Οι επόμενες ημέρες περνούν χαλαρά αλλά με μεγάλες αλλαγές... Πλέον δεν κρυβόμαστε... Εφόσον το ξέρουν οι δικοί μας και είναι σύμφωνοι με αυτό δεν έχω κάτι να ανησυχώ... Τα περιοδικά φυσικά έχουν πάρει φωτιά και δεν υπάρχει ημέρα που να μην προστάρουν και από μια φωτογραφία μας... Είμαστε το πρώτο θέμα για αυτήν την χρονιά... Στο σπίτι όλα είναι μια χαρά... Η Alicia συνεχίζει να βγαίνει με τον Robert... Περνάνε πολύ χρόνο μαζί αλλά φυσικά χωρίς να παραμελεί την μικρή... Γιατί αν το έκανε αυτό θα της έσπαγα τα πόδια... Η μικρή είναι πάνω από όλα...
Σήμερα στην δουλειά όλα είναι κυλούν ησυχία... Έχω επιτηρώ τους άλλους... Δοκιμάζω... Κριτικάρω καμιά φορά... Αν χρειαστεί φυσικά... Και παρακολουθώ τους πάντες και τα πάντα
(γρήγορα γρήγορα... Εχοτκρ πολύ κόσμο να ταΐσουμε απόψε... Πάρτε τα πόδια σας)
(εντάξει σε ακούσαμε... Δεν χρειάζεται να μας παίρνεις τα αυτιά)
Η εκνευριστικά ειρωνική φωνή του Peter με κάνει να γυρίσω προς τους πάγκους και να τον κοιτάξω κατάματα
(ας ξεκαθαρίσουμε κάτι... Εδώ μέσα κάνω κουμάντο εγώ... Και εφόσον κάνω κουμάντο εγώ θέλω όλα να γίνονται στην εντέλεια... Κατανοητό;)
Πετάω φανερά εκνευρισμένη και τον παρατηρώ να σφίγγει το σαγόνι του από θυμό... Δεν με νοιάζει αν νευρίασε... Εκείνος επέλεξε να με δοκιμάσει και τώρα δέχεται τις συνεπείς των πράξεων του... Μπορώ να γίνω και χειρότερη... Αλλά δεν πρόκειται να ασχοληθώ παραπάνω μαζί του...
Κατά της δώδεκα τα μεσάνυχτα έχουμε τελειώσει... Οπότε μαζεύω τα πράγματα μου και πηγαίνω στο υπόγειο γκαράζ του εστιατορίου... Αρκετά για απόψε
(Bella περίμενε)
Όχι πάλι αυτός γαμώτο μου
(τι θέλεις Peter;)
Ρωτάω φανερά εκνευρισμένη ενώ στρέφω το κεφάλι για να τον κοιτάξω
(τι τρέχει;... Έχεις κάποιο πρόβλημα μαζί μου;)
(εγώ όχι.. Αλλά μάλλον έχεις εσύ)
Αποκρίνομαι ενώ σταυρώνω τα χέρια στο στήθος μου και τον παρατηρώ να περνάει νευρικά το χέρι από τα μαλλιά του
(είναι αλήθεια;)
Ρωτάει και κατζουφιάζω
(ποιο να είναι αλήθεια;)
(η σχέση σου με τον Anderson είναι αλήθεια;)
Ορίστε;... Με πιο δικαίωμα με ρωτάει;
(αυτό δεν νομίζω να σε αφορά)
(όχι... Δεν με αφορά... Αλλά σταμάτα να το παίζεις κάποια εντάξει... Γιατί δεν είσαι κοριτσάκι)
Έλα μου;... Τι λέει ρε ο γελοίος... Σε ποια νομίζει ότι μιλάει;
(δεν σου έχω δώσει το δικαίωμα να μου μιλάς έτσι)
(όπως γουστάρω θα σου μιλάω... Καλύτερα να κατέβεις από το καλάμι σου... Γιατί μπορεί κάποιος άλλος να πάρει την θέση σου... Πάντως μπράβο σου... Ήσουν πολύ έξυπνη... Βρέθηκε ένας τύπος και εσύ τον εκμεταλλεύτηκες όπως ήθελες για να φτάσεις εδώ που είσαι)
Αμέσως σηκώνω το χέρι και του ρίχνω ένα δυνατό χαστούκι στο πρόσωπο... Εκείνος πιάνει το κοκκινισμένο πλέον μάγουλο του και με κοιτάζει γεμάτος οργή... Αυτό δεν είναι καλό
(αυτό για να μάθεις να μιλάς)
(παλιό... Γαμώτο σου)
Αμέσως σηκώνεται και με αρπάζει από τον λαιμό... Με σπρώχνει πάνω σε μια από τις πέτρινες κολώνες και ξαφνικά με το ελεύθερο του χέρι αρχίζει να μου τραβάει τα ρούχα για να μου τα βγάλει... Τι στο διάολο
(τι κάνεις;... Σταμάτα)
(ω Bella... Θα σου δώσω ένα μάθημα που θα το θυμάσαι για πάντα)
Μουγκρίζει ενώ συνεχίζει να προσπαθεί όμως εγώ τον απωθώ... Όσο μπορώ δηλαδή... Γαμώτο γιατί να είναι πιο δυνατός από εμένα;... Ξαφνικά ένα γνωστό αντρικό σώμα τον αρπάζει από τους ώμους και τον πετάει μακριά μου... Ύστερα αρχίζει να τον χτυπάει με δύναμη στην κοιλιά και ύστερα στο πρόσωπο κάνοντας τον να πέσει κάτω
(αν τολμήσεις να την αγγίξεις ξανά η έστω να την πλησιάσεις... Πραγματικά βρες τρύπα να κρυφτείς... Γιατί την επόμενη φορά δεν θα σε λυπηθώ κωλόπαιδο)
Λέει με παγερά απειλητικό τόνο και ύστερα ισιώνει το σώμα του και με κοιτάζει... Ω Stephen... Αμέσως έρχεται προς το μέρος μου και πιάνει το πρόσωπο μου κοιτάζοντας εξεταστικά
(πάμε)
Λέει και ουσιαστικά με τραβάει μαζί του... Είναι έξαλλος... Το καταλαβαίνω... Το σώμα του.. Οι κινήσεις του... Και πως να μην είναι δηλαδή... Άκουσε εκεί τον παλιοξεφτίλα... Αλλά κάτσε... Θα εξηγηθούμε καλά αύριο...
Μόλις μπαίνουμε στην σουίτα αμέσως με βάζει να καθίσω στο κρεβάτι και φέρνει το βαλιτσάκι των πρώτον βοηθειών από το μπάνιο
(κοκκίνισε)
Λέει καθώς γονατίζει μπροστά μου και παίρνει το κοκκινισμένο πλέον χέρι μου στο δικό του... Τον παρακολουθώ να περιποιείται την παλάμη μου ενώ το πρόσωπο του γεμίζει οργή και απέχθεια... Ω Stephen... Αμέσως απλώνω το άλλο μου χέρι και ακουμπάω το μάγουλο του κάνοντας τον να σηκώσει το κεφάλι και να με κοιτάξει
(ηρέμησε)
Ψελλίζω γλυκά ενώ περνάω τα ακροδάχτυλα μου από το αξύριστο πηγούνι του και κλείνει τα μάτια ενώ γέρνει το κεφάλι προς άγγιγμα μου
(δεν μπορώ... Όσο σκέφτομαι τι θα μπορούσε να σου κάνει αυτός... Γαμώτο τρελαίνομαι και μόνο στην ιδέα)
(ναι αλλά δεν έκανε κάτι)
Η μάλλον δεν πρόλαβε να κάνει... Πλάκα πλάκα ποιός ξέρει τι μπορεί να γινόταν αν δεν ήταν ο Stephen εκεί
(σ'αγαπάω Bella... Δεν θέλω κανένας να σε αγγίζει... Να σε πονάει... Να σε πληγώνει... Τρελαίνομαι και μόνο στην ιδέα)
(σσς... Έλα τώρα ηρέμησε)
Μουρμουρίζω ενώ τοποθετώ τον δείκτη μου στα χείλη του και τον κοιτάζω μέσα στα σκούρα καφέ μάτια του... Φαίνεται τόσο θυμωμένος... Αλλά και τόσο ευάλωτος ταυτόχρονα
(κανείς δεν έχει το δικαίωμα να μου τα κάνει αυτά... Δεν τους το επιτρέπω εγώ)
Προσθέτω ενώ ο δείκτης μου ταξιδεύει πάνω στα σαρκώδη χείλη του και παίρνω μια βαθιά ανάσα
(μόνο εσύ έχεις το δικαίωμα Stephen... Μόνο εσύ μπορείς να με πληγώσεις)
Ψιθυρίζω με μισόκλειστα μάτια και σκύβω για να ακουμπήσω τα χείλη του... Χωρίς να τον φιλήσω
(εσύ έχεις την καρδιά μου... Και αν το θελήσεις... Με μια μόνο λέξη... Μπορείς να την καταστρέψεις)
(όχι ποτέ δεν θα σου το έκανα αυτό... Ποτέ δεν θα σε κατέστρεφα... Σ'αγαπάω όσο τίποτα στον κόσμο Bella)
(μα αυτό είναι η αγάπη Stephen... Αν δεν πονάς για το άτομο που πραγματικά αγαπάς... Τότε δεν αισθάνεσαι)
Μουρμουρίζω και ξαφνικά παίρνει το πρόσωπο μου στα χέρια του και ενώνει τα χείλη μας σε ένα παθιασμένο... Απελπισμένο φιλί θα έλεγα... Που ζητά λύτρωση και αγάπη ταυτόχρονα... Δεν καταλαβαίνω... Πολύ αργά τραβιέται και ακουμπάει το μέτωπο του στο δικό μου ενώ έχει ακόμη κλειστά τα μάτια του... Μένουμε για μερικά λεπτά έτσι... Μέσα στην σιωπή ενώ νιώθω την καρδιά μου να κάνει αγώνα ταχύτητας από το άγχος... Τι έγινε τώρα;... Λες να τον πείραξαν τα λόγια μου;... Ξαφνικά σηκώνει το κεφάλι και με κοιτάζει έντονα μέσα στα μάτια ενώ χαϊδεύει τρυφερά το μάγουλο μου
(από πότε έγινες εσύ τόσο ποιητική;)
Ρωτάει πειραχτηκά και του σκάω ένα αχνό χαμόγελο ενώ χαμηλώνω το βλέμμα μου στο πάτωμα
(από απόψε... Μάλλον)
Αποκρίνομαι και γελάμε μαζί
(το λατρεύω αυτό)
Μουρμουρίζει και με φιλάει στο μέτωπο... Αμέσως σηκώνω το κεφάλι και τον κοιτάζω
(ποιο;)
(όλο αυτό που ζω μαζί σου... Είναι κάτι πολύ μοναδικό για εμένα και δεν θέλω να το χάσω... Δεν θέλω να σε χάσω)
(μα δεν θα με χάσεις... Αν είσαι αρκετά έξυπνος για να με κρατήσεις δηλαδή)
Λέω πειραχτηκά και τον παρατηρώ να γέρνει λίγο το κεφάλι του ενώ τα μάτια του λάμπουν από ευθυμία που προσπαθεί να κρύψει
(υποτιμάτε την νοημοσύνη μου δεσποινίς Dillon;)
(α όχι κύριε Anderson... Καθόλου)
Λέω πειραχτηκά και ξαφνικά με αρπάζει από τους γοφούς και με τραβάει να καθίσω πάνω του
(είσαι απίστευτη γυναίκα το ξέρεις;)
(χμμ κάτι μου έχουν πει)
Μουρμουρίζω και γελάει κάνοντας με να χαμογελάσω
(τι όμορφος ήχος)
Ψελλίζω και κατζουφιάζει
(τι είπες;)
(ε τι... Τίποτα)
Λέω αμήχανα ενώ στρέφω το βλέμμα μου χαμηλά ώστε να μην τον κοιτάζω... Δεν έπρεπε να το πω αυτό... Τι με έπιασε;... Ξαφνικά τοποθετεί τα δύο δάχτυλα του στο πηγούνι μου και πολύ αργά σηκώνει το κεφάλι μου ώστε να τον κοιτάξω και πάλι μέσα στα μάτια
(μου άρεσε αυτό που είπες)
Μουρμουρίζει και το στόμα μου μισανοίγει καθώς παίρνω μια απότομη εισπνοή... Ω Stephen... Τυλίγω τα χέρια μου γύρω από τον λαιμό του και ακουμπάω το μέτωπο μου στον ώμο του... Χμμ το άρωμα του εισβάλει στις αισθήσεις μου... Και πραγματικά με τρελαίνει... Είμαι πολύ μα πάρα πολύ ερωτευμένη με αυτόν τον άντρα.