Aυτο το βιβλίο το χα ανεβασει πολυυυ παλιά, τότε που ήμουν ένα χαζό στρουμπουλο κοριτσακι. Όμως τότε δεν προλάβαινα να ανεβάζω και την είχα κατεβάσει.
Τώρα όμως ήρθε για να μείνει ;)
Warning: το βιβλίο αυτό το γράφω για να περνάω την ώρα μου όταν βαριέμαι!! Περιέχει άκρως sexual humor!
Επίσης να πω ότι τα πρώτα παρτς που έχουν ανέβει έχουν ξαναγραφτεί από την αρχή.
Αυτό που σας ζητάω σε αυτό το βιβλίο είναι τα σχόλια σας! Σοβαρά μόνο έτσι καταλαβαίνει ένας συγγραφέας άμα το βιβλίο του έχει απήχηση..
Καλη αναγνωση μπειμπς
*
Έχετε νιώσει ποτέ τόσο αόρατη όσο ένας κατακαημένος λεκές που έχει καθαριστεί με σκίπ πανίσχυρο μικρό??
Ή μήπως έχετε ποτέ σας αισθανθεί τόσο άβολα που είστε στο τσακ να μετακομίσετε μόνιμα στο όρος Κιλιμάντζαρο για να ξεφύγετε??
Αν ναι, σας κάνω συμπαρασταση με το να σας πω πως ΟΙ ΖΩΕΣ ΣΑΣ ΣΙΓΟΥΡΑ ΘΑ ΝΑΙ ΠΟΛΥΥΥ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΜΑΥΡΟ ΧΑΛΙ .
Αν όχι, τότε καλώς ήρθατε στον κόσμο μου, αυτό την Μάντισον Κολντ! Μαζί μου θα μάθετε την αξιολύπητη ζωούλα του πιο ντροπαλού, αμήχανου μέχρι αηδίας κοριτσιού, με την οποία γελάει ο κάθε πικραμένος.
Α και επίσης, να πάτε να πνιγείτε κωλόφαρδα με την τέλεια ζωής σας!
Πέρα από τη πλάκα, για να καταλάβετε καλύτερα την τραγικότητα της κατάστασης, το χαιλαίτ της σημερινής ημέρας μου ήταν να καταφέρω να σερβιριστώ μεσημεριανό από το εστιατόριο του σχολείου.
Εδώ και μία ώρα ξεροστάλιαζα στην ατέλειωτη ουρά του σερβιρίσματος, με κάμποσους κόπανους να έχουν πάρει τη σειρά ΜΟΥ και να με έχουν προσπεράσει σαν να είμαι αόρατη.
Πως αντέδρασα εγώ?
Μα φυσικά δεν αντέδρασα. Χευ, είμαι το φυτό! Δεν μου επιτρέπεται ούτε να ανασάνω μπροστά στα ντούκια και τις ψωνισμένες πατσόλες του σχολείου.
Πφφ, η ζωή είναι άδικη...
Γιατί να γεννήθηκα σπασικλάκι και όχι διάσημο μοντέλο με φήμη, σουπερλουξ βίλα εκατομμυριους φόλλοουερς και έναν ΚΑΥΤΟ γκόμενο??
Γιατί η μαμά μου να μαγειρεύει όλη την ώρα φασόλια σπίτι....?
Τέλος πάντων, το πρόβλημα μου σήμερα ήταν ότι χθες ξενύχτησα διαβάζοντας βιολογία για το σημερινό διαγώνισμα και τώρα που επιτέλους ξεμπέρδεψα από αυτό, το μόνο που ήθελα έκτος από το να τηλεμεταφερθώ σε κάποιο εξωτικό νησί, ήταν ΛΙΓΗ ΗΣΥΧΙΑ.
Δυστυχώς όμως, η θεά τύχη ούτε και σε αυτό ήταν με το μέρος μου, καθώς στην σχολική καφετέρια γινόταν του πούστη. Πλήθος μαθητών είχαν συγκεντρωθεί σαν κοπάδι 'κουραδιών' όπως λένε στην Κρήτη και πηγαινοέρχονταν από εδώ και από εκεί σαν να είχαν βάλει νεύτη στον.....
Πρώτη φορά επικρατούσε τέτοια αναστάτωση..
Χμμ κάτι μου βρώμαγε εδώ και όχι, δεν ήταν τα φαγητά του σχολείου που σίγουρα δεν ενέκρινε το υγειονομικό και αποτελούσε την αιτία που τα νοσοκομεία είχαν 100% πληρότητα τον τελευταίο καιρο.
"Εε κοπελιά..?"ένιωσα κάποιον από πίσω να με σκουντάει με αγένεια."Δεν βλέπεις? Έφτασε η σειρά σου... Τι κάθεσαι και κοιτάς? Αντε ξεροστάλιαξα 5 λέπτα που βρίσκομαι στην ουρά!!"
Γκκρρ 5 λεπτά και κουράστηκε?? Τι να πω εγώ που έχω εγκλωβιστεί εδώ 1 ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΓΑΜΗΜΕΝΗ ΩΡΑ?
Ο κόσμος είναι άδικος..
Έκανα ένα βήμα, όμως μπροστά στο θέαμα η καρδιά μου βυθίστηκε ακόμα πιο βαθιά μέσα στη μιζέρια.
"ΠΑΤΑΤΕΣ ΤΗΓΑΝΙΤΕΣ ΜΕ ΨΑΡΟΚΡΟΚΕΤΕΣ"έγραφε η ταμπέλα του μενού που ποτε δεν είχε καθαριστεί και πλέον θεωρούταν η επίσημη κατοικία των αραχνών του σχολείου.
Και γιεπ, έχουμε άλλο ένα μικρό προβληματάκι.
Δεν έχω φάει ποτέ μου ψάρι! Δεν είναι κάποιο από τα κρύα αστεία μου. Απλά...
Έχω αλλεργία στα ψάρια! Όσο γελοίο και αν ακούγεται.
"Ει κοιμισμένο! Ξύπνα! Ήρθε η σειρά σου!!"φώναξε ο μάγειρας με το παχουλό μουστάκι που ζύγιζε 150 κιλά και τρέμοντας του έδωσα τον δίσκο μου."Καθυστερείς την ουρά"
Ξεροκατάπια ηχηρά με βλέμμα κολλημένο στις ψαροκροκέτες μέσα στα τηγάνια που ταν τίγκα στο λάδι. Από ότι φαίνεται σήμερα θα πήγαινα από δηλητηρίαση. RIP.
"M-μήπως θα μπορούσατε να μου βάλετε μόνο πατάτ-ες?"
Ω να πάρει, έπρεπε τώρα να με πιάσει το ηλίθιο τικ?
"Μήπως θες να σου φέρουμε και την βασίλισσα της Αγγλίας να δειπνίσετε μαζί? Λυπάμαι οι κανόνες είναι ίδιοι για όλους. Δεν κάνουμε εξαιρέσεις σε κακομαθημένα.."
Δίχως να τολμήσω να πω τίποτα άλλο, πήρα το δίσκο που μόνο καπέλο στο κεφάλι δεν μου τον έφερε και άρχισα να παρατηρώ τα τραπέζια.
Από μακρύα, εντόπισα έναν μπουκωμένο με 100 πατάτες Κέβιν να μου κάνει νόημα να πάω στην άδεια καρέκλα δίπλα του.
Ο Κέβιν ήταν ο πιο ηλίθιος-καλύτερος κολλητός μου, το στήριγμα μου και βασικά το μόνο άτομο σε ολόκληρο το λύκειο που ήξερε το όνομα μου.
"Σου χω νέα κοριτσάρα!!"αναφώνησε προτού καν προλάβω να παλουκώσω τον ποπό μου στην καρέκλα.
"Τι? Να φανταστώ άλλαξες σαμπουάν για τα λαδωμένα και γεμάτα πιτυρίδα μαλλιά σου?"
"Χευ, όχι δεν είναι αυτό!"μου έδωσε μια τσιμπιά στη μέση γεμάτη μίσος. ΑΟΥΤΣ!"Και αν θες να ξέρεις, ναι, αγόρασα ούλτρεξ!"
Αναστέξα σαν βαριεστημένο κοτοπουλάκι, παραμερίζοντας τις αηδιαστικές κοτομπουκιές από το πιάτο μου. "Τέσπα, τι ήθελες να μου πεις?"
"ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΣΗΜΕΡΑ, ΣΕ ΛΙΓΕΣ ΜΟΝΟ ΩΡΕΣ ΟΙ ΦΕΤΙΝΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΜΕΛΟΥΣ!"χαζογέλασε και ένιωσα απογοήτευση να με κατακλίζει όπως τότε που ο Ρουβάς βγήκε τρίτος στην γιουροβίζιον.
Α αυτό ήταν το άκρως ενδιαφέρον νέο..?
Ο Κέβιν άρχισε να διάβαζει με προσήλωση το φυλλάδιο που έγραφε όσους είχαν βάλει υποψηφιότητα ενώ άρπαξε κάμποσες πατάτες από τις δικές ΜΟΥ.
Αουτς αυτό πόνεσε πατατοκλέφτη! Χαχ σήμερα από ότι φαινόταν θα τρεφόμουν με το γκαζόν του κήπου μας σαν μοσχάρι.
Η βασικά, με το φως του ήλιου για να κάνω φωτοσύνθεση, θα έλεγε κάποιος εξυπνάκιας μπαμπουίνος συμμαθητής μου...
Στριφογύρισα τα μπιρμπιλωτά ματάκια μου.."Και εμένα τι μου το λες αυτό? Ξέρεις πως δεν δίνω δεκάρα για κάτι τέτοια γεγονότα στα οποία οι φέιμους καυχιούνται για το πόσο τέλειοι είναι.."
Στις φετινές εκλογές, είχα αποφασίσει να μην ψηφίσω. Αλλά μετά σκέφτηκα, να κάνω την αλλαγή! Τι πιο πρωτοποριακό από το να βάλω λευκό ψηφοδέλτιο στο οποίο θα έγραφα τα απόκρυφα μυστικά που ήξερα για τις φαντασμένες ψωνάρες του σχολείου??
Έτσι και δεν θα μαθευόταν ότι εγώ είμαι το καρφί και τα φέιμους παιδιά θα ρεζιλεύονταν!! χεχεχεχ...
"Επίσης πάρε τα κουλά σου από τις πατάτες!"συνέχισα και του έριξα μια βλοσυρή ματιά. Αυτός, αντί να σταματήσει, εξακολούθησε να τις χλαπακιάζει, κοιτώντας με μπερδεμένος.
Που ναι το περίεργο στο να θέλω να φάω και γω κάτι από το αναθεματισμένο μου φαγητό??
"Αν τότε Μαντ δεν σε ενδιαφέρουν οι εκλογές, τότε τι στον διάολο σκεφτόσουν όταν δήλωνες υποψηφιότητα....??"
Άρχισα να γελάω μανιασμένα σαν βλαμμένο, γιατι, ομγ, ήταν τόσο χαζή πλάκα. Αχαχαχαχ μα που τα βρίσκει άραγε και τα κάνει ο άτιμος..
Μισό... γιατί δεν γελούσε και αυτός..? ΚΑΙ ΓΙΑΤΊ ΒΑΣΙΚΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΗΛΙΘΙΟ ΦΥΛΛΑΔΙΟ ΠΟΥ ΜΟΛΙΣ ΕΙΧΕ ΒΑΛΕΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗ ΜΟΥΡΗ ΜΟΥ ΕΓΡΑΦΕ ΜΕΣΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΟΥ..?
Ωχ, όχι..
Μια λέξη μονο. ΣΚΑΤΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ.
"ΤΙΙΙΙ?Μα πως γίνεται αυτό?"στρίγγλισα και άρχισα να τραβολογάω τον καημένο τον Κέβιν από την μπλούζα του. "ΜΑ ΑΦΟΥ ΕΓΩ ΔΕΝ ΔΗΛΩΣΑ ΠΟΤΕ ΜΟΥ ΜΕΡΟΣ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ! ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΒΓΩ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ 15ΑΜΕΛΟΥΣ!!!"
"Ναι λες και έχεις πιθανότητες να σε ψηφίσει κάποιος...."
Ω σκάσε που να πάρει η ευχη.
"Τι θα κάνω μου λες??"μυξόκλαψα σαν αδέσποτο κουταβάκι.
"Προς το παρόν σκάσε γιατί η καρακουτσομπόλα η Λουίζ έρχεται προς το τραπέζι μας!!ΣΤΑΣΟΥ ΣΤΟ ΥΨΟΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΣΤΑΣΗΣ ΜΑΝΤ!!"
Πφφφ, αυτή μας έλειπε τώρα..
"Τι λέτε εσείς τα παιδάκια εδώ?? Ω ελάτε τώρα, πείτε μου και σε εμένα, μια οικογένεια είμαστε..."χαζογέλασε αφού έφτασε με το πασαρελέ περπάτημα της μπροστά μας. Το μούφα-απόμιμηση πανάκριβο άρωμα της από τη λαική μου προκαλούσε ανάγκη να ξεράσω..
"Γεια σου κούκλα! Πως και από τα μέρη μας?"ρώτησε ο Κέβιν πονηρά και ίου, πόσο ποιο χαμηλά θα πάτωνε?? Μα την έπεφτε στη Λουίζ?
Την μποχλάδο του σχολείου? Το επίτιμο μέλος της ομάδας ΤΟΥΜΠΑΝΑ?
Ω ναι, είχαμε και από αυτό στο σχολείο.. Όλα τα χει η Μαργιωρή, ο φερετζές της έλειπε.
Τα 'Τούμπανα' ήταν η ομάδα που είχαν ιδρύσει οι όμορφες, πλούσιες και άκρως ψωνάρες του σχολείου! Συνήθως μαζευοντουσαν, κράζαν ότι κινούταν γύρω τους, επιδείκνυαν τα καινούρια πανάκριβα συνολάκια τους και μπλα μπλα μπλα, καυχιόντουσαν για το πόσες κατακτήσεις είχαν κάθε μήνα. Το να μπεις σε αυτή την ομάδα, δεν ήταν εύκολη υπόθεση! Έπρεπε να περάσεις από εξονυχιστικό έλεγχο για να δουν αν τηρείς τα κριτήρια.
Μέχρι και εξετάσεις αίματος έπρεπε να κάνει κάποιος για να μπει......
Το καχύποπτο βλέμμα της Λουίζ, έπεσε πάνω μου, για κακή μου τύχη."Φιλενάδα έμαθα πως έβαλες υποψηφιότητα για τις εκλογές!! Συγχαρητήρια!!"
Άρχισα να βήχω επειδή πνίγηκα με το χυμό μου.. Γιατί με είπε φιλενάδα? εγώ δεν την έβρισα...
"Ναι φέτος σκέφτηκα πως είναι η χρονιά μου.."χαμογέλασα ψεύτικα.
Ωχ, γιατί εγώ το είπα αυτό??? Γιατί να αραδιάζω μπούρδες από εδώ και από εκει??
"Σου εύχομαι καλή επιτυχία!! Πάντως να ξέρεις πως άλλο είναι το φαβορί να βγει πρώτος φέτος...Αχ καποιοι ισχυρίζονται ότι θα σπασει το φετινό ρεκόρ.."
Έσμιξα τα φρύδια μου."Για ποιον λες??"
"Για αυτόν!!!"στράφηκε προς μια κατεύθυνση και ορκίζομαι πως από τα μάτια της πετάχτηκαν καρδούλες.
Ωχ, γιατί δεν είχα καλό προαίσθημα...?
Γύρισα το κεφάλι μου προς τα εκεί που μου έδειχνε και ναιπ, έπαθα ταυτόχρονα 5 εγκεφαλικά από το σοκ.
Σκατά και απόσκατα.
ΟΧΙ ΠΑΛΙ ΑΥΤΟΣ.
Ή-Η-Η-Η-ΗΤΑΝ Ο ΧΟΤ...
Άλλο τσόκαρο από κει.!.
Ο Μπράιαν Χοτ ήταν το παιδί θαύμα με τον οποίο όλο το σχολείο έπρεπε να ασχολείται όλη την ώρα. Μπορεί να είχε μόλις δύο μήνες που ήρθε, δυστυχώς, στο λύκειο μας, όμως ήδη είχε καταφέρει να κεντρίσει όοοολα τα βλέμματα πάνω του. Είχε την πιο υπεροχοτέλεια ζωή έβερ.
Ο διαβολάκος ήταν θεόκουκλος, με δημοσιότητα, εξωφρενική αυτοπεποίθηση, και ένα σώμα ΚΌΛΑΣΗ. Ο σταρ της ομάδας του μπασκετ και μπλα μπλα μπλα, από ότι φαινόταν και ο μελλοντικός πρόεδρος του σχολείου.
Επίσης ήταν ΚΑΥΤΟΣ, όπως υποδηλωνε και το ηλιθιο επίθετο του..
Χαχ, μα άκου εκεί Χοτ!!! Δν υπάρχει πιο αθλιο επίθετο από αυτο...
Κάθε καρυδιάς καρύδι γνώριζε την αφεντιά του. Όλα τα αγόρια ήθελαν να γίνουν φίλοι του, ενώ σχεδόν όλα τα κορίτσια(εκτός από μένα), έριχναν την αξιοπρέπεια τους στα τάρταρα και τον κυνηγούσαν σαν σκυλάκια για να γίνουν πρόθυμα υποχείρια του στο σεξ.
ΙΟΥ.ΙΟΥ.ΙΟΥ.
Όλοι τον βλέπανε σας δαφνωστεφανωμένο Θεο, όμως όχι, για μένα ήταν, είναι και θα είναι πάντα ένα αρσενικό πορνίδιο.
Μια αρσενική πουτανα....
"Πω πω Θεούλη μου, τι χαμός!"σχολίασε ο Κέβιν έκπληκτος μπροστά σε αυτό το αποτρόπαιο θέαμα.
Όλοι βλέπαμε το ίδιο σκηνικό ή μήπως τα ματάκια μου με γελούσαν..?
Ο Χοτ είχε ανέβει πάνω σε ένα άμοιρο τραπέζι της καφετέριας και από κάτω όχλος από Χοτίτσες τον είχε περικυκλώσει ζητοκραυγάζοντας.
Οι Χοτίτσες ήταν οι εκατομμύριες ηλίθιες θαυμάστριες του.
Πως λέμε Ρουβίτσες και Ντανίτσες?? Ε λοιπόν εμείς είχαμε τις Χοτίτσες....
Ο βλαμμένος, πήρε ένα σοβαρό ύφος."Συναγωνιστές και συναγωνίστριες!!! Σήμερα, καλούμαστε να δώσουμε την πιο κρίσιμη μάχη της χρονιάς! Από αυτή τη μέρα θα εξαρτηθεί το μέλλον μας σε αυτό το σχολείο!!--"
Ένας τεράστιος μαζικός αναστεναγμός ακούστηκε από το πλήθος.
Ομγ, τους είχε κάνει πλύση εγκεφάλου!!
"Ψηφίστε εμένα, τον Μπράιαν Χοτ, για ένα καλύτερο αύριο! Όλοι μαζί, σαν μια ενωμένη γροθιά, θα αποκρούσουμε το κατεστημένο και θα βάλουμε το λιθαράκι μας για να κάνουμε το τίμιο σχολείο μας σαν το σπίτι μας!!"
Ιου, δηλαδή σκόπευε να το κάνει μπουρδέλο..?
"Δεν σας ζητάω πολλά, μόνο την ψήφο σας! Χρειάζεστε κάποιον που θα σας υποστηρίζει!! Κάποιον που ποτέ δεν θα σας χαλάσει χατήρι!--"
Τς τς τς, τι ηλίθιος..... Δεν συμφωνείτε?
"--Κάποιον που θα βρίσκεται από πάνω σας όταν τον χρειαστείτε...."
Ακόμη περισσότεροι ξαναμμένοι αναστεναγμοί ακούστηκαν από τις Χοτίτσες.
Ααα τον παλιο--
Θεούλη μου, δεν το πιστεύω πως πωλούσε το κορμί του για αντάλλαγμα λίγες ψήφους....
"ΜΠΡΑΙΑΝ ΧΟΤ. ΕΙΣΑΙ ΘΕΟΣ! ΚΑΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΒΓΕΙΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΑΛΛΙΩΣ ΕΓΩ ΘΑ ΜΑΣΤΙΓΩΘΩ!!!" άρχισαν οι χαρωπές Χοτίτσες να ουρλιάζουν το καινούριο τους προεκλογικό σύνθημα συγκινημένα.
Μόνο εγώ το έβρισα άθλιο..? Εννοώ... Δεν είχε καν ομοιοκαταληξία...
Ένιωσα κάμποσους ελέφαντες να εισβάλλουν στο στομάχι μου και γαμώτο, έπρεπε όντως να πάω στο μπάνιο προτού τα εσώψυχα μου κατέληγαν στο πάτωμα.
"Με συγχωρείται αλλά πρέπει να πάω και γω στον αγώνα!"τσίριξε το κλαρινο, εε εννοω το τούμπανο η Λουίζ η οποία είχε μουτζουρωθεί με μάσκαρα εξαιτίας των δακρύων συγκίνησης και ουφ, ύστερα έτρεξε προς το τζέρτζελο.
Ο έντρομος Κέβιν μου έριξε ένα ανησυχητικό βλέμμα. "Μην ανησυχείς Μαντ, εγώ σίγουρα θα σου δώσω την ψήφο μου.."
Από μέσα μου όμως ήξερη την πικρή, γυμνή αλήθεια..
Σε λίγες ώρες θα γραφόμουν στην ιστορία ως τον υποψήφιο πρόεδρο δεκαπενταμελούς με τις λιγότερους ψήφους έβερ...
_____________
Well, αυτό το βιβλίο θα προσπαθήσω να το κάνω όσο πιο αστείο μπορω, για αυτό στα περισσότερα κεφάλαια θα στε σε φάση wtf αυτό δν έχει λογικη...
Πώς σας φάνηκε...?? Περιμένω τη γνώμη σας και τα σχόλια σας!!!! Για πρώτο παρτ ήθελα να σας παρουσιάσω του χαρακτήρες..
Θα τα πούμε στο επόμενο, που λογικά θα μπει αύριο, είναι ήδη έτοιμο!
Σποιλερ: εξευτελιστικά αποτελέσματα εκλογών και...........
Love u♥️