ဆူး

ဆူး - Part 28

( ZawGyi )

ေရွာင္က်န္႔ကိုေပြ႕ခ်ီရင္း အခန္းထဲဝင္သြားရေသာ ဝမ္ရိေပၚ ဟာ လက္မအားတာေၾကာင့္ အခန္းတံခါးကိုဟစိေလးထားခဲ့မိေလသည္။

အခန္းထဲတြင္ ပလူးပလဲျဖစ္ေနတဲ့ ျမင္ကြင္းကို အခန္းေရွ႕က ျဖတ္ေလွ်ာက္ရင္း မေတာ္မဆျမင္လိုက္ရသူမွာ ရိေပၚရဲ႕မာမားပင္။

ပ်စ္ခၽြဲေနေသာ ခ်စ္ေရးဆိုေနသည့္စကားလုံးေတြက ေရွာင္က်န္႔ေတာ့ မသိ ၾကားရသူပင္ နားရွက္ဖြယ္ေကာင္းေနသလို ၾကက္သီးတျဖန္းျဖန္းထရသည္။

ခ်စ္ေၾကာင္းေျပာတာကို ႐ိုး႐ိုးတန္းတန္းေျပာလည္းရသားနဲ႕ကို သြယ္ဝိုက္ၿပီး ကဗ်ာေတြစာေတြဖြဲ႕ၿပီး မိုးေကာင္းကင္ေတြ ပင္လယ္ႀကီးေတြပါ မေနရဘူး ပါလာလိုက္တာ ဝမ္ရိေပၚမွာ ကဗ်ာဆရာတေယာက္ျဖစ္သြားသလိုပင္။မ်က္ႏွာခ်င္းထိကပ္ၿပီး အၾကည္စိုက္ေနၾကသည္မို႕ျမင္ရေသာ သူမမ်က္လုံးမ်ားကိုပင္ရွက္မိသည္။

သူ႕သား ဝမ္ရိေပၚဟာ ဒီေလာက္ေတာင္ကဲေနရသလား။

မျဖစ္ဘူး။ ဒီတိုင္းလႊတ္ထားလို႔ တခ်ိန္ခ်ိန္ ခြဲပစ္တဲ့အခါက် သားေလး ႐ူးသြားမွျဖင့္ ရင္က်ိဳးရခ်ည္ရဲ႕။

ခ်က္ခ်င္းေတာ့ သူမ အခန္းထဲမဝင္ရဲေသးေပ။ သူမကိုယ္တိုင္လည္း ရွက္သလို သူတို႔ႏွစ္ဦးေရွ႕သြားရပ္ရမွာကိုပင္ မ်က္ႏွာပူေနသည္။

ခဏေလာက္ျကာေတာ့မွ ရိေပၚတို႔ႏွစ္ေယာက္ ေရခ်ိဳးအဝတ္အစားလဲၿပီး dinner စားဖို႔ ထြက္လာေတာ့သည္။မိဘႏွစ္ဦးေရွ႕မွာေတာင္ မေရွာင္ ေရွာင္က်န္႔ကိုလြတ္ထြက္ေတာ့မယ့္အလား လက္ကိုင္ ခါးကိုင္ႏွင့္ မထိတထိ ဆြဲေနေသးသည္။

ေရွ႕ေလ်ာက္လည္း ရိေပၚ မားရဲ႕ မထိတထိ မ်က္ေစာင္းေပါင္းမ်ားစြာကို အံတုရအုန္းမည္ဟု သာ ေရွာင္က်န္႔ စိတ္ထဲ၌ႀကိမ္းဝါးေနမိသည္။

~~~~~~

' ေကာ အိပ္ေနၿပီလား '

ကုတင္ေပၚတြင္ သူ႕ကိုေက်ာေပးလ်က္ တဖက္လွည့္ကာ ၿငိမ္သက္ေနေသာ ေရွာင္က်န္႔အား သူအသံျပဳလိုက္သည္။

' ဟင့္အင္း အိပ္မေပ်ာ္ေသးပါဘူး '

' ကၽြန္ေတာ္ လဲ ထူးဆန္းတယ္။ ဒီေလာက္ အလုပ္ပင္ပန္းလာတာ ဘာလို႔ အိပ္မေပ်ာ္လဲ မသိဘူး။ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျခံထဲ ဆင္းၾကမလား '