KANG HAYOON's
POV
"Hayoon, kumain ka na!"
Tapos katok na ng katok si Kuya ng pagkalakas-lakas.
Nakaayos naman na 'ko, eh. Tinignan ko 'yung orasan sa malapait sa TV dito sa kwarto ko at nakitang 5:40AM na.
Papasok na 'ko ngayon after 103827491 ay papasok na rin ako. I can't just stay here! I need to study, ayokong ipakita sa kanila na nagmumukmok ako.
Ngayon ito ako, nagmahal- este nasaktan, nasisi, nagpaganda! 'Di ba ang ganda-ganda ko na! Ay, Matagal na pala. Mas lalo lang akong gumanda ngayon.
Sige, magbuhat ka pa ng sariling bangko.
Ewan ko ba per-
"Hayoon!" naputol ang pakikipag-usap ko sa sarili nang marinig ang mas malakas na sigaw ni Kuya.
Anak ka ng- wala talagang patawad si Kuya sa pangungulit, eh.
"KUYA, SUSUNOD AKO. SHET NAGMO-MOMENT AKO DITO, EH!" reklamo ko at salamat dahil nahinto naman na siya sa pagkatok.
Good! Ang bait talaga ng Kuya ko, SOBRA. Sarcastic 'yon.
Napatitig ako sa sarili ko sa human size mirror ko. New hair cut, kung dati hanggang beywang 'yung buhok ko ngayon ay hindi na hanggang shoulder na lang. I look really good. It suits me! Much better ang ganitong hairstyle. Mas bet ko 'to.
I sighed then force a smile, new life here i come.
___
A/N:
Hello, Yeoreobun! Sana may nagbabasa pa!
PS.
Ang weird ko noon, huhu. Jjmon ko :<
edited: december 2021
EDITED.