Dedicated to missblueberrycake. Request niya :D Thanks for reading my story dear :D
AN: Here's my Special Chapter! Hahahaha. Dapat hindi pa ito ngayon. Napaaga eh :D Namiss ko magUD sa TROY eh.
Favor, pabasa ng NEW STORY ko which is Tamer of Mr. Gangster :D Prologue pa lang yun eh XD
I need 4 persons for the dedication for special chapters :D Bilis magcomment ng bongga! Hahahaha. Yung mga reader ko na hindi ko pa napapagdedicate magcomment :D
Happy 19K Views TROY! ^________________^
READ... ENJOY... VOTE... COMMENT AND FEEDBACKS :D
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Special Chapter 1
Yanna's POV
It's been a long time. After six years, sa wakas magkasama na kami ulit ni Troy. Wala pa rin siyang pinagbago. Siya pa rin ang Troy na minahal ko. Nandito pa rin siya sa bahay namin. Si Cohen naman ayun natutulog sa couch.
" Alam mo ba Caitlin, sobrang saya ko talaga ngayon. Ngayon na lang ako naging masaya ng ganito. "
I miss this thing. Siya lang talaga ang tatawag sa akin ng Caitlin. Ayaw niya talaga ng Yanna ^_________^
" Ako rin naman eh. Sa pagstay ko sa ibang bansa ng six years, hindi ko naramdamang sumaya ako. Dito lang pala ako ulit sasaya. "
Nakaupo lang kami sa sofa habang nanunuod ng tv. Nakayakap lang siya sa waist ko. Sobrang namiss ko ang baby ko.
" Caitlin, pwede mo bang ikwento sa akin kung bakit ka umalis nung naaksidente ako? "
Natigilan ako sa sinabi niya. Oo, alam ko na ang tanga ko na umalis ako ng bansa. Siguro, it's time na para ireveal ko ang side ko.
" Ganito kasi yan Troy...."
* Flashback *
" Doc, wala ng heartbeat yung pasyente. "
No. Nooooooooooo!!! Hindi maari!! Hindi siya pwedeng mamatay!!!!
Napaluhod na ako sa kinatatayuan ko. Bakit? Hindi ko kayang mawala siya sa akin!!!
Nakita kong nirerevive siya ng mga doktor. Nagdadasal pa rin ako na sana, makabalik pa si Troy.
Akala ko pa naman maaayos na ang lahat. Sana pala hindi ako nagpakalasing eh. Hinanap ko ang cp ko. Nakita kong maraming missed call mula sa kanya at mga messages. Ba't ang tanga ko?
Kung sinagot ko ang mga tawag na iyan, sana hindi na nangyari pa ito.
Napatingin ako dun sa machine. Straight line pa rin ang nakaindicate dun. Ibig sabihin wala pa rin siyang heartbeat.
Nawawalan na ako ng pag-asa.
* toot *
May narinig akong tunog. Napatingin ako sa machine at laking gulat ko na hindi na straight line ang lumalabas. Napatayo kaagad ako.
" Doc, nagkaheartbeat na ulit ang pasyente. "
Sa sobrang tuwa ko, napangiti na lang ako at nagpasalamat sa Diyos.
Nilapitan ako ng nurse. Tinanong niya kung kaano-ano ko daw si Troy, eh ang sabi ko girlfriend. Nilipat sa isang room si Troy. Tinawagan na rin ang parents niya. Nakapagpalit na ako ng damit.
Nandito ako sa tabi ni Troy, marami siyang benda sa katawan at ulo. Naaawa ako sa kanya. Ako ang may kasalanan kung bakit siya nagdudusa ng ganyan.
May kumatok sa pinto. Agad ko namang binuksan iyon at nagulat akong magulang ni Troy ang pumasok. Agad silang lumapit kay Troy na hanggang ngayon ay wala pa ring malay.
" Troy! Anak! Bakit nangyari sa iyo ito! "
Umiiyak ang mom ni Troy. Naguguilty ako sa mga pangyayari. Biglang bumukas ang pinto at pumasok ang doktor.
" Nasaan yung magulang nung pasyente? "
Agad na lumapit yung dad ni Troy sa doktor.
" Ano ang nangyari sa anak ko doc? "
" Sad to say na nasagasaan siya. Malaki ang natamo niyang damage sa katawan lalo na sa ulo. May brain damage na pala siya pero mas lalong lumala ang brain damage niya dahil sa impact ng pagkakabangga sa kanya. Ngayon, he's under comatose. Hindi namin alam kung kailan siya magigising. Kailangan din siyang maoperahan para magamot yung utak niya. "
Nanlamig ako sa mga narinig ko. Mas lalo akong nakokonsensya.
Lumabas na rin ang doktor. Naiwan ako dung balisa at hindi makagalaw sa kinatatayuan ko. Agad akong nilapitan ng mom ni Troy.
" Kita mo na ang ginawa mo? Nang dahil sa'yo kung bakit nahihirapan ang anak ko! Mas lalo mo lang siyang pinahirapan ngayon! Nang dahil sa'yo kung bakit siya nagkabrain damage! Kasalanan mo ang lahat ng ito!!!! "
Hindi ako makapagsalita. Naramdaman kong may tumulong luha mula sa mga mata ko. Oo, kasalanan ko talaga ang lahat ng ito.
Lumabas ako ng kwartong iyon na umiiyak. Hindi ko na kaya silang harapin pa. Nakokonsensya ako sa mga pinaggagagawa ko.
***
After 3 days...
Graduation namin ngayon. Hindi naman kasi ako masaya eh. Lahat masaya. Hindi ko rin kasama ang barkada. Gusto ko ng makipag-ayos sa kanila kaso... wala na akong mukha na ipapakita sa kanila.
Ang ginawa ko lang, tinanggap ko ang diploma ko. Pinatapos ang program sabay uwi. Maayos na kami nila mom and dad. Hindi nila kasi ako matiis.
Si Hector naman aalis ng bansa mamayang madaling araw. Kahit kaming dalawa hindi pa rin ayos. Nagkulong lang ako sa kwarto buong gabi.
After 5 days...
Pumunta ako sa ospital para bisitahin si Troy. Sakto at walang tao sa kwarto ni Troy.
Agad akong pumasok sa kwarto. Nilapitan ko siya. Hindi na siya masyadong nakabenda. Gumaling na ang mga galos niya. Ang natitirang sugat sa kanya ang sa ulo at puso niya.
Hinaplos ko ang mukha niya. Napakaamo ng mukha niya. Para lang siyang natutulog.
" Ito na siguro ang huling pagbisita ko sa'yo dito. "
Naiiyak lang ako. Ayoko sanang gawin ito pero, kailangan kong magpakalyo-layo muna.
Oo duwag ako para takasan ang lahat ng ito.
Hinalikan ko siya sa labi niya. Siguro, matagal tagal na panahon bago ulit tayo magkita. Umalis na ako sa kwartong iyon at bumaba.
Kaagad akong sumakay sa kotseng naghihintay sa akin. Nandoon ang mga maleta namin at si Cohen lang ang kasama ko.
Dumiretso kaming airport. Sa huling pagkakataon, ikaw ang nasa isip at puso ko Troy. Patawad at iiwan kitang mag-isa.
* End of Flashback *
" So.. yun ang nangyari. Sorry Troy kung iniwan kita. "
Mas lalong hinigpitan ni Troy ang yakap niya sa akin. Namiss ko ang yakap niya sa tuwing mabigat ang loob ko.
" Ayos lang sa akin. Worth it naman ang paghihintay ko. Sa mahabang panahon na pagkakahiwalay natin, pinatunayan natin na tayo lang ang para sa isa't isa. "
Napangiti ako sa sinabi niya. Yumakap na rin ako sa kanya at sinandal ko ang ulo ko sa chest niya.
Narinig kong bumukas yung pinto ng bahay. Baka sina mom and dad na iyan. Pagtingin ko hindi ako nagkamaling sila nga iyon. Nung nakita nila si troy, medyo nag-iba yung atmosphere sa bahay.
" What are you doing here Troy? " -dad
" Ang ganda namang salubong sa akin niyan dad. Hindi niyo man lang ba ako namiss? " -me
" Oo namiss ka namin sobra anak. Pero, anong ginagawa ng lalaking yan dito? " -mom
" Ahhh ehhh.... Nandito ako para sa anak ninyo. Ngayon na lang kami ulit nagkita at papatunayan kong kami lang ang para sa isa't isa. " -Troy
Hinawakan ko ang kamay niya. Sign iyon na kahit anong mangyari, ipaglalaban ko ang pagmamahalan namin.
" 6 years ago, marami kayong pinagdaanang mga pagsubok. Mga bata pa kayo nun pero kung magmahalan kayo parang kayo na talaga hanggang huli. Kahit nagkasakitan man kayo physically and emotionally, kayo pa rin talaga hanggang huli. Alam mo anak, naramdaman ko na hindi ka naging masaya habang wala si Troy sa tabi mo. Kaya ngayon, hindi ako tututol sa inyong dalawa. Masaya ako para sa inyong dalawa lalo ko na Troy. Kahit pinagtabuyan ka pa ng babaeng minamahal mo, hindi ka pa rin tumigil. " -dad
Uwaaahh! Sino ba namang anak ang hindi maiiyak sa sinabi ni dad? Hahahaha. Agad kong yinakap si dad at mom.
" Salamat mom at dad. Namiss ko kayo ng sobra. I love you ^____________^ "
" Oh, enjoy muna kayo jan. Alam naming namiss niyo ang isa't isa. Nasaan nga pala si Cohen? " -mom
" Ayun oh, tulog na sa couch. " -me
Agad nilang kinuha si Cohen at inakyat na sa itaas. Si Troy naman nakangiti ng sobrang lapad. Hahahaha. Nakurot ko tuloy ang pisngi niya.
***
Troy's POV
Tutal ay wala naman akong appointments ngayong araw, mas ginusto kong wag na munang pumasok at gagawa ako ng surprise para sa barkada. Alam kong hindi pa ayos si Caitlin sa iba.
Calling Stacie...
( Hello Troy? )
" Stacie, libre ba ang barkada ngayon? "
( Oo naman. Yung mag-asawa next week pa naman ang honeymoon nila. Bakit? )
" Ahhh... gusto ko kasi kumain tayo sa labas. Treat ko. May surprise ako sa inyo. "
( Ahhh okay. What time? Itetext ko na lang yung iba. )
" Mga 2PM siguro. "
( Sige. Bye! )
" Bye! "
Kahit hindi kumpleto ang tulog ko, maaga pa naman para magpareserve ako dun. Kaagad akong naligo, kumain, nagbihis at pumunta sa isang restau para makapagpareserve ng isang room para saming anim.
Natapos din ang pagpapareserve. Mga 11PM na rin. Nagdrive ako papuntang bahay namin para magbihis. Para diretso na rin ako doon. Hindi ko tinetext si Caitlin. Para may thrill ang surprise ko sa kanya.
Nagdrive ako papuntang bahay nila. Nagdoorbell ako pero walang lumalabas ng bahay. Nagdoorbell ako ulit at may batang cute na lumabas. Ang anak namin ni Caitlin.
" Hello Daddy Troy! Pasok ka po ng bahay. "
Kaagad ko siyang kinarga. Sobrang nakakatuwa ang batang ito. Nung napunta siya kay Caitlin, break na kami noon. Ngayon, ako naman ang magiging daddy niya simula ngayon hanggang sa tumanda kami.
" Kamusta na ang anak ko? Ang laki mo na ah. Parang nung huli tayong nagkita 4 years old ka lang. Ngayon 10 years old ka na. "
" Ayos lang daddy. Dito na ako mag-aaral. "
Karga ko siya habang papasok ng bahay. Hinahanap ko si Caitlin pero mukhang tulog pa siya.
" Nasaan ang mommy mo? Tulog pa ba? "
" Opo daddy. Alam mo ba daddy, nung nasa ibang bansa kami palaging umiiyak si mommy habang hawak hawak niya yung picture mo. Tuwing gabi laging ganon si mommy. "
Sa narinig kong iyon, mas lalo ko lang minamahal si Caitlin. Napapangiti na lang ako dito. Umakyat kami sa taas at pumunta sa kwarto niya. Walang pinagbago ang kwarto niya. Ganun pa rin siya.
Nakita ko siyang natutulog ng mahimbing. Binababa ko si Cohen at pinalabas muna ng kwarto. Tumabi ako sa kanya at tinitigan siya.
Nakita ko sa side table niya ang nerdy glasses niya nung high school. Buhay pa pala ito. Yung akin dala dala ko palagi. Sinuot ko yung nerdy glasses ko. Namiss ko rin maging nerd.
Tinitigan ko lang siya. Sobrang ganda niya talaga. Napakaamo ng mukha kya. Pero wag ka, matapang yan. Nagrevenge nga siya dati eh XD
Yanna's POV
Naramdaman kong may humahaplos sa pisngi ko. Napamulat ako at nakita ko si Troy na nakanerdy glasses. So cute! Hindi ako nakapagpigil at pinisil ko yung cheeks niya.
" Good morning baby "
" Good morning babe. Ang tagal na nating hindi nagtatawagan ng ganun ah :D "
Oo nga noh. Namiss ko rin yun. Bumangon ako at sinuot na rin ang nerdy glasses ko. Parang bumalik kami sa pagiging isang high school student ^__________^
" Babe, may surprise ako para sa'yo. Bilis maligo ka na. Mamaya ka na kumain :D "
" Ay baket? Nagugutom na ako eh. Pwedeng maglunch? Hahahaha. Hindi naman ako tabain eh. "
" Oo na. AKo magluluto para sa'yo ah. Diyan ka muna. Maligo ka at magbihis. Aalis tayo eh ^___________^ "
Tumango na lang ako. Ano kaya yung surprise niya sa akin? I'm so excited! XD Naligo na lang ako. Habang nagbibihis, may naamoy akong mabango. Waahhh. Nagutom tuloy ako. Kasama kaya si Cohen?
Pinili ko na maging simple na lang. Nagsawa ako sa dress. Naghanging blouse ako at leggings. High heels siyempre favorite ko yun eh :">
Pagbaba ko, nakita ko si Troy na nakaupo doon sa dining table. Si Cohen nakabihis na. Wow! Ang galing naman kasama siya.
Kumain kaming tatlo at ang sarap ng luto niya. Da best talaga siya. Kaya nga gusto ko siya na maging asawa ko eh :D
Pagkakain namin mga 1:30PM na yun, lumarga na kami. Sa isang sikat na restau kami dinala ni Troy. Bago kami bumaba, binlindfold ako ni Troy. Ano nanaman kayang pakulo ito?
Lumabas ako ng nakaganun. Hawal ko ang kamay ni Troy at ni Cohen. Parang pamilya lang kami eh. SO sweet :">
Hindi ko na alam kung nasaan na ako. Pinaupo niya ako at binitawan.
" Troy? Nasaan tayo? "
" Pwede mo ng tanggalin yung blinfold mo. "
Tinanggal ko nga yung blindfold ko. Nakita ko ang buong barkada na nakahilera sa harap ko.
Stacie: " Bhest ikaw na ba iyan?? "
Me: " Oo naman! Ako nga ito! Waaaaaaaaaaahhh!!! I miss you bhest! "
Nagyakapan kami doon ni Stacie. Sobrang namiss ko ang lukaret na ito! Waaahhh nagiiyakan na kami dito.
Stacie: " Ikaw naman kasi eh! Bigla bigla aalis ng bansa. Malalaman na lang namin nakaalis ka na. Anduga mo eh! "
Me: " Sorry naman. Hahahha. Oo nga pala, sorry sa lahat ha. Six years na hindi tayo nagkakaayos. Sorry talaga. "
Stacie: " Anu ka ba. Matagal ka na naming pinatawad. Basta yung pasalubong ko. Hahahaha. "
Lukaret talaga ito. Nakita ko si Hector. Wahhh! Namiss ko ang pinsan ko. Lumapit ako sa kanya at hinug siya.
Me: " Namiss kita!!! Sorry sa lahat kung naging bitch ako. Pati tuloy tayo nagkagalit. Hahahahaha. "
Hector: " Namiss ko rin ang pinsan ko. Six years na walang makulit na pinsan! Hahahaha! "
Me: " Asus! Balita ko nga iniwan mo nanaman si Stacie! Ikaw talaga mahilig mang-iwan! "
Hector: " At least binalikan ko siya. Diba Stacie? Hahahahah. May good news nga pala kami sa iyo. "
Me: " Ano? "
Stacie: " Ikakasal na kami ni Hector! Heto oh! *sabay pakita ng kamay niya* "
Me: " Waaahhh! Congrats! Ako ang maid of honor ah! "
Tumango na lang yung dalawa. Nilapitan ko yung bagong kasal at yinakap sila.
Me: " Kayong dalawa! Ang aga aga niyong magpakasal! Sorry kung hindi ako nakaattend ah. Congrats nga pala! Ninang ako sa anak niyo ha! XD "
Dixie: " Sige. Hahahaha!. Namiss kita bhestie! "
Earl: " Oo nga. Andami mong namiss sa barkada. "
Me: " Oo nga. Six years ba naman eh. Tagal din nun. "
After ng mga chikahan namin, nagkainan kami. PInakilala ko sa kanila ang big boy na si Cohen. Sabi nga nila, kami ni Troy hindi pa kasal pero may anak na kaagad. Hahahaha. Adik lang eh.
Halos 4 hours kami doon. Ang balak nga namin, magbakasyon. Siguro, some other times na. Busy pa kami sa mga trabaho eh.
Hinatid ako ni Troy papauwi, Si Cohen ayun knock out tulog na kaagad. Pagkadating sa bahay, kinarga ni Troy si Cohen at binaba sa sofa. Ako naman hinatid ko siya papalabas. Gabi na rin kasi.
" Ahh Troy. Salamat nga pala sa surprise mo. Sobrang saya ko ngayon :D "
" Wala yun. Basta para sa taong mahal ko "
Oha! Gumaganun! Hahahaha.
" Goodnight baby ^__________^ "
" Goodnight babe ^_________^ "
Siyempre hindi mawawala ang goodnight kiss. Smack lang :">>>>
- AJerkInLove -