ေျခေခ်ာ္လက္ေခ်ာ္နဲ႔ ဝင္ခြင့္ရသြားတာေလ! ဘယ္သူကေရာ ဆရာဝန္လုပ္ခ်င္တယ္မ်ားေျပာေနလို႔လဲ!
ေ႐ွာင္းက်န္႔ကို တုံ႔ျပန္လာတ့ဲပုံကအ့ဲဒီလို။ ဖင္လုံးလုံးကို တဘတ္ဘတ္ျမည္ေအာင္႐ိုက္ပစ္ခ်င္မိတာပဲ။ ဝမ္ရိေပၚက ေသာက္က်င့္ကေလးဆိုးၿပီး ကေလးႀကီးလိုျဖစ္ေနေပမ့ဲ ေ႐ွာင္းက်န္႔ တစ္ခါတေလ အူယားတယ္။ သူ႔ပုံစံက အေရာင္းဆိုင္ေတြဆီက ႏႈတ္ခမ္းဆူေနတ့ဲ ဘဲ႐ုပ္ဆိုးႀကီးလိုပဲ။ တစ္ေန႔ကေ႐ွာင္းက်န္႔ေတာင္တစ္႐ုပ္ဝယ္လာေသးတယ္။
မလုပ္တာလည္းေကာင္းတာပဲ။ ဝမ္ရိေပၚသာ ေဆးကုလို႔ကေတာ့...အင္း....
မၾကားေကာင္းတာေတြၾကားရေတာ့မွာ!
ဒါေပမ့ဲ လူငယ္ေပါက္စကေလးက ဒီေလာက္ လတ္ လ်ားလတ္လ်ားျဖစ္ေနတာေတာ့ ဘယ္ေကာင္းပါ့မလဲ။ သူ႔အရြယ္တုန္းက ေ႐ွာင္းက်န္႔ဆို ေက်ာင္းတစ္ဖက္ အလုပ္တစ္ဖက္နဲ႔ အသက္႐ွဴေပါက္ေတာင္ မနည္းျဖဲ႐ွဴခ့ဲရတာ။ ခင္သြားေတာ့လဲ ဝမ္ရိေပၚအတြင္းစိတ္ကေလးကို နည္းနည္းပါးပါးနားလည္လာတယ္။ ဒါေပမ့ဲ နားမလည္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ထားတယ္။ အလိုလိုက္ရင္ ကမ္းတက္မွာစိုးလို႔။ ေ႐ွာင္းက်န္႔က တစ္ခ်ိဳ႕ေနရာေတြ နည္းနည္းတုံးေပမ့ဲ ဝမ္ရိေပၚကိုေတာ့ သေဘာေပါက္သလိုလို႐ွိတယ္။ ဒီကေလးက ေမတၱာငတ္ေနတာပဲ ျဖစ္မယ္။ ကင္ဆာဌာနက ေဖးမရမယ့္ ကေလးေလးေတြလိုမ်ိဳး!
အင္း..ဟိုဟာဒီဟာေတြလုပ္ခ့ဲတာကေတာ့ ခြၽင္းခ်က္ေပါ့။ အ့ဲဒါေၾကာင့္ အခုဆို ေ႐ွာင္းက်န္႔က ဝမ္ရိေပၚနဲ႔ အသားခ်င္းသိပ္မထိမိေအာင္ေ႐ွာင္တယ္။ ၾကာလာတာနဲ႔အမွ် အထိအေတြ႔ဆိုတာမ်ိဳး ေပ်ာက္ကြယ္သြားတ့ဲအထိ! ေ႐ွာင္းက်န္႔က ဝမ္ရိေပၚရဲ႕ လမ္းက အမွားတစ္ခု အျဖစ္မခံႏိုင္ဘူး။
........
ရိေပၚတို႔အသိုင္းအဝိုင္းမွာ ေ႐ွာင္းက်န္႔ က ရိေပၚရဲ႕ အစ္ကိုလိုျဖစ္လာတယ္။ ခပ္ေျဖာင့္ေျဖာင့္ဆရာဝန္ေလးက သိပ္ဆိုးတ့ဲ ညီငယ္ကေလးကို လိုက္ထိန္းေနရတ့ဲ ပုံစံမ်ိဳးေလး။ ရိေပၚက အ့ဲတာကိုလိုခ်င္တာမဟုတ္ဖူး။ ဒါေပမ့ဲ ေ႐ွ႕ကိုလည္းဆက္မတိုးရဲဘူး။ မတိုးရဲတာကလည္း ေ႐ွာင္းက်န္႔ေၾကာင့္။ ဘာေနေန တစ္လမ္းတည္းေတြးတ့ဲ ႐ိုး႐ိုးေအးေအးသမားက သူ႔ရဲ႕ဆန္းဆန္းျပားျပားေတြကို ရင္ဆိုင္မိတာနဲ႔ သူ႔ေဘးကေန ထြက္သြားမွာ အေသအခ်ာပဲ။ စိတ္ဆိုတာမ်ိဳးက ထိန္းေလ႐ုန္းႂကြေလ။ ေ႐ွာင္းက်န္႔ကိုေဘးနားထားၿပီး သူဘယ္ေလာက္အထိ ပစ္မွားခ့ဲသလဲဆိုတာ ေ႐ွာင္းက်န္႔သာသိရင္ သူ႔သြားေတြ အကုန္ကြၽတ္သြားေလာက္တယ္။
႐ွယ္လီျပင္သစ္မွာ ေက်ာင္းျပန္တက္ေနတ့ဲ ကာလအတြင္း ရိေပၚေဘးနားမွာ တစ္ခ်ိန္လုံး႐ွိေနတာက ေ႐ွာင္းက်န္႔ျဖစ္လာတယ္။ ရိေပၚမွာ လည္ပတ္ေနတ့ဲ ဂိမ္းကုမၸဏီ႐ွိတာကို ေ႐ွာင္းက်န္႔မသိဘူး။ သိေအာင္လည္း ရိေပၚက မလုပ္ဖူး။ ေ႐ွာင္းက်န္႔အျမင္မွာ သူဟာ ေနာက္ကလိုက္ၿပီး ထိန္းဖို႔သိမ္းဖို႔ လိုအပ္ေနတ့ဲ ဆိုးသြမ္းတ့ဲ လူလိုပဲ ျမင္ေစခ်င္တယ္။ အ့ဲဒါက ေ႐ွာင္းက်န္႔ကို ရိေပၚအနားကေန ထြက္မသြားႏိုင္ဖို႔ ခ်ဳပ္ထားႏိုင္တ့ဲ တစ္ခုတည္းေသာနည္းလမ္းပဲ။
ေ႐ွာင္းက်န္႔ရဲ႕ အားနာတတ္တ့ဲစိတ္၊ သနားတတ္တ့ဲစိတ္၊ ေဖးမတတ္တ့ဲ စိတ္ေတြ၊ တအားသေဘာေကာင္းလြန္းတာေတြက ရိေပၚအတြက္ေတာ့ အသုံးခ်စရာျဖစ္လာတယ္။
ခဏေလာက္အဆက္အသြယ္ျပတ္တာနဲ႔ ရိေပၚက ျပႆ နာ႐ွာၿပီး ရဲစခန္းကိုသြားတယ္။ အုပ္ထိန္းသူေနရာက လက္မွတ္ဟာ ေ႐ွာင္းက်န္႔ပဲ။ ၿပီးရင္ ဘယ္ေတာ့နားေထာင္ေထာင္ နားမညည္းတ့ဲ ပြစိပြစိ တြတ္ထိုးသံေတြကိုနားေထာင္တယ္။ ခဏေလာက္မ်က္ႏွာလြဲလိုက္တာနဲ႔ တစ္ခုခုျဖစ္ေတာ့မယ္လို႔ ေ႐ွာင္းက်န္႔စိတ္မွာခံစားလာရတ့ဲအထိ ရိေပၚကဆိုးျပတယ္။
ၿပီးေတာ့ သူက ဆရာဝန္လည္းမျဖစ္ခ်င္ဘူး။ မ်က္ႏွာေပၚကပြန္းရာပ့ဲရာကစလို႔ တံေတာင္ေပၚ လက္ဖ်ံေပၚ ရင္ဘတ္ေပၚ....အင္း...အကုန္ေပါ့! ထိေတြ႔ဖို႔ ျပဳစုဖို႔ ေ႐ွာင္းက်န္႔တစ္ေယာက္လုံး႐ွိေနၿပီပဲ။
မူး႐ူးေနေအာင္ေသာက္ျပတယ္။ ဖုန္းတဂြမ္ဂြမ္ဆက္ၿပီး လာေခၚခိုင္းရင္ အျမဲတမ္းအိပ္မွံုစုံမႊားနဲ႔ ဆြယ္တာတစ္ထည္ဆြဲလြဲၿပီးေရာက္ခ်လာတတ္တယ္။ မူးေနတ့ဲ သူ႔နဲ႔ ဝ႐ုန္းသုန္းကားေတြျဖစ္ၿပီး ရိေပၚက ညာတာပါေတးနဲ႔ အိပုံ႔ပုံ႔ပါးျပင္ေပၚ ႏွာေခါင္းနဲ႔ပြတ္ဆြဲမိရင္ သူ႔ပါးသူျပန္ပြတ္ၿပီး မလုံမလဲနဲ႔! ေ႐ွာင္းက်န္႔အိမ္က အိပ္ရာေသးေသးေလးဟာ တစ္ပတ္ႏွစ္ႀကိမ္ေလာက္ရိေပၚေက်ာခ်တ့ဲေနရာျဖစ္လာတယ္။ ညဖက္ ရင္ပူလို႔ ရိေပၚ အေပၚအက်ႌေတြကို ခြၽတ္အိပ္တတ္တယ္။ လုံလုံလဲလဲ အိပ္ေပ်ာ္ေနတ့ဲ ေ႐ွာင္းက်န္႔ကို ခါးကေန သိမ္းၾကံဳးဖက္ၿပီး!
သူ႔ဘက္ကေတာ့ ဘဝႏွစ္ခုကို ေရာေထြးေပါင္းစပ္ပစ္ဖို႔ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနခ့ဲၿပီ။
.......