ကြၽန္ေတာ့္နာမည္ ေသြးသစ္ ။ ကြၽန္ေတာ္လူတစ္ေယာက္ကို လိုက္႐ွာေနခဲ့တာ အေတာ္ၾကာၿပီ . . .ကြၽန္ေတာ္အခုသြားမည့္ေနရာေလးက သူ႐ွိရာပါ ၊
မေသခ်ာေပမယ့္ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ေတာ့အျပည့္ပါပဲ ...။
လြန္ခဲ့တဲ့ ၅ရက္ေန႔ ညက ကြၽန္ေတာ့္ဆီကို စာတစ္ေစာင္ေရာက္လာတယ္။
" ေသြးသစ္လား "
Facebookသံုးေနစဥ္ ဝင္လာေသာ messageေလးက ကိုယ္မသိေသာ Accတစ္ခုကျဖစ္သည္။ သူငယ္ခ်င္းမဟုတ္လ်ွင္ စာမျပန္တတ္သည္က ငယ္ငယ္တည္းကအက်င့္တစ္ခုပင္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေပၚလာေသာNotiေလးအားဖ်က္ကာ Facebookျပန္သံုးေနလိုက္သည္။
ခဏေလာက္သံုးၿပီးအခ်ိန္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ည11နာရီေတာင္ခြဲေနေလၿပီ။ မနက္ေစာေစာသြားစရာ႐ွိတာမို႔ ဖုန္းပိတ္ကာ ေသြးသစ္ အိပ္ယာဝင္လိုက္သည္။
ေလွာင္ပိတ္ေနတဲ့ အိမ္ႀကီးထဲက ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ ... ၊ မ်က္ႏွာကို ေသခ်ာမျမင္ရေသာ္လည္း သူ႔ကိုစိုက္ၾကည့္ေနတဲ့ ခပ္မည္းမည္းမ်က္ဆံေတြက တစ္စံုတစ္ခုကိုေမ်ွာ္လင့္ေနသည့္ႏွယ္။ ေခါင္းတြင္ေသြးတို႔ တစက္စက္က်လ်က္ပင္။ ၾကည့္ေနရင္းပဲ ေဝးေဝးသြားသည့္ေကာင္ေလး ... မပီမပင္ၾကားေနရေသာ စကားသံတို႔ႏွင့္အတူ ေနာက္ဆံုးတြင္ ေကာင္ေလးသည္ အေမွာင္ကမၻာထဲသို႔ ဝင္ေရာက္ေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္။
" ေသြးသစ္ ... ေသြးသစ္ ...
သားေရ ထေတာ့ေလ ၊ ေက်ာင္းဆရာကန္ေတာ့ပြဲ
႐ွိတယ္ဆို "
အခန္းဝမွ အေမ့အသံၾကား၍ ေသြးသစ္ လန္႔ႏိုးလာသည္။
ဘယ္လိုအိပ္မက္မ်ိဳးပါလိမ့္ ၊ သူတစ္ခါမွ ဒီလိုအိပ္မက္မ်ိဳးမမက္ဖူးပါ။
" ေသြးသစ္ ... သားေရ "
" ဟုတ္ကဲ့ အေမ ... သားႏိုးၿပီ "
" ေအး ေအး "
ျပန္ေျဖသံၾကားမွ အေမလွည့္ျပန္သြားပံုရသည္။ သြားစရာေတြ ၊ ျပင္စရာေတြကလည္း ႐ွိေသးတာမို႔ အိပ္မက္အေၾကာင္းကို ေသြးသစ္ ႐ွည္႐ွည္ေဝးေဝး မေတြးျဖစ္ေတာ့ပါ။ နာရီကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့လည္း ၆နာရီ ထိုးေနၿပီမို႔ လုပ္စရာ႐ွိတာ အျမန္လုပ္ရသည္။
ဒီေန႔သည္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ အဂၤလိပ္စာ ႒ာနမွေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေဟာင္းမ်ားစု၍ ဆရာကန္ေတာ့ပြဲက်င္းပသည့္ေန႔ျဖစ္သည္။ ေသြးသစ္သည္ ေက်ာင္းတုန္းက အတန္းရဲ႕ ECျဖစ္ခဲ့သည့္အေလ်ာက္ ဒီေန႔ပြဲကိုလည္း သူ႔ကိုတာဝန္ယူကာက်င္းပေစသည္။
အားလံုးျပင္ဆင္ၿပီးေတာ့ ကန္ေတာ့ျခင္း အနည္းငယ္အားကားေပၚတင္၍ အိမ္မွထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။
" Hello ... ေဇႏိုင္လား "
" ေအး ေျပာ ေသြးသစ္ "
" မင္း ကန္ေတာ့ျခင္းေတြယူလာဖို႔ မေမ့နဲ႔ေနာ္ "
" ေအးပါကြ ၊ ငါအခုလမ္းမွာ ထြက္လာေနၿပီ "
" ေအးေအး အဲ့ဆိုဒါပဲ ငါတို႔ေက်ာင္းေရာက္မွေတြ႔မယ္"
သူငယ္ခ်င္းေဇႏိုင္အား ကန္ေတာ့ျခင္းမ်ား ေမ့မက်န္ေအာင္ ဖုန္းဆက္သတိေပးၿပီးေနာက္ ေသြးသစ္ ကားေလးက ရန္ကုန္တကၠသိုလ္႐ွိရာသို႔ ေမာင္းႏွင္သြားေတာ့သည္။
" ဟယ္ ... ေသြးသစ္ ငါတို႔မေတြ႔တာၾကာၿပီေနာ္ "
ေနာက္မွႏႈတ္ဆက္သံၾကား၍ လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းမ ကလ်ာ ...
" ကလ်ာ ... ေအးဟာ မေတြ႔တာေတာင္ၾကာၿပီ ... နင္ကေတာ့အရင္လို လွေနတုန္းပဲေနာ္ "
" အံမယ္ ... နင္ကေကာ ဘာထူးလဲ အရင္လိုအေျပာေကာင္းတုန္းပဲ "
ဆရာကန္ေတာ့ပြဲမစခင္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားနဲ႔ စကားေျပာရတာ ေပ်ာ္စရာပင္။ မေတြ႔တာျကာျပီမို႔ ၿပီးသည့္အခါ အကုန္လံုးစု၍ ေရႊေကာင္း ေဟာ့ေပါ့ သြားစားျဖစ္သည္။
" ဟဲ့ ေဇႏိုင္ .... ငါတို႔ႏွစ္က လာတဲ့သူနည္းသလိုပဲေနာ္ "
" ေအးဟာ ... ေက်ာင္းၿပီးေတာ့ ငါတို႔လဲ အဆက္အသြယ္ျပတ္ကုန္တာ ... အခ်ိဳ႕သူငယ္ခ်င္းေတြက ႐ွာမရေတာ့လို႔ "
" ဟုတ္လား ... မလာတာ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ေလာက္႐ွိလဲ "
" ၄ေယာက္ ၉ေယာက္ ... ၁၅ေယာက္ေလာက္ေတာ့႐ွိတယ္ "
ေဇႏိုင္က တြက္တြက္ဆဆျဖင့္ ကလ်ာတို႔ အုပ္စုအားျပန္ေျဖသည္။ သူတို႔အုပ္စုကလည္း ေခါင္းတၿငိမ့္ၿငိမ့္ပင္ . . .။
" ေအာ္ ေမ့ေနတာ ... ဟိုတစ္ေယာက္လည္း မလာဘူး "
" ဘယ္တစ္ေယာက္လဲ "
" ဟိုတစ္ေယာက္ေလဟာ ... နင္တို႔မိန္းကေလးေတြအသည္းစြဲပဲေလ ... ျဖဴ ပတ္ျဖဴ ေလ်ာ္နဲ႔ အရပ္ကလည္း႐ွည္တယ္ေလ ... ၿပီးေတာ့ အေနလည္းေအးတယ္ေလဟာ "
" မင္းသက္ေဝ ကိုေျပာတာထင္တယ္ "
မင္းသက္ေဝ ဆိုေသာနာမည္ကိုၾကားေတာ့ ေသြးသစ္ ႏွလံုးသားက ၿငိမ့္ၿငိမ့္ေလးလႈပ္ခတ္လာပါ၏။ မေတြ႔ရသည္မွာ ႏွစ္အေတာ္ၾကာၿပီျဖစ္သည္ ... သည္ႏွစ္အေတာအတြင္းမွာလည္း သူနဲ႔ပတ္သက္သမ်ွအား ေသြးသစ္စံုစမ္းခဲ့ပါသည္ ... ဘယ္ကိုမ်ားေပ်ာက္သြားလဲ မသိပါ။
" အံမယ္ ... ကလ်ာတို႔ကဒါက်ေတာ့မွတ္မိတယ္ေတာ့"
ကလ်ာ့ ေဘးမွ စုသြယ္က ကလ်ာ့ပုခံုးအား ဖတ္ခနဲ႐ုိက္ကာ စေနာက္ေလသည္။ မိန္းကေလးမ်ားသည့္ ဝိုင္းမို႔ တစ္ေယာက္ 'စ' ေတာ့ က်န္တဲ့မိန္းကေလးမ်ားကပါ ဝိုင္း 'စ' ကာ ေသြးသစ္တို႔ သူငယ္ခ်င္းအုပ္စု ဆူညံသြားေလသည္။
ဟုတ္ပါသည္ ... သူက မိန္းကေလးမ်ားၾကားေရပန္းစားသည့္ လူတစ္ေယာက္ပင္ ။ မိန္းကေလးတိုင္းက သူ႔ဆို တိမ္းၫႊန္႔ ခ်င္ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ သူကေတာ့ အေတာ္ကို တံုးအ ကာ အေနေအးလွသည္။ မိန္းကေလးမ်ားနဲ႔အေရာတဝင္လည္း မ႐ွိ။ သူ႔အေၾကာင္းေတြးလ်ွင္ ေသြးသစ္ ကိုယ့္ကို ေဒါသထြက္ရသည္။ ကိုယ့္အေပၚေမတၱာသက္ဝင္ေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္ကိုေတာင္သတိမထားမိရလားဟုဆိုတာ သတ္ပစ္ခ်င္သည္။ အခုသူဘယ္ေတြမ်ားေရာက္ေနပါလိမ့္ ...။
သူငယ္ခ်င္းေတြစုလည္ၿပီး အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ အေတာ္ပင္ေနာက္က်ေနေလၿပီ။ ေျခလက္ေဆးကာ အဝတ္အစားလဲၿပီးေနာက္ ဖုန္းဖြင့္၍ Facebookတြင္ တင္ထားေသာ ဆရာကန္ေတာ့ပြဲမွ ပံုမ်ားကို ျပန္ၾကည့္ေနမိသည္။
သိပ္မၾကာေပ messengerမွစာတစ္ေစာင္ဝင္လာသည္။ မေန႔Accountပင္ျဖစ္သည္။ profileပံုဝင္ၾကည့္ေတာ့လည္း blackခ်ည္းသာ။ နာမည္ၾကည့္ေတာ့လည္း For Youတဲ့။ ပို႔သည့္စာမွာလည္း မေန႔ကအတိုင္း 'ေသြးသစ္လား' ပင္ျဖစ္သည္။
" ဘယ္သူလဲ "
စာျပန္လိုက္ေတာ့ ခ်က္ခ်င္းseenျပသြားကာ ျပန္ပို႔သည့္စာက ...
" ေသြးသစ္လား " ပင္။
ဒီေကာင္ဘာလဲဟ ၊ ေၾကာင္ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႔။ ေသြးသစ္႐ွည္႐ွည္ေဝးေဝးစဥ္းစားမေနပဲ Accountအား block ပစ္လိုက္သည္။ မနက္ျဖန္အလုပ္သြားစရာ႐ွိေသးသည္မို႔ ဖုန္းပိတ္ကာ ေသြးသစ္ အိပ္ယာဝင္ခဲ့လိုက္သည္။
ေနာက္ေန႔အလုပ္က ျပန္လာေတာ့လည္း ေျခလက္ေဆးၿပီးေနာက္ ေသြးသစ္ ဖုန္းသံုးျဖစ္သည္။
" ေသြးသစ္လား "
Messageဝင္လာေသာ Account နာမည္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ For Youတဲ့။ ဒီ Accountကို မေန႔ကသူေသခ်ာblockခဲ့တာပါ ... block listထဲဝင္ၾကည့္ေတာ့ ထို Account ေလး႐ွိမေနေတာ့။
" ဟုတ္တယ္ ဘာလုပ္မို႔လဲ "
Seenျပသြားၿပီး ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ စာျပန္မလာပါ ၊ ခဏၾကာေတာ့ စာထပ္ပို႔လာသည္။
" ကြၽန္ေတာ့္ကိုသိလား "
" မသိဘူး "
ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ေမးခြန္းမ်ားကို ေျဖရတာ ေသြးသစ္ စိတ္ေတာ့သိပ္မ႐ွည္ပါ။
" ကြၽန္ေတာ္ ေသြးသစ္ ကိုအရမ္းေတြ႕ခ်င္တယ္ "
" ငါေတာ့ မေတြ႔ခ်င္ဘူး "
ဘုနဲ႔ေဘာက္ ျပန္ေျဖလိုက္ေတာ့ seenျပၿပီး စာထပ္မပို႔ေတာ့ေပ။ လိုင္းပိတ္ၿပီး အိပ္မယ္က်န္ေတာ့ သူ႔ဆီက စာတစ္ေစာင္ထပ္ဝင္လာျပန္သည္။
" ကြၽန္ေတာ္ ေသြးသစ္ကို ျမင္ဖူးခ်င္တယ္ "
" မင္းဘယ္သူလဲ ဘာလို႔ငါ့ကို အ့ဲတာေတြ လာေျပာေနတာလဲ "
" ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္သူလဲ . . .
ကြၽန္ေတာ္ မသိဘူး "
ဒီေကာင္ဘာအကြက္ေတြ လာခင္းေနတာလဲဟ ... ေတြ႔မယ္ ... ။
" ေဟ့ေကာင္ မင္းအကြက္ေတြ ႐ိုးေနၿပီ ၊ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ လာမလုပ္နဲ႔ ငါမိန္ကေလးမဟုတ္ဘူး ... ေယာက်ာ္းေလး "
" ကြၽန္ေတာ္ေၾကာက္တယ္
ကြၽန္ေတာ္ အေမွာင္ေၾကာက္တယ္ . . . "
ဟင္! ေနာက္ထပ္ပို႔ေသာ စာကိုဖတ္ကာ ေသြးသစ္ ေၾကာင္သြားရသည္။
" အေမွာင္ေၾကာက္ရင္ မီးဖြင့္ ၊ ေပါက္ကရေတြ လာမေျပာနဲ႔ "
" ကြၽန္ေတာ့္ကို ကူညီပါ ... ကြၽန္ေတာ့္ကို လာေခၚပါေတာ့ ေသြးသစ္ ရယ္ ၊
ကြ်န္ေတာ္ ဒီမွာ မေနခ်င္ေတာ့ဘူး "
ထပ္ပို႔လာေသာ စာေလးေၾကာင့္ ေသြးသစ္ စေနာက္ခ်င္စိတ္ေပၚလာရသည္။
" မေနခ်င္ရင္ ထြက္သြားေလ "
" ကြၽန္ေတာ္ထြက္လို႔မရဘူး ၊ ကြၽန္ေတာ့္ကိုကယ္ပါ "
" မကယ္ပါဘူး ၊ မင္းက သရဲ ျဖစ္ေနရင္ ဘယ့္ႏွယ့္လုပ္မလဲ "
" သရဲ . . ."
" အင္း ဟုတ္တယ္ "
စာျပန္မလာေတာ့ေပ ၊ သူ 'စ' တာၾကမ္းသြားလို႔မ်ားလား ... မျပန္ေတာ့ဘာျဖစ္လဲ ၊ သူအိပ္ရတာေပါ့။
Messenger မွျပန္ထြက္မည္ အလုပ္ ...
" ဟုတ္တယ္ ... ေသြးသစ္ ေျပာတာမွန္တယ္ ၊ ကြၽန္ေတာ္ သရဲျဖစ္ေနတာ ထင္တယ္ "
သူေနာက္ဆံုးပို႔လိုက္ေသာစာက ေသြးသစ္ ကို လန္႔ျဖန္႔ေစသည္။ ေသြးသစ္ ေစာင္ကိုေခါင္းၿမီးျခံဳကာ ဘာမွမစဥ္းစားဘဲ ဖုန္းကို အေဝးသို႔ ပစ္ထုတ္လိုက္သည္။ ေသြးသစ္ က်န္တဲ့အရာေတြေတာ့ မေၾကာက္ပါ ... ဒါေပမဲ့ သရဲကိုေတာ့ အေသေၾကာက္သည္။ သူ 'စ' သည္ျဖစ္ေစ ၊ မ 'စ' သည္ျဖစ္ေစ ... အဲ့လိုေျပာျခင္းက ေသြးသစ္ကို အေတြးမ်ားေစကာ ေၾကာက္လန္႔ေစပါသည္။
" ေသြးသစ္ ကြ်န္ေတာ့္ကိုကယ္ပါ ...
ကြ်န္ေတာ္ ဒီမွာ မေနခ်င္ေတာ့ဘူး ...
ကြၽန္ေတာ္ အေမွာင္ေၾကာက္တယ္ ကြၽန္ေတာ့္ကိုကယ္ပါ "
အေမွာင္ထဲမွ နီးလာလိုက္ ေဝးသြားလိုက္ ႏွင့္ ေသြးသစ္ကို ေအာ္ေခၚေနေသာ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ အသံ။
" မကယ္ဘူး ... ငါမင္းကို မကယ္ဘူး ...
သြား ငါ့နားမလာနဲ႔ ... "
ေအာ္ရင္းဟစ္ရင္းပင္ ေသြးသစ္ လန္႔ျဖန္႔ကာ ႏိုးလာရသည္။
ေနာက္ေန႔မနက္အလုပ္ေရာက္ေတာ့ ညကအိပ္မက္ေၾကာင္းကုိ ေသြးသစ္ စဥ္းစားမိသည္။ ထိုေကာင္ေလးက မည္သူနည္း။ ဘာလို႔messengerမွာ စာပို႔ေသာတစ္ေယာက္ႏွင့္ ဆင္တူရသနည္း။ ေမးခြန္းေပါင္းမ်ားစြာက ေသြးသစ္ ရဲ႕သိခ်င္စိတ္ကို လႈံ႔ေဆာ္ေပးေနသည္။
" ေဟ့ေကာင္ ေသြးသစ္ ...
ဘာေတြစဥ္းစားေနတာလဲ "
ေဇႏိုင္ သူ႔ကိုပုခံုးလာပုတ္မွ ေသြးသစ္ ရဲ႕အေတြးစမ်ားျပတ္ေတာက္သြားရသည္။
" ဘာမွမဟုတ္ရင္လည္း ေန႔လည္စာသြားစားမယ္ ... လိုက္မွာလား "
" အင္း လိုက္မယ္ "
ေဇႏိုင္ႏွင့္ သူက ငယ္ေပါင္းႀကီးေဖာ္ေတြပင္ ၊ သူငယ္တန္းမွ အထက္တန္းထိ အတူတူတက္ခဲ့သည့္အေလ်ာက္ တကၠသိ္ုလ္တက္သည့္အခါလည္း ေမဂ်ာတူတူပင္။ ေက်ာင္းၿပီးသည့္အခါတြင္လည္း companyတစ္ခုတည္းတြင္ အတူတူအလုပ္ဝင္ျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။ နည္းနည္းေတာ့ ေၾကာင္တတ္ေပမယ့္လည္း ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေသာ သူ႔သူငယ္ခ်င္းေလး ေဇႏိုင္ပါပင္။
" ေအာ္ ... ငါမင္းကို ေျပာရဦးမယ္ ေသြးသစ္ "
" အင္း ေျပာ "
" ငါမေန႔က မင္းသက္ေဝ အမနဲ႔ေတြ႔တယ္ "
" ဘယ္လို ... မင္းသက္ေဝ အမ ... ဟုတ္လား "
မင္းသက္ေဝ ႏွင့္ပတ္သက္ေသာ သတင္းၾကားရလ်ွင္ပင္ ေသြးသစ္ စိတ္လႈပ္႐ွားေနရသည္။ သူ႔ရဲ႕ သတင္းကေတာင္ ကြၽန္ေတာ့္ကို အဲ့လိုျပဳစားႏိုင္တာပါ ... ။
" အင္း ဟုတ္တယ္ ... "
" သူ႔မွာ အမ႐ွိတယ္ေပါ့ "
" ႐ွိတယ္ေလကြာ ... ေက်ာင္းတက္တုန္းက Chemistry ေမဂ်ာေနာက္ဆံုးႏွစ္က Queen အမေလ ... အဲ့တာ သူ႔အမေပါ့ကြ "
" ေအာ္ ... အဲ့တာသူ႔အမလား "
" ေအး ဟုတ္တယ္ အဲ့တာသူ႔အမ ... ဒါေပမဲ့ငါအခုေျပာမွာ သူ႔အမအေၾကာင္း မဟုတ္ဘူး ... မင္းသက္ေဝအေၾကာင္း "
" မင္းသက္ေဝအေၾကာင္း ... "
" ဟုတ္တယ္ ... အဲ့ေကာင္ ေဆးရံုမွာ သတိေမ့ေနတာ ေက်ာင္းၿပီးသြားကတည္းကပဲတဲ့ "
" . . . . . "
ေသြးသစ္ ေျပာစရာစကားမ႐ွိေလာက္ အံ့ၾသသြားရသည္။ သူကိုယ့္ကို မေတြ႔ရဲ႕လို႔ အစေဖ်ာက္ေနတယ္ပဲ ထင္ခဲ့တာ ... အခုသူက သတိေမ့ေနတယ္တဲ့လား ။ ဝမ္းနည္းလာေသာခံစားခ်က္နဲ႔အတူ ဆို႔နင့္လာေသာ ရင္အစံုက ေသြးသစ္ကို မ်က္ရည္ဝဲေစပါသည္။
" ဘယ္ေဆးရံုမွာတဲ့လဲ "
" ႏိုင္ငံျခားမွာတဲ့ ေဟ့ေကာင္ေရ ... "
သူ႕အမေျပာသြားတာေတာ့ ဘြဲ႔ယူၿပီးျပန္လာတဲ့ေန႔က မင္းသက္ေဝ အျပင္သြားတယ္တဲ့ ... အိမ္ျပန္လာေတာ့ ဒဏ္ရာအလိမ္းလိမ္းနဲ႔ တစ္ကိုယ္လံုးေသြးေတြခ်ည္းပဲတဲ့ ... အဲ့ေကာင္က နဂိုကတည္းက ႏွလံုးသားေရာဂါသည္ဆိုေတာ့ အိမ္ေရာက္ၿပီးသိပ္မၾကာဘူးေမ့လဲသြားလို႔ ေဆးရံုအျမန္ပို႔လိုက္ရတယ္တဲ့ကြာ ... ႏွလံုးကအေျခအေနမေကာင္းတာနဲ႔ သူတို႔ႏိုင္ငံျခားကို ခ်က္ခ်င္းသြားၿပီး ႏွလံုးကိုစက္နဲ႔ အစားထိုးလိုက္တယ္တဲ့ ... အဲ့ခြဲစိတ္မႈၿပီးကတည္းက မင္းသက္ေဝ အခုထိသတိျပန္မရေသးတာတဲ့ ငါ့ေကာင္ေရ ... "
" ဘာ ... မင္းသက္ေဝ ကရန္ျဖစ္လာတာလား "
" ဟုတ္မွာေပါ့ ... ငါဘယ္သိမလဲ "
ဒါဆိုအဲ့ေန႔ က ႐ႈိင္းေနလ တကယ္လုပ္ခဲ့တာေပါ့ ...
ေတာက္ . . .
႐ႈိင္းေနလ ... ျပန္ေတြ႔တဲ့တစ္ေန႔ ငါကိုယ္တိုင္ မင္းကိုသတ္ပစ္မယ္ ။
" သူ သူတို႔ မိသားစုေကာ အခုဘယ္မွာေနၾကလဲ "
" သူတို႔က သူေ႒းေတြေလကြာ အကုန္ႏိုင္ငံျခားကိုလိုက္ေျပာင္းကုန္တာ ... သူ႔အေမကအရမ္းစိတ္ပူေနလို႔တဲ့ ... ေအးေပါ့ေလ အဲ့ေကာင္က အငယ္ဆံုးသားဆိုေတာ့ အားလံုးကသည္သည္းလႈပ္ၾကတာေပါ့ ...
သူ႔အမကလည္း ငါ့ကိုေျပာျပေနရင္း မ်က္ရည္ေတြဝဲၿပီး မ်က္ႏွာက မေကာင္းဘူး "
ခ်စ္ေသာသူ၏ သတင္းၾကားၿပီးေနာက္ ေသြးသစ္၏ စိတ္တို႔ အ႐ုပ္ႀကိဳးျပတ္ျဖစ္ကုန္၏ ... မေမ်ွာ္လင့္ခဲ့ေသာ သတင္းေပမို႔ စိတ္တို႔ကသာမန္ထက္ပို၍ မုန္တိုင္းထန္ေနေလသည္။ ေတြ႔ခ်င္ပါတယ္ဆိုေတာင္ သူ႔ကိုကြၽန္ေတာ္ေတြ႔ခြင့္မရေတာ့ေပ ... ကို္ယ့္အား အသက္စြန္႔ၿပီးေတာင္ခ်စ္ခဲ့တဲ့သူက ကိုယ့္ေၾကာင့္နာက်င္သြားခဲ့ရတယ္တဲ့... တကယ္ကို တံုးအ ခဲ့ပါေသာ ကြၽန္ေတာ္ပါ။
ေဇႏိုင္ဆီက စကားၾကားၿပီးေနာက္ ေသြးသစ္ရဲ႕ အက်င့္အတိုင္း ဖုန္းထုတ္ကာ Diaryေရးဖို႔ျပင္လိုက္သည္။ အိတ္ထဲထိုးသိပ္ထည့္ထားေသာ ဖုန္းကိုထုတ္ဖြင့္လိုက္သည္။ ဖြင့္ဖြင့္ခ်င္းမွာ messengerထဲသို႔ တန္းဝင္သြားေလသည္။
ဟုတ္သား သူမေန႔ ဟိုတစ္ေယာက္နဲ႔စကားေျပာရင္းဖုန္းပိတ္လိုက္မိတာပဲ။ ဘာရယ္မဟုတ္ ပို႔ထားေသာစာေတြအား ၾကည့္လိုက္မိေတာ့ မနည္းမေနာပင္။
" ကြၽန္ေတာ့္ကိုကယ္ပါ ေသြးသစ္ ...
ကြ်န္ေတာ္ ဘာမွမမွတ္မိေတာ့လို႔ပါ ...
ကြၽန္ေတာ္ဒီထဲမွာ ပိတ္မိေနတာ ႏွစ္ေတာ္ေတာ္ၾကာပါၿပီ ... ကြၽန္ေတာ္ဒီကို စေရာက္တဲ့အခ်ိန္ကတည္းက ေသြးသစ္ ဆိုတဲ့နာမည္တစ္ခုပဲ ကြၽန္ေတာ္မွတ္မိတယ္ ... ၿပီးေတာ့ ေဘာပင္ တစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ ဒီဖုန္းေလးကိုပဲကြၽန္ေတာ္ကိုင္လို႔ရတယ္ ...
ကြၽန္ေတာ္စဥ္းသားမိသေလာက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္နာမည္မွာ ... 'မင္း' ပါမယ္ထင္တယ္ ...
ေသြးသစ္ ကြၽန္ေတာ့္ကိုကူညီပါ ... ကြၽန္ေတာ္ဒီအေမွာင္ထဲမွာ မေနခ်င္ေတာ့တာမို႔ ကြၽန္ေတာ့္ကို ကူညီပါ ... "
သူပို႔ထားေသာစာမ်ားအား ဖတ္ၿပီး ေသြးသစ္ အံ့ၾသသြားမိသည္ ...
ေဘာပင္ တစ္ေခ်ာင္း . . . ဖုန္းတစ္လံုး . . . ၿပီးေတာ့ကြၽန္ေတာ့္နာမည္ . . . ပိုေသခ်ာသည္က 'မင္း' ဆိုေသာ သူရဲ႕နာမည္ပင္ . . .။
မျဖစ္ႏိုင္ဘူးဟု ေတြးမိေသာ္လည္း ... ကြၽန္ေတာ္ဆိုတာသူနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ အရာအားလံုးကို ယံုခ်င္ေနတဲ့သူပါ။ အကယ္၍ ဒီစာပို႔သူသာ မင္းသက္ေဝ ဆိုရင္ သူဘယ္မွာ႐ွိေနႏိုင္မည္နည္း ... သူေျပာသြားသည့္ အေမွာင္ဆိုတာ ... ဧကႏၱ . . .
" ေဇႏိုင္ ... မင္း မင္းသက္ေဝရဲ႕ အရင္အိမ္ေဟာင္းလိပ္စာ ေတာင္းခဲ့လား "
" ေအး ေတာင္းခဲ့တယ္ကြ ... သူတို႔က အဲ့အိမ္ေရာင္းမယ္လို႔ ေျပာလို႔ေလ ... မင္းလည္း အိမ္ဝယ္ဖို႔ စံုစမ္းေနတာဆိုေတာ့ ယူလာခဲ့တယ္ "
" ေရာ့ေရာ့ ငါ့ကိုလိပ္စာေရးေပး "
ေဇႏိုင္အားစာရြက္ႏွင့္ ေဘာပင္ေပး၍ လိပ္စာေရးခိုင္းလိုက္သည္။
အလုပ္ကျပန္ေတာ့ ေသြးသစ္ ထိုလိပ္စာအတိုင္းသြားၾကည့္မိသည္။ ႏွစ္ထပ္တိုက္အိမ္ေလးကအနည္းအိုေဟာင္းေနေသာ္လည္း ျခံဝန္းေလးထဲတြင္ေတာ့ ခ်စ္စဖြယ္ပင္ ။ ျခံဝ တြင္ခ်ိတ္ထားသည္က အိမ္ေရာင္းမည္ ဆိုေသာစာတန္းေလး ...။ ေၾကညာစာရြက္တြင္ေရးထားေသာ ဖုန္းနံပါတ္အား ဓာတ္ပံု႐ိုက္ကာ ေသြးသစ္ျပန္လာလိုက္သည္။
မင္းသက္ေဝ ကိုအျပင္မွာရွာမေတြ ့မခ်င္းေသြးသစ္ လိုင္းမသံုးပါ။ မင္းသက္ေဝကို အျပင္မွာရွာမေတြ ့သည္ထက္ ထိုAccပိုင္႐ွင္သာ သူထင္သလို မင္းသက္ေဝ သာျဖစ္ေနခဲ့ရင္ မည္သို႔လုပ္ရမည္မသိတာေၾကာင့္ပင္။ မနက္ျဖန္မွသာ ဟိုအိမ္ေလးဆီေသြးသစ္သြားျပန္စံုစမ္းရမည္ . . . ပိုက္ဆံတတ္ႏိုင္လ်ွင္ ဝယ္လိုက္မည္ဟုလည္း ဆံုးျဖတ္ထားသည္။
" လာ သား . . . ျခံထဲဝင္ခဲ့ "
" ဟုတ္ကဲ့ "
" သားတစ္ခ်က္ၾကည့္ၾကည့္ပါဦး ႀကိဳက္တယ္ဆိုမွဝယ္ပါ "
" ဟုတ္ ကြၽန္ေတာ္ သေဘာက်ပါတယ္ "
အိမ္အားေသခ်ာၾကည့္ကာ ေသြးသစ္ ေျဖလိုက္ပါသည္။ ျခံထဲမွာေတာ့အပင္ေတြ အမႈိက္ေတြျဖင့္႐ႈပ္ပြေနပါ၏ ။ အခ်ိဳ႕ေနရာတြင္ ႂကြက္တြင္းမ်ားပါ ေတြ႔ရေလသည္။ ၾကည့္ရတာ အိမ္ကိုေျပာင္းမလာခင္ တစ္ရက္ေလာက္လူငွါးကာ ႀကိဳ႐ွင္းခိုင္းထားရမည့္ပံုပင္။
" အမွန္တိုင္း ေျပာရရင္ သားဆက္သြယ္လာေတာ့ အေဒၚျဖင့္ အရမ္းေပ်ာ္သြားတာ . . .
ဒီအိမ္ႀကီးရဲ႕ ပိုင္႐ွင္ေတြက ႏိုင္ငံျခားကိုေျပာင္းသြားတာေလ ၊
ေျပာင္းသြားတဲ့အေၾကာင္းအရင္းက သူတို႔ရဲ႕သားအငယ္ဆံုးေလးေသတယ္ဆိုလား ဘာလား အဲ့တာေၾကာင့္ေျပာင္းသြားတယ္လို႔ၾကားတယ္။
လူေသၿပီးေျပာင္းသြားတဲ့အိမ္ဆိုေတာ့ ေရာင္းမထြက္ဘဲျဖစ္ေနတာ . . . အခုသားဝယ္မယ္ဆိုေတာ့ တကယ္ကိုေပ်ာ္သြားတာ ငါ့သားေရ "
" ဟုတ္ကဲ့ပါဗ် . . . ကြၽန္ေတာ္ကလည္း အိမ္ဝယ္မို႔လိုက္စံုစမ္းေနတာ ၾကာၿပီေလ . . . အခု ကြၽန္ေတာ္သေဘာက်တဲ့အိမ္ေလးကို သင့္တင့္တဲ့ေစ်းနဲ႔ရေတာ့ ကြၽန္ေတာ္လည္း ေပ်ာ္ပါတယ္ အေဒၚရယ္ "
ပြဲစား အေဒၚႀကီးအား လိမ္လိုက္ရင္းပင္ အေဒၚႀကီးေျပာသမ်ွကို နားေထာင္ေနလိုက္သည္။
" အိမ္႐ွင္ေတြက အေဒၚ့ကိုပဲယံုၿပီးအကုန္လြဲထားခဲ့တာေလ အေဒၚနဲ႔ပဲစာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ရမွာ သား "
ထို႔ေနာက္အေဒၚႀကီး စာခ်ဳပ္ယူလာေလသည္။
" ေကာင္ေလး ၊ ဒီအိမ္ကို ဝယ္မွာေသခ်ာလား ? "
အိမ္ပြဲစား အေဒၚႀကီးက ေမးသည္။
" ေသခ်ာပါတယ္ "
လက္သီးကို တင္းၾကပ္စြာဆုပ္ထား၍ သူျပန္ေျဖလိုက္ေလသည္။ သူ သိခ်င္ေနတဲ့အရာေတြ ဒီအိမ္ႀကီးထဲမွာမ်ား႐ွိေနေလမလား . . . သူအနည္းငယ္ေတာ့ ေမ်ွာ္လင့္ခ်င္ပါသည္။
သူသိခ်င္ေနတဲ့အရာေတြ သိလာရင္ေရာ သူေနာင္တရမွာလား ? သူေတြးမိျပန္သည္။
အိမ္အိုႀကီးကို ၾကည့္လိုက္မိေလေတာ့ ျပဴတင္းေပါက္တစ္ခုမွ မ်က္လံုးတစ္စံုကို လွစ္ခနဲ႔ျမင္လိုက္ရသည္။ သူေက်ာခ်မ္းသြားသည္။
သူအျမင္မွားတာျဖစ္မွာပါေလ . . . ။
ေသြးသစ္ သရဲေၾကာက္တတ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ သူသိရမွျဖစ္မည္မို႔ပါ။ ေစာနက ေတြ႔လိုက္ရတဲ့ မ်က္လံုးေတြကိုေတာ့ သူေၾကာက္သည္ ... ဒါေပမဲ့ ရင္းႏွီးေနသလိုပင္။ အကယ္၍ မင္းသက္ေဝ သာတကယ္ျဖစ္ေနခဲ့ရင္ သူဘယ္လိုလုပ္ရမည္နည္း ။ ဒါေတြထားပါေတာ့ . . . အခုလိုုအပ္တာ မင္းသက္ေဝကို႐ွာေတြ႔မို႔ပင္ ။
" အေဒၚ ကြၽန္ေတာ္သန္ဘက္ခါေလာက္ေျပာင္းလာလို႔ရမလား "
********* FOR YOU **********
ေသြးသစ္ အိမ္ခြဲေနမယ္ဆိုေတာ့ အေမကစိတ္မခ်ေပ။ အိမ္ဝယ္မယ္ဆိုတာ ေျပာထားေပမယ့္ အခုလို႐ုတ္တရက္ႀကီး ေျပာင္းမယ္ဆိုေတာ့ အေမအံ့ျသေနတာာျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ ဒါေပမဲ့လည္း ခ်စ္ရသူကို႐ွာခ်င္တဲ့စိတ္က ေရတံခြန္မွေရမ်ားစီးၾကသည့္ႏွယ္ တား၍ မရေသာေၾကာင့္ အေမ့ကိုစိတ္ခ်ဖို႔အေၾကာင္းသာေျပာ၍ ေျပာင္းလာခဲ့လိုက္သည္။
မနက္ေစာေစာထြက္ခဲ့မို႔ ထမင္းစားခ်ိန္မတိုင္မွီ အိမ္ေလးဆီသို႔ေသြးသစ္ေရာက္သြား၏။ ကားကိုေတာ့ျခံေ႐ွ႕မွာပဲရပ္ကာ ပါလာ ေသာ laguageႏွင့္တစ္ကိုယ္ရည္စာပစၥည္းအနည္းငယ္ကိုယူကာ အိမ္ထဲသို႔ဝင္လာလိုက္သည္။ မေန႔ကတည္း လူငွါးကာ အိမ္႐ွင္းခိုင္းထားသည္မို႔ ... ေသြးသစ္လာၾကည့္သည့္ေန႔ကလို အိမ္က႐ႈပ္ပြမေနပါ။ အိမ္ထဲေရာက္ေတာ့ မီးခလုတ္စမ္းဖြင့္ၾကည့္ရာ အေပၚထပ္ေရာ ေအာက္ထပ္ပါ မီးရေသးတာမို႔ စိတ္နည္းနည္းေအးသြားရသည္။
ထို ့ေနာက္ပြဲစားအေဒၚႀကီးေပးခဲ့ေသာေသာ့ကိုယူကာ အိမ္ႀကီး၌႐ွိေသာအခန္းမ်ားလိုက္ဖြင့္ၾကည့္ရာ အေပၚထပ္အစြန္ဘက္မွ အခန္းထဲတြင္ ကုတင္တစ္လံုးႏွင့္ စာၾကည့္စားပြဲတစ္လံုးကိုေတြ႔ရေလသည္။ စာၾကည့္စားပြဲေပၚ႐ွိစာအုပ္မ်ားမွာလည္း ဖုန္အလိမ္းလိမ္းႏွင့္ ဖ႐ိုဖရဲပင္။ အခန္းကေတာ့ အနည္းငယ္က်ယ္ၿပီး အိမ္သာႏွင့္ေရခ်ိဳးခန္းေလးပါတြဲရက္ပါတာကို ေတြ႔ရသည္။
႐ႈပ္ပြေနေသာအခန္းေလးအား ႐ွင္းလင္းရန္ေတြး၍ စာအုပ္မ်ားအားစီရန္ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ စာအုပ္ေထာင့္ေလးတြင္ေရးထားေသာ မင္းသက္ေဝ ဆိုေသာနာမည္ေလးကိုေတြ႔လိုက္ရသည္။
ဒါဆို ... ဒါမင္းသက္ေဝအခန္းေပါ့ ...
အဲ့တာဆို ေဘာပင္ႏွင့္ ဖုန္းကဘယ္မွာပါလိမ့္ ...
ေသြးသစ္ အခန္းပတ္ပတ္လည္အားလိုက္႐ွာမိသည္။
ေတြ႔ပါၿပီ ... အခန္းေထာင့္မွ ဖုန္းေလးတစ္လံုးႏွင့္ စာအုပ္ပံုၾကားမွ သူ႔ရဲ႕ေဘာပင္ေလး။ ေသြးသစ္ေပးခဲ့ေသာ ပန္းေရာင္ေဘာပင္ေလးက မင္းသက္ေဝအခန္းျဖစ္ေၾကာင္းသက္ေသျပေန၏။
" မင္းသက္ေဝ ... မင္းသက္ေဝ ...
မင္းဘယ္မွာလဲ "
ေသြးသစ္မ်က္လံုးတို႔စံုမွိတ္ကာ မင္းသက္ေဝ နာမည္အားေအာ္ေခၚမိသည္။ စီးက်ေနေသာမ်က္ရည္တို႔ကိုလည္း ဂရံုမစိုက္အားေတာ့ပါ ။ အခုခ်ိန္တြင္ သူစိတ္ထဲ႐ွိတာက မင္းသက္ေဝ နဲ႔ေတြ႔ရဖို႔ပင္။
" မင္းသက္ေဝ မင္းဘယ္မွာလဲ ...
ထြက္လာခဲ့ေတာ့ ...
ငါ ေသြးသစ္ေလကြာ "
လြန္ခဲ့တဲ့ နာရီဝက္ေလာက္ကတည္း ဒီေကာင္ေလးအိမ္ထဲဝင္လာတာကို မင္းသက္ေဝေတြ႔သည္။ ဟိုတစ္ေန႔က ျခံထဲကို အေဒၚႀကီးတစ္ေယာက္ႏွင့္ အတူတူလာသည့္ေကာင္ေလးပင္။ အခုလည္း ကြၽန္ေတာ္ေနေနက်အခန္းထဲဝင္ကာ လူတစ္ေယာက္ကို အသားကုန္ေအာ္ေခၚေနျပန္သည္။
" မင္းသက္ေဝ ...
ငါေသြးသစ္ေလ ... ထြက္လာခဲ့ေတာ့ေနာ္ "
ေကာင္ေလးက ငိုရင္းပဲ ေအာ္ေခၚေနျပန္သည္။ လက္ထဲကဖုန္း ႏွင့္ ေဘာပင္ေလးကိုလည္း ကိုင္ထားေသးသည္။ ဒါနဲ႔ သူေခၚတဲ့ မင္းသက္ေဝ ဆိုတဲ့နာမည္ကို ကြၽန္ေတာ္ၾကားဖူးသလိုပင္။
ေသြးသစ္ငိုရင္းပဲ အၾကံရသြားကာ အိတ္ကပ္ထဲက ဖုန္းေလးကိုအျမန္ထုတ္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ လိုင္းဖြင့္ကာ For Youဆိုေသာ Accေလးအား စာပို႔လိုက္သည္။ အခန္းထဲမွေတြ႔ေသာဖုန္းေလးကိုေတာ့ သူ႔ေ႐ွ႕၌ခ်ထားလိုက္သည္။
ေသြးသစ္ လုပ္ေနသည္မ်ားကိုၾကည့္ကာ မင္းသက္ေဝ သေဘာေပါက္သြားသည္။ ေသြးသစ္ေ႐ွ႕၌ ႐ွိေသာဖုန္းအားေကာက္ကိုင္ကာ မင္းသက္ေဝ စာျပန္ပို႔လိုက္သည္။
ေလထဲ၌ေျမာက္သြားေသာ ဖုန္းေလးက powerေတာ့ပြင့္မလာပါ။ သို႔ေသာ္ သူ႔ဆီကိုေတာ့ စာျပန္ဝင္လာပါ၏။
" ေသြးသစ္လား "
အနည္းငယ္ေၾကာက္မိေသာ္လည္း စိတ္ထိန္းကာ ေသြးသစ္စာျပန္ပို႔လိုက္သည္။
" ဟုတ္တယ္ ... အခုစာပို႔ေနတာ မင္းသက္ေဝလား "
" ကြၽန္ေတာ္မသိဘူး ... ဒါေပမဲ့
မင္းသက္ေဝ ဆိုတာ စာအုပ္မွာေရးထားတဲ့ နာမည္မဟုတ္လား "
မင္းသက္ေဝဆိုတာ ေသခ်ာပါသည္။ ဒါေပမဲ့ သူ႔နာမည္မသိရဘဲနဲ႔အတိအလင္းေျပာ၍ မရေပ။ မ်က္ႏွာျမင္ရမွဖစ္မည္။
" မင္းက ဘယ္လိုပံုစံလဲ ...
အရပ္ရည္လား ...
အသားျဖဴလား ...
ၿပီးေတာ့ လည္ပင္းအလယ္မွာမွဲ႔ေလးပါလား "
အရပ္႐ွည္လား အသားျဖဴလား တဲ့ ၿပီးေတာ့ လည္ပင္းအလည္ကမွဲ႔ ... ဒါေတြအကုန္လံုး သူ႔မွာ႐ွိသည္။
" ဟုတ္တယ္ ကြၽန္ေတာ္အရပ္႐ွည္တယ္ အသားလည္းျဖဴတယ္ ... ၿပီးေတာ့လည္ပင္းအလည္မွာ မွဲ႔ေလးလည္း႐ွိတယ္ "
လံုးဝ ေသခ်ာသြားၿပီ ... အခု ေသြးသစ္နဲ႔စာပို႔ေနတာ မင္းသက္ေဝ ပင္။
" ဟုတ္တယ္ မင္းက မင္းသက္ေဝ ပဲ ... မင္းနာမည္က မင္းသက္ေဝ ပဲ ...
ေတာင္းပန္ပါတယ္ ...
ငါတကယ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ "
ေသြးသစ္ငိုရင္းပဲ စာ႐ိုက္ေနမိသည္ ။ မေတြ႔ခဲ့ရသည့္ ၆ႏွစ္လံုးမွာ မင္းသက္ေဝ ကို သူတကယ္ေတာင္းပန္ခ်င္ေနခဲ့တာပင္ ။
" ဘာလို႔လဲ ... ဘာအမွားလုပ္လို႔ ေတာင္းပန္ေနတာလဲ "
ငိုရင္း စာ႐ိုက္ကာ ေတာင္းပန္ေနေသာ ေသြးသစ္ၾကည့္၍ မင္းသက္ေဝ ေၾကာက္အသြားမိသည္။
" မင္းတကယ္ မမွတ္မိဘူးလား "
" ကြၽန္ေတာ္ မွတ္မိတာ ေသြးသစ္ ဆိုတဲ့နာမည္တစ္ခုပဲ႐ွိတယ္ ... က်န္တာ ဘာမွစဥ္းစားလို႔မရဘူး "
" မင္းဘြဲ႔ရတဲ့ေန႔ကိုေရာ မင္းစဥ္းစားဖူးလား "
ဘြဲ႔ရတဲ့ေန႔ . . .
ထိုးကိုက္လာေသာေခါင္းအား မင္းသက္ေဝ လက္ျဖင့္အုပ္ထားမိသည္။ ထို႔ေနာက္ အေတြးထဲေပၚလာေသာ ပံုရိပ္မ်ားက ဝိုးတိုးဝါးတားျဖင့္ တစ္စတစ္စပီျပင္လာ၏။
လြန္ခဲ့ေသာ 6ႏွစ္ခန္႔က . . .
(9.11.2013)
10:50 AM
ဘြဲ႔ယူေသာေန႔ျဖစ္တာေၾကာင့္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ထဲတြင္ လူအမ်ားအျပားပင္။ ဒီလိုလူ႐ႈပ္တဲ့ ေနရာမ်ိဳးကို မင္းသက္ေဝ သေဘာမက်ေသာ္လည္း ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္၏ပံုရိ္ပ္ကိုေတာ့ျဖင့္ဖုန္းကင္မရာျဖင့္မွတ္တမ္းတင္ေနမိသည္။ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးေကာင္ေလး ေယာ ပုဆိုးေလးျဖင့္ခ်စ္စရာပင္။ ျပံဳးလိုက္လ်ွင္ ေပၚလာေသာ သြားတက္ေလးကလည္း ပန္းတစ္ပြင့္ေပၚေရျဖန္းထားသည့္နွယ္ အလြန္ပင္ဆြဲဆာင္မွုရွိပါသည္။ သူ ့သူငယ္ခ်င္းေတြေပ်ာ္ေနပံုရသည့္ေကာင္ေလးက ကြၽန္ေတာ့္ကိုေတာ့ အာရံုရပံုမေပၚပါ။
" မင္းသက္ေဝ ...သားေရ
လာေလကြယ္ ... ဓာတ္ပံုေလး႐ိုက္ရေအာင္ "
ဖုန္းတစ္လံုးႏွင့္အလုပ္႐ႈပ္ေနေသာ သားျဖစ္သူကိုေခၚလိုက္ေတာ့ ေခါင္းၿငိမ့္ျပကာ အနားသို႔ေလ်ွာက္လာ၏။
" သမီး ေမသက္ ေရ ...
ဓာတ္ပံု႐ိုက္လို႔ရၿပီ ... ႐ိုက္ေတာ့ "
ကင္မရာေလးကိုင္ကာ ေစာင့္ေနေသာ သမီးႀကီးကို လွမ္းေျပာလိုက္ေတာ့ သမီးက သားအမိ ႏွစ္ေယာက္ကို ျပံဳးခိုင္းကာ ဓာတ္ပံု႐ိုက္လိုက္၏။
" ေမေမ သားအိမ္သာသြားလိုက္ဦးမယ္ ... "
" ေအးေအး ျမန္ျမန္ျပန္လာခဲ့ေနာ္ သား "
" ဟုတ္ကဲ့ "
အေနေအးသေလာက္ စကားလည္းနည္း၏။ ေမြးရာပါႏွလံုးေရာဂါသည္ ပီသစြာ ငယ္စဥ္ကတည္းကခ်ဴ ခ်ာ၍ အျမဲစိုးရိမ္ေနရသည့္ကေလး ... အခုေတာ့ ဘြဲ႕ရပညာတတ္ႀကီးေတာင္ျဖစ္လို႔ေနၿပီ။ အရပ္ကလန္ကလားျဖင့္ထြက္သြားေသာ သားျဖစ္သူကိုၾကည့္ကာ ေဒၚေမလတ္ေဝ စဥ္းစားေနမိျခင္းျဖစ္သည္။
" ႐ႈိင္းေနလ မင္းသူ႔ကို ဘယ္ေတာ့ျဖတ္မွာလဲ "
အိမ္သာထဲသို႔ဝင္မည္အလုပ္ ျပန္ထြက္လာေသာ အုပ္စုထဲမွတစ္ေယာက္ ေမးလိုက္ေသာေမးခြန္းက မင္းသက္ေဝ၏ ေျခလွမ္းမ်ားကိုရပ္တန္႔ေစသည္။ သူတို႔ ေမးလိုက္ေသာေမးခြန္း၏ အေၾကာင္းအရာကို မင္းသက္ေဝ သိေနတာမို႔ ထိုအုပ္စုေနာက္မွ မသိမသာလိုက္နားေထာင္မိသည္။
" ဒီေန႔ညေလ ... ဖုန္းထဲကပဲ အဆက္ျဖတ္လိုက္ေတာ့မယ္ "
မဲ့ျပံဳးျပံဳး၍ျပန္ေျဖလာေသာ ခပ္ေခ်ာေခ်ာေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ ... ႐ႈိင္းေနလ ။
" တကယ္ႀကီးျဖတ္ေတာ့မလို႔လား "
ရႈိင္းေနလ ေဘးမွအျခားတစ္ေယာက္ကထပ္ေမးေတာ့ ႐ႈိင္းေနလ က ရယ္လိုက္ျပန္ပါသည္။
" ေအးေပါ့ကြာ ... မင္းတို႔နဲ႔အေလာင္းအစားလုပ္မိလို႔သာ အဲ့ေကာင္နဲ႔တြဲရတာ ... တကယ္က ရြံစရာေကာင္းတယ္ကြ ... အခုငါႏိုင္တဲ့အတြက္ မင္းတို႔ဆီကလည္း ပိုက္ဆံရၿပီ ... ငါကဘာလို႔ဆက္တြဲရမွာလဲ ... ငါအေျခာက္မွမဟုတ္တာ ... "
" ႐ႈိင္းေနလ ... မင္းကေတာ့ တကယ့္ကို playboy ပီသပါတယ္ "
ေမးခြန္းေမးလိုက္ေသာေကာင္ေလးကပင္ တကယ္မိုက္သည္ဆိုေသာအထာျဖင့္ ႐ႈိင္းေနလ အားျပန္ေျပာလိုက္၏။
႐ႈိင္းေနလ တို႔အုပ္စုစကားမ်ားကိုၾကားလိုက္ရၿပီးေနာက္ မင္းသက္ေဝ အလြန္ပင္ ေဒါသထြက္သြားမိသည္။ စစေနာက္ေနာက္ျဖင့္ေနက်ေသာ သူတို႔အုပ္စုကေတာ့ မင္းသက္ေဝ ေခ်ာင္းနားေထာင္ေနသည္ကို သိပံုမရ။
" မင္းတို႔ေကာင္ေတြ ဒီေန႔ညငါ့အိမ္လာခဲ့က်ဦး
လမ္းထိပ္မွာ ဝိုင္းက်မယ္ေလ ... ငါ့ဦးေလးဆီက ဂစ္တာငွါးထားတယ္ "
" အိုေကပါ ... ငါတို႔လာခဲ့မယ္ ...
ပုလင္းေလးေတြပါဆြဲထားလိုက္သားႀကီး "
" ေအးပါကြာ မင္းတို႔သာေရာက္ေအာင္လာခဲ့ၾက "
8:00 PM
႐ႈိင္းေနလ ေျပာခဲ့ေသာစကားမ်ားကိုျပန္စဥ္းစားလ်ွင္ တစ္ေန႔လံုးရယ္ေမာေနေသာ ေသြးသစ္ မ်က္ႏွာေလးကို ျပန္ျမင္ေယာင္လာသည္။ တစ္သက္လံုး ကာကြယ္ေပးႏိုင္မလားဆိုတာမသိေပမယ့္ ဒီေန႔စာေတာ့ ေသြးသစ္ရဲ႕ အျပံဳးေလးကို ကာကြယ္ေပးခ်င္မိသည္။ ျဖစ္ႏိုင္လ်ွင္ပင္ ႐ႈိင္းေနလ ဆီကိုအေျပးသြားကာ အဆက္မျဖတ္ေတာင္းပန္လိုက္ခ်င္သည္။ ႐ႈိင္းေနလ အိမ္လိပ္စာမ်ား သိ ခဲ့ ရင္ . . .
အိမ္လိပ္စာဆိုမွ ... အိမ္ကိုလာေနက် မမသူငယ္ခ်င္းက ႐ႈိင္းေနလ အမမဟုတ္လား ... ။ အဲ့တာဆို ႐ႈိင္းေနလ တို႔ အိမ္လိပ္စာကို မမမ်ားသိေနမလား . . . ။
မင္းသက္ေဝ ေအာက္ထပ္သို႔အျမန္ေျပးသြားမိသည္။
" မမေရ ... မမ "
" ေျဖးေျဖးလာပါ မင္းသက္ေဝရယ္ ... ေမာေနပါဦးမယ္ "
ေလွကားထစ္မွ အသည္းအသန္ေျပးဆင္းလာေသာ ေမာင္ျဖစ္သူအား ေမသက္ေဝ လွမ္းေျပာလိုက္ေလသည္။
" မမ ... အိမ္ကိုလာေနက် မမသူငယ္ခ်င္းေလ ... "
" သက္ထက္သူလား ... သူဘာျဖစ္လို႔လဲ "
" သူ႔ အိမ္လိပ္စာသိလား "
" အင္း သိတယ္ေလ "
" ေရာ့ ... ဒီမွာေရးေပး "
မင္းသက္ေဝ ေပးလာေသာ စာရြက္ႏွင့္ေဘာပင္ကို ယူကာ သက္ထက္သူ အိမ္လိပ္စာအားခ်ေရးေပးလိုက္သည္။
" ဒီမွာ ... သူ႔အိမ္လိပ္စာ "
စာရြက္ျပန္ေပးလိုက္ေတာ့ စာရြက္အားယူကာ အေပၚျပန္တက္သြားသည့္ ေမာင္ငယ္ ... ။
" ေမေမ ... မင္းသက္ေဝ ဘာျဖစ္ေနတာလဲ "
ဆိုဖာ ေပၚတြင္ထိုင္ေနေသာ ေမေမ အားလွမ္းေမးလိုက္ေတာ့ ေမေမ မွမသိဘူးဆိုေသာပံုစံျဖင့္ ေခါင္းခါျပေလသည္။
ခဏၾကာေတာ့ လြယ္အိတ္တစ္လံုးျဖင့္ျပန္ဆင္းလာေသာ မင္းသက္ေဝအား ေတြ႕လိုက္ရသည္။
" သားငယ္ ... ဘယ္သြားမလို႔လဲ "
" အျပင္ခဏ သြားမလို႔ေမေမ ...
ခဏပဲ ... 9 "နာရီမခြဲခင္ျပန္လာခဲ့မယ္
ထိုမ်ွသာေျပာၿပီး ထြက္သြားေသာ သားျဖစ္သူကို ၾကည့္ကာ ေဒၚေမလတ္ေဝ တစ္ေယာက္ ဘာမွမဆိုႏိုင္ေတာ့ေပ။
ေရာက္ပါၿပီ ... မမေရးေပးလိုက္ေသာလိပ္စာ ... ၾကည့္ျမင္တိုင္ သရက္ေတာ(၃)လမ္းသို ့။ မ်ားမ်ားစားစားပင္ မ႐ွာလိုက္ရေပ ... လမ္းထိပ္ဖုန္းဆိုင္ႀကီးေအာက္တြင္ ဂစ္တာတစ္လက္ျဖင့္ ဝိုင္းေကာင္းေနေသာ ႐ႈိင္းေနလတို႔အုပ္စုကိုေတြ႔လိုက္ရသည္။
" ႐ႈိင္းေနလ ... "
မင္းသက္ေဝ သူတို႔ဝိုင္းနားေလ်ွာက္သြားကာ ႐ႈိင္းေနလ အားေခၚလိုက္သည္။
ဘယ္သူလဲဆိုေသာအၾကည့္ျဖင့္ ၾကည့္လာေသာ ႐ႈိင္းေနလသည္ မင္းသက္ေဝကိုျမင္ေတာ့ မ်က္ခံုးပင့္သြား၏။
" ဘယ္သူမ်ားလဲလို႔ မင္းသက္ေဝပဲ ...
ငါတို႔majorရဲ႕ ေစာ္ၾကည္ဘဲေလးက ငါတို႔ဆီကို ဘာလာလုပ္တာပါလိမ့္ "
မင္းသက္ေဝ လက္သီးကိုတင္းတင္းဆုပ္ကာ အားထားျဖစ္သည္။
" ငါ ...
ငါ လာေတာင္းပန္တာ "
" ဟ ... မင္းကို ဘာကိုလာေတာင္းပန္တာလဲ "
" ေသြးသစ္ကို ဒီေန႔မျဖတ္ဖို႔ "
မင္းသက္ေဝ ၏ စကားၾကားေတာ့ ႐ႈိင္းေနလ ေၾကာင္သြားရသည္။
" ငါ ေသြးသစ္ကို ဒီေန႔ျဖတ္မယ္ဆိုတာ မင္းဘယ္လိုသိတာလဲ "
ေျပာရင္းပဲ မတ္တတ္ရပ္ လာေသာ႐ႈိင္းေနလေၾကာင့္ မင္းသက္ေဝ အလိုလိုပင္ ေနာက္ဆုတ္မိသည္။
" ခိုးနားေထာင္ေနခဲ့တာလား မင္းသက္ေဝ "
" ငါ ... မေတာ္တဆၾကားမိသြားတာပါ ... "
အမွန္တိုင္းေျပာ၍ မျဖစ္ေသာေၾကာင့္ မင္းသက္ေဝ လိမ္ေျပာမိသည္။
" ေျပာစမ္းပါဦး ... မင္းဘာေတြေျပာမ်ား မေတာ္တဆ ၾကားသြားေသးလဲလို႔ "
မင္းသက္ေဝ ဘာမွမေျပာဘဲ ေခါင္းသာငံု႔ ေနလိုက္သည္။
႐ႈိင္းေနလ ... သူတကယ္ပဲ ေျဖေစခ်င္တာလား ... အေၾကာင္း႐ွာေနတာလား။ ေသခ်ာတာတစ္ခုက အဲ့အေၾကာင္းေတြေတြးရင္ မင္းသက္ေဝ ေဒါသထြက္ရျခင္းပင္။
" ေျဖေလကြာ ... မင္းအေျဖေပၚမူတည္ၿပီး ေသြးသစ္ကိုျဖတ္သင့္မျဖတ္သင့္ ငါဆံုးျဖတ္မယ္ "
" မင္း ေသြးသစ္ကို တကယ္မခ်စ္မွန္းငါသိတယ္ "
မင္းသက္ေဝ ႐ႈိင္းေနလ ၏မ်က္လံုးတို႔ကိုၾကည့္ကာေျပာလိုက္သည္။
" အေလာင္းအစားေၾကာင့္ တြဲမွန္းလည္းသိတယ္ "
" မင္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားသိတာပဲ ... "
႐ႈိင္းေနလ ကေျပာၿပီး ကြၽန္ေတာ့္အနားသို႔ေလ်ွာက္လာ၏။
" ငါဘာသိလဲေကာ သိခ်င္လား "
မင္းသက္ေဝ ၏ပုခံုးအား အားျပင္းျပင္းကိုင္ကာ ႐ႈိင္းေနလ ေျပာလိုက္သည္။
" ေန႔တိုင္း ေသြးသစ္ကိုၾကည္ၿပီး မင္းရဲ႕ Diaryကိုေရးေနတာေလ ... အဲ့တာငါသိတယ္ကြ "
ေျပာၿပီးခ်င္းခ်င္းပင္ မင္းသက္ေဝ ၏ မ်က္ႏွာသို႔ ထိုးခ်လိုက္သည္။
အမွတ္တမဲ့ ဝင္လာေသာ လက္သီးတစ္ခ်က္က မင္းသက္ေဝကို ဖင္ထိုင္ရက္က်သြားေစသည္။ ထိုးခံလိုက္ကေသာ ပါးေစာင္းကို လက္ျဖင့္အုပ္ကာ မင္းသက္ေဝ ခ်က္ခ်င္းကုန္းထ မိသည္။
" မင္းသူ႔ကို တကယ္ခ်စ္တာမွမဟုတ္တာ "
" အနည္းဆံုးေတာ့ ငါကသူ႔ရည္းစားေလ ...
အဲ့ေတာ့ မင္းလိုေသာက္႐ွက္မ႐ွိ ေပၚတင္ငမ္းတဲ့ေကာင္မ်ိဳးကို ငါဒီတုိင္းလႊတ္ေပးလိုက္သင့္လား "
ေျပာရင္းပင္ မင္းသက္ေဝ၏ အက်ၤ ီေကာ္လာစကိုဆြဲကို ေနာက္တစ္ခ်က္ ထိုးလိုက္ျပန္၏။ မင္းသက္ေဝ ျပန္မထႏိုင္ေသးခင္မွာပင္ မင္းသက္ေဝ၏ လြယ္အိတ္အား ႐ႈိင္းေနလ ဆြဲယူလိုက္သည္။
" ေဟ့ေကာင္ေတြ ... ေရာ့
အဲ့ထဲမွာ Diary စာအုပ္႐ွိလား ႐ွာၾကည့္လိုက္ "
ေဘးနားမွသူငယ္ခ်င္းေတြထံ မင္းသက္ေဝ ၏လြယ္အိတ္အား ပစ္ေပး၍ ႐ႈိင္းေနလ ေျပာလိုက္သည္။
" ျပန္ေပး ႐ႈိင္းေနလ ... ငါ့လြယ္အိတ္ျပန္ေပး "
လဲေနရာမွ အတင္းကုန္းထၿပီး ႐ႈိင္းေနလ တို႔သူငယ္ခ်င္းအုပ္စုထဲ အတင္းဝင္တိုးကာ လြယ္အိတ္လိုက္လုေနေသာ မင္းသက္ေဝ အား ႐ႈိင္းေနလ တစ္ခ်က္တြန္းလိုက္ၿပီး
" ေအးေဆးေပါ့ ...
ဘာလဲ ... ငါအဲ့စာအုပ္ကို ေသြးသစ္ ဆီသြားေပးမွာေၾကာက္လို႔လား "
" မင္း ...
မင္းမယုတ္မွာနဲ႔ ...
မင္းေျပာတဲ့အတိုင္း ငါသိတာလဲေျပာျပၿပီးၿပီ ...
မင္း ေသြးသစ္နဲ႔ ဒီေန႔ၿပီးတဲ့အထိ ဆက္တြဲေပး ... "
" တြဲေပးမွာပါ ...
အဲ့မတိုင္ခင္ေတာ့ ငါ့ရည္းစားကိုခိုးၾကည့္တဲ့ မင္းကိုေသခ်ာေလး ဆံုးမေပးသြားမွာ "
ေျပာၿပီးလ်ွင္ပဲ မင္းသက္ေဝ ထပ္ထိုးလိုက္ေသာ ႐ႈိင္းေနလ ေၾကာင့္ မင္းသက္ေဝ ျပန္ထိုးမည္ အလုပ္ ဝိုင္းခ်ဳက္လိုက္ေသာ ႐ႈိင္းေနလ တို႔သူငယ္ခ်င္းအုပ္စုေၾကာင့္ မင္းသက္ေဝ ဘာမွျပန္မလုပ္ႏိုင္ဘဲ ႐ႈိင္းေနလ ၏လက္သီးခ်က္မ်ားကို ဆက္တိုက္ခံေနရသည္။
ခဏၾကာေတာ့ ႐ႈိင္းေနလ ၏ သူငယ္ခ်င္း ထက္ျမက္ မွဝင္တားရေလသည္။
" ႐ႈိင္းေနလ ေတာ္ေတာ့ ...
ဟိုမွာ သတိေမ့ေတာ့မယ္ "
မ်က္ႏွာတစ္ခုလံုးဖူးေယာင္ကာ ႏွာေခါင္းေသြးပင္ယိုေနေသာ မင္းသက္ေဝ အားၾကည့္ကာ ႐ႈိင္းေနလ ရယ္မိသည္။
" ဟက္ ... ေသာက္ေျခာက္ေကာင္
က်က္သေရကိုမ႐ွိဘူး "
" ႐ႈိင္းေနလ သူ႔ကိုဒီတိုင္းလို႔ မျဖစ္ဘူး
အဲ့ေကာင္က ႏွလံုးေရာဂါ႐ွိတယ္ ဒီတိုင္းဆို ေသသြားလိမ့္မယ္ "
ေျမျပင္ေပၚတြင္လဲက်ေနသာ မင္းသက္ေဝ အားၾကည့္ကာ ထက္ျမက္ ေျပာလိုက္သည္။
" အဲ့ေတာ့ မင္းကဘယ္လိုလုပ္ခ်င္လို႔လဲ ...
ေဆးရံုေခၚသြားၿပီး ကြၽန္ေတာ္တို႔ထိုးလိုက္လို႔သတိေမ့သြားတာပါဆိုၿပီး သြားေျပာမလို႔လား "
" မင္းသက္ေဝ အိမ္လိပ္စာ မင္းသိတယ္ မဟုတ္လား "
" ငါ့အမသြားေနက် သူ႔သူငယ္ခ်င္းအိမ္မဟုတ္လား "
" ေအး မင္းသိရင္လည္း တကၠစီငွါးၿပီး သူ႔ကို တကၠစီေပၚတင္ေပးလိုက္ "
ကမ္းနားလမ္းေပၚမွ တကၠစီတစ္စီးအား ႐ႈိင္းေနလ တားလိုက္၏။
" ဦးေလး ...
ဒီမွာေလ ကြၽန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းဝိုင္းထိုးခံရလို႔ သတိေမ့ေတာ့မယ္ဗ် ...
အဲ့တာ ဒီအိမ္လိပ္စာအတိုင္း သြားပို႔ေပးပါဗ်ာ ... ကြၽန္ေတာ္သူငယ္ခ်င္းကိုဝိုင္းထိုးတဲ့ေကာင္ေတြကို ဖမ္းရဦးမွာမို႔ ကူညီေပးပါဗ်ာ ... "
ကလိမ္ကက်စ္ က်၍ တကၠစီေမာင္းသည့္ဦးေလးႀကီးအားက္ဆံပိုေပးကာ မင္းသက္ေဝ အားတကၠစီေပၚတင္ေပးလိုက္ေလသည္။
" ႐ႈိင္းေနလ ဒီDiary စာအုပ္ကို မင္းဘာလုပ္မွာလဲ "
ခဏၾကာေတာ့ ထက္ျမက္ မွေျမၾကီးေပၚတြင္က်ေနသာ မင္းသက္ေဝ Diaryစာအုပ္ေလးအားေကာက္၍ ႐ႈိင္းေနလ အားလွမ္းေမးပါ၏။
" ဘယ္အခ်ိန္႐ွိၿပီလဲ ထက္ျမက္ "
" 9နာရီ ခြဲေနၿပီ "
" ငါ့ကို အဲ့Diary စာအုပ္ေပး "
ထက္ျမက္ လက္ထဲမွ Diaryစာအုပ္အားယူလိုက္ကာ တကၠစီ ငွါး၍ ေသြးသစ္တို႔ဆီထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။
( 23.5.2017 )
မင္းသက္ေဝ ၾကမ္းျပင္၌ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်မိသည္။ လြန္ခဲ့၆ႏွစ္ကအျဖစ္အပ်က္ေတြက မင္းသက္ေဝ အားတကယ္ပင္ ေ႐ွာ့ခ္ရေစပါသည္။
သူ႔ေ႐ွ႕တြင္ထိုင္ကာ ငိုေနေသာ ေသြးသစ္ အားၾကည့္၍ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိသည္။ ရယူလိုျခင္းမ႐ွိတဲ့အခ်စ္မို႔ ေသြးသစ္အားေပ်ာ္ေစခ်င္ခဲ့တာပါ ... အခုေတာ့ သူ႔ေၾကာင့္ ေသြးသစ္ငိုေနရ၏။ မြန္းၾကပ္လာေသာ ရင္အစံုအား လ်စ္လ်ဴ ႐ႈ႕ကာ ေသြးသစ္ ထံစာပို႔လိုက္သည္။
" ေသြးသစ္ ... ငါ့Diary စာအုပ္ေလး မင္းဆီမွာလား ... "
မင္းသက္ေဝ ထပ္ပို႔လိုက္ေသာစာအား ဖတ္၍ ေသြးသစ္ အံ့ၾသသင့္မိသည္။
" မင္းသက္ေဝ ... မင္း ...
မင္း ျပန္မွတ္မိလာၿပီလား
ဟုတ္တယ္ ... ငါ့ဆီမွာ ...
မင္းDiary စာအုပ္ေလးက ငါ့ဆီမွာ ...
အဲ့ေန႔ကပဲ ငါ့ကို ႐ႈိင္းေနလ လာေပးသြားတာ
အစက ေတာ့သူေျပာတာငါမယံုခဲ့ဘူး ...
သူမင္းကို တကယ္ထိုးခဲ့လိမ့္မယ္လို႔မထင္ခဲ့ဘူး "
" ကိုယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ ...
မင္းနဲ႔ ႐ႈိင္းေနလ ျပႆ နာျဖစ္သြားဖို႔မရည္ရြယ္ခဲ့ပါဘူး "
" မဟုတ္ဘူး မင္းသက္ေဝ ...
႐ႈိင္းေနလ ကငါ့ကိုအစကတည္းႀကိဳက္ခဲ့တာမွမဟုတ္တာ ... အဲ့ေန႔မင္းမတားလည္း သူငါ့ကိုျဖတ္မွာ ...
ၿပီးေတာ့တကယ္ ေတာင္းပန္ရမည့္သူက ငါပါ ... ငါေၾကာင့္မင္းအခုလိုျဖစ္ရတာ ... ငါေတာင္းပန္တယ္ "
ေတာင္ပန္ေနေသာ ေသြးသစ္ ကိုၾကည့္ကာ မင္းသက္ေဝ , ေသြးသစ္နားသို႔သြား ပုခံုးေလးအားဖတ္၍ ႏွစ္သိမ့္ေပးမိသည္။
( A.N
မင္းသက္ေဝ ထိလို႔ ကို္င္လို႔ရတာ သူမွတ္မိေနခဲ့တဲ့ ေသြးသစ္၊ ေသြးသစ္ေပးခဲ့တဲ့ေဘာပင္ နဲ႔ ေသြးသစ္ပံုေလးေတြ႐ိုက္ထားတဲ့ မင္းသက္ေဝရဲ႕ ဖုန္းပဲ႐ွိပါတယ္ )
မျမင္ရေသာ္လည္း သူ႔ပုခံုးအားဖက္လိုက္သည့္ အထိအေတြ႔အား ေသြးသစ္ ခံစားမိပါသည္။
" ကိုယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ မင္းကို မ်က္ရည္က်ေစမိလို႔"
စာမပို႔ဘဲ ေဘးနားမွစကားလာေျပာသြားသည္က မင္းသက္ေဝ၏ အသံပဲျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။
" ငါမင္းအသံကိုၾကားရတယ္ မင္းသက္ေဝ "
" ဟုတ္ပါလိမ့္မယ္ ... ကိုယ္မင္းနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ အရာေတြပဲ ထိေတြ႔ကိုင္တြယ္ခြင့္ရတယ္ဆိုေတာ့ ..."
" မင္းသက္ေဝ ... ငါမင္းကို ေျပာစရာ႐ွိတယ္ ...
မင္း မေသေသးဘူး မင္းသက္ေဝ "
ေမ်ွာ္လငြမထားေသာစကားမို႔ မင္းသက္ေဝ အလြန္ပင္အံ့ၾသသင့္မိသည္။
" မင္းမိသားစုက မင္းကိုႏိုင္ငံျခားမွာ ေဆးကုေပးေနတာ ...
မင္းသတိျပန္မလည္လာတာ ၆ႏွစ္႐ွိၿပီ မင္းသက္ေဝ "
" ဘယ္လို ... ကိုယ္သတိမရတာ ၆ႏွစ္႐ွိၿပီ ... ၿပီးေတာ့ကိုယ္မေသေသးဘူးေပါ့ "
" ဟုတ္တယ္ ... အဲ့တာေၾကာင့္ မင္းကို ငါလာ႐ွာတာ "
" ကိုယ္ျပန္မသြားခ်င္ေတာ့ဘူး ေသြးသစ္ ...
မင္းအနားမွာပဲ ဒီအတိုင္းေလး ေနခ်င္တယ္ "
" မင္းျပန္သြားရမယ္ မင္းသက္ေဝ ...
ငါ့ကိုခ်စ္ရင္ မင္းျပန္သြားရမယ္ "
" အကယ္၍ ကိုယ္သတိျပန္ရလို႔ မင္းကို မမွတ္မိေတာ့ရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ "
" ဒီေျခာက္ႏွစ္လံုးလံုးေတာင္ မင္းမွတ္မိေနေသးတာပဲ ... ငါယံုတယ္ မင္းငါ့ကို ေသခ်ာေပါက္မွတ္မိမွာ ...
ုၿပီးေတာ့ ... ေသခ်ာေပါက္ ငါမင္းကို ေစာင့္ေနမွာ ...
အဲ့တာေၾကာင့္ မင္းျပန္သြားရမယ္ "
ကတိေပးသလို ေျပာလာေသာ ေသြးသစ္အားၾကည့္၍ မင္းသက္ေဝ ျပံဳးမိပါသည္။
" ေသြးသစ္ မင္း ကို္ယ့္ကို ခ်စ္တယ္ မဟုတ္လား "
ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာၿပီးေနာက္ ဒီေမးခြန္းကို ေသြးသစ္
အား မင္းသက္ေဝ ေမးျဖစ္ပါသည္။
" မင္းျပန္သြားၿပီးရင္ ငါမင္းကိုေျဖမယ္ "
" ဟုတ္ၿပီ ... ကိုယ္ျပန္သြားမယ္ ...
ၿပီးေတာ့ မင္းဆီက အေျဖကို ေသခ်ာေပါက္ျပန္လာေတာင္းမယ္ "
" အင္း ... ငါမနက္ျဖန္ အမေမသက္ကို ေဇနိုင္ကတစ္ဆင့္ ဆက္သြယ္ၾကည့္မယ္ ...
မင္း အမဆိုေတာ့ သူမင္းကို ျပန္ေခၚသြားလို႔ ရမွာပါ ...
ဟိုတစ္ေလာကေတာ့ ဒီကိုျပန္လာတယ္ ၾကားတယ္ ... အခုျပန္သြားၿပီဆိုေတာ့ ဒီကိုေရာက္ဖို႔ ရက္နည္းနည္းေလာက္ၾကာမယ္ထင္တယ္ "
" ရပါတယ္ ... ခ်စ္ေသြး နဲ႔ရက္နည္းနည္းေလာက္ထပ္ေနရဦးမွာဆိုေတာ့ ပိုေကာင္းတာေပါ့ "
" ဟမ္ ... မင္း ငါ့ကို ဘယ္လိုေခၚလိုက္တယ္ "
" ခ်စ္ေသြး ... ကိုယ္ခ်စ္တဲ့ ေသြးသစ္မို႔ ခ်စ္ေသြး ... "
တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္မျမင္ရေပမယ့္ ဒီအခိုက္အတန္႔ေလးမွာေတာ့ ႏွစ္ေယာက္လံုးရယ္ေနၾကမယ္ဆိုတာေတာ့ ေသြးသစ္ အတတ္ေျပာႏိုင္ပါသည္။
( 31.8.2019 )
" ေသြးသစ္ေရ ... ေသြးသစ္ "
ျခံေ႐ွ႕မွအသားကုန္ေအာ္ေခၚေနေသာ ေဇႏိုင္ေၾကာင့္ ေသြးသစ္ အိမ္ထဲမွ အျမန္ေျပးထြက္မိသည္။
" အျမန္လာပါဟ ... ဒီမွာမႏိုင္ေတာ့ဘူး "
" ေအးေအး ... လာၿပီ လာၿပီ ..."
အထုပ္ေတာ့ အမ်ားႀကီးျဖင့္မႏိုင္မနင္းျဖစ္ေနေသာ ေဇႏိုင္ထံမွ အိတ္တစ္ခ်ိဳ႕အား ေသြးသစ္လွမ္းယူလိုက္သည္။
" ဒီေလာက္အမ်ားႀကီး ဘာလုပ္ဖို႔ဝယ္လာတာလဲ "
" လက္ဖြဲ႔ေလ ... "
" လက္ဖြဲ႔ ... ဘာလက္ဖြဲ႔တုန္း ေဇႏိုင္ "
" ေၾသာ္ ... couple shirtေတြ မုန္႔ေတြ အေအးေတြပါ ... "
" မဟုတ္ဘူးေလ ငါေမးတာက ဘာအတြက္လက္ဖြဲ႔တာလဲလို႔ ေမးတာ "
" မၾကာခင္ သိလာမွာေပါ့ကြာ ...
အခုေတာ့ ငါျပန္ဦးမယ္ ... ငါ့ခ်စ္ခ်စ္ေလးနဲ႔ခ်ိန္းထားလို႔ "
" ေအးပါကြာ ... ျပန္ ျပန္ ... "
လက္ဖြဲ႔ဟုဆိုကာ ပစၥည္းမ်ားဝယ္လာေသာ ေဇႏိုင္အား ေသြးသစ္နားမလည္ေသာ္လည္း အလကားရမည္ဆိုေတာ့ ပစၥည္းမ်ားအား ယူထားကာ ေဇႏိုင္အား ျခံဝသို႔လိုက္ပို႔ေပးလိုက္ပါသည္။
ဘာလိုလိုနဲ႔ သူထြက္သြားတာ ႏွစ္ ႏွစ္ေတာင္႐ွိေတာ့မယ္ ... ေမ့သြား၍ ျပန္မလာတာလား မသိေပမယ့္ ... ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ သူ႔ကိုအေျဖေပးဖို႔ေစာင့္ေနဆဲပါ။
မင္းသက္ေဝ ျပန္မွတ္မိၿပီးေနာက္ေန႔တြင္ ေဇႏိုင္ မွတစ္ဆင့္ အမေမသက္ထံသို႔ဆက္သြယ္၍ ရခဲ့သည္။ အမေမသက္က ၾကားၾကားခ်င္းေတာ့မယံုေပမယ့္ ၃ရက္ေလာက္ေနေတာ့ အိမ္သို႔ေရာက္လာပါ၏။ မင္းသက္ေဝ႐ွိေၾကာင္း သက္ေသအေထာက္အထားျပခိုင္းကာ ေသခ်ာၿပီဆိုမွ မင္းသက္ေဝ အားျပန္ေခၚသြားပါသည္။ ဖုန္းႏွင့္ ေဘာပင္ေလးပါထည့္ေပးလိုက္တာေၾကာင့္ ေသြးသစ္တြင္ မင္းသက္ေဝ ၏Diary စာအုပ္ေလးသာက်န္ခဲ့ပါသည္။ ထိုေန႔မွစ၍လည္း For You ဆိုေသာ accေလးမွ မင္းသက္ေဝ ထံစာမလာေတာ့တာ ျဖစ္သည္။
( A.N
ဝိညာဥ္ သရဲေတြကို နာမည္ေခၚၿပီး ေတာ့ အစီအရင္နဲ႔ ေခၚသြားလို႔ရတယ္ စာေရးသူ ငယ္ငယ္ကၾကားဖူးပါတယ္ ☺ ... အဲ့တာေၾကာင့္ မင္းသက္ေဝ ကိုလည္း သူ႔အမက အဲ့လိုမ်ိဳးေလးေခၚသြားခဲ့တာပါ )
ေဇႏိုင္ထြက္သြားေသာလမ္းေလးအားၾကည့္ကာ ေသြးသစ္ေတြးေနမိသည္။ ဝဲလာေသာ မ်က္ရည္တို႔ကလည္း အလိုက္ကန္းဆိုး မသိစြာ က်လာပါ၏။
ခဏၾကာမွသာ ျခံတံခါးအားပိတ္ကာ အထဲသို႔ျပန္ဝင္လာလိုက္သည္။ အထဲေရာက္ေတာ့ ေဇႏိုင္ ဝယ္လာေပးေသာ ပစၥည္းမ်ားအား ထုတ္ၾကည့္ေနမိသည္။ ပစၥည္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက couple thingsမ်ား မုန္းမ်ားႏွင့္ အေအးမ်ားပင္။
ေတာင္!
ပစၥည္းေတြထုတ္ၾကည့္ေနတုန္း ေဘးနားခ်ထားေသာ ဖုန္းမွ စာေလးတစ္ေစာင္ဝင္လာ၏။ ကိုယ္မသိေသာ ဖုန္းနံပါတ္တစ္ခုပင္ ... စာအားဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ...
" ေသြးသစ္လား ... "
စာေလးအားဖတ္ၿပီးေနာက္ ေသြးသစ္ အံ့ၾသမိေသာ္လည္ မယံုရဲပင္။
" ေသြးသစ္ ... ေသြးသစ္ "
ဝင္လာေသာ စာအားၾကည့္၍ အံၾသေနတုန္း႐ွိေသး ျခံေ႐ွ႕မွေခၚသံထြက္လာ၏။
ဒီေကာင္ ေဇႏိုင္ ဘာက်န္ခဲ့ျပန္ၿပီလဲမသိဘူး ...
" လာၿပီဗ်ိဳ႕ ... လာၿပီ "
ျခံထဲသို႔ အျမန္သြားကာၾကည့္မိေတာ့ ျခံေ႐ွ႕၌ ရပ္ေစာင့္ေနသူက အသားျဖဴျဖဴ အရပ္႐ွည္႐ွည္ ႏွင့္ လည္ပင္းအလည္အတည့္တည့္၌ မွဲ႔ေလးႏွင့္ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ ... ။
ေသြးသစ္ ေၾကာင္အကာ ရပ္ၾကည့္ေနမိသည္။ ခဏၾကာေတာ့ ထိုေကာင္ေလး က မ်က္ႏွာတြင္အုပ္ထားေသာ mask အားခြၽတ္ကာ ...
" ခ်စ္ေသြး ... ကိုယ့္ကို တံခါးမဖြင့္ေပးဖူးလား "
********* FOR YOU *********
- THE END -
ပထမဆံုးေရးတဲ့ one shotေလးမို႔ လိုအပ္ခ်က္မ်ား႐ွိရင္ အားမနာတမ္းေထာက္ျပေပးႏိုင္ပါတယ္႐ွင္ ... ။
စာဖတ္သူတစ္ေယာက္စီတိုင္းကို ေက်းဇူးတင္လ်က္ . . .
#June
#JustWriteIt
by Author PsychoJune16
Unicode**
ကျွန်တော့်နာမည် သွေးသစ် ။ ကျွန်တော်လူတစ်ယောက်ကို လိုက်ရှာနေခဲ့တာ အတော်ကြာပြီ . . .ကျွန်တော်အခုသွားမည့်နေရာလေးက သူရှိရာပါ ၊
မသေချာပေမယ့် မျှော်လင့်ချက်တော့အပြည့်ပါပဲ ...။
လွန်ခဲ့တဲ့ ၅ရက်နေ့ ညက ကျွန်တော့်ဆီကို စာတစ်စောင်ရောက်လာတယ်။
" သွေးသစ်လား "
Facebookသုံးနေစဉ် ဝင်လာသော messageလေးက ကိုယ်မသိသော Accတစ်ခုကဖြစ်သည်။ သူငယ်ချင်းမဟုတ်လျှင် စာမပြန်တတ်သည်က ငယ်ငယ်တည်းကအကျင့်တစ်ခုပင်။ ထို့ကြောင့် ပေါ်လာသောNotiလေးအားဖျက်ကာ Facebookပြန်သုံးနေလိုက်သည်။
ခဏလောက်သုံးပြီးအချိန်ကြည့်လိုက်တော့ ည11နာရီတောင်ခွဲနေလေပြီ။ မနက်စောစောသွားစရာရှိတာမို့ ဖုန်းပိတ်ကာ သွေးသစ် အိပ်ယာဝင်လိုက်သည်။
လှောင်ပိတ်နေတဲ့ အိမ်ကြီးထဲက ကောင်လေးတစ်ယောက် ... ၊ မျက်နှာကို သေချာမမြင်ရသော်လည်း သူ့ကိုစိုက်ကြည့်နေတဲ့ ခပ်မည်းမည်းမျက်ဆံတွေက တစ်စုံတစ်ခုကိုမျှော်လင့်နေသည့်နှယ်။ ခေါင်းတွင်သွေးတို့ တစက်စက်ကျလျက်ပင်။ ကြည့်နေရင်းပဲ ဝေးဝေးသွားသည့်ကောင်လေး ... မပီမပင်ကြားနေရသော စကားသံတို့နှင့်အတူ နောက်ဆုံးတွင် ကောင်လေးသည် အမှောင်ကမ္ဘာထဲသို့ ဝင်ရောက်ပျောက်ကွယ်သွားသည်။
" သွေးသစ် ... သွေးသစ် ...
သားရေ ထတော့လေ ၊ ကျောင်းဆရာကန်တော့ပွဲ
ရှိတယ်ဆို "
အခန်းဝမှ အမေ့အသံကြား၍ သွေးသစ် လန့်နိုးလာသည်။
ဘယ်လိုအိပ်မက်မျိုးပါလိမ့် ၊ သူတစ်ခါမှ ဒီလိုအိပ်မက်မျိုးမမက်ဖူးပါ။
" သွေးသစ် ... သားရေ "
" ဟုတ်ကဲ့ အမေ ... သားနိုးပြီ "
" အေး အေး "
ပြန်ဖြေသံကြားမှ အမေလှည့်ပြန်သွားပုံရသည်။ သွားစရာတွေ ၊ ပြင်စရာတွေကလည်း ရှိသေးတာမို့ အိပ်မက်အကြောင်းကို သွေးသစ် ရှည်ရှည်ဝေးဝေး မတွေးဖြစ်တော့ပါ။ နာရီကိုကြည့်လိုက်တော့လည်း ၆နာရီ ထိုးနေပြီမို့ လုပ်စရာရှိတာ အမြန်လုပ်ရသည်။
ဒီနေ့သည် ရန်ကုန်တက္ကသိုလ် အင်္ဂလိပ်စာ ဋ္ဌာနမှကျောင်းသားကျောင်းသူဟောင်းများစု၍ ဆရာကန်တော့ပွဲကျင်းပသည့်နေ့ဖြစ်သည်။ သွေးသစ်သည် ကျောင်းတုန်းက အတန်းရဲ့ ECဖြစ်ခဲ့သည့်အလျောက် ဒီနေ့ပွဲကိုလည်း သူ့ကိုတာဝန်ယူကာကျင်းပစေသည်။
အားလုံးပြင်ဆင်ပြီးတော့ ကန်တော့ခြင်း အနည်းငယ်အားကားပေါ်တင်၍ အိမ်မှထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။
" Hello ... ဇေနိုင်လား "
" အေး ပြော သွေးသစ် "
" မင်း ကန်တော့ခြင်းတွေယူလာဖို့ မမေ့နဲ့နော် "
" အေးပါကွ ၊ ငါအခုလမ်းမှာ ထွက်လာနေပြီ "
" အေးအေး အဲ့ဆိုဒါပဲ ငါတို့ကျောင်းရောက်မှတွေ့မယ်"
သူငယ်ချင်းဇေနိုင်အား ကန်တော့ခြင်းများ မေ့မကျန်အောင် ဖုန်းဆက်သတိပေးပြီးနောက် သွေးသစ် ကားလေးက ရန်ကုန်တက္ကသိုလ်ရှိရာသို့ မောင်းနှင်သွားတော့သည်။
" ဟယ် ... သွေးသစ် ငါတို့မတွေ့တာကြာပြီနော် "
နောက်မှနှုတ်ဆက်သံကြား၍ လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ သူငယ်ချင်းမ ကလျာ ...
" ကလျာ ... အေးဟာ မတွေ့တာတောင်ကြာပြီ ... နင်ကတော့အရင်လို လှနေတုန်းပဲနော် "
" အံမယ် ... နင်ကကော ဘာထူးလဲ အရင်လိုအပြောကောင်းတုန်းပဲ "
ဆရာကန်တော့ပွဲမစခင် သူငယ်ချင်းများနဲ့ စကားပြောရတာ ပျော်စရာပင်။ မတွေ့တာကြာပြီမို့ ပြီးသည့်အခါ အကုန်လုံးစု၍ ရွှေကောင်း ဟော့ပေါ့ သွားစားဖြစ်သည်။
" ဟဲ့ ဇေနိုင် .... ငါတို့နှစ်က လာတဲ့သူနည်းသလိုပဲနော် "
" အေးဟာ ... ကျောင်းပြီးတော့ ငါတို့လဲ အဆက်အသွယ်ပြတ်ကုန်တာ ... အချို့သူငယ်ချင်းတွေက ရှာမရတော့လို့ "
" ဟုတ်လား ... မလာတာ ဘယ်နှစ်ယောက်လောက်ရှိလဲ "
" ၄ယောက် ၉ယောက် ... ၁၅ယောက်လောက်တော့ရှိတယ် "
ဇေနိုင်က တွက်တွက်ဆဆဖြင့် ကလျာတို့ အုပ်စုအားပြန်ဖြေသည်။ သူတို့အုပ်စုကလည်း ခေါင်းတငြိမ့်ငြိမ့်ပင် . . .။
" အော် မေ့နေတာ ... ဟိုတစ်ယောက်လည်း မလာဘူး "
" ဘယ်တစ်ယောက်လဲ "
" ဟိုတစ်ယောက်လေဟာ ... နင်တို့မိန်းကလေးတွေအသည်းစွဲပဲလေ ... ဖြူ ပတ်ဖြူ လျော်နဲ့ အရပ်ကလည်းရှည်တယ်လေ ... ပြီးတော့ အနေလည်းအေးတယ်လေဟာ "
" မင်းသက်ဝေ ကိုပြောတာထင်တယ် "
မင်းသက်ဝေ ဆိုသောနာမည်ကိုကြားတော့ သွေးသစ် နှလုံးသားက ငြိမ့်ငြိမ့်လေးလှုပ်ခတ်လာပါ၏။ မတွေ့ရသည်မှာ နှစ်အတော်ကြာပြီဖြစ်သည် ... သည်နှစ်အတောအတွင်းမှာလည်း သူနဲ့ပတ်သက်သမျှအား သွေးသစ်စုံစမ်းခဲ့ပါသည် ... ဘယ်ကိုများပျောက်သွားလဲ မသိပါ။
" အံမယ် ... ကလျာတို့ကဒါကျတော့မှတ်မိတယ်တော့"
ကလျာ့ ဘေးမှ စုသွယ်က ကလျာ့ပုခုံးအား ဖတ်ခနဲရိုက်ကာ စနောက်လေသည်။ မိန်းကလေးများသည့် ဝိုင်းမို့ တစ်ယောက် 'စ' တော့ ကျန်တဲ့မိန်းကလေးများကပါ ဝိုင်း 'စ' ကာ သွေးသစ်တို့ သူငယ်ချင်းအုပ်စု ဆူညံသွားလေသည်။
ဟုတ်ပါသည် ... သူက မိန်းကလေးများကြားရေပန်းစားသည့် လူတစ်ယောက်ပင် ။ မိန်းကလေးတိုင်းက သူ့ဆို တိမ်းညွှန့် ချင်ကြသည်။ သို့သော် သူကတော့ အတော်ကို တုံးအ ကာ အနေအေးလှသည်။ မိန်းကလေးများနဲ့အရောတဝင်လည်း မရှိ။ သူ့အကြောင်းတွေးလျှင် သွေးသစ် ကိုယ့်ကို ဒေါသထွက်ရသည်။ ကိုယ့်အပေါ်မေတ္တာသက်ဝင်နေတဲ့ လူတစ်ယောက်ကိုတောင်သတိမထားမိရလားဟုဆိုတာ သတ်ပစ်ချင်သည်။ အခုသူဘယ်တွေများရောက်နေပါလိမ့် ...။
သူငယ်ချင်းတွေစုလည်ပြီး အိမ်ပြန်ရောက်တော့ အတော်ပင်နောက်ကျနေလေပြီ။ ခြေလက်ဆေးကာ အဝတ်အစားလဲပြီးနောက် ဖုန်းဖွင့်၍ Facebookတွင် တင်ထားသော ဆရာကန်တော့ပွဲမှ ပုံများကို ပြန်ကြည့်နေမိသည်။
သိပ်မကြာပေ messengerမှစာတစ်စောင်ဝင်လာသည်။ မနေ့Accountပင်ဖြစ်သည်။ profileပုံဝင်ကြည့်တော့လည်း blackချည်းသာ။ နာမည်ကြည့်တော့လည်း For Youတဲ့။ ပို့သည့်စာမှာလည်း မနေ့ကအတိုင်း 'သွေးသစ်လား' ပင်ဖြစ်သည်။
" ဘယ်သူလဲ "
စာပြန်လိုက်တော့ ချက်ချင်းseenပြသွားကာ ပြန်ပို့သည့်စာက ...
" သွေးသစ်လား " ပင်။
ဒီကောင်ဘာလဲဟ ၊ ကြောင်ကြောင်တောင်တောင်နဲ့။ သွေးသစ်ရှည်ရှည်ဝေးဝေးစဉ်းစားမနေပဲ Accountအား block ပစ်လိုက်သည်။ မနက်ဖြန်အလုပ်သွားစရာရှိသေးသည်မို့ ဖုန်းပိတ်ကာ သွေးသစ် အိပ်ယာဝင်ခဲ့လိုက်သည်။
နောက်နေ့အလုပ်က ပြန်လာတော့လည်း ခြေလက်ဆေးပြီးနောက် သွေးသစ် ဖုန်းသုံးဖြစ်သည်။
" သွေးသစ်လား "
Messageဝင်လာသော Account နာမည်ကြည့်လိုက်တော့ For Youတဲ့။ ဒီ Accountကို မနေ့ကသူသေချာblockခဲ့တာပါ ... block listထဲဝင်ကြည့်တော့ ထို Account လေးရှိမနေတော့။
" ဟုတ်တယ် ဘာလုပ်မို့လဲ "
Seenပြသွားပြီး တော်တော်နှင့် စာပြန်မလာပါ ၊ ခဏကြာတော့ စာထပ်ပို့လာသည်။
" ကျွန်တော့်ကိုသိလား "
" မသိဘူး "
ကြောင်တောင်တောင်မေးခွန်းများကို ဖြေရတာ သွေးသစ် စိတ်တော့သိပ်မရှည်ပါ။
" ကျွန်တော် သွေးသစ် ကိုအရမ်းတွေ့ချင်တယ် "
" ငါတော့ မတွေ့ချင်ဘူး "
ဘုနဲ့ဘောက် ပြန်ဖြေလိုက်တော့ seenပြပြီး စာထပ်မပို့တော့ပေ။ လိုင်းပိတ်ပြီး အိပ်မယ်ကျန်တော့ သူ့ဆီက စာတစ်စောင်ထပ်ဝင်လာပြန်သည်။
" ကျွန်တော် သွေးသစ်ကို မြင်ဖူးချင်တယ် "
" မင်းဘယ်သူလဲ ဘာလို့ငါ့ကို အဲ့တာတွေ လာပြောနေတာလဲ "
" ကျွန်တော် ဘယ်သူလဲ . . .
ကျွန်တော် မသိဘူး "
ဒီကောင်ဘာအကွက်တွေ လာခင်းနေတာလဲဟ ... တွေ့မယ် ... ။
" ဟေ့ကောင် မင်းအကွက်တွေ ရိုးနေပြီ ၊ ကြောင်တောင်တောင် လာမလုပ်နဲ့ ငါမိန်ကလေးမဟုတ်ဘူး ... ယောကျာ်းလေး "
" ကျွန်တော်ကြောက်တယ်
ကျွန်တော် အမှောင်ကြောက်တယ် . . . "
ဟင်! နောက်ထပ်ပို့သော စာကိုဖတ်ကာ သွေးသစ် ကြောင်သွားရသည်။
" အမှောင်ကြောက်ရင် မီးဖွင့် ၊ ပေါက်ကရတွေ လာမပြောနဲ့ "
" ကျွန်တော့်ကို ကူညီပါ ... ကျွန်တော့်ကို လာခေါ်ပါတော့ သွေးသစ် ရယ် ၊
ကျွန်တော် ဒီမှာ မနေချင်တော့ဘူး "
ထပ်ပို့လာသော စာလေးကြောင့် သွေးသစ် စနောက်ချင်စိတ်ပေါ်လာရသည်။
" မနေချင်ရင် ထွက်သွားလေ "
" ကျွန်တော်ထွက်လို့မရဘူး ၊ ကျွန်တော့်ကိုကယ်ပါ "
" မကယ်ပါဘူး ၊ မင်းက သရဲ ဖြစ်နေရင် ဘယ့်နှယ့်လုပ်မလဲ "
" သရဲ . . ."
" အင်း ဟုတ်တယ် "
စာပြန်မလာတော့ပေ ၊ သူ 'စ' တာကြမ်းသွားလို့များလား ... မပြန်တော့ဘာဖြစ်လဲ ၊ သူအိပ်ရတာပေါ့။
Messenger မှပြန်ထွက်မည် အလုပ် ...
" ဟုတ်တယ် ... သွေးသစ် ပြောတာမှန်တယ် ၊ ကျွန်တော် သရဲဖြစ်နေတာ ထင်တယ် "
သူနောက်ဆုံးပို့လိုက်သောစာက သွေးသစ် ကို လန့်ဖြန့်စေသည်။ သွေးသစ် စောင်ကိုခေါင်းမြီးခြုံကာ ဘာမှမစဉ်းစားဘဲ ဖုန်းကို အဝေးသို့ ပစ်ထုတ်လိုက်သည်။ သွေးသစ် ကျန်တဲ့အရာတွေတော့ မကြောက်ပါ ... ဒါပေမဲ့ သရဲကိုတော့ အသေကြောက်သည်။ သူ 'စ' သည်ဖြစ်စေ ၊ မ 'စ' သည်ဖြစ်စေ ... အဲ့လိုပြောခြင်းက သွေးသစ်ကို အတွေးများစေကာ ကြောက်လန့်စေပါသည်။
" သွေးသစ် ကျွန်တော့်ကိုကယ်ပါ ...
ကျွန်တော် ဒီမှာ မနေချင်တော့ဘူး ...
ကျွန်တော် အမှောင်ကြောက်တယ် ကျွန်တော့်ကိုကယ်ပါ "
အမှောင်ထဲမှ နီးလာလိုက် ဝေးသွားလိုက် နှင့် သွေးသစ်ကို အော်ခေါ်နေသော ကောင်လေးတစ်ယောက် အသံ။
" မကယ်ဘူး ... ငါမင်းကို မကယ်ဘူး ...
သွား ငါ့နားမလာနဲ့ ... "
အော်ရင်းဟစ်ရင်းပင် သွေးသစ် လန့်ဖြန့်ကာ နိုးလာရသည်။
နောက်နေ့မနက်အလုပ်ရောက်တော့ ညကအိပ်မက်ကြောင်းကို သွေးသစ် စဉ်းစားမိသည်။ ထိုကောင်လေးက မည်သူနည်း။ ဘာလို့messengerမှာ စာပို့သောတစ်ယောက်နှင့် ဆင်တူရသနည်း။ မေးခွန်းပေါင်းများစွာက သွေးသစ် ရဲ့သိချင်စိတ်ကို လှုံ့ဆော်ပေးနေသည်။
" ဟေ့ကောင် သွေးသစ် ...
ဘာတွေစဉ်းစားနေတာလဲ "
ဇေနိုင် သူ့ကိုပုခုံးလာပုတ်မှ သွေးသစ် ရဲ့အတွေးစများပြတ်တောက်သွားရသည်။
" ဘာမှမဟုတ်ရင်လည်း နေ့လည်စာသွားစားမယ် ... လိုက်မှာလား "
" အင်း လိုက်မယ် "
ဇေနိုင်နှင့် သူက ငယ်ပေါင်းကြီးဖော်တွေပင် ၊ သူငယ်တန်းမှ အထက်တန်းထိ အတူတူတက်ခဲ့သည့်အလျောက် တက္ကသိုလ်တက်သည့်အခါလည်း မေဂျာတူတူပင်။ ကျောင်းပြီးသည့်အခါတွင်လည်း companyတစ်ခုတည်းတွင် အတူတူအလုပ်ဝင်ဖြစ်ခဲ့ကြသည်။ နည်းနည်းတော့ ကြောင်တတ်ပေမယ့်လည်း ချစ်ဖို့ကောင်းသော သူ့သူငယ်ချင်းလေး ဇေနိုင်ပါပင်။
" အော် ... ငါမင်းကို ပြောရဦးမယ် သွေးသစ် "
" အင်း ပြော "
" ငါမနေ့က မင်းသက်ဝေ အမနဲ့တွေ့တယ် "
" ဘယ်လို ... မင်းသက်ဝေ အမ ... ဟုတ်လား "
မင်းသက်ဝေ နှင့်ပတ်သက်သော သတင်းကြားရလျှင်ပင် သွေးသစ် စိတ်လှုပ်ရှားနေရသည်။ သူ့ရဲ့ သတင်းကတောင် ကျွန်တော့်ကို အဲ့လိုပြုစားနိုင်တာပါ ... ။
" အင်း ဟုတ်တယ် ... "
" သူ့မှာ အမရှိတယ်ပေါ့ "
" ရှိတယ်လေကွာ ... ကျောင်းတက်တုန်းက Chemistry မေဂျာနောက်ဆုံးနှစ်က Queen အမလေ ... အဲ့တာ သူ့အမပေါ့ကွ "
" အော် ... အဲ့တာသူ့အမလား "
" အေး ဟုတ်တယ် အဲ့တာသူ့အမ ... ဒါပေမဲ့ငါအခုပြောမှာ သူ့အမအကြောင်း မဟုတ်ဘူး ... မင်းသက်ဝေအကြောင်း "
" မင်းသက်ဝေအကြောင်း ... "
" ဟုတ်တယ် ... အဲ့ကောင် ဆေးရုံမှာ သတိမေ့နေတာ ကျောင်းပြီးသွားကတည်းကပဲတဲ့ "
" . . . . . "
သွေးသစ် ပြောစရာစကားမရှိလောက် အံ့သြသွားရသည်။ သူကိုယ့်ကို မတွေ့ရဲ့လို့ အစဖျောက်နေတယ်ပဲ ထင်ခဲ့တာ ... အခုသူက သတိမေ့နေတယ်တဲ့လား ။ ဝမ်းနည်းလာသောခံစားချက်နဲ့အတူ ဆို့နင့်လာသော ရင်အစုံက သွေးသစ်ကို မျက်ရည်ဝဲစေပါသည်။
" ဘယ်ဆေးရုံမှာတဲ့လဲ "
" နိုင်ငံခြားမှာတဲ့ ဟေ့ကောင်ရေ ... "
သူ့အမပြောသွားတာတော့ ဘွဲ့ယူပြီးပြန်လာတဲ့နေ့က မင်းသက်ဝေ အပြင်သွားတယ်တဲ့ ... အိမ်ပြန်လာတော့ ဒဏ်ရာအလိမ်းလိမ်းနဲ့ တစ်ကိုယ်လုံးသွေးတွေချည်းပဲတဲ့ ... အဲ့ကောင်က နဂိုကတည်းက နှလုံးသားရောဂါသည်ဆိုတော့ အိမ်ရောက်ပြီးသိပ်မကြာဘူးမေ့လဲသွားလို့ ဆေးရုံအမြန်ပို့လိုက်ရတယ်တဲ့ကွာ ... နှလုံးကအခြေအနေမကောင်းတာနဲ့ သူတို့နိုင်ငံခြားကို ချက်ချင်းသွားပြီး နှလုံးကိုစက်နဲ့ အစားထိုးလိုက်တယ်တဲ့ ... အဲ့ခွဲစိတ်မှုပြီးကတည်းက မင်းသက်ဝေ အခုထိသတိပြန်မရသေးတာတဲ့ ငါ့ကောင်ရေ ... "
" ဘာ ... မင်းသက်ဝေ ကရန်ဖြစ်လာတာလား "
" ဟုတ်မှာပေါ့ ... ငါဘယ်သိမလဲ "
ဒါဆိုအဲ့နေ့ က ရှိုင်းနေလ တကယ်လုပ်ခဲ့တာပေါ့ ...
တောက် . . .
ရှိုင်းနေလ ... ပြန်တွေ့တဲ့တစ်နေ့ ငါကိုယ်တိုင် မင်းကိုသတ်ပစ်မယ် ။
" သူ သူတို့ မိသားစုကော အခုဘယ်မှာနေကြလဲ "
" သူတို့က သူေဋ္ဌးတွေလေကွာ အကုန်နိုင်ငံခြားကိုလိုက်ပြောင်းကုန်တာ ... သူ့အမေကအရမ်းစိတ်ပူနေလို့တဲ့ ... အေးပေါ့လေ အဲ့ကောင်က အငယ်ဆုံးသားဆိုတော့ အားလုံးကသည်သည်းလှုပ်ကြတာပေါ့ ...
သူ့အမကလည်း ငါ့ကိုပြောပြနေရင်း မျက်ရည်တွေဝဲပြီး မျက်နှာက မကောင်းဘူး "
ချစ်သောသူ၏ သတင်းကြားပြီးနောက် သွေးသစ်၏ စိတ်တို့ အရုပ်ကြိုးပြတ်ဖြစ်ကုန်၏ ... မမျှော်လင့်ခဲ့သော သတင်းပေမို့ စိတ်တို့ကသာမန်ထက်ပို၍ မုန်တိုင်းထန်နေလေသည်။ တွေ့ချင်ပါတယ်ဆိုတောင် သူ့ကိုကျွန်တော်တွေ့ခွင့်မရတော့ပေ ... ကိုယ့်အား အသက်စွန့်ပြီးတောင်ချစ်ခဲ့တဲ့သူက ကိုယ့်ကြောင့်နာကျင်သွားခဲ့ရတယ်တဲ့... တကယ်ကို တုံးအ ခဲ့ပါသော ကျွန်တော်ပါ။
ဇေနိုင်ဆီက စကားကြားပြီးနောက် သွေးသစ်ရဲ့ အကျင့်အတိုင်း ဖုန်းထုတ်ကာ Diaryရေးဖို့ပြင်လိုက်သည်။ အိတ်ထဲထိုးသိပ်ထည့်ထားသော ဖုန်းကိုထုတ်ဖွင့်လိုက်သည်။ ဖွင့်ဖွင့်ချင်းမှာ messengerထဲသို့ တန်းဝင်သွားလေသည်။
ဟုတ်သား သူမနေ့ ဟိုတစ်ယောက်နဲ့စကားပြောရင်းဖုန်းပိတ်လိုက်မိတာပဲ။ ဘာရယ်မဟုတ် ပို့ထားသောစာတွေအား ကြည့်လိုက်မိတော့ မနည်းမနောပင်။
" ကျွန်တော့်ကိုကယ်ပါ သွေးသစ် ...
ကျွန်တော် ဘာမှမမှတ်မိတော့လို့ပါ ...
ကျွန်တော်ဒီထဲမှာ ပိတ်မိနေတာ နှစ်တော်တော်ကြာပါပြီ ... ကျွန်တော်ဒီကို စရောက်တဲ့အချိန်ကတည်းက သွေးသစ် ဆိုတဲ့နာမည်တစ်ခုပဲ ကျွန်တော်မှတ်မိတယ် ... ပြီးတော့ ဘောပင် တစ်ချောင်းနဲ့ ဒီဖုန်းလေးကိုပဲကျွန်တော်ကိုင်လို့ရတယ် ...
ကျွန်တော်စဉ်းသားမိသလောက်တော့ ကျွန်တော့်နာမည်မှာ ... 'မင်း' ပါမယ်ထင်တယ် ...
သွေးသစ် ကျွန်တော့်ကိုကူညီပါ ... ကျွန်တော်ဒီအမှောင်ထဲမှာ မနေချင်တော့တာမို့ ကျွန်တော့်ကို ကူညီပါ ... "
သူပို့ထားသောစာများအား ဖတ်ပြီး သွေးသစ် အံ့သြသွားမိသည် ...
ဘောပင် တစ်ချောင်း . . . ဖုန်းတစ်လုံး . . . ပြီးတော့ကျွန်တော့်နာမည် . . . ပိုသေချာသည်က 'မင်း' ဆိုသော သူရဲ့နာမည်ပင် . . .။
မဖြစ်နိုင်ဘူးဟု တွေးမိသော်လည်း ... ကျွန်တော်ဆိုတာသူနဲ့ ပတ်သက်ရင် အရာအားလုံးကို ယုံချင်နေတဲ့သူပါ။ အကယ်၍ ဒီစာပို့သူသာ မင်းသက်ဝေ ဆိုရင် သူဘယ်မှာရှိနေနိုင်မည်နည်း ... သူပြောသွားသည့် အမှောင်ဆိုတာ ... ဧကန္တ . . .
" ဇေနိုင် ... မင်း မင်းသက်ဝေရဲ့ အရင်အိမ်ဟောင်းလိပ်စာ တောင်းခဲ့လား "
" အေး တောင်းခဲ့တယ်ကွ ... သူတို့က အဲ့အိမ်ရောင်းမယ်လို့ ပြောလို့လေ ... မင်းလည်း အိမ်ဝယ်ဖို့ စုံစမ်းနေတာဆိုတော့ ယူလာခဲ့တယ် "
" ရော့ရော့ ငါ့ကိုလိပ်စာရေးပေး "
ဇေနိုင်အားစာရွက်နှင့် ဘောပင်ပေး၍ လိပ်စာရေးခိုင်းလိုက်သည်။
အလုပ်ကပြန်တော့ သွေးသစ် ထိုလိပ်စာအတိုင်းသွားကြည့်မိသည်။ နှစ်ထပ်တိုက်အိမ်လေးကအနည်းအိုဟောင်းနေသော်လည်း ခြံဝန်းလေးထဲတွင်တော့ ချစ်စဖွယ်ပင် ။ ခြံဝ တွင်ချိတ်ထားသည်က အိမ်ရောင်းမည် ဆိုသောစာတန်းလေး ...။ ကြေညာစာရွက်တွင်ရေးထားသော ဖုန်းနံပါတ်အား ဓာတ်ပုံရိုက်ကာ သွေးသစ်ပြန်လာလိုက်သည်။
မင်းသက်ဝေ ကိုအပြင်မှာရှာမတွေ့မချင်းသွေးသစ် လိုင်းမသုံးပါ။ မင်းသက်ဝေကို အပြင်မှာရှာမတွေ့သည်ထက် ထိုAccပိုင်ရှင်သာ သူထင်သလို မင်းသက်ဝေ သာဖြစ်နေခဲ့ရင် မည်သို့လုပ်ရမည်မသိတာကြောင့်ပင်။ မနက်ဖြန်မှသာ ဟိုအိမ်လေးဆီသွေးသစ်သွားပြန်စုံစမ်းရမည် . . . ပိုက်ဆံတတ်နိုင်လျှင် ဝယ်လိုက်မည်ဟုလည်း ဆုံးဖြတ်ထားသည်။
" လာ သား . . . ခြံထဲဝင်ခဲ့ "
" ဟုတ်ကဲ့ "
" သားတစ်ချက်ကြည့်ကြည့်ပါဦး ကြိုက်တယ်ဆိုမှဝယ်ပါ "
" ဟုတ် ကျွန်တော် သဘောကျပါတယ် "
အိမ်အားသေချာကြည့်ကာ သွေးသစ် ဖြေလိုက်ပါသည်။ ခြံထဲမှာတော့အပင်တွေ အမှိုက်တွေဖြင့်ရှုပ်ပွနေပါ၏ ။ အချို့နေရာတွင် ကြွက်တွင်းများပါ တွေ့ရလေသည်။ ကြည့်ရတာ အိမ်ကိုပြောင်းမလာခင် တစ်ရက်လောက်လူငှါးကာ ကြိုရှင်းခိုင်းထားရမည့်ပုံပင်။
" အမှန်တိုင်း ပြောရရင် သားဆက်သွယ်လာတော့ အဒေါ်ဖြင့် အရမ်းပျော်သွားတာ . . .
ဒီအိမ်ကြီးရဲ့ ပိုင်ရှင်တွေက နိုင်ငံခြားကိုပြောင်းသွားတာလေ ၊
ပြောင်းသွားတဲ့အကြောင်းအရင်းက သူတို့ရဲ့သားအငယ်ဆုံးလေးသေတယ်ဆိုလား ဘာလား အဲ့တာကြောင့်ပြောင်းသွားတယ်လို့ကြားတယ်။
လူသေပြီးပြောင်းသွားတဲ့အိမ်ဆိုတော့ ရောင်းမထွက်ဘဲဖြစ်နေတာ . . . အခုသားဝယ်မယ်ဆိုတော့ တကယ်ကိုပျော်သွားတာ ငါ့သားရေ "
" ဟုတ်ကဲ့ပါဗျ . . . ကျွန်တော်ကလည်း အိမ်ဝယ်မို့လိုက်စုံစမ်းနေတာ ကြာပြီလေ . . . အခု ကျွန်တော်သဘောကျတဲ့အိမ်လေးကို သင့်တင့်တဲ့ဈေးနဲ့ရတော့ ကျွန်တော်လည်း ပျော်ပါတယ် အဒေါ်ရယ် "
ပွဲစား အဒေါ်ကြီးအား လိမ်လိုက်ရင်းပင် အဒေါ်ကြီးပြောသမျှကို နားထောင်နေလိုက်သည်။
" အိမ်ရှင်တွေက အဒေါ့်ကိုပဲယုံပြီးအကုန်လွဲထားခဲ့တာလေ အဒေါ်နဲ့ပဲစာချုပ် ချုပ်ရမှာ သား "
ထို့နောက်အဒေါ်ကြီး စာချုပ်ယူလာလေသည်။
" ကောင်လေး ၊ ဒီအိမ်ကို ဝယ်မှာသေချာလား ? "
အိမ်ပွဲစား အဒေါ်ကြီးက မေးသည်။
" သေချာပါတယ် "
လက်သီးကို တင်းကြပ်စွာဆုပ်ထား၍ သူပြန်ဖြေလိုက်လေသည်။ သူ သိချင်နေတဲ့အရာတွေ ဒီအိမ်ကြီးထဲမှာများရှိနေလေမလား . . . သူအနည်းငယ်တော့ မျှော်လင့်ချင်ပါသည်။
သူသိချင်နေတဲ့အရာတွေ သိလာရင်ရော သူနောင်တရမှာလား ? သူတွေးမိပြန်သည်။
အိမ်အိုကြီးကို ကြည့်လိုက်မိလေတော့ ပြူတင်းပေါက်တစ်ခုမှ မျက်လုံးတစ်စုံကို လှစ်ခနဲ့မြင်လိုက်ရသည်။ သူကျောချမ်းသွားသည်။
သူအမြင်မှားတာဖြစ်မှာပါလေ . . . ။
သွေးသစ် သရဲကြောက်တတ်ပါသည်။ သို့သော် သူသိရမှဖြစ်မည်မို့ပါ။ စောနက တွေ့လိုက်ရတဲ့ မျက်လုံးတွေကိုတော့ သူကြောက်သည် ... ဒါပေမဲ့ ရင်းနှီးနေသလိုပင်။ အကယ်၍ မင်းသက်ဝေ သာတကယ်ဖြစ်နေခဲ့ရင် သူဘယ်လိုလုပ်ရမည်နည်း ။ ဒါတွေထားပါတော့ . . . အခုလိုအပ်တာ မင်းသက်ဝေကိုရှာတွေ့မို့ပင် ။
" အဒေါ် ကျွန်တော်သန်ဘက်ခါလောက်ပြောင်းလာလို့ရမလား "
********* FOR YOU **********
သွေးသစ် အိမ်ခွဲနေမယ်ဆိုတော့ အမေကစိတ်မချပေ။ အိမ်ဝယ်မယ်ဆိုတာ ပြောထားပေမယ့် အခုလိုရုတ်တရက်ကြီး ပြောင်းမယ်ဆိုတော့ အမေအံ့သြနေတာာဖြစ်ပါလိမ့်မည်။ ဒါပေမဲ့လည်း ချစ်ရသူကိုရှာချင်တဲ့စိတ်က ရေတံခွန်မှရေများစီးကြသည့်နှယ် တား၍ မရသောကြောင့် အမေ့ကိုစိတ်ချဖို့အကြောင်းသာပြော၍ ပြောင်းလာခဲ့လိုက်သည်။
မနက်စောစောထွက်ခဲ့မို့ ထမင်းစားချိန်မတိုင်မှီ အိမ်လေးဆီသို့သွေးသစ်ရောက်သွား၏။ ကားကိုတော့ခြံရှေ့မှာပဲရပ်ကာ ပါလာ သော laguageနှင့်တစ်ကိုယ်ရည်စာပစ္စည်းအနည်းငယ်ကိုယူကာ အိမ်ထဲသို့ဝင်လာလိုက်သည်။ မနေ့ကတည်း လူငှါးကာ အိမ်ရှင်းခိုင်းထားသည်မို့ ... သွေးသစ်လာကြည့်သည့်နေ့ကလို အိမ်ကရှုပ်ပွမနေပါ။ အိမ်ထဲရောက်တော့ မီးခလုတ်စမ်းဖွင့်ကြည့်ရာ အပေါ်ထပ်ရော အောက်ထပ်ပါ မီးရသေးတာမို့ စိတ်နည်းနည်းအေးသွားရသည်။
ထို့နောက်ပွဲစားအဒေါ်ကြီးပေးခဲ့သောသော့ကိုယူကာ အိမ်ကြီး၌ရှိသောအခန်းများလိုက်ဖွင့်ကြည့်ရာ အပေါ်ထပ်အစွန်ဘက်မှ အခန်းထဲတွင် ကုတင်တစ်လုံးနှင့် စာကြည့်စားပွဲတစ်လုံးကိုတွေ့ရလေသည်။ စာကြည့်စားပွဲပေါ်ရှိစာအုပ်များမှာလည်း ဖုန်အလိမ်းလိမ်းနှင့် ဖရိုဖရဲပင်။ အခန်းကတော့ အနည်းငယ်ကျယ်ပြီး အိမ်သာနှင့်ရေချိုးခန်းလေးပါတွဲရက်ပါတာကို တွေ့ရသည်။
ရှုပ်ပွနေသောအခန်းလေးအား ရှင်းလင်းရန်တွေး၍ စာအုပ်များအားစီရန် ကြည့်လိုက်တော့ စာအုပ်ထောင့်လေးတွင်ရေးထားသော မင်းသက်ဝေ ဆိုသောနာမည်လေးကိုတွေ့လိုက်ရသည်။
ဒါဆို ... ဒါမင်းသက်ဝေအခန်းပေါ့ ...
အဲ့တာဆို ဘောပင်နှင့် ဖုန်းကဘယ်မှာပါလိမ့် ...
သွေးသစ် အခန်းပတ်ပတ်လည်အားလိုက်ရှာမိသည်။
တွေ့ပါပြီ ... အခန်းထောင့်မှ ဖုန်းလေးတစ်လုံးနှင့် စာအုပ်ပုံကြားမှ သူ့ရဲ့ဘောပင်လေး။ သွေးသစ်ပေးခဲ့သော ပန်းရောင်ဘောပင်လေးက မင်းသက်ဝေအခန်းဖြစ်ကြောင်းသက်သေပြနေ၏။
" မင်းသက်ဝေ ... မင်းသက်ဝေ ...
မင်းဘယ်မှာလဲ "
သွေးသစ်မျက်လုံးတို့စုံမှိတ်ကာ မင်းသက်ဝေ နာမည်အားအော်ခေါ်မိသည်။ စီးကျနေသောမျက်ရည်တို့ကိုလည်း ဂရုံမစိုက်အားတော့ပါ ။ အခုချိန်တွင် သူစိတ်ထဲရှိတာက မင်းသက်ဝေ နဲ့တွေ့ရဖို့ပင်။
" မင်းသက်ဝေ မင်းဘယ်မှာလဲ ...
ထွက်လာခဲ့တော့ ...
ငါ သွေးသစ်လေကွာ "
လွန်ခဲ့တဲ့ နာရီဝက်လောက်ကတည်း ဒီကောင်လေးအိမ်ထဲဝင်လာတာကို မင်းသက်ဝေတွေ့သည်။ ဟိုတစ်နေ့က ခြံထဲကို အဒေါ်ကြီးတစ်ယောက်နှင့် အတူတူလာသည့်ကောင်လေးပင်။ အခုလည်း ကျွန်တော်နေနေကျအခန်းထဲဝင်ကာ လူတစ်ယောက်ကို အသားကုန်အော်ခေါ်နေပြန်သည်။
" မင်းသက်ဝေ ...
ငါသွေးသစ်လေ ... ထွက်လာခဲ့တော့နော် "
ကောင်လေးက ငိုရင်းပဲ အော်ခေါ်နေပြန်သည်။ လက်ထဲကဖုန်း နှင့် ဘောပင်လေးကိုလည်း ကိုင်ထားသေးသည်။ ဒါနဲ့ သူခေါ်တဲ့ မင်းသက်ဝေ ဆိုတဲ့နာမည်ကို ကျွန်တော်ကြားဖူးသလိုပင်။
သွေးသစ်ငိုရင်းပဲ အကြံရသွားကာ အိတ်ကပ်ထဲက ဖုန်းလေးကိုအမြန်ထုတ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် လိုင်းဖွင့်ကာ For Youဆိုသော Accလေးအား စာပို့လိုက်သည်။ အခန်းထဲမှတွေ့သောဖုန်းလေးကိုတော့ သူ့ရှေ့၌ချထားလိုက်သည်။
သွေးသစ် လုပ်နေသည်များကိုကြည့်ကာ မင်းသက်ဝေ သဘောပေါက်သွားသည်။ သွေးသစ်ရှေ့၌ ရှိသောဖုန်းအားကောက်ကိုင်ကာ မင်းသက်ဝေ စာပြန်ပို့လိုက်သည်။
လေထဲ၌မြောက်သွားသော ဖုန်းလေးက powerတော့ပွင့်မလာပါ။ သို့သော် သူ့ဆီကိုတော့ စာပြန်ဝင်လာပါ၏။
" သွေးသစ်လား "
အနည်းငယ်ကြောက်မိသော်လည်း စိတ်ထိန်းကာ သွေးသစ်စာပြန်ပို့လိုက်သည်။
" ဟုတ်တယ် ... အခုစာပို့နေတာ မင်းသက်ဝေလား "
" ကျွန်တော်မသိဘူး ... ဒါပေမဲ့
မင်းသက်ဝေ ဆိုတာ စာအုပ်မှာရေးထားတဲ့ နာမည်မဟုတ်လား "
မင်းသက်ဝေဆိုတာ သေချာပါသည်။ ဒါပေမဲ့ သူ့နာမည်မသိရဘဲနဲ့အတိအလင်းပြော၍ မရပေ။ မျက်နှာမြင်ရမှဖစ်မည်။
" မင်းက ဘယ်လိုပုံစံလဲ ...
အရပ်ရည်လား ...
အသားဖြူလား ...
ပြီးတော့ လည်ပင်းအလယ်မှာမှဲ့လေးပါလား "
အရပ်ရှည်လား အသားဖြူလား တဲ့ ပြီးတော့ လည်ပင်းအလည်ကမှဲ့ ... ဒါတွေအကုန်လုံး သူ့မှာရှိသည်။
" ဟုတ်တယ် ကျွန်တော်အရပ်ရှည်တယ် အသားလည်းဖြူတယ် ... ပြီးတော့လည်ပင်းအလည်မှာ မှဲ့လေးလည်းရှိတယ် "
လုံးဝ သေချာသွားပြီ ... အခု သွေးသစ်နဲ့စာပို့နေတာ မင်းသက်ဝေ ပင်။
" ဟုတ်တယ် မင်းက မင်းသက်ဝေ ပဲ ... မင်းနာမည်က မင်းသက်ဝေ ပဲ ...
တောင်းပန်ပါတယ် ...
ငါတကယ် တောင်းပန်ပါတယ် "
သွေးသစ်ငိုရင်းပဲ စာရိုက်နေမိသည် ။ မတွေ့ခဲ့ရသည့် ၆နှစ်လုံးမှာ မင်းသက်ဝေ ကို သူတကယ်တောင်းပန်ချင်နေခဲ့တာပင် ။
" ဘာလို့လဲ ... ဘာအမှားလုပ်လို့ တောင်းပန်နေတာလဲ "
ငိုရင်း စာရိုက်ကာ တောင်းပန်နေသော သွေးသစ်ကြည့်၍ မင်းသက်ဝေ ကြောက်အသွားမိသည်။
" မင်းတကယ် မမှတ်မိဘူးလား "
" ကျွန်တော် မှတ်မိတာ သွေးသစ် ဆိုတဲ့နာမည်တစ်ခုပဲရှိတယ် ... ကျန်တာ ဘာမှစဉ်းစားလို့မရဘူး "
" မင်းဘွဲ့ရတဲ့နေ့ကိုရော မင်းစဉ်းစားဖူးလား "
ဘွဲ့ရတဲ့နေ့ . . .
ထိုးကိုက်လာသောခေါင်းအား မင်းသက်ဝေ လက်ဖြင့်အုပ်ထားမိသည်။ ထို့နောက် အတွေးထဲပေါ်လာသော ပုံရိပ်များက ဝိုးတိုးဝါးတားဖြင့် တစ်စတစ်စပီပြင်လာ၏။
လွန်ခဲ့သော 6နှစ်ခန့်က . . .
(9.11.2013)
10:50 AM
ဘွဲ့ယူသောနေ့ဖြစ်တာကြောင့် ရန်ကုန်တက္ကသိုလ်ထဲတွင် လူအများအပြားပင်။ ဒီလိုလူရှုပ်တဲ့ နေရာမျိုးကို မင်းသက်ဝေ သဘောမကျသော်လည်း ကောင်လေးတစ်ယောက်၏ပုံရိပ်ကိုတော့ဖြင့်ဖုန်းကင်မရာဖြင့်မှတ်တမ်းတင်နေမိသည်။ ဖြူဖြူဖွေးဖွေးကောင်လေး ယော ပုဆိုးလေးဖြင့်ချစ်စရာပင်။ ပြုံးလိုက်လျှင် ပေါ်လာသော သွားတက်လေးကလည်း ပန်းတစ်ပွင့်ပေါ်ရေဖြန်းထားသည့်နှယ် အလွန်ပင်ဆွဲဆာင်မှုရှိပါသည်။ သူ့သူငယ်ချင်းတွေပျော်နေပုံရသည့်ကောင်လေးက ကျွန်တော့်ကိုတော့ အာရုံရပုံမပေါ်ပါ။
" မင်းသက်ဝေ ...သားရေ
လာလေကွယ် ... ဓာတ်ပုံလေးရိုက်ရအောင် "
ဖုန်းတစ်လုံးနှင့်အလုပ်ရှုပ်နေသော သားဖြစ်သူကိုခေါ်လိုက်တော့ ခေါင်းငြိမ့်ပြကာ အနားသို့လျှောက်လာ၏။
" သမီး မေသက် ရေ ...
ဓာတ်ပုံရိုက်လို့ရပြီ ... ရိုက်တော့ "
ကင်မရာလေးကိုင်ကာ စောင့်နေသော သမီးကြီးကို လှမ်းပြောလိုက်တော့ သမီးက သားအမိ နှစ်ယောက်ကို ပြုံးခိုင်းကာ ဓာတ်ပုံရိုက်လိုက်၏။
" မေမေ သားအိမ်သာသွားလိုက်ဦးမယ် ... "
" အေးအေး မြန်မြန်ပြန်လာခဲ့နော် သား "
" ဟုတ်ကဲ့ "
အနေအေးသလောက် စကားလည်းနည်း၏။ မွေးရာပါနှလုံးရောဂါသည် ပီသစွာ ငယ်စဉ်ကတည်းကချူ ချာ၍ အမြဲစိုးရိမ်နေရသည့်ကလေး ... အခုတော့ ဘွဲ့ရပညာတတ်ကြီးတောင်ဖြစ်လို့နေပြီ။ အရပ်ကလန်ကလားဖြင့်ထွက်သွားသော သားဖြစ်သူကိုကြည့်ကာ ဒေါ်မေလတ်ဝေ စဉ်းစားနေမိခြင်းဖြစ်သည်။
" ရှိုင်းနေလ မင်းသူ့ကို ဘယ်တော့ဖြတ်မှာလဲ "
အိမ်သာထဲသို့ဝင်မည်အလုပ် ပြန်ထွက်လာသော အုပ်စုထဲမှတစ်ယောက် မေးလိုက်သောမေးခွန်းက မင်းသက်ဝေ၏ ခြေလှမ်းများကိုရပ်တန့်စေသည်။ သူတို့ မေးလိုက်သောမေးခွန်း၏ အကြောင်းအရာကို မင်းသက်ဝေ သိနေတာမို့ ထိုအုပ်စုနောက်မှ မသိမသာလိုက်နားထောင်မိသည်။
" ဒီနေ့ညလေ ... ဖုန်းထဲကပဲ အဆက်ဖြတ်လိုက်တော့မယ် "
မဲ့ပြုံးပြုံး၍ပြန်ဖြေလာသော ခပ်ချောချောကောင်လေးတစ်ယောက် ... ရှိုင်းနေလ ။
" တကယ်ကြီးဖြတ်တော့မလို့လား "
ရှိုင်းနေလ ဘေးမှအခြားတစ်ယောက်ကထပ်မေးတော့ ရှိုင်းနေလ က ရယ်လိုက်ပြန်ပါသည်။
" အေးပေါ့ကွာ ... မင်းတို့နဲ့အလောင်းအစားလုပ်မိလို့သာ အဲ့ကောင်နဲ့တွဲရတာ ... တကယ်က ရွံစရာကောင်းတယ်ကွ ... အခုငါနိုင်တဲ့အတွက် မင်းတို့ဆီကလည်း ပိုက်ဆံရပြီ ... ငါကဘာလို့ဆက်တွဲရမှာလဲ ... ငါအခြောက်မှမဟုတ်တာ ... "
" ရှိုင်းနေလ ... မင်းကတော့ တကယ့်ကို playboy ပီသပါတယ် "
မေးခွန်းမေးလိုက်သောကောင်လေးကပင် တကယ်မိုက်သည်ဆိုသောအထာဖြင့် ရှိုင်းနေလ အားပြန်ပြောလိုက်၏။
ရှိုင်းနေလ တို့အုပ်စုစကားများကိုကြားလိုက်ရပြီးနောက် မင်းသက်ဝေ အလွန်ပင် ဒေါသထွက်သွားမိသည်။ စစနောက်နောက်ဖြင့်နေကျသော သူတို့အုပ်စုကတော့ မင်းသက်ဝေ ချောင်းနားထောင်နေသည်ကို သိပုံမရ။
" မင်းတို့ကောင်တွေ ဒီနေ့ညငါ့အိမ်လာခဲ့ကျဦး
လမ်းထိပ်မှာ ဝိုင်းကျမယ်လေ ... ငါ့ဦးလေးဆီက ဂစ်တာငှါးထားတယ် "
" အိုကေပါ ... ငါတို့လာခဲ့မယ် ...
ပုလင်းလေးတွေပါဆွဲထားလိုက်သားကြီး "
" အေးပါကွာ မင်းတို့သာရောက်အောင်လာခဲ့ကြ "
8:00 PM
ရှိုင်းနေလ ပြောခဲ့သောစကားများကိုပြန်စဉ်းစားလျှင် တစ်နေ့လုံးရယ်မောနေသော သွေးသစ် မျက်နှာလေးကို ပြန်မြင်ယောင်လာသည်။ တစ်သက်လုံး ကာကွယ်ပေးနိုင်မလားဆိုတာမသိပေမယ့် ဒီနေ့စာတော့ သွေးသစ်ရဲ့ အပြုံးလေးကို ကာကွယ်ပေးချင်မိသည်။ ဖြစ်နိုင်လျှင်ပင် ရှိုင်းနေလ ဆီကိုအပြေးသွားကာ အဆက်မဖြတ်တောင်းပန်လိုက်ချင်သည်။ ရှိုင်းနေလ အိမ်လိပ်စာများ သိ ခဲ့ ရင် . . .
အိမ်လိပ်စာဆိုမှ ... အိမ်ကိုလာနေကျ မမသူငယ်ချင်းက ရှိုင်းနေလ အမမဟုတ်လား ... ။ အဲ့တာဆို ရှိုင်းနေလ တို့ အိမ်လိပ်စာကို မမများသိနေမလား . . . ။
မင်းသက်ဝေ အောက်ထပ်သို့အမြန်ပြေးသွားမိသည်။
" မမရေ ... မမ "
" ဖြေးဖြေးလာပါ မင်းသက်ဝေရယ် ... မောနေပါဦးမယ် "
လှေကားထစ်မှ အသည်းအသန်ပြေးဆင်းလာသော မောင်ဖြစ်သူအား မေသက်ဝေ လှမ်းပြောလိုက်လေသည်။
" မမ ... အိမ်ကိုလာနေကျ မမသူငယ်ချင်းလေ ... "
" သက်ထက်သူလား ... သူဘာဖြစ်လို့လဲ "
" သူ့ အိမ်လိပ်စာသိလား "
" အင်း သိတယ်လေ "
" ရော့ ... ဒီမှာရေးပေး "
မင်းသက်ဝေ ပေးလာသော စာရွက်နှင့်ဘောပင်ကို ယူကာ သက်ထက်သူ အိမ်လိပ်စာအားချရေးပေးလိုက်သည်။
" ဒီမှာ ... သူ့အိမ်လိပ်စာ "
စာရွက်ပြန်ပေးလိုက်တော့ စာရွက်အားယူကာ အပေါ်ပြန်တက်သွားသည့် မောင်ငယ် ... ။
" မေမေ ... မင်းသက်ဝေ ဘာဖြစ်နေတာလဲ "
ဆိုဖာ ပေါ်တွင်ထိုင်နေသော မေမေ အားလှမ်းမေးလိုက်တော့ မေမေ မှမသိဘူးဆိုသောပုံစံဖြင့် ခေါင်းခါပြလေသည်။
ခဏကြာတော့ လွယ်အိတ်တစ်လုံးဖြင့်ပြန်ဆင်းလာသော မင်းသက်ဝေအား တွေ့လိုက်ရသည်။
" သားငယ် ... ဘယ်သွားမလို့လဲ "
" အပြင်ခဏ သွားမလို့မေမေ ...
ခဏပဲ ... 9 "နာရီမခွဲခင်ပြန်လာခဲ့မယ်
ထိုမျှသာပြောပြီး ထွက်သွားသော သားဖြစ်သူကို ကြည့်ကာ ဒေါ်မေလတ်ဝေ တစ်ယောက် ဘာမှမဆိုနိုင်တော့ပေ။
ရောက်ပါပြီ ... မမရေးပေးလိုက်သောလိပ်စာ ... ကြည့်မြင်တိုင် သရက်တော(၃)လမ်းသို့။ များများစားစားပင် မရှာလိုက်ရပေ ... လမ်းထိပ်ဖုန်းဆိုင်ကြီးအောက်တွင် ဂစ်တာတစ်လက်ဖြင့် ဝိုင်းကောင်းနေသော ရှိုင်းနေလတို့အုပ်စုကိုတွေ့လိုက်ရသည်။
" ရှိုင်းနေလ ... "
မင်းသက်ဝေ သူတို့ဝိုင်းနားလျှောက်သွားကာ ရှိုင်းနေလ အားခေါ်လိုက်သည်။
ဘယ်သူလဲဆိုသောအကြည့်ဖြင့် ကြည့်လာသော ရှိုင်းနေလသည် မင်းသက်ဝေကိုမြင်တော့ မျက်ခုံးပင့်သွား၏။
" ဘယ်သူများလဲလို့ မင်းသက်ဝေပဲ ...
ငါတို့majorရဲ့ စော်ကြည်ဘဲလေးက ငါတို့ဆီကို ဘာလာလုပ်တာပါလိမ့် "
မင်းသက်ဝေ လက်သီးကိုတင်းတင်းဆုပ်ကာ အားထားဖြစ်သည်။
" ငါ ...
ငါ လာတောင်းပန်တာ "
" ဟ ... မင်းကို ဘာကိုလာတောင်းပန်တာလဲ "
" သွေးသစ်ကို ဒီနေ့မဖြတ်ဖို့ "
မင်းသက်ဝေ ၏ စကားကြားတော့ ရှိုင်းနေလ ကြောင်သွားရသည်။
" ငါ သွေးသစ်ကို ဒီနေ့ဖြတ်မယ်ဆိုတာ မင်းဘယ်လိုသိတာလဲ "
ပြောရင်းပဲ မတ်တတ်ရပ် လာသောရှိုင်းနေလကြောင့် မင်းသက်ဝေ အလိုလိုပင် နောက်ဆုတ်မိသည်။
" ခိုးနားထောင်နေခဲ့တာလား မင်းသက်ဝေ "
" ငါ ... မတော်တဆကြားမိသွားတာပါ ... "
အမှန်တိုင်းပြော၍ မဖြစ်သောကြောင့် မင်းသက်ဝေ လိမ်ပြောမိသည်။
" ပြောစမ်းပါဦး ... မင်းဘာတွေပြောများ မတော်တဆ ကြားသွားသေးလဲလို့ "
မင်းသက်ဝေ ဘာမှမပြောဘဲ ခေါင်းသာငုံ့ နေလိုက်သည်။
ရှိုင်းနေလ ... သူတကယ်ပဲ ဖြေစေချင်တာလား ... အကြောင်းရှာနေတာလား။ သေချာတာတစ်ခုက အဲ့အကြောင်းတွေတွေးရင် မင်းသက်ဝေ ဒေါသထွက်ရခြင်းပင်။
" ဖြေလေကွာ ... မင်းအဖြေပေါ်မူတည်ပြီး သွေးသစ်ကိုဖြတ်သင့်မဖြတ်သင့် ငါဆုံးဖြတ်မယ် "
" မင်း သွေးသစ်ကို တကယ်မချစ်မှန်းငါသိတယ် "
မင်းသက်ဝေ ရှိုင်းနေလ ၏မျက်လုံးတို့ကိုကြည့်ကာပြောလိုက်သည်။
" အလောင်းအစားကြောင့် တွဲမှန်းလည်းသိတယ် "
" မင်းတော်တော်များများသိတာပဲ ... "
ရှိုင်းနေလ ကပြောပြီး ကျွန်တော့်အနားသို့လျှောက်လာ၏။
" ငါဘာသိလဲကော သိချင်လား "
မင်းသက်ဝေ ၏ပုခုံးအား အားပြင်းပြင်းကိုင်ကာ ရှိုင်းနေလ ပြောလိုက်သည်။
" နေ့တိုင်း သွေးသစ်ကိုကြည်ပြီး မင်းရဲ့ Diaryကိုရေးနေတာလေ ... အဲ့တာငါသိတယ်ကွ "
ပြောပြီးချင်းချင်းပင် မင်းသက်ဝေ ၏ မျက်နှာသို့ ထိုးချလိုက်သည်။
အမှတ်တမဲ့ ဝင်လာသော လက်သီးတစ်ချက်က မင်းသက်ဝေကို ဖင်ထိုင်ရက်ကျသွားစေသည်။ ထိုးခံလိုက်ကသော ပါးစောင်းကို လက်ဖြင့်အုပ်ကာ မင်းသက်ဝေ ချက်ချင်းကုန်းထ မိသည်။
" မင်းသူ့ကို တကယ်ချစ်တာမှမဟုတ်တာ "
" အနည်းဆုံးတော့ ငါကသူ့ရည်းစားလေ ...
အဲ့တော့ မင်းလိုသောက်ရှက်မရှိ ပေါ်တင်ငမ်းတဲ့ကောင်မျိုးကို ငါဒီတိုင်းလွှတ်ပေးလိုက်သင့်လား "
ပြောရင်းပင် မင်းသက်ဝေ၏ အကျၤ ီကော်လာစကိုဆွဲကို နောက်တစ်ချက် ထိုးလိုက်ပြန်၏။ မင်းသက်ဝေ ပြန်မထနိုင်သေးခင်မှာပင် မင်းသက်ဝေ၏ လွယ်အိတ်အား ရှိုင်းနေလ ဆွဲယူလိုက်သည်။
" ဟေ့ကောင်တွေ ... ရော့
အဲ့ထဲမှာ Diary စာအုပ်ရှိလား ရှာကြည့်လိုက် "
ဘေးနားမှသူငယ်ချင်းတွေထံ မင်းသက်ဝေ ၏လွယ်အိတ်အား ပစ်ပေး၍ ရှိုင်းနေလ ပြောလိုက်သည်။
" ပြန်ပေး ရှိုင်းနေလ ... ငါ့လွယ်အိတ်ပြန်ပေး "
လဲနေရာမှ အတင်းကုန်းထပြီး ရှိုင်းနေလ တို့သူငယ်ချင်းအုပ်စုထဲ အတင်းဝင်တိုးကာ လွယ်အိတ်လိုက်လုနေသော မင်းသက်ဝေ အား ရှိုင်းနေလ တစ်ချက်တွန်းလိုက်ပြီး
" အေးဆေးပေါ့ ...
ဘာလဲ ... ငါအဲ့စာအုပ်ကို သွေးသစ် ဆီသွားပေးမှာကြောက်လို့လား "
" မင်း ...
မင်းမယုတ်မှာနဲ့ ...
မင်းပြောတဲ့အတိုင်း ငါသိတာလဲပြောပြပြီးပြီ ...
မင်း သွေးသစ်နဲ့ ဒီနေ့ပြီးတဲ့အထိ ဆက်တွဲပေး ... "
" တွဲပေးမှာပါ ...
အဲ့မတိုင်ခင်တော့ ငါ့ရည်းစားကိုခိုးကြည့်တဲ့ မင်းကိုသေချာလေး ဆုံးမပေးသွားမှာ "
ပြောပြီးလျှင်ပဲ မင်းသက်ဝေ ထပ်ထိုးလိုက်သော ရှိုင်းနေလ ကြောင့် မင်းသက်ဝေ ပြန်ထိုးမည် အလုပ် ဝိုင်းချုက်လိုက်သော ရှိုင်းနေလ တို့သူငယ်ချင်းအုပ်စုကြောင့် မင်းသက်ဝေ ဘာမှပြန်မလုပ်နိုင်ဘဲ ရှိုင်းနေလ ၏လက်သီးချက်များကို ဆက်တိုက်ခံနေရသည်။
ခဏကြာတော့ ရှိုင်းနေလ ၏ သူငယ်ချင်း ထက်မြက် မှဝင်တားရလေသည်။
" ရှိုင်းနေလ တော်တော့ ...
ဟိုမှာ သတိမေ့တော့မယ် "
မျက်နှာတစ်ခုလုံးဖူးယောင်ကာ နှာခေါင်းသွေးပင်ယိုနေသော မင်းသက်ဝေ အားကြည့်ကာ ရှိုင်းနေလ ရယ်မိသည်။
" ဟက် ... သောက်ခြောက်ကောင်
ကျက်သရေကိုမရှိဘူး "
" ရှိုင်းနေလ သူ့ကိုဒီတိုင်းလို့ မဖြစ်ဘူး
အဲ့ကောင်က နှလုံးရောဂါရှိတယ် ဒီတိုင်းဆို သေသွားလိမ့်မယ် "
မြေပြင်ပေါ်တွင်လဲကျနေသာ မင်းသက်ဝေ အားကြည့်ကာ ထက်မြက် ပြောလိုက်သည်။
" အဲ့တော့ မင်းကဘယ်လိုလုပ်ချင်လို့လဲ ...
ဆေးရုံခေါ်သွားပြီး ကျွန်တော်တို့ထိုးလိုက်လို့သတိမေ့သွားတာပါဆိုပြီး သွားပြောမလို့လား "
" မင်းသက်ဝေ အိမ်လိပ်စာ မင်းသိတယ် မဟုတ်လား "
" ငါ့အမသွားနေကျ သူ့သူငယ်ချင်းအိမ်မဟုတ်လား "
" အေး မင်းသိရင်လည်း တက္ကစီငှါးပြီး သူ့ကို တက္ကစီပေါ်တင်ပေးလိုက် "
ကမ်းနားလမ်းပေါ်မှ တက္ကစီတစ်စီးအား ရှိုင်းနေလ တားလိုက်၏။
" ဦးလေး ...
ဒီမှာလေ ကျွန်တော့်သူငယ်ချင်းဝိုင်းထိုးခံရလို့ သတိမေ့တော့မယ်ဗျ ...
အဲ့တာ ဒီအိမ်လိပ်စာအတိုင်း သွားပို့ပေးပါဗျာ ... ကျွန်တော်သူငယ်ချင်းကိုဝိုင်းထိုးတဲ့ကောင်တွေကို ဖမ်းရဦးမှာမို့ ကူညီပေးပါဗျာ ... "
ကလိမ်ကကျစ် ကျ၍ တက္ကစီမောင်းသည့်ဦးလေးကြီးအားက်ဆံပိုပေးကာ မင်းသက်ဝေ အားတက္ကစီပေါ်တင်ပေးလိုက်လေသည်။
" ရှိုင်းနေလ ဒီDiary စာအုပ်ကို မင်းဘာလုပ်မှာလဲ "
ခဏကြာတော့ ထက်မြက် မှမြေကြီးပေါ်တွင်ကျနေသာ မင်းသက်ဝေ Diaryစာအုပ်လေးအားကောက်၍ ရှိုင်းနေလ အားလှမ်းမေးပါ၏။
" ဘယ်အချိန်ရှိပြီလဲ ထက်မြက် "
" 9နာရီ ခွဲနေပြီ "
" ငါ့ကို အဲ့Diary စာအုပ်ပေး "
ထက်မြက် လက်ထဲမှ Diaryစာအုပ်အားယူလိုက်ကာ တက္ကစီ ငှါး၍ သွေးသစ်တို့ဆီထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။
( 23.5.2017 )
မင်းသက်ဝေ ကြမ်းပြင်၌ဒူးထောက်ထိုင်ချမိသည်။ လွန်ခဲ့၆နှစ်ကအဖြစ်အပျက်တွေက မင်းသက်ဝေ အားတကယ်ပင် ရှော့ခ်ရစေပါသည်။
သူ့ရှေ့တွင်ထိုင်ကာ ငိုနေသော သွေးသစ် အားကြည့်၍ စိတ်မကောင်းဖြစ်မိသည်။ ရယူလိုခြင်းမရှိတဲ့အချစ်မို့ သွေးသစ်အားပျော်စေချင်ခဲ့တာပါ ... အခုတော့ သူ့ကြောင့် သွေးသစ်ငိုနေရ၏။ မွန်းကြပ်လာသော ရင်အစုံအား လျစ်လျူ ရှု့ကာ သွေးသစ် ထံစာပို့လိုက်သည်။
" သွေးသစ် ... ငါ့Diary စာအုပ်လေး မင်းဆီမှာလား ... "
မင်းသက်ဝေ ထပ်ပို့လိုက်သောစာအား ဖတ်၍ သွေးသစ် အံ့သြသင့်မိသည်။
" မင်းသက်ဝေ ... မင်း ...
မင်း ပြန်မှတ်မိလာပြီလား
ဟုတ်တယ် ... ငါ့ဆီမှာ ...
မင်းDiary စာအုပ်လေးက ငါ့ဆီမှာ ...
အဲ့နေ့ကပဲ ငါ့ကို ရှိုင်းနေလ လာပေးသွားတာ
အစက တော့သူပြောတာငါမယုံခဲ့ဘူး ...
သူမင်းကို တကယ်ထိုးခဲ့လိမ့်မယ်လို့မထင်ခဲ့ဘူး "
" ကိုယ်တောင်းပန်ပါတယ် ...
မင်းနဲ့ ရှိုင်းနေလ ပြဿ နာဖြစ်သွားဖို့မရည်ရွယ်ခဲ့ပါဘူး "
" မဟုတ်ဘူး မင်းသက်ဝေ ...
ရှိုင်းနေလ ကငါ့ကိုအစကတည်းကြိုက်ခဲ့တာမှမဟုတ်တာ ... အဲ့နေ့မင်းမတားလည်း သူငါ့ကိုဖြတ်မှာ ...
ပြီးတော့တကယ် တောင်းပန်ရမည့်သူက ငါပါ ... ငါကြောင့်မင်းအခုလိုဖြစ်ရတာ ... ငါတောင်းပန်တယ် "
တောင်ပန်နေသော သွေးသစ် ကိုကြည့်ကာ မင်းသက်ဝေ , သွေးသစ်နားသို့သွား ပုခုံးလေးအားဖတ်၍ နှစ်သိမ့်ပေးမိသည်။
( A.N
မင်းသက်ဝေ ထိလို့ ကိုင်လို့ရတာ သူမှတ်မိနေခဲ့တဲ့ သွေးသစ်၊ သွေးသစ်ပေးခဲ့တဲ့ဘောပင် နဲ့ သွေးသစ်ပုံလေးတွေရိုက်ထားတဲ့ မင်းသက်ဝေရဲ့ ဖုန်းပဲရှိပါတယ် )
မမြင်ရသော်လည်း သူ့ပုခုံးအားဖက်လိုက်သည့် အထိအတွေ့အား သွေးသစ် ခံစားမိပါသည်။
" ကိုယ်တောင်းပန်ပါတယ် မင်းကို မျက်ရည်ကျစေမိလို့"
စာမပို့ဘဲ ဘေးနားမှစကားလာပြောသွားသည်က မင်းသက်ဝေ၏ အသံပဲဖြစ်ပါလိမ့်မယ်။
" ငါမင်းအသံကိုကြားရတယ် မင်းသက်ဝေ "
" ဟုတ်ပါလိမ့်မယ် ... ကိုယ်မင်းနဲ့ပတ်သက်တဲ့ အရာတွေပဲ ထိတွေ့ကိုင်တွယ်ခွင့်ရတယ်ဆိုတော့ ..."
" မင်းသက်ဝေ ... ငါမင်းကို ပြောစရာရှိတယ် ...
မင်း မသေသေးဘူး မင်းသက်ဝေ "
မျှော်လငွမထားသောစကားမို့ မင်းသက်ဝေ အလွန်ပင်အံ့သြသင့်မိသည်။
" မင်းမိသားစုက မင်းကိုနိုင်ငံခြားမှာ ဆေးကုပေးနေတာ ...
မင်းသတိပြန်မလည်လာတာ ၆နှစ်ရှိပြီ မင်းသက်ဝေ "
" ဘယ်လို ... ကိုယ်သတိမရတာ ၆နှစ်ရှိပြီ ... ပြီးတော့ကိုယ်မသေသေးဘူးပေါ့ "
" ဟုတ်တယ် ... အဲ့တာကြောင့် မင်းကို ငါလာရှာတာ "
" ကိုယ်ပြန်မသွားချင်တော့ဘူး သွေးသစ် ...
မင်းအနားမှာပဲ ဒီအတိုင်းလေး နေချင်တယ် "
" မင်းပြန်သွားရမယ် မင်းသက်ဝေ ...
ငါ့ကိုချစ်ရင် မင်းပြန်သွားရမယ် "
" အကယ်၍ ကိုယ်သတိပြန်ရလို့ မင်းကို မမှတ်မိတော့ရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ "
" ဒီခြောက်နှစ်လုံးလုံးတောင် မင်းမှတ်မိနေသေးတာပဲ ... ငါယုံတယ် မင်းငါ့ကို သေချာပေါက်မှတ်မိမှာ ...
ုပြီးတော့ ... သေချာပေါက် ငါမင်းကို စောင့်နေမှာ ...
အဲ့တာကြောင့် မင်းပြန်သွားရမယ် "
ကတိပေးသလို ပြောလာသော သွေးသစ်အားကြည့်၍ မင်းသက်ဝေ ပြုံးမိပါသည်။
" သွေးသစ် မင်း ကိုယ့်ကို ချစ်တယ် မဟုတ်လား "
နှစ်ပေါင်းများစွာကြာပြီးနောက် ဒီမေးခွန်းကို သွေးသစ်
အား မင်းသက်ဝေ မေးဖြစ်ပါသည်။
" မင်းပြန်သွားပြီးရင် ငါမင်းကိုဖြေမယ် "
" ဟုတ်ပြီ ... ကိုယ်ပြန်သွားမယ် ...
ပြီးတော့ မင်းဆီက အဖြေကို သေချာပေါက်ပြန်လာတောင်းမယ် "
" အင်း ... ငါမနက်ဖြန် အမမေသက်ကို ဇေနိုင်ကတစ်ဆင့် ဆက်သွယ်ကြည့်မယ် ...
မင်း အမဆိုတော့ သူမင်းကို ပြန်ခေါ်သွားလို့ ရမှာပါ ...
ဟိုတစ်လောကတော့ ဒီကိုပြန်လာတယ် ကြားတယ် ... အခုပြန်သွားပြီဆိုတော့ ဒီကိုရောက်ဖို့ ရက်နည်းနည်းလောက်ကြာမယ်ထင်တယ် "
" ရပါတယ် ... ချစ်သွေး နဲ့ရက်နည်းနည်းလောက်ထပ်နေရဦးမှာဆိုတော့ ပိုကောင်းတာပေါ့ "
" ဟမ် ... မင်း ငါ့ကို ဘယ်လိုခေါ်လိုက်တယ် "
" ချစ်သွေး ... ကိုယ်ချစ်တဲ့ သွေးသစ်မို့ ချစ်သွေး ... "
တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက်မမြင်ရပေမယ့် ဒီအခိုက်အတန့်လေးမှာတော့ နှစ်ယောက်လုံးရယ်နေကြမယ်ဆိုတာတော့ သွေးသစ် အတတ်ပြောနိုင်ပါသည်။
( 31.8.2019 )
" သွေးသစ်ရေ ... သွေးသစ် "
ခြံရှေ့မှအသားကုန်အော်ခေါ်နေသော ဇေနိုင်ကြောင့် သွေးသစ် အိမ်ထဲမှ အမြန်ပြေးထွက်မိသည်။
" အမြန်လာပါဟ ... ဒီမှာမနိုင်တော့ဘူး "
" အေးအေး ... လာပြီ လာပြီ ..."
အထုပ်တော့ အများကြီးဖြင့်မနိုင်မနင်းဖြစ်နေသော ဇေနိုင်ထံမှ အိတ်တစ်ချို့အား သွေးသစ်လှမ်းယူလိုက်သည်။
" ဒီလောက်အများကြီး ဘာလုပ်ဖို့ဝယ်လာတာလဲ "
" လက်ဖွဲ့လေ ... "
" လက်ဖွဲ့ ... ဘာလက်ဖွဲ့တုန်း ဇေနိုင် "
" သြော် ... couple shirtတွေ မုန့်တွေ အအေးတွေပါ ... "
" မဟုတ်ဘူးလေ ငါမေးတာက ဘာအတွက်လက်ဖွဲ့တာလဲလို့ မေးတာ "
" မကြာခင် သိလာမှာပေါ့ကွာ ...
အခုတော့ ငါပြန်ဦးမယ် ... ငါ့ချစ်ချစ်လေးနဲ့ချိန်းထားလို့ "
" အေးပါကွာ ... ပြန် ပြန် ... "
လက်ဖွဲ့ဟုဆိုကာ ပစ္စည်းများဝယ်လာသော ဇေနိုင်အား သွေးသစ်နားမလည်သော်လည်း အလကားရမည်ဆိုတော့ ပစ္စည်းများအား ယူထားကာ ဇေနိုင်အား ခြံဝသို့လိုက်ပို့ပေးလိုက်ပါသည်။
ဘာလိုလိုနဲ့ သူထွက်သွားတာ နှစ် နှစ်တောင်ရှိတော့မယ် ... မေ့သွား၍ ပြန်မလာတာလား မသိပေမယ့် ... ကျွန်တော်ကတော့ သူ့ကိုအဖြေပေးဖို့စောင့်နေဆဲပါ။
မင်းသက်ဝေ ပြန်မှတ်မိပြီးနောက်နေ့တွင် ဇေနိုင် မှတစ်ဆင့် အမမေသက်ထံသို့ဆက်သွယ်၍ ရခဲ့သည်။ အမမေသက်က ကြားကြားချင်းတော့မယုံပေမယ့် ၃ရက်လောက်နေတော့ အိမ်သို့ရောက်လာပါ၏။ မင်းသက်ဝေရှိကြောင်း သက်သေအထောက်အထားပြခိုင်းကာ သေချာပြီဆိုမှ မင်းသက်ဝေ အားပြန်ခေါ်သွားပါသည်။ ဖုန်းနှင့် ဘောပင်လေးပါထည့်ပေးလိုက်တာကြောင့် သွေးသစ်တွင် မင်းသက်ဝေ ၏Diary စာအုပ်လေးသာကျန်ခဲ့ပါသည်။ ထိုနေ့မှစ၍လည်း For You ဆိုသော accလေးမှ မင်းသက်ဝေ ထံစာမလာတော့တာ ဖြစ်သည်။
( A.N
ဝိညာဉ် သရဲတွေကို နာမည်ခေါ်ပြီး တော့ အစီအရင်နဲ့ ခေါ်သွားလို့ရတယ် စာရေးသူ ငယ်ငယ်ကကြားဖူးပါတယ် ☺ ... အဲ့တာကြောင့် မင်းသက်ဝေ ကိုလည်း သူ့အမက အဲ့လိုမျိုးလေးခေါ်သွားခဲ့တာပါ )
ဇေနိုင်ထွက်သွားသောလမ်းလေးအားကြည့်ကာ သွေးသစ်တွေးနေမိသည်။ ဝဲလာသော မျက်ရည်တို့ကလည်း အလိုက်ကန်းဆိုး မသိစွာ ကျလာပါ၏။
ခဏကြာမှသာ ခြံတံခါးအားပိတ်ကာ အထဲသို့ပြန်ဝင်လာလိုက်သည်။ အထဲရောက်တော့ ဇေနိုင် ဝယ်လာပေးသော ပစ္စည်းများအား ထုတ်ကြည့်နေမိသည်။ ပစ္စည်းတော်တော်များများက couple thingsများ မုန်းများနှင့် အအေးများပင်။
တောင်!
ပစ္စည်းတွေထုတ်ကြည့်နေတုန်း ဘေးနားချထားသော ဖုန်းမှ စာလေးတစ်စောင်ဝင်လာ၏။ ကိုယ်မသိသော ဖုန်းနံပါတ်တစ်ခုပင် ... စာအားဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ ...
" သွေးသစ်လား ... "
စာလေးအားဖတ်ပြီးနောက် သွေးသစ် အံ့သြမိသော်လည် မယုံရဲပင်။
" သွေးသစ် ... သွေးသစ် "
ဝင်လာသော စာအားကြည့်၍ အံသြနေတုန်းရှိသေး ခြံရှေ့မှခေါ်သံထွက်လာ၏။
ဒီကောင် ဇေနိုင် ဘာကျန်ခဲ့ပြန်ပြီလဲမသိဘူး ...
" လာပြီဗျို့ ... လာပြီ "
ခြံထဲသို့ အမြန်သွားကာကြည့်မိတော့ ခြံရှေ့၌ ရပ်စောင့်နေသူက အသားဖြူဖြူ အရပ်ရှည်ရှည် နှင့် လည်ပင်းအလည်အတည့်တည့်၌ မှဲ့လေးနှင့်ကောင်လေးတစ်ယောက် ... ။
သွေးသစ် ကြောင်အကာ ရပ်ကြည့်နေမိသည်။ ခဏကြာတော့ ထိုကောင်လေး က မျက်နှာတွင်အုပ်ထားသော mask အားချွတ်ကာ ...
" ချစ်သွေး ... ကိုယ့်ကို တံခါးမဖွင့်ပေးဖူးလား "
********* FOR YOU *********
- THE END -
ပထမဆုံးရေးတဲ့ one shotလေးမို့ လိုအပ်ချက်များရှိရင် အားမနာတမ်းထောက်ပြပေးနိုင်ပါတယ်ရှင် ... ။
စာဖတ်သူတစ်ယောက်စီတိုင်းကို ကျေးဇူးတင်လျက် . . .
#June
#JustWriteIt
by Author PsychoJune16