Pov Miley
Ik opende de deur en zag daar mijn moeder liggen aan allemaal apparaten en zie dat ze erg achteruit is gegaan. Ik loop verder de kamer in en zie dat ze wakker is.
'Hey Miley' zegt ze vrolijk en gaat wat rechter zitten.
'Hey mam' zeg ik en ga op een stoel zitten naast haar bed.
'Het is een tijd geleden dat je er was' zegt ze en zucht even.
'Ja klopt, er kwamen wat dingen tussen' zeg ik en kijk naar mijn handen om mijn moeder niet aan te hoeven kijken.
'Maakt niet uit hoor, maar ben je hier alleen gekomen?' vraagt ze en pakt mijn hand vast.
'Nee, Jayden en 2 vrienden van mij zijn hier' zeg ik glimlachend.
'Haal ze maar eens op, ik heb Jayden ook al een tijdje niet meer gezien' zegt ze en knikt naar de deur. Ik glimlach en sta op en loop naar de deur toe. Als ik die opendoe zie ik de jongens keurig op een rijtje zitten en wachten voor de deur.
'Komen jullie mijn moeder wilt jullie graag zien' zeg ik en doe de deur meer open om ze binnen te laten. Ze lopen een voor een naar binnen en stellen zich voor.
'Hallo mevrouw Grey, ik ben Olivier' zegt Ollie netjes en pakt ook een stoel en gaat erop zitten.
'Hallo mevrouw, ik ben Brent' zegt hij en geeft een van zijn beroemde glimlachen waar iedereen van houd. Ik zie dat het ook voor mijn moeder geld.
'Hallo jongens noem me maar Melissa hoor' zegt ze en kijkt ze even aan voordat haar ogen op Jayden belanden.
'Hallo jongen, hoe gaat het?' vraagt ze en Jayden loopt naar haar toe.
'Hallo Melissa, met mij gaat het goed hoor. En met jou?' vraagt hij en gaat op de stoel zitten waar ik net zat.
'Goed hoor alleen wat moe, maar voor de rest wel goed' zegt ze en kijkt mij aan.
'Wat brengt jullie hier eigenlijk?' vraagt ze als ik op de schoot van Jayden ga zitten en zijn hand pak die hij op mijn schoot had gelegd.
'Wij gaan zometeen door naar mijn ouders en blijven daar het weekend' zegt Jayden en glimlacht naar mijn moeder.
'En ik zei dat ik nog naar je toe wilde' zeg ik en pak haar hand vast.
'Dat is lief van je' zegt ze zacht en pakt het glaasje water dat naast haar staat om er wat van te drinken.
'En Olivier en Brent vertel is wat over jullie zelf' zegt mijn moeder en draait ze naar hun om.
'Na ik heb 1 oudere zus en een jonger broertje. Mijn ouders werken veel en ik ben 18 jaar' zegt Olivier.
'Ik ben Brent maar dat wist u al. Ik heb 2 jongere zusjes en 1 jonger broertje. Mijn ouders werken veel maar zijn wel ook thuis en ik ben 18 jaar' zegt Brent met een glimlach als hij over zijn familie praat.
'Klinkt leuk allemaal' zegt ze en glimlacht even naar hun.
'Hoelaat is het eigenlijk?' vraagt ze en kijkt om zich heen naar de klok, maar die staat niet goed.
'Het is 4 uur' zegt Brent en stopt zijn telefoon weer terug.
'Oke dankjewel' zegt ze en dan gaat de deur open en stapt mijn vader naar binnen. Mijn adem stokt en ik begin te trillen. Jayden merkt het en pakt me steviger vast. De jongens zien het ook en staan meteen op.
'Ik wil gaan' zeg ik zacht, maar hard genoeg dat Jayden het hoort. Hij knikt met zijn hoofd en ik sta op zonder mijn vader uit het oog te verliezen.
'Mam wij gaan' zeg ik en blijf naar mijn vader kijken. Ik draai me pas om naar mijn moeder als Jayden achter me gaat staan zodat mijn vader niet bij me kan komen zonder eerst Jayden weg te halen en ik denk dat dat nog moeilijk zou gaan.
'Oh waarom, je vader komt net binnen' zegt ze treurig.
'Omdat we ook nog naar mij moeten rijden en dat ik ook nog een stukje' red Jayden mij en ik geef een kneepje in zijn hand voor een bedankje.
'Oke is goed, rij wel veilig he' zegt ze voor de grap en geeft me een knuffel.
'Altijd' zegt Jayden en geeft haar een hand, maar mijn moeder trekt hem in een knuffel. Brent en Olivier trekt ze ook in een knuffel.
'Het was leuk om u te ontmoeten Melissa' zegt Olivier en Brent knikt en glimlacht even. Mijn vader staat nog steeds in de deuropening naar mij te kijken en heeft nog niks gezegd.
'Hallo Miley' zegt hij dan uiteindelijk en loopt naar het bed toe.
'Hoi' zeg ik zachtjes en knijp hard in de hand van Jayden. Olivier komt aan de andere kant van mij staan en Brent staat achter mij en ik draai me om naar mijn moeder.
'Tot snel mam' zeg ik en zwaai nog even en loop dan met de jongens de kamer uit.
'Dag lieverds' zegt ze tegen ons en glimlacht breed naar ons. We doen de deur dicht en beginnen met lopen.
'Miley wacht' hoor ik als we net buiten het ziekenhuis staan en richting de auto lopen. Ik draai me om en zie mijn vader aan komen lopen. De jongens draaien zich om en komen naast me staan. Mijn vader stopt op een veilige afstand en kijkt me aan.
'Sorry' zegt hij en stapt op me af.
'Stop, blijf daar staan' zeg ik, maar hij blijft lopen.
'Meneer ze vraagt of u wilt blijven staan' zegt Olivier netjes en zet een stap naar voren.
'Ik vroeg jou niks' zegt mijn vader en loopt door. Als hij er bijna is trekt Jayden mij achter zich en stappen ze allemaal een stap naar voren en maken zich groter.
'Ze vroeg of u wilde blijven staan' zegt Jayden rustig maar met een boze ondertoon.
'Ik wil bij mijn dochter, aan de kant' zegt hij en zet nog een stap naar voren en staat nu oog in oog met Jayden.
'Nee, u gaat weer naar binnen en wij gaan er van door, en dit is nooit gebeurd' zegt Jayden en wacht op een antwoord. Ik pak zijn hand en zijn shirt vast en knijp in beide. Ik krijg een kneepje terug en probeer mijn adem onder controle te krijgen.
'Jij hebt daar niks over te zeggen, ik heb het recht om mijn dochter te zien en bij haar te zijn' zegt hij op een boze toon. Ik adem diep in en diep uit en laat zijn hand los en zijn shirt en wring me tussen Olivier en Jayden door en ga naast ze staan. Olivier pakt mijn hand net zoals Jayden en blijft strak naar voren kijken.
'Miley, kom gewoon mee naar huis voor dit weekend' zegt mijn vader en steekt zijn hand uit.
'Nee pap ik wil niet met je mee' zeg ik zacht en blijf hem aankijken. Ik zie hem bozer worden.
'Jij hebt niks te willen je bent 17, jij gaat gewoon mee of je nou wilt of niet' zegt hij duidelijk en dwingend. Ik schud mijn hoofd en begin tranen te krijgen. Hij zet nog een stap naar voren en trekt me hardhandig naar hem toe, waardoor de jongens mij loslaten om mij geen pijn te doen.
'Nee alsjeblieft' zeg ik huilend en bang tegelijk. Ik zie dat Jayden aan het nadenken is met een boze blik.
'Je gaat gewoon mee' zegt hij en trekt mij achter zich.
'Meneer, je ziet dat ze niet wilt. Laten we het niet moeilijker maken dan het al is en laat Miley gaan, dan kan u weer terug naar binnen en wij naar huis' zegt Olivier netjes en kijkt mijn vader strak aan.
'Nee, en nu wegwezen wij gaan naar huis. Snuf wacht op je' zegt mijn vader en trekt me naar zijn auto. Ik kijk achter me en zie dat Jayden naar me toe wilt rennen, maar wordt tegengehouden door Brent en Olivier. Jayden krijgt een moeilijk gezicht en trekt aan zijn haar. Hij kijkt me aan en ik knik dat het goed is zo. De tranen blijven over mijn wangen stromen en ik zie er ook een paar bij Jayden vallen. Mijn vader zet mij in de auto en rijd me naar huis.
'Het komt goed, ik heb spijt van wat ik heb gedaan. Maar het is wel je eigen fout wat ik heb gedaan. Dus als je normaal gaat doen gebeurt er niks' zegt mijn vader en parkeert de auto voor ons huis. Ik stap uit en loop naar de deur en wacht tot hij is open gemaakt en ren dan naar boven toe om op mijn bed te gaan liggen. Ik voel iets zachts naast me komen liggen, als ik opkijk zie ik dat het Snuf is die onder mijn arm kruipt en goed gaat liggen.
'Miley kom is hier' zegt mijn vader van beneden. Ik heb op dit moment schijt aan hem dus blijf zo liggen en pak mijn telefoon om te kijken of ik een appje of gemiste oproep heb van de jongens. Als ik op het moment sta om ze terug te bellen komt mijn vader binnen.
'Wat denk jij, ik vroeg of je wilde komen, ik sta daar niet voor de lol naar je te roepen' zegt hij en ik druk snel op het groene icoontje, zodat ik ga bellen maar ben net te laat en hij pakt mijn telefoon af en stopt hem in zijn zak.
'Jij hebt geen manieren meer jongedame, ik wil dat je over 5 minuten beneden ben om je manieren te leren' zegt hij en hij slaat de deur dicht, maar bedenkt zich en komt naar binnen.
'Waarom beneden als het ook hier kan he' zegt hij grijnzend en loopt naar me toe en geeft me een klap in mijn gezicht.
'Wat doe je ben je gek ofzo!' roep ik en leg mijn hand op mijn wang.
'Pardon, jij moet nu is heel goed gaan luisteren' zegt hij en pakt mij bij mijn haren vast.
'Jij hebt niks te willen hier, te beslissen hier en je gaat al helemaal niet tegen mij schreeuwen' zegt hij en geeft mij nog een harde klap en een vuist op mijn neus.
'Om half 6 wil ik het avondeten op tafel hebben staan, zo niet je weet de consequenties' zegt hij en loopt weg met mijn telefoon. Ik ga liggen en merk al snel dat er iets langs mijn gezicht glijd en voel met mijn hand over mijn gezicht, als ik mijn hand weg haal en kijk wat het is zie ik dat het bloed is van mijn neus. Ik snel me naar de badkamer en pak een washandje, maak het nat om het daarna op mijn neus te leggen. Ik kijk ondertussen naar de schade en merk dat het al snel wat blauwer en dikker wordt. Ik zucht en kijk op mijn horloge en zie dat het al 16.45 is en snel me naar beneden om vervolgens naar de keuken te lopen voor het avondeten. Ik merk dat er niet heel veel is en besluit dan ook om spaghetti te maken. Als ik alles bij elkaar heb zie ik dat het 17.00 uur is en dat betekend dat ik maar moet gaan beginnen. Even later komt mijn vader binnen en pakt een biertje uit de koelkast en kijkt wat we gaan eten. Hij haalt zijn neus op en loop door naar de kamer. Ik zucht en doe er wat kruiden bij en proef hoe het smaakt en merk dat het nog niet helemaal gaar is. Ik roer even door de spaghetti om te zorgen dat het sneller gaar is en ga weer verder met de saus. Als het bijna gaar is begin ik met de tafel te dekken en zie dat het al half 6 is en besluit dan ook dat ik alles maar op tafel moet gaan zetten en hopen op het goede. Net als ik alles op tafel heb gezet komt mijn vader binnen en knikt goed keurend.
'Zie je, je kan het wel als het moet' zegt hij en aait even over mijn hoofd. Ik sluit mijn ogen en draai mijn hoofd weg, wat vervolgd wordt door een klap in mijn gezicht.
'Draai je hoofd niet weg van mij' zegt hij en hij gaat zitten en begint met eten.
'De volgende keer mag het wel gaar zijn Miley' zegt hij en hij gooit zijn bord stuk op de grond en loopt naar de kamer. Ik zucht en begin met opruimen, maar maak mezelf per ongeluk open aan het kapotte bord. Ik begin te snikken en mijn vader komt binnen.
'Waarom moet je nu janken stom kind' hij loop naar me toe en trekt me omhoog aan mijn haren. Ik antwoord niet en hij kijkt naar mijn arm en ziet er een klein sneetje zitten.
'Moet je hier om huilen' concludeert hij en pakt een scherf van de grond en zet het in mijn arm en gaat van boven naar beneden en haalt mij zo open.
'Kijk als het nou zo groot en diep was, zou ik het nog begrijpen. Maar dat sneetje kom op zeg ik heb je toch opgevoed' zegt hij en gooit mij op de grond.
'Ik wil dit binnen een kwartier schoon hebben en dat je dan naar boven vertrekt en ik je niet meer zie voor de rest van de avond' zegt hij en loopt weg. Ik begin huilend alles op te ruimen. Binnen een kwartier heb ik alles schoon en ren naar boven en sluit mijn deur. Ik zie dat het bloeden zo goed als gestopt is, ik loop naar de badkamer en pak een washandje, maar zodra ik begin doet het pijn, waardoor ik het wil uit schreeuwen maar bedenk dat mijn vader het niet fijn zou vinden en het dus besluit niet te doen en het zo te laten voor nu. Ik zucht doe het licht uit en ga ik mijn bed liggen. Na een tijdje kijk ik naar de klok en zie dat het al 10 uur is en denk aan de jongens. Ik voel een traan over mijn wang gaan en rol mezelf op tot een bolletje en sla de dekens over mij heen en huil mezelf in slaap.
Tik tik......Tik tik.
Hoor ik lichtjes waardoor ik wakker wordt. Ik open mijn ogen en hoor weer het getik en sta op waarna ik naar het raam loop en de gordijnen open die nog dicht waren van weken terug. Als ik besluit om weer terug mijn bed in te gaan zie ik Jayden beneden onder mijn raam staan. Ik sla mijn hand voor mijn mond en tranen rollen over mijn wangen van blijdschap. Ik open het raam en doe mijn hoofd naar buiten.
'Hey baby, wij komen je halen oke?' Vraagt hij voorzichtig niet wetend hoe ik zal reageren, omdat hij niet weet wat er gebeurd is. Ik knik en een snik verlaat mijn mond.
'Goed, ik zag je vader nog beneden zitten, dus kan je via het raam naar beneden klimmen. Ik ben er om je op te vangen dat weet je' zegt hij rustig met een kleine glimlach. Ik slik maar hoor dan beneden wat vallen en doe mijn ene been buiten het raam en zucht even en doe mijn arm om de regenpijp samen met mijn been en dan de andere arm en been om mij zo naar beneden te laten zakken.
'Kom maar lieverd, ik ben hier. Kom maar' zegt Jayden en opent zijn armen en slaat ze om mij heen.
'Het komt goed, kom dan gaan we naar mijn huis toe' zegt hij en tilt mij op in bruidsstijl om mij vervolgens naar de auto te brengen. Ik kijk nog achterom, om te zien dat mijn vader Snuf een trap geeft, omdat hij in de weg lag. Ik slaak een klein gilletje en probeer mij uit Jayden zijn armen te wurmen.
'Hey, kijk je uit straks bezeer jij je nog. Wat is er aan de hand?' Vraagt hij en gaat stil staan.
'Snuf. Hij moet daar weg' zeg ik en wijs naar binnen. Jayden draait zich om en ziet nog net dat mijn vader de hond weg gooit naar buiten en de deur sluit.
'Ik zal hem pakken ga jij maar vast in de auto zitten daar is het warm en de jongens zitten er ook in te wachten' zegt hij en zet mij neer. Ik loop langzaam naar de auto, de jongens zien mij aankomen lopen en stappen snel uit maar zeggen niks waar ik blij mee ben. Olivier steekt zijn hand uit en ik leg voorzichtig mijn hand in de zijne. Hij trekt me zachtjes naar zich toe en sluit me op in zijn armen. En dat is het teken dat ik het niet meer houd en begin te huilen. Olivier zegt niks en houd me nog steviger vast. Ik voel hoe er iets over mijn schouders wordt gelegd en zie dat Brent een deken over mij heen heeft geslagen. Ik glimlach klein en pak het deken strakker vast als ik Olivier heb los gelaten en we de auto instappen. Ik ga achterin zitten samen met Olivier en Olivier trekt me tegen zich aan, legt mij neer waardoor ik met mijn hoofd op zijn schoot kom te liggen en slaat het deken goed over mij heen en gaat wat makkelijker zitten. Brent gaat voorin zitten en niet veel later gaat de bestuurderskant open en komt Jayden de auto in met een klein pluizig beestje wat Snuf moet voorstellen. Jayden draait zich naar mij om en legt Snuf bij mij neer en aait even over mijn wang.
'Ik hou van je' vormt hij geluidloos met zijn mond. Ik glimlach even en nestel me tegen Snuf aan en val niet veel later in slaap als Olivier door mijn haar begint te woelen.
'Haar armen liggen ook weer open en haar neus ziet er wat blauwer en dikker uit' hoor ik op de achtergrond, maar dichtbij mij. Ik hoor een zucht.
'Bro, ze is sterk dit lukt haar. We zijn nu een weekend ver weg en kan ze goed uit rusten, ze heeft ook Snuf nog' hoor ik een andere stem zeggen.
'Ja oke, maar als nog, laatst was het ook zo erg en ze begon er net over heen te komen. Ze was nog bezig met het verwerken en nu dit weer' hoor ik een gebroken stem zeggen en voel hoe de auto stopt.
'We zijn er' zegt weer dezelfde stem en ik open voorzichtig mijn ogen. Ik ga voorzichtig rechtop zitten en Snuf kijkt mij blij aan. Ik woel even door zijn vacht heen en doe de deur open. Snuf springt al naar buiten en wacht daarna netjes tot ik uit de auto ben. Ik draai me om naar de jongens en zie dat ze zelf ook al uit zijn gestapt en de spullen aan het pakken zijn. Ik draai me om naar het huis en zie een groot huis wat ook wel een landhuis wordt genoemd.
'Wow' ik het enigste wat ik kan zeggen en kijk terug naar de jongens en zie dat Jayden me met een glimlach aankijkt. Hij komt naast mij staan.
'Hier doe dit maar aan' zegt hij en ik kijk naar zijn trui die hij vast heeft en weet dan dat het is voor de schade op mijn armen, maar hij het niet wilt zeggen. Ik glimlach even en trek hem over mijn hoofd heen.
'Na kom op, het wordt ook al wat laat' zegt Jayden en we lopen met zijn alle naar de deur met Snuf voor ons die wat aan het snuffelen is. Jayden haalt diep adem en drukt op de deurbel. Niet lang daarna gaat de deur open en verschijnt er een klein meisje bij de deur.
'Hallo' zegt ze stil en kijkt omhoog om ons aan te kunnen kijken.
'Hey Lizzy, ik ben Jayden' zegt hij en hurkt voor haar neer.
'Jayden' zegt ze blij en knuffelt hem. Jayden staat op en slaat lachend zijn armen om haar heen. Ik kijk lachend samen met de jongens naar hen en niet veel later komt er een vrouw bij staan.
'Hey Jayden, mi sei mancato' zegt ze blij.
'Ciao mamma, anche i sono te' zegt hij terug en trekt haar in een knuffel. Na een tijdje laten ze elkaar los.
'Tuo padre verra un po piu tardi' zegt ze en kijkt even op haar horloge. Jayden knikt en draait zich naar ons toe.
'Oh hey, ik ben Maudy de moeder van Jayden en Lizzy' zegt ze en stelt zichzelf voor. Olivier en Brent kende ze al, dus stelde ze zich alleen voor mij nog voor.
'Hey, ik ben Miley' zeg ik zacht en kijk haar even aan. Ze glimlacht en slaat haar armen om mij heen. Ik schrik even maar sla al snel genoeg mijn armen om haar heen en geef haar een knuffel.
'Jayden laat ze kun kamer maar zien, we eten over 3 uurtjes als jullie dat goed vinden? Ik kan het ook eerder maken als jullie dat willen' zegt ze vragend en kijkt ons aan. Wij schudden onze hoofden en lopen achter Jayden aan naar boven. Als hij de laatste kamer opent en ik naar binnen loop zie ik meteen dat het Jayden zijn kamer is. Ik loop stil naar binnen en zet mijn spullen neer naast het bed op een grote stoel. Snuf komt binnen huppelen en gaat op het bed liggen en maakt het zichzelf comfortabel. Ik hoor iemand ook naar binnen lopen en als ik omkijk zie ik dat het Jayden is die zijn kast open doet en er een trui uithaalt, omdat ik zijn trui gekregen had van hem. Hij draait zich naar mij om, glimlacht klein, loopt naar me toe en trekt me in een knuffel, ik kruip diep in zijn armen en de tranen beginnen weer te vallen.
'Het komt echt goed, je bent nu hier voor het weekend en we gaan het fantastisch maken' zegt hij zacht en drukt een kus op mijn voorhoofd. Ik zucht even en trek me even uit de knuffel. Jayden legt zijn handen op mijn wangen en haalt met zijn duimen mijn tranen weg. Ik glimlach klein en kijk hem daarna aan.
'Ik wist niet dat je Italiaans was' zeg ik vragend en kijk hem aan. Ik zie hem even wat lachen en in zijn nek wrijven.
'Jah, uhm mijn moeder komt uit Italië ,en daar ben ik mee opgegroeid. Maar ik denk dat Lizzy niet heel veel Italiaans kan maar daar komen we vanzelf achter, want mijn vader spreekt het niet veel meer alleen als het alleen voor ons is of als hij boos is. En verder wil hij niet dat het in huis veel word gesproken' legt Jayden uit en glimlacht even naar mij. Ik knik en kijk naar de deur die open wordt gedaan en zie een klein meisje naar binnen lopen.
'Ciao Jayden, lo parlo Italiano' zegt ze een beetje eigenwijs en steekt haar tong uit en lacht dan.
'A va bene' zegt hij dan lachend en kijkt mij dan aan en ziet dat ik er niet veel van begrijp.
'Ze zegt dat ze wel Italiaans kan spreken en ik zei 'ah oke' maar ik praat wel Nederlands voor je hoor' zegt hij en slaat zijn armen van achter om mij heen en legt zijn kin op mijn hoofd neer.
'Maar we hadden nog wat voor je mee, omdat je laatst jarig was toch Lizzy' zegt Jayden en loopt alvast naar de tas van mij om het eruit te pakken.
'Ja ja, dat klopt ik ben 6 jaar geworden' zegt ze en steekt om het duidelijk te maken haar vingers op. Ik lach even en ga op het bed zitten en begin snuf te aaien die even wat gromt. Jayden heeft het cadeau gevonden en pakt hem en hurkt voor Lizzy neer.
'Dit is een cadeau van ons vieren voor jou' zegt Jayden en geeft het cadeau aan haar en ze gaat er voor zitten en begint het grondig uit te pakken. Jayden is ondertussen achter me komen zitten met zijn benen aan beide kanten van mij en kijkt hoe Lizzy het cadeau uitpakt. Als ze het heeft uitgepakt komt er een pop uit die kan praten en ze pakt hem al snel uit de verpakking en kijkt en met een twinkeling in haar ogen naar. Ze staat op en geeft ons beide een knuffel.
'Grazie, dankje' zegt ze blij en ze loopt met de pop Jayden zijn kamer uit. Jayden gaat met zijn handen over mijn armen en pakt mijn handen vast.
'Kom ik zal je armen schoonmaken' zegt hij en gaat achter mij vandaan en steekt zijn hand uit die ik aanpak. Hij loopt naar de gang en opent een deur dat leid naar de badkamer. Hij laat mij zitten op de badrand en pakt de EHBO-kist en legt het naast me neer. Hij pakt een krukje en gaat tegenover mij zitten.
'Het kan pijn doen, maar zeg stop als ik moet stoppen oke?' zegt hij en kijkt me aan waarna ik knik en hem mijn arm geef. Hij glimlacht even en stropt mijn mouw op en pakt een een doekje en doet er wat spul op om het schoon te maken en dan het niet gaat ontsteken. Hij kijkt me nog even aan en gaat dan met het doekje over mijn arm.
'Au' zeg ik en knijp in zijn arm met mijn vrije arm.
'Sorry, maar het moet wel even schoon anders kan het gaan ontsteken' zegt hij en stopt even en knijpt even in mijn arm. Ik knik zachtjes en adem diep in en uit en knik dat hij verder mag gaan. Hij pakt mijn arm weer en gaat verder met schoonmaken. Ik bijt op mijn lip om het niet uit te schreeuwen van de pijn. Jayden die stopt om de zoveel tijd om mij even wat tijd te geven en de pijn te laten zakken. Als hij klaar is met schoonmaken doet hij er verband omheen en ruimt hij de spullen op.
'Gaat het?' Vraagt hij en trekt mij in een knuffel.
'Jahoor het gaat' zeg ik zachtjes en kruip in zijn armen.
'Kom we gaan naar beneden, we gaan zo eten' zegt hij en laat los uit de knuffel en geeft mij een kus. Ik knik en trek Jayden zijn trui weer aan en we lopen samen naar beneden. Als we beneden aankomen dringt de geur van pasta mijn neus binnen. We lopen naar de kamer waar we de rest tegenkomen die tv kijken. Ik loop door naar de keuken.
'Kan ik u ergens mee helpen mevrouw' vraag ik en ze draait zich om.
'Oh tesoro, uhm lieverd noem me toch je en Maudy' zegt ze glimlachend en ik zie meteen waar Jayden zijn mooie glimlach vandaan heeft.
'Maar als je de tafel zou willen dekken is dat goed hoor' zegt ze en wijst naar de kast waar de borden liggen. Ik knik en pak 6 borden uit de kast en leg ze op de tafel.
'Vertel eens Miley, hoe heb je Jayden ontmoet?' vraagt ze en je hoort haar Italiaanse accent als ze praat.
'Uhm wij deelden een kamer met zijn 2en in het begin en nu onderhand met zijn 3en' zeg ik en vul de glazen met water.
'Oke wat leuk. En mochten jullie elkaar al meteen of was hij zijn oude zelf' zegt ze wat meer grinnikend en kijkt mij even aan.
'Wel hij was zeker zichzelf op dat moment ja' zeg ik ook wat lachend en zet de glazen op tafel.
'Ik had ook niet anders verwacht' zegt ze en doet wat kruiden in het eten en roert het door elkaar.
'En hoe gaat het met jou tesoro?' vraagt ze en kijkt me aan en legt alles neer.
'Het gaat goed' zeg ik zo overtuigend mogelijk en zoek de la voor het bestek.
'Tesoro, je kan het mij vertellen dat weet je toch' zegt ze wat meer vragend en ik knik even.
'Kom hier' zegt ze, houd haar armen open en ik loop naar haar toe. Ze slaat haar armen om mij heen en wiegt mij even heen en weer.
'andrà bene, het komt goed' zegt ze om mij het te laten verstaan. Ik haal even diep adem en trek me los uit de knuffel en weeg even onder mijn ogen om mijn tranen weg te halen. Ze glimlacht even en keert weer terug naar haar eten om de laatste puntjes op de i te zetten.
'Kan jij de andere even halen het eten is klaar' zegt ze en kijkt mij even aan en ik knik waarna ik naar de kamer loop om 3 jongens te zien stoeien en Lizzy zie kijken.
'Ja kom op Jayden' zegt ze en lacht even.
'Jongens we gaan eten, komen jullie' zeg ik en steek mijn hand uit naar Lizzy die hem aanpakt en met mij mee naar de keuken loopt. De jongens komen luid lachend en grappend binnen lopen en nemen plaats. Jayden naast mij samen met Olivier, Brent en Lizzy aan de overkant en Maudy zit aan de kopse kant. Maudy komt aan met de pan met eten en zet hem neer en neemt dan plaats aan tafel.
'Zo jongens tast toe er is genoeg' zegt ze en neemt een slokje van haar drinken. Jayden legt zijn hand op mijn been en mijn hand schiet er vanzelf al naar toe van de schik. Hij knijpt even in mijn hand en glimlacht even naar mij en schept dan zijn eten op en pakt mijn bord om mijn eten op te scheppen.
'Eet smakelijk' zegt Jayden en begint met eten.
'Dit is lekker mam, tijd geleden dat ik dit had gegeten zeg' zegt hij en kijkt even naar zijn moeder.
'Het is zeker lekker Maudy' zeggen Olivier en Brent tegelijk. Ik moet even lachen en knik dan, omdat ik er ook mee eens ben.
'Wat gaan jullie na het eten doen?' vraagt Maudy en kijkt ons allemaal even aan.
'Ik ga Snuf even uitlaten en als Miley mee wilt kan ze mee gaan' zegt Jayden en ik kijk hem dankbaar aan.
'Oke, niet te laat he' zegt Maudy bezorgd en begint met het opruimen van de tafel.
'Nee mam' zegt Jayden wat zeurderig en drinkt zijn drinken op en gaat beter zitten.
'Bedankt Maudy voor het heerlijke eten' zeggen Olivier en Brent op hun beurt.
'Tuurlijk jongens' zegt ze en iedereen gaat van tafel. Snuf komt aan gerend en komt naast mij staan.
'Hey maatje' zeg ik en aai hem even over zijn kopje heen.
'Oh ik ben helemaal zijn eten vergeten. Hier heb je wat eten lieverd' zegt Maudy en zet een bak met hondenvoer naast het bakje water neer. Snuf blaft even en rent naar zijn eet bak toe en begint met eten. Ik glimlach even en zie dat Maudy al klaar is en besluit dan ook om even naar boven te gaan. Boven tref ik Jayden tegenover zijn kast shirtless aan met een bedenkend gezicht.
'Hey baby, gaat het' vraagt hij als hij mij opmerkt. Ik knik een beetje en loop naar de kast om een trui voor hem eruit te pakken en geef het aan hem.
'Dankje' zegt hij en trekt hem aan en draait zich naar mij om.
'Loop je mee met Snuf of blijf je liever even thuis?' vraagt hij en hurkt voor mij neer.
'Ik ga wel even mee hoor' zeg ik en stroop de mouwen even op van Jayden zijn trui die ik aan heb. Hij glimlacht even, staat op en steekt zijn hand uit die ik aanneem om daarna naar beneden te lopen.
'Snuf' roep ik en hoor allemaal voetstappen en later zie ik Snuf voor mij staan.
'Hey is het goed als wij meegaan?' vraagt Brent en wijst Olivier en zichzelf aan. Ik knik en Jayden was al weggelopen om de riem te pakken. Niet dat het nodig is maar het moet voor sommigen plekken. Hij komt terug met de riem en we doen onze jassen aan.
'Doei mam en Lizzy wij zijn even de hond uitlaten' zegt Jayden en we lopen de deur uit.