After my dreaming,i woke with this fear
Düşümden sonra,bu korkuyla uyandım,
What am i leaving when i'm done here?
Burada bitmiş olduğumda geride ne bırakıyorum?
Korkarak kapıyı çaldım kapıyı suratıma kapatıcağını biliyordum neredeyse bir aydır benden kaçıyor hatta geçen gün yanına gittiğimde sapık var diye bağırmıştı.
Ve şu aptal uzaklaştırma emri.O dilekçe yüzünden iki kere hapse girdim Katy her seferinde şeytani bir gülümsemeyle polis aracına bindirilmemi seyretti.Belliydi benden umudu kaybetmişti benden cidden nefret ediyor.
Ama şu an ona ihtiyacım var eğer bugün kapıyı açmazsa yarın benim için olmayacak.
Kapıyı açmasıyla yüzüme kapatması bir oldu"Defol git buradan"
"Yardımına ihtiyacım var Katy lütfen'
"Aylar önce beni kandırırken yardıma ihtiyacın yoktu şimdi defol git"
"Katy ben üzgünüm lütfen kapıyı aç"
"Eğer gitmezsen polisi arıcam seni özlemişlerdir"
"Katy lütfen sana ihtiyacım var nefes alamıyorum"
"Git uyuşturucu iç umrumda değil" onu gerçekten de kaybettim.
"Amy ve babam hakkında sana anlatmam gereken şeyler var Katy ölüyorum"
"Ne Amy ne baban ne de sen umrumda değil defol git Cameron iyi olucağını düşündüm ama sen her zaman zavallının tekisin"
"Katy lütfen" alnımı kapıya yasladım.
"Git buradan Cameron bir aydır yaptığın gibi karanlığında boğul umrumda değilsin artık"
Gözlerim kızarmaya başladı bugün yanımda olmalı yarın herşey için geç olacaktı."Katy lütfen"
"Polisi arıyorum"
"Gerçekten gitmemi istiyor musun Katy gidersem herşey daha kötü olacak bunu biliyorsun değil mi bugün neler yaşadığım biliyor musun ölüyorum Katy sen haklıydın susmak insanı daha kötü yaparmış.Lütfen kapıyı aç şu an güvendiğim tek insan sensin senin yanında kendimi güvenli hissediyorum"
"Güvendiğin insan bir ay önce öldü şimdi gidebilirsin" Kapıyı açmıyacağını beni karanlığa attığını anladım.
"Herşey için özür dilerim Katy son olarak senden asla nefret etmedim sana her zaman değer verdim hoşçakal garip kız zavallı çocuk gidiyor lütfen o gün resmimi çektiğin zaman giydiklerini giy ilk ve son buluşmamız aynı olsun"
Arabayla evden uzaklaştığımda nereye gideceğimi ne yapacağımı kesinleştiremiyordum o sırada annem aradı "Anne ne oldu iyisin değil mi?"
"Cameron kaç baban seni polise şikayet etti kaç oğlum"
"Ne yaptı"
"Polis peşinde Cameron kaç beni düşünme ben iyi olucam"
"Anne ben üzgünüm herşey için"
"Kendine dikkat et Cameron"
Sonum gelmişti bunu hissediyordum polis peşimdeydi uyuşturucu krizim tuttu herkes beni terk etti.
Artık benim için yarın öldü.
***
Annemin bağırmasıyla uyandım aşağı kattan kavga sesleri geliyordu.Buna alıştım artık her saat başı kavga ediyorlardı.
"Bunu nasıl yaparsın" diye acıyla bağırdı annem yorgana tekme atarak hızlıca yataktan kalkıp merdivenlere koştum
Korktuğum şey olmuştu onlar buradaydı sanki gurur verici bir şey yapıyormuşcasına gülümseyip Amy elini sıkı sıkı tutuyordu.
Bittiğim gün geldi.
Üçüde bana döndü "Cameron odana çık" ağlamaktan kızaran gözlerle bana baktı annem.
"Burada ne oluyor"
"Odana git bebeğim" annem beni çekiştirmeye başladı kollarından kurtulup o adamın karşısına dikildim.
"Ne yaptığını sanıyorsun"
Alayla gülümsedi "Bilmediğini söyleme Cameron,Amy bana dün herşeyi bildiğini söyledi" Amy'e döndüğümde korkuyla bana baktı.
"Senin oğlun olduğum için kendimden nefret ediyorum"
Tokat attı sanki suçlu taraf benmişim gibi davranıyordu.Sanki onun sevgilisini elinden alıp kızı ben hamile bırakmışım gibi.
"Benden ne istedin ben senin oğlunum hatırladın mı sen küçükken benim kahramanımdın,senin gibi bir babam var diye herkese hava atardım ve her gün tanrıya teşekkür ederdim benim babam olduğun için"
Annem yine beni çekiştirmeye başladı "Bırak beni anne söyleyeceklerim daha bitmedi"
Tekrardan ona döndüm "Hayatımı mahvettin,kahramanım maskesini çıkardı"Amy ve annem ağlıyordu o adam ise sakin bir şekilde beni dinliyordu.
"Sizi o gün gördükten sonra ne yaptım biliyor musun katilim ile tanıştım" tek kaşını kaldırıp merakla bana baktı
"Herkes Amy yüzünden uyuşturucuya başladığımı sanıyor ama hayır ben kahramanım yüzünden başladım"
"Cameron" annem korkuyla bana baktı
"Üzgünüm anne"
"Duydun mu oğluna bak o bir bağımlı" dedi o adam annem hala korkuyla bana bakıyordu.
"Senin yüzünden acılar çektim senin, yüzünden ölüyorum,söylesinize şimdi mutlu musunuz"
Merdivene oturup başımı ellerimin arasına alıp dizlerimin üstüne kapanıp ağlamaya başladım aynı bir çocuk gibi acılar içinde boğuşan sinir ve uyuşturucu krizi tutan zavallı bir çocuk gibi.
"Defolun evimden" diye çıkıştı annem
"Burası senin değil benim evim siz ikiniz defolup gidin" sinirle kafamı kaldırıp onlara baktım bizi bizim evimizden kovmuyordu değil mi?
"Amy ile burada yaşamaya karar verdik büyük ve geniş bir ev bebeğimiz için iyi olur" söylediği her kelime içimde ki karanlığı daha da koyulaştırıyordu.
"O-o hamilemi" annem sarsılarak bir adım geri gitti
"Evet,şimdi eşyalarınızı toplayın ve gidin"
Birden içinde olduğum karanlık daha çok siyaha büründü o an neden boşlukta olduğumu anladım.Benim ölme nedenim onlardı.
Ve o an artık kaybedecek bir şeyimin kalmadığını anladım.
Hızla yerde ki cam parçasını alıp tam göğsüne batırdım korkmadan yada pişman olmadan cam parçasını hareket ettirdim öfke gözlerimi karartmıştı.O adam yere düştü.Annem ve Amy çığlık attı.Elimde ki kanla kaplı olan cam parçasını yere atıp elimde ki kana baktım.
"Üzgünüm anne" annem bana sıkıca sarıldı "Ben kötü biri değilim"
"Cameron git" dedi ağlayarak "Sen iyi bir çocuksun ama şimdi gitmelisin arabamın anahtarlarını al ve arkadaşına git"
"Seni geberticem Cameron yaptığının cezasını çok iyi şekilde çekeceksin" diye zar zor konuştu "Zavallı bir bağımlısın"
Gözlerimi açtığımda sinirle direksiyona yumruk attıdım.Kaybetmiştim herkesi ve herşeyi.
Susmak hiçbir zaman çözüm değil hiçbir zaman.
Ben artık bir ölüyüm yarın benim için artık yok.
Elimde ki uyuşturucu paketine baktım.Bu zavallıya sadece zavallı bir ölüm yakışabilir.Kolumu sıvayıp lastiği koluma bağladım.
Üzgünüm anne küçük oğlun seni yüz üstü bırakıyor.
Üzgünüm Black o lanet listene giriyorum ablan gibi seni bırakıp gidiyorum.
Yolcu koltuğuna baktım ona aşık olduğumu fark ettiğim ilk yer burasıydı şu an Katy burada olup aptal olduğumu söylemesine ihtiyacım var ama yoktu.
Galiba Sky bana iyilik etmişti öldüğümde Katy benden nefret edecekti bir kez daha zavallı olduğumu düşünecekti ama üzülmeyecekti bu iyiydi bir kez daha değer verdiği birini kaybetme hissi yaşamıyacaktı.
Derin bir nefes alıp şirangayı koluma sapladım.Ölümün kanıma işlediğini hissettim.Ölümümü hissettim.
Gözlerimi kapatıp ölümün gelmesini bekledim.
"Anne ben çok kötü birşey yaptım"
Korkuyla bana bakıp elinde ki bezi tezgaha bırakıp yanıma oturdu "Ne yaptın oğlum"
"Aşık oldum...yanlış kişiye aşık oldum"
Derin bir nefes verdi "Beni korkuttun Cameron"elini dizime koyup güven verircesine sıktı "Bebeğim unutma aşk zaten yanlışların en büyüğü şimdi söyle bakalım kim o kız"
"Duygularım karmakarışık anne o bana iyi geliyor ama şimdi beni öldürüyor onun için sadece yardım ettiği kişiyim benden nefret ediyor ve birde çakma bir engel var"
"Katy değil mi o kız" şaşkınlıkla dona kaldım belli miydi yoksa annelik iç güdüsü dedikleri şey tam olarak bu muydu.
"S-sen nasıl...çok mu belli oluyor"
Sıcak bir gülümsemeyle gülümsedi"Ben bir anneyim oğlum, Amy bile bakmadığın gibi ona bakıyordun,hep onun hakkında konuşuyordun,ailesini fazla tanımadığız halde bizi onlara gitmeye zorladın ve en sevdiğim ne zaman Taylor ile güzel bir çift olduğunu desem hemen sinirlenip yanımdan gidiyordun"
"Taylor ile sevgili değiller yalan söylemiştim"
"Onu da anladım hangi kız gecenin bir vakti gelip sevgilisi hakkında konuşmak için arkadaşına bakmaya gelir ki"
"Bekle Katy bize mi geldi"
"Anne tavsiyesi o duygularını saklamakta iyi ama gözlerinde ki bakışı saklayamaz"
"Ne yani Katy benden....o benden nefret ediyor anne"
"O seni sevdiğini anlamıyor oğlum dediğin gibi o seni yardım ettiği çocuk olarak gören duvarlar örmüş" elini omzuma koydu "Senin o duvarları yıkman lazım"
Kötü giden hayatımda annem bir umut ışığı yakmıştı içimde.
Eğer Sky herşeyi mahvetmeseydi ona olan hislerimi baloda anlatacaktım ama şimdi ona olan hislerimle toprağa gidiyorum.
Tanrım umarım Katy o lezbiyeni gebertir ve umarım garip kız zavallı çocuğun intikamını alır babamı cehennemde büyük bir zevkle beklicem.
Başıma acı bir ağrı girdi galiba ölümüm yaklaşmıştı.Hep normal bir ölümü hayal etmiştim.Yaşlı bedenimle yatağımda yatmış çocuklarım ve eşim başımda oturup bana hikayeler anlatacaklardı ve en güzel hikayede aileme son kez bakıp son nefesimi huzur içinde verecektim.
Zavallı bir halde yanlız başıma ölmeyi istemezdim.
Ve gözlerimi kapatıp şiringayı son kez koluma sapladım
"Sizce ilk önce hangimiz ölür" dedi Taylor boş bira şişesini masaya koydu.
"Şu an sen gibi gözüküyor Tay"dedi gülerek Jack
"Ben ciddiyim sizce aramızdan ilk kim ölür"
"Bence Nash" Nash soran gözlerle bana baktı "Dostum alınma ama sürekli çete kavgalarına gidiyorsun sonun yakın gibi"
Hepimiz kahkaha atmaya başladık "Bence ilk Taylor ölür sırf bandanası yüzünden beynine kan gitmediği için" dedi Jack,Taylor başından bandanasını çekerek.
"Hey bandanamı rahat bırak" bandanasını kafasına tekrar taktı "Bence önce sen ölürsün Jack,geçen gün sarhoş şekilde araba kullandın bence o gün azrail seni atladı"
"Ehliyeti bile yok,sarhoş,Jack dostum gerçekten azrail tarafından seviliyorsun" dedim biramı ağzıma götürmeden önce
"Hey,neden kimse Cameron'ı söylemedi" dedi Nash
"Ben iyi çocuğum,iyi çocuklar ölmez"
"Sen ve iyi çocuk Cameron seni yıllardır tanıyorum iyi çocuk sıfatı adının yanında küfür gibi kalır" Nash kahka atarak konuştu.
"Sarhoş bir şekilde araba kullanıp kafama bandana takıp çete kavgalarına katılmıyorum"
Ayağa kalktım "Hepinizin cenazesinde bulunucam çocuklar söz veriyorum"
"Kendini beğenmiş ucube" dedi Jack
"Bence" dedi Taylor sarhoş olduğu için yavaş konuşuyordu "Cameron ilk ölen olacak sırf iyi çocuk gibi davrandığı için"
Taylor haklıydı o sene çocuklara hepinizin cenazesinde bulunacağımı söylemiştim ama şimdi çocuklar benim cenazemde bulunacaklardı.Umarım.
En son ölecek olan kişi ilk başta ölüyor.İyi çocuklarda ölüyormuş.
Ve gözlerimi kararmaya bedenim acı çekmeye başlamıştı.
Bir...iki..üç...dört...b...
*****
Katy'in Ağzından
"Katy hemen aşağıya gel" babamın dosyalarını masasına bırakıp istemeyerek aşağıya indim sesinde ki tondan anladığım kadarıyla yine birşey yaptım.Ya da daha kötüsü beni alışverişe götürecek.
"Ne oldu anne"
"Küçük hanım hemen eline bir bez alıp kapıda ki kırmızı boyayı temizliyorsun"
"Ama ben yapma—"
"Hemen dedim dünden beri resim yaptığını biliyorum o lekeyi kapımda görmek istemiyorum"
"İyi" banyodan bez alıp dış kapıya doğru ilerledim iç tarafında leke filan yoktu kapıyı açıp dış tarafa baktım.
Leke garipti çünkü elle yapılmış gibiydi.Bir saat önce Cameron buraya gelmişti umarım Cameron da resim yapmaya başlamıştır umarım bu kırmızı şey boyadır.
Lanet olsun Cameron yanlış birşey yaptı.
"Katy" arkamı dönüp korkuyla Nash ve Taylor'a baktım şuan kapımda olmaları garipti özellikle kanlı kapıdan sonra.
"Burada ne işiniz var sizin"
"Katy,Cameron o çok kötü birşey yaptı" dedi Nash
"Kötü birşey?"
"Babasını yaraladı polisler onu arıyor" dedi Taylor endişeyle.
"Ne,ne yaptı"
"Anlatacak zaman yok Katy bizimle gel onu polisten önce bulmalıyız" dedi Taylor korkuyla
"Ve kendine zarar vermeden" diye ekledi Nash
Lanet olsun,kapıyı açmalıydım şu an burada olabilirdi ona yardım edebilirdim onu ölüme kendi ellerimle yolladım resmen.
Arabada çocuklar herşeyi en ince ayrıntısına kadar anlattı.
Onlar olanları anlattıkça sabah o lanet kapıyı açmadığım için kendime küfür ediyordum.
"Şu an Jack karakolda amcası polis bize yardım edebilir" dedi Nash
"Nash onu nerede bulucaz" Taylor'ın sesinde ki endişe ortamı daha da germişti.
"Bilmiyorum ama bulmalıyız ona birşey olursa kendimi afettmem"
Eğer ona birşey olursa asıl ben kendimi hiç affetmem onu bilerek ölüme yolladım.
Saatlerdir onu aradık aramadığımız yer kalmadı ama ortalıkta yoktu,akşam çoktan olmuştu.
"Çocuklar Cameron'ın evine gitmeliyiz belki nerede olduğunu bulabiliriz"
"Bu iyi fikir" diyerek beni onayladı Nash
***
Eve girdiğimizde her yer dağınıktı resim çerçeveleri,vazolar herşey yerdeydi.
Bayan Dallas ağlamaktan ve olanlar yüzünden bir günde çökmüş gibiydi.
Nash bayan Dallas'ın yanında kaldı bizde Taylor ile Cameron'ın odasına çıktık.
Oturma odasından farksızdı.Lanet olsun kapıyı açmalıydım.
"Pekala burada nasıl bişey bulucaz"
"Bilmiyorum günlük filan tutar mı"
"Cameron öyle saçma şeylerle uğraşmaz"
Etrafa baktık ama nereye gideceği hakkında hiçbirşey yoktu.
Taylor yatağın altına baktığında küfür ederek ayağa kalktı.
"Ne buldun"
"Üç paket uyuşturucu ve boşlar"
"İşte bu gerçekten kötü haber hızlı olmalıyız yarın herşey için geç olabilir"
"Ben banyoya bakıyorum sende dolaplara filan bak" banyoya doğru ilerledi Taylor.
Dolabta işe yarayacak birşey bulamadım,çekmeceleri karıştırdım.Bulduğum şeyler sadece boş paketlerdi
Kitaplığa baktım oradada işe yarar bişey yoktu "Galiba aradığımız şeyi bulduk" Taylor elinde bir defterle geldi elinde ki defter benim hazırladığım defterdi.
"Burada pek fazla birşey yok" dedi Taylor sayfaları karıştırarak umarım benim yaptığımı anlamaz.
"Son sayfalara bak Taylor belki orada nerelerde takıldığı yazıyordur" son sayfaları ona bırakmıştım umarım birşeyler yazmıştır.
"Siz bütün gece arabanın içinde mi kaldınız"Bunu yazmasına şaşırmıştım ben bile sadece gittiğimiz anları yazmıştım.
"Bu seni ilgilendirmez"
"Neden son sayfalar hep seninle ilgili"
"Bilmiyorum Taylor belki ona yardım ettiğim içindir"
"En son dün yazmış ve yine senden bahsetmiş siz bir aydır konuşmuyorsunuz"
"Konumuz bu mu Taylor"Sinirle defteri elinden aldım.
Hala suratıma bakmıyor bir kere gözlerimin içine baksa belki öldüğümü anlardı.O tanıdığım en anormal aynı zamanda en iyi insan.Onunla atışmayı özledim bana sürekli zavallı demesini özledim beni anlayan tek insanı kaybettim.Keşke o güne geri dönebilsem keşke yine arabada ki halimiz gibi olsak.O gece anladım Katy'ın farklı biri olduğunu.Ve ben onuda kaybettim.
Defteri yatağa fırlattım "Nerede olduğunu biliyorum" orayı nasıl unuturdum.
"Ne,nasıl"
"Uzun hikaye hadi gitmemiz lazım"
Odadan tam çıkarken sözleri beni olduğum yere çiviledi "Sende Cameron'dan hoşlanıyor musun"
Cevap vermedim ve sinirle aşağıya indim.
Arabaya bindiğimizde Taylor'ın aptal sorusu kafama takılmıştı.
Ben onun için neden bu kadar endişeleniyorum neden Cameron sürekli bana ihtiyacı olduğunu yazdı yoksa bana aşık mı olmuştu olamaz değil mi kim bilir belki kafası dumanlıyken saçmalamıştır.
Ya aşık olduysa umarım sadece saçmalamıştır çünkü duyguları karşılıksızdı.
****
Sahile geldiğimizde zaman kaybetmeden en tepeye arabayı sürdü Nash.
Tanrım yemin ederim ciddi değildim onun ölmesini istemiyorum yemin ederim hepsi sinirle söylenmiş şeylerdi.Onu da ablam gibi benden alma.Özellikle katilleri hayatını yaşarken onun ölmesi adil olmaz.
Ablamın üstüne yorgan örttüm Cameron'ın yüzüne kapıyı kapattım yine aynı şeyi yaptım ölüme gitmesini seyrettim.
"Onu bulduk" dedi Taylor mutlulukla öne doğru eğilip Taylor'ın gösterdiği yöne baktım.
Umarım zavallı çocuk zavallı bir hareket yapmamıştır.Umarım buraya sakinleşmeye gelmiştir aptalca birşey yapmayağa değil.
Nash arabayı durdurur durdurmaz hemen arabadan inip Cameron'ın arabasının yanına gittim.Arabada haretsiz duruyordu.Umarım uyuyordur.
Korkuyla elim titreyerek kapıyı açtım kapısını açmamla elinde ki şiringa ayaklarımın altına düştü.
O kötü birşey yapmıştı "C-cameron" teni buz gibiydi korkarak elini kalbine koydum.
O kötü birşey yapmıştı.Ama bedeni hala savaşıyordu.
"Cameron gidemezsin tamam mı pes edip gidemezsin"
Taylor kollarımdan tutup beni oradan uzaklaştırdı şok yaşıyordum hızlı hızlı nefes alıp vermeye başladım "Katy kendine gel onu kurtarıcaz"
"O ölücek benim yüzümden ölecek"
"Hayır ölmeyecek arabaya bin Katy hemen hastaneye gitmemiz lazım onu kaybetmek istemeyen tek kişi sen değilsin"
Arabaya geçtiğimde camdan çocukların onu arabasından çıkarttığını seyrettim onlarda korkuyorlardı.Kapımı açıp yavaşça açıp arka koltuğa yanıma yerleştirdiler.
Dizlerimde yakarken elini sıkıca tuttum "Garip kız hata yaptı zavallı çocuk lütfen gitme"
Elimi sıkmıştı mutlulukla gülümseyip öte ki elimle gözyaşlarımı sildim kendine geliyordu.
Zaten zavallı çocuk ölmeyi beceremezdi garip kız olmadan.Beceremezdi yapamazdı.
"B-black" güçsüz çıkan sesi kalbimi paramparça etti.
"Buradayım Dallas,kendini yorma sadece hastaneye gidene kadar elimi sıkıca tut ve bırakma ne olursa olsun"
"Ve dostum ışığı görürsen polislerden kaçtığın gibi kaç" dedi Taylor gülümsemeye çalışarak ama korkuyordu o da en yakın arkadaşını kaybetmekten.
"B-black benim için herkesten intikam al"
"Dallas böyle konuşma intikamı birlikte alıcaz değil mi çocuklar"
"Babanın ağzını yüzünü dağıtmak için iyileşmeni beklicez" Nash'ın sesinde ki umut tarifsiz bir acıydı.
"Black sana....söylemem..gereken birşey..var" sesi daha da güçsüzleşti.
"Cameron lütfen kendini yorma hastaneye gidelim iyi ol yemin ederim saçma şakalarını da dinlicem"
"Bu..sefer..olmaz...geç kaldım...zaten"
"Kendini yorma Cameron lütfen"
"Black...seni seviy..."
"Cameron" Nash bir anda arabayı durdurdu ve Taylor gibi korkuyla arkasına döndü.
"Şakalarını iyi olduğunda yap Dallas"
"Dostum" dedi korkarak Nash
Ve ellerimi sıkıca saran elleri ellerimin arasından kayıp gitti.
Sesim arabada acıyla yankılandı "CAMERON"
When my time comes,forget the wrong that i've done
Benim zamanım geldiğinde,yaptığım hatayı unut
Help me leave behind some reasons to be missed
Bazı özlenecek nedenleri geride bırakmama yardım et.
Don't resent me,and when you're feeling empty
Kızma bana,ve ne zaman boş hissediyorsan
Keep me in your memory,leave out all the rest
Beni hafızanda tut,geri kalanı bırak
Biri beni durdursun hikaye nereye gidiyor emin olun bende bilmiyorum...