"အန္တီ.."
"aww သားလာၿပီလား??"
"ဟုတ္"
"အဲ့ဆို အန္တီအိမ္ခဏျပန္မလို႔ Yiboေလးကိုၾကည့္ေပးပါအံုးေနာ္"
"ဟုတ္ က်ေတာ္တစ္ေနကုန္႐ွိေနေပးမွာမလို႔ ေအးေဆးေနၿပီးမွ ျပန္လာခဲ့ေနာ္. "
"ေက်းဇူးပါ သားရယ္"
ေဆးရံုခန္းထဲကေနထြက္သြားတဲ့Yiboမားမားကိုၾကည့္ေနလိုက္ၿပီး အျပင္ေရာက္သြားမွ Yubinလဲ Yiboကုတင္နားသြားထိုင္လိုက္သည္။
"၅ရက္႐ွိေနျပီ္ Yiboသတိရပါေတာ့ကြာ.."
လြန္ခဲ့တဲ့၅ရက္ Xiao Zhanထြက္သြားတဲ့ေန႔ မိုးေရထဲမွာငိုေနရင္း ေမ့လဲသြားခဲ့လို္႔ Yubinအျမန္ေဆးရံုပို႔ခဲ့ေပမဲ့ ခုထိသတိမရေသးတာေၾကာင့္ အားလံုးစိတ္ပူေနၾကသည္။၅ရက္လံုးYiboအနားမွာေနေပးတာေၾကာင့္ Yiboမားမားနဲ႔ေတာင္ေတာ္ေတာ္ရင္းႏွီးေနၿပီျဖစ္သည္။အဖ်ားႀကီးၿပီးေမ့ေနတာေၾကာင့္ ခုထိကိုယ္ပူခ်ိန္ကသိပ္မက်ခ်င္ေသး..
"Xiao Zhanကိုphဆက္ၾကည့္ရမယ္"
၅ရက္လံုးအဆက္သြယ္မလုပ္တာေၾကာင့္ Xiao ZhanကိုလဲYubinစိတ္ပူေနသည္။
ျပတင္းေပါက္နားသြားကာ phေခၚလိုက္ေတာ့ တစ္ခါလဲမကိုင္ ႏွစ္ခါလဲကိုင္မဲ့သူမ႐ွိေပမဲ့ Yubinေနာက္ဆံုးတစ္ေခါက္ေလာက္ေတာ့ေခၚၾကည့္မယ္ဆိုၿပီး ေခၚလိုက္ေတာ့မွ ကိုင္လာတဲ့phေလး..
"Xiao Zhan.. Xiao Zhanလား??!!"
"အင္းငါပါ...."
"ဘာလို႔အဆက္သြယ္မလုပ္တာလဲကြာ ငါ့မွာစိတ္ပူေနတာ မင္းေရာအဆက္ေျပရဲ႕လား??"
"Yubin Wangေလးေရာအဆင္ေျပလား??"
"................"
"Yubin Wang....Wangေလးဘာျဖစ္လို႔လဲ???!!!"
Yubinေျပာသင့္မေျပာသင့္စဥ္းစားေနတဲ့အခ်ိန္ Xiao Zhanအသံကအရမ္းကိုစိတ္ပူေနတဲ့ပံုေပၚလာၿပီး ေအာ္လာတာေၾကာင့္..
"Yibo ဖ်ားေနတယ္"
"ဘာ!!!!"
"၅ရက္႐ွိၿပီ မင္းသြားတဲ့ေန႔ကမိုးေတြအရမ္းရြာတယ္ အဲ့တာကိုမင္းWangေလးက မိုးေရထဲမွာအၾကာႀကီးထိုင္ငိုေနမိလို႔ ေမ့လဲသြားတာ အဲ့ထဲကကိုယ္ေတြပူၿပီးဖ်ားေနတာခုထိသတိမရေသးဘူး.."
"Wangေလး သက္သာရဲ႕လား?? Wangေလး...Wangေလး.အဆင္ေျပရဲ႕လား ကိုယ္ပူေရာက်ရဲ႕လား?? ဟာကြာ ဒီေကာင္ေလးကေတာ့ေလ မိုးမိရင္ဖ်ားမွန္းသိရက္နဲ႔ကြာ!."
Xiao Zhanဆီကအားမလိုအားမရေျပာလာတာေၾကာင့္ Yubinသက္ျပင္းခ်လိုက္ၿပီး..
"မင္းေရာအဆင္ေျပရဲ႕လား?? Yiboကသက္သာလာပါၿပီ အရမ္းႀကီးစိတ္မပူပါနဲ႔ငါလဲ႐ွိပါတယ္.."
"အင္းပါ ငါကေျပပါတယ္ Wangေလးကိုသာဂ႐ုစိုက္ေပးေနာ္.."
"စိတ္ခ်ပါ.."
"အဲ့ဆို ဒါပဲေနာ္Yubin Wangေလးသတိရလာရင္ ငါ့ကိုphဆက္အံုးေနာ္"
"အင္းပါကြာ.."
ခ်သြားတဲ့phေလးကိုၾကည့္ၿပီး Yubinသက္ျပင္းခ်မိျပန္သည္။Xiao Zhanတကယ္အဆင္ေျပတာေရာဟုတ္ရဲ႕လား?? သူမ်ားႏိုင္ငံမွာအသိမ႐ွိဘာမ႐ွိနဲ႔...
ခုနကYiboေနမေကာင္းဘူးေျပာေတာ့လဲ ေတာ္ေတာ္စိတ္ပူသြားမွန္းYubinသိသည္။အသက္႐ွဴသံေတြျမန္လာၿပီး အနီးမွာသာဆို ခ်က္ခ်င္းေျပးလာမွာဆိုတာ မေျပာပဲနဲ႔ေအာင္ ေသခ်ာေနေသာအရာျဖစ္သည္။
"ဟူးး မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္အတြက္ ရင္ေလးလိုက္တာ..ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ငါက မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ေပါင္းဖက္ဖို႔အတြက္ရေအာင္ကူညီေပးမွာပါ"
🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀
Xiao Zhan phခ်လိုက္ၿပီး မတ္တပ္ရပ္ေနရာကေန နံရံကိုမွီကာထိုင္ခ်လိုက္သည္။
"Wangေလးရယ္ Geအျပစ္ေတြပါ ျမန္ျမန္သက္သာလာပါေတာ့ေနာ္...."
၅ရက္လံုးလံုး ေန႔တိုင္းညတိုင္း Wangေလးကိုသတိရလို႔ ငိုေနခဲ့ရတာ ဘယ္သူမွသိမွာမဟုတ္ပါဘူး..
ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ကိုယ္မသိတဲ့ေနရာ ေဆြမ်ိဳးမ႐ွိ၊အသိမ႐ွိတာေၾကာင့္ Xiao Zhanအတြက္ ခက္ခဲသည္။ခုေနေနရသည္မွာလဲ တိုက္ခန္းက်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲမွာသာ။ထိုတိုက္ခန္းေလးေတာင္ Xiao Zhanမနည္း႐ွာထားရျခင္းျဖစ္သည္။ေတာ္ေသးသည္က ဆုထားတဲ့ပိုက္ဆံေလးေတြက ၃လေလာက္ တိုက္ခန္းငွါးဖို႔အဆင္ေျပေနလို႔..
"Geျပန္လာခဲ့ပါ့မယ္ေနာ္ Geကိုေစာင့္ေနေပးပါ သူမ်ားႏိုင္ငံမွာခက္ခဲလိုက္တာ Wangေလးရယ္ Geပင္ပန္းတယ္သိလား???"
Xiao Zhanမ်က္ရည္ေတြကိုသုတ္လိုက္ကာ အေပၚထပ္hoodie အျဖဴေလးဝတ္ၿပီး ဒီေန႔လဲအလုပ္႐ွာဖို႔ထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။
သူမ်ားႏိုင္ငံျဖစ္တာေၾကာင့္ ဘယ္ေလာက္ပဲကိုယ့္ႏိုင္ငံမွာဆရာဝန္ျဖစ္ျဖစ္ သူမ်ားႏိုင္ငံမွာခ်က္ခ်င္းေဆးခန္းဖြင့္ၿပီး ဆရာဝန္လုပ္ဖို႔ကလဲဘယ္လိုမွမျဖစ္ႏိုင္တာေၾကာင့္ Xiao Zhanေလာေလာဆယ္အဆင္ေျပမဲ့အလုပ္ေလးလိုက္႐ွာေနရျခင္းပါ။
🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀
Yubin ဗိုက္ဆာလို႔ ခဏေလးမုန္႔သြားဝယ္ၿပီးျပန္အလာ Yiboအခန္းထဲက စကားေျပာသံေတြၾကားလိုက္ရတာေၾကာင့္ အ့ံျသသြားရသည္။
"Yiboမ်ားသတိရလာတာလား??"
တံခါးကိုအျမန္ဆြဲဖြင့္လိုက္ၿပီး အခန္းထဲဝင္သြားလိုက္ေတာ့ Yiboမားမားကျပံဳးျပလာေပမဲ့ ကုတင္ေပၚကYiboကေတာ့သူ႔ကိုခုမွျမင္ဖူးတဲ့သူလိုၾကည့္ေနတာေၾကာင့္ Yubinတုန္လႈုပ္သြားသည္..
"Yibo.."
"မားမား သူကဘယ္သူလဲ??"
"ဟင္!!"
"သား အန္တီနဲ႔အခန္းအျပင္ခဏလိုက္ခဲ့ေပးပါ့လား ေျပာစရာ႐ွိလို႔.."
"..........."
Yubin Yiboမားမားေျပာတာကိုေတာင္ျပန္မေျဖမသိပဲသူ႔ကိုေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ေလးၾကည့္ေနတဲ့ Yiboကိုသာစိုက္ၾကည့္ေနမိသည္။
"သားလာ.."
"ဟုတ္.."
Yiboမားမားကထက္ေခၚလာေတာေၾကာင့္ Yubin Yiboကိုတလွည့္ၾကည့္ လွည့္ၾကည့္ျဖင့္ Yiboမားမားေနာက္လိုက္သြားလိုက္သည္။
"သား အ့ံျသေနတယ္မလား??အန္တီနားလည္ပါတယ္ သားေလးက၁၀ႏွစ္တုန္းကတစ္ခါ ဒီလိုဖ်ားဖူးတယ္အဖ်ားႀကီးၿပီး အဲ့တုန္းကလဲ လူေတြကိုခဏေမ့သြားဖူးတယ္ အဲ့တုန္းကဆို အန္တီတို႔ကိုေတာင္ေမ့သြားတာ အန္တီတို႔မွမနဲျပန္မွတ္မိေအာက္ႀကိဳးစားလိုက္ရတယ္..သားေလးကအဲ့ထဲကမိုးမိလို႔မရေတာ့တာ နဲနဲမိတာနဲ႔ဖ်ားၿပီ အဲ့ေၾကာင့္အရမ္းဂ႐ုစိုက္ရတယ္ ခုကမိုးအရမ္းမိတဲ့အျပင္ အဖ်ားပါႀကီးသြားတာဆိုေတာ့ ၁၀ႏွစ္တုန္းကလဲတစ္ခါ ျဖစ္ဖူးတဲ့အ႐ွိန္နဲ႔ ခုအဲ့လိုျပန္ျဖစ္သြားတယ္....အန္တီလဲစိတ္မေကာင္းပါဘူး ဒါေပမဲ့ဆရာဝန္ေျပာတာေတာ့ ခဏပဲေမ့တာပါတဲ့ အရမ္းခံစားေနရတာေၾကာင့္ရယ္ မိုးမိမခံႏိုင္တာေၾကာင့္ရယ္လို႔ေျပာတယ္ ခုသားေလးေမ့တာက အန္တီေမးၾကည့္သေလာက္ Xiao Zhanေလးရယ္ သားရယ္တစ္ခ်ိဳ႕သူေလာက္ပဲ အန္တီတို႔ကိုေတာ့မေမ့ဘူး သူ႔ရင္ထဲမွာ အရမ္းကိုခံစားေနရလို႔ လို႔လဲေျပာတယ္..ျပန္မွတ္မိလာမွာပါ.."
"က်ေတာ္..."
"နားလည္ပါတယ္ အန္တီတို႔တူတူျပန္ႀကိဳးစားၾကည့္တာေပါ့.."
"ဟုတ္.."
ေျပာစရာ႐ွိတာေျပာၿပီး အခန္းထဲျပန္ဝင္သြားတဲ့Yiboမားမားကို ေတာင္ လိုက္မၾကည့္မိေတာ့..
ေဆးရံုေလွကားေထာင့္ဘက္ကိုအျမန္ေျပးသြားလိုက္ၿပီး နံရံကိုလက္သီးနဲ႔၂ခ်က္ေလာက္ထိုးလိုက္ကာ ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး Yubinကိုယ္တိုင္ငိုေနမိသည္။
Yiboနဲ႔Xiao Zhanကိုလဲသူအျပစ္မတင္ရက္...
သူတို႔ဆိုဘယ္ေလာက္ေတာင္ ခံစားေနရမလဲ ဒီသတင္းကိုေရာ ေရေျမျခားမွာေရာက္ေနတဲ့Xiao Zhanကိုသူဘယ္လိုေျပာထြက္မလဲ
"ဟာကြာ...ရက္စက္လိုက္တာကံၾကမၼာရယ္!!!'
🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀
TBC>>>>
အြန္ေလးက Unicodeနဲ႔မ႐ိုက္တတ္လို႔ Zawgyiနဲ႔ပဲတင္မွာပါေနာ္ babeတို႔ထဲက Ficကို Unicodeေရာ Zawgyiေရာ၂မ်ိဳးလံုးနဲ႔တင္တဲ့နည္းသိရင္ အြန္ေလးကိုေျပာျပပါအံုး အြန္ေလးအဲ့လိုတင္တာမသိလို႔ပါ သိရင္၂မ်ိဴးလံုးနဲ႔တင္ေပးပါ့မယ္ေနာ္
ဟီး😁 အြန္ေလးreadersေလးေတြထဲက chanbaek ဖတ္တဲ့သူေလးေတြ႐ွ္ိရင္ အဲ့ficေလးကိုဖတ္ေပးၾကပါအံုးေနာ္🙏🙏
ႀကိဳးစားၿပီးေရးသြားမွာမလို႔ လံုးဝစိတ္မပ်က္ေစရပါဘူးေနာ္ plzဖတ္ေပးေနာ္😗😗😗
ခ်စ္တယ္ေလေနာ္❤
....................................................................
Unicode......
"အန်တီ.."
"aww သားလာပြီလား??"
"ဟုတ်"
"အဲ့ဆို အန်တီအိမ်ခဏပြန်မလို့ Yiboလေးကိုကြည့်ပေးပါအုံးနော်"
"ဟုတ် ကျတော်တစ်နေကုန်ရှိနေပေးမှာမလို့ အေးဆေးနေပြီးမှ ပြန်လာခဲ့နော်. "
"ကျေးဇူးပါ သားရယ်"
ဆေးရုံခန်းထဲကနေထွက်သွားတဲ့Yiboမားမားကိုကြည့်နေလိုက်ပြီး အပြင်ရောက်သွားမှ Yubinလဲ Yiboကုတင်နားသွားထိုင်လိုက်သည်။
"၅ရက်ရှိနေပြီ် Yiboသတိရပါတော့ကွာ.."
လွန်ခဲ့တဲ့၅ရက် Xiao Zhanထွက်သွားတဲ့နေ့ မိုးရေထဲမှာငိုနေရင်း မေ့လဲသွားခဲ့လို့် Yubinအမြန်ဆေးရုံပို့ခဲ့ပေမဲ့ ခုထိသတိမရသေးတာကြောင့် အားလုံးစိတ်ပူနေကြသည်။၅ရက်လုံးYiboအနားမှာနေပေးတာကြောင့် Yiboမားမားနဲ့တောင်တော်တော်ရင်းနှီးနေပြီဖြစ်သည်။အဖျားကြီးပြီးမေ့နေတာကြောင့် ခုထိကိုယ်ပူချိန်ကသိပ်မကျချင်သေး..
"Xiao Zhanကိုphဆက်ကြည့်ရမယ်"
၅ရက်လုံးအဆက်သွယ်မလုပ်တာကြောင့် Xiao ZhanကိုလဲYubinစိတ်ပူနေသည်။
ပြတင်းပေါက်နားသွားကာ phခေါ်လိုက်တော့ တစ်ခါလဲမကိုင် နှစ်ခါလဲကိုင်မဲ့သူမရှိပေမဲ့ Yubinနောက်ဆုံးတစ်ခေါက်လောက်တော့ခေါ်ကြည့်မယ်ဆိုပြီး ခေါ်လိုက်တော့မှ ကိုင်လာတဲ့phလေး..
"Xiao Zhan.. Xiao Zhanလား??!!"
"အင်းငါပါ...."
"ဘာလို့အဆက်သွယ်မလုပ်တာလဲကွာ ငါ့မှာစိတ်ပူနေတာ မင်းရောအဆက်ပြေရဲ့လား??"
"Yubin Wangလေးရောအဆင်ပြေလား??"
"................"
"Yubin Wang....Wangလေးဘာဖြစ်လို့လဲ???!!!"
Yubinပြောသင့်မပြောသင့်စဉ်းစားနေတဲ့အချိန် Xiao Zhanအသံကအရမ်းကိုစိတ်ပူနေတဲ့ပုံပေါ်လာပြီး အော်လာတာကြောင့်..
"Yibo ဖျားနေတယ်"
"ဘာ!!!!"
"၅ရက်ရှိပြီ မင်းသွားတဲ့နေ့ကမိုးတွေအရမ်းရွာတယ် အဲ့တာကိုမင်းWangလေးက မိုးရေထဲမှာအကြာကြီးထိုင်ငိုနေမိလို့ မေ့လဲသွားတာ အဲ့ထဲကကိုယ်တွေပူပြီးဖျားနေတာခုထိသတိမရသေးဘူး.."
"Wangလေး သက်သာရဲ့လား?? Wangလေး...Wangလေး.အဆင်ပြေရဲ့လား ကိုယ်ပူရောကျရဲ့လား?? ဟာကွာ ဒီကောင်လေးကတော့လေ မိုးမိရင်ဖျားမှန်းသိရက်နဲ့ကွာ!."
Xiao Zhanဆီကအားမလိုအားမရပြောလာတာကြောင့် Yubinသက်ပြင်းချလိုက်ပြီး..
"မင်းရောအဆင်ပြေရဲ့လား?? Yiboကသက်သာလာပါပြီ အရမ်းကြီးစိတ်မပူပါနဲ့ငါလဲရှိပါတယ်.."
"အင်းပါ ငါကပြေပါတယ် Wangလေးကိုသာဂရုစိုက်ပေးနော်.."
"စိတ်ချပါ.."
"အဲ့ဆို ဒါပဲနော်Yubin Wangလေးသတိရလာရင် ငါ့ကိုphဆက်အုံးနော်"
"အင်းပါကွာ.."
ချသွားတဲ့phလေးကိုကြည့်ပြီး Yubinသက်ပြင်းချမိပြန်သည်။Xiao Zhanတကယ်အဆင်ပြေတာရောဟုတ်ရဲ့လား?? သူများနိုင်ငံမှာအသိမရှိဘာမရှိနဲ့...
ခုနကYiboနေမကောင်းဘူးပြောတော့လဲ တော်တော်စိတ်ပူသွားမှန်းYubinသိသည်။အသက်ရှူသံတွေမြန်လာပြီး အနီးမှာသာဆို ချက်ချင်းပြေးလာမှာဆိုတာ မပြောပဲနဲ့အောင် သေချာနေသောအရာဖြစ်သည်။
"ဟူးး မင်းတို့နှစ်ယောက်အတွက် ရင်လေးလိုက်တာ..ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ်ငါက မင်းတို့နှစ်ယောက်ပေါင်းဖက်ဖို့အတွက်ရအောင်ကူညီပေးမှာပါ"
🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀
Xiao Zhan phချလိုက်ပြီး မတ်တပ်ရပ်နေရာကနေ နံရံကိုမှီကာထိုင်ချလိုက်သည်။
"Wangလေးရယ် Geအပြစ်တွေပါ မြန်မြန်သက်သာလာပါတော့နော်...."
၅ရက်လုံးလုံး နေ့တိုင်းညတိုင်း Wangလေးကိုသတိရလို့ ငိုနေခဲ့ရတာ ဘယ်သူမှသိမှာမဟုတ်ပါဘူး..
ရောက်ရောက်ချင်း ကိုယ်မသိတဲ့နေရာ ဆွေမျိုးမရှိ၊အသိမရှိတာကြောင့် Xiao Zhanအတွက် ခက်ခဲသည်။ခုနေနေရသည်မှာလဲ တိုက်ခန်းကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲမှာသာ။ထိုတိုက်ခန်းလေးတောင် Xiao Zhanမနည်းရှာထားရခြင်းဖြစ်သည်။တော်သေးသည်က ဆုထားတဲ့ပိုက်ဆံလေးတွေက ၃လလောက် တိုက်ခန်းငှါးဖို့အဆင်ပြေနေလို့..
"Geပြန်လာခဲ့ပါ့မယ်နော် Geကိုစောင့်နေပေးပါ သူများနိုင်ငံမှာခက်ခဲလိုက်တာ Wangလေးရယ် Geပင်ပန်းတယ်သိလား???"
Xiao Zhanမျက်ရည်တွေကိုသုတ်လိုက်ကာ အပေါ်ထပ်hoodie အဖြူလေးဝတ်ပြီး ဒီနေ့လဲအလုပ်ရှာဖို့ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။
သူများနိုင်ငံဖြစ်တာကြောင့် ဘယ်လောက်ပဲကိုယ့်နိုင်ငံမှာဆရာဝန်ဖြစ်ဖြစ် သူများနိုင်ငံမှာချက်ချင်းဆေးခန်းဖွင့်ပြီး ဆရာဝန်လုပ်ဖို့ကလဲဘယ်လိုမှမဖြစ်နိုင်တာကြောင့် Xiao Zhanလောလောဆယ်အဆင်ပြေမဲ့အလုပ်လေးလိုက်ရှာနေရခြင်းပါ။
🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀
Yubin ဗိုက်ဆာလို့ ခဏလေးမုန့်သွားဝယ်ပြီးပြန်အလာ Yiboအခန်းထဲက စကားပြောသံတွေကြားလိုက်ရတာကြောင့် အ့ံသြသွားရသည်။
"Yiboများသတိရလာတာလား??"
တံခါးကိုအမြန်ဆွဲဖွင့်လိုက်ပြီး အခန်းထဲဝင်သွားလိုက်တော့ Yiboမားမားကပြုံးပြလာပေမဲ့ ကုတင်ပေါ်ကYiboကတော့သူ့ကိုခုမှမြင်ဖူးတဲ့သူလိုကြည့်နေတာကြောင့် Yubinတုန်လှုပ်သွားသည်..
"Yibo.."
"မားမား သူကဘယ်သူလဲ??"
"ဟင်!!"
"သား အန်တီနဲ့အခန်းအပြင်ခဏလိုက်ခဲ့ပေးပါ့လား ပြောစရာရှိလို့.."
"..........."
Yubin Yiboမားမားပြောတာကိုတောင်ပြန်မဖြေမသိပဲသူ့ကိုကြောင်တောင်တောင်လေးကြည့်နေတဲ့ Yiboကိုသာစိုက်ကြည့်နေမိသည်။
"သားလာ.."
"ဟုတ်.."
Yiboမားမားကထက်ခေါ်လာတောကြောင့် Yubin Yiboကိုတလှည့်ကြည့် လှည့်ကြည့်ဖြင့် Yiboမားမားနောက်လိုက်သွားလိုက်သည်။
"သား အ့ံသြနေတယ်မလား??အန်တီနားလည်ပါတယ် သားလေးက၁၀နှစ်တုန်းကတစ်ခါ ဒီလိုဖျားဖူးတယ်အဖျားကြီးပြီး အဲ့တုန်းကလဲ လူတွေကိုခဏမေ့သွားဖူးတယ် အဲ့တုန်းကဆို အန်တီတို့ကိုတောင်မေ့သွားတာ အန်တီတို့မှမနဲပြန်မှတ်မိအောက်ကြိုးစားလိုက်ရတယ်..သားလေးကအဲ့ထဲကမိုးမိလို့မရတော့တာ နဲနဲမိတာနဲ့ဖျားပြီ အဲ့ကြောင့်အရမ်းဂရုစိုက်ရတယ် ခုကမိုးအရမ်းမိတဲ့အပြင် အဖျားပါကြီးသွားတာဆိုတော့ ၁၀နှစ်တုန်းကလဲတစ်ခါ ဖြစ်ဖူးတဲ့အရှိန်နဲ့ ခုအဲ့လိုပြန်ဖြစ်သွားတယ်....အန်တီလဲစိတ်မကောင်းပါဘူး ဒါပေမဲ့ဆရာဝန်ပြောတာတော့ ခဏပဲမေ့တာပါတဲ့ အရမ်းခံစားနေရတာကြောင့်ရယ် မိုးမိမခံနိုင်တာကြောင့်ရယ်လို့ပြောတယ် ခုသားလေးမေ့တာက အန်တီမေးကြည့်သလောက် Xiao Zhanလေးရယ် သားရယ်တစ်ချို့သူလောက်ပဲ အန်တီတို့ကိုတော့မမေ့ဘူး သူ့ရင်ထဲမှာ အရမ်းကိုခံစားနေရလို့ လို့လဲပြောတယ်..ပြန်မှတ်မိလာမှာပါ.."
"ကျတော်..."
"နားလည်ပါတယ် အန်တီတို့တူတူပြန်ကြိုးစားကြည့်တာပေါ့.."
"ဟုတ်.."
ပြောစရာရှိတာပြောပြီး အခန်းထဲပြန်ဝင်သွားတဲ့Yiboမားမားကို တောင် လိုက်မကြည့်မိတော့..
ဆေးရုံလှေကားထောင့်ဘက်ကိုအမြန်ပြေးသွားလိုက်ပြီး နံရံကိုလက်သီးနဲ့၂ချက်လောက်ထိုးလိုက်ကာ ထိုင်ချလိုက်ပြီး Yubinကိုယ်တိုင်ငိုနေမိသည်။
Yiboနဲ့Xiao Zhanကိုလဲသူအပြစ်မတင်ရက်...
သူတို့ဆိုဘယ်လောက်တောင် ခံစားနေရမလဲ ဒီသတင်းကိုရော ရေမြေခြားမှာရောက်နေတဲ့Xiao Zhanကိုသူဘယ်လိုပြောထွက်မလဲ
"ဟာကွာ...ရက်စက်လိုက်တာကံကြမ္မာရယ်!!!'
🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀
TBC>>>>
အွန်လေးက Unicodeနဲ့မရိုက်တတ်လို့ Zawgyiနဲ့ပဲတင်မှာပါနော် babeတို့ထဲက Ficကို Unicodeရော Zawgyiရော၂မျိုးလုံးနဲ့တင်တဲ့နည်းသိရင် အွန်လေးကိုပြောပြပါအုံး အွန်လေးအဲ့လိုတင်တာမသိလို့ပါ သိရင်၂မျိူးလုံးနဲ့တင်ပေးပါ့မယ်နော်
ဟီး😁 အွန်လေးreadersလေးတွေထဲက chanbaek ဖတ်တဲ့သူလေးတွေရှ်ိရင် အဲ့ficလေးကိုဖတ်ပေးကြပါအုံးနော်🙏🙏
ကြိုးစားပြီးရေးသွားမှာမလို့ လုံးဝစိတ်မပျက်စေရပါဘူးနော် plzဖတ်ပေးနော်😗😗😗
ချစ်တယ်လေနော်❤