Emily POV
Ineens klinkt het, niet al te vriendelijke, geluid van de schoolbel door het gebouw heen. Ik zucht. "Welke les hadden we ook al weer?" vraag ik aan Liza die naast me door de gang loopt. "Twee uur wiskunde van meneer Smit" zegt ze. Weer verlaat een zucht mijn mond. Als ik ergens een hekel aan heb, is het wiskunde van meneer Smit wel. Die man moet altijd lachen om zijn eigen grappen. Liza en ik staan op en lopen uit de aula.
We gaan een trap op en komen uiteindelijk bij het lokaal aan. We lopen gelijk naar binnen. "Em?" hoor ik ineens Liza zachtjes vragen terwijl we verder het lokaal in lopen. "Ja?" vraag ik aan haar. "Ik denk dat Ashton al iemand heeft gevonden naast wie die wil zitten in de klas" Zeg Liza nog steeds even zachtjes. Ik kijk snel door de klas heen en zie dat Ashton naast Ella zitten. Mijn mond zakt een beetje open. Ik kijk snel Liza aan. "Wel een beetje vreemd"zegt ze. "Vreemd?! Ik had hem nog zo gewaarschuwd voor haar!" grom ik. De leraar komt binnen en snel gaan Liza en ik naast elkaar zitten.
"Nou allemaal, goedemorgen. Wat zien jullie er allemaal weer als zonnestraaltjes uit" zegt meneer Smit. Hij lacht even om zijn eigen grap. Meneer Smit kijkt even door de klas heen. Zijn ogen blijven hangen bij Ashton. "Oh, ik zie dat we een nieuw gezicht hebben, wat is je naam?" vraagt hij aan Ashton. Ik zucht even. "Hij is de ruiler van Willemijn, hij spreekt engels" zeg ik hardop. "Oh..." zegt meneer Smit langzaam. Hij herhaalt zijn vraag snel even in het Engels. "Ashton" hoor ik Ashton zeggen als antwoord op zijn vraag. "Nou, welkom Ashton, laten we beginnen. Jullie mogen bladzijde 67 voor jullie pakken dames en heren." Roept meneer Smit door de klas heen. Ik pak snel even mijn boek uit mijn tas en pak de bladzijde voor me.
Na de uitleg is het tijd om zelf aan het werk te gaan. Het is best luidruchtig in de klas, waardoor ik me niet kan concentreren. Ik zucht en leun een beetje naar achter. Opeens zie ik dat Ashton oogcontact met me probeert de maken. Ik rol mijn ogen en werp hem even een vernietigende blik toe. Ik weet dat het niet erg aardig is, maar ik had hem nog zo gewaarschuwd voor Ella, en toch trapt hij erin.
Als ik zie dat hij nog steeds naar me kijkt, kijk ik snel naar mijn boek.
Ik zucht even opgelucht als ik het geluid van de bel hoor. Snel sta ik op en stop mijn boeken weer in mijn tas. Ik loop het lokaal uit. "Emily!" Hoor ik opeens iemand roepen. Ik negeer het en loop door. "Emily!" Hoor ik nogmaals. Ik voel dat iemand me schouder vastpakt. Ik draai me om en kijk recht tegen Ashton aan. Er valt een stilte tussen ons. Ik kijk even in zijn ogen. Ze zijn zo mooi.
Ashton POV
Ik kijk in haar blauwe ogen. "E-euh" begin ik. Ik kon mezelf wel voor mijn kop slaan, dat klonk waarschijnlijk heel stom. "Was er niet iets? Je keek niet zo, eh, vrolijk" zeg ik. Ik zie dat Emily nadenkt over wat ze moet zeggen. "Nee er was niks" zegt ze uiteindelijk met een kleine glimlach. Opeens hoor ik iemand mijn naam roepen. Ik draai me om en zie Ella staan. Een glimlach vormt er op mijn gezicht. "Ik moet gaan, spreek je later wel" zeg ik en loop naar Ella toe. We lopen met z'n tweeën naar de aula. Als we eenmaal aan een tafel zitten kijkt Ella me met een serieus gezicht aan. "Je moet Emily echt niet vertrouwen" zegt ze. Ik kijk haar verbaast aan. "Ik heb haar vroeger ook vertrouwd. Ik vertelde alles aan haar, we waren beste vriendinnen. Alleen toen kregen we ruzie, en heeft ze de hele school tegen me opgezet" zegt Ella. Ik kijk haar nog steeds verbaast aan. "Zoiets zou Emily nooit doen" zegt ik. "Je kent haar niet Ashton." Zegt Ella. "Geloof me, je kent haar niet"