Extra Chapter
Jane's POV
Halos hindi ko nilalayuan si Kai, hindi ko din inaalis sa kanya ang aking mga tingin. Hindi ko alam pero parang may kaba pa rin sa dibdib ko na may mangyayaring hindi maganda.
"Kanina ka pa tulala, okay ka lang?" Tanong niya sa akin, tumango tango lang ako sa kanya kaya nasatisfied naman agad siya. Sakay na kami ng van, at gabi na kami nakababa ng eroplano. Hindi na ako natulog ng magising kanina sa panaginip ko. Ewan parang totoo kasi yung panaginip ko. Kaya napapaisip ako sa mga posibleng mangyari.
.
.
.
.
Ilang oras ang lumipas ay nakarating na din kami, unang inihatid si Caren. Sunod si Matt at Racel, at ang sunod si Kai kasi medyo may kalayuan ang kanila sa station. Tahimik lang kaming dalawa habang magkahawak kamay. Medyo naantok siya kaya inihilig ko na ang ulo niya sa balikat ko, umayos siya ng upo at mabilis na nakatulog. Pinagmasdan ko lang siya hanggang sa makarating na kami sa tapat ng bahay niya. Ginising ko siya at agad naman siyang nagising, tinulungan kong ibaba ang gamit niya. Sumalubong sa amin si Tita Andrea at kinamusta ako. Napansin kong may isang babaeng lumabas, may hawig ni Kai. And for sure siya ang Mommy ni Kai, pareho silang matangkad, maganda, matangos ang ilong at sexy. Nakipagbeso sa kanya si Kai, at ng humarap sa akin ay parang pinagbiyak na bunga ang dalawa.
"Ginabi na kayo, dito ka na kaya magpahinga?" Tanong ni Tita Andrea, oo nga pagod na din kasi ako. Pero umiling iling ako kasi nandiyan ang Mommy ni Kai, nakakahiya naman.
"Kuya pakibaba na rin po ng gamit ni Jane." Napatingin ako kay Kai, nginitian niya lang ako at binitbit ang backpack ko papasok sa loob ng bahay. Wala na akong nagawa kaya pumasok na din ako.
.
.
.
.
"Jane tabihan mo na lang si Kai." Pagkatapos kumain ay nagpahinga na din kami, parang hindi kami magkakasundo ng Mommy ni Kai. Kasi ang mga tingin niya kanina parang mangangain. Pero hindi ko na lang iyon pinansin pa dahil pagod ako sa biyahe and for sure ganon din si Kai. Hindi ko na pinansin ang sunod na nangyari kasi nakatulog na agad ako.
.
.
.
.
.
.
Mag iisang linggo na ng matapos ang magkasunod na event, at dalawang linggo naman ang relasyon namin ni Kai. Nasabi ko na sa Mommy at Daddy kasi ayaw kong patago kami ni Kai, tanggap naman nila mas natuwa pa nga sila dahil si Kai daw at hindi yung ex ko na si Ela. Legal ang relationship namin ni Ela before kaya ngayon legal din kami ni Kai. Kahapon lang sinabi na din namin sa Mommy ni Kai at sa Tita niya, ang saya saya nga nila e. Then doon ko nakita ang ugali ng Mommy ni Kai, may kutob na daw pala siya nung makauwi kami kaya ganoon na lang makatingin sa akin. Akala ko naman mangangain na ng tao dahil sa mga tingin na animoy parang galit. Nasabi na din namin sa studio, kaya itong si Jethro tuwang tuwa. Mabuti naman daw at nag aminan na kaming dalawa kasi ang tagal tagal daw nilang naghihintay na magkatuluyan kaming dalawa e finally natupad din. Kaya ganoon na lang ang saya sa dibdib ko kasi lahat sila tanggap ang relasyon namin ni Kai. Si Racel ay hindi na nagulat dahil noong nasa Australia pa lang kami ay nasabi na ni Kai, kaya pala ang tagal tagal nila mag usap that time dahil sinabi na pala ni Kai kay Racel ang lahat lahat.
"Masaya ka ba?" Tanong sa akin ni Kai.
"Oo naman, sino ba naman ang hindi magiging masaya na kasama ko ngayon ang taong mahal ko." Sambit ko sa kanya habang hawak ang kamay niya. Parang napakaperfect naman ng lahat walang kumontra sa amin ng sabihin namin sa mga magulang namin. Mas madami pa nga ang natuwa lalo na ang international fans namin dahil doon sa trending photo namin ni Kai. Nakapasa din ako sa board exam, kaya mas naging perfect yung mga nangyayari. Pero kinakabahan ako kasi sobrang perfect, sobrang saya feeling ko parang may hindi tama, feeling ko may hindi magandang mangyayari. Baka ang sayang nararamdaman ko ngayon ay panandalian lang at maging kabaliktaran bukas o sa susunod na araw, na linggo, buwan at taon. Pero bakit ko ba iniisip ang bagay na iyon? Parang ang saya lang kasi then after nito kabaliktaran pala ang lahat lahat ng saya. Pwede ba Jane huwag mo ngang isipin 'yan. Galit na tutya ng isip ko.
.
.
.
Lumipas ang magkasunod na linggo, masaya lang kami ni Kai. More projects and interviews all over the Philippines dahil sa mga awards na natanggap namin bilang couple of the new model. Mag iisang buwan na din kami ni Kai kaya mas naging exciting at ngayong araw iyon. Nandito ako ngayon sa bahay nina Kai, kinuntsaba ko ang Mommy niya at si Tita Andrea. Kasama ngayon ni Caren si Kai sa mall dahil kailangan ni Kai ng skirt na pula para sa isang linggo. May aatendan kasi kaming event kung saan ibibigay ang award niya, bilang best DJ ng Pilipinas. I am very proud of her sa mga awards na natatanggap niya at ng RMF station, maging sa pagmomodeling naming dalawa.
"Jane, on the way na sina Caren. Handa na ba ang surprise mo?" Tanong sa akin ng Mommy ni Jane.
"Yes Mom." Mom na ang tawag ko sa kanya, mas maganda daw kasing pakinggan kaya pumayag na din ako. Makalipas ang ilang minuto narinig kong bumukas ang gate, napasilip ako sa bintana ng kuwarto ni Kai. Bitbit niya ang dalawang paper bag ng nakangiti, papasok na sana siya sa loob pero napatigil siya at kinuha ang cellphone sa bulsa niya. Tiningnan niya iyon at biglang nagbago ang timpla niya. Teka ano na naman ba ang nakita ni Kai? Pero ibinalik niya iyon sa bulsa niya at pumasok na ng bahay, nasa likuran niya si Caren na halatang excited.
"Mom, nakauwi na po ako." Rinig ko mula sa kuwarto ang boses niya. Kaya hinawakan ko na ang bulaklak at regalo na inihanda ko. Naglagay din ako ng design sa loob ng kanyang kuwarto.
"Anak magpalit ka nga ng damit tingnan mo amoy pawis ka na." napangiti na lang ako sa sinabi ng Mommy niya.
"Ako amoy pawis, e kagagaling lang namin sa mall." Pagdadahilan ni Kai.
"Magpalit ka na rin at may pupuntahan tayo."
"Saan naman po? Teka nagtext po ba sa inyo si Jane? Hanggang ngayon kasi ay hindi pa siya nagtetext. Kailangan ko po kasi siyang kausapin." Sabi na nga ba at mamimiss din ako ng babaeng ito. Para na akong tanga sa likod ng pinto ng kuwarto ni Kai, kanina pa ako napapangiti sa mga sinasabi niya.
"Hindi e, baka busy lang sa kanila tsaka malapit na ang alis niyo papuntang Bohol , diba sa Monday na iyon?"
"Ah baka nga po, sige aakyat lang po ako." Nang marinig ko iyon ay humanda na ako. Rinig kong pipihitin na niya ang doorknob, kaya inihanda ko na ang ngiti sa aking mga labi at ang bulaklak para sa kanya.
"Happy Monthsary!" Nagulat siya ng makita ako pagkabukas niya ng pinto, agad ko siyang niyakap at hinalikan sa labi. Iniabot ko sa kanya ang bulaklak at ang regalo.
"Kailangan kitang makausap." Nalito ako sa sinabi niya, agad niya akong hinila pababa ng kuwarto. Napatingin sina Tita Andrea at Mommy gayundin si Caren sa amin ni Kai. Pinasakay siya ako sa kotse at nagdrive siya, maya maya pa ay itinigil na niya ang sasakyan. Siguro may surprise din siya sa akin kaya dinala niya ako dito sa isang tahimik na lugar. Nandito kami sa isang lugar kung saan tanaw na tanaw ang papalubog na araw. Ang romantic naman ng napili niyang lugar, kaya nakangiti akong humarap sa kanya.
"Jane, thank you for your love, thank you for being always by my side, sa lahat ng struggles natin e hindi ka sumuko at sinuportahan mo ako." Wait bakit niya sinasabi ito? Magpopropose na ba siya sa akin? Nakaharap ako sa kanya at nakaharap din siya sa akin sa mga sandaling iyon.
"I just wanted you to be happy, happy with your life, happy to every success, happy with your career and happy with the person you love. You deserve the love, happiness, and of course the forever you always wanted." Kinakabahan ako sa mga sinabi niya, hindi ako prepared sa mga sinasabi niya. Kaya ganun na lang ang kaba sa dibdib ko sa mga sandaling ito. Hinawakan niya ako sa aking pisngi, at ramdam ko pa rin ang kaba.
"Jeanne Sheek Ramirez." Oh my goodness, magpopropose nga siya. Huminga ako ng malalim at naramdaman ang luhang nagbabadya sa magkabila kong mata. Tumungo siya at hinawakan ang kamay ko, hinawakan niya iyon ng mahigpit.
"I'm." Napatingin ako sa kanya dahil pinutol niya ang gusto niyang sabihin.
" I'm sorry." Pagkasabi niya ay bumagsak ang luhang akala ko ay dala ng saya ngunit hindi pala. Kumurap kurap ako at tinitingnan siya.
"Ano?" Tanong ko sa kanya, naging bingi na yata ako at hindi malinaw sa akin ang binitawan niyang salita. Dahan dahan niyang itinunghay ang ulo niya, may luha sa magkabilang mata niya. Binabasa ko sa mga mata niya kung nagsasabi ba siya ng totoo o pinaprank niya lang ako.
"I do not deserve your love, I am not capable for you. What I mean is, napakaperfect mo para sa akin kaya hindi ko deserve ang mahalin ako ng isang katulad mo. Matagal ko itong pinag isipan, may mas better at deserving na tao para sayo kaysa sa akin." Hindi ako makapagsalita sa sinabi niya, hindi nagsisink in sa utak ko ang mga sinasabi niya dahil ang sinasabi lang ng isip ko ay guni guni ko lang lahat ng sinasabi niya.
"Kai ano bang pinagsasabi mo? Huwag mo nga akong iprank." Nakangiti kong sambit kahit alam kong nasasaktan na ako sa mga sandaling iyon. Hindi ko alam ang nangyayari kaya blanko pa rin ako.
"Jane, I do not love you anymore."
I DO NOT LOVE YOU ANYMORE
I DO NOT LOVE YOU ANYMORE
I DO NOT LOVE YOU ANYMORE
I DO NOT LOVE YOU ANYMORE
I DO NOT LOVE YOU ANYMORE
I DO NOT LOVE YOU ANYMORE
I DO NOT LOVE YOU ANYMORE
Paulit ulit na umeecho sa utak ko ang mga salitang iyon, at hindi ako nakapagsalita sa mga oras na iyon. Tanging ang pagpatak lang ng luha sa magkabila kong mata ang tanging nararamdaman ko.
"I'm very sorry." Nanghina ako sa kinatatayuan ko, bigla akong nahilo at hindi ko na alam ang mga sumunod na pangyayari.
.
.
.
.
.
Kai's POV
Sorry talaga Jane, hindi ko na alam ang gagawin ko. Hirap na akong harapin at pakiusapan si Ela. At wala na din akong ibang maisip na paraan para tigilan niya tayong dalawa, akala ko pa naman once na makalayo na tayo sa kanya ay matatahimik na ang lahat, hindi pala mali ako ng akala. Oo ang dami dami nating followers at awards pero lahat iyon ay dahil sa relasyon natin hindi sa kung anong ginawa nating para maka inspire sa ibang tao. Ilang beses na akong binabalaan ni Ela, at kahit naka isang buwan na ang relasyon natin ay nananatili pa rin akong natatakot sa mga banta niya sa buhay at career mo. Ayaw kong mawala sayo ang pangarap mong maging model, tapos isa ka ng board passer ngayon kaya mabilis mo ng makukuha ang pagiging chef na matagal mo na ding gustong gawin. Ayaw kong ako ang maging dahilan in case na mawala ang mga iyon sayo, kaya ngayon pa lang inuunahan ko na ang kasalukuyan mo. Mahal na mahal kita kaya nagawa ko ang bagay na ito.
11:00 na ng gabi, nakatayo ako sa tabi ng kama ng babaeng mahal ko. May iba't-ibang aparatos na nakakabit sa kanyang katawan, hindi ko pa alam ang buong dahilan kung ano bang nangyari sa kanya kasi si Tita Gia ang nakausap ng doctor. Hindi ko na pwedeng ibalik ang mga pangyayari, nangyari na ang lahat kaya wala na akong magagawa. Natutulog si Tita Gia sa tabi ng kama ni Jane, habang hawak ang kamay ng babaeng mahal ko. Dahan dahan kong inilapit ang mukha ko sa mukha ni Jane, hinalikan ko siya sa forehead niya kasabay ng pagpatak ng luha ko. Hindi ko na napigilan ang sarili kong hindi maiyak, kaya inilayo ko na rin ang mukha ko malapit sa mukha niya.
"I love you." Umalis na ako sa lugar na iyon, at nilisan ang lahat ng meron ako.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.