(Zawgyi)
Xiao Zhanေန႔ခင္းဟိုလူႀကီးphဆက္ၿပီးထဲကဆိုဖာေပၚမွာထိုင္ေနတာခုခ်ိန္ထိမရထေသး...
အေတြးေတြကလဲေတာင္ေတြးေျမာက္ေတြးျဖစ္ေနၿပီး Xiao Zhanပံူစံကဆံပင္ေတြလဲ႐ႈပ္ပြေနကာ မ်က္ႏွာကလဲအေတာ္စိတ္ညစ္ေနပံုေပၚေနသည္။
"ငါဘာလုပ္သင့္လဲ အနည္းဆံုးေတာ့Yubinကိုေျပာျပလိုက္တာေကာင္းမယ္ထင္တယ္"
Xiao Zhanေျပာမယ္လို႔ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္ၿပီး ေ႐ွ႕ကစားပြဲေပၚကphကိုယူကာ ဆက္လိုက္တယ္..
တူ...
"Hello Xiao Zhanငါမင္းကိုေမးစရာ႐ွိတယ္!!"
ဝင္တာနဲ႔တန္းကိုင္လ့ို္အံ့ျသေနတုန္း႐ွိေသး Yubinဆက္ေျပာလာတဲ့အသံံက ေတာ္ေတာ္စိတ္တိုေနတဲ့အသံျဖစ္ေနတာေၾကာင့္..
"ဘာျဖစ္ေနတာလဲ"
"ငါခုမင္းအိမ္လာေနတာေရာက္ေတာ့မယ္!!"
"ငါလဲမင္းကိုေျပာစရာ႐ွိလို႔ လွမ္းေခၚတာ"
"ေအး ဒါပဲငါလာၿပီ"
က်သြားတဲ့phကိုၾကည့္ၿပီး..
"Yubin ဘာျဖစ္ေနတာလဲ မဟုတ္မွသိသြားတာလား??"
၅မိနစ္ေလာက္ၾကာေတာ့ဘဲလ္တီးလာ၍ Xiao Zhanတံခါးသြားဖြင့္ေပးလိုက္သည္..
"မင္းအဲ့တာေတြ ဘာလို႔ငါ့ကိုမေျပာတာလဲ!!??"
ဆိုဖာေပၚထိုင္ရင္းေျပာလာတဲ့Yubinေၾကာင့္ Xiao Zhanလဲမ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွာဝင္ထိုင္လိုက္ၿပီး..
"ဘာကိုလဲ??"
"မင္းဟိုအဘိုးႀကီးကို အေႂကြးေတြဆပ္ရမဲ့ကိစၥေလ!!!"
Yubinေအာ္လိုက္တာေၾကာင့္ Xiao Zhanကိုယ္ေလးဆတ္ခဲနဲတုန္သြားတယ္..
"မင္း ဘယ္လိုသိတာလဲ??"
"ေအးမင္းမေျပာလို႔ ငါဘာသာစံူစမ္းရတာေလ ငါ့ကိုေျပာပါအံုး အဲ့တာဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ??"
ေဒါသတႀကီးေျပာေနရင္းမွ တျဖည္းျဖည္းစိတ္ေလ်ွာ့သြားပံုရတဲ့ Yubinေၾကာင့္ Xiao Zhan သက္ျပင္းခ်လိုက္ၿပီး...
"ငါေဆးေက်ာင္းတက္ေနတုန္း ငါ့appaဆံုးသြားခဲ့တယ္ommaကေတာ့ငါငယ္ငယ္ေလးထဲကမ႐ွိေတာ့ဘူး။appaဆံုးသြားေတာ့ စီးပြားပ်က္သြားတယ္။ငါကလဲအဲ့တာေတြသိပ္နားမလည္ေသးေတာ့မသိခဲ့ဘူး။အဲ့ခ်ိန္မွာ ငါေက်ာင္းတက္ေနရင္းအားတဲ့အခ်ိန္ အလုပ္လုပ္ရင္း ေက်ာင္းစရိတ္အတြက္ ပိုက္ဆံစုခဲ့တယ္ ဒါေပမဲ့ငါ့appaရဲ႕ေနာက္မိန္းမက ငါစုထားတဲ့ပိုက္ဆံေတြကို ယူသံုးပစ္ေတာ့ ငါလဲငိုယိုၿပီးျပန္ေတာင္းတာေပါ့ အဲ့ပိုက္ဆံေတြကငါ့အတြက္အေရးႀကီးတယ္ေလ။အဲ့မွာ ငါ့appaမိန္းမက ျပန္ေပးမယ္ဆိုၿပီးထြက္သြားတာေနာက္ေန႔က်ေတာ့ ပိုက္ဆံေတြအမ်ားႀကီးနဲ႔ျပန္ေရာက္လာတယ္။ငါလဲ ငါ့ကိစၥမဟုတ္ေတာ့ ငါ့ပိုက္ဆံပဲျပန္ယူၿပီး သူ႔ကိုမသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနလိုက္ေပမဲ့ ေနာက္၂လေနေတာ့ အဲ့မိန္းမႀကီးက ထြက္ေျပးသြားတယ္။သူထြက္ေျပးသြားတယ္လို႔သတင္းၾကားေတာ့ သူ႔အေႂကြး႐ွင္ ZiYue Daddyေရာက္လာၿပီး ငါ့ကိုျပန္ဆက္ခိုင္းတယ္ ငါလဲဆရာဝန္ျဖစ္ရင္ျပန္ဆပ္ပါ့မယ္လို႔ ေတာင္းပန္ေတာ့ZiYue Daddyကအခ်ိန္၇ႏွစ္ေပးတယ္"
"အခ်ိန္၇ႏွစ္ေတာင္ ပိုက္ဆံကဘယ္ေလာက္မို႔လို႔လဲ??"
"မသိဘူး ေဒၚလာနဲ႔လို႔ေျပာတာပဲ။ၿပီးေတာ့...ၿပီးေတာ့ငါမဆပ္ႏိုင္ရင္ သူ႔သမီးနဲ႔ယူရမယ္တဲ့"
"ဟာ မင္းကကြာတံုးလိုက္တာ!!"
"ဟုတယ္ ငါအရမ္းတံုးခဲ့တာ။ငါသူ႔သမီးနဲ႔ယူပါ့မယ္မေျပာခဲ့ေပမဲ့ သူ႔သမီးကငါ့ကိူသေဘာက်ေနတာဆိုေတာ့ ငါျပန္မဆပ္ႏိုင္ရင္ ယူရဖို႔မ်ားတယ္ ငါWangေလးနဲ႔လဲခြဲရေတာ့မယ္.."
ေျပာရင္းXiao Zhanဝမ္းနဲလာ၍ မ်က္ရည္ေတြက်လာတယ္.
"မငိုနဲ႔ကြာ မင္းကလဲမင္းဒီအေၾကာင္းေတြ Yiboက္ုိေျပာျပလိုက္ပါ့လား??"
"ဟင့္အင္ မေျပာခ်င္ဘူး။Wangေလးတို႔ကအရမ္းခ်မ္းသားတာ အသိုင္းဝိုင္းႀကီးထဲက ငါ့ေၾကာင့္Wangေလးသိကၡာက်မွာမလိုခ်င္ဘူး။ၿပီးေတာ့ Wangမိသားစုကေကာင္ေလးခ်စ္သူကအေႂကြးေတြနဲ႔လို႔ Wangေလးကိုအေျပာမခံေစခ်င္ဘူး..အဲ့ေၾကာင့္ ငါဒီကိစၥေတြဖြင့္မေျပာခဲ့တာ.."
"ဒါေပမဲ့ Yiboကမင္းသူ႔ကိုမေျပာမွန္းသိရင္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားမွာေပါ့"
"ငါေျပာလိုက္ရင္ Wangေလးကရေအာင္ လုပ္ၿပီးဆပ္ေပးမွာဆိုတာငါသိတာေပါ့။ ငါ့ကိုWangေလးကသိပ္ခ်စ္တာေလ သူငါနဲ႔စေတြ႔တုန္းပဆို ကေလးေလးလိုပဲ...ငါလဲသူ႔ကိုအရမ္းခ်စ္တာပါကြာ ငါ့မေျပာပဲမ်ိဳသိပ္ထားရတာဘယ္ေလာက္ပင္ပန္းတယ္မွတ္လဲ ငါႀကိတ္ငိုခဲ့ရတာညတ္ိုင္းလိုိုလိုပါ တစ္ခ်ိန္က်ရင္Wangေလးနဲ႔ခြဲရမွာဆိုတာႀကီးက ငါ့ကိုအခ်ိန္တိုင္းေျခာက္လန္႔ေနၿပီး Wangေလးကိုရဲရဲဝ့ံဝ့ံမခ်စ္ႏိုင္ေအာင္လုပ္ေနတယ္.."
"Xiao Zhanရာ.."
"ငါမင္းကို Wangေလးနဲ႔စေတြ႔တဲ့ပံုေျပာျပမယ္"
Xiao Zhanမ်က္ႏွာမ်က္ရည္ေတြရြဲပီး အရမ္းဝမ္းနဲေနတယ္ဆိုတာေျပာစရာမလိုေအာင္ Yubinသိေနတာေၾကာင့္ ဒီေန႔Xiao Zhanေျပာသမ်ွအကုန္နားေထာင္ေပးဖို္ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။
"အြန္း ေျပာငါအကုန္နားေထာင္ေပးမယ္"
"ငါေဆးေက်ာင္းေနာက္ဆံုးႏွစ္ထဲက ငါေက်ာင္းသြားေတာ့အိပ္ယာထေနာက္က်လို္ ကားမမွီတဲ့ရက္ေလမင္းမွတ္မိလား?? အဲ့မွာငါလဲ စိတ္ညစ္ၿပီးတိုက္ခန္းကိုျပန္အလာ ေဘာင္းဘီတိုအျဖဴေလးနဲ႔shirtအျဖဴေလးဝတ္ထားတဲ့ေကာင္းေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕စက္ဘီးနဲ႔ဝင္တိုက္မိေတာ့ ငါ့လက္ထဲကစာအုပ္ေတြျပဳတ္က်ကုန္လို႔ဆိုၿပီး ငါ့ကိုဝိုင္းေကာက္ေပးခဲ့တဲ့ေကာင္ေလး မင္းအဲ့တုန္းကမျမင္ဖူးလို႔ Wangေလးသိပ္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတာ ကေလးေလးလိုပဲ အဲ့ထဲကသူ႔ကိုငါရင္ခုန္ခဲ့တာ ပထမဆံုးငါ့အခ်စ္ဦးေလး ဒါေပမဲ့ ငါ့အေျခေနအရသူေလးဖြင့္ေျပာလာတာေတာင္ ငါျပန္အေျဖမေပးႏိုင္ခဲ့ဘူး.."
Xiao Zhanမ်က္ရည္ေတြကို သုတ္လိုက္ေပမဲ့ ထပ္က်လာတဲ့မ်က္ရည္ေတြေၾကာင့္..
"က်စ္ ဒီမ်က္ရည္ေတြကလဲ"
"Xiao Zhan.."
"ငါWangေလးကိုအရမ္းခ်စ္တာ Yubin။ သူဆိုးတာေလးေတြေရာ သူကေလးဆန္တာေလးေတြေရာ သူ႔အမူအရာေလးေတြေရာအားလံုးကို အရမ္းခ်စ္တယ္ ဒါေပမဲ့ ငါ့ကိုဟိုလူႀကီးေပးထားတဲ့အခ်ိန္တစ္ပတ္ပဲက်န္ေတာ့တယ္ ငါ့Wangေလး ငါမ႐ွ္ိရင္ဘယ္လိုေနမလဲ? သူေလးကသိပ္သဝန္တိုတတ္တာ အခုလိုသာသိရင္ သူဘယ္ေလာက္ငိုလိုက္မလဲ? Wangေလးကငယ္ေသးတာကိူ ငါ့ေၾကာင့္ခံစားရေတာ့မယ္ ငါဘယ္လိုလုပ္ရမလဲYubin ငါလဲWangေလးနဲ႔မခြဲႏိုင္ဘူး.."
ေတြေတြေလးမ်က္ရည္ေတြက်ကာေျပာေနတဲ့ Xiao Zhanကိုၾကည့္ၿပီး သူပါမ်က္ရည္က်လာသည္..
"ငါမသိခဲ့ဘူး ငါကဒါေတြမသိဘဲ မင္းကိုစိတ္ဆိုးခဲ႔မိတာေတာင္းပန္ပါတယ္ကြာ.."
Yubinကိုယ့္ကိုယ္ကို စိတ္တိုမိတယ္ေဆးေက်ာင္းစတက္ထဲကခင္ခဲ့တဲ့သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူရဲ႕ အခက္ခဲေတြေတာင္သူမသိခဲ့ေလာက္ေအာက္ သူည့ံလြန္းခဲ့တာပဲ..Xiao Zhanကလဲသိပ္ကို သိုသိပ္လြန္းခဲ့တာပဲ ဘယ္ေလာက္ေတာင္Xiao Zhanမြန္းၾကပ္ေနခဲ့လိုက္မလဲ??
"ငါ့ဘာလို႔ ဒီအေၾကာင္းေတြမေျပာလဲဆိုရင္ ငါ့ဘာသာသိမ္ငယ္ခဲ့တယ္ ဒီအေၾကာင္းေတြသိရင္ မင္းတို ့ငါနဲ ့မေပါင္းခ်င္ေတာ့မွာကိုေၾကာက္ခဲ့တယ္ ငါ့ကိုထားသြားက်မွာကိုေရာ..ငါappaဆံုးၿပီးထဲက တစ္ခါမွမေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ရဘူး ငါ့ကိုေပ်ာ္ရႊင္ေစခဲ့တာ Wangေလးတစ္ေယာက္ထဲ ႐ွိတာ ခုေတာ့ခြဲရေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ ငါဘယ္လိုအသက္႐ွင္ရမလဲ ငါ.."
Xiao Zhanစကားေတာင္ဆက္မေျပာႏိုင္ေတာ့ဘဲ အသည္းအသန္ကိုငိုေနမိသည္။YubinကိုXiao Zhanကိုၾကည့္သာ မ်က္ရည္ေတြက်ေနၿပီး ဘာေျပာရမွန္းမသိျဖစိေနေလသည္..
"Yubinငါ ဒီလုိလုပ္ရမလား??"
ငိုေနရင္းမွ တစ္ခုခုကိုဆံုးျဖတ္လိုက္တဲ့ပံုစံတဲ့ေျပာလာတဲ့ Xiao Zhanေၾကာင့္ Yubinလန္႔သြားသည္။Xiao Zhanမဟုတ္တာေတြေတာ့မလုပ္ေလာက္ပါဘူးေနာ္..
"ဘာလုပ္မွာလဲ??"
"ငါဘယ္သူမွမသိေအာင္ ထြက္သြားလိုက္ရင္ေရာ.."
🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀
TBC>>>>
မုန္႔တိုင္းလာၿပီေနာ္ ေဘဘီတို႔
.....................................................................
(Unicode)
Xiao Zhanနေ့ခင်းဟိုလူကြီးphဆက်ပြီးထဲကဆိုဖာပေါ်မှာထိုင်နေတာခုချိန်ထိမရထသေး...
အတွေးတွေကလဲတောင်တွေးမြောက်တွေးဖြစ်နေပြီး Xiao Zhanပူံစံကဆံပင်တွေလဲရှုပ်ပွနေကာ မျက်နှာကလဲအတော်စိတ်ညစ်နေပုံပေါ်နေသည်။
"ငါဘာလုပ်သင့်လဲ အနည်းဆုံးတော့Yubinကိုပြောပြလိုက်တာကောင်းမယ်ထင်တယ်"
Xiao Zhanပြောမယ်လို့ဆုံးဖြတ်ချက်ချလိုက်ပြီး ရှေ့ကစားပွဲပေါ်ကphကိုယူကာ ဆက်လိုက်တယ်..
တူ...
"Hello Xiao Zhanငါမင်းကိုမေးစရာရှိတယ်!!"
ဝင်တာနဲ့တန်းကိုင်လ့ို်အံ့သြနေတုန်းရှိသေး Yubinဆက်ပြောလာတဲ့အသံံက တော်တော်စိတ်တိုနေတဲ့အသံဖြစ်နေတာကြောင့်..
"ဘာဖြစ်နေတာလဲ"
"ငါခုမင်းအိမ်လာနေတာရောက်တော့မယ်!!"
"ငါလဲမင်းကိုပြောစရာရှိလို့ လှမ်းခေါ်တာ"
"အေး ဒါပဲငါလာပြီ"
ကျသွားတဲ့phကိုကြည့်ပြီး..
"Yubin ဘာဖြစ်နေတာလဲ မဟုတ်မှသိသွားတာလား??"
၅မိနစ်လောက်ကြာတော့ဘဲလ်တီးလာ၍ Xiao Zhanတံခါးသွားဖွင့်ပေးလိုက်သည်..
"မင်းအဲ့တာတွေ ဘာလို့ငါ့ကိုမပြောတာလဲ!!??"
ဆိုဖာပေါ်ထိုင်ရင်းပြောလာတဲ့Yubinကြောင့် Xiao Zhanလဲမျက်နှာချင်းဆိုင်မှာဝင်ထိုင်လိုက်ပြီး..
"ဘာကိုလဲ??"
"မင်းဟိုအဘိုးကြီးကို အကြွေးတွေဆပ်ရမဲ့ကိစ္စလေ!!!"
Yubinအော်လိုက်တာကြောင့် Xiao Zhanကိုယ်လေးဆတ်ခဲနဲတုန်သွားတယ်..
"မင်း ဘယ်လိုသိတာလဲ??"
"အေးမင်းမပြောလို့ ငါဘာသာစူံစမ်းရတာလေ ငါ့ကိုပြောပါအုံး အဲ့တာဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ??"
ဒေါသတကြီးပြောနေရင်းမှ တဖြည်းဖြည်းစိတ်လျှော့သွားပုံရတဲ့ Yubinကြောင့် Xiao Zhan သက်ပြင်းချလိုက်ပြီး...
"ငါဆေးကျောင်းတက်နေတုန်း ငါ့appaဆုံးသွားခဲ့တယ်ommaကတော့ငါငယ်ငယ်လေးထဲကမရှိတော့ဘူး။appaဆုံးသွားတော့ စီးပွားပျက်သွားတယ်။ငါကလဲအဲ့တာတွေသိပ်နားမလည်သေးတော့မသိခဲ့ဘူး။အဲ့ချိန်မှာ ငါကျောင်းတက်နေရင်းအားတဲ့အချိန် အလုပ်လုပ်ရင်း ကျောင်းစရိတ်အတွက် ပိုက်ဆံစုခဲ့တယ် ဒါပေမဲ့ငါ့appaရဲ့နောက်မိန်းမက ငါစုထားတဲ့ပိုက်ဆံတွေကို ယူသုံးပစ်တော့ ငါလဲငိုယိုပြီးပြန်တောင်းတာပေါ့ အဲ့ပိုက်ဆံတွေကငါ့အတွက်အရေးကြီးတယ်လေ။အဲ့မှာ ငါ့appaမိန်းမက ပြန်ပေးမယ်ဆိုပြီးထွက်သွားတာနောက်နေ့ကျတော့ ပိုက်ဆံတွေအများကြီးနဲ့ပြန်ရောက်လာတယ်။ငါလဲ ငါ့ကိစ္စမဟုတ်တော့ ငါ့ပိုက်ဆံပဲပြန်ယူပြီး သူ့ကိုမသိချင်ယောင်ဆောင်နေလိုက်ပေမဲ့ နောက်၂လနေတော့ အဲ့မိန်းမကြီးက ထွက်ပြေးသွားတယ်။သူထွက်ပြေးသွားတယ်လို့သတင်းကြားတော့ သူ့အကြွေးရှင် ZiYue Daddyရောက်လာပြီး ငါ့ကိုပြန်ဆက်ခိုင်းတယ် ငါလဲဆရာဝန်ဖြစ်ရင်ပြန်ဆပ်ပါ့မယ်လို့ တောင်းပန်တော့ZiYue Daddyကအချိန်၇နှစ်ပေးတယ်"
"အချိန်၇နှစ်တောင် ပိုက်ဆံကဘယ်လောက်မို့လို့လဲ??"
"မသိဘူး ဒေါ်လာနဲ့လို့ပြောတာပဲ။ပြီးတော့...ပြီးတော့ငါမဆပ်နိုင်ရင် သူ့သမီးနဲ့ယူရမယ်တဲ့"
"ဟာ မင်းကကွာတုံးလိုက်တာ!!"
"ဟုတယ် ငါအရမ်းတုံးခဲ့တာ။ငါသူ့သမီးနဲ့ယူပါ့မယ်မပြောခဲ့ပေမဲ့ သူ့သမီးကငါ့ကိူသဘောကျနေတာဆိုတော့ ငါပြန်မဆပ်နိုင်ရင် ယူရဖို့များတယ် ငါWangလေးနဲ့လဲခွဲရတော့မယ်.."
ပြောရင်းXiao Zhanဝမ်းနဲလာ၍ မျက်ရည်တွေကျလာတယ်.
"မငိုနဲ့ကွာ မင်းကလဲမင်းဒီအကြောင်းတွေ Yiboက်ိုပြောပြလိုက်ပါ့လား??"
"ဟင့်အင် မပြောချင်ဘူး။Wangလေးတို့ကအရမ်းချမ်းသားတာ အသိုင်းဝိုင်းကြီးထဲက ငါ့ကြောင့်Wangလေးသိက္ခာကျမှာမလိုချင်ဘူး။ပြီးတော့ Wangမိသားစုကကောင်လေးချစ်သူကအကြွေးတွေနဲ့လို့ Wangလေးကိုအပြောမခံစေချင်ဘူး..အဲ့ကြောင့် ငါဒီကိစ္စတွေဖွင့်မပြောခဲ့တာ.."
"ဒါပေမဲ့ Yiboကမင်းသူ့ကိုမပြောမှန်းသိရင် စိတ်မကောင်းဖြစ်သွားမှာပေါ့"
"ငါပြောလိုက်ရင် Wangလေးကရအောင် လုပ်ပြီးဆပ်ပေးမှာဆိုတာငါသိတာပေါ့။ ငါ့ကိုWangလေးကသိပ်ချစ်တာလေ သူငါနဲ့စတွေ့တုန်းပဆို ကလေးလေးလိုပဲ...ငါလဲသူ့ကိုအရမ်းချစ်တာပါကွာ ငါ့မပြောပဲမျိုသိပ်ထားရတာဘယ်လောက်ပင်ပန်းတယ်မှတ်လဲ ငါကြိတ်ငိုခဲ့ရတာညတ်ိုင်းလိိုလိုပါ တစ်ချိန်ကျရင်Wangလေးနဲ့ခွဲရမှာဆိုတာကြီးက ငါ့ကိုအချိန်တိုင်းခြောက်လန့်နေပြီး Wangလေးကိုရဲရဲဝ့ံဝ့ံမချစ်နိုင်အောင်လုပ်နေတယ်.."
"Xiao Zhanရာ.."
"ငါမင်းကို Wangလေးနဲ့စတွေ့တဲ့ပုံပြောပြမယ်"
Xiao Zhanမျက်နှာမျက်ရည်တွေရွဲပီး အရမ်းဝမ်းနဲနေတယ်ဆိုတာပြောစရာမလိုအောင် Yubinသိနေတာကြောင့် ဒီနေ့Xiao Zhanပြောသမျှအကုန်နားထောင်ပေးဖို်ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။
"အွန်း ပြောငါအကုန်နားထောင်ပေးမယ်"
"ငါဆေးကျောင်းနောက်ဆုံးနှစ်ထဲက ငါကျောင်းသွားတော့အိပ်ယာထနောက်ကျလို် ကားမမှီတဲ့ရက်လေမင်းမှတ်မိလား?? အဲ့မှာငါလဲ စိတ်ညစ်ပြီးတိုက်ခန်းကိုပြန်အလာ ဘောင်းဘီတိုအဖြူလေးနဲ့shirtအဖြူလေးဝတ်ထားတဲ့ကောင်းလေးတစ်ယောက်ရဲ့စက်ဘီးနဲ့ဝင်တိုက်မိတော့ ငါ့လက်ထဲကစာအုပ်တွေပြုတ်ကျကုန်လို့ဆိုပြီး ငါ့ကိုဝိုင်းကောက်ပေးခဲ့တဲ့ကောင်လေး မင်းအဲ့တုန်းကမမြင်ဖူးလို့ Wangလေးသိပ်ချစ်ဖို့ကောင်းတာ ကလေးလေးလိုပဲ အဲ့ထဲကသူ့ကိုငါရင်ခုန်ခဲ့တာ ပထမဆုံးငါ့အချစ်ဦးလေး ဒါပေမဲ့ ငါ့အခြေနေအရသူလေးဖွင့်ပြောလာတာတောင် ငါပြန်အဖြေမပေးနိုင်ခဲ့ဘူး.."
Xiao Zhanမျက်ရည်တွေကို သုတ်လိုက်ပေမဲ့ ထပ်ကျလာတဲ့မျက်ရည်တွေကြောင့်..
"ကျစ် ဒီမျက်ရည်တွေကလဲ"
"Xiao Zhan.."
"ငါWangလေးကိုအရမ်းချစ်တာ Yubin။ သူဆိုးတာလေးတွေရော သူကလေးဆန်တာလေးတွေရော သူ့အမူအရာလေးတွေရောအားလုံးကို အရမ်းချစ်တယ် ဒါပေမဲ့ ငါ့ကိုဟိုလူကြီးပေးထားတဲ့အချိန်တစ်ပတ်ပဲကျန်တော့တယ် ငါ့Wangလေး ငါမရှ်ိရင်ဘယ်လိုနေမလဲ? သူလေးကသိပ်သဝန်တိုတတ်တာ အခုလိုသာသိရင် သူဘယ်လောက်ငိုလိုက်မလဲ? Wangလေးကငယ်သေးတာကိူ ငါ့ကြောင့်ခံစားရတော့မယ် ငါဘယ်လိုလုပ်ရမလဲYubin ငါလဲWangလေးနဲ့မခွဲနိုင်ဘူး.."
တွေတွေလေးမျက်ရည်တွေကျကာပြောနေတဲ့ Xiao Zhanကိုကြည့်ပြီး သူပါမျက်ရည်ကျလာသည်..
"ငါမသိခဲ့ဘူး ငါကဒါတွေမသိဘဲ မင်းကိုစိတ်ဆိုးခဲ့မိတာတောင်းပန်ပါတယ်ကွာ.."
Yubinကိုယ့်ကိုယ်ကို စိတ်တိုမိတယ်ဆေးကျောင်းစတက်ထဲကခင်ခဲ့တဲ့သူငယ်ချင်းဖြစ်သူရဲ့ အခက်ခဲတွေတောင်သူမသိခဲ့လောက်အောက် သူည့ံလွန်းခဲ့တာပဲ..Xiao Zhanကလဲသိပ်ကို သိုသိပ်လွန်းခဲ့တာပဲ ဘယ်လောက်တောင်Xiao Zhanမွန်းကြပ်နေခဲ့လိုက်မလဲ??
"ငါ့ဘာလို့ ဒီအကြောင်းတွေမပြောလဲဆိုရင် ငါ့ဘာသာသိမ်ငယ်ခဲ့တယ် ဒီအကြောင်းတွေသိရင် မင်းတို ့ငါနဲ ့မပေါင်းချင်တော့မှာကိုကြောက်ခဲ့တယ် ငါ့ကိုထားသွားကျမှာကိုရော..ငါappaဆုံးပြီးထဲက တစ်ခါမှမပျော်ရွှင်ခဲ့ရဘူး ငါ့ကိုပျော်ရွှင်စေခဲ့တာ Wangလေးတစ်ယောက်ထဲ ရှိတာ ခုတော့ခွဲရတော့မယ်ဆိုတော့ ငါဘယ်လိုအသက်ရှင်ရမလဲ ငါ.."
Xiao Zhanစကားတောင်ဆက်မပြောနိုင်တော့ဘဲ အသည်းအသန်ကိုငိုနေမိသည်။YubinကိုXiao Zhanကိုကြည့်သာ မျက်ရည်တွေကျနေပြီး ဘာပြောရမှန်းမသိဖြစိနေလေသည်..
"Yubinငါ ဒီလိုလုပ်ရမလား??"
ငိုနေရင်းမှ တစ်ခုခုကိုဆုံးဖြတ်လိုက်တဲ့ပုံစံတဲ့ပြောလာတဲ့ Xiao Zhanကြောင့် Yubinလန့်သွားသည်။Xiao Zhanမဟုတ်တာတွေတော့မလုပ်လောက်ပါဘူးနော်..
"ဘာလုပ်မှာလဲ??"
"ငါဘယ်သူမှမသိအောင် ထွက်သွားလိုက်ရင်ရော.."
🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀
TBC>>>>
မုန့်တိုင်းလာပြီနော် ဘေဘီတို့