THIRD PERSON'S P.O.V
Hindi inaasahan ng mga guwardiya ang biglang pagdating ng kanilang master kaya lahat sila'y natahimik. Naisip nilang napaka-importante siguro ng identidad ng babae upang kusa at personal na nakipagkita dito ang kanilang master.
Samantalang sa loob ng sasakyan ay biglang lumamig ang hangin. Nagngingit-ngit ang mga ngipin ni Luke dahil sa pagkamuhi sa taong biglang dumating. Maging si Ryker na kanina naka-upo sa backseat ng sasakyan ay mas lalong lumamig ang mga mata nang makita ito.
"Why are you treating our visitors awfully? Let's welcome them instead. Ms. Schwender, why don't you step out from the car and let's talk while eating. I'm a little bit famished and want to eat steak. What do you think?" palakaibigan ang tono ng pagyaya ng lalake na tila ba'y wala itong kinidnap na bata.
Lumabas si Luke ng sasakyan habang pinipigilan ang inis na kanina pa gustong kumawala. Malamig ang boses na nagsalita ito.
"We don't have to watch you eat. We're here for the kid."
"Pasensya't hindi ko batid ang inyong pagmamadali. Hahaha... pero ano ba ang pinagmamadalian niyo? We have all the time." natatawang sabi nito sa mga bisita.
Nakuyom ni Luke ang kanyang kamao dahil sa sinabi nito. Parang gusto niyang manuntok at ipalabas ang inis na kanyang nararamdaman. Napalingon siya sa katabi nang bigla nitong hinawakan ang kamay niya.
"Luke you should calm down. You don't want to spoil our plan, won't you?" bulong nito.
Wala siyang nagawa kun'di ang pakalmahin ang sarili bago muling humarap sa lalakeng kanina pa niya kinaiinisan.
"Pero kung talagang nagmamadali kayo. Maybe I can grant your request. But you all know that I need something in return. Sadly I'm sure you're not ready to hand it to me." matapos nitong magsalita ay nakangiting bumaling ito sa tauhang kasama nitong dumating.
"Tell the chef to prepare food. I'll eat after talking to them."
Mabilis na umalis ang tauhan nito at sinunod ang inutos ng kanyang master. Muling nitong ibinaling ang tingin sa mga bisitang kanina pa niya inaasahang dumating.
"We have the chip and we will gladly give it to you basta ibibigay mo saamin ang bata." sa unang pagkakataon ang nagsalita si Ryker.
Malamig nitong tiningnan ang lalaking ilang taon niyang kinilala bilang ama. Si Leonardo Suarez, the person who destroyed his and his mother's life. He became a thief because of this person. Nagsimulang nawasak ang kanyang buhay dahil sa taong kanyang kaharap.
Malaki ang kanyang hinanakit dito at habang nasa harapan niya ito'y maraming mga katanungan ang biglang pumasok sa kanyang isipan. Gusto niyang lapitan ito at itanong kung bakit ganoon ito kalupit sa kanya at sa kanyang ina. Kung bakit nito ipinagtabuyan ang kanyang ina. Nais niyang isumbat rito ang lahat ng kanyang pinagdaanan.
He's throwing menacing glare to Leonardo but all he got is a smile which irritated him. He felt someone patted his shoulder kaya liningon niya ito.
"Don't let your emotions control you. Let me handle this." wala siyang nagawa't napilitang tumango at ipinaubaya kay Luke ang sitwasyon.
"Are you sure? Sa pagka-alala ko'y ilan taon tayong naghahabulan Ms. Schwender para lang sa pinakamamahal mong chip. I never thought your son is your weakest point. Kung noon ko lang pala 'to ginawa tapos na sana ako sa dapat kong gawin." he chuckled lightly feeling a bit skeptical.
"I am more than willing to exchange that thing for the life of my son." wika ng babae na siyang nagpatawang muli ng lalake.
"Oh ano pa ang hinihintay natin? Halina kayo at pumasok sa aking...palasyo." pag-aaya nito sa mga bisita.
JILL'S P.O.V
Nakikinig lang ako sa buo nilang pag-uusap habang naghihintay na umalis ang mga nakabantay sa pintuan. Everything's already planned kaya ako siguradong aalis ang dalawang nakabantay sa pintuan.
I counted one to ten at isa sa kanilang kasamahan ang lumapit sa kanila at sinabing ipinapatawag sila. Nang nagsi-alis na silang tatlong ay mabilis at maingat akong pumasok sa loob. Nakasunod saakin sina Amber at Red. Alertong tumingin-tingin ako sa paligid humihiling na sana'y walang kalaban kaming makakasalubong.
Nang may nakita kaming hagdan pataas ay senenyasan ko silang dalawa na umakyat at maghiwa-hiwalay kami upang mapapadali kami sa paghahanap. Sa una'y nagdadalawang-isip sila kung susundin ba nila ako pero sa huli ay sumunod rin. Samantalang naglakad naman ako pakaliwa at ipagpatuloy ang paghahanap. Naalala ko sa mapa na mayroong dungeon qng headquarters nila kaya pinili kong humiwalay at tingnan at baka naroon si CJ.
Mabilis akong napatago nang may narinig akong mga papalapit na yapak. May tatlong naka-armadong lalake ang nag-uusap habang bitbit ang kanilang naglalakihang mga armas at papunta sa kinaroroonan ko. Kaya hinanda ko ang aking sarili.
When they finally reached my place, sinapak ko ng malakas ang lalaking na-una at sinikmuraan. Bago pa man mahugot ng natitirang dalawang lalake ang kanilang mga armas ay naunahan ko sila. Malakas na inihampas ko sa kanilang mga batok ang aking baril na kanina'y nakasabit sa aking beywang.
May kinuha akong spray sa aking bulsa at inispray iyon sa kanila. Ilang segundo lang ay nakahandusay na sila sa sahig at walang malay. May nakita akong madilim na sulok kaya doon ko sila hinila at itinago. Nakatulog lang sila dahil sa inispray ko at pagkalipas ng tatlong oras ay tsaka lang sila magigising. I am not comfortable taking someones life that's why I requested this spray from Luke. Hindi ko rin naman gustong kumitil ng buhay because I am well aware that it's a sin, unforgivable sin.
Nang masiguro kong hindi sila kaagad mapapansin dahil sa pwestong pinaglagyan ko sa kanila ay saka lang ako umalis.
I resume checking the place and raised my guard higher. Unti-unti ay nababawasan ang liwanag sa paligid dahil medyo dim ang mga sumusunid na ilaw kaya mas tinalasan ko ang aking pandinig. May nakita akong pintuan sa dulo ng pasilyo. Medyo nakaawang ito kaya madali lang akong nakapasok. Madilim ang loob at tanging kandila lamang ang ilaw. Pababa ang hagdan at umaalingasaw ang amoy ng dugo sa buong paligid.
Ito na siguro ang dungeon na hinahanap ko.
Dalawang boses ang narinig kong nag-uusap sa loob. Boses ng babae at ng lalaki. Napaka-pamilyar ng boses ng dalawang magka-usap kaya maingat na sinilip ko ang pinanggagalingan ng boses. As I caught sight of their faces my breath hitched and anger rose from me.
"What we're doing is not right at all. We are dragging an innocent child in this mess. Damn!" the man curses as he frustratedly comb his hair.
"That bastard is just a son of a bitch. No need to feel guilty. I thought you don't have any conscience in you since you help and go on with the plan I thought alam mo na ang pinasok mo. " she said annoyed.
"But he's still a child."
"Tss. Stop thinking about that. I thought your helping us because you want me? Don't you want me anymore? It seems like you're having a second thought." she hissed in dismay and thrown him an exasperated look.
The man enhaled deeply and slid both his hands on the woman's waist. He gripped her waist and I grimaced at the next thing they did. While they are busy eating each other's mouths I took the opportunity to turn my Chameleon on. When the Chameleon adopted the place where I was standing, they are already heading my way. I glared at the both of them as they pass through the place where I was standing.
"Both of you are not going away with this." I whispered but made sure that they can still hear my very soft whisper.
Both of them flinched and halted as my words reached their ears. Magkasabay nilang iginala ang kanilang mga mata upang hanapin ako na kailan may hindi nila makikita. Unless I'll show myself to them. The man pull out his gun from his back as well as the woman who already had two guns in her filthy hands.
"Who's there?! You better show yourself this instance." the man commanded as he aimed his gun but everywhere.
"Ipakita mo ang sarili mo or else I'll shoot everywhere." this time it's the woman who's talking with a commanding voice.
I watched their anxious figure unafraid even after the man started shooting. Luckily they've got the wrong spot and here I almost laugh because of their stupidity. I can't believe playing fun with them feels actually good. That's what they've got for being a scoundrel.
Napahinto silang dalawa nang may biglang tumunog. The woman fished out the phone from her pocket and answered the call.
"Hello dad?" she greeted the caller whom I assumed her father. Biglang nanlaki ang mga mata niya at bumaling sa lalaki.
"Yes po. We'll be there right away." malaki ang ngiting ibinaba niya ang kanyang cellphone.
"What did he say?" the man curiously asked.
"They're here to claim the child. Let's go! I can't wait to see that whores downfall. The show's going to be really exciting." hinila na nito ang lalaki papalabas sa dungeon.
"B-but-" he was about to protest but she cut him off.
"No buts! I am sure it's just some prank by daddy's men again." naiinis na wika nito sabay sapilitang hinila ang lalaki.
When they're finally out, I walked to where they were standing a while ago and picked up a key. The woman didn't notice it fall from her pocket as she get her guns. Napansin kong iisa lang ang lock ng lahat ng selda kaya paniguradong ito lang rin ang susi.
Mabilis ang kilos na hinanap ko ang kwarto kung saan nila ikinulong ang aking anak. I called out his name for him to hear me while knocking on each door that I passed. I am too despirate to see my son. I miss him so much that I would do anything just to see him safe. Seeing him safe would be enough for me.
I found out that there are no sign of prisoners inside each cell. But the blood the are scattered on the floor and wall are evident. There are also fresh blood stain on some cell and they stinks causing me to cover my nose with my hands.
I stop knocking when I hear a muffle of sound and listen to it. Hinanap ko ang pinanggalingan ng boses at napunta ako sa isang selda na wala rin namang tao. The sound was closer this time.
I am confident CJ's just around here. Somewhere...
Iginala ko ang aking paningin at napansin ko ang napakaliit na siwang sa sahig. Mabilis akong napadapa at kinapa-kapa ito. Nang napagtanto ko na isang maliit na sara ito ay kaagad ko ito inaangat at bumungad sa akin ang madilim na daanan pababa.
Binuksan ko ang aking flashlight at maingat na tumapak sa hagdan. Nang makababa na ako ay nakita ko kaagad si CJ na nakagapos ang mga kamay at paa sa isang upuan. Tumakbo ako sa kanya at yinakap. I did not tried to stop my tears in relief. I hugged him tightly. I can't believe my son is now in my arms.
Humiwalay ako sa kanya tinanggal ang tape na nakatapal sa kanyang bibig pati na rin ang mga tali.
"Mission accomplished. The weapon's now destroyed." salita ng aking mga kasama.
Naka-hinga ako ng maluwag sa pag-iisip na makakaalis na kami rito ilang minuto nalang.
"Agent Spike and agent Flash, meet me at the first floor towards south. I already found CJ." pagkasabi ko nun ay kaagad kong binuhat si CJ at nagtungo sa hagdan palabas.
"Makaka-akyat ka ba nito anak?" I asked him while tucking few strands of his hair.
"Opo." he eagerly nod and it made chuckle.
Pinaulanan ko ng halik ang buo niyang mukha at muli siyang yinakap.
"Tandaan mo mahal na mahal ka ni mommy. Kahit anong mangyari wag mong kalimutan kong gaano kita kamahal."
"I love you too, mommy." and he kissed me ln the cheek.
Pinaakyat ko na siya sa hagdan habang nakaalalay naman ako sa kanya. Nang makalabas na siya ay kaagad akong sumunod.
Kinarga ko siya ulit at magkasabay kaming lumabas ng dungeon. Nakahintay na sa amin sina Amber at Red nang makalabas na kami.
I smiled to both of them.
Nang akala ko'y madali lang kaming makakalabas ay nagkamali pala ako. Dahil nakaabang pala sa amin ang mga armadong kalaban. Sampo silang lahat at tatlo lamang kami habang may kasama pang bata. Bumaling ako kay Amber.
"Itakas mo ang anak ko while Read and I are distracting them. Use the Chameleon." sabi ko habang ikinakabit kay CJ ang sarili kong Chameleon. I kissed him lpnger on the forhead and whispered I love you to him for the last time.
...
(A/N: sorry for the errors.)