Chapter-13
“ဒါကဘယ္လဲ”
Chanyeol မ်က္ခံုးေတြတြန္႔ခ်ိဴးလ်က္ BaekHyun ကုိေျခဆံုးေခါင္းဆံုးႀကည့္သည္။ဒူးတြင္မက ေပါင္ထိပ္ထိပါ ျဖဲထားသည့္ ဂ်င္းသားေပ်ာ့ေပ်ာ့က အသားတြင္ကပ္လ်က္ ျဖဴဝင္းေနသည့္အသားအရည္သည္ အထင္းသား။ ဝတ္ထားသည့္ ခပ္ရိုးရုိးစပုိ႕ရွပ္ အနက္ကလည္း လည္ပင္းသားအနည္းငယ္က်ယ္သည္ေႀကာင့္ လည္တိုင္ခပ္ေက်ာ့ေက်ာ့ကလည္း ရွင္းရွင္းလင္းလင္း။ သူ ႀကည့္ေနမွန္းသိေတာ့ အစြမ္းကုန္ျပံဳးရယ္ျပလာသည့္ မ်က္ႏွာရယ္ေပါင္းလုိက္ေတာ့ Chanyeol ရူး ခ်င္သြားသည္။
“Yura နဲ႕ စာအုပ္နည္းနည္းသြားဝယ္မလုိ႕ ခ်ိန္းထားတာ ကိုကို။”
“ဒီပံုစံနဲ႕လား”
“ဟုတ္။ခါတိုင္းဝတ္ေနက်ပါပဲ”
Chanyeol က်စ္ခနဲစုတ္သပ္ကာ ဘီးတပ္ကုလားထိုင္ကို ဧည့္ခန္းထဲထိေရြ႕ေစလိုက္သည္။ BaekHyun က အေျပးေလးလုိက္လာရင္း အနားက ထိုင္ခံုတြင္ ဝင္ထိုင္လုိ္က္သည္။ ညိဳေမွာင္ေနသည့္သူ႕မ်က္ႏွာကုိလညး္ အကဲခတ္ေသး ကာ-
“ဘာျဖစ္လုိ႕လဲ ကိုကို။တစ္ေနရာရာက ေနမေကာင္းလုိ႕လား”
“မင္းနဲ႕ အဲ့ဒီ Yuraနဲ႕က ဘာလဲ”
“ကြ်န္ေတာ့္ အခင္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းေလ။ Yura က သိပ္ျပီးစိတ္ထားတတ္တာ.။”
“ရုိးေရာရုိးရဲ႕လား မင္းတုိ႕ႏွစ္ေယာက္”
ျပံဳးရင္းေျပာေနသည့္ BaekHyun တန္႕သြားရသည္။ဘယ္လိုႀကီးေမးလုိက္တာပါလိမ့္.။စြပ္စြဲသည္ဟု ပဲသတ္မွတ္ရ မလား။သဝန္တုိေနသည္ဟုပဲသတ္မွတ္ရမလား။
“မင္း အိမ္ေထာင္သည္ျဖစ္ေနျပီ BaekHyun . အစစ အရာရာဆင္ျခင္ရမယ္။ ငါ့ ဂုဏ္သိကၡာကိုမထိပါးေစနဲ႕.။Park Chanyeol ရဲ႕ ခင္ပြန္းက အျပင္မွာ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္နဲ႕တပူးပူးတတြဲတြဲဆုိတာ ငါ မႀကားခ်င္ဘူး။”
ေမွ်ာ္လင့္ေနမိသည့္စိတ္ဓါတ္ကေလးထုိးက်သြားရသည္။အင္းေပါ့.။သတိမေမ့ခင္ကေတာင္ BaekHyun ကုိႀကည္ျဖဴခဲ့တာမွမဟုတ္ဘဲ.။သတိေမ့ေနလည္း စိတ္က လြယ္လြယ္ေျပာင္းလာႏိုင္စရာမရွိဘူးေပါ့.။ဒါေပမယ့္ သူ ကေတာ့ တစ္စံုတစ္ရာကုိေမွ်ာ္လင့္ေနမိေသးသည့္သူ-
“လတ္စသတ္ေတာ့ ကုိကုိ က ဂုဏ္သိကၡာကိုစုိးရိမ္ေနတာပဲ.။ကြ်န္ေတာ္က ကြ်န္ေတာ့္ကုိသဝန္တုိတယ္လို႕ထင္ေနတာ.။ထားပါကြ်န္ေတာ္ မသြားေတာ့ပါဘူး။ညေနက်မွ ကုိယ့္ဘာသာပဲ သြားဝယ္လုိက္ပါ့မယ္။ေန႕လည္စာ စားေတာ့မလား ကုိကုိ ဗိုက္ဆာျပီလား။”
“အင္း-”
အမွန္ေတာ့ Chanyeol ဗိုက္မဆာေသးေပမယ့္ မ်က္ႏွာမေကာင္းသည့္ သူ႕ကိုႀကည့္ကာ စိတ္ထဲတစ္မ်ိဴးခံစားရသည္မုိ႕ ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္သည္။ဒီေန႕က ေဒၚေလးကလည္း နယ္ဘက္ခဏဆင္းသည္မို႕အိမ္တြင္မရွိ။မနက္မုိးလင္းကတည္းက BaekHyun မိီးဖုိေခ်ာင္ထဲ တစ္ေယာက္တည္းအလုပ္ရႈပ္ေနသည္ကိုေတာ့ျမင္မိလုိက္ေသးသည္။ Aeri ကုိထမင္းဘူးေလး ထည့္ေပးလိုက္တာကိုလည္းေတြ႕လုိက္သည္။
“ဒါဆို သြားစုိ႕ ကိုကုိ ။ခဏေလးျပန္ေႏြႊးလုိက္ရင္ရျပီ။အားလံုးအဆင္သင့္ပဲ”
BaekHyun က Chanyeol ၏ဘီးတပ္ကုလားထိုင္ကို ေနာက္ကေနတြန္းလ်က္ ထမင္းစားခန္းထဲေခၚလာသည္။ ျပီးေတာ့ ေအပရြန္ဝတ္ကာ ဟုိလုပ္သည္လုပ္ လုပ္ေနသည္ကိုမ်က္ေတာင္မခတ္လုိက္ႀကည့္ေနမိသည္။
“ဟင္းခ်က္တတ္တာလား။”
“ဟုတ္.။ေမေမ က တစ္ခါတစ္ေလ မအားေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ လုပ္ေကြ်းရင္းလုုပ္ေကြ်းရင္းနဲ႕ ခ်က္တတ္သြားတာ.။ခု အေတာ္ပဲျဖစ္သြားတာေပါ့.။”
စားပြဲထက္ ဟင္းပန္းကန္ေတြတစ္ခုျပီးတစ္ခုခ်ရင္း BaekHyun ကဆုိသည္။ Chanyeol မသိလုိက္စြာ ျပံဳးမိလို္က္ရင္း မရည္ရြယ္ပါဘဲ ထုိမိနး္မကိုျဖတ္ခနဲေတြးမိသြားေသးသည္။ လွလွပပ ေနတတ္ျပီးထက္ျမက္တာကလြဲရင္ အိမ္မႈကိစၥလည္း ဘာမွမလုပ္တတ္။နာက်င္မႈေတြသာ ေပးတတ္သည့္ထုိအမ်ိဴးသမီးကို သူ ဘာေႀကာင့္မ်ားခ်စ္ခဲ့မိသလဲ ေတြးေတာင္မေတြးတတ္ ေတာ့။
“ရျပီ ကုိကို ။အဆင္ေျပမယ္ထင္တာေလးေတြခ်က္ထားတယ္။ေဒၚေလးမရွိတဲ့ရက္ေတြအတြင္း အိမ္ရဲ႕စားေသာက္ေရးကုိဒီက Byun BaekHyun အဲ့ မဟုတ္ပါဘူး Park BaekHyun က တာဝန္ယူပါမယ္ခင္ဗ်ာ”
လက္ေလးႏွစ္ဖက္ေနာက္ပစ္လ်က္ ဟုိတယ္ဝန္ထမ္းေတြလို ေခါင္းညႊတ္ကာ ေျပာလာသူကို Chanyeol ပါးခ်ိဴင့္ေတြခြက္ေအာင္ ျပံဳးမိသည္။ ဒီလို လည္း ဒင္းေလးက ေနာက္ေျပာင္တတ္တာပဲ။
“အယ္ ကိုကို သေဘာက်ေနတယ္။”
“စကားမမ်ားနဲ႕ လာ ထုိင္စား-”
လက္ဆံုစားသည့္ ထမင္းဝိုင္းငယ္က စိတ္ေက်နပ္စရာေကာင္းမွန္း Chanyeol မသိခဲ့.။ေက်ာင္းက အေႀကာင္းေတြေျပာလိုက္ သူ႕ကုမၸဏီအေႀကာင္းေျပာလုိက္ ငယ္တုနး္ကအေႀကာင္းေျပာလုိက္ႏွင့္ BaekHyun အသံေတြခ်ည္းပင္ျဖစ္သည္။ဆန္းႀကယ္စြာ ပဲ သူ ဆူညံသည္ဟုမထင္ဘဲ နားေထာင္ေကာင္းသည္ဟု ထင္မိသည္မွာ တစ္ခုခုမ်ား မွားေနျပီလား။ခါတိုင္း ထမင္းစားနည္း သည့္ Chanyeol က အရသာရွိလွသည့္ ထမင္းဝိုင္းေႀကာင့္ ဒီေန႕ နည္းနည္းမ်ားသြားခ့ဲသည္။
“BaekHyun. ညေနက် စာအုပ္သြားဝယ္ရင္ ငါ လိုက္ေပးရမလား။”
ပန္းကန္ေတြေတာ့ အကူေကာင္မေလးေတြေဆးေပးမွာမုိ႕ ေဘစင္ထဲထည့္ေနရင္း BaekHyun အ့ံအားတသင့္လွည့္ႀကည့္လာသည္။သူ၏ ေတြေဝသြားမႈကိုႀကည့္ရင္း Chanyeol ေနာင္တရသြားသည္။
“အာ ေဆာရီး ငါ က လမ္းမွမေလွ်ာက္ႏိုင္တာ။သက္သက္မဲ့ မင္းကုိဒုကၡေပးသလိုျဖစ္ေန-”
Chanyeol စကားမဆက္လိုက္ရပါ။ ႏူးႏူးည့ံည့ံႏႈတ္ခမ္းပါးေလးတစ္စံုက Chanyeol ႏႈတ္ခမ္းထက္ ျဖတ္ခနဲလာနမ္းသည္။ BaekHyun သည္ခါတိုင္းလိုပင္ Chanyeol ၏ ဘီးတပ္ကုလားထိုင္ေရွ႕ငုတ္တုပ္ေလးထိုင္လ်က္ Chanyeol လက္ေတြကုိ ဆုပ္ကို္င္သည္။
“ကြ်န္ေတာ္ေပ်ာ္လြန္းလို႕ အ့ံႀသသြားတာ.။ကိုကို လုိက္ေပးမယ္ဆုိေတာ့ ဘယ္လိုေတာင္ ေပ်ာ္မိသြားမွန္း ကုိကိုသိမွာမဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ.။ကုိကုိ လမ္းမေလွ်ာက္ႏိုင္တာ ဘာျဖစ္လဲ။Wheel Chair ရွိတယ္။ သြားလို႕ရတယ္။ဒါမွ မဟုတ္ ကြ်န္ေတာ္ ပုိးသြားႏိုင္--အဲ့-- ဒါေတာ့ သိပ္မေသခ်ာဘူး။ ကိုကိုက ရွည္ျပီးေလးေတာ့”
“ေဟ့ မင္း-”
“ဘာလဲ ကြ်န္ေတာ္က ကိုကုိ႕အရပ္ကုိေျပာတာ.။ကုိကို က ဘာေတြထင္ေနတာလဲ.။”
ညစ္က်ယ္က်ယ္မ်က္ႏွာျဖင့္စကားတတ္ေနသည့္ BaekHyun ကုိ သူ မႏိုင္ေတာ့ပါ။ သူ စိတ္ေျပေစရန္ ဒီေကာင္ေလး လုပ္လည္း လုပ္တတ္လြန္းသည္။ရက္ပိုင္းအတြင္းမွာကုိ အမ်ိဴးစံုျပဳစားႏိုင္သည့္ ကေဝေလးကို သူ ဒါေႀကာင့္မ်ား ခ်စ္မ်ားခ်စ္ခဲ့ေလသလား။
“အဟြန္း--မစေတာ့ပါဘူး ။ ညေနက် တကယ္လုိက္ေပးရမွာေနာ္.။Aeri က ညက် အကုိ KyungSoo က စားခ်င္တာလုိက္ေကြ်းမယ္တဲ့ ေနာက္က်လည္း အိမ္မွာပဲေခၚသိပ္လုိက္မယ္ေျပာတယ္။”
“ဘာ--ဒါ ငါ ဘာလို႕မသိတာလဲ”
“မသိဘူးေလ.အကိုKyungSoo က ကြ်န္ေတာ့္ကုိဖုန္းဆက္ျပီးေျပာတာ.မနက္ကတည္းက”
“ဒီေကာင္ေတြ အုပ္ထိန္းသူမွားေနျပီထင္တယ္။အ့ံႀသပါရဲ႕”
BaekHyun က ရယ္သည္။ သုိ႕ေပမယ့္ ခဏသာျဖစ္သည္။မ်က္ႏွာသည္ခ်က္ခ်င္းညိွဳ႕မိႈင္းသြားရျပန္ကာ-
“ကြ်န္ေတာ္က ကုိကုိနဲ႕လက္ထပ္ထားတာပဲ.။ဟုိ--- Aeri အုပ္ထိန္းသူအျဖစ္ကြ်န္ေတာ့္ကုိလက္မခံခ်င္ဘူးလားဟင္.”
ဒါေတာ့ သူ တကယ္စိတ္မေကာင္းျခင္း ႀကီးစြာျဖစ္သည္။ Aeri ကုိ Chanyeol သမီးမုိ႕ နီးစပ္မႈရွိခဲ့တာျဖစ္သည္။သုိ႕ေပမယ့္ Aeri အေပၚထားသည့္ခ်စ္ျခင္းေမတၱာသည္ Chanyeol ႏွင့္လားလားမွွ် မသက္ဆိုင္။Chanyeol ၏ေသြးသားမုိ႕ခ်စ္သည္။ Aeri က Aeri ပဲမုိ႕ပိုခ်စ္သည္။
“ေျပာမိလုိ႕လား။ ဘာေတြေတြးျပီးဝမ္းနည္းျပန္ျပီလဲ။မင္း--မင္း လည္း Aeri အုပ္ထိန္းသူပါပဲ.”
ေျပာျပီးမ်က္ႏွာလႊဲေနသည့္ Chanyeol ေႀကာင့္ BaekHyun ေပ်ာ္သြားသည္။သူ ကရွက္ေနျပန္ပါျပီ။ BaekHyun အသည္းယားစြာျဖင့္ မတ္တပ္ရပ္လုိက္ရင္း ကုိယ္ေလးကို္င္းလ်က္ Chanyeol ကုိေနာက္တစ္ဖန္အနမ္းေပးလိုက္ျပန္သည္။
“ဒါဆို ထိုင္ဦးေနာ္.။ေရခဲေသတၱာထဲမွ ကြ်န္ေတာ္အသီးေဖ်ာ္ရည္လုပ္ထားတာရွိတယ္။သြားယူေပးမယ္ ခဏေလး-အဲ့-”
လွစ္ခနဲလွည့္ထြက္လုိက္ေသာ္ျငား BaekHyun ၏လက္သည္ ဆြဲယူျခင္းခံရျပီး Chanyeol ေပါင္ေပၚထိုင္လ်က္သား က်သြားရသည္။ သူ ေယာင္ျပီးခ်က္ခ်င္းျပန္ထမည္ႀကံေတာ့ Chanyeol က ခါးကိုတင္းေနေအာင္ဖက္ထားသည္။
“ကုိကုိ-”
“အင္း ငါက စေတာ္ဘယ္ရီပဲစားခ်င္တာ.”
“ဟင္ --ကိုကိုက ေျပာမွမေျပာဘဲ.။ပန္းသီးပဲေဖ်ာ္ထားလုိက္တာ။ညေနက်မွ ဝယ္ခဲ့မယ္ေလေနာ့။အိမ္မွာမရွိဘူးေလ”
“ရွိပါတယ္။ငါ့ မ်က္စိေရွ႕မွာတင္ကို။အဲ့ စေတာ္ဘယ္ရီက သူ႕ကုိစားပါဆုိျပီး ခဏခဏ ျဖားေယာင္းေနတာ။”
ေႀကာင္အေနသည့္ BaekHyun ၏လည္တုိင္ကုိ လက္တစ္ဖက္က ဆြဲယူငံု႕ေစသည္။ မ်က္ႏွာခ်င္းနီးကပ္သြားမွ BaekHyun အသိဝင္သည္။မက္မက္ေမာေမာနမ္းေနတာမုိ႕ သူ႕ေပါင္ေပၚထိုင္ေနရသည့္ BaekHyun က ေျခေတာင္မခိုင္ခ်င္ေတာ့.။ အနမ္းပုိင္းကြ်မ္းက်င္္ေနသည့္ ဒီလူႀကီးက သူ႕ဇနီးျဖစ္ခဲ့ဖူးသူကိုလည္းဒီလုိနမ္းခဲ့ဖူးမွာပဲ ေတြးမိေတာ့ မနာလိုစိတ္ကေလး ကျဖစ္မိလာေသးသည္။
“Chanyeol မင္းစီစဥ္ခိုင္းထားတဲ့ ကိစၥက-။ဟာ---ဒီေကာင္-- ကေလးကုိ-”
ရုတ္တရက္ ဝင္လာသည့္ Chen ခမ်ာ မ်က္စိရွက္သြားရျပီး ခ်က္ခ်င္းျပန္ထြက္လာရသည္။ လက္လန္ပါရဲ႕ Park Chanyeol ရယ္။ ေျပာေတာ့ ငါက ဘာလို႕ခ်စ္ရမွာလဲ.။ငါ မခ်စ္ဘူးေလး ဘာေလးနဲ႕။ နမ္းေနတာမ်ား ခဏေလးေတြ႕မိတာေတာင္ သရဲမရဲစီးသလို။
ေျပာေတာ့ မခ်စ္ဘူးတဲ့။
**************
# With Heart
Just A Dreamer.
Unicode
Chapter-13
“ဒါကဘယ်လဲ”
Chanyeol မျက်ခုံးတွေတွန့်ချိူးလျက် BaekHyun ကိုခြေဆုံးခေါင်းဆုံးကြည့်သည်။ဒူးတွင်မက ပေါင်ထိပ်ထိပါ ဖြဲထားသည့် ဂျင်းသားပျော့ပျော့က အသားတွင်ကပ်လျက် ဖြူဝင်းနေသည့်အသားအရည်သည် အထင်းသား။ ဝတ်ထားသည့် ခပ်ရိုးရိုးစပို့ရှပ် အနက်ကလည်း လည်ပင်းသားအနည်းငယ်ကျယ်သည်ကြောင့် လည်တိုင်ခပ်ကျော့ကျော့ကလည်း ရှင်းရှင်းလင်းလင်း။ သူ ကြည့်နေမှန်းသိတော့ အစွမ်းကုန်ပြုံးရယ်ပြလာသည့် မျက်နှာရယ်ပေါင်းလိုက်တော့ Chanyeol ရူး ချင်သွားသည်။
“Yura နဲ့ စာအုပ်နည်းနည်းသွားဝယ်မလို့ ချိန်းထားတာ ကိုကို။”
“ဒီပုံစံနဲ့လား”
“ဟုတ်။ခါတိုင်းဝတ်နေကျပါပဲ”
Chanyeol ကျစ်ခနဲစုတ်သပ်ကာ ဘီးတပ်ကုလားထိုင်ကို ဧည့်ခန်းထဲထိရွေ့စေလိုက်သည်။ BaekHyun က အပြေးလေးလိုက်လာရင်း အနားက ထိုင်ခုံတွင် ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ ညိုမှောင်နေသည့်သူ့မျက်နှာကိုလည်း အကဲခတ်သေး ကာ-
“ဘာဖြစ်လို့လဲ ကိုကို။တစ်နေရာရာက နေမကောင်းလို့လား”
“မင်းနဲ့ အဲ့ဒီ Yuraနဲ့က ဘာလဲ”
“ကျွန်တော့် အခင်ဆုံးသူငယ်ချင်းလေ။ Yura က သိပ်ပြီးစိတ်ထားတတ်တာ.။”
“ရိုးရောရိုးရဲ့လား မင်းတို့နှစ်ယောက်”
ပြုံးရင်းပြောနေသည့် BaekHyun တန့်သွားရသည်။ဘယ်လိုကြီးမေးလိုက်တာပါလိမ့်.။စွပ်စွဲသည်ဟု ပဲသတ်မှတ်ရ မလား။သဝန်တိုနေသည်ဟုပဲသတ်မှတ်ရမလား။
“မင်း အိမ်ထောင်သည်ဖြစ်နေပြီ BaekHyun . အစစ အရာရာဆင်ခြင်ရမယ်။ ငါ့ ဂုဏ်သိက္ခာကိုမထိပါးစေနဲ့.။Park Chanyeol ရဲ့ ခင်ပွန်းက အပြင်မှာ မိန်းကလေးတစ်ယောက်နဲ့တပူးပူးတတွဲတွဲဆိုတာ ငါ မကြားချင်ဘူး။”
မျှော်လင့်နေမိသည့်စိတ်ဓါတ်ကလေးထိုးကျသွားရသည်။အင်းပေါ့.။သတိမမေ့ခင်ကတောင် BaekHyun ကိုကြည်ဖြူခဲ့တာမှမဟုတ်ဘဲ.။သတိမေ့နေလည်း စိတ်က လွယ်လွယ်ပြောင်းလာနိုင်စရာမရှိဘူးပေါ့.။ဒါပေမယ့် သူ ကတော့ တစ်စုံတစ်ရာကိုမျှော်လင့်နေမိသေးသည့်သူ-
“လတ်စသတ်တော့ ကိုကို က ဂုဏ်သိက္ခာကိုစိုးရိမ်နေတာပဲ.။ကျွန်တော်က ကျွန်တော့်ကိုသဝန်တိုတယ်လို့ထင်နေတာ.။ထားပါကျွန်တော် မသွားတော့ပါဘူး။ညနေကျမှ ကိုယ့်ဘာသာပဲ သွားဝယ်လိုက်ပါ့မယ်။နေ့လည်စာ စားတော့မလား ကိုကို ဗိုက်ဆာပြီလား။”
“အင်း-”
အမှန်တော့ Chanyeol ဗိုက်မဆာသေးပေမယ့် မျက်နှာမကောင်းသည့် သူ့ကိုကြည့်ကာ စိတ်ထဲတစ်မျိူးခံစားရသည်မို့ ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်သည်။ဒီနေ့က ဒေါ်လေးကလည်း နယ်ဘက်ခဏဆင်းသည်မို့အိမ်တွင်မရှိ။မနက်မိုးလင်းကတည်းက BaekHyun မီးဖိုချောင်ထဲ တစ်ယောက်တည်းအလုပ်ရှုပ်နေသည်ကိုတော့မြင်မိလိုက်သေးသည်။ Aeri ကိုထမင်းဘူးလေး ထည့်ပေးလိုက်တာကိုလည်းတွေ့လိုက်သည်။
“ဒါဆို သွားစို့ ကိုကို ။ခဏလေးပြန်နွှေးလိုက်ရင်ရပြီ။အားလုံးအဆင်သင့်ပဲ”
BaekHyun က Chanyeol ၏ဘီးတပ်ကုလားထိုင်ကို နောက်ကနေတွန်းလျက် ထမင်းစားခန်းထဲခေါ်လာသည်။ ပြီးတော့ အေပရွန်ဝတ်ကာ ဟိုလုပ်သည်လုပ် လုပ်နေသည်ကိုမျက်တောင်မခတ်လိုက်ကြည့်နေမိသည်။
“ဟင်းချက်တတ်တာလား။”
“ဟုတ်.။မေမေ က တစ်ခါတစ်လေ မအားတော့ ကျွန်တော် လုပ်ကျွေးရင်းလုပ်ကျွေးရင်းနဲ့ ချက်တတ်သွားတာ.။ခု အတော်ပဲဖြစ်သွားတာပေါ့.။”
စားပွဲထက် ဟင်းပန်းကန်တွေတစ်ခုပြီးတစ်ခုချရင်း BaekHyun ကဆိုသည်။ Chanyeol မသိလိုက်စွာ ပြုံးမိလိုက်ရင်း မရည်ရွယ်ပါဘဲ ထိုမိန်းမကိုဖြတ်ခနဲတွေးမိသွားသေးသည်။ လှလှပပ နေတတ်ပြီးထက်မြက်တာကလွဲရင် အိမ်မှုကိစ္စလည်း ဘာမှမလုပ်တတ်။နာကျင်မှုတွေသာ ပေးတတ်သည့်ထိုအမျိူးသမီးကို သူ ဘာကြောင့်များချစ်ခဲ့မိသလဲ တွေးတောင်မတွေးတတ် တော့။
“ရပြီ ကိုကို ။အဆင်ပြေမယ်ထင်တာလေးတွေချက်ထားတယ်။ဒေါ်လေးမရှိတဲ့ရက်တွေအတွင်း အိမ်ရဲ့စားသောက်ရေးကိုဒီက Byun BaekHyun အဲ့ မဟုတ်ပါဘူး Park BaekHyun က တာဝန်ယူပါမယ်ခင်ဗျာ”
လက်လေးနှစ်ဖက်နောက်ပစ်လျက် ဟိုတယ်ဝန်ထမ်းတွေလို ခေါင်းညွှတ်ကာ ပြောလာသူကို Chanyeol ပါးချိူင့်တွေခွက်အောင် ပြုံးမိသည်။ ဒီလို လည်း ဒင်းလေးက နောက်ပြောင်တတ်တာပဲ။
“အယ် ကိုကို သဘောကျနေတယ်။”
“စကားမများနဲ့ လာ ထိုင်စား-”
လက်ဆုံစားသည့် ထမင်းဝိုင်းငယ်က စိတ်ကျေနပ်စရာကောင်းမှန်း Chanyeol မသိခဲ့.။ကျောင်းက အကြောင်းတွေပြောလိုက် သူ့ကုမ္ပဏီအကြောင်းပြောလိုက် ငယ်တုန်းကအကြောင်းပြောလိုက်နှင့် BaekHyun အသံတွေချည်းပင်ဖြစ်သည်။ဆန်းကြယ်စွာ ပဲ သူ ဆူညံသည်ဟုမထင်ဘဲ နားထောင်ကောင်းသည်ဟု ထင်မိသည်မှာ တစ်ခုခုများ မှားနေပြီလား။ခါတိုင်း ထမင်းစားနည်း သည့် Chanyeol က အရသာရှိလှသည့် ထမင်းဝိုင်းကြောင့် ဒီနေ့ နည်းနည်းများသွားခဲ့သည်။
“BaekHyun. ညနေကျ စာအုပ်သွားဝယ်ရင် ငါ လိုက်ပေးရမလား။”
ပန်းကန်တွေတော့ အကူကောင်မလေးတွေဆေးပေးမှာမို့ ဘေစင်ထဲထည့်နေရင်း BaekHyun အံ့အားတသင့်လှည့်ကြည့်လာသည်။သူ၏ တွေဝေသွားမှုကိုကြည့်ရင်း Chanyeol နောင်တရသွားသည်။
“အာ ဆောရီး ငါ က လမ်းမှမလျှောက်နိုင်တာ။သက်သက်မဲ့ မင်းကိုဒုက္ခပေးသလိုဖြစ်နေ-”
Chanyeol စကားမဆက်လိုက်ရပါ။ နူးနူးညံ့ညံ့နှုတ်ခမ်းပါးလေးတစ်စုံက Chanyeol နှုတ်ခမ်းထက် ဖြတ်ခနဲလာနမ်းသည်။ BaekHyun သည်ခါတိုင်းလိုပင် Chanyeol ၏ ဘီးတပ်ကုလားထိုင်ရှေ့ငုတ်တုပ်လေးထိုင်လျက် Chanyeol လက်တွေကို ဆုပ်ကိုင်သည်။
“ကျွန်တော်ပျော်လွန်းလို့ အံ့သြသွားတာ.။ကိုကို လိုက်ပေးမယ်ဆိုတော့ ဘယ်လိုတောင် ပျော်မိသွားမှန်း ကိုကိုသိမှာမဟုတ်ပါဘူးဗျာ.။ကိုကို လမ်းမလျှောက်နိုင်တာ ဘာဖြစ်လဲ။Wheel Chair ရှိတယ်။ သွားလို့ရတယ်။ဒါမှ မဟုတ် ကျွန်တော် ပိုးသွားနိုင်--အဲ့-- ဒါတော့ သိပ်မသေချာဘူး။ ကိုကိုက ရှည်ပြီးလေးတော့”
“ဟေ့ မင်း-”
“ဘာလဲ ကျွန်တော်က ကိုကို့အရပ်ကိုပြောတာ.။ကိုကို က ဘာတွေထင်နေတာလဲ.။”
ညစ်ကျယ်ကျယ်မျက်နှာဖြင့်စကားတတ်နေသည့် BaekHyun ကို သူ မနိုင်တော့ပါ။ သူ စိတ်ပြေစေရန် ဒီကောင်လေး လုပ်လည်း လုပ်တတ်လွန်းသည်။ရက်ပိုင်းအတွင်းမှာကို အမျိူးစုံပြုစားနိုင်သည့် ကဝေလေးကို သူ ဒါကြောင့်များ ချစ်များချစ်ခဲ့လေသလား။
“အဟွန်း--မစတော့ပါဘူး ။ ညနေကျ တကယ်လိုက်ပေးရမှာနော်.။Aeri က ညကျ အကို KyungSoo က စားချင်တာလိုက်ကျွေးမယ်တဲ့ နောက်ကျလည်း အိမ်မှာပဲခေါ်သိပ်လိုက်မယ်ပြောတယ်။”
“ဘာ--ဒါ ငါ ဘာလို့မသိတာလဲ”
“မသိဘူးလေ.အကိုKyungSoo က ကျွန်တော့်ကိုဖုန်းဆက်ပြီးပြောတာ.မနက်ကတည်းက”
“ဒီကောင်တွေ အုပ်ထိန်းသူမှားနေပြီထင်တယ်။အံ့သြပါရဲ့”
BaekHyun က ရယ်သည်။ သို့ပေမယ့် ခဏသာဖြစ်သည်။မျက်နှာသည်ချက်ချင်းညှို့မှိုင်းသွားရပြန်ကာ-
“ကျွန်တော်က ကိုကိုနဲ့လက်ထပ်ထားတာပဲ.။ဟို--- Aeri အုပ်ထိန်းသူအဖြစ်ကျွန်တော့်ကိုလက်မခံချင်ဘူးလားဟင်.”
ဒါတော့ သူ တကယ်စိတ်မကောင်းခြင်း ကြီးစွာဖြစ်သည်။ Aeri ကို Chanyeol သမီးမို့ နီးစပ်မှုရှိခဲ့တာဖြစ်သည်။သို့ပေမယ့် Aeri အပေါ်ထားသည့်ချစ်ခြင်းမေတ္တာသည် Chanyeol နှင့်လားလားမျှ မသက်ဆိုင်။Chanyeol ၏သွေးသားမို့ချစ်သည်။ Aeri က Aeri ပဲမို့ပိုချစ်သည်။
“ပြောမိလို့လား။ ဘာတွေတွေးပြီးဝမ်းနည်းပြန်ပြီလဲ။မင်း--မင်း လည်း Aeri အုပ်ထိန်းသူပါပဲ.”
ပြောပြီးမျက်နှာလွှဲနေသည့် Chanyeol ကြောင့် BaekHyun ပျော်သွားသည်။သူ ကရှက်နေပြန်ပါပြီ။ BaekHyun အသည်းယားစွာဖြင့် မတ်တပ်ရပ်လိုက်ရင်း ကိုယ်လေးကိုင်းလျက် Chanyeol ကိုနောက်တစ်ဖန်အနမ်းပေးလိုက်ပြန်သည်။
“ဒါဆို ထိုင်ဦးနော်.။ရေခဲသေတ္တာထဲမှ ကျွန်တော်အသီးဖျော်ရည်လုပ်ထားတာရှိတယ်။သွားယူပေးမယ် ခဏလေး-အဲ့-”
လှစ်ခနဲလှည့်ထွက်လိုက်သော်ငြား BaekHyun ၏လက်သည် ဆွဲယူခြင်းခံရပြီး Chanyeol ပေါင်ပေါ်ထိုင်လျက်သား ကျသွားရသည်။ သူ ယောင်ပြီးချက်ချင်းပြန်ထမည်ကြံတော့ Chanyeol က ခါးကိုတင်းနေအောင်ဖက်ထားသည်။
“ကိုကို-”
“အင်း ငါက စတော်ဘယ်ရီပဲစားချင်တာ.”
“ဟင် --ကိုကိုက ပြောမှမပြောဘဲ.။ပန်းသီးပဲဖျော်ထားလိုက်တာ။ညနေကျမှ ဝယ်ခဲ့မယ်လေနော့။အိမ်မှာမရှိဘူးလေ”
“ရှိပါတယ်။ငါ့ မျက်စိရှေ့မှာတင်ကို။အဲ့ စတော်ဘယ်ရီက သူ့ကိုစားပါဆိုပြီး ခဏခဏ ဖြားယောင်းနေတာ။”
ကြောင်အနေသည့် BaekHyun ၏လည်တိုင်ကို လက်တစ်ဖက်က ဆွဲယူငုံ့စေသည်။ မျက်နှာချင်းနီးကပ်သွားမှ BaekHyun အသိဝင်သည်။မက်မက်မောမောနမ်းနေတာမို့ သူ့ပေါင်ပေါ်ထိုင်နေရသည့် BaekHyun က ခြေတောင်မခိုင်ချင်တော့.။ အနမ်းပိုင်းကျွမ်းကျင်နေသည့် ဒီလူကြီးက သူ့ဇနီးဖြစ်ခဲ့ဖူးသူကိုလည်းဒီလိုနမ်းခဲ့ဖူးမှာပဲ တွေးမိတော့ မနာလိုစိတ်ကလေး ကဖြစ်မိလာသေးသည်။
“Chanyeol မင်းစီစဉ်ခိုင်းထားတဲ့ ကိစ္စက-။ဟာ---ဒီကောင်-- ကလေးကို-”
ရုတ်တရက် ဝင်လာသည့် Chen ခမျာ မျက်စိရှက်သွားရပြီး ချက်ချင်းပြန်ထွက်လာရသည်။ လက်လန်ပါရဲ့ Park Chanyeol ရယ်။ ပြောတော့ ငါက ဘာလို့ချစ်ရမှာလဲ.။ငါ မချစ်ဘူးလေး ဘာလေးနဲ့။ နမ်းနေတာများ ခဏလေးတွေ့မိတာတောင် သရဲမရဲစီးသလို။
ပြောတော့ မချစ်ဘူးတဲ့။
**************
# With Heart
Just A Dreamer.