ။
" ကိုကို႔မွာဖုန္းပါလားဟင္.."
" ဟမ္! ဖုန္းလား မပါခဲ့ဘူးကေလးရဲ႕"
*ထပ္လိမ္မိျပန္ပီကေလးငယ္*
" သုသု ကအရမ္းေပါ့တာပဲ ဖုန္းကိုတစ္လမ္းလုံးဂိမ္းေဆာ့လာတာ အခုေတာ့ေကာင္းေရာ ဖုန္းအားတစ္စက္မွမရွိေတာ့ဘူး ... ဟူးး အခုခ်ိန္ဆို ကိုေဇာ္ နဲ႕ မမနိူး တို႔စိတ္ပူေနၾကေတာ့မွာ "
ကေလး ပါးစပ္ကေယာက္က်ားေလးတစ္ေယာက္နာမည္ေခၚလိုက္သည္မို႔ ဇိုင္း စိတ္ေတြထူပူပီး ကိုယ္ထဲကေသြးေတြေျပာင္းျပန္လွန္သြားသလားထင္ရသည္။ ေသြးေၾကာေတြေထာင္လာသည္အထိ လက္သီးကိုက်စ္က်စ္စုတ္ထားမိသည္။
ဒါကိုမသိတဲ့ဒင္းေလးကေတာ့ ဘာဆက္လုပ္ရမလဲပဲေတြးေနေလရဲ႕။
" ကေလးကိုယ့္ကိုယုံတယ္မလား "
ထိုသို႔ေမးေတာ့ သူ႕ရဲ႕မ်က္ေတာင္ရွည္ေလးေတြကိုပုတ္ခတ္ကာေမာ့ၾကည့္ရင္းေခါင္းညွိမ့္ျပသည္။
" အဲ့ဒါဆို ဒီညဒီမွာပဲအိပ္လိုက္ေတာ့ မနက္က်မွထပ္စဥ္းစားရေအာင္ ကေလးစိတ္ခ်လက္ခ်အိပ္လိုက္ေနာ္... ကေလးကို ကိုယ္ဘာမွထိခိုက္ေအာင္မလုပ္ဘူး .."
ေစာနကတည္းက ဒီကေလးအိပ္ခ်င္သလိုျဖစ္ေနတာ သတိထားမိတယ္။
" လာ ကေလး ဒီမွာအိပ္ေနာ္"
ဇိုင္း ေျပာရင္းနဲ႕ကေလးေခါင္းအုံးေစရန္ ေျခေထာက္ဆင္းေပးလိုက္သည္။ စကားနားေထာင္တဲ့ကေလးက ဇိုင္း ေပါင္ေပၚလာလွဲသည္။ဇိုင္း အေပၚကုတ္ကိုခြၽတ္ၿပီး ကေလးကိုယ္ေပၚၿခဳံေပးထားလိုက္သည္။
သုသု ကိုယ္တိုင္ကလဲပင္ပန္းလို႔အရမ္းအိပ္ခ်င္ေနၿပီ ညလဲနက္ေနၿပီမို႔ ထိုလူကိုယုံၾကည္ၿပီးသူ႕ေပါင္ေပၚလွဲခ်လိဳက္သည္။ သုသု အိပ္ေပ်ာ္ခါနီး သုသု ရဲ႕ကိုယ္ေပၚကိုအရမ္းႏြေးတဲ့အ၀တ္တစ္ထည္လႊမ္းၿခဳံလာသည္။ သုသု သိသည္ ။ ဒါကိုကိုၿခဳံေပးတဲ့အက်ီတစ္ထည္ဆိုတာ ဒီအ၀တ္ေလးကႏြေးေထြးၿပီး သုသု အတြက္ပိုလုံၿခဳံသည္ဟုခံစားရၿပီး ခဏအၾကာ သုသု အိပ္စက္ျခင္းဆီသို႔....။
ဇိုင္း ေပါင္ေပၚကိုစိတ္ခ်လက္ခ်နဲ႕ ႏွစ္ႏွစ္ခ်ိဳက္ခ်ိဳက္အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ ကေလးကိုအျမတ္တနိုးၾကည့္ေနမိသည္။
* အခုလိုပဲ အၿမဲတမ္းယုံၾကည္ၿပီးကိုယ့္ေဘးမွာပဲေနပါကေလးငယ္ .. ကိုယ့္ရဲ႕အခ်စ္ေတြျပည့္ေနတဲ့ရင္ခြင္က..ကေလးအတြက္အႏြေးဓာတ္ရေစပါမယ္ *
ထိုစဥ္ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲကဖုန္းရဲ႕တုန္ခါသံေၾကာင့္ မ်က္ေမွာင္က်ဳံ႕မိသည္။ အေၾကာင္းမွာ ကေလးအခုမွအိပ္ေပ်ာ္သြားသည္မလား။
တဖက္ေစာင္းအိပ္ေနတဲ့ ကေလးရဲ႕နားေလးကိုလက္တစ္ဖက္ျဖင့္အုပ္ၿပီး ဖုန္းျပန္ေျဖလိုက္သည္။
" ေျပာ "
"Boss ..အေျခေနေတြကေတာ့အကုန္ၿငိမ္သြားပါၿပီ လုပ္ႀကံတဲ့ေကာင္ေတြလဲက်ေနာ္ဖမ္းထားၿပီးၿပီ အခု Boss ဘယ္မွာလဲဗ် က်ေနာ္တို႔အခုလာခဲ့ပါ့မယ္"
" ငါက *** မွာ မင္းတို႔လာရင္ Home Car တစ္စီးပါေမာင္းလာခဲ့ ၿပီးေတာ့မင္းတို႔လာရင္အသက္ရႈသံကလြဲရင္ ဘာသံမွမထြက္ေစနဲ႕ ထြက္တဲ့ေကာင္ေသမယ္ !!"
*ဒီေကာင္ကြာ ငါ့ ကေလးအိပ္ေနတာကို ေတာ္ပါေသးရဲ႕ကေလးမနိုးေသးလို႔ နိုးရင္ေတာ့လား မင္းတို႔ေသဖို႔သာျပင္ *
တဖက္က ေက်ာ္ထက္နဲ႕၀န ေၾကာင္သြားသည္။
႐ုတ္တရက္ႀကီး Boss ဘာျဖစ္သြားတာလဲ လုပ္ႀကံသူေတြလဲမိေနၿပီပဲကို Boss ဘာကိုစိုးရိမ္ေနတာလဲေပါ့ ?
( AN/သူ႕ကေလးေပါက္စ အိပ္ေနလို႔ေဟးး😂 )
ဇိုင္း ဖုန္းေျပာၿပီးတာနဲ႕ ကေလးႏွဖူးေပၚက်ေနတဲ့ဆံပင္ေလးေတြကို သပ္တင္ေပးရင္း ကိုယ့္ကိုယ္ကိုၿပဳံးမိသည္။
ဇိုင္းဇာတ္ဇာတ္ေဇာ္ ဆိုတဲ့နာမည္နဲ႕တင္ စီးပြားေရးေလာကတစ္ခုလုံးေၾကာက္ၿပီး ေမာ္မၾကည့္ရဲတဲ့ဦးဇိုင္းဆိုသူက အခုေတာ့ သူစိုးရိမ္ေနတာက ဒီကေလးေလးအိပ္ေရးပ်က္မွာကိုေတာ့စိုးသည္တဲ့လား။
ပုံမွန္ဆိုရင္ ၃ နာရီေလာက္ေမာင္းရတဲ့ခရီးကို ဦးဇိုင္း လူေတြက မိနစ္၃၀နဲ႕တင္ေရာက္လာၾကသည္။ ေက်ာ္ထက္ သူ႕ Boss ေျပာထားသလိုေရာက္ၿပီ ဟုသာမက္ေဆ့ပို႔ၿပီး Home Car အနားတြင္ေစာင့္ေနလိုက္သည္။
မွိန္ျပျပမီးေရာင္ထဲကေနတစ္ေ႐ြ႕ေ႐ြ႕ေလွ်ာက္လာသည့္ အရိပ္ေလးတစ္ခုကိုျမင္သည္ႏွင့္ Boss မွန္းတန္းသိတဲ့အတြက္ ေက်ာ္ထက္နဲ႕၀န အျပင္တျခားလူေတြကိုေခါင္းငုံ႕ႀကိဳဆိုၾကသည္။
အနားေရာက္သည္ႏွင့္ သူ႕Bossလက္ထဲကအိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ ကေလးကိုၾကည့္မိသည္။
မိန္းကေလးမဟုတ္မွန္းသိေပမယ့္ ေယာက္က်ားေလးတစ္ေယာက္ကမိန္းကေလးထက္ပင္ပိုလွေနပါ့လားဟုေတြးလိုက္မိသည္။ ထိုေကာင္ေလးအားတယုတယခ်ီထားေသာ Boss ျဖစ္သူေၾကာင့္ အားလုံးအံအားသင့္ကုန္ၾကသည္။
ေက်ာ္ထက္ သည္ Boss အနားမွာေနတာသည္မွာႏွစ္အေတာ္ ၾကာေနေသာ္လဲ Boss သည္ မိန္းကေလးျဖစ္ေစ ေယာက္က်ားေလးျဖစ္ေစ ဘယ္ေသာအခါမွလွည့္၍ပင္မၾကည့္။ သူ႕ကိုခ်ည္းကပ္တဲ့မိန္းကေလးေတြကိုလဲရွိသည္ဟုပင္မထင္ အနားပင္အကပ္မခံ။
မေတာ္တဆမိန္းကေလးတစ္ေယာက္နဲ႕ထိမိရင္ေတာင္ ႐ြံသလိုမ်က္ႏွာမ်ိဳးနဲ႕ ခ်က္ခ်င္းေရခ်ိဳးျပစ္တဲ့အထိကိုအထိမခံတာပါ အခုကျပန္ေပးဆြဲလာတာလားလို႔ စဥ္းစားရင္လဲဆရာခ်ီထားပုံကဘယ္သူ႕မွမထိရဆိုတဲ့ တန္ဖိုးႀကီးအရာတစ္ခုလိုမို႔ပို၍အံၾသကုန္သည္။
ဇိုင္း အဆင္သင့္ဖြင့္ထားတဲ့ကားတံခါးေပၚ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းတတ္ၿပီး ဆိုဖာေပၚအသာေလးထိုင္လိုက္သည္။ ကေလးငယ္ကိုေဘးမွာရွိတဲ့ေမြ႕ယာေပၚခ်သိပ္လို႔ရေပမယ့္နိုးသြားမွာစိုးလို႔ ဇိုင္း မခ်ခ်င္၍ ဒီအတိုင္းေလးပဲခ်ီထားလိုက္သည္။
စံအိမ္ေတာ္ေရာက္သည္ႏွင့္အိမ္ေတာ္ထိန္းအပါအ၀င္ အကုန္တန္းစီကာေစာင့္ႀကိဳေနသည္။ ဇိုင္း အိပ္ေနတဲ့ကေလးေလးကို အသာေမြ႕ၿပီးကားေပၚကဆင္းလာသည္။ ကေလးငယ္က ဘယ္ေလာက္ေတာင္အိပ္ခ်င္ေနလဲမသိ ..တလမ္းလုံးလဲအိပ္ေနလိုက္တာ။
အခုလဲၾကည့္ စံအိမ္ေရာက္လို႔ ဇိုင္း ေပြ႕ေခၚတဲ့အခ်ိန္ထိကို အိပ္လို႔ေကာင္းတုန္းပဲ။ ဇိုင္း လက္ထဲအပူပင္ကင္းစြာနဲ႕အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ ကေလးကိုၾကည့္ၿပီးအလိုလိုၿပဳံးမိသည္။ ေအးလြန္းတဲ့ရာသီဥတုေၾကာင့္လားမသိ ကေလးငယ္ သည္ ဇိုင္းလက္ေမာင္းေပၚကေန ပိုတိုးၿပီးရင္ဘတ္နားထိမ်က္ႏွာေလးအပ္လို႔ ကိုယ္ေလးက်ဳံထားသည္။
အသည္းယားစရာေကာင္းေအာင္ရင္ခြင္ထဲတိုးဝင္ေနတဲ့ကေလးငယ္ကိုအခ်မ္းသက္သာေစရန္ပိုတိုးလို႔ဖက္ကာအေပၚထပ္အခန္းဆီထြက္လာလိုက္သည္။ ေအာက္တြင္က်န္ခဲ့သည့္အိမ္ေတာ္ကလူေတြအားလုံးၾကပ္ေသေသၿပီး အံအားသင့္ေနၾကသည္။
ဇိုင္း အေပၚထပ္ကအခန္းထဲေရာက္သည္ႏွင့္ ကေလးကိုယ္ေလးကိုညင္ညင္သာသာခ်ၿပီးလွဲအိပ္ေစတယ္။
* တကယ့္ကို..ကေလးတစ္ေယာက္လိုအျပစ္ကင္းစင္ၿပီးခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တာကြာ အိပ္ေပ်ာ္ေနတာေတာင္ဆူေနတဲ့ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုအသဲယားလိုက္တာေနာ္ *
ေအးလြန္းလို႔ပါးေလးေတြနီရဲေနတာေလးကဆြဲဖဲ့ျပစ္ခ်င္စရာေလး ။ ေဘးေစာင္းေလးအိပ္ေနတဲ့ ကေလးငယ္ဟာ ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလးႏွင့္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းသလို အေပၚကမိုးၾကည့္လွ်င္ရွည္လွ်ားၿပီးလွပတဲ့မ်က္ေတာင္ရွည္ေလးေတြကပန္ခ်ီကားတစ္ခ်ပ္လိုပင္ၾကည့္မဝျဖစ္ေစသည္ ။ ဇိုင္း ဟာ ကေလးငယ္အားတခဏၾကည့္ၿပီးအျပင္သို႔ျပင္ထြက္လာခဲ့သည္ ။
" အိမ္ေထာင္ထိန္းအပါအ၀င္အကုန္ေသခ်ာနားေထာင္အေပၚထပ္မွာအိပ္ေနတဲ့သူကမင္းတို႔ရဲ႕သခင္ေလးပဲသူ႕ကိုနာက်င္ေအာင္မလုပ္မိေစနဲ႕။ သူ႕ကိုစိတ္အႏွောက္ယွက္ျဖစ္ေအာက္တစ္ေယာက္လုပ္ရင္အကုန္ေသဖို႔သာျပင္ထား နာစလည္လား !! "
ဇိုင္း ရဲ႕ အမိန့္ရာဇသံေၾကာင့္ အလုပ္သမားေတြမွာပင္ မလႈပ္ရဲေခ်။
" အိမ္ေတာ္ထိန္းႀကီး ကြၽန္ေတာ့္ေဘးကအခန္းကိုေသခ်ာသန႔္ရွင္းၿပီးအျပင္အဆင္အားလုံးကိုအျဖဴေရာင္သုံးပါ ၿပီးေတာ့ ကေလးငယ္ နဲ႕လိုက္ဖက္မယ့္အ၀တ္အစားအျပင္တစ္ျခားအသုံးအေဆာင္ပါအဆင္သင့္ျပင္ထားပါ"
အားလုံးကိုမွာစရာရွိတာမွာၿပီးတာနဲ႕ထြက္သြားခိုင္းလိုက္သည္။
"၀န နဲ႕မင္းက ကေလးနဲ႕ပက္သတ္တဲ့အေၾကာင္းအရာေတြစုံစမ္း ေမြးထဲကအခုခ်ိန္ထိ အပ္တစ္ေခ်ာင္းမွ်မက်န္ခဲ့ေစနဲ႕အဓိကသူ႕မွာခ်စ္သူရည္းစား ရွိ မရွိသိခ်င္တယ္ မနက္ျဖန္မနက္အကုန္လိုခ်င္တယ္ "
" ဟုတ္ကဲ့ပါ Boss "
" ေက်ာ္ထက္ မင္းက ကေလးနဲ႕ပါလာတဲ့အဖြဲ႕ထဲက ကိုေဇာ္ ဆိုတဲ့ေကာင္အေၾကာင္းစုံစမ္း သူနဲ႕ဘယ္လိုပက္သတ္လဲ အကုန္"
"ဟုတ္ကဲ့ပါ ဒါနဲ႕ Bossဒဏ္ရာအတြက္ ေဒါက္တာကိုဖုန္းဆက္ေခၚလိုက္ရမလား"
" ေန ေန မေခၚနဲ႕ေတာ့ အဲ့ေလာက္ထိမလိုဘူး မနက္က်ရင္သာေဆးေသတၱာျပင္ထားလိုက္"
ေျပာၿပီးတာနဲ႕ကေလးအိပ္ေနတဲ့အခန္းေလးဆီျပန္တတ္လာခဲ့သည္။
"Goodnight baby"
ႏွဖူးေလးကိုအသာေလးဖြနမ္းၿပီးဆိုဖာေပၚမွာလွဲၿပီးကေလးမ်က္ႏွာေလးၾကည့္ရင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္။
______________________________________________________________
#VOTE - CM ေပးခဲ့ရမယ္ေနာ္ ခ်စ္တယ္ ❤
#
#Moewathan... ❤
______________________________________________________________