Unicode ver
Hope Not
Episode - 29
"Jen...အခုဘယ်သွားမလို့လဲ "
" Han မြစ်ပေါ်မှာ ဖွင့်ထားတဲ့
ရေပေါ်စားသောက်ဆိုင် အတူမသွားရတာကြာပြီလေ"
"Imm...တော်တော်ကြာပြီ....
အဲ့ဆိုင်က ကြက်..."
"Ardar....ကြက်သားကို
နုရွနေအောင်ကြော်ထားတဲ့ menu
ဟုတ်တယ်မလား...."
"Aww...အော်သွတ်ခဲ အာဒါးစော..."
"အဲ့ဆိုင်သွားတိုင်း အဲ့ဒါပဲစားနေတာကို...
ဒါနဲ့...Honey....ငါတို့ ခရီးမသွားရတာကြာပြီ
အတူ သွားရအောင်လေ...
ဘယ်နိုင်ငံသွားချင်လဲ...."
"New Zealand..."
"Nor...စလာပြန်ပြီလား
အခုတလော ငါမကြိုက်တာတွေပဲပြောနေတယ်
တစ်ကယ် ငါနဲ့ဝေးချင်လို့လား
Ommaတို့နဲ့ အဲ့မှာပဲ တစ်သက်လုံးနေလိုက်ရမလား"
"Arrnier...အဲ့လိုမဟုတ်ပါဘူး
Honey ကလဲ ဘာလို့ အဲ့လိုပြောရတာလဲ
တစ်ကယ်ပါ Honey နဲ့ Omonie ကို
ပြေလည်စေချင်တယ်....
card တွေ ကားတွေ အကုန်သိမ်းလိုက်လို့
Omonie က လွန်သွားတယ်ဆိုပေမဲ့..."
" ဆက်မပြောနဲ့တော့ ...Unnie ဘာသိလို့လဲ
သူကတော့ ph လေးတစ်လုံးနဲ့ အမိန့်ပေးလိုက်တာ
ငါ့မှာတော့ ညသန်းခေါင်ကြီး အနောက်ကနေ
ရဲကားတွေလိုက်ခံရပြီး ကားကိုလဲ
ဆွဲယူသွားကြတာ
တော်သေးတယ် အဲ့နေ့က မသောက်ထားလို့
မဟုတ်ရင် အချုပ်ထဲတောင်ရောက်သွားနိုင်တယ်
ငါအရမ်းစိတ်ဆိုးတယ် သိလား
တော်ပြီကွာ အဲ့အကြောင်းဆက်မပြောနဲ့တော့
အစလဲ လာမဖော်နဲ့ ဘာခရီးမှလဲမထွက်တော့ဘူး"
Jennie ထိုအကြောင်းပြောရင်း
ဒေါသထွက်လာကာ လီဗာကို အသားကုန်နင်းပြီး
အရှိန်တင်မိသွားသည်။
"အင်းပါ မပြောတော့ဘူးနော် စိတ်လျှော့
အရှိန်လေးလဲ နည်းနည်းလျှော့...
Jen...ငါတို့ China သွားရအောင်...
နောက်လလောက် Company က
China မှာ Project ရှိတယ်...
အတူတူသွားမယ်
Great Wall ကို နင်နဲ့အတူ ရောက်ဘူးချင်တယ် နော်.....နော်လို့...
အတူသွားရအောင်...နော်...."
Chu က သာ သူ့ကို သေချာကြည့်ပြီး
ပြောနေပေမဲ့ ထိုကလေးဆိုးလေးက
Chu ကို တစ်ချက်လေးမှတောင်
စောင်းငဲ့ မကြည့် ဖြေလဲမဖြေပဲ ကားကိုသာ
အာရုံစိုက်ပြီးမောင်းနေလေသည်။
"Jen....Mandu....Ni....
Chakiya....Jen..."
Jennie....မရဲ့ ချွဲပြစ်နေတဲ့ အသံကြောင့်
ရယ်ချင်လာပြီး တစ်ချက်ပြုံးမိသွားသည်။
+Boyah...မ က ဒီလိုတွေလဲ ချွဲတတ်တာလား+
"အခု လာနမ်းရင် စဉ်းစားပေးမယ်..."
"ကားမောင်းနေတယ်လေ....ဘယ်လိုလုပ်နမ်းရမှာလဲ အန္တရာယ်များတယ်လေ"
"ရပြီ မလိုက်တော့ဘူး ..."
"Yah...အဲ့ဒါဆိုလဲ ကားရပ်ပေး..."
" မရပ်ဘူး"
"Honey က ကွာ..."
ပြောရင်းဆိုရင်းနဲ့ပဲ Chu သူ့ပါးလေးကို လှမ်းနမ်းလိုက်သည်။
Chu ရဲ့ နှုတ်ခမ်းနီအရာလေးက သူ့ပါးပေါ်မှာထင်းကနဲ....
"မရသေးဘူး Kiss ပါဆို "
Chu. ...Seat Belt လေးကို ဖြုတ်ပြီး
သူစိတ်ကျေနပ်အောင် အနမ်းပေးဖို့ ပြင်လိုက်သည်။
Chu သူ့ နှုတ်ခမ်းလေးကို ထိဖို့ ပြင်နေတုန်းမှာပဲ....
Ring...Ring...Ring....
"Arr ကောင်းခန်းဆို ph ကလာပြီ...
ဘယ်သူလဲမသိ...."
Ring...Ring...Ring...
ph က ဆက်တိုက်မြည်နေတာကြောင့်
"ph ကိုင်လိုက်လေ Jen..."
.
.
.
.
.
"Aww...J***...ပြောလေ....
Imm....Immm...သိပြီ...."
Jennie....Ph ချလိုက်ပြီးနောက်
မ ကို လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။
Jennie ဘာမှမပြောရသေးခင်မှာပဲ မ က
"သွားစရာရှိလို့လား...သွားလေ..."
"Sorry...Honey...
အခုသွားမှရမှာ...."
"Imm...ကားရပ်လိုက်..."
"အိမ်ပြန်ပို့ပေးမယ်လေ..."
"Arrni...မပို့နဲ့ ဟိုကြက်သားရွရွလေး
သွားစားအုံးမှာ ပြီးမှ ပြန်လာတော့မယ်
သွားစရာရှိတာသွား"
"အဲ့ဒါဆိုလဲ အဲ့စားသောက်ဆိုင် လိုက်ပို့ပေးမယ်လေ"
"နည်းနည်းဝေးသေးတယ်လေ Taxi ငှားပြီး
သွားလိုက်မယ် ရတယ်"
"တစ်ကယ် ရလို့လား "
"ရပါတယ်ဆို ကားရပ်ပေး "
Jennie. ကားရပ်ပေးလိုက်တာနဲ့
မက ကားပေါ်ကနေ ချက်ချင်းဆင်းသွားလေသည်။
"Honey...ဒါဆို ညရောက်မှတွေ့မယ်နော် "
Chu ခေါင်းညိမ့်ကာ ပြုံးပြလိုက်သည်။
Jennie ကတော့ လာရာလမ်းအတိုင်း
ကားလေးကို ပြန်ကွေ့သွားခဲ့ပြီးနောက်
Chu တစ်ယောက်ကတော့ Taxi တစ်စီးတလေများ တွေ့မလားဆိုပြီး
လမ်းဆက်လျှောက်လာခဲ့သည်။
မိနစ်အနည်းငယ်အကြာ
.
.
.
.
.
Lisa ကားမောင်းနေရင်းနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်က
အရှိန်နဲ့ တရိပ်ရိပ်ပြေးလာတဲ့
ကားအနက်ရောင်လေးကို သတိထားမိသွားသည်။
ခုနက Jennie တို့စီးသွားတဲ့ ကားလေးနဲ့ တူလိုက်တာ။
အနည်းငယ် ထပ်မောင်းလာပြီးနောက်
လမ်းမကြီးတစ်လျှောက် ဘယ်သူမှမရှိပေမဲ့
ပါလပ်ဖောင်းပေါ်မှာ မိန်းကလေးတစ်ယောက်
လမ်းလျှောက်နေလေသည်။
ထိုနောက်ကျောပြင်လေးကို အဝေးကပဲ
ကြည့်ကြည့်
ဘယ်လိုပဲကြည့်ကြည့် မှတ်မိနေသည်။
အတူနေခဲ့ပြီး ရင်းနှီးခဲ့တဲ့ နှစ်တွေမှ မနည်းပဲ။
Lisa တို့ကားလေးက သူမကို အနည်းငယ်ကျော်သွားသည်။
" Chaeng...အဲ့ဒါ JiSoo unnie မလား
လမ်းလျှောက်နေတာ...."
"Hmm ဟုတ်လို့လား.....
Kadae...ဟုတ်နေတာပဲ....
မဟုတ်မှ Jennie. လမ်းမှာ Unnie ကို
တစ်ယောက်တည်းထားသွားတာလား...
Lisa ya ကားကို အနောက်ပြန်ဆုတ်..."
.
.
.
.
.
ကားပြာပြာလေးတစ်စီး Chu ဘေးကနေ ဖြတ်သွားပြီးနောက်
တစ်လှိမ့်ချင်း နောက်ပြန်လှိမ့်လာလေသည်။
"JiSoo unnie. ...ဘယ်လိုလုပ်ဒီနားမှာ
လမ်းလျှောက်နေတာလဲ
လာ ကားပေါ်တက် "
"Chaeng....aww...Lisa ရောပါတာလား"
Chu ပြောရင်းဆိုရင်းနဲ့ ကားအနောက်ခန်း
ဖွင့်ကာ ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။
Rose~"မဟုတ်မှ Jennie နဲ့ စကားများလို့လား အဲ့ဒါကြောင့် လမ်းမကြီးပေါ်မှာ Unnie ကို တစ်ယောက်တည်း ထားသွားတာလား"
"Arrnier စကားမများပါဘူး သူကသွားစရာရှိတယ်ဆိုလို့ သွားခိုင်းလိုက်တာ
လိုက်ပို့မယ်လို့ပြောပါတယ်
Unnie က မလိုက်ပို့ခိုင်းတာပါ...
ဒါနဲ့ Unnie Jennie နဲ့ အတူလာမှန်း
ဘယ်လိုသိကြတာလဲ"
Lisa~"Unnie နဲ့ မတွေ့တာကြာလို့
ရေပေါ်စားသောက်ဆိုင်မှာ သွားစားကြမလို့
Unnie ကို Chaw တို့နှစ်ယောက်က
ဝင်ခေါ်ကြတာ
Company လဲရောက်ရော Unnie က
Unnie ဟာလေးနဲ့ပါသွားတယ်လေ
အဲ့ဒါနဲ့ Chaw တို့နှစ်ယောက်ပဲ သွားကြပါမယ်လေဆိုပြီး ထွက်လာခဲ့တာ
Unnie တို့နဲ့ ရှေ့ဆင့် နောက်ဆင့်ပဲ
မီးပွိုင့်တွေလဲတူနေကြပြန်ရော
မဟုတ်မှ Unnie တို့လဲ ရေပေါ်စားသောက်ဆိုင်ကိုပဲသွားကြတာလားပေါ့
တွေ့ရင်တော့ မုန့်ဝယ်ကျွေးခိုင်းမယ်ဆိုပြီး
ပြောနေကြတာ....
အခုတော့ တစ်ကယ်တွေ့တာပဲ လမ်းပေါ်မှာ"
"Imm...unnieတို့လဲ ရေပေါ်စားသောက်ဆိုင် သွားမလို့ပါပဲ....
Jennie က သိတယ်မလား
ဘာတွေအလုပ်ရှုပ်နေမှန်းမသိဘူးလေ
သူငယ်ချင်းတွေကလဲများတော့
ဒီနေ့Unnie ဝယ်ကျွေးပါ့မယ်...
ကြိုက်တာစား "
Chu...ထိုနေ့ညက Chaeng တိုနဲ့
အတူးစားသောက်ကာ စကားတွေပြောရင်း
အချိန်တွေကုန်ဆုံးခဲ့သည်။
သို့သော်...Jennie ph ပြောနေတဲ့အချိန်
ဖြစ်သွားတဲ့ မျက်နှာအနေအထားကို
Chu စိတ်ထဲကနေ နည်းနည်းလေးမှ
ဖျောက်လို့မရခဲ့ပေ။
ပြီးတော့ ph ထဲက တစ်စုံတစ်ယောက်ရဲ့
အက်ရှရှအသံ ခပ်တိုးတိုး...
သိပ်မသဲကွဲပေမဲ့ ဘာပြောလိုက်သလဲဆိုတာကို
ခန့်မှန်းမိနေသည်။
Chu အားတင်းပြီး Chaeng တို့နဲ့
စကားပြောရင်း ပြုံးနေခဲ့လိုက်သည်။
.
.
.
.
.
Chaeng နဲ့ Lisa JiSoo Unnie ကို
သူ့အိမ်အထိ ပြန်ပို့ခဲ့ပြီးနောက်....
Rose~" Lisa ya...ဒီနေ့ JiSoo Unnie ရဲ့
မျက်နှာကို သတိထားမိလား...."
Lisa~" Aww...သတိထားမိတယ်
စကားသာပြောနေတာ အသက်မပါဘူး
ဝမ်းနည်းနေသလိုပဲ ....
သူဘာတွေခံစားနေရလဲမသိဘူး..."
Rose~" သူက တစ်ယောက်တည်းပဲ
ကြိတ်ခံစားတဲ့ Type မျိုး သူ့အကြောင်းငါ
ကောင်းကောင်းသိတယ်
ဘယ်တော့မှပေါက်ကွဲမှာမဟုတ်ဘူး
သူတစ်ယောက်တည်းပဲခံစားမှာ...
Jennie.. .JiSoo Unnie အပေါ်
ဘာတွေထပ်လုပ်ထားပြန်ပြီလဲမသိ...
Unnie နေရာမှာ ငါဆိုရင် လမ်းခွဲပြီးတာ
ကြာလှပြီ...
အဲ့လောက်ကြီး သည်းခံနိုင်မှာမဟုတ်ဘူး"
Lisa~" ငါရောပဲ JiSoo Unnie လိုမျိုးတော့
သည်းခံပြီး ချစ်ပေးနိုင်မယ်မထင်ဘူး.. "
.
.
.
.
.
.
.
Chu ရင်ထဲမှာ ဖြစ်ပေါ်လာတဲ့
သံသယစိတ်တို့ကို
အကြိမ်ကြိမ် ချိုးနှိမ်ဖျောက်ဖျက်ရင်း...
သူပြန်လာမဲ့အချိန်ကိုစောင့်နေမိသည်။
Chu တို့တစ်အိမ်လုံးတောင် အိပ်ပျော်သွားပြီ
Jennie က အခု ရောက်မလာသေး....
ဒီအချိန်မှတော့ မလာလောက်တော့ပါဘူးလေဆိုပြီး အိပ်ဖို့ပြင်တော့မှ Ph ဝင်လာသည်။
အိမ်ရှေ့မှာရောက်နေပြီတဲ့....
Chu တံခါးသံမကြားအောင် သွားဖွင့်ပြီး
သူ့ကို Chu ရဲ့ အခန်းထဲခေါ်လာခဲ့လိုက်သည်။
"Unnie. ..Omonie တို့ အိပ်နေကြပြီလား
Unnie ကရောဘာလို့မအိပ်သေးတာလဲ "
အနောက်ကနေလိုက်လာပြီး နှစ်ကိုယ်ထဲကြားရအောင် တိုးတိုးလေးလာမေးနေလေသည်။
Chu အခန်းထဲ တံခါးဖွင့်ဝင်ရင်း
"နင့်ကိုစောင့်နေလို့ မအိပ်သေးတာပေါ့
ညနက်နေပြီ ဘယ်တွေ သွားနေတာလဲ Jendeuk "
Jennie. မရဲ့ အမေးကိုမဖြေပဲ မကို
နံရံနားကပ်လိုက်ပြီး
မရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကို မွတ်သိပ်စွာ နမ်းလိုက်သည်။
ထိုအနမ်းတွေက တစ်ခုခုကို အတည်ပြုချင်တဲ့
အနမ်းတွေဖြစ်ခဲ့သည်။
"Jen....Hajima...andwe...Ahh..."
မရဲ့ ညည်းသံ တိုတိုးကို ကြားနေပေမဲ့
ဂရုမစိုက်ပဲ ထပ်ပြီး နမ်းပြီးရင်းနမ်းခဲ့သည်။
မရဲ့ ညဝတ်အင်္ကျင်္ီ လေးကို အညှာအတာမဲ့စွာ
ဆွဲချွတ်ပြစ်လိုက်သည်။
*ah....ပန်းနုရောင်လေး....အဲ့ဒီပန်းနုရောင်လေးကို Jennie သိပ်ချစ်သည်။
Jennie ရဲ့ အနမ်းတွေက ထိုပန်းနုရောင်လေးဆီသို ဦးတည်နေပြီး လက်ချောင်းတွေက မရဲ့ ခန္ဓာကိုယ် အနှံ့ဆီ ပွတ်သပ်နေမိသည်။
ဟုတ်တယ် မနဲ့ အခုလို ဆက်ဆံမိတဲ့အခါတိုင်း
Jennie ရင်ခုန်တယ်....
မနားမှာ Jennie ကို ဆွဲဆောင်နိုင်စွမ်းတွေရှိတယ်....ဘယ်အချိန်ပဲဖြစ်ဖြစ် ရိုးမသွားတဲ့
ဒီခံစားမှု....
ဒီခံစားမှုကို ကြိုက်တယ်.....
နူးညံ့လွန်းတဲ့ မရဲ့ အစိတ်အပိုင်းတစ်ချို့ရယ်
လေပေါ်ဝဲပျံနေတဲ့ ခံစားမှုရယ် အားလုံး
ပေါင်းစုံသွား၏။
မိမိရဲ့ ရင်ခွင်ထဲမှာ မောပန်းပြီး အိပ်ပျော်သွားတဲ့
မရဲ နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို ကိုင်ကြည့်ရင်း
Jennie ပြောလိုက်သည်။
"Honey....ချစ်တယ်".....*
ထို့နောက်...အိပ်စက်ခြင်းဆီသို့....
.
.
.
.
.
.
Chu စောစောနိုးနေပေမဲ့ မထသေးပဲ
သူ့ရင်ခွင်ထဲတိုးဝင်ကာ သူ့ရင်ဘတ်ပေါ်သို့
Chu ရဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို အလုပ်ပေးထားလိုက်သည်။
မနေ့က Chu ထင်နေခဲ့တဲ့ အရာတွေက
ဘာမှမဟုတ်တော့....သူ
မနေ့ညက Chu ရဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးတွေကိုကိုင်ပြီး ချစ်တယ်လို့ပြောနေခဲ့တာပဲ...
ထိုစိတ်တွေကို ချက်ချင်းမေ့ပြစ်လိုက်သည်။
Jennie ရင်ဘတ်ပေါ်က စူးရှရှနာကျင်မှုကြောင့် နိုးလာသည်။
ငုံကြည့်လိုက်တော့
မရဲ့ နှုတ်ခမ်းသားနုနုနဲ့ ပန်းနုရောင်
လျှာဖျားလေးက Jennie ရဲ့ ရင်သားတွေပေါ်မှာ
ပြေးလွှားနေကြသည်။
Jennie. မရဲ့ ပါးလေးကို ငုံ့နမ်းပြီး
ပြုံးပြလိုက်သည်။
"နိုးပြီလား "
"အင်း...အဲ့လောက်တောင်သဘောကျလား"
မက ခေါင်းညိမ့်ပြပြီး ရင်ခွင်ထဲတိုးဝင်လာသည်။
Jennie. မကို တင်းကျပ်စွာ
ပြန်လည်ပွေ့ဖက်ထားလိုက်သည်။
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Jennie. ရဲ့ Ommaက ဒီရက်ပိုင်းအတွင်း
ရောက်လာမယ်ပြောခဲ့ပေမဲ့
အခြေအနေအမျိုးမျိုးကြောင့်
ရောက်မလာဖြစ်ခဲ့သေးပေ။
သို့သော် Black card နဲ့ ကားလေးကိုတော့
သူ့ Ommaက ပြန်ပေးခဲ့သည်။
ပြန်မပေးရင် Jennie က
ဒီထက်ပိုပြီးဆိုးသွားဖို့ပဲရှိသည်လေ။
Jennie ကတော့ အရင်အတိုင်းပဲ
သူနေချင်သလိုနေသည်။
တစ်ခါတစ်ရံ Chu ဆီလဲ လာမအိပ်သလို
သူ့အိမ်ကိုလဲ ပြန်လာခြင်းမရှိပဲ
သုံးလေးရက်လောက်ပျောက်လိုက်
ပြန်ပေါ်လာလိုက် ထပ်ပျောက်သွားလိုက်နှင့်
ဘာတွေလုပ်လို့ လုပ်နေမှန်းမသိပေ။
Chu ဘက်ကတော့ တစ်ရက်မှ
ပျက်ကွက်ခြင်းမရှိ Morning msg လေးတွေကို နေ့တိုင်းပို့ပေးနေခဲ့သည်။
ဒီရက်ပိုင်း Jennie နဲ့ မကြာမကြာတွေ့ဖြစ်သည်။
တွေ့ဖြစ်မှာပေါ့....
Chu က သူရှိတဲ့နေရာကို ရောက်အောင်သွားခဲ့တာကြောင့်ပေါ့။
Shopping mall တစ်ခုထဲတွင်ဖြစ်သည်။
Jennie က Shopping ထွက်ရတာကြိုက်တာကြောင့်
Chu သူ့အနောက်ကနေ လိုက်ရင်း
သူလိုချင်တာမှန်သမျှ လိုက်ဝယ်ပေးနေခဲ့သည်။
"Honey...ဒါလေးကြိုက်လား
ငါဝယ်ပေးမယ်....ဒီရက်ပိုင်း Ommaက
ငါ့ကို limit နဲ့ပဲ ပိုက်ဆံသုံးခိုင်းထားပေမဲ့
Honey ကြိုက်ရင် ဝယ်ပေးမယ် "
"အင်း ကြိုက်ပါတယ် "
"Kadae...ဒါဆို ဘာအရောင်ကြိုက်လဲ
လာကြည့်...."
Ring... Ring....Ring...
"ခနနော် ph ပြောလိုက်အုံးမယ် ကြည့်ထား"
သူ Chu နဲ့ တော်တော်ဝေးရာကိုထွက်သွားပြီး
Ph ပြောနေခဲ့သည်။
တော်တော်ကြာသည်အထိ....
တစ်ချက် တစ်ချက် Chu ကိုလဲ လှမ်းကြည့်နေသေးသည်။
+ Jen...နင်ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ
ငါ့မသိစိတ်ထဲမှာ ငါ တစ်ခုခုကို ခံစားမိနေတယ်
ငါထင်သလို မဖြစ်ပါစေနဲ့လို့လဲ ဆုတောင်းနေမိတယ်။+
Shopping mall က အပြန်...
coffee ဆိုင်မှာအတူထိုင်နေကြချိန်....
Jennie သက်ပြင်းအကြိမ်ကြိမ်ချနေတာကို
သတိထားမိနေသည်။
လက်ထဲက ph ကိုပဲ ဆက်တိုက်ကြည့်နေပြီး
msg တွေသာ တစ်ချိန်လုံးပို့လိုက်
အပြင်ဘက်ကို လှမ်းကြည့်လိုက် လုပ်နေခဲ့သည်။
ပြီးတော့ သူ Chu ကို တစ်ချက်လေးမှတောင်
လှမ်းမကြည့်ပေ။
"Jen....ဘာတွေတွေးနေတာလဲ....
ဘာတွေတွေးနေတာလဲလို့ "
နှစ်ကြိမ်မြောက်မေးလိုက်တော့မှ...
ဘာမှမဖြစ်နေသလို ကောင်းကင်ကိုမော့ကြည့်ရင်း
"ဒီနေ့ မိုးရွာမယ်ထင်တယ် နော်
ပြန်ရအောင် "
Jennie ရဲ့ အေးစက်စက်အပြုအမူတွေက
Chu ကို အကြိမ်ကြိမ်နာကျင်စေသည်။
ဒါပေမဲ့ သူကတော့ ဘာမှမဖြစ်နေသလိုနဲ့
Chu ကို အိမ်ပြန်ပို့ပြီး ပြန်သွားခဲ့သည်။
မွန်းကျပ်တဲ့ ခံစားမှု
နှလုံးသားထဲက နာကျင်မှုတို့ကို မျှဝေခံစားပေးနိုင်တဲ့ လူက
Chu နားမှာ တစ်ယောက်လေးမှ မရှိတာကြောင့်
ပိုပြီးမွန်းကျပ်ကာ ပိုပြီးနာကျင်နေခဲ့ရသည်။
Chaeng နဲ့ Lisaတို့ကို ရင်ဖွင့်ချင်ပေမဲ့
မသေချာသေးတဲ့ အခြေအနေတစ်ခုကြောင့်
ရင်မဖွင့်ရဲ....
ပြီးတော့ Chu ကြောင့် သူတို့စိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်မှာကို မလိုလားတာလဲပါသည်။
ပိုဆိုးတာက သူတို့ Jennie ကို အပြစ်မြင်ပြီး
မုန်းသွားမှာကို သေမလောက်ကြောက်သည်။
Chu ဘယ်လောက်ပဲ နာကျင်နေပါစေ
အရာအားလုံးကို Chuတစ်ယောက်တည်း
သည်းခံလိုက်ရင် ရမှာပါဆိုပြီး အားတင်းကာ
နေခဲ့လိုက်သည်။
.
.
.
.
.
.
.
ဒီနေ့ Chaeng က Chu ကို Company
အောက်မှာ လာကြိုနေလေသည်။
Chu လက်ထဲက အထုပ်တစ်ချို့ကိုကြည့်ရင်း
"Unnie. လက်ထဲက ဘာတွေလဲ "
"Aww...Ommaလေ
Jennie စားဖို့အတွက်တဲ့
သူကြိုက်မဲ့ ဟာလေးတွေ ထည့်ပေးလိုက်တာ အဲ့ဒါ ရုံးဆင်းရင် ဝင်ပေးလိုက်ဆိုလို့
တစ်ခါတည်းယူလာခဲ့လိုက်တာ...
Jennie က သူ့အိမ်မှာရှိပါ့မလားမသိဘူး"
"Ph ဆက်ကြည့်လိုက်လေ Unnie. "
"Imm....ဒါနဲ့ Lisaရော Thai ကို
ပြန်သွားပြီလား.."
"Imm ပြန်သွားပြီ "
"Hmm ငါ့ကိုတောင် မနုတ်ဆက်သွားဘူး"
"ဗီဇာ သက်တမ်းသွားတိုးတာတဲ့
သိပ်မကြာဘူးပြန်လာမှာ ...
Unnie အခုက Jennie အိမ်အရင်ပို့ရမှာလား
Jung oppaဆီ အရင်သွားကြမှာလား "
"ခန ph ဆက်လိုက်အုံးမယ် Jennie က
သူ့အိမ်မှာရှိပါ့မလားမသိ
Jung oppaက အလုပ်ကိစ္စနဲ့ စကားပြောရမှာဆိုတော့ကြာမှာ သူ့ဆီက နောက်မှသွားလိုက်မယ် "
"Jung Oppaက ဘယ်ဆိုးလို့လဲ အားကိုးရသားပဲ "
"ဟုတ်တယ် သူမိတ်ဆက်ပေးလို့လေ
နောက်လလောက် China သွားဖြစ်မယ်ထင်တယ်
Company အတွက် project ကောင်းကောင်းတစ်ခုရလိုက်တယ်
Chaeng လဲ Unnie တို့နဲ့အတူ Chinaကို
လိုက်ခဲ့လေ အတွေ့အကြုံရတာပေါ့
ဒီရက်ပိုင်းအတွင်း Unnie တို့ Company က
Shareတွေဝယ်လိုက်တယ်ဆို "
"အင်း...လိုက်တော့ လိုက်ချင်တယ်
Let me think!"
Chu ...Chaeng နဲ့ စကားပြောရင်း
Jennie ဆီ ph ခေါ်လိုက်သည်။
"ပြော Honey..."
"Jen အိမ်မှာလား "
"arrr.....အခုပဲ အပြင်သွားမလို့"
"Ommaက Jen အတွက် စားစရာတွေထည့်ပေးလိုက်တယ် အဲ့ဒါလာပို့မလို့ "
"Kadae....လာမပို့နဲ့ လာယူမယ်လေ
အခုတော့ မဟုတ်ဘူး
အပြင်သွားနေပြီ Unnie က အခုဘယ်မှာလဲ"
"အခုမှ Company ကနေထွက်လာတာ"
"ဟုတ်လား လာယူမယ် အခုက
အိမ်မှာမဟုတ်ဘူး"
"အိမ်မှာမရှိလဲ Jen အိမ်ကို ဝင်ထားပေးလိုက်မယ်လေ လမ်းကြုံ "
Chu စကားတောင် ဆုံးအောင်မပြောရသေး
"ရပြီ မလာနဲ့တော့ ခနနေမှ လာယူလိုက်ပါမယ်ဆို ဒါပဲ "
Chu သူ့ရဲ့ စကားသံကြောင့်
နှလုံးသားတစ်ခုလုံး အောင့်သက်သက်ဖြစ်လို့သွားသည်။
Ph ပြောရင်းတိတ်ဆိတ်သွားတဲ့ JiSoo unnie ကြောင့်
"Unnie. ...wae?? ဘာဖြစ်လို့လဲ
Jung Oppa ဆီပဲ သွားလိုက်ကြမလား "
"ရတယ် Chaeng. ..Jennie အိမ်ပဲမောင်းလိုက်
ဒီပစ္စည်းတွေ သွားထားရုံပဲ ခနလေးပါပဲ
ရတယ်မလား "
"aww..ရပါတယ်"
.
.
.
.
.
.
Chaeng. ..Jennie တို့အိမ်ဘက်သို့
မောင်းလာခဲ့လိုက်သည်။
Jennie တို့အိမ်နဲ့ ခပ်လှမ်းလှမ်းလဲရောက်ရော
"Chaeng...ကားကို ဒီနားမှာပဲ ရပ်ပေး
ခနပဲစောင့်ပေးနော် "
Chaeng ခေါင်းညိမ့်ပြလိုက်သည်။
Chu. ..Ommaထဲ့ပေးလိုက်တဲ့
စားစရာအထုပ်တွေကိုဆွဲယူလိုက်ပြီး
Jennie ရဲ့ အိမ်ဘက်သို့ လမ်းလျှောက်လာခဲ့လိုက်သည်။
+...Jen...နင့်ဘက်က ဘာစကားမှ မပြောနေပေမဲ့
နင်ဘာပြောချင်နေသလဲဆိုတာ ငါခံစားမိနေတယ်
နင့်ရဲ့ အေးစက်စက်အပြုအမူတွေနဲ့
စကားသံတွေက ငါ့ကို spoiler ပေးနေသလိုပဲ
ငါတို့ရဲ့ အဆုံးသတ်ကိုမြင်နေရတယ်
အခုပဲ လှည့်ပြန်လိုက်ရမလား
အဆုံးထိစောင့်ကြည့်လိုက်ရမလား
ဝေခွဲမရသေးဘူး
ငါထင်ထားသလို မဖြစ်ပါစေနဲ့ လို့ ဆုတောင်းနေမိတယ် Honey...+
Chu သူ့အိမ်ရဲ့ password ကိုနှိပ်ရမလား
မနှိပ်ရဘူးလား အကြာကြီး စဉ်းစားပြီးနောက်
တီ တီ တီ တီ တီ တီ.....
တံခါးလက်ကိုင်လေးကို
ဖွင့်ရင်း ဝင်သွားလိုက်သည်။
အိမ်ရှေ့မှာ သူ့ပြိုင်ကားနီနီလေး ရှိနေတာကြောင့်
သူအပြင်မသွားသေးမှန်းသိလိုက်ရသည်။
ပြီးတော့ သီချင်းသံတစ်ချို့ကိုလဲ ကြားနေရသည်။
Chu သူ့အိမ်ထဲကို မဝင်ရဲ....
ခြေလှမ်းတွေက တုံ့ဆိုင်းနေသည်
မလာပါနဲ့လို့ ပြောထားသည့်ကြားက
လာခဲ့မိသည်မလား ။
မှန်ပြတင်းတွေနဲ့ အလှဆင်ထားတာကြောင့်
အိမ်ထဲကို အတိုင်းသားမြင်နေရသည်။
Chu ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ဝင်သွားဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်ပြီး
ဖြူလွှလွှ လိုက်ကာတွေကြားကနေ အိမ်ထဲကို
လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။
+....တစ်ကယ်ပဲ....Chu ထင်ထားသလို
တစ်ကယ်ဖြစ်နေခဲ့တာပဲ ...
Jen...နင် သိပ်ရက်စက်လွန်းတယ်
နင်...ငါ့အပေါ်လုပ်ရက်တယ် +
.
.
.
.
.
Chu....ထိုအိမ်ထဲမှ ပြေးထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။
စိတ်လှုပ်ရှားမှုကြောင့် ခြေလှမ်းတွေက မခိုင်တော့ပဲ
ယိုင်နဲ့ကာ ချော်လဲ သွားခဲ့သည်။
အရှိန်ပြင်းတာကြောင့် စကတ်အတိုဝတ်ထားတဲ့ Chu ရဲ့ ဒူးခေါင်းလေးတွေဟာ
ရစရာမရှိအောင် ပွန်းပဲ့သွားပြီး
နီရဲရဲသွေးစတွေက မြင်မကောင်းအောင်စီးကျလာလေသည်။
.
.
.
.
.
.
.
ဆက်ရန်
Zawgyi ver
Hope Not
Episode - 29
"Jen...အခုဘယ္သြားမလို႔လဲ "
" Han ျမစ္ေပၚမွာ ဖြင့္ထားတဲ့
ေရေပၚစားေသာက္ဆိုင္ အတူမသြားရတာၾကာၿပီေလ"
"Imm...ေတာ္ေတာ္ၾကာၿပီ....
အဲ့ဆိုင္က ၾကက္..."
"Ardar....ၾကက္သားကို
ႏု႐ြေနေအာင္ေၾကာ္ထားတဲ့ menu
ဟုတ္တယ္မလား...."
"Aww...ေအာ္သြတ္ခဲ အာဒါးေစာ..."
"အဲ့ဆိုင္သြားတိုင္း အဲ့ဒါပဲစားေနတာကို...
ဒါနဲ႕...Honey....ငါတို႔ ခရီးမသြားရတာၾကာၿပီ
အတူ သြားရေအာင္ေလ...
ဘယ္နိုင္ငံသြားခ်င္လဲ...."
"New Zealand..."
"Nor...စလာျပန္ၿပီလား
အခုတေလာ ငါမႀကိဳက္တာေတြပဲေျပာေနတယ္
တစ္ကယ္ ငါနဲ႕ေဝးခ်င္လို႔လား
Ommaတို႔နဲ႕ အဲ့မွာပဲ တစ္သက္လုံးေနလိုက္ရမလား"
"Arrnier...အဲ့လိုမဟုတ္ပါဘူး
Honey ကလဲ ဘာလို႔ အဲ့လိုေျပာရတာလဲ
တစ္ကယ္ပါ Honey နဲ႕ Omonie ကို
ေျပလည္ေစခ်င္တယ္....
card ေတြ ကားေတြ အကုန္သိမ္းလိုက္လို႔
Omonie က လြန္သြားတယ္ဆိုေပမဲ့..."
" ဆက္မေျပာနဲ႕ေတာ့ ...Unnie ဘာသိလို႔လဲ
သူကေတာ့ ph ေလးတစ္လုံးနဲ႕ အမိန႔္ေပးလိုက္တာ
ငါ့မွာေတာ့ ညသန္းေခါင္ႀကီး အေနာက္ကေန
ရဲကားေတြလိုက္ခံရၿပီး ကားကိုလဲ
ဆြဲယူသြားၾကတာ
ေတာ္ေသးတယ္ အဲ့ေန႕က မေသာက္ထားလို႔
မဟုတ္ရင္ အခ်ဳပ္ထဲေတာင္ေရာက္သြားနိုင္တယ္
ငါအရမ္းစိတ္ဆိုးတယ္ သိလား
ေတာ္ၿပီကြာ အဲ့အေၾကာင္းဆက္မေျပာနဲ႕ေတာ့
အစလဲ လာမေဖာ္နဲ႕ ဘာခရီးမွလဲမထြက္ေတာ့ဘူး"
Jennie ထိုအေၾကာင္းေျပာရင္း
ေဒါသထြက္လာကာ လီဗာကို အသားကုန္နင္းၿပီး
အရွိန္တင္မိသြားသည္။
"အင္းပါ မေျပာေတာ့ဘူးေနာ္ စိတ္ေလွ်ာ့
အရွိန္ေလးလဲ နည္းနည္းေလွ်ာ့...
Jen...ငါတို႔ China သြားရေအာင္...
ေနာက္လေလာက္ Company က
China မွာ Project ရွိတယ္...
အတူတူသြားမယ္
Great Wall ကို နင္နဲ႕အတူ ေရာက္ဘူးခ်င္တယ္ ေနာ္.....ေနာ္လို႔...
အတူသြားရေအာင္...ေနာ္...."
Chu က သာ သူ႕ကို ေသခ်ာၾကည့္ၿပီး
ေျပာေနေပမဲ့ ထိုကေလးဆိုးေလးက
Chu ကို တစ္ခ်က္ေလးမွေတာင္
ေစာင္းငဲ့ မၾကည့္ ေျဖလဲမေျဖပဲ ကားကိုသာ
အာ႐ုံစိုက္ၿပီးေမာင္းေနေလသည္။
"Jen....Mandu....Ni....
Chakiya....Jen..."
Jennie....မရဲ႕ ခြၽဲျပစ္ေနတဲ့ အသံေၾကာင့္
ရယ္ခ်င္လာၿပီး တစ္ခ်က္ၿပဳံးမိသြားသည္။
+Boyah...မ က ဒီလိုေတြလဲ ခြၽဲတတ္တာလား+
"အခု လာနမ္းရင္ စဥ္းစားေပးမယ္..."
"ကားေမာင္းေနတယ္ေလ....ဘယ္လိုလုပ္နမ္းရမွာလဲ အႏၲရာယ္မ်ားတယ္ေလ"
"ရၿပီ မလိုက္ေတာ့ဘူး ..."
"Yah...အဲ့ဒါဆိုလဲ ကားရပ္ေပး..."
" မရပ္ဘူး"
"Honey က ကြာ..."
ေျပာရင္းဆိုရင္းနဲ႕ပဲ Chu သူ႕ပါးေလးကို လွမ္းနမ္းလိုက္သည္။
Chu ရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းနီအရာေလးက သူ႕ပါးေပၚမွာထင္းကနဲ....
"မရေသးဘူး Kiss ပါဆို "
Chu. ...Seat Belt ေလးကို ျဖဳတ္ၿပီး
သူစိတ္ေက်နပ္ေအာင္ အနမ္းေပးဖို႔ ျပင္လိုက္သည္။
Chu သူ႕ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ထိဖို႔ ျပင္ေနတုန္းမွာပဲ....
Ring...Ring...Ring....
"Arr ေကာင္းခန္းဆို ph ကလာၿပီ...
ဘယ္သူလဲမသိ...."
Ring...Ring...Ring...
ph က ဆက္တိုက္ျမည္ေနတာေၾကာင့္
"ph ကိုင္လိုက္ေလ Jen..."
.
.
.
.
.
"Aww...J***...ေျပာေလ....
Imm....Immm...သိၿပီ...."
Jennie....Ph ခ်လိဳက္ၿပီးေနာက္
မ ကို လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။
Jennie ဘာမွမေျပာရေသးခင္မွာပဲ မ က
"သြားစရာရွိလို႔လား...သြားေလ..."
"Sorry...Honey...
အခုသြားမွရမွာ...."
"Imm...ကားရပ္လိုက္..."
"အိမ္ျပန္ပို႔ေပးမယ္ေလ..."
"Arrni...မပို႔နဲ႕ ဟိုၾကက္သား႐ြ႐ြေလး
သြားစားအုံးမွာ ၿပီးမွ ျပန္လာေတာ့မယ္
သြားစရာရွိတာသြား"
"အဲ့ဒါဆိုလဲ အဲ့စားေသာက္ဆိုင္ လိုက္ပို႔ေပးမယ္ေလ"
"နည္းနည္းေဝးေသးတယ္ေလ Taxi ငွားၿပီး
သြားလိုက္မယ္ ရတယ္"
"တစ္ကယ္ ရလို႔လား "
"ရပါတယ္ဆို ကားရပ္ေပး "
Jennie. ကားရပ္ေပးလိုက္တာနဲ႕
မက ကားေပၚကေန ခ်က္ခ်င္းဆင္းသြားေလသည္။
"Honey...ဒါဆို ညေရာက္မွေတြ႕မယ္ေနာ္ "
Chu ေခါင္းညိမ့္ကာ ၿပဳံးျပလိုက္သည္။
Jennie ကေတာ့ လာရာလမ္းအတိုင္း
ကားေလးကို ျပန္ေကြ႕သြားခဲ့ၿပီးေနာက္
Chu တစ္ေယာက္ကေတာ့ Taxi တစ္စီးတေလမ်ား ေတြ႕မလားဆိုၿပီး
လမ္းဆက္ေလွ်ာက္လာခဲ့သည္။
မိနစ္အနည္းငယ္အၾကာ
.
.
.
.
.
Lisa ကားေမာင္းေနရင္းနဲ႕ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္က
အရွိန္နဲ႕ တရိပ္ရိပ္ေျပးလာတဲ့
ကားအနက္ေရာင္ေလးကို သတိထားမိသြားသည္။
ခုနက Jennie တို႔စီးသြားတဲ့ ကားေလးနဲ႕ တူလိုက္တာ။
အနည္းငယ္ ထပ္ေမာင္းလာၿပီးေနာက္
လမ္းမႀကီးတစ္ေလွ်ာက္ ဘယ္သူမွမရွိေပမဲ့
ပါလပ္ေဖာင္းေပၚမွာ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္
လမ္းေလွ်ာက္ေနေလသည္။
ထိုေနာက္ေက်ာျပင္ေလးကို အေဝးကပဲ
ၾကည့္ၾကည့္
ဘယ္လိုပဲၾကည့္ၾကည့္ မွတ္မိေနသည္။
အတူေနခဲ့ၿပီး ရင္းႏွီးခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေတြမွ မနည္းပဲ။
Lisa တို႔ကားေလးက သူမကို အနည္းငယ္ေက်ာ္သြားသည္။
" Chaeng...အဲ့ဒါ JiSoo unnie မလား
လမ္းေလွ်ာက္ေနတာ...."
"Hmm ဟုတ္လို႔လား.....
Kadae...ဟုတ္ေနတာပဲ....
မဟုတ္မွ Jennie. လမ္းမွာ Unnie ကို
တစ္ေယာက္တည္းထားသြားတာလား...
Lisa ya ကားကို အေနာက္ျပန္ဆုတ္..."
.
.
.
.
.
ကားျပာျပာေလးတစ္စီး Chu ေဘးကေန ျဖတ္သြားၿပီးေနာက္
တစ္လွိမ့္ခ်င္း ေနာက္ျပန္လွိမ့္လာေလသည္။
"JiSoo unnie. ...ဘယ္လိုလုပ္ဒီနားမွာ
လမ္းေလွ်ာက္ေနတာလဲ
လာ ကားေပၚတက္ "
"Chaeng....aww...Lisa ေရာပါတာလား"
Chu ေျပာရင္းဆိုရင္းနဲ႕ ကားအေနာက္ခန္း
ဖြင့္ကာ ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။
Rose~"မဟုတ္မွ Jennie နဲ႕ စကားမ်ားလို႔လား အဲ့ဒါေၾကာင့္ လမ္းမႀကီးေပၚမွာ Unnie ကို တစ္ေယာက္တည္း ထားသြားတာလား"
"Arrnier စကားမမ်ားပါဘူး သူကသြားစရာရွိတယ္ဆိုလို႔ သြားခိုင္းလိုက္တာ
လိုက္ပို႔မယ္လို႔ေျပာပါတယ္
Unnie က မလိုက္ပို႔ခိုင္းတာပါ...
ဒါနဲ႕ Unnie Jennie နဲ႕ အတူလာမွန္း
ဘယ္လိုသိၾကတာလဲ"
Lisa~"Unnie နဲ႕ မေတြ႕တာၾကာလို႔
ေရေပၚစားေသာက္ဆိုင္မွာ သြားစားၾကမလို႔
Unnie ကို Chaw တို႔ႏွစ္ေယာက္က
ဝင္ေခၚၾကတာ
Company လဲေရာက္ေရာ Unnie က
Unnie ဟာေလးနဲ႕ပါသြားတယ္ေလ
အဲ့ဒါနဲ႕ Chaw တို႔ႏွစ္ေယာက္ပဲ သြားၾကပါမယ္ေလဆိုၿပီး ထြက္လာခဲ့တာ
Unnie တို႔နဲ႕ ေရွ႕ဆင့္ ေနာက္ဆင့္ပဲ
မီးပြိုင့္ေတြလဲတူေနၾကျပန္ေရာ
မဟုတ္မွ Unnie တို႔လဲ ေရေပၚစားေသာက္ဆိုင္ကိုပဲသြားၾကတာလားေပါ့
ေတြ႕ရင္ေတာ့ မုန႔္ဝယ္ေကြၽးခိုင္းမယ္ဆိုၿပီး
ေျပာေနၾကတာ....
အခုေတာ့ တစ္ကယ္ေတြ႕တာပဲ လမ္းေပၚမွာ"
"Imm...unnieတို႔လဲ ေရေပၚစားေသာက္ဆိုင္ သြားမလို႔ပါပဲ....
Jennie က သိတယ္မလား
ဘာေတြအလုပ္ရႈပ္ေနမွန္းမသိဘူးေလ
သူငယ္ခ်င္းေတြကလဲမ်ားေတာ့
ဒီေန႕Unnie ဝယ္ေကြၽးပါ့မယ္...
ႀကိဳက္တာစား "
Chu...ထိုေန႕ညက Chaeng တိုနဲ႕
အတူးစားေသာက္ကာ စကားေတြေျပာရင္း
အခ်ိန္ေတြကုန္ဆုံးခဲ့သည္။
သို႔ေသာ္...Jennie ph ေျပာေနတဲ့အခ်ိန္
ျဖစ္သြားတဲ့ မ်က္ႏွာအေနအထားကို
Chu စိတ္ထဲကေန နည္းနည္းေလးမွ
ေဖ်ာက္လို႔မရခဲ့ေပ။
ၿပီးေတာ့ ph ထဲက တစ္စုံတစ္ေယာက္ရဲ႕
အက္ရွရွအသံ ခပ္တိုးတိုး...
သိပ္မသဲကြဲေပမဲ့ ဘာေျပာလိုက္သလဲဆိုတာကို
ခန႔္မွန္းမိေနသည္။
Chu အားတင္းၿပီး Chaeng တို႔နဲ႕
စကားေျပာရင္း ၿပဳံးေနခဲ့လိုက္သည္။
.
.
.
.
.
Chaeng နဲ႕ Lisa JiSoo Unnie ကို
သူ႕အိမ္အထိ ျပန္ပို႔ခဲ့ၿပီးေနာက္....
Rose~" Lisa ya...ဒီေန႕ JiSoo Unnie ရဲ႕
မ်က္ႏွာကို သတိထားမိလား...."
Lisa~" Aww...သတိထားမိတယ္
စကားသာေျပာေနတာ အသက္မပါဘူး
ဝမ္းနည္းေနသလိုပဲ ....
သူဘာေတြခံစားေနရလဲမသိဘူး..."
Rose~" သူက တစ္ေယာက္တည္းပဲ
ႀကိတ္ခံစားတဲ့ Type မ်ိဳး သူ႕အေၾကာင္းငါ
ေကာင္းေကာင္းသိတယ္
ဘယ္ေတာ့မွေပါက္ကြဲမွာမဟုတ္ဘူး
သူတစ္ေယာက္တည္းပဲခံစားမွာ...
Jennie.. .JiSoo Unnie အေပၚ
ဘာေတြထပ္လုပ္ထားျပန္ၿပီလဲမသိ...
Unnie ေနရာမွာ ငါဆိုရင္ လမ္းခြဲၿပီးတာ
ၾကာလွၿပီ...
အဲ့ေလာက္ႀကီး သည္းခံနိုင္မွာမဟုတ္ဘူး"
Lisa~" ငါေရာပဲ JiSoo Unnie လိုမ်ိဳးေတာ့
သည္းခံၿပီး ခ်စ္ေပးနိုင္မယ္မထင္ဘူး.. "
.
.
.
.
.
.
.
Chu ရင္ထဲမွာ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့
သံသယစိတ္တို႔ကို
အႀကိမ္ႀကိမ္ ခ်ိဳးႏွိမ္ေဖ်ာက္ဖ်က္ရင္း...
သူျပန္လာမဲ့အခ်ိန္ကိုေစာင့္ေနမိသည္။
Chu တို႔တစ္အိမ္လုံးေတာင္ အိပ္ေပ်ာ္သြားၿပီ
Jennie က အခု ေရာက္မလာေသး....
ဒီအခ်ိန္မွေတာ့ မလာေလာက္ေတာ့ပါဘူးေလဆိုၿပီး အိပ္ဖို႔ျပင္ေတာ့မွ Ph ဝင္လာသည္။
အိမ္ေရွ႕မွာေရာက္ေနၿပီတဲ့....
Chu တံခါးသံမၾကားေအာင္ သြားဖြင့္ၿပီး
သူ႕ကို Chu ရဲ႕ အခန္းထဲေခၚလာခဲ့လိုက္သည္။
"Unnie. ..Omonie တို႔ အိပ္ေနၾကၿပီလား
Unnie ကေရာဘာလို႔မအိပ္ေသးတာလဲ "
အေနာက္ကေနလိုက္လာၿပီး ႏွစ္ကိုယ္ထဲၾကားရေအာင္ တိုးတိုးေလးလာေမးေနေလသည္။
Chu အခန္းထဲ တံခါးဖြင့္ဝင္ရင္း
"နင့္ကိုေစာင့္ေနလို႔ မအိပ္ေသးတာေပါ့
ညနက္ေနၿပီ ဘယ္ေတြ သြားေနတာလဲ Jendeuk "
Jennie. မရဲ႕ အေမးကိုမေျဖပဲ မကို
နံရံနားကပ္လိုက္ၿပီး
မရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို မြတ္သိပ္စြာ နမ္းလိုက္သည္။
ထိုအနမ္းေတြက တစ္ခုခုကို အတည္ျပဳခ်င္တဲ့
အနမ္းေတြျဖစ္ခဲ့သည္။
"Jen....Hajima...andwe...Ahh..."
မရဲ႕ ညည္းသံ တိုတိုးကို ၾကားေနေပမဲ့
ဂ႐ုမစိုက္ပဲ ထပ္ၿပီး နမ္းၿပီးရင္းနမ္းခဲ့သည္။
မရဲ႕ ညဝတ္အကၤ်ၤီ ေလးကို အညွာအတာမဲ့စြာ
ဆြဲခြၽတ္ျပစ္လိုက္သည္။
*ah....ပန္းႏုေရာင္ေလး....အဲ့ဒီပန္းႏုေရာင္ေလးကို Jennie သိပ္ခ်စ္သည္။
Jennie ရဲ႕ အနမ္းေတြက ထိုပန္းႏုေရာင္ေလးဆီသို ဦးတည္ေနၿပီး လက္ေခ်ာင္းေတြက မရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ အႏွံ႕ဆီ ပြတ္သပ္ေနမိသည္။
ဟုတ္တယ္ မနဲ႕ အခုလို ဆက္ဆံမိတဲ့အခါတိုင္း
Jennie ရင္ခုန္တယ္....
မနားမွာ Jennie ကို ဆြဲေဆာင္နိုင္စြမ္းေတြရွိတယ္....ဘယ္အခ်ိန္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ရိုးမသြားတဲ့
ဒီခံစားမႈ....
ဒီခံစားမႈကို ႀကိဳက္တယ္.....
ႏူးညံ့လြန္းတဲ့ မရဲ႕ အစိတ္အပိုင္းတစ္ခ်ိဳ႕ရယ္
ေလေပၚဝဲပ်ံေနတဲ့ ခံစားမႈရယ္ အားလုံး
ေပါင္းစုံသြား၏။
မိမိရဲ႕ ရင္ခြင္ထဲမွာ ေမာပန္းၿပီး အိပ္ေပ်ာ္သြားတဲ့
မရဲ ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြကို ကိုင္ၾကည့္ရင္း
Jennie ေျပာလိုက္သည္။
"Honey....ခ်စ္တယ္".....*
ထို႔ေနာက္...အိပ္စက္ျခင္းဆီသို႔....
.
.
.
.
.
.
Chu ေစာေစာနိုးေနေပမဲ့ မထေသးပဲ
သူ႕ရင္ခြင္ထဲတိုးဝင္ကာ သူ႕ရင္ဘတ္ေပၚသို႔
Chu ရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြကို အလုပ္ေပးထားလိုက္သည္။
မေန႕က Chu ထင္ေနခဲ့တဲ့ အရာေတြက
ဘာမွမဟုတ္ေတာ့....သူ
မေန႕ညက Chu ရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြကိုကိုင္ၿပီး ခ်စ္တယ္လို႔ေျပာေနခဲ့တာပဲ...
ထိုစိတ္ေတြကို ခ်က္ခ်င္းေမ့ျပစ္လိုက္သည္။
Jennie ရင္ဘတ္ေပၚက စူးရွရွနာက်င္မႈေၾကာင့္ နိုးလာသည္။
ငုံၾကည့္လိုက္ေတာ့
မရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းသားႏုႏုနဲ႕ ပန္းႏုေရာင္
လွ်ာဖ်ားေလးက Jennie ရဲ႕ ရင္သားေတြေပၚမွာ
ေျပးလႊားေနၾကသည္။
Jennie. မရဲ႕ ပါးေလးကို ငုံ႕နမ္းၿပီး
ၿပဳံးျပလိုက္သည္။
"နိုးၿပီလား "
"အင္း...အဲ့ေလာက္ေတာင္သေဘာက်လား"
မက ေခါင္းညိမ့္ျပၿပီး ရင္ခြင္ထဲတိုးဝင္လာသည္။
Jennie. မကို တင္းက်ပ္စြာ
ျပန္လည္ေပြ႕ဖက္ထားလိုက္သည္။
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Jennie. ရဲ႕ Ommaက ဒီရက္ပိုင္းအတြင္း
ေရာက္လာမယ္ေျပာခဲ့ေပမဲ့
အေျခအေနအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္
ေရာက္မလာျဖစ္ခဲ့ေသးေပ။
သို႔ေသာ္ Black card နဲ႕ ကားေလးကိုေတာ့
သူ႕ Ommaက ျပန္ေပးခဲ့သည္။
ျပန္မေပးရင္ Jennie က
ဒီထက္ပိုၿပီးဆိုးသြားဖို႔ပဲရွိသည္ေလ။
Jennie ကေတာ့ အရင္အတိုင္းပဲ
သူေနခ်င္သလိုေနသည္။
တစ္ခါတစ္ရံ Chu ဆီလဲ လာမအိပ္သလို
သူ႕အိမ္ကိုလဲ ျပန္လာျခင္းမရွိပဲ
သုံးေလးရက္ေလာက္ေပ်ာက္လိုက္
ျပန္ေပၚလာလိုက္ ထပ္ေပ်ာက္သြားလိုက္ႏွင့္
ဘာေတြလုပ္လို႔ လုပ္ေနမွန္းမသိေပ။
Chu ဘက္ကေတာ့ တစ္ရက္မွ
ပ်က္ကြက္ျခင္းမရွိ Morning msg ေလးေတြကို ေန႕တိုင္းပို႔ေပးေနခဲ့သည္။
ဒီရက္ပိုင္း Jennie နဲ႕ မၾကာမၾကာေတြ႕ျဖစ္သည္။
ေတြ႕ျဖစ္မွာေပါ့....
Chu က သူရွိတဲ့ေနရာကို ေရာက္ေအာင္သြားခဲ့တာေၾကာင့္ေပါ့။
Shopping mall တစ္ခုထဲတြင္ျဖစ္သည္။
Jennie က Shopping ထြက္ရတာႀကိဳက္တာေၾကာင့္
Chu သူ႕အေနာက္ကေန လိုက္ရင္း
သူလိုခ်င္တာမွန္သမွ် လိုက္ဝယ္ေပးေနခဲ့သည္။
"Honey...ဒါေလးႀကိဳက္လား
ငါဝယ္ေပးမယ္....ဒီရက္ပိုင္း Ommaက
ငါ့ကို limit နဲ႕ပဲ ပိုက္ဆံသုံးခိုင္းထားေပမဲ့
Honey ႀကိဳက္ရင္ ဝယ္ေပးမယ္ "
"အင္း ႀကိဳက္ပါတယ္ "
"Kadae...ဒါဆို ဘာအေရာင္ႀကိဳက္လဲ
လာၾကည့္...."
Ring... Ring....Ring...
"ခနေနာ္ ph ေျပာလိုက္အုံးမယ္ ၾကည့္ထား"
သူ Chu နဲ႕ ေတာ္ေတာ္ေဝးရာကိုထြက္သြားၿပီး
Ph ေျပာေနခဲ့သည္။
ေတာ္ေတာ္ၾကာသည္အထိ....
တစ္ခ်က္ တစ္ခ်က္ Chu ကိုလဲ လွမ္းၾကည့္ေနေသးသည္။
+ Jen...နင္ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲ
ငါ့မသိစိတ္ထဲမွာ ငါ တစ္ခုခုကို ခံစားမိေနတယ္
ငါထင္သလို မျဖစ္ပါေစနဲ႕လို႔လဲ ဆုေတာင္းေနမိတယ္။+
Shopping mall က အျပန္...
coffee ဆိုင္မွာအတူထိုင္ေနၾကခ်ိန္....
Jennie သက္ျပင္းအႀကိမ္ႀကိမ္ခ်ေနတာကို
သတိထားမိေနသည္။
လက္ထဲက ph ကိုပဲ ဆက္တိုက္ၾကည့္ေနၿပီး
msg ေတြသာ တစ္ခ်ိန္လုံးပို႔လိုက္
အျပင္ဘက္ကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ လုပ္ေနခဲ့သည္။
ၿပီးေတာ့ သူ Chu ကို တစ္ခ်က္ေလးမွေတာင္
လွမ္းမၾကည့္ေပ။
"Jen....ဘာေတြေတြးေနတာလဲ....
ဘာေတြေတြးေနတာလဲလို႔ "
ႏွစ္ႀကိမ္ေျမာက္ေမးလိုက္ေတာ့မွ...
ဘာမွမျဖစ္ေနသလို ေကာင္းကင္ကိုေမာ့ၾကည့္ရင္း
"ဒီေန႕ မိုး႐ြာမယ္ထင္တယ္ ေနာ္
ျပန္ရေအာင္ "
Jennie ရဲ႕ ေအးစက္စက္အျပဳအမူေတြက
Chu ကို အႀကိမ္ႀကိမ္နာက်င္ေစသည္။
ဒါေပမဲ့ သူကေတာ့ ဘာမွမျဖစ္ေနသလိုနဲ႕
Chu ကို အိမ္ျပန္ပို႔ၿပီး ျပန္သြားခဲ့သည္။
မြန္းက်ပ္တဲ့ ခံစားမႈ
ႏွလုံးသားထဲက နာက်င္မႈတို႔ကို မွ်ေဝခံစားေပးနိုင္တဲ့ လူက
Chu နားမွာ တစ္ေယာက္ေလးမွ မရွိတာေၾကာင့္
ပိုၿပီးမြန္းက်ပ္ကာ ပိုၿပီးနာက်င္ေနခဲ့ရသည္။
Chaeng နဲ႕ Lisaတို႔ကို ရင္ဖြင့္ခ်င္ေပမဲ့
မေသခ်ာေသးတဲ့ အေျခအေနတစ္ခုေၾကာင့္
ရင္မဖြင့္ရဲ....
ၿပီးေတာ့ Chu ေၾကာင့္ သူတို႔စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္မွာကို မလိုလားတာလဲပါသည္။
ပိုဆိုးတာက သူတို႔ Jennie ကို အျပစ္ျမင္ၿပီး
မုန္းသြားမွာကို ေသမေလာက္ေၾကာက္သည္။
Chu ဘယ္ေလာက္ပဲ နာက်င္ေနပါေစ
အရာအားလုံးကို Chuတစ္ေယာက္တည္း
သည္းခံလိုက္ရင္ ရမွာပါဆိုၿပီး အားတင္းကာ
ေနခဲ့လိုက္သည္။
.
.
.
.
.
.
.
ဒီေန႕ Chaeng က Chu ကို Company
ေအာက္မွာ လာႀကိဳေနေလသည္။
Chu လက္ထဲက အထုပ္တစ္ခ်ိဳ႕ကိုၾကည့္ရင္း
"Unnie. လက္ထဲက ဘာေတြလဲ "
"Aww...Ommaေလ
Jennie စားဖို႔အတြက္တဲ့
သူႀကိဳက္မဲ့ ဟာေလးေတြ ထည့္ေပးလိုက္တာ အဲ့ဒါ ႐ုံးဆင္းရင္ ဝင္ေပးလိုက္ဆိုလို႔
တစ္ခါတည္းယူလာခဲ့လိုက္တာ...
Jennie က သူ႕အိမ္မွာရွိပါ့မလားမသိဘူး"
"Ph ဆက္ၾကည့္လိုက္ေလ Unnie. "
"Imm....ဒါနဲ႕ Lisaေရာ Thai ကို
ျပန္သြားၿပီလား.."
"Imm ျပန္သြားၿပီ "
"Hmm ငါ့ကိုေတာင္ မႏုတ္ဆက္သြားဘူး"
"ဗီဇာ သက္တမ္းသြားတိုးတာတဲ့
သိပ္မၾကာဘူးျပန္လာမွာ ...
Unnie အခုက Jennie အိမ္အရင္ပို႔ရမွာလား
Jung oppaဆီ အရင္သြားၾကမွာလား "
"ခန ph ဆက္လိုက္အုံးမယ္ Jennie က
သူ႕အိမ္မွာရွိပါ့မလားမသိ
Jung oppaက အလုပ္ကိစၥနဲ႕ စကားေျပာရမွာဆိုေတာ့ၾကာမွာ သူ႕ဆီက ေနာက္မွသြားလိုက္မယ္ "
"Jung Oppaက ဘယ္ဆိုးလို႔လဲ အားကိုးရသားပဲ "
"ဟုတ္တယ္ သူမိတ္ဆက္ေပးလို႔ေလ
ေနာက္လေလာက္ China သြားျဖစ္မယ္ထင္တယ္
Company အတြက္ project ေကာင္းေကာင္းတစ္ခုရလိုက္တယ္
Chaeng လဲ Unnie တို႔နဲ႕အတူ Chinaကို
လိုက္ခဲ့ေလ အေတြ႕အႀကဳံရတာေပါ့
ဒီရက္ပိုင္းအတြင္း Unnie တို႔ Company က
Shareေတြဝယ္လိုက္တယ္ဆို "
"အင္း...လိုက္ေတာ့ လိုက္ခ်င္တယ္
Let me think!"
Chu ...Chaeng နဲ႕ စကားေျပာရင္း
Jennie ဆီ ph ေခၚလိုက္သည္။
"ေျပာ Honey..."
"Jen အိမ္မွာလား "
"arrr.....အခုပဲ အျပင္သြားမလို႔"
"Ommaက Jen အတြက္ စားစရာေတြထည့္ေပးလိုက္တယ္ အဲ့ဒါလာပို႔မလို႔ "
"Kadae....လာမပို႔နဲ႕ လာယူမယ္ေလ
အခုေတာ့ မဟုတ္ဘူး
အျပင္သြားေနၿပီ Unnie က အခုဘယ္မွာလဲ"
"အခုမွ Company ကေနထြက္လာတာ"
"ဟုတ္လား လာယူမယ္ အခုက
အိမ္မွာမဟုတ္ဘူး"
"အိမ္မွာမရွိလဲ Jen အိမ္ကို ဝင္ထားေပးလိုက္မယ္ေလ လမ္းႀကဳံ "
Chu စကားေတာင္ ဆုံးေအာင္မေျပာရေသး
"ရၿပီ မလာနဲ႕ေတာ့ ခနေနမွ လာယူလိုက္ပါမယ္ဆို ဒါပဲ "
Chu သူ႕ရဲ႕ စကားသံေၾကာင့္
ႏွလုံးသားတစ္ခုလုံး ေအာင့္သက္သက္ျဖစ္လို႔သြားသည္။
Ph ေျပာရင္းတိတ္ဆိတ္သြားတဲ့ JiSoo unnie ေၾကာင့္
"Unnie. ...wae?? ဘာျဖစ္လို႔လဲ
Jung Oppa ဆီပဲ သြားလိုက္ၾကမလား "
"ရတယ္ Chaeng. ..Jennie အိမ္ပဲေမာင္းလိုက္
ဒီပစၥည္းေတြ သြားထား႐ုံပဲ ခနေလးပါပဲ
ရတယ္မလား "
"aww..ရပါတယ္"
.
.
.
.
.
.
Chaeng. ..Jennie တို႔အိမ္ဘက္သို႔
ေမာင္းလာခဲ့လိုက္သည္။
Jennie တို႔အိမ္နဲ႕ ခပ္လွမ္းလွမ္းလဲေရာက္ေရာ
"Chaeng...ကားကို ဒီနားမွာပဲ ရပ္ေပး
ခနပဲေစာင့္ေပးေနာ္ "
Chaeng ေခါင္းညိမ့္ျပလိုက္သည္။
Chu. ..Ommaထဲ့ေပးလိုက္တဲ့
စားစရာအထုပ္ေတြကိုဆြဲယူလိုက္ၿပီး
Jennie ရဲ႕ အိမ္ဘက္သို႔ လမ္းေလွ်ာက္လာခဲ့လိုက္သည္။
+...Jen...နင့္ဘက္က ဘာစကားမွ မေျပာေနေပမဲ့
နင္ဘာေျပာခ်င္ေနသလဲဆိုတာ ငါခံစားမိေနတယ္
နင့္ရဲ႕ ေအးစက္စက္အျပဳအမူေတြနဲ႕
စကားသံေတြက ငါ့ကို spoiler ေပးေနသလိုပဲ
ငါတို႔ရဲ႕ အဆုံးသတ္ကိုျမင္ေနရတယ္
အခုပဲ လွည့္ျပန္လိုက္ရမလား
အဆုံးထိေစာင့္ၾကည့္လိုက္ရမလား
ေဝခြဲမရေသးဘူး
ငါထင္ထားသလို မျဖစ္ပါေစနဲ႕ လို႔ ဆုေတာင္းေနမိတယ္ Honey...+
Chu သူ႕အိမ္ရဲ႕ password ကိုႏွိပ္ရမလား
မႏွိပ္ရဘူးလား အၾကာႀကီး စဥ္းစားၿပီးေနာက္
တီ တီ တီ တီ တီ တီ.....
တံခါးလက္ကိုင္ေလးကို
ဖြင့္ရင္း ဝင္သြားလိုက္သည္။
အိမ္ေရွ႕မွာ သူ႕ၿပိဳင္ကားနီနီေလး ရွိေနတာေၾကာင့္
သူအျပင္မသြားေသးမွန္းသိလိုက္ရသည္။
ၿပီးေတာ့ သီခ်င္းသံတစ္ခ်ိဳ႕ကိုလဲ ၾကားေနရသည္။
Chu သူ႕အိမ္ထဲကို မဝင္ရဲ....
ေျခလွမ္းေတြက တုံ႕ဆိုင္းေနသည္
မလာပါနဲ႕လို႔ ေျပာထားသည့္ၾကားက
လာခဲ့မိသည္မလား ။
မွန္ျပတင္းေတြနဲ႕ အလွဆင္ထားတာေၾကာင့္
အိမ္ထဲကို အတိုင္းသားျမင္ေနရသည္။
Chu ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဝင္သြားဖို႔ဆုံးျဖတ္လိုက္ၿပီး
ျဖဴလႊလႊ လိုက္ကာေတြၾကားကေန အိမ္ထဲကို
လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။
+....တစ္ကယ္ပဲ....Chu ထင္ထားသလို
တစ္ကယ္ျဖစ္ေနခဲ့တာပဲ ...
Jen...နင္ သိပ္ရက္စက္လြန္းတယ္
နင္...ငါ့အေပၚလုပ္ရက္တယ္ +
.
.
.
.
.
Chu....ထိုအိမ္ထဲမွ ေျပးထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။
စိတ္လႈပ္ရွားမႈေၾကာင့္ ေျခလွမ္းေတြက မခိုင္ေတာ့ပဲ
ယိုင္နဲ႕ကာ ေခ်ာ္လဲ သြားခဲ့သည္။
အရွိန္ျပင္းတာေၾကာင့္ စကတ္အတိုဝတ္ထားတဲ့ Chu ရဲ႕ ဒူးေခါင္းေလးေတြဟာ
ရစရာမရွိေအာင္ ပြန္းပဲ့သြားၿပီး
နီရဲရဲေသြးစေတြက ျမင္မေကာင္းေအာင္စီးက်လာေလသည္။
.
.
.
.
.
.
.
ဆက္ရန္