( ZawGyi )
နံနက္ ေနေရာင္ျခည္ရဲ႕ အလင္းေရာင္မျဖာတျဖာအခ်ိန္တြင္ ထျမည္လာေသာ alarm သံေၾကာင့္ ေရွာင္က်န္႔နဲ႕ ရိေပၚ ႏွစ္ဦးစလုံး ေငါက္ကနဲၿပိဳင္တူထထိုင္လိုက္မိၾကသည္။
' ေကာ ဆက္အိပ္ေနေလ။ ကၽြန္ေတာ္က အလုပ္သြားရမွာမို႔လို႔ ထတာႀကီးကို '
' ရပါတယ္။ ရိေပၚ႐ုံးသြားဖို႔အတြက္ ေကာ ျပင္ဆင္စရာရွိတာေတြျပင္ဆင္ရအုန္းမယ္ေလ '
မ်က္လုံးေလးကိုေထာင့္ကပ္ရင္း ရိေပၚ စဥ္းစားသေယာင္ျဖင့္ ေမးလိုက္သည္။
' ဘာေတြလဲ ေကာရဲဲ႕ '
' ဪ ထမင္းခ်ိဳင့္ျပင္ေပးရမယ္မလား ရိေပၚရဲ႕ '
' ဘယ္လို ဘယ္လို ဒါေကာလုပ္ရမယ့္အလုပ္မဟုတ္ဘူးေလ။ အိမ္မွာ ခိုင္းစရာ လူေတြမွ တစ္ပုံႀကီး။ ဒီလို ေအာက္ေျခသိမ္းေတြကအစ ေကာ လုပ္စရာ ဘာအေၾကာင္းမွမရွိဘူးေနာ္။ ေကာ ကကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ထိုင္ၾကည့္ေနဖို႔သက္သက္ပဲ။ ေကာ မ်က္ႏွာေလးညႇိုးႏြမ္းသြားမွာ ကို ကၽြန္ေတာ္ေသမွာထက္ေၾကာက္တယ္။ေကာ ပင္ပန္းတာ ကၽြန္ေတာ္မျမင္ခ်င္ဘူးလို႔ ေျပာထားတယ္မလား '
' ရိေပၚရယ္။ ေကာလည္း ပ်င္းလို႔ပါ။ ၿပီးေတာ့ ရိေပၚရဲ႕ အိမ္သားေတြကိုလည္း ေကာ လက္ရာကိုစားၾကည့္ေစခ်င္လို႔ေလ '
' ေကာ အမွန္အတိုင္းေျပာ မေန႕က ကၽြန္ေတာ့္မား ေကာ ကိုဒါေတြလုပ္ဖို႔ေျပာလိုက္တာလား '
ေရွာင္က်န္႔ရဲ႕ ပုခုံးႏွစ္ဖက္ကို ဆြဲကိုင္ရင္း အၾကည့္ခ်င္းဆုံကာ ေမးလိုက္သည္။
' မဟုတ္ပါဘူး ရိေပၚရဲ႕။ ေကာရဲ႕ သေဘာပါ။ ေကာလုပ္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္တာပါ '
ရိေပၚမ်က္လုံးကိုေသခ်ာမၾကည့္ဘဲ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ျခံဳထားေသာ ေစာင္ကိုသာ ေလးေထာင့္က်က်ေလးျဖစ္ေအာင္ ေခါက္ရင္း မုသားစကားဆိုလိုက္သည္။
' ၿပီးေရာ ၿပီးေရာေနာ္။ ကၽြန္ေတာ္ မရွိတုန္း အလုပ္ေတြႀကီးပဲလဲ လုပ္မေနနဲ႕ ။ ဖုန္းလဲဆက္အုန္း '
' ကဲ ေရသြားခ်ိဳးပါေတာ့ ။ ေကာကိုစိတ္ခ်ပါဆို '
ရိေပၚကိုၾကည့္ရင္း အျဖဴစင္ဆုံးကေလးေလးတေယာက္လို သူျပံဳးျပလိုက္သည္။ ဒီအျပံဳးမ်ိဳးဟာ ရိေပၚ ေရွ႕ေရာက္မွ ျဖစ္ေပၚလာတတ္သလို ရိေပၚတစ္ဦးတည္းအတြက္သာ ရက္ရက္ေရာေရာေပးတတ္ေသာ အျဖဴေရာင္အျပံဳးေလးပင္။
' အား ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလိုက္ေလျခင္း ေကာရယ္။ အလုပ္ေတာင္ မသြားခ်င္ေတာ့ဘူး။ '
' ကဲ ေနာက္က်မယ္ ရိေပၚရဲ႕ သြား ေရသြားခ်ိဳးေတာ့ '
' အင္းပါ '
ေရွာင္က်န္႔ရဲ႕ ပါးႏွစ္ဖက္ကို သူ႕လက္ျဖင့္ ဖြဖြေလးညႇစ္လိုက္ရင္း အခန္းထဲမွ လွည့္ၾကည့္ လွည့္ၾကည့္ျဖင့္ ထြက္သြားေတာ့သည္။
~~~~~
ရိေပၚ အလုပ္သြားခါနီးေတာ့ ျခံေရွ႕သို႔ လိုက္ပို႔ေလေသာ ေရွာင္က်န္႔မွာ ႏိုင္ငံရပ္ျခားသြားရေတာ့မည့္ခ်စ္သူကို ေလဆိပ္လိုက္ပို႔ရသကဲ့သု႔ိ ငိုမဲ့မဲ့ေလး ျဖစ္ေနေလသည္။
' ေကာ ကၽြန္ေတာ္ သြားေတာ့မယ္ေနာ္ '
' အင္း ရိေပၚ ကားကိုေသခ်ာဂ႐ုစိုက္ေမာင္း '
' စိတ္ခ် ကၽြန္ေတာ္သြားေတာ့မယ္ ။ ဖုန္းဆက္ဖို႔ မေမ့နဲ႕ေနာ္ '
' အင္းပါ '
ရိေပၚ ကားေပၚ တက္ၿပီးမွ ျပန္ဆင္းလာကာ သူ႕ေကာ ကို သူ႕ရင္ခြင္ထဲထည့္ၿပီး တင္းၾကပ္စြာ ခဏေလာက္ၾကာေအာင္ ဖက္ထားလိုက္သည္။
ေရွာင္က်န္႔ကေတာ့ အံ့ၾသမွင္သက္လ်က္ ရိေပၚရင္ခြင္ထဲတြင္ေခါင္းေလး ျမဳပ္ဝင္ေနေလသည္။
ခဏေလာက္ၾကာေတာ့ ရိေပၚ ေရွာင္က်န္႔ကို သူ႕ရင္ခြင္ထဲက ဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီး ေရွာင္က်န္႔ရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းေလးအား ဖြဖြေလးတစ္ခ်က္သြားနမ္းလိုက္သည္။
' တကယ္သြားၿပီ ေကာ တာ့တာ'
ေရွာင္က်န္႔ ေခါင္းေလးတဆတ္ဆတ္ၿငိမ့္ျပၿပီး လက္ကေလးျပကာ ႏွုတ္ဆက္ရင္း ရိေပၚကားေလး သူ႕ျမင္ကြင္းထဲက ေပ်ာက္ကြယ္သြားမွ အိမ္ထဲဝင္ႏိုင္ေတာ့သည္။
အေတြးတိမ္ထဲ လြင့္ေျမာရင္း ျခံထဲျပန္ဝင္လာလိုက္ရာ အိမ္အေပါက္ဝေရာက္ေလမွ ရိေပၚ မားက သူ႕ကိုလက္ပိုက္ၾကည့္ေနမွန္းသိေတာ့သည္။
' ေရွာင္က်န္႔ '
' ဟုတ္ အန္တီ ေျပာေလ '
' ထမင္း ဟင္းေတြ အကုန္က်က္သြားၿပီလား '
' ဟုတ္ ကၽြန္ေတာ္အကုန္ခ်က္ၿပီးပါၿပီ။ အန္တီစားခ်င္ရင္ ကၽြန္ေတာ္ထည့္ေပးမယ္ေလ '
' ဪ ဒီအခ်ိန္ထမင္းစားစရာလား။မင္းလဲေရာက္လာၿပီဆိုေတာ့ မေန႕ကပဲ ဒီအိမ္က အိမ္ေဖာ္ေတြကိုျပန္ခိုင္းလိုက္ၿပီေလ။ မင္း ငါတို႔ကို လုပ္ေပးခ်င္စိတ္ေရာရွိရဲ႕လား '
လုပ္ေပးခ်င္စိ္တ္ရွိရဲ႕လား ဟုတ္လား?အန္တီ သိပ္ေတာ္တယ္။ စကားကိုေခ်ာင္ပိတ္႐ိုက္ၿပီးေျပာတဲ့ ေနရာမွာ ႏွစ္ေယာက္မရွိဘူး။ အိမ္ေဖာ္ေတာင္မရွိေတာ့ပါဘူးဆိုမွ ဒီအိမ္ကအလုပ္က ဒီက ေရွာင္က်န္႔ရဲ႕ အလုပ္ပဲေပါ့။လုပ္ေပးခ်င္စိတ္ရွိရွိ မရွိရွိ ကၽြန္ေတာ္ စြမ္းႏိုင္သေလာက္ေတာ့ မညည္းညဴေသးဘူး အန္တီ။
' ဟဲ့ နင္ ဘာေတြေတြးေနတာလဲ မလုပ္ေပးခ်င္လို႔လား ။ '
ခပ္မာမာအသံျဖင့္ အမိန္႔ေပးသလိုျဖစ္သြားတာေၾကာင့္ ေရွာင္က်န္႔ တစ္ကိုယ္လုံး တုန္တက္သြားသည္။
' မဟုတ္ပါဘူး ကၽြန္ေတာ္ လုပ္ႏိုင္ပါတယ္ '
' ေကာင္းၿပီ။ ဒါနဲ႕ အိမ္ေဖာ္ေတြကို ငါက မေန႕က ျပန္ဆိုေတာ့ သူတို႔အထုပ္သူတို႔သယ္ၿပီး ေကာ့ၿပီးကို တာ့တာလုပ္သြားတာ ေလွ်ာ္ခိုင္းထားတဲ့ အက်ႌ ေတြကိုေတာင္ ေလွ်ာ္မသြားၾကေတာ့ဘူးေလ။ တကယ္ပဲ ေကာင္မေတြက အခ်ိဳးကိုမေျပၾကဘူး '
မ်က္ႏွာရိပ္မ်က္ႏွာကဲၾကည့္႐ုံျဖင့္ ေရွာင္က်န္႔သိသည္။ သူ႕ကို အဝတ္ေလွ်ာ္ခိုင္းေနၿပီဆိုတာ။
' ရတယ္ အန္တီ ကၽြန္ေတာ္ ေလွ်ာ္လိုက္ပါ့မယ္ အဝတ္ေတြက ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာလား '
' ေအး ဟုတ္တယ္ ။ ဒါဆို အန္တီ အလွျပင္ဆိုင္ခဏသြားအုန္းမယ္။ ဆံပင္ကေကာက္သားမရွိေတာ့ ျပန္သြားလုပ္ရအုန္းမယ္ '
' ဪ ဟုတ္ အန္တီ ေကာင္းေကာင္းသြားပါ '
ေရွာင္က်န္႔အတြက္ ဒီလို အဝတ္ေလွ်ာ္ တဲ့အလုပ္မ်ိဳးဆိုတာ မခက္ခဲလွပါ။ အိမ္မွာလဲ မိဘအဝတ္ သူ႕အဝတ္ေတြကို ေလွ်ာ္ရလြန္းလို႔ အသားပင္က်ေနသည္။သို႔ေသာ္ ဒါကေတာ့ လြန္လြန္းသည္။
ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိႏွင့္ပင္ တမင္အကြက္ခ်ထားသေယာင္ပင္။ အဝတ္ျခင္း ၃ျခင္းကို အဝတ္အစားေတြအျပည့္ပင္။ ျခင္းထဲၾကည့္လိုက္ေလေတာ့လည္း ရိေပၚအဝတ္ဆိုလို႔ မေန႕ကဝတ္ထားတဲ့T shirt တစ္ထည္သာပါသည္။ က်န္တာအားလုံး ဒီအမ်ိဳးသမီးရဲ႕ အဝတ္အစားေတြႏွင့္ ရိေပၚ ပါပါးရဲ႕ အဝတ္အစားေတြပင္။ႏွစ္ပတ္စာေလာက္ ဝတ္ထားေသာ အဝတ္အစားပုံႀကီးပင္။
အိမ္ေဖာ္ေတြဘယ္ေလာက္ဆိုးဆိုး ဒီေလာက္ေတာ့ပစ္ထားပါ့မလား။ သူ႕ေလာက္လဲ အေပါက္ဆိုးဆိုး အမ်ိဳးသမီး ႀကီးရဲ႕ ပါးစပ္ကိုသူတို႔လား မေၾကာက္ရမွာ။ၾကည့္ရတာေတာ့ သူဒီအိမ္ေရာက္တာနဲ႕ စိတ္ပ်က္သြားေအာင္ တမင္မေလွ်ာ္ဘဲပုံထားပုံရသည္ဟု ေရွာင္က်န္႔ကေတာ့ေတြးသည္။
သို႔ေပမဲ့လို႔ တစက္မွ ေစတနာမပ်က္ခဲ့ေခ်။ သူ႕ေစတနာက တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာေတာ့ ေရာင္ျပန္ဟပ္လာမွာပဲလို႔ ယုံၾကည္မိသည္။
အဝတ္ေတြအားလုံး ေလွ်ာ္ၿပီးေလေတာ့ ေရွာင္က်န္႔ လုပ္စရာ မရွိေတာ့တာနဲ႕ ဧည့္ခန္းထဲဝင္ကာ TV ဖြင့္ၿပီး TV ကလာေနတဲ့ ဇာတ္လမ္းကား ခဏ ထိုင္ၾကည့္ေနမိသည္။
လူကသာ TV ေရွ႕ေရာက္ေနတာ စိတ္ကေတာ့ ရိေပၚဘာမ်ားလုပ္ေနမလဲ ရိေပၚ အလုပ္မွာ အဆင္ေျပပါ့မလားနဲ႕ တသသျဖစ္ေနသျဖင့္ ဇာတ္လမ္းအေၾကာင္းပင္မသိေတာ့ေခ်။
တမႈိင္မႈိ္င္ တေထြေထြျဖင့္ ေတာင္ေတြးေျမာက္ေတြးေတြးရာမွ တေယာက္ထိုင္ sofa ေပၚတြင္ ေခြလ်က္သားေလး အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့သည္။
ရိေပၚမားကေတာ့ အလွျပင္ဆိုင္မွ ျပန္အလာ အိမ္ထဲသို႔ သီခ်င္းေလးညည္းရင္း ဝင္လာေလသည္။
႐ုတ္တရက္ ဧည့္ခန္းဘက္ကိုမ်က္စိေရာက္သြားေလေတာ့ ကေလးလဲမဟုတ္ သူငယ္လဲမဟုတ္နဲ႕ကို sofa ေပၚမွာ ေကြးေကြးေလး ေခြအိပ္ေနတဲ့ ေရွာင္က်န္႔ကို ျမင္ေတာ့ အနီးနား ျဖည္းျဖည္းခ်င္းသြားကာ TV remove ကိုယူၿပီး volume ကိုအဆုံးထိခ်ဲ႕ကာ ႏုွိးေတာ့မည္ျပဳသည္။
သို႔ေသာ္ ေရွာင္က်န္႕ မ်က္ႏွာေလးႏွင့္ နီးသထက္နီးလာေလေလ သူမက႐ုဏာသက္လာေလေလပင္။ေတာ္႐ုံတန္႐ုံ စိတ္ဓာတ္ျပင္းထန္ၿပီး သနားျခင္း ကင္းေသာ ရိေပၚရဲ႕မားဟာ ေရွာင္က်န္႔မ်က္ႏွာအား မွင္သက္စြာ ေငးၾကည့္ေနမိသည္။
အေတာ္ကိုၾကည္လင္ၿပီး အျပစ္ကင္းတဲ့ မ်က္ႏွာေလး။
ဘာလို႔ မ်ား အခုထက္ထိ တေနရာရာမွာေတြ႕ဖူးေနသလိုလို ရင္းႏွီးေနသလိုခံစားေနရတုန္းလဲ ဟု သူမေတြးရင္း ဆက္လက္ ေငးၾကည့္ေနမိစဥ္မွာပင္ ေရွာင္က်န္႔ မ်က္လုံးအစုံဟာ ခပ္လႈပ္လႈပ္ေလး ပြင့္လာသည္။
သူ႕ေရွ႕ကေန ေက်ာက္တိုင္ႀကီးကို မတ္မတ္ရပ္လ်က္စိုက္ၾကည့္ေနသျဖင့္ လန္႔ဖ်န္႔ကာ ေငါက္ကနဲထထိုင္လိုက္သည္။
ရိေပၚရဲ႕မားဟာ ယခင္ျဖစ္ေပၚေနေသာ သနားစိတ္ ၾကင္နာစိတ္တို႔အား ေဆာင္းဦးေလႏွင့္အတူ လြင့္ျပယ္ေစၿပီး မ်က္ႏွာထားဟာ ျပန္လည္ခက္ထန္မာေၾကာသည့္အသြင္ေျပာင္းလာသည္။
' နင္ ဘာလို႔ ဒီမွာ အိပ္ေနတာလဲ '
' ကၽြန္ေတာ္ အဝတ္ေလွ်ာ္ၿပီးလို႔ ခဏ နားေနတာပါ အန္တီ '
' အိမ္ၾကမ္းျပင္ေတြက နင္းရတာ ေခ်ာေခ်ာေမာေမာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ နင္သတိမထားမိဘူးလား။ဖုန္စုပ္စက္က ေလွအားေျခရင္းမွာရွိတယ္။ ၿပီးရင္ လုပ္လိုက္အုန္းေနာ္။ TV ကလဲ မၾကည့္ရင္ ပိတ္ေလ။ အလကားႀကီး ဖြင့္ထားတယ္ စက္ေတြပူတယ္။ တကယ္ပဲ ေရွာင္က်န္႔ရယ္ ၄ႏွစ္ကေလးအရြယ္တေယာက္အိမ္ေရာက္လာသလိုပဲ။ ေျပာလိုက္ရတာ။ '
' ဟုတ္ လုပ္လိုက္ပါ့မယ္ '
ေခါင္းေလးငုံ႕ရင္း အားေပ်ာ့ေပ်ာ့ အသံေလးျဖင့္ ေျဖလိုက္သည္။ ေသးသြယ္ေသာ ေရွာင္က်န္႔မ်က္ႏွာေလးဟာ ယခုဆိုလွ်င္ ေမြးကင္းစ ကေလးမ်က္ႏွာေလးေလာက္ပင္ မရွိေအာင္ကိုေသးသိမ္သြားသည္။
အလုပ္ေတြဆိုတာ ေတာင္လိုပုံလြန္းလို႔ ရိေပၚဆီေတာင္ဖုန္းမဆက္အားေခ်။ လက္ဆိုတာလည္း ပန္းကန္ေဆး အဝတ္ေလွ်ာ္ နဲ႕ ေရျပတ္ရသည္ကိုမရွိ။
ဝမ္ရိေပၚသာဒီအေျခအေနကိုသိရင္ေတာ့ အသည္း ထပ္ျခမ္းကြဲရခ်ည္ရဲ႕။
ညဦးပိုင္းေရာက္လာလွ်င္ေဆာင္းေလေအးေလးႏွင့္အတူ ျခံဝန္းထဲလမ္းေလွ်ာက္ကာ ခ်စ္ရသူ၏ ကားအလာကို ေစာင့္ေမၽွာ္ရျခင္းမွာ ေရွာင္က်န္႔၏တာဝန္အသစ္တစ္ခုျဖစ္လာသည္။
ကားဟြန္းတီးသံေလးကို ခပ္ေဝးေဝးမွ သဲ့သဲ့ေလးၾကားကတည္းက ျခံတံခါးကိုႀကိဳဖြင့္ထားသည္။ ဝမ္ရိေပၚ မိန္းမယူလို႔ သူတို႔မိသားစုအတြက္ ေခၽြးမ ရလွ်င္ေတာင္ ဘယ္မိန္းမမွ ဒီေလာက္ ေအာက္သက္ေၾကႏိုင္မည္မဟုတ္။
' ေကာ။ အသဲေလး က ကၽြန္ေတာ့္ကိုထြက္ႀကိဳေနတာပဲ။ပင္ပန္းလိုက္တာ ေကာရယ္ သိလား ။ '
လက္ထဲက ဖိုင္တြဲကို ေရွာင္က်န္႔လက္ထဲ လွမ္းထည့္ၿပီး ေရွာင္က်န္႔ရင္ခြင္ထဲသို႔ ကေလးေလးတေယာက္လို သူ႕ ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလုံး ၿပိဳဝင္ပစ္လိုက္သည္။
' ရိေပၚ အရမ္း ပင္ပန္းလာတာလား '
သူ႕ရင္ခြင္ထဲက ရိေပၚရဲ႕ဆံပင္ေလးမ်ားအား ထိုးဖြရင္း အခ်ိဳသာဆုံးအသံျဖင့္ ေမးလိုက္သည္။
' ပင္ပန္းတယ္ဆိုတာထက္ ေကာ ဖုန္းမဆက္တာက ပို ခံစားရတယ္။ ေကာ အသံေလးကိုအခ်ိန္တိုင္းၾကားခ်င္ေနတာေလ။ ဖုန္းလဲမဆက္ဘူး ဆက္ေတာ့လဲ မကိုင္ဘူး။ ေကာ ဘာေတြအလုပ္မ်ားေနလဲ '
အလုပ္လား။ မ်ားတာေပါ့ ရိေပၚရယ္။ တစ္အိမ္လုံး အလုပ္ ေကာ အလုပ္ပဲ။ ဒီအိမ္ကိုေရာက္တာ တရက္ပဲရွိေသးတယ္ ေတာ္ေတာ္ေလး ေျခကုန္လက္ပန္းက်ေနၿပီ။ ထားပါ။ ေကာ အပင္ပန္းခံႏိုင္ပါတယ္။ ရိေပၚ စိတ္မခ်မ္းမသာမျဖစ္ရေအာင္ ဒီစကားေတြကို ထုတ္မေျပာေတာ့ဘူး။
' မမ်ားပါဘူး ရိေပၚရဲ႕။ ေကာ အိပ္ေပ်ာ္ေနတာ။ ၿပီးေတာ့ ညေနစာ ျပင္ေနလို႔ေလ '
မုသားစကားကိုအျပံဳးလွလွေလးျဖင့္ ဆိုလိုက္သည္။
' လြမ္းလိုက္တာမွဆိုတာ။ေကာရဲ႕ ဓာတ္ပုံေလး ထုတ္ထုတ္ၾကည့္ၿပီး အေမာေျဖရတယ္ သိရဲ႕လား '
' ကဲပါ ကေလးရယ္ လာ ထမင္းစားရေအာင္ေလ '
' ေတြ႕လား ကေလး ကေလးနဲ႕ ေျပာျပန္ၿပီ။အဲ့ကေလးကပဲ ေကာ ကိုေတာ္ေတာ္ျဖစ္ေနၿပီဆိုတာသိလား။ လာ လာ အဲ့ကေလးက ဘာဆိုတာျပမယ္ '
ေရွာင္က်န္႔ရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ေလးအား ေဆြ႕ကနဲေပြ႕ခ်ီၿပီး အိမ္ထဲမွ သူ႕မိဘေတြရွင္းတုန္း အေပၚထပ္အခန္းထဲသို႔ သယ္သြားရင္း အိပ္ယာေပၚတြင္ အလြမ္းသယ္၍ မဆုံးႏိုင္ေတာ့။
___________________
( Unicode )
နံနက် နေရောင်ခြည်ရဲ့ အလင်းရောင်မဖြာတဖြာအချိန်တွင် ထမြည်လာသော alarm သံကြောင့် ရှောင်ကျန့်နဲ့ ရိပေါ် နှစ်ဦးစလုံး ငေါက်ကနဲပြိုင်တူထထိုင်လိုက်မိကြသည်။
' ကော ဆက်အိပ်နေလေ။ ကျွန်တော်က အလုပ်သွားရမှာမို့လို့ ထတာကြီးကို '
' ရပါတယ်။ ရိပေါ်ရုံးသွားဖို့အတွက် ကော ပြင်ဆင်စရာရှိတာတွေပြင်ဆင်ရအုန်းမယ်လေ '
မျက်လုံးလေးကိုထောင့်ကပ်ရင်း ရိပေါ် စဉ်းစားသယောင်ဖြင့် မေးလိုက်သည်။
' ဘာတွေလဲ ကောရဲဲ့ '
' ဪ ထမင်းချိုင့်ပြင်ပေးရမယ်မလား ရိပေါ်ရဲ့ '
' ဘယ်လို ဘယ်လို ဒါကောလုပ်ရမယ့်အလုပ်မဟုတ်ဘူးလေ။ အိမ်မှာ ခိုင်းစရာ လူတွေမှ တစ်ပုံကြီး။ ဒီလို အောက်ခြေသိမ်းတွေကအစ ကော လုပ်စရာ ဘာအကြောင်းမှမရှိဘူးနော်။ ကော ကကျွန်တော့်အတွက် ထိုင်ကြည့်နေဖို့သက်သက်ပဲ။ ကော မျက်နှာလေးညှိုးနွမ်းသွားမှာ ကို ကျွန်တော်သေမှာထက်ကြောက်တယ်။ကော ပင်ပန်းတာ ကျွန်တော်မမြင်ချင်ဘူးလို့ ပြောထားတယ်မလား '
' ရိပေါ်ရယ်။ ကောလည်း ပျင်းလို့ပါ။ ပြီးတော့ ရိပေါ်ရဲ့ အိမ်သားတွေကိုလည်း ကော လက်ရာကိုစားကြည့်စေချင်လို့လေ '
' ကော အမှန်အတိုင်းပြော မနေ့က ကျွန်တော့်မား ကော ကိုဒါတွေလုပ်ဖို့ပြောလိုက်တာလား '
ရှောင်ကျန့်ရဲ့ ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို ဆွဲကိုင်ရင်း အကြည့်ချင်းဆုံကာ မေးလိုက်သည်။
' မဟုတ်ပါဘူး ရိပေါ်ရဲ့။ ကောရဲ့ သဘောပါ။ ကောလုပ်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တာပါ '
ရိပေါ်မျက်လုံးကိုသေချာမကြည့်ဘဲ သူတို့နှစ်ယောက်ခြုံထားသော စောင်ကိုသာ လေးထောင့်ကျကျလေးဖြစ်အောင် ခေါက်ရင်း မုသားစကားဆိုလိုက်သည်။
' ပြီးရော ပြီးရောနော်။ ကျွန်တော် မရှိတုန်း အလုပ်တွေကြီးပဲလဲ လုပ်မနေနဲ့ ။ ဖုန်းလဲဆက်အုန်း '
' ကဲ ရေသွားချိုးပါတော့ ။ ကောကိုစိတ်ချပါဆို '
ရိပေါ်ကိုကြည့်ရင်း အဖြူစင်ဆုံးကလေးလေးတယောက်လို သူပြုံးပြလိုက်သည်။ ဒီအပြုံးမျိုးဟာ ရိပေါ် ရှေ့ရောက်မှ ဖြစ်ပေါ်လာတတ်သလို ရိပေါ်တစ်ဦးတည်းအတွက်သာ ရက်ရက်ရောရောပေးတတ်သော အဖြူရောင်အပြုံးလေးပင်။
' အား ချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်လေခြင်း ကောရယ်။ အလုပ်တောင် မသွားချင်တော့ဘူး။ '
' ကဲ နောက်ကျမယ် ရိပေါ်ရဲ့ သွား ရေသွားချိုးတော့ '
' အင်းပါ '
ရှောင်ကျန့်ရဲ့ ပါးနှစ်ဖက်ကို သူ့လက်ဖြင့် ဖွဖွလေးညှစ်လိုက်ရင်း အခန်းထဲမှ လှည့်ကြည့် လှည့်ကြည့်ဖြင့် ထွက်သွားတော့သည်။
~~~~~
ရိပေါ် အလုပ်သွားခါနီးတော့ ခြံရှေ့သို့ လိုက်ပို့လေသော ရှောင်ကျန့်မှာ နိုင်ငံရပ်ခြားသွားရတော့မည့်ချစ်သူကို လေဆိပ်လိုက်ပို့ရသကဲ့သို့ ငိုမဲ့မဲ့လေး ဖြစ်နေလေသည်။
' ကော ကျွန်တော် သွားတော့မယ်နော် '
' အင်း ရိပေါ် ကားကိုသေချာဂရုစိုက်မောင်း '
' စိတ်ချ ကျွန်တော်သွားတော့မယ် ။ ဖုန်းဆက်ဖို့ မမေ့နဲ့နော် '
' အင်းပါ '
ရိပေါ် ကားပေါ် တက်ပြီးမှ ပြန်ဆင်းလာကာ သူ့ကော ကို သူ့ရင်ခွင်ထဲထည့်ပြီး တင်းကြပ်စွာ ခဏလောက်ကြာအောင် ဖက်ထားလိုက်သည်။
ရှောင်ကျန့်ကတော့ အံ့သြမှင်သက်လျက် ရိပေါ်ရင်ခွင်ထဲတွင်ခေါင်းလေး မြုပ်ဝင်နေလေသည်။
ခဏလောက်ကြာတော့ ရိပေါ် ရှောင်ကျန့်ကို သူ့ရင်ခွင်ထဲက ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး ရှောင်ကျန့်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးအား ဖွဖွလေးတစ်ချက်သွားနမ်းလိုက်သည်။
' တကယ်သွားပြီ ကော တာ့တာ'
ရှောင်ကျန့် ခေါင်းလေးတဆတ်ဆတ်ငြိမ့်ပြပြီး လက်ကလေးပြကာ နှုတ်ဆက်ရင်း ရိပေါ်ကားလေး သူ့မြင်ကွင်းထဲက ပျောက်ကွယ်သွားမှ အိမ်ထဲဝင်နိုင်တော့သည်။
အတွေးတိမ်ထဲ လွင့်မြောရင်း ခြံထဲပြန်ဝင်လာလိုက်ရာ အိမ်အပေါက်ဝရောက်လေမှ ရိပေါ် မားက သူ့ကိုလက်ပိုက်ကြည့်နေမှန်းသိတော့သည်။
' ရှောင်ကျန့် '
' ဟုတ် အန်တီ ပြောလေ '
' ထမင်း ဟင်းတွေ အကုန်ကျက်သွားပြီလား '
' ဟုတ် ကျွန်တော်အကုန်ချက်ပြီးပါပြီ။ အန်တီစားချင်ရင် ကျွန်တော်ထည့်ပေးမယ်လေ '
' ဪ ဒီအချိန်ထမင်းစားစရာလား။မင်းလဲရောက်လာပြီဆိုတော့ မနေ့ကပဲ ဒီအိမ်က အိမ်ဖော်တွေကိုပြန်ခိုင်းလိုက်ပြီလေ။ မင်း ငါတို့ကို လုပ်ပေးချင်စိတ်ရောရှိရဲ့လား '
လုပ်ပေးချင်စိ်တ်ရှိရဲ့လား ဟုတ်လား?အန်တီ သိပ်တော်တယ်။ စကားကိုချောင်ပိတ်ရိုက်ပြီးပြောတဲ့ နေရာမှာ နှစ်ယောက်မရှိဘူး။ အိမ်ဖော်တောင်မရှိတော့ပါဘူးဆိုမှ ဒီအိမ်ကအလုပ်က ဒီက ရှောင်ကျန့်ရဲ့ အလုပ်ပဲပေါ့။လုပ်ပေးချင်စိတ်ရှိရှိ မရှိရှိ ကျွန်တော် စွမ်းနိုင်သလောက်တော့ မညည်းညူသေးဘူး အန်တီ။
' ဟဲ့ နင် ဘာတွေတွေးနေတာလဲ မလုပ်ပေးချင်လို့လား ။ '
ခပ်မာမာအသံဖြင့် အမိန့်ပေးသလိုဖြစ်သွားတာကြောင့် ရှောင်ကျန့် တစ်ကိုယ်လုံး တုန်တက်သွားသည်။
' မဟုတ်ပါဘူး ကျွန်တော် လုပ်နိုင်ပါတယ် '
' ကောင်းပြီ။ ဒါနဲ့ အိမ်ဖော်တွေကို ငါက မနေ့က ပြန်ဆိုတော့ သူတို့အထုပ်သူတို့သယ်ပြီး ကော့ပြီးကို တာ့တာလုပ်သွားတာ လျှော်ခိုင်းထားတဲ့ အကျႌ တွေကိုတောင် လျှော်မသွားကြတော့ဘူးလေ။ တကယ်ပဲ ကောင်မတွေက အချိုးကိုမပြေကြဘူး '
မျက်နှာရိပ်မျက်နှာကဲကြည့်ရုံဖြင့် ရှောင်ကျန့်သိသည်။ သူ့ကို အဝတ်လျှော်ခိုင်းနေပြီဆိုတာ။
' ရတယ် အန်တီ ကျွန်တော် လျှော်လိုက်ပါ့မယ် အဝတ်တွေက ရေချိုးခန်းထဲမှာလား '
' အေး ဟုတ်တယ် ။ ဒါဆို အန်တီ အလှပြင်ဆိုင်ခဏသွားအုန်းမယ်။ ဆံပင်ကကောက်သားမရှိတော့ ပြန်သွားလုပ်ရအုန်းမယ် '
' ဪ ဟုတ် အန်တီ ကောင်းကောင်းသွားပါ '
ရှောင်ကျန့်အတွက် ဒီလို အဝတ်လျှော် တဲ့အလုပ်မျိုးဆိုတာ မခက်ခဲလှပါ။ အိမ်မှာလဲ မိဘအဝတ် သူ့အဝတ်တွေကို လျှော်ရလွန်းလို့ အသားပင်ကျနေသည်။သို့သော် ဒါကတော့ လွန်လွန်းသည်။
ရည်ရွယ်ချက်ရှိရှိနှင့်ပင် တမင်အကွက်ချထားသယောင်ပင်။ အဝတ်ခြင်း ၃ခြင်းကို အဝတ်အစားတွေအပြည့်ပင်။ ခြင်းထဲကြည့်လိုက်လေတော့လည်း ရိပေါ်အဝတ်ဆိုလို့ မနေ့ကဝတ်ထားတဲ့T shirt တစ်ထည်သာပါသည်။ ကျန်တာအားလုံး ဒီအမျိုးသမီးရဲ့ အဝတ်အစားတွေနှင့် ရိပေါ် ပါပါးရဲ့ အဝတ်အစားတွေပင်။နှစ်ပတ်စာလောက် ဝတ်ထားသော အဝတ်အစားပုံကြီးပင်။
အိမ်ဖော်တွေဘယ်လောက်ဆိုးဆိုး ဒီလောက်တော့ပစ်ထားပါ့မလား။ သူ့လောက်လဲ အပေါက်ဆိုးဆိုး အမျိုးသမီး ကြီးရဲ့ ပါးစပ်ကိုသူတို့လား မကြောက်ရမှာ။ကြည့်ရတာတော့ သူဒီအိမ်ရောက်တာနဲ့ စိတ်ပျက်သွားအောင် တမင်မလျှော်ဘဲပုံထားပုံရသည်ဟု ရှောင်ကျန့်ကတော့တွေးသည်။
သို့ပေမဲ့လို့ တစက်မှ စေတနာမပျက်ခဲ့ချေ။ သူ့စေတနာက တစ်ချိန်ချိန်မှာတော့ ရောင်ပြန်ဟပ်လာမှာပဲလို့ ယုံကြည်မိသည်။
အဝတ်တွေအားလုံး လျှော်ပြီးလေတော့ ရှောင်ကျန့် လုပ်စရာ မရှိတော့တာနဲ့ ဧည့်ခန်းထဲဝင်ကာ TV ဖွင့်ပြီး TV ကလာနေတဲ့ ဇာတ်လမ်းကား ခဏ ထိုင်ကြည့်နေမိသည်။
လူကသာ TV ရှေ့ရောက်နေတာ စိတ်ကတော့ ရိပေါ်ဘာများလုပ်နေမလဲ ရိပေါ် အလုပ်မှာ အဆင်ပြေပါ့မလားနဲ့ တသသဖြစ်နေသဖြင့် ဇာတ်လမ်းအကြောင်းပင်မသိတော့ချေ။
တမှိုင်မှို်င် တထွေထွေဖြင့် တောင်တွေးမြောက်တွေးတွေးရာမှ တယောက်ထိုင် sofa ပေါ်တွင် ခွေလျက်သားလေး အိပ်ပျော်သွားတော့သည်။
ရိပေါ်မားကတော့ အလှပြင်ဆိုင်မှ ပြန်အလာ အိမ်ထဲသို့ သီချင်းလေးညည်းရင်း ဝင်လာလေသည်။
ရုတ်တရက် ဧည့်ခန်းဘက်ကိုမျက်စိရောက်သွားလေတော့ ကလေးလဲမဟုတ် သူငယ်လဲမဟုတ်နဲ့ကို sofa ပေါ်မှာ ကွေးကွေးလေး ခွေအိပ်နေတဲ့ ရှောင်ကျန့်ကို မြင်တော့ အနီးနား ဖြည်းဖြည်းချင်းသွားကာ TV remove ကိုယူပြီး volume ကိုအဆုံးထိချဲ့ကာ နုှိးတော့မည်ပြုသည်။
သို့သော် ရှောင်ကျန့် မျက်နှာလေးနှင့် နီးသထက်နီးလာလေလေ သူမကရုဏာသက်လာလေလေပင်။တော်ရုံတန်ရုံ စိတ်ဓာတ်ပြင်းထန်ပြီး သနားခြင်း ကင်းသော ရိပေါ်ရဲ့မားဟာ ရှောင်ကျန့်မျက်နှာအား မှင်သက်စွာ ငေးကြည့်နေမိသည်။
အတော်ကိုကြည်လင်ပြီး အပြစ်ကင်းတဲ့ မျက်နှာလေး။
ဘာလို့ များ အခုထက်ထိ တနေရာရာမှာတွေ့ဖူးနေသလိုလို ရင်းနှီးနေသလိုခံစားနေရတုန်းလဲ ဟု သူမတွေးရင်း ဆက်လက် ငေးကြည့်နေမိစဉ်မှာပင် ရှောင်ကျန့် မျက်လုံးအစုံဟာ ခပ်လှုပ်လှုပ်လေး ပွင့်လာသည်။
သူ့ရှေ့ကနေ ကျောက်တိုင်ကြီးကို မတ်မတ်ရပ်လျက်စိုက်ကြည့်နေသဖြင့် လန့်ဖျန့်ကာ ငေါက်ကနဲထထိုင်လိုက်သည်။
ရိပေါ်ရဲ့မားဟာ ယခင်ဖြစ်ပေါ်နေသော သနားစိတ် ကြင်နာစိတ်တို့အား ဆောင်းဦးလေနှင့်အတူ လွင့်ပြယ်စေပြီး မျက်နှာထားဟာ ပြန်လည်ခက်ထန်မာကြောသည့်အသွင်ပြောင်းလာသည်။
' နင် ဘာလို့ ဒီမှာ အိပ်နေတာလဲ '
' ကျွန်တော် အဝတ်လျှော်ပြီးလို့ ခဏ နားနေတာပါ အန်တီ '
' အိမ်ကြမ်းပြင်တွေက နင်းရတာ ချောချောမောမော မဟုတ်ဘူးဆိုတာ နင်သတိမထားမိဘူးလား။ဖုန်စုပ်စက်က လှေအားခြေရင်းမှာရှိတယ်။ ပြီးရင် လုပ်လိုက်အုန်းနော်။ TV ကလဲ မကြည့်ရင် ပိတ်လေ။ အလကားကြီး ဖွင့်ထားတယ် စက်တွေပူတယ်။ တကယ်ပဲ ရှောင်ကျန့်ရယ် ၄နှစ်ကလေးအရွယ်တယောက်အိမ်ရောက်လာသလိုပဲ။ ပြောလိုက်ရတာ။ '
' ဟုတ် လုပ်လိုက်ပါ့မယ် '
ခေါင်းလေးငုံ့ရင်း အားပျော့ပျော့ အသံလေးဖြင့် ဖြေလိုက်သည်။ သေးသွယ်သော ရှောင်ကျန့်မျက်နှာလေးဟာ ယခုဆိုလျှင် မွေးကင်းစ ကလေးမျက်နှာလေးလောက်ပင် မရှိအောင်ကိုသေးသိမ်သွားသည်။
အလုပ်တွေဆိုတာ တောင်လိုပုံလွန်းလို့ ရိပေါ်ဆီတောင်ဖုန်းမဆက်အားချေ။ လက်ဆိုတာလည်း ပန်းကန်ဆေး အဝတ်လျှော် နဲ့ ရေပြတ်ရသည်ကိုမရှိ။
ဝမ်ရိပေါ်သာဒီအခြေအနေကိုသိရင်တော့ အသည်း ထပ်ခြမ်းကွဲရချည်ရဲ့။
ညဦးပိုင်းရောက်လာလျှင်ဆောင်းလေအေးလေးနှင့်အတူ ခြံဝန်းထဲလမ်းလျှောက်ကာ ချစ်ရသူ၏ ကားအလာကို စောင့်မျှော်ရခြင်းမှာ ရှောင်ကျန့်၏တာဝန်အသစ်တစ်ခုဖြစ်လာသည်။
ကားဟွန်းတီးသံလေးကို ခပ်ဝေးဝေးမှ သဲ့သဲ့လေးကြားကတည်းက ခြံတံခါးကိုကြိုဖွင့်ထားသည်။ ဝမ်ရိပေါ် မိန်းမယူလို့ သူတို့မိသားစုအတွက် ချွေးမ ရလျှင်တောင် ဘယ်မိန်းမမှ ဒီလောက် အောက်သက်ကြေနိုင်မည်မဟုတ်။
' ကော။ အသဲလေး က ကျွန်တော့်ကိုထွက်ကြိုနေတာပဲ။ပင်ပန်းလိုက်တာ ကောရယ် သိလား ။ '
လက်ထဲက ဖိုင်တွဲကို ရှောင်ကျန့်လက်ထဲ လှမ်းထည့်ပြီး ရှောင်ကျန့်ရင်ခွင်ထဲသို့ ကလေးလေးတယောက်လို သူ့ ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံး ပြိုဝင်ပစ်လိုက်သည်။
' ရိပေါ် အရမ်း ပင်ပန်းလာတာလား '
သူ့ရင်ခွင်ထဲက ရိပေါ်ရဲ့ဆံပင်လေးများအား ထိုးဖွရင်း အချိုသာဆုံးအသံဖြင့် မေးလိုက်သည်။
' ပင်ပန်းတယ်ဆိုတာထက် ကော ဖုန်းမဆက်တာက ပို ခံစားရတယ်။ ကော အသံလေးကိုအချိန်တိုင်းကြားချင်နေတာလေ။ ဖုန်းလဲမဆက်ဘူး ဆက်တော့လဲ မကိုင်ဘူး။ ကော ဘာတွေအလုပ်များနေလဲ '
အလုပ်လား။ များတာပေါ့ ရိပေါ်ရယ်။ တစ်အိမ်လုံး အလုပ် ကော အလုပ်ပဲ။ ဒီအိမ်ကိုရောက်တာ တရက်ပဲရှိသေးတယ် တော်တော်လေး ခြေကုန်လက်ပန်းကျနေပြီ။ ထားပါ။ ကော အပင်ပန်းခံနိုင်ပါတယ်။ ရိပေါ် စိတ်မချမ်းမသာမဖြစ်ရအောင် ဒီစကားတွေကို ထုတ်မပြောတော့ဘူး။
' မများပါဘူး ရိပေါ်ရဲ့။ ကော အိပ်ပျော်နေတာ။ ပြီးတော့ ညနေစာ ပြင်နေလို့လေ '
မုသားစကားကိုအပြုံးလှလှလေးဖြင့် ဆိုလိုက်သည်။
' လွမ်းလိုက်တာမှဆိုတာ။ကောရဲ့ ဓာတ်ပုံလေး ထုတ်ထုတ်ကြည့်ပြီး အမောဖြေရတယ် သိရဲ့လား '
' ကဲပါ ကလေးရယ် လာ ထမင်းစားရအောင်လေ '
' တွေ့လား ကလေး ကလေးနဲ့ ပြောပြန်ပြီ။အဲ့ကလေးကပဲ ကော ကိုတော်တော်ဖြစ်နေပြီဆိုတာသိလား။ လာ လာ အဲ့ကလေးက ဘာဆိုတာပြမယ် '
ရှောင်ကျန့်ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်လေးအား ဆွေ့ကနဲပွေ့ချီပြီး အိမ်ထဲမှ သူ့မိဘတွေရှင်းတုန်း အပေါ်ထပ်အခန်းထဲသို့ သယ်သွားရင်း အိပ်ယာပေါ်တွင် အလွမ်းသယ်၍ မဆုံးနိုင်တော့။
___________________
To be continued.....
Thank u so much💖Love u all🖤