Zawgyi
A few years later from the time of Park Baby was born,...
မဂၤလာ႐ွိတဲ့မနက္ခင္းအခါသမယမွာ..အရင္တုန္းက
ကိုကိုတစ္ေယာက္တည္း ေဘးနား႐ွိရံုနဲ႔တင္..
ကြၽန္ေတာ့္ကမၻာ အားလံုးၿပီးျပည့္စံုခဲ့ေပမယ့္..
အခုအခ်ိန္မွာေတာ့..ကိုက္ိုအျပင္တစ္ျခားတစ္ေယာက္ပါထပ္တိုးေနခဲ့ေတာ့ ျပည့္စံုသည္ထက္ ပိုျပည့္လ်ွံေနသည္လို႔ ေျပာရမည္...။
အရင္ကဆို..ဒီလိုအခ်ိန္ဆို အိပ္ရာထဲမွာ ႏွပ္ရင္ႏွပ္..
မဟုတ္ရင္ ဟိုနားဒီနား လမ္းပတ္ေလ်ွာက္ရင္ ေလ်ွာက္..
စသျဖင့္ေရာက္တတ္ရာရာလုပ္ေနခဲ့ေပမယ့္ လြန္ခဲ့သည့္လပိုင္းေလာက္ကစၿပီး..ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕မနက္ခင္းေတြက
တစ္စံုတစ္ေယာက္ဆီကို အပိုင္ေပးထားျဖစ္သည္...။
အဲ့တစ္စံုတစ္ေယာက္က တစ္ျခားလူေတာ့မဟုတ္..။
ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ကိုကိုရဲ႕ဘ၀ထဲကို...လာျခင္းေကာင္းေသာ အလာမ်ိဳးနဲ႔ေရာက္႐ွိလာခဲ့သည့္ ဧည့္သည္ေလးပင္..။
ေနာက္တစ္နည္းေျပာရရင္..
ကြၽန္ေတာ္သိပ္ခ်စ္ရတဲ့သမီးကေလး....။
သူေ႐ာက္လာခဲ့တဲ့အခ်ိန္ကစၿပီး...ကြၽန္ေတာ့္ဘ၀က
အရင္ကထက္ပိုေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းလာသလို...
ကိုကိုကလဲ ဘာျပသနာမွ မ႐ွာေတာ့သည္မွာ...
ေလးႏွစ္ေက်ာ္ငါးႏွစ္နီးပါးေတာင္႐ွိခဲ့ၿပီဆိုေတာ့..
အင္း..ဘယ္လိုေျပာရမလဲ..
ဒီအခ်ိန္ေလးက...ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ေတာ္ေတာ့္ကိုေပ်ာ္ဖို႔
ို႔ေကာင္းတဲ့အခိုက္အတန္႔ေလးပင္...။
မနက္မိုးလင္းရင္ ေက်ာင္းသြားရမယ့္ သမီးေလးကိုျပင္ဆင္ေပးၿပီးေက်ာင္းလိုက္ပို႔ရတာကိုပင္..
ကြၽန္ေတာ့္မွာ ျပံဳးလို႔ေပ်ာ္လို႔...။
ကိုကိုနဲ႔တူပါေစလို႔..ေန႔တိုင္းဆုေတာင္းမိခဲ့လို႔လားမသိ..။
သမီးသည္ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔သိပ္မတူပဲ..
ကိုကို႔လိုမ်က္လံုး၀ိုင္း၀ိုင္းနဲ႔နားရြက္ကားကားေလးေတြတစ္ထပ္တည္း
ပါလာခဲ့သည္...။
ၾကည့္လိုက္တာနဲ႔ကို..ကိုကို႔သမီးဆိုတာ ေမးၾကည့္ဖို႔မလို..
တပ္အပ္သိတယ္ ဆိုတဲ့ပံုစံေလး...။
သူ႔အေဖကို အရမ္းခ်စ္တဲ့ကြၽန္ေတာ့္အဖို႔..သူ႔သမီးေလးကေတာ့ ရင္လိႈက္အသည္းတုန္ ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုးခ်စ္ရတဲ့ရတနာေလးဆိုတာေတာ့ေျပာဖို႔ေတာင္မလို..။
appa ဆိုၿပီး တီတီတာတာေခၚသံေလးက..ကြၽန္ေတာ္လူျဖစ္ရတာ ထိုက္တန္တယ္လို႔ေတာင္ထင္မိသလိုမ်ိဳး..။
ကြၽန္ေတာ္နဲ႔သိပ္မတူေပမယ့္..ႏႈတ္ခမ္းေလးအေပၚက
မွဲ႔နက္ကေလးနဲ႔ သမီးငယ္ကေလးက...
ကြၽန္ေတာ့္လိုတစ္ထပ္တည္း တြတ္တီးတြတ္တာေတြ ေျပာတတ္လြန္းသည္...။
ျခံဳၿပီးေျပာရရင္..ဒီအသည္းေလးက..ကြၽန္ေတာ့္အတြက္အေမာေျပေလးပင္..။
မေတာ္လို႔..သူ႔အေဖ တစ္ခုခုဆိုးသြမ္းျပရင္ေတာင္
သမီးေလး႐ွိေနၿပီဆိုတဲ့အသ္ိနဲ႔အားတင္းထားလို႔ရတယ္
ေတြးမိျပန္ပါသည္..။
"appa သိလား..မေန႔ကဟိုတစ္ေယာက္ေလ မီးမီးကို
သၾကားလံုးလာေပးျပန္ၿပီ.."
"အယ္..!.တကယ္ႀကီးလား..အဲ့ဆိုအဲ့သၾကားလံုးေလးေရာ...?"
"ဟီးဟီး..သၾကားလံုးက မီးမီးစားလိုက္ၿပီ.."
"ၾကည့္ၾကည့္..သၾကားလံုးေတာ့စားၿပီး လူကိုေတာ့
ၿငိဳျငင္တယ္ေပါ့..ေအာ္..ေကာင္မေလးေတြမ်ား သိပ္တရားတယ္..."
"appa ကလဲ..မီးမီးက..ကေလးပဲ ႐ွိေသးတာက္ု္ိ.."
"လာပါဦး..အဲ့ကေလးေလးကို..appa နမ္းခ်င္လို႔.."
ကုတင္ေပၚမွာ ထိုင္ၿပီး..
ေက်ာင္းသြားမယ့္ ကေလးငယ္ေလးကို..ဆံပင္ေလးႏွစ္ဖက္စည္းေပးေနတုန္း...သူေျပာတာက...
အခုတေလာ မူႀကိဳေက်ာင္းမွာ..သူ႔ကိုသၾကားလံုးလာလာေပးေနတဲ့ဟိုဘက္ခန္းကေကာင္ေလးအေၾကာင္းပါတဲ့..။
ၾကည့္..Park Chan Yeolနဲ႔ Park Baek Hyun ဆိုတဲ့အေဖႏွစ္ေယာက္ရဲ႕သမီးေလးမို႔..ငယ္ငယ္တည္းက
ဘယ္ေလာက္ေတာင္စန္းပြင့္ေနလဲဆိုတာ...။
ၿပီးခဲ့တဲ့တစ္ပတ္ကဆိုရင္...အိမ္ထိျပန္ျပန္သယ္လာတဲ့သၾကားလံုးေလးေတြကို...သားအဖႏွစ္ေယာက္အတူတူစားရင္း ျပံဳးတစ္ေပ်ာ္ေပ်ာ္လုပ္ခဲ့ၾကေသးသည္..။
ဖဲျပား၀ါေလးကိုတပ္ေပးလိုက္ၿပီး ကိုယ္လံုးေသးေသးေလးကို
ရင္ခြင္ထဲနင့္ေနေအာင္ဆြဲဖက္ၿပီးပါးေလးေတြကိုေမႊးလိုက္ရာတြင္..သမီးငယ္ကလဲ ကြၽန္ေတာ့္ပါးကိုသူ႔ႏႈတ္ခမ္းေသးေသးေလးေတြနဲ႔ျပန္နမ္းလာေတာ့
သားအဖႏွစ္ေယာက္သေဘာတက် ရယ္လိုက္ၾကသည္..။
သမီးေလးဆီကရတဲ့ ကေလးေပါင္ဒါန႔ံနဲ႔ေခါင္းလိမ္းဆီအနံ႔က
ကြၽန္ေတာ့္အတြက္အေမႊးပ်ံ့ဆံုးရနံ႔ေလးေတြပင္..။
ပါးျဖဴျဖဴေလးႏွစ္ဖက္ကို ေနရာမလပ္နမ္းၿပီးေပမယ့္..
နမ္းလို႔မ၀ႏိုင္...။
ဟိုဘက္ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ..အက်ီၤ၀တ္ေနသည့္ကိုကိုကေတာ့....
ကေလးကိုသၾကားလံုးယူမလာဖို႔ေျပာမယ္ မ႐ွိဘူး..
အားေပးအားေျမႇာက္ေတာင္လုပ္ေနတယ္လို႔ တျဗစ္ေတာက္ေတာက္ ေျပာကာ..
ႏွစ္ေယာက္လံုးကိုဆူေနပူေနေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္တို႔သားအဖကေတာ့ ပန္းနဲ့အေပါက္ခံရသလိုပင္..။
တဟ္ီးဟီးရယ္ၿပီး သမီးကိုေက်ာပိုးအိတ္ကေလး
လြယ္ေပးကာ လက္ကေလးဆြဲၿပီး..
ေက်ာင္းသြားဖို႔ထြက္လာခဲ့လိုက္ၾကသည္...။
ကိုကိုဆိုတဲ့လူႀကီးကေတာ့ တစ္ေယာက္တည္းက်န္ေနခဲ့ေလရဲ႕...။
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
"appa..အဲ့တစ္ေယာက္ အဲ့တစ္ေယာက္..!!
မီးမီးကို သၾကားလံုးေပးတာ အဲ့တစ္ေယာက္..!"
"ဟမ္..!? ဘယ္တစ္ေယာက္လဲ..ျပျပ.."
"ဟိုမွာ..အက်ီၤအစိမ္းနဲ႔.."
သမီးေလးလက္ကိုတစ္ေယာက္တစ္ဖက္တြဲၿပီး...ခါတိုင္းလိုပင္ ေက်ာင္းေပါက္၀လိုက္ပို႔ၾကရာတြင္...
သမီးကိုသၾကားလံုးလာလာေပးေနတာ ၾကာေပမယ့္..
တစ္ခါမွ မေတြ႔ဖူးေသးသည့္ ကေလးငယ္ေလးကို
ဒီေန႔ေတာ့ေတြ႔ခြင့္ၾကံဳလိုက္ၿပီ...။
အေႏြးထည္အစိမ္းေရာင္ေလးကို၀တ္ထားၿပီး သူ႔အေမလက္ကို ဆြဲၿပီးသြားေနတဲ့ေကာင္ကေလးက...
အေနာက္ကသာျမင္ေနရတာမို႔ မ်က္ႏွာေလးက ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလားမေကာင္းလားမသိေပမယ့္...
ခနၶာကိုယ္ကေတာ့ပိန္ပိန္ေလးနဲ႔..။
ဒီအတိုင္းဆက္သြားမယ္ဆိုရင္..ႀကီးလာရင္ ကြၽန္ေတာ့္ကိုကိုလိုbody ျဖစ္လာမယ္ထင္တယ္...။
မဆိုးဘူး...ကြၽန္ေတာ့္သမီးေလးနဲ႔ လိုက္ဖက္ေလာက္တယ္...။
ကိုယ့္ဘာသာေတြးကိုယ့္ဘာသာရယ္ရင္း...
ေဘးက ခ်စ္ရတဲ့ခင္ပြန္းႀကီးကိုတစ္ခ်က္႐ိႈးလိုက္ေတာ့..
သမီးျပတဲ့ေကာင္ေလးကို ေသခ်ာ လိုက္ၾကည့္ေနတာ ေတြ႕ရသည္..။
ငါ့သမီးကို သၾကားလံုးလာလာေပးတာ..
ဘယ္လိုေကာင္မ်ိဳးလဲ အကဲခတ္ေနပံုပင္...။
မရယ္မျပံဳးခပ္တည္တည္ ျဖစ္ေနပံုေထာက္ရင္..
ရင္ထဲမွာ ဖခင္ေသာကမီးေတြေတာ္ေတာ္ေတာက္ေလာက္ေနၿပီထင္ပါ့..။
"Baek Hee..သူဒီေန႔ သၾကားလံုးလာေပးရင္..
မယူလာနဲ႔ေနာ္.."
"ဟုတ္ ..pa..."
"ေအးေနာ္..ဒီေန႔ယူလာရင္ papaက..သမီးကိုတကယ္႐ိုက္ေတာ့မွာေနာ္.."
"ဟြန္..ေခ်ာကလက္သၾကားလံုးဆိုရင္..မီးမီးကယူခ်င္တယ္ေလ paရယ္.."
"ေခ်ာကလက္သၾကားလံုးအထုပ္လိုက္ႀကီး papa ၀ယ္ေပးမယ္...သူမ်ားေပးတာ ယူမလာနဲ႔.."
"ေအာ္..ကိုကိုကလဲ..သူမ်ားမွမဟုတ္တာ..တစ္ေက်ာင္းထဲသားသူငယ္ခ်င္း ခ်င္းပဲဥစၥာ.."
"မင္းကေတာ့ေလ...တားမယ္မ႐ွိဘူး...
အေဖလုပ္ေနၿပီး..သူပါအားေပးအားေျမႇာက္နဲ႔..
ႏွစ္ေယာက္လံုးၾကပ္ၾကပ္သတိထားေနာ္....သၾကားလံုးတစ္လံုးနဲ႔...ငါမဆူခ်င္ဘူး..!"
Park Chan Yeol ၏ ဖခင္ေသာက အခန္းက႑ ဖြင့္ခန္းမွာ...အသံက်ယ္ႀကီးနဲ႔ေအာ္ခံလိုက္ရေတာ့..
ကြၽန္ေတာ္တို႔သားအဖခမ်ာ ဇက္ကေလးေတြပု၀င္သြားၿပီး
Park Chan Yeol အလစ္မွာ..လ်ွာေလးေတြ တစ္လစ္ထုတ္ျပကာ..မ်က္လံုးေလးေတြကလယ္ကလယ္လုပ္ျပၾကၿပီး
သမီးကေတာ့ေက်ာင္းထဲေျပး၀င္သြားေခ်ၿပီ...။
ဒီလိုပဲ..။
သားအဖသံုးေယာက္မွာဆို..ကိုကိုက သမီးေလးကိုအလိုလိုက္စရာ႐ွိလိုက္ေပးတယ္..ဆူစရာ႐ွိေသခ်ာဆူ ေျပာစရာ႐ွိေျပာတဲ့type..
ကြၽန္ေတာ္က်ေတာ့ သမီးေလးဘက္ေတာ္သားလို႔ေျပာရမလားပဲ..
သမီးမ်က္ႏွာတစ္ခ်က္မညႇိဳးေစရ..အရာရာသမီးသေဘာအတုိင္း..။
ၿပီးေတာ့...သမီးေလးနဲ႔freedom သေဘာမ်ိဳးသူငယ္ခ်င္းေပါင္းေပါင္းသည္..။ သမီးက ကိုကိုနဲ႔ကြၽန္ေတာ္ဆို..
ကြၽန္ေတာ့္ကိုပဲ သူ႔မွာျဖစ္သမ်ွကိစၥအကုန္ေျပာျပသည္..။
ကိုကိုကက် မ်က္ႏွာ တည္တည္ႀကီးနဲ႔ေနတတ္တာမို႔ သမီးက နည္းနည္း႐ွိန္သည္..။
ေျပာတာေတာ့ မိဘႏွစ္ေယာက္မွာ တစ္ေယာက္ကိုေတာ့ေၾကာက္ရမွာမို႔...ႏွစ္ေယာက္လံုးမ်က္ႏွာျဖဲေနလို႔မရဘူး..။
မင္းျဖဲေနရံုနဲ႔တင္လံုေလာက္ႁပီတဲ့...။
အခုလဲ..ကေလးအခ်င္းခ်င္း ခင္လို႔မင္လို႔သေဘာက်လို႔ သၾကားလံုးေလးလာေပးတာကိုပဲ..သူ႔မွာ အေတြးေတြလြန္ေနတာ...။
ကြၽန္ေတာ္တို႔ကေပါ့ေပါ့ေလးေတြးႏုိင္ေပမယ့္သူ႔မွာမေတြးႏိုင္တဲ့အေၾကာင္း..။
မေတာ္လို႔မ်ား..သမီးေလးကိုသူ႔သမီးမွန္းသိတာမို႔...သူနဲ႔အၿပိဳင္အဆိုင္ေတြက..ကေလးအခ်င္းခ်င္းအရင္ခ်ဥ္းကပ္ခိုင္းေနတာဆိုရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ ..
ကိုယ့္ဘက္က ျဖစ္ႏိုင္သမ်ွ ခပ္တန္းတန္းေနရမယ္ဘာညာနဲ႔..။
တစ္ကယ္..အဲ့လူႀကီး..အသက္ႀကီးလာလိူ႔မ်ား..
တစ္ပြမ္ပြမ္ျမည္တတ္လာတာလားပဲ..။
စိုးရိမ္စိတ္႐ွိတာေကာင္းေပမယ့္..အဘိုးႀကီးလိုတဗ်စ္ေတာက္ေတာက္ေျပာေနတာႀကီးက..နားၿငီးတယ္ေလဗ်ာ..။
"ကေလး..ဒီေန႔ သမီးေလးကို..SeHunee အခန္းထဲမွာ သိပ္ဖို႔မေမ့နဲ႔ေနာ္.."
"အင္းပါ..ကိုကိုရဲ႕..."
"အင္း..ကုိယ္ဒီည..ေစာေစာ ျပန္လာခဲ့မယ္.."
"အြန္း.."
ျခံေ႐ွ႕ထိျပန္လိုက္ပို႔ေပးၿပီးတဲ့ေနာက္..
ျပံဳးစစမ်က္ႏွာေပးနဲ႔ေျပာလာခဲ့တဲ့သူ႔စကားတစ္ခြန္းမွာ...
ေစာေစာကသက္၀င္လႈပ္႐ွားေနခဲ့ရတဲ့အေျခအေနတစ္ခုထဲက အလံုးစံု႐ုန္းထြက္မိလို္က္ကာ..
သူ႔အျပံဳးကို ေငးေမာၾကည့္ရင္း..
သူ႔အေျပာမွာ..သိမ့္ခနဲ ရင္တစ္ခ်က္လိႈက္ခုန္ေမာမိတယ္...။
သမီးေလး႐ွိလာၿပီးေနာက္ပိုင္း..အရင္က ႏွစ္ေယာက္တည္းအိပ္စက္ခဲ့သည့္အိပ္ခန္းေလးထဲက...
ညဘက္အခ်စ္ဇာတ္လမ္းေလးေတြဟာ..အရင္တုန္း
ကေလာက္..
ခပ္စိတ္စိတ္ မလႈပ္႐ွားျဖစ္ေတာ့ပဲ...အနည္းငယ္က်ဲပါးသြားခဲ့ရသည္...။
မနက္ျဖန္ ကစၿပီး တစ္ပတ္ႏွစ္ပတ္ၾကာေလာက္ ႏိုင္ငံျခားကို ခရီးသြားရမွာမို႔..ဒီေန႔တစ္ညေတာ့..ႏွစ္ေယာက္သားေအးေအးေဆးေဆးေနခ်င္သည္လို႔..ေျပာလာတဲ့ၾကင္သူေၾကာင့္...
ကြၽန္ေတာ့္ရင္ခြင္ထဲမွာ အိပ္မွ အိပ္ေပ်ာ္တာလို႔..
တီတီတာတာေျပာတတ္သည့္ သမီးေလးကို..
ဒီညေတာ့..
သူ႔ဦးေလးအခန္းမွာသြားသိပ္ဖို႔ ျပင္ထားသည္...။
အရင္ကလဲ သမီးေလးအိပ္ေပ်ာ္သြားတဲ့အခ်ိန္ဆို..
ေရခ်ဳိးခန္းထဲမွာပဲျဖစ္ျဖစ္..ကိစၥၿပီးလိုက္ၾကေပမယ့္..
ဒီေန႔ေတာ့ အထူးအဆန္းလုပ္ၿပီး ကေလးကို ခြဲသိပ္ဖို႔ေျပာလာတာေၾကာင့္...
မိုးလင္းေပါက္ထိ အိပ္စက္ျခင္းကင္းမဲ့ခဲ့ရသည့္ ညတစ္ခ်ိဳ႕ကိုေတာင္ျပန္လည္လြမ္းဆြတ္မိသလိုလို...။
ပါးျပင္ေပၚခပ္ေႏြးေႏြးက်ေရာက္လာခဲ့တဲ့အထိအေတြ႔ေလးေၾကာင့္..ေတြေ၀မိန္းေမာေနရာကေန လက္႐ွိအေျခအေနထဲ အသိစိတ္ျပန္ကပ္လာခဲ့သည္..။
အဲ့က်မွ ကြၽန္ေတာ့္ေခါင္းကို ခပ္ဖြဖြပုတ္ရင္း...
ညက်ေစာေစာျပန္လာမယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္းထပ္မံေျပာေနတဲ့လူကို...အင္းအင္းလို႔ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္ကာ..
ကေယာင္ကတမ္းနဲ႔ကားေပၚက ဆင္းလာခဲ့လိုက္သည္..။
ကြၽန္ေတာ္ဟာေလ..သမီးေလးေတာင္မူႀကိဳေက်ာင္းတက္တဲ့အရြယ္ေရာက္ေနၿပီကို..။
ဘာေၾကာင့္မ်ား..အခုထက္ထိ...
သူ႔အျပံဳးနဲ႔သူ႔အထိအေတြ႔ေတြၾကားထဲ..အ႐ူးတစ္ေယာက္လို..လိုခ်င္တပ္မက္ေနမိေသးတာလဲ မသိ..။
သူကတစ္ခဏေလာက္ေလး..ဆြဲေဆာင္သမႈျပဳျပလိုက္တာနဲ႔..
ကြၽန္ေတာ့္မွာ..တစ္ဘ၀စာေလာက္ႀကီး တိမ္းမူးရသည္...။
အင္း...သူအလုပ္႐ႈပ္ေနတာေရာ..
ကြၽန္ေတာ္ကသမီးေလး ေ၀ယ်ာ၀စၥေတြလိုက္လုပ္ေပးရင္း ညဘက္ေတြေမာေမာနဲ႔အေစာႀကီး၀င္၀င္အိပ္ေနေတာ့...
ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္က ႏွစ္ပတ္နဲ႔အထက္မွာ ၾကာခဲ့ၿပီဆိုေတာ့...အင္း..မ႐ွက္တမ္း၀န္ခံရမယ္ဆိုရင္..
ကြၽန္ေတာ္ဒီကေန႔ညအဖို႔ ေတာ္ေတာ့္ကိုရင္ခုန္ေနမိသည္...။
လူဆိုတာ..တဏွာရာဂနဲ႔မေ၀းႏိုင္တဲ့ အမ်ိဳးမလား...။
ကြၽန္ေတာ္ခ်စ္ရလြန္းတဲ့ လူဆီက အၾကင္နာေတြကို လက္ခံယူဖို႔အေရး..
အခ်ိန္ေတြဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ..အသက္ေတြဘယ္ေလာက္ႀကီးလာႀကီးလာ....
ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ အျမဲ ရင္ခုန္စိတ္လႈပ္႐ွားေနမိမယ္ ထင္ပါသည္..။
::::::::::::::::: Tyranny :::::::::::::
အခန္းတံခါး password ႏွိပ္သံ တတီတီေၾကာင့္..
TV ကိုပိတ္လိုက္ၿပီး..အခန္းေပါက္၀မွာ ေပၚလာမည့္ ပံုရိပ္ေခ်ာေခ်ာဆီ လွမ္းေမ်ွာ္ၾကည့္ေနလိုက္သည္...။
ေစာေစာကတည္းက..အလုပ္ၿပီးၿပီအိမ္ျပန္လာၿပီဆိုတဲ့အေၾကာင္း...
ျခံ၀ေရာက္ေတာ့လဲ...ျခံ၀ေ႐ာက္ေနၿပီ၀င္လာေတာ့မယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္း..
လမ္းမွာလဲ ဘယ္နားေလးေရာက္ေနၿပီ..
ေရာက္ခါနီးေနၿပီဆိုတဲ့အေၾကာင္း..တစ္တီတီတစ္တြမ္တြမ္ message ပို႔ၿပီး..ဒီေန႔မွ ဘာျဖစ္သလဲမသိ..
အရမ္းကို ကယက္ထေနတဲ့ Mr.Park ႀကီး...။
၀င္လာေတာ့လဲ...အခန္းေပါက္၀နဲ႔ကုတင္နဲ႔ဘယ္ေလာက္မွ မေ၀းတာကိုပင္...
မေျပးရံုတစ္မယ္ ေလ်ွာက္လာသည္..။
ဘာေတြမ်ားျဖစ္လာသလဲလို႔ေမးျမန္းဖို႔ျပင္လိုက္ေပမယ့္..
ပါးစပ္ကေလးေတာင္ ေသခ်ာမဟလိုက္ရ..။
႐ုတ္တရက္၀င္ေရာက္လာခဲ့တဲ
အ႐ွိန္ျပင္းျပင္းနွုတ္ခမ္းတစ္စံုေၾကာင့္..
အေနာက္ကိုေတာင္ယိုင္လဲ က်သြားခ်င္ခ်င္..။
တစ္ကယ္..ဒီလူ ဘာကိစၥဒီေလာက္အလ်င္လိုေနရတာလဲ..?
ဒီတစ္ညလံုး...သူ႔ကို အပိုင္ေပးထားၿပီးၿပီပဲကို..။
"ကိုကို..ခဏေနပါဦး..!
ဘယ္သူမွ လုမနမ္းပါဘူး..ျဖည္းျဖည္း..!"
"Baek Hee..အိပ္သြားၿပီလား..?"
"အင္း..သိပ္ေတာ့သိပ္ခဲ့လိုက္တယ္..
SeHunee ကေတာ့...projectအတြက္ စာ႐ွာေနရင္းသမီးေလးကို ၾကည့္ေပးေနတယ္.."
"အင္းအင္း..ေကာင္းတယ္.."
စကၠန္႔ပိုင္းအခ်ိဳ႕ေလာက္..ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းၾကမ္းတမ္းစြာ ပြတ္သပ္ထိေတြ႔ေစၿပီးတဲ့ေနာက္..
သမီးေလးကိုသတိတရ ေမးျမန္းေနသည့္လူ...။
အရက္နံ႔အနည္ငယ္လိႈင္ထြက္ေနတာေၾကာင့္အေျခအေနအရပ္ရပ္ကို ေသခ်ာေလးရိပ္စားမိလိုက္ၿပီ..။
အဲ့တာေၾကာင့္မို႔..ထမင္းအရင္စားလိုက္ပါလား
ေရအရင္ခ်ိဳးလိုက္ပါလား ဘာဘာညာညာ လ်ွာ႐ွည္မေနေတာ့ပဲ..
သူခိုင္းတဲ့အတိုင္းသာ လိုက္လုပ္ဖို႔ပဲ ျပင္ဆင္ထားလိုက္ေတာ့သည္...။
ထင္သည့္အတိုင္းပင္ တစ္စကၠန္႔ေတာင္ထပ္ဆိုင္းမေနေတာ့ပဲ..
ကြၽန္ေတာ့္ကိုအိပ္ရာေပၚလွဲခ်ၿပီး ေစာေစာက အနမ္းေတြကိုျပန္ဆက္ေနေတာ့ ..ကြၽန္ေတာ္လဲ..
သူ႔လည္ပင္းကို ျမဲျမဲခိုသိုင္းလိုက္ၿပီး..ေသာက္ေလေသာက္ေလ ငတ္မေျပတဲ့ သံသရာ လိႈင္းေတာႀကီးထဲ
ေနာက္တစ္ဖန္တိုး၀င္ဖို႔ရာအတြက္..အဆင္သင့္အေနအထား ႐ွိေနလိုက္သည္...။
အင္း..သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေတြကေတာ့ ဘယ္ေတာ့မဆို ခ်ိဳၿမိန္ေနတဲ့ပ်ားရည္စက္ေတြလိုပါပဲလား...။
:::::::::::: Tyranny ::::::::::
RM scenes **
"အာ့...!
လက္ကိုျဖဳတ္ေပးလို႔မရဘူးလားဟင္..?
ကြၽန္ေတာ္ တကယ္မေနတတ္ဘူး..
ကိုကို႔ကိုဖက္ထားခ်င္တယ္.."
"ဟင္..ကိုကိုလို႔..လက္ကိုျဖဳတ္ေပးေနာ္..
ကြၽန္ေတာ္..တစ္ကယ္..အင့္..!!"
"႐ွဴး...ဒီလိုေလးပဲေန...
အဲ့တာမွ ခံစားခ်က္အသစ္ေလးက ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလဲဆိုတာ..ကေလးေလးေသခ်ာသိမွာ..
ဘယ္လိုလဲ..ျဖစ္ခ်င္တာမျဖစ္ရတာ..အသည္းေပါက္ဖို႔ေကာင္းတယ္ မလား..
မခ်င့္မရဲျဖစ္ေနတဲ့ ကေလးရဲ႕ ပံုေလးက
ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ဆြဲေဆာင္ဖို႔ေကာင္းလိုက္သလဲဆိုတာ..!"
ဒီလူက sex လုပ္တဲ့ေနရာမွာ..သူမ်ားကိုအလိုမက်ျဖစ္ေအာင္လုပ္ရတာ ၀ါသနာပါတာပဲလားဘာလားညာလားေတာ့မသိ...။
အခုလဲ တစ္ေယာက္ေယာက္ေျမႇာက္ေပးလိုက္လို႔လား
ဒါမွမဟုတ္ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ပဲ ဟိုိဟိုဒီဒီ႐ွာၾကည့္ထားတာလားမသိ...
ပံုမွန္အေျခအေနေတြကေနကြဲထြက္ႁပီး...
ဒီေန႔မွ ထူးထူးဆန္းဆန္းသူမ်ားကိုႏွိပ္စက္ေနသည္..။
ပံုမွန္လိုဆို..အခုလိုအ႐ွိန္တက္စျပဳလာတဲ့အခ်ိန္..
သူ႔လည္ပင္းကိုခိုသိုင္းၿပီးေတာ့ျဖစ္ျဖစ္...
သူ႔ရင္ခြင္ထဲ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္တိုး၀င္ရင္းပဲျဖစ္ျဖစ္..
သူဖန္တီးေနတဲ့ ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္ထဲမွာ...
အသာယာဆံူး လိုက္လံစီးေမ်ာခြင့္ရေပမယ့္..
ဒီေန႔မွာေတာ့ အဲ့အခြင့္အေရးေတြအားလံူး ရပိုင္ခြင့္မ႐ွိ...။
ကြၽန္ေတာ့္ခနၶာကိုယ္ေနရာအႏွံ႔ သူ႔အနမ္းေတြနဲ႔လိုက္လံေဆးစက္ျခယ္ကတည္းက...လက္ႏွစ္ဖက္လံုးကို..စုခ်ည္ကာ..ကုတင္နဲ႔တြဲခ်ည္ထားသည္...။
အဲ့တာေၾကာင့္..သူဇာတ္လမ္းစကတည္းက
လက္ေတြအေပၚမွာ ေျမႇာက္ခ်ည္ခံထားရတာမို႔..
အခူဆို..ထံုရံုမကပဲ....တခုခုနဲ႔လာထိရင္ေတာင္..
မခံစားတတ္ေတာ့ဘူးလို႔ ထင္ရေလာက္တဲ့အထိ..
လက္ေတြေညာင္းခ်ိေနၿပီျဖစ္သည္..။
အဲ့တာထက္..ဘယ္ကႀကိဳးကိုဘယ္လို႐ွာလာၿပီးခ်ည္ထားလဲေတာ့မသိ..။
သူအထဲကို တိုး၀င္တဲ့အခ်ိန္တိုင္းမွာေရာ..
ျပန္လည္ ဆုတ္ခြာသြားတဲ့အခ်ိန္တိုင္းမွာေရာ..
လႈပ္႐ွားမႈတစ္ခုစီတိုင္းမွာ..လက္ကလဲ လိုက္ၿပီး လႈပ္႐ွားရတာမို႔..
ေသးေသးမ်ွင္မ်ွင္ေလးျဖစ္ေနသည့္ ႀကိဳးကေလးက..
အသားထဲေတာင္ျမႇပ္၀င္သြားသလို...။
နာက်င္မႈကေတာ့အတိုင္းအဆမ႐ွိဘူးလို႔ေတာင္ေျပာရမလို...။
အဲ့တာထက္..တစ္ျဖည္းျဖည္း အ႐ွိန္တက္လာခဲ့သည့္ အေ႐ွ႕အေနာက္လႈပ္႐ွားမႈတစ္ခုရဲ႕အလယ္..
လက္ေကာက္၀တ္က နာက်င္မႈထက္ကို..ေအာက္ဘက္ပိုင္းဆီက..အလိုရမၼက္တစ္ခ်ိဳ႕က လိႈက္ခနဲလိႈက္ခနဲ စိမ့္တက္လာခဲ့တဲ့အခ်ိန္...
သူ႔လည္တိုင္ကို တင္းတင္းခိုသိုင္းၿပီး..သူ႔လႈပ္႐ွားမႈတစ္ခုဆီတိုင္းမွာ အဆံုးစြန္အထိယစ္မူးပါရေစ
လိူ႔ခြင့္ေတာင္းေပမယ့္ သူကခြင့္မျပဴ...။
လက္ကို ခ်ည္ေႏွာင္ျမဲ ခ်ည္ေႏွာင္ထားဆဲသာ...။
အဲ့တာေၾကာင့္ လက္ကနာတာရယ္..
သူတိုး၀င္လို႔ ျဖစ္တည္လာတဲ့ သာယာမႈေတြရယ္..
အားလံုး..
ေရာေပါင္းၿပီး..ကြၽန္ေတာ့္မွာ...ေရေရရာရာမ႐ွိတဲ့အသံတစ္ခ်ိဳ႕ကို..တစ္စကၠန္႔ေတာင္မလပ္ေအာင္ ထုတ္လႊင့္ေနရသည္...။
တစ္ကယ္..ဒီအေျခအေနႀကီးက..နာက်င္မႈေတြနဲ႔ျခံရံထားေပမယ့္..ေသမလိုလိုခ်င္ေနတာမ်ိဴး..။
ၿပီးဆံုးသြားမွာကိုေတာင္ေၾကာက္ေနမိတဲ့ခံစားခ်က္မ်ိဳး..။
အတြင္းသားေတြထဲ နက္နက္ႀကီးတိုး၀င္လာတဲ့သူ႔ကို..
အလိုက္တသိနဲ႔ တတ္ႏိုင္သေလာက္ေလး..
ဆြဲညႇစ္ေပးထားေတာ့...
သူ႔ႏႈတ္ဖ်ားဆီကေန..ကြၽန္ေတာ္အၾကားခ်င္ဆံုး..
ခပ္သဲ့သဲ့သံစဥ္တစ္ခ်ိဳ႕ထြက္က်လာခဲ့သည္...။
ေခြၽးစေတြကပ္ညိေနတဲ့မ်က္ႏွာေခ်ာေခ်ာက..
ကြၽန္ေတာ့္အသက္ျဖစ္တည္ရာလို..။
အဲ့အသြင္းအထုတ္ခံစားခ်က္ေလးက...ေလာကႀကီးတစ္ခုလံုးကိုေမ့ေလ်ာ့သြားေစသလိုမ်ိဳး..။
ကြၽန္ေတာ္သူ႔အျပဳအမူတစ္ခုခ်င္းစီတိုင္းမွာ...
အဆံုးစြန္ထိျပဳစားခံလိုက္ေသာအခါ....
ေနာက္ဆံုးအဆံုးသတ္မွာ...
ကြၽန္ေတာ့္ရင္ဘတ္ေပၚ ကို..ယိုင္လဲၿပိဳက်လာၿပီး..အေမာေၿဖ ဖို႔ဟန္ျပင္ေနသည့္..သူ႔ဆံႏြယ္ေတြၾကားထဲ ..ႏွာေခါင္းဖ်ား တိုး၀င္လိုက္ၿပီး....
ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုးနမ္း႐ိႈက္မိလိုက္သည္...။
လက္ေတြလြတ္လပ္ခြင့္မရေသးလို႔ ေသမတတ္ထံုက်င္ကိုက္ခဲေနေပမယ့္လဲ..အသက္မွန္မွန္႐ွဴေနသည့္ ခပ္ျပင္းျပင္းအသက္႐ွဴသံေတြကို ..အေသအခ်ာနားစိုက္ေထာင္ေနတာကိုပင္ ေပ်ာ္ရႊင္ေနမိသည္..။
"ကေလး..ေနာက္တစ္ေခါက္ရေသးတယ္မလား..?
အင္း..ဒီတစ္ခါကေတာ့ လံုး၀ေအးေဆးေလးပါပဲ.."
"ဟင္..!?"
"ကေလးေလး..ပါးစပ္ဟထားေပးေနာ္..
ကိုကိုခဏ၀င္ၾကည့္ခ်င္လို႔..."
"ဟမ္..?.ဘာႀကီး..!?"
လက္ေတြျဖဳတ္ေပးေတာ့မလား ေမ်ွာ္လင့္လိုက္ေပမယ့္
ေမ်ွာတဲ့လူသာအ႐ူးျဖစ္သြားမည္...။
စိတ္ညစ္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္..ႏွိပ္စပ္နည္းအဖံုဖံုကိုတစ္ဖက္ကမ္းခတ္တတ္ကြၽမ္းသည့္လူက..
လက္နာေနမွန္းသိသိရက္နဲ႔မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး..
အခုလိုအေနအထားအတုိင္းနဲ႔ပင္..တျခားအေျခအေနတစ္ခုဆီ ေဆာင္ယူေနျပန္သည္...။
သူ ဘာေျပာမွန္းမသိလို႔..ျပန္ေမးဖို႔ျပင္လိုက္ေပမယ့္....
ျပန္ေမးခ်ိန္ေတာင္မရလိုက္..။
ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာ နားတစ္၀ိုက္မွာ...ထိုင္ခ်လာၿပီး...
ကြၽန္ေတာ့္ပါးစပ္အေပါက္၀မွာ..အေသအခ်ာလာေတ့ေပးသည္က..သူ႔အရာငယ္...။
တစ္ကယ္..ဒီလို အေျခအေနမ်ိဳးကိုတစ္ခါမွ မၾကံဳေတြ႔
ဖူးေသးတာေၾကာင့္...ဘာလုပ္လို႔လုပ္ရမွန္းမသိ..ေၾကာင္အသြားၿပီး..လက္နာေနတာကိုေတာင္႐ူတ္တရက္ေမ့ေလ်ာ့သြားသလို...။
ဒါက သူနဲ႔ကြၽန္ေတာ့္ၾကားထဲမွာ ပထမဆံုးအေတြ႔အၾကံဳပင္...။
ကြၽန္ေတာ္ေၾကာင္အေနတုန္း..ေနာက္ထပ္တစ္ဖန္၀င္ခြင့္ေတာင္းလာသည့္လူေၾကာင့္...
ေယာင္ေယာင္ယမ္းယမ္းနဲ႔ပါးစပ္ကိုအသာဖြင့္ဟေပးလိုက္ေတာ့...
လည္ေခ်ာင္း၀အထိ နင့္နင့္နဲနဲ ၀င္လာခဲ့တဲ့သူ႔ေၾကာင့္
ေခ်ာင္းဆိုးခ်င္သလိုလို..အန္ပဲ အန္ခ်င္သလိုလိုျဖစ္သြားေပမယ့္..
သူစိတ္ပ်က္သြားမွာ..စိုးတာေၾကာင့္ အဆင္မေျပလြန္းေပမယ့္လဲ...
သူ႔စိတ္တိုင္းက်ျဖစ္ေစဖို႔ ရာ ကြၽန္ေတာ္ႀကိဳးစားမည္...။
သူဆိုတာ..ကြၽန္ေတာ့္ရင္ထဲနင့္ေနေအာင္ခ်စ္ရသူမို႔..
သူေတာင္းဆိုတဲ့အရာေတြက ေပါက္ေပါက္႐ွာ႐ွာထူးထူးဆန္းဆန္းေတြျဖစ္ေနပါေစ..
သူျဖစ္ေနတာနဲ႔ကို..အားလံူးအလိုက်ျဖစ္ေစဖို႔လုပ္ေပးခ်င္မိတာ..မဆန္းဘူးမလား..။
အဲ့တာေၾကာင့္...ခံတြင္းထဲမွာ..တင္းက်ပ္ျပည့္လ်ွံက်ေနတဲ့အထိအေတြ႔ေလးကိုပင္..ခပ္ဖြဖြေလးျဖစ္ေစဖို႔
အတတ္ႏိုင္ဆံုးႀကိဳးစားေပးရင္း...
အေ႐ွ႕အေနာက္
လႈပ္႐ွားမႈကိုအစျပဳလာခဲ့တဲ့သူ႔ရဲ႕..
လုပ္ေဆာင္မႈအဖံုဖံုကိုသာ..အာရံုစိုက္ထားလိုက္သည္..။
အခ်ိန္တစ္ခုၾကာျမင့္သြားၿပီးတဲ့ေနာက္..
ခံတြင္းထဲ မွာ အားလံုးအဆင္ေျပေျပျဖစ္လာသည္နဲ႔အတူ..
သူ႔ဆီကေနလဲ ညည္းညဴသံသဲ့သဲ့ထြက္က်လာခဲ့သည္..။
ႏွေျမာဖို႔ေကာင္းတာက..ကြၽန္ေတာ့္ေၾကာင့္ခံစားမႈေတြအထြတ္အထိပ္ေရာက္ေနေလာက္မယ့္ သူ႔မ်က္ႏွာေခ်ာေခ်ာကို
ေငးၾကည့္ခြင့္မရတာပဲ...။
အဲ့တာထက္.. လက္ေတြသာလြတ္လပ္ခြင့္ရခဲ့မယ္ဆိုရင္..
သူဒီထက္ပိုေကာင္းေစဖို႔..
သူေပါင္တံတုတ္တုတ္ေတြကိုျမဲျမဲဆုပ္ကိူင္ၿပီး..
သူ႔ကို ကူညီခြင့္ရေနမွာ..။
အခုေတာ့....။
ထားပါေလ..အခုလဲ သူ႔နည္းသူ႔ဟန္နဲ႔ အဆင္ေျပေျပလုပ္ေဆာင္ေနတာပဲ...။
"အာ့..! BaekHyunee....!!"
ကြၽန္ေတာ့္အာခံတြင္းထဲမွာ..တစ္ျဖည္းျဖည္းခ်င္းစီေနေပ်ာ္စျပဳလာတဲ့သူ႔ကို...ဒီထက္ပိုၿပီးအဆင္ေျပသြားေစဖို႔...
ဟုတ္ေသာ္႐ွိမဟုတ္ေသာ္႐ွိဆိုၿပီး...
စမ္းသပ္သည့္သေဘာနဲ႔ လ်ွာဖ်ားနဲ႔သာေလးတို႔ထိၾကည့္ရာတြင္....
ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ အသက္ျဖစ္တည္ရာဆီကေန...
ထြက္က်ေနသည့္ အသံသဲ့သဲ့သည္ပံုမွန္ထက္ပိုက်ယ္ေလာင္သြားတဲ့အခါ....
ႏႈတ္ခမ္းတစ္ခုလံူး..မအားလပ္ရတဲ့ၾကားထဲကေနပင္...
ေထာင့္စြန္းေလးေတြကို..ရေအာင္ေကြးၫႊတ္မိလိုက္သည္..။
သူကြၽန္ေတာ္ လုပ္ေပးတာကို..သေဘာက်တယ္..!
ကြၽန္ေတာ္ေၾကာင့္စကၠန္႔ပိုင္းအခ်ိဳ႕ေလာက္..
႐ုန္းရင္းဆန္ခတ္ျဖစ္သြားမယ့္သူ..
ေယာင္ေယာင္ယမ္းယမ္းနဲ႔မ်ား..နံရံေပၚ လက္ေတြနဲ႔သြားေထာက္မိေလမလား...?
အင္း..ထားပါ..။
အခြင့္မ႐ွိတဲ့ဘ၀မွာ..ျမင္ခြင့္မရႏိုင္ေပမယ့္....
ကိုယ့္ေၾကာင့္သူသာယာတယ္ဆိုရင္ပဲ...
အသက္ျဖစ္တည္မႈက...တန္ဖိုး႐ွိေနပါၿပီ..။
အဲ့လိုအေနအထားအတိုင္း...အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာတဲ့အထိ..
ကြၽန္ေတာ္နဲ႔သူ...အခ်စ္တိမ္တိုက္ေတြအၾကား..
သြားေရာက္ခိုေအာင္းမိျပန္သည္..။
ဒါေပမယ့္..ၿပီးဆံုးခါနီး အခ်ိန္ေလးမွာ...
မေမ်ွာ္လင့္ပဲ ..ျဖစ္လာတာက..SeHunee အခန္းထဲမွာ သြားသိပ္ခဲ့သည့္သမီးငယ္ေလးရဲ႕အသံကို..အခန္း၀မွာ ၾကားလိုက္ရတာပင္..။
တစ္ဒုန္းဒုန္းတဒိုင္းဒိုင္းနဲ႔ တံခါးကိုထုေနၿပီး..
ကြၽန္ေတာ့္ကိုတရစပ္ေအာ္ေခၚေနသည့္ သမီးေလးရယ္..။
အခန္းျပန္လိုက္ခဲ့ဖို႔ လိုက္ေခၚသည့္SeHunee ရဲ႕အသံရယ္ၾကားေနရေပမယ့္လို႔..
ကြၽန္ေတာ္ေရာ ကိုကိုေရာ..ဇာတ္လမ္းတစ္ပူဒ္ရဲ႕
ဇာတ္႐ွိန္အျမင့္ဆံုးေနရာကို ေရာက္ေနတာမို႔..
ရပ္တန္႔ဖို႔ကဘယ္လိုမွ မျဖစ္ႏိုင္တာေၾကာင့္..
သမီးေလးကိုထြက္ၾကည့္ခ်င္လွပါေသာ္လည္း..
ကိုယ့္အေရးကိစၥကို အရင္ေ႐ွး႐ႈရပါသည္..။
ဒါေပမယ့္အဆိုးအေပေလးသမီးငယ္ဟာ..ကြၽန္ေတာ္တို႔ထြက္မလာမခ်င္းေအာ္ေခၚေနေလတဲ့အခါ...။
တေရးႏိုးလို႔ ကြၽန္ေတာ့္ကိုမေတြ႔လို႔ လိုက္လာတာထင္ပါရဲ႕..။
"appa..!! မီးမီးကို တံခါးဖြင့္ေပး..appaနဲ႔ပဲအိပ္မွာ..
ဦးဆယ္နဲ႔အိပ္ဘူး..သူက မီးမီးကိုပံုျပင္လဲ မေျပာျပဘူး..ဖုန္းပဲၾကည့္ေနတာ.."
အသံေတြျပာႏွမ္းလာတဲ့အထိေအာ္ေခၚေနတဲ့ကေလးေပါက္စေလး..။
ေနာက္ဆံုးေတာ့မိဘနဲ႔တစ္ခါမွ ခြဲမအိပ္ဖူးတဲ့..
ကေလးငယ္ေလးကိုသနားညႇာတာေသာအားျဖင့္...
ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ နိဗၺာန္ဘံုေလးမွာ ကမ္းကပ္ေတာ့မယ့္အေရး..ေခတၱရပ္ဆိုင္းထားၿပီး..
ကိုကိုက..သမီးဆီသြားဖို႔ျပင္ေလတယ္..။
"ကေလးထြက္မလာနဲ႔ေနာ္..ကိုကိုၾကည့္ေျပာလိုက္မယ္.."
"မရရင္ေတာ့ ေခၚလာလိုက္ပါ..ကိုကိုရယ္..
သမီးသနားစရာ.."
"မသနားပါဘူး..ဒီညေတာ့ ကိုကို႔ဘာကိုကို အသနားဆံုးပဲ..
ကိုကိုခရီးသြားမွ..မင္းတို႔သားအဖ ဖက္ၿပီးပဲအိပ္ၾကအိပ္ၾက..
ကပ္ၿပီးပဲအိပ္ၾကအိပ္ၾက...ဒီညေတာ့မရဘူး...
ေခ်ာ့လႊတ္လိုက္မယ္.."
ဤသို႔ဤပံုေျပာၿပီးသကာလ...သမီးေလးကိုလဲ..ရေအာင္ေခ်ာ့ၿပီး SeHuneeနဲ႔ျပန္လႊတ္လိုက္ႏိုင္ေသာ..
အဆိုးအေပႀကီးသည္ ေစာေစာက မၿပီးဆံုးေသးသည့္ဇာတ္လမ္းကိုျပန္လည္ဆက္စပ္ၿပီးသည့္ေနာက္...
ဒီညခ်မ္းသမယကို...ကြၽန္ေတာ့္တစ္သက္မေမ့ႏုိင္ေအာင္
ျပဳစားႏိုင္ခဲ့ျပန္ေလသည္...။
TBC ###
Unicode
A few years later from the time of Park Baby was born,...
မင်္ဂလာရှိတဲ့မနက်ခင်းအခါသမယမှာ..အရင်တုန်းက
ကိုကိုတစ်ယောက်တည်း ဘေးနားရှိရုံနဲ့တင်..
ကျွန်တော့်ကမ္ဘာ အားလုံးပြီးပြည့်စုံခဲ့ပေမယ့်..
အခုအချိန်မှာတော့..ကိုကိုအပြင်တစ်ခြားတစ်ယောက်ပါထပ်တိုးနေခဲ့တော့ ပြည့်စုံသည်ထက် ပိုပြည့်လျှံနေသည်လို့ ပြောရမည်...။
အရင်ကဆို..ဒီလိုအချိန်ဆို အိပ်ရာထဲမှာ နှပ်ရင်နှပ်..
မဟုတ်ရင် ဟိုနားဒီနား လမ်းပတ်လျှောက်ရင် လျှောက်..
စသဖြင့်ရောက်တတ်ရာရာလုပ်နေခဲ့ပေမယ့် လွန်ခဲ့သည့်လပိုင်းလောက်ကစပြီး..ကျွန်တော့်ရဲ့မနက်ခင်းတွေက
တစ်စုံတစ်ယောက်ဆီကို အပိုင်ပေးထားဖြစ်သည်...။
အဲ့တစ်စုံတစ်ယောက်က တစ်ခြားလူတော့မဟုတ်..။
ကျွန်တော်နဲ့ကိုကိုရဲ့ဘဝထဲကို...လာခြင်းကောင်းသော အလာမျိုးနဲ့ရောက်ရှိလာခဲ့သည့် ဧည့်သည်လေးပင်..။
နောက်တစ်နည်းပြောရရင်..
ကျွန်တော်သိပ်ချစ်ရတဲ့သမီးကလေး....။
သူရောက်လာခဲ့တဲ့အချိန်ကစပြီး...ကျွန်တော့်ဘဝက
အရင်ကထက်ပိုပျော်ဖို့ကောင်းလာသလို...
ကိုကိုကလဲ ဘာပြသနာမှ မရှာတော့သည်မှာ...
လေးနှစ်ကျော်ငါးနှစ်နီးပါးတောင်ရှိခဲ့ပြီဆိုတော့..
အင်း..ဘယ်လိုပြောရမလဲ..
ဒီအချိန်လေးက...ကျွန်တော့်အတွက်တော်တော့်ကိုပျော်ဖို့
ို့ကောင်းတဲ့အခိုက်အတန့်လေးပင်...။
မနက်မိုးလင်းရင် ကျောင်းသွားရမယ့် သမီးလေးကိုပြင်ဆင်ပေးပြီးကျောင်းလိုက်ပို့ရတာကိုပင်..
ကျွန်တော့်မှာ ပြုံးလို့ပျော်လို့...။
ကိုကိုနဲ့တူပါစေလို့..နေ့တိုင်းဆုတောင်းမိခဲ့လို့လားမသိ..။
သမီးသည် ကျွန်တော်နဲ့သိပ်မတူပဲ..
ကိုကို့လိုမျက်လုံးဝိုင်းဝိုင်းနဲ့နားရွက်ကားကားလေးတွေတစ်ထပ်တည်း
ပါလာခဲ့သည်...။
ကြည့်လိုက်တာနဲ့ကို..ကိုကို့သမီးဆိုတာ မေးကြည့်ဖို့မလို..
တပ်အပ်သိတယ် ဆိုတဲ့ပုံစံလေး...။
သူ့အဖေကို အရမ်းချစ်တဲ့ကျွန်တော့်အဖို့..သူ့သမီးလေးကတော့ ရင်လှိုက်အသည်းတုန် မြတ်မြတ်နိုးနိုးချစ်ရတဲ့ရတနာလေးဆိုတာတော့ပြောဖို့တောင်မလို..။
appa ဆိုပြီး တီတီတာတာခေါ်သံလေးက..ကျွန်တော်လူဖြစ်ရတာ ထိုက်တန်တယ်လို့တောင်ထင်မိသလိုမျိုး..။
ကျွန်တော်နဲ့သိပ်မတူပေမယ့်..နှုတ်ခမ်းလေးအပေါ်က
မှဲ့နက်ကလေးနဲ့ သမီးငယ်ကလေးက...
ကျွန်တော့်လိုတစ်ထပ်တည်း တွတ်တီးတွတ်တာတွေ ပြောတတ်လွန်းသည်...။
ခြုံပြီးပြောရရင်..ဒီအသည်းလေးက..ကျွန်တော့်အတွက်အမောပြေလေးပင်..။
မတော်လို့..သူ့အဖေ တစ်ခုခုဆိုးသွမ်းပြရင်တောင်
သမီးလေးရှိနေပြီဆိုတဲ့အသိနဲ့အားတင်းထားလို့ရတယ်
တွေးမိပြန်ပါသည်..။
"appa သိလား..မနေ့ကဟိုတစ်ယောက်လေ မီးမီးကို
သကြားလုံးလာပေးပြန်ပြီ.."
"အယ်..!.တကယ်ကြီးလား..အဲ့ဆိုအဲ့သကြားလုံးလေးရော...?"
"ဟီးဟီး..သကြားလုံးက မီးမီးစားလိုက်ပြီ.."
"ကြည့်ကြည့်..သကြားလုံးတော့စားပြီး လူကိုတော့
ငြိုငြင်တယ်ပေါ့..အော်..ကောင်မလေးတွေများ သိပ်တရားတယ်..."
"appa ကလဲ..မီးမီးက..ကလေးပဲ ရှိသေးတာက်ို.."
"လာပါဦး..အဲ့ကလေးလေးကို..appa နမ်းချင်လို့.."
ကုတင်ပေါ်မှာ ထိုင်ပြီး..
ကျောင်းသွားမယ့် ကလေးငယ်လေးကို..ဆံပင်လေးနှစ်ဖက်စည်းပေးနေတုန်း...သူပြောတာက...
အခုတလော မူကြိုကျောင်းမှာ..သူ့ကိုသကြားလုံးလာလာပေးနေတဲ့ဟိုဘက်ခန်းကကောင်လေးအကြောင်းပါတဲ့..။
ကြည့်..Park Chan Yeolနဲ့ Park Baek Hyun ဆိုတဲ့အဖေနှစ်ယောက်ရဲ့သမီးလေးမို့..ငယ်ငယ်တည်းက
ဘယ်လောက်တောင်စန်းပွင့်နေလဲဆိုတာ...။
ပြီးခဲ့တဲ့တစ်ပတ်ကဆိုရင်...အိမ်ထိပြန်ပြန်သယ်လာတဲ့သကြားလုံးလေးတွေကို...သားအဖနှစ်ယောက်အတူတူစားရင်း ပြုံးတစ်ပျော်ပျော်လုပ်ခဲ့ကြသေးသည်..။
ဖဲပြားဝါလေးကိုတပ်ပေးလိုက်ပြီး ကိုယ်လုံးသေးသေးလေးကို
ရင်ခွင်ထဲနင့်နေအောင်ဆွဲဖက်ပြီးပါးလေးတွေကိုမွှေးလိုက်ရာတွင်..သမီးငယ်ကလဲ ကျွန်တော့်ပါးကိုသူ့နှုတ်ခမ်းသေးသေးလေးတွေနဲ့ပြန်နမ်းလာတော့
သားအဖနှစ်ယောက်သဘောတကျ ရယ်လိုက်ကြသည်..။
သမီးလေးဆီကရတဲ့ ကလေးပေါင်ဒါနံ့နဲ့ခေါင်းလိမ်းဆီအနံ့က
ကျွန်တော့်အတွက်အမွှေးပျံ့ဆုံးရနံ့လေးတွေပင်..။
ပါးဖြူဖြူလေးနှစ်ဖက်ကို နေရာမလပ်နမ်းပြီးပေမယ့်..
နမ်းလို့မဝနိုင်...။
ဟိုဘက်ခပ်လှမ်းလှမ်းမှာ..အကျီၤဝတ်နေသည့်ကိုကိုကတော့....
ကလေးကိုသကြားလုံးယူမလာဖို့ပြောမယ် မရှိဘူး..
အားပေးအားမြှောက်တောင်လုပ်နေတယ်လို့ တဗြစ်တောက်တောက် ပြောကာ..
နှစ်ယောက်လုံးကိုဆူနေပူနေပေမယ့် ကျွန်တော်တို့သားအဖကတော့ ပန်းနဲ့အပေါက်ခံရသလိုပင်..။
တဟ်ီးဟီးရယ်ပြီး သမီးကိုကျောပိုးအိတ်ကလေး
လွယ်ပေးကာ လက်ကလေးဆွဲပြီး..
ကျောင်းသွားဖို့ထွက်လာခဲ့လိုက်ကြသည်...။
ကိုကိုဆိုတဲ့လူကြီးကတော့ တစ်ယောက်တည်းကျန်နေခဲ့လေရဲ့...။
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
"appa..အဲ့တစ်ယောက် အဲ့တစ်ယောက်..!!
မီးမီးကို သကြားလုံးပေးတာ အဲ့တစ်ယောက်..!"
"ဟမ်..!? ဘယ်တစ်ယောက်လဲ..ပြပြ.."
"ဟိုမှာ..အကျီၤအစိမ်းနဲ့.."
သမီးလေးလက်ကိုတစ်ယောက်တစ်ဖက်တွဲပြီး...ခါတိုင်းလိုပင် ကျောင်းပေါက်ဝလိုက်ပို့ကြရာတွင်...
သမီးကိုသကြားလုံးလာလာပေးနေတာ ကြာပေမယ့်..
တစ်ခါမှ မတွေ့ဖူးသေးသည့် ကလေးငယ်လေးကို
ဒီနေ့တော့တွေ့ခွင့်ကြုံလိုက်ပြီ...။
အနွေးထည်အစိမ်းရောင်လေးကိုဝတ်ထားပြီး သူ့အမေလက်ကို ဆွဲပြီးသွားနေတဲ့ကောင်ကလေးက...
အနောက်ကသာမြင်နေရတာမို့ မျက်နှာလေးက ချစ်ဖို့ကောင်းလားမကောင်းလားမသိပေမယ့်...
ခန္ဓာကိုယ်ကတော့ပိန်ပိန်လေးနဲ့..။
ဒီအတိုင်းဆက်သွားမယ်ဆိုရင်..ကြီးလာရင် ကျွန်တော့်ကိုကိုလိုbody ဖြစ်လာမယ်ထင်တယ်...။
မဆိုးဘူး...ကျွန်တော့်သမီးလေးနဲ့ လိုက်ဖက်လောက်တယ်...။
ကိုယ့်ဘာသာတွေးကိုယ့်ဘာသာရယ်ရင်း...
ဘေးက ချစ်ရတဲ့ခင်ပွန်းကြီးကိုတစ်ချက်ရှိုးလိုက်တော့..
သမီးပြတဲ့ကောင်လေးကို သေချာ လိုက်ကြည့်နေတာ တွေ့ရသည်..။
ငါ့သမီးကို သကြားလုံးလာလာပေးတာ..
ဘယ်လိုကောင်မျိုးလဲ အကဲခတ်နေပုံပင်...။
မရယ်မပြုံးခပ်တည်တည် ဖြစ်နေပုံထောက်ရင်..
ရင်ထဲမှာ ဖခင်သောကမီးတွေတော်တော်တောက်လောက်နေပြီထင်ပါ့..။
"Baek Hee..သူဒီနေ့ သကြားလုံးလာပေးရင်..
မယူလာနဲ့နော်.."
"ဟုတ် ..pa..."
"အေးနော်..ဒီနေ့ယူလာရင် papaက..သမီးကိုတကယ်ရိုက်တော့မှာနော်.."
"ဟွန်..ချောကလက်သကြားလုံးဆိုရင်..မီးမီးကယူချင်တယ်လေ paရယ်.."
"ချောကလက်သကြားလုံးအထုပ်လိုက်ကြီး papa ဝယ်ပေးမယ်...သူများပေးတာ ယူမလာနဲ့.."
"အော်..ကိုကိုကလဲ..သူများမှမဟုတ်တာ..တစ်ကျောင်းထဲသားသူငယ်ချင်း ချင်းပဲဥစ္စာ.."
"မင်းကတော့လေ...တားမယ်မရှိဘူး...
အဖေလုပ်နေပြီး..သူပါအားပေးအားမြှောက်နဲ့..
နှစ်ယောက်လုံးကြပ်ကြပ်သတိထားနော်....သကြားလုံးတစ်လုံးနဲ့...ငါမဆူချင်ဘူး..!"
Park Chan Yeol ၏ ဖခင်သောက အခန်းကဏ္ဍ ဖွင့်ခန်းမှာ...အသံကျယ်ကြီးနဲ့အော်ခံလိုက်ရတော့..
ကျွန်တော်တို့သားအဖခမျာ ဇက်ကလေးတွေပုဝင်သွားပြီး
Park Chan Yeol အလစ်မှာ..လျှာလေးတွေ တစ်လစ်ထုတ်ပြကာ..မျက်လုံးလေးတွေကလယ်ကလယ်လုပ်ပြကြပြီး
သမီးကတော့ကျောင်းထဲပြေးဝင်သွားချေပြီ...။
ဒီလိုပဲ..။
သားအဖသုံးယောက်မှာဆို..ကိုကိုက သမီးလေးကိုအလိုလိုက်စရာရှိလိုက်ပေးတယ်..ဆူစရာရှိသေချာဆူ ပြောစရာရှိပြောတဲ့type..
ကျွန်တော်ကျတော့ သမီးလေးဘက်တော်သားလို့ပြောရမလားပဲ..
သမီးမျက်နှာတစ်ချက်မညှိုးစေရ..အရာရာသမီးသဘောအတိုင်း..။
ပြီးတော့...သမီးလေးနဲ့freedom သဘောမျိုးသူငယ်ချင်းပေါင်းပေါင်းသည်..။ သမီးက ကိုကိုနဲ့ကျွန်တော်ဆို..
ကျွန်တော့်ကိုပဲ သူ့မှာဖြစ်သမျှကိစ္စအကုန်ပြောပြသည်..။
ကိုကိုကကျ မျက်နှာ တည်တည်ကြီးနဲ့နေတတ်တာမို့ သမီးက နည်းနည်းရှိန်သည်..။
ပြောတာတော့ မိဘနှစ်ယောက်မှာ တစ်ယောက်ကိုတော့ကြောက်ရမှာမို့...နှစ်ယောက်လုံးမျက်နှာဖြဲနေလို့မရဘူး..။
မင်းဖြဲနေရုံနဲ့တင်လုံလောက်ပြီတဲ့...။
အခုလဲ..ကလေးအချင်းချင်း ခင်လို့မင်လို့သဘောကျလို့ သကြားလုံးလေးလာပေးတာကိုပဲ..သူ့မှာ အတွေးတွေလွန်နေတာ...။
ကျွန်တော်တို့ကပေါ့ပေါ့လေးတွေးနိုင်ပေမယ့်သူ့မှာမတွေးနိုင်တဲ့အကြောင်း..။
မတော်လို့များ..သမီးလေးကိုသူ့သမီးမှန်းသိတာမို့...သူနဲ့အပြိုင်အဆိုင်တွေက..ကလေးအချင်းချင်းအရင်ချဉ်းကပ်ခိုင်းနေတာဆိုရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ ..
ကိုယ့်ဘက်က ဖြစ်နိုင်သမျှ ခပ်တန်းတန်းနေရမယ်ဘာညာနဲ့..။
တစ်ကယ်..အဲ့လူကြီး..အသက်ကြီးလာလိူ့များ..
တစ်ပွမ်ပွမ်မြည်တတ်လာတာလားပဲ..။
စိုးရိမ်စိတ်ရှိတာကောင်းပေမယ့်..အဘိုးကြီးလိုတဗျစ်တောက်တောက်ပြောနေတာကြီးက..နားငြီးတယ်လေဗျာ..။
"ကလေး..ဒီနေ့ သမီးလေးကို..SeHunee အခန်းထဲမှာ သိပ်ဖို့မမေ့နဲ့နော်.."
"အင်းပါ..ကိုကိုရဲ့..."
"အင်း..ကိုယ်ဒီည..စောစော ပြန်လာခဲ့မယ်.."
"အွန်း.."
ခြံရှေ့ထိပြန်လိုက်ပို့ပေးပြီးတဲ့နောက်..
ပြုံးစစမျက်နှာပေးနဲ့ပြောလာခဲ့တဲ့သူ့စကားတစ်ခွန်းမှာ...
စောစောကသက်ဝင်လှုပ်ရှားနေခဲ့ရတဲ့အခြေအနေတစ်ခုထဲက အလုံးစုံရုန်းထွက်မိလိုက်ကာ..
သူ့အပြုံးကို ငေးမောကြည့်ရင်း..
သူ့အပြောမှာ..သိမ့်ခနဲ ရင်တစ်ချက်လှိုက်ခုန်မောမိတယ်...။
သမီးလေးရှိလာပြီးနောက်ပိုင်း..အရင်က နှစ်ယောက်တည်းအိပ်စက်ခဲ့သည့်အိပ်ခန်းလေးထဲက...
ညဘက်အချစ်ဇာတ်လမ်းလေးတွေဟာ..အရင်တုန်း
ကလောက်..
ခပ်စိတ်စိတ် မလှုပ်ရှားဖြစ်တော့ပဲ...အနည်းငယ်ကျဲပါးသွားခဲ့ရသည်...။
မနက်ဖြန် ကစပြီး တစ်ပတ်နှစ်ပတ်ကြာလောက် နိုင်ငံခြားကို ခရီးသွားရမှာမို့..ဒီနေ့တစ်ညတော့..နှစ်ယောက်သားအေးအေးဆေးဆေးနေချင်သည်လို့..ပြောလာတဲ့ကြင်သူကြောင့်...
ကျွန်တော့်ရင်ခွင်ထဲမှာ အိပ်မှ အိပ်ပျော်တာလို့..
တီတီတာတာပြောတတ်သည့် သမီးလေးကို..
ဒီညတော့..
သူ့ဦးလေးအခန်းမှာသွားသိပ်ဖို့ ပြင်ထားသည်...။
အရင်ကလဲ သမီးလေးအိပ်ပျော်သွားတဲ့အချိန်ဆို..
ရေချိုးခန်းထဲမှာပဲဖြစ်ဖြစ်..ကိစ္စပြီးလိုက်ကြပေမယ့်..
ဒီနေ့တော့ အထူးအဆန်းလုပ်ပြီး ကလေးကို ခွဲသိပ်ဖို့ပြောလာတာကြောင့်...
မိုးလင်းပေါက်ထိ အိပ်စက်ခြင်းကင်းမဲ့ခဲ့ရသည့် ညတစ်ချို့ကိုတောင်ပြန်လည်လွမ်းဆွတ်မိသလိုလို...။
ပါးပြင်ပေါ်ခပ်နွေးနွေးကျရောက်လာခဲ့တဲ့အထိအတွေ့လေးကြောင့်..တွေဝေမိန်းမောနေရာကနေ လက်ရှိအခြေအနေထဲ အသိစိတ်ပြန်ကပ်လာခဲ့သည်..။
အဲ့ကျမှ ကျွန်တော့်ခေါင်းကို ခပ်ဖွဖွပုတ်ရင်း...
ညကျစောစောပြန်လာမယ်ဆိုတဲ့အကြောင်းထပ်မံပြောနေတဲ့လူကို...အင်းအင်းလို့ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်ကာ..
ကယောင်ကတမ်းနဲ့ကားပေါ်က ဆင်းလာခဲ့လိုက်သည်..။
ကျွန်တော်ဟာလေ..သမီးလေးတောင်မူကြိုကျောင်းတက်တဲ့အရွယ်ရောက်နေပြီကို..။
ဘာကြောင့်များ..အခုထက်ထိ...
သူ့အပြုံးနဲ့သူ့အထိအတွေ့တွေကြားထဲ..အရူးတစ်ယောက်လို..လိုချင်တပ်မက်နေမိသေးတာလဲ မသိ..။
သူကတစ်ခဏလောက်လေး..ဆွဲဆောင်သမှုပြုပြလိုက်တာနဲ့..
ကျွန်တော့်မှာ..တစ်ဘဝစာလောက်ကြီး တိမ်းမူးရသည်...။
အင်း...သူအလုပ်ရှုပ်နေတာရော..
ကျွန်တော်ကသမီးလေး ဝေယျာဝစ္စတွေလိုက်လုပ်ပေးရင်း ညဘက်တွေမောမောနဲ့အစောကြီးဝင်ဝင်အိပ်နေတော့...
နောက်ဆုံးအကြိမ်က နှစ်ပတ်နဲ့အထက်မှာ ကြာခဲ့ပြီဆိုတော့...အင်း..မရှက်တမ်းဝန်ခံရမယ်ဆိုရင်..
ကျွန်တော်ဒီကနေ့ညအဖို့ တော်တော့်ကိုရင်ခုန်နေမိသည်...။
လူဆိုတာ..တဏှာရာဂနဲ့မဝေးနိုင်တဲ့ အမျိုးမလား...။
ကျွန်တော်ချစ်ရလွန်းတဲ့ လူဆီက အကြင်နာတွေကို လက်ခံယူဖို့အရေး..
အချိန်တွေဘယ်လောက်ကြာကြာ..အသက်တွေဘယ်လောက်ကြီးလာကြီးလာ....
ကျွန်တော်ကတော့ အမြဲ ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားနေမိမယ် ထင်ပါသည်..။
::::::::::::::::: Tyranny :::::::::::::
အခန်းတံခါး password နှိပ်သံ တတီတီကြောင့်..
TV ကိုပိတ်လိုက်ပြီး..အခန်းပေါက်ဝမှာ ပေါ်လာမည့် ပုံရိပ်ချောချောဆီ လှမ်းမျှော်ကြည့်နေလိုက်သည်...။
စောစောကတည်းက..အလုပ်ပြီးပြီအိမ်ပြန်လာပြီဆိုတဲ့အကြောင်း...
ခြံဝရောက်တော့လဲ...ခြံဝရောက်နေပြီဝင်လာတော့မယ်ဆိုတဲ့အကြောင်း..
လမ်းမှာလဲ ဘယ်နားလေးရောက်နေပြီ..
ရောက်ခါနီးနေပြီဆိုတဲ့အကြောင်း..တစ်တီတီတစ်တွမ်တွမ် message ပို့ပြီး..ဒီနေ့မှ ဘာဖြစ်သလဲမသိ..
အရမ်းကို ကယက်ထနေတဲ့ Mr.Park ကြီး...။
ဝင်လာတော့လဲ...အခန်းပေါက်ဝနဲ့ကုတင်နဲ့ဘယ်လောက်မှ မဝေးတာကိုပင်...
မပြေးရုံတစ်မယ် လျှောက်လာသည်..။
ဘာတွေများဖြစ်လာသလဲလို့မေးမြန်းဖို့ပြင်လိုက်ပေမယ့်..
ပါးစပ်ကလေးတောင် သေချာမဟလိုက်ရ..။
ရုတ်တရက်ဝင်ရောက်လာခဲ့တဲ
အရှိန်ပြင်းပြင်းနှုတ်ခမ်းတစ်စုံကြောင့်..
အနောက်ကိုတောင်ယိုင်လဲ ကျသွားချင်ချင်..။
တစ်ကယ်..ဒီလူ ဘာကိစ္စဒီလောက်အလျင်လိုနေရတာလဲ..?
ဒီတစ်ညလုံး...သူ့ကို အပိုင်ပေးထားပြီးပြီပဲကို..။
"ကိုကို..ခဏနေပါဦး..!
ဘယ်သူမှ လုမနမ်းပါဘူး..ဖြည်းဖြည်း..!"
"Baek Hee..အိပ်သွားပြီလား..?"
"အင်း..သိပ်တော့သိပ်ခဲ့လိုက်တယ်..
SeHunee ကတော့...projectအတွက် စာရှာနေရင်းသမီးလေးကို ကြည့်ပေးနေတယ်.."
"အင်းအင်း..ကောင်းတယ်.."
စက္ကန့်ပိုင်းအချို့လောက်..နှုတ်ခမ်းချင်းကြမ်းတမ်းစွာ ပွတ်သပ်ထိတွေ့စေပြီးတဲ့နောက်..
သမီးလေးကိုသတိတရ မေးမြန်းနေသည့်လူ...။
အရက်နံ့အနည်ငယ်လှိုင်ထွက်နေတာကြောင့်အခြေအနေအရပ်ရပ်ကို သေချာလေးရိပ်စားမိလိုက်ပြီ..။
အဲ့တာကြောင့်မို့..ထမင်းအရင်စားလိုက်ပါလား
ရေအရင်ချိုးလိုက်ပါလား ဘာဘာညာညာ လျှာရှည်မနေတော့ပဲ..
သူခိုင်းတဲ့အတိုင်းသာ လိုက်လုပ်ဖို့ပဲ ပြင်ဆင်ထားလိုက်တော့သည်...။
ထင်သည့်အတိုင်းပင် တစ်စက္ကန့်တောင်ထပ်ဆိုင်းမနေတော့ပဲ..
ကျွန်တော့်ကိုအိပ်ရာပေါ်လှဲချပြီး စောစောက အနမ်းတွေကိုပြန်ဆက်နေတော့ ..ကျွန်တော်လဲ..
သူ့လည်ပင်းကို မြဲမြဲခိုသိုင်းလိုက်ပြီး..သောက်လေသောက်လေ ငတ်မပြေတဲ့ သံသရာ လှိုင်းတောကြီးထဲ
နောက်တစ်ဖန်တိုးဝင်ဖို့ရာအတွက်..အဆင်သင့်အနေအထား ရှိနေလိုက်သည်...။
အင်း..သူ့နှုတ်ခမ်းတွေကတော့ ဘယ်တော့မဆို ချိုမြိန်နေတဲ့ပျားရည်စက်တွေလိုပါပဲလား...။
:::::::::::: Tyranny ::::::::::
RM scenes **
"အာ့...!
လက်ကိုဖြုတ်ပေးလို့မရဘူးလားဟင်..?
ကျွန်တော် တကယ်မနေတတ်ဘူး..
ကိုကို့ကိုဖက်ထားချင်တယ်.."
"ဟင်..ကိုကိုလို့..လက်ကိုဖြုတ်ပေးနော်..
ကျွန်တော်..တစ်ကယ်..အင့်..!!"
"ရှူး...ဒီလိုလေးပဲနေ...
အဲ့တာမှ ခံစားချက်အသစ်လေးက ဘယ်လောက်ကောင်းလဲဆိုတာ..ကလေးလေးသေချာသိမှာ..
ဘယ်လိုလဲ..ဖြစ်ချင်တာမဖြစ်ရတာ..အသည်းပေါက်ဖို့ကောင်းတယ် မလား..
မချင့်မရဲဖြစ်နေတဲ့ ကလေးရဲ့ ပုံလေးက
ဘယ်လောက်တောင် ဆွဲဆောင်ဖို့ကောင်းလိုက်သလဲဆိုတာ..!"
ဒီလူက sex လုပ်တဲ့နေရာမှာ..သူများကိုအလိုမကျဖြစ်အောင်လုပ်ရတာ ဝါသနာပါတာပဲလားဘာလားညာလားတော့မသိ...။
အခုလဲ တစ်ယောက်ယောက်မြှောက်ပေးလိုက်လို့လား
ဒါမှမဟုတ် ကိုယ့်ဘာသာကိုယ်ပဲ ဟိုဟိုဒီဒီရှာကြည့်ထားတာလားမသိ...
ပုံမှန်အခြေအနေတွေကနေကွဲထွက်ပြီး...
ဒီနေ့မှ ထူးထူးဆန်းဆန်းသူများကိုနှိပ်စက်နေသည်..။
ပုံမှန်လိုဆို..အခုလိုအရှိန်တက်စပြုလာတဲ့အချိန်..
သူ့လည်ပင်းကိုခိုသိုင်းပြီးတော့ဖြစ်ဖြစ်...
သူ့ရင်ခွင်ထဲ တင်းတင်းကြပ်ကြပ်တိုးဝင်ရင်းပဲဖြစ်ဖြစ်..
သူဖန်တီးနေတဲ့ ဇာတ်လမ်းတစ်ပုဒ်ထဲမှာ...
အသာယာဆူံး လိုက်လံစီးမျောခွင့်ရပေမယ့်..
ဒီနေ့မှာတော့ အဲ့အခွင့်အရေးတွေအားလူံး ရပိုင်ခွင့်မရှိ...။
ကျွန်တော့်ခန္ဓာကိုယ်နေရာအနှံ့ သူ့အနမ်းတွေနဲ့လိုက်လံဆေးစက်ခြယ်ကတည်းက...လက်နှစ်ဖက်လုံးကို..စုချည်ကာ..ကုတင်နဲ့တွဲချည်ထားသည်...။
အဲ့တာကြောင့်..သူဇာတ်လမ်းစကတည်းက
လက်တွေအပေါ်မှာ မြှောက်ချည်ခံထားရတာမို့..
အခူဆို..ထုံရုံမကပဲ....တခုခုနဲ့လာထိရင်တောင်..
မခံစားတတ်တော့ဘူးလို့ ထင်ရလောက်တဲ့အထိ..
လက်တွေညောင်းချိနေပြီဖြစ်သည်..။
အဲ့တာထက်..ဘယ်ကကြိုးကိုဘယ်လိုရှာလာပြီးချည်ထားလဲတော့မသိ..။
သူအထဲကို တိုးဝင်တဲ့အချိန်တိုင်းမှာရော..
ပြန်လည် ဆုတ်ခွာသွားတဲ့အချိန်တိုင်းမှာရော..
လှုပ်ရှားမှုတစ်ခုစီတိုင်းမှာ..လက်ကလဲ လိုက်ပြီး လှုပ်ရှားရတာမို့..
သေးသေးမျှင်မျှင်လေးဖြစ်နေသည့် ကြိုးကလေးက..
အသားထဲတောင်မြှပ်ဝင်သွားသလို...။
နာကျင်မှုကတော့အတိုင်းအဆမရှိဘူးလို့တောင်ပြောရမလို...။
အဲ့တာထက်..တစ်ဖြည်းဖြည်း အရှိန်တက်လာခဲ့သည့် အရှေ့အနောက်လှုပ်ရှားမှုတစ်ခုရဲ့အလယ်..
လက်ကောက်ဝတ်က နာကျင်မှုထက်ကို..အောက်ဘက်ပိုင်းဆီက..အလိုရမ္မက်တစ်ချို့က လှိုက်ခနဲလှိုက်ခနဲ စိမ့်တက်လာခဲ့တဲ့အချိန်...
သူ့လည်တိုင်ကို တင်းတင်းခိုသိုင်းပြီး..သူ့လှုပ်ရှားမှုတစ်ခုဆီတိုင်းမှာ အဆုံးစွန်အထိယစ်မူးပါရစေ
လိူ့ခွင့်တောင်းပေမယ့် သူကခွင့်မပြူ...။
လက်ကို ချည်နှောင်မြဲ ချည်နှောင်ထားဆဲသာ...။
အဲ့တာကြောင့် လက်ကနာတာရယ်..
သူတိုးဝင်လို့ ဖြစ်တည်လာတဲ့ သာယာမှုတွေရယ်..
အားလုံး..
ရောပေါင်းပြီး..ကျွန်တော့်မှာ...ရေရေရာရာမရှိတဲ့အသံတစ်ချို့ကို..တစ်စက္ကန့်တောင်မလပ်အောင် ထုတ်လွှင့်နေရသည်...။
တစ်ကယ်..ဒီအခြေအနေကြီးက..နာကျင်မှုတွေနဲ့ခြံရံထားပေမယ့်..သေမလိုလိုချင်နေတာမျိူး..။
ပြီးဆုံးသွားမှာကိုတောင်ကြောက်နေမိတဲ့ခံစားချက်မျိုး..။
အတွင်းသားတွေထဲ နက်နက်ကြီးတိုးဝင်လာတဲ့သူ့ကို..
အလိုက်တသိနဲ့ တတ်နိုင်သလောက်လေး..
ဆွဲညှစ်ပေးထားတော့...
သူ့နှုတ်ဖျားဆီကနေ..ကျွန်တော်အကြားချင်ဆုံး..
ခပ်သဲ့သဲ့သံစဉ်တစ်ချို့ထွက်ကျလာခဲ့သည်...။
ချွေးစတွေကပ်ညိနေတဲ့မျက်နှာချောချောက..
ကျွန်တော့်အသက်ဖြစ်တည်ရာလို..။
အဲ့အသွင်းအထုတ်ခံစားချက်လေးက...လောကကြီးတစ်ခုလုံးကိုမေ့လျော့သွားစေသလိုမျိုး..။
ကျွန်တော်သူ့အပြုအမူတစ်ခုချင်းစီတိုင်းမှာ...
အဆုံးစွန်ထိပြုစားခံလိုက်သောအခါ....
နောက်ဆုံးအဆုံးသတ်မှာ...
ကျွန်တော့်ရင်ဘတ်ပေါ် ကို..ယိုင်လဲပြိုကျလာပြီး..အမောဖြေ ဖို့ဟန်ပြင်နေသည့်..သူ့ဆံနွယ်တွေကြားထဲ ..နှာခေါင်းဖျား တိုးဝင်လိုက်ပြီး....
မြတ်မြတ်နိုးနိုးနမ်းရှိုက်မိလိုက်သည်...။
လက်တွေလွတ်လပ်ခွင့်မရသေးလို့ သေမတတ်ထုံကျင်ကိုက်ခဲနေပေမယ့်လဲ..အသက်မှန်မှန်ရှူနေသည့် ခပ်ပြင်းပြင်းအသက်ရှူသံတွေကို ..အသေအချာနားစိုက်ထောင်နေတာကိုပင် ပျော်ရွှင်နေမိသည်..။
"ကလေး..နောက်တစ်ခေါက်ရသေးတယ်မလား..?
အင်း..ဒီတစ်ခါကတော့ လုံးဝအေးဆေးလေးပါပဲ.."
"ဟင်..!?"
"ကလေးလေး..ပါးစပ်ဟထားပေးနော်..
ကိုကိုခဏဝင်ကြည့်ချင်လို့..."
"ဟမ်..?.ဘာကြီး..!?"
လက်တွေဖြုတ်ပေးတော့မလား မျှော်လင့်လိုက်ပေမယ့်
မျှောတဲ့လူသာအရူးဖြစ်သွားမည်...။
စိတ်ညစ်စရာကောင်းလောက်အောင်..နှိပ်စပ်နည်းအဖုံဖုံကိုတစ်ဖက်ကမ်းခတ်တတ်ကျွမ်းသည့်လူက..
လက်နာနေမှန်းသိသိရက်နဲ့မသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီး..
အခုလိုအနေအထားအတိုင်းနဲ့ပင်..တခြားအခြေအနေတစ်ခုဆီ ဆောင်ယူနေပြန်သည်...။
သူ ဘာပြောမှန်းမသိလို့..ပြန်မေးဖို့ပြင်လိုက်ပေမယ့်....
ပြန်မေးချိန်တောင်မရလိုက်..။
ကျွန်တော့်မျက်နှာ နားတစ်ဝိုက်မှာ...ထိုင်ချလာပြီး...
ကျွန်တော့်ပါးစပ်အပေါက်ဝမှာ..အသေအချာလာတေ့ပေးသည်က..သူ့အရာငယ်...။
တစ်ကယ်..ဒီလို အခြေအနေမျိုးကိုတစ်ခါမှ မကြုံတွေ့
ဖူးသေးတာကြောင့်...ဘာလုပ်လို့လုပ်ရမှန်းမသိ..ကြောင်အသွားပြီး..လက်နာနေတာကိုတောင်ရူတ်တရက်မေ့လျော့သွားသလို...။
ဒါက သူနဲ့ကျွန်တော့်ကြားထဲမှာ ပထမဆုံးအတွေ့အကြုံပင်...။
ကျွန်တော်ကြောင်အနေတုန်း..နောက်ထပ်တစ်ဖန်ဝင်ခွင့်တောင်းလာသည့်လူကြောင့်...
ယောင်ယောင်ယမ်းယမ်းနဲ့ပါးစပ်ကိုအသာဖွင့်ဟပေးလိုက်တော့...
လည်ချောင်းဝအထိ နင့်နင့်နဲနဲ ဝင်လာခဲ့တဲ့သူ့ကြောင့်
ချောင်းဆိုးချင်သလိုလို..အန်ပဲ အန်ချင်သလိုလိုဖြစ်သွားပေမယ့်..
သူစိတ်ပျက်သွားမှာ..စိုးတာကြောင့် အဆင်မပြေလွန်းပေမယ့်လဲ...
သူ့စိတ်တိုင်းကျဖြစ်စေဖို့ ရာ ကျွန်တော်ကြိုးစားမည်...။
သူဆိုတာ..ကျွန်တော့်ရင်ထဲနင့်နေအောင်ချစ်ရသူမို့..
သူတောင်းဆိုတဲ့အရာတွေက ပေါက်ပေါက်ရှာရှာထူးထူးဆန်းဆန်းတွေဖြစ်နေပါစေ..
သူဖြစ်နေတာနဲ့ကို..အားလူံးအလိုကျဖြစ်စေဖို့လုပ်ပေးချင်မိတာ..မဆန်းဘူးမလား..။
အဲ့တာကြောင့်...ခံတွင်းထဲမှာ..တင်းကျပ်ပြည့်လျှံကျနေတဲ့အထိအတွေ့လေးကိုပင်..ခပ်ဖွဖွလေးဖြစ်စေဖို့
အတတ်နိုင်ဆုံးကြိုးစားပေးရင်း...
အရှေ့အနောက်
လှုပ်ရှားမှုကိုအစပြုလာခဲ့တဲ့သူ့ရဲ့..
လုပ်ဆောင်မှုအဖုံဖုံကိုသာ..အာရုံစိုက်ထားလိုက်သည်..။
အချိန်တစ်ခုကြာမြင့်သွားပြီးတဲ့နောက်..
ခံတွင်းထဲ မှာ အားလုံးအဆင်ပြေပြေဖြစ်လာသည်နဲ့အတူ..
သူ့ဆီကနေလဲ ညည်းညူသံသဲ့သဲ့ထွက်ကျလာခဲ့သည်..။
နှမြောဖို့ကောင်းတာက..ကျွန်တော့်ကြောင့်ခံစားမှုတွေအထွတ်အထိပ်ရောက်နေလောက်မယ့် သူ့မျက်နှာချောချောကို
ငေးကြည့်ခွင့်မရတာပဲ...။
အဲ့တာထက်.. လက်တွေသာလွတ်လပ်ခွင့်ရခဲ့မယ်ဆိုရင်..
သူဒီထက်ပိုကောင်းစေဖို့..
သူပေါင်တံတုတ်တုတ်တွေကိုမြဲမြဲဆုပ်ကိူင်ပြီး..
သူ့ကို ကူညီခွင့်ရနေမှာ..။
အခုတော့....။
ထားပါလေ..အခုလဲ သူ့နည်းသူ့ဟန်နဲ့ အဆင်ပြေပြေလုပ်ဆောင်နေတာပဲ...။
"အာ့..! BaekHyunee....!!"
ကျွန်တော့်အာခံတွင်းထဲမှာ..တစ်ဖြည်းဖြည်းချင်းစီနေပျော်စပြုလာတဲ့သူ့ကို...ဒီထက်ပိုပြီးအဆင်ပြေသွားစေဖို့...
ဟုတ်သော်ရှိမဟုတ်သော်ရှိဆိုပြီး...
စမ်းသပ်သည့်သဘောနဲ့ လျှာဖျားနဲ့သာလေးတို့ထိကြည့်ရာတွင်....
ကျွန်တော့်ရဲ့ အသက်ဖြစ်တည်ရာဆီကနေ...
ထွက်ကျနေသည့် အသံသဲ့သဲ့သည်ပုံမှန်ထက်ပိုကျယ်လောင်သွားတဲ့အခါ....
နှုတ်ခမ်းတစ်ခုလူံး..မအားလပ်ရတဲ့ကြားထဲကနေပင်...
ထောင့်စွန်းလေးတွေကို..ရအောင်ကွေးညွှတ်မိလိုက်သည်..။
သူကျွန်တော် လုပ်ပေးတာကို..သဘောကျတယ်..!
ကျွန်တော်ကြောင့်စက္ကန့်ပိုင်းအချို့လောက်..
ရုန်းရင်းဆန်ခတ်ဖြစ်သွားမယ့်သူ..
ယောင်ယောင်ယမ်းယမ်းနဲ့များ..နံရံပေါ် လက်တွေနဲ့သွားထောက်မိလေမလား...?
အင်း..ထားပါ..။
အခွင့်မရှိတဲ့ဘဝမှာ..မြင်ခွင့်မရနိုင်ပေမယ့်....
ကိုယ့်ကြောင့်သူသာယာတယ်ဆိုရင်ပဲ...
အသက်ဖြစ်တည်မှုက...တန်ဖိုးရှိနေပါပြီ..။
အဲ့လိုအနေအထားအတိုင်း...အချိန်တော်တော်ကြာတဲ့အထိ..
ကျွန်တော်နဲ့သူ...အချစ်တိမ်တိုက်တွေအကြား..
သွားရောက်ခိုအောင်းမိပြန်သည်..။
ဒါပေမယ့်..ပြီးဆုံးခါနီး အချိန်လေးမှာ...
မမျှော်လင့်ပဲ ..ဖြစ်လာတာက..SeHunee အခန်းထဲမှာ သွားသိပ်ခဲ့သည့်သမီးငယ်လေးရဲ့အသံကို..အခန်းဝမှာ ကြားလိုက်ရတာပင်..။
တစ်ဒုန်းဒုန်းတဒိုင်းဒိုင်းနဲ့ တံခါးကိုထုနေပြီး..
ကျွန်တော့်ကိုတရစပ်အော်ခေါ်နေသည့် သမီးလေးရယ်..။
အခန်းပြန်လိုက်ခဲ့ဖို့ လိုက်ခေါ်သည့်SeHunee ရဲ့အသံရယ်ကြားနေရပေမယ့်လို့..
ကျွန်တော်ရော ကိုကိုရော..ဇာတ်လမ်းတစ်ပူဒ်ရဲ့
ဇာတ်ရှိန်အမြင့်ဆုံးနေရာကို ရောက်နေတာမို့..
ရပ်တန့်ဖို့ကဘယ်လိုမှ မဖြစ်နိုင်တာကြောင့်..
သမီးလေးကိုထွက်ကြည့်ချင်လှပါသော်လည်း..
ကိုယ့်အရေးကိစ္စကို အရင်ရှေးရှုရပါသည်..။
ဒါပေမယ့်အဆိုးအပေလေးသမီးငယ်ဟာ..ကျွန်တော်တို့ထွက်မလာမချင်းအော်ခေါ်နေလေတဲ့အခါ...။
တရေးနိုးလို့ ကျွန်တော့်ကိုမတွေ့လို့ လိုက်လာတာထင်ပါရဲ့..။
"appa..!! မီးမီးကို တံခါးဖွင့်ပေး..appaနဲ့ပဲအိပ်မှာ..
ဦးဆယ်နဲ့အိပ်ဘူး..သူက မီးမီးကိုပုံပြင်လဲ မပြောပြဘူး..ဖုန်းပဲကြည့်နေတာ.."
အသံတွေပြာနှမ်းလာတဲ့အထိအော်ခေါ်နေတဲ့ကလေးပေါက်စလေး..။
နောက်ဆုံးတော့မိဘနဲ့တစ်ခါမှ ခွဲမအိပ်ဖူးတဲ့..
ကလေးငယ်လေးကိုသနားညှာတာသောအားဖြင့်...
ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက် နိဗ္ဗာန်ဘုံလေးမှာ ကမ်းကပ်တော့မယ့်အရေး..ခေတ္တရပ်ဆိုင်းထားပြီး..
ကိုကိုက..သမီးဆီသွားဖို့ပြင်လေတယ်..။
"ကလေးထွက်မလာနဲ့နော်..ကိုကိုကြည့်ပြောလိုက်မယ်.."
"မရရင်တော့ ခေါ်လာလိုက်ပါ..ကိုကိုရယ်..
သမီးသနားစရာ.."
"မသနားပါဘူး..ဒီညတော့ ကိုကို့ဘာကိုကို အသနားဆုံးပဲ..
ကိုကိုခရီးသွားမှ..မင်းတို့သားအဖ ဖက်ပြီးပဲအိပ်ကြအိပ်ကြ..
ကပ်ပြီးပဲအိပ်ကြအိပ်ကြ...ဒီညတော့မရဘူး...
ချော့လွှတ်လိုက်မယ်.."
ဤသို့ဤပုံပြောပြီးသကာလ...သမီးလေးကိုလဲ..ရအောင်ချော့ပြီး SeHuneeနဲ့ပြန်လွှတ်လိုက်နိုင်သော..
အဆိုးအပေကြီးသည် စောစောက မပြီးဆုံးသေးသည့်ဇာတ်လမ်းကိုပြန်လည်ဆက်စပ်ပြီးသည့်နောက်...
ဒီညချမ်းသမယကို...ကျွန်တော့်တစ်သက်မမေ့နိုင်အောင်
ပြုစားနိုင်ခဲ့ပြန်လေသည်...။
TBC ###