Zawgyi
( မီးျပန္လာၿပီေနာ္ 😆)
ဘ၀မွာ တစ္ခါမွ မခံစားဖူးသည့္ စိတ္ခံစားခ်က္ေတြလိႈက္ခနဲလိႈက္ခနဲ ျဖစ္ေပၚေနသည္နဲ႔အတူ...
တင္းက်ပ္ျပည့္လ်ွံနာက်င္ရလြန္းလို႔လႊတ္ခ်လိုက္ခ်င္ေပမယ့္..
တစ္ဖက္မွာလဲ..အဲ့အထိအေတြ႔ေလးကိုပင္
စိတ္ရဲ႕ဟိုးအနက္႐ိႈင္းဆံုးေနရာထဲကကို..
မက္မက္ေမာေမာလိုခ်င္ေနမိတဲ့ ခံစားခ်က္ေတြအၾကား
ပင္ပန္းစြာ႐ုန္းကန္ေနရေပမယ့္လဲ ေနေပ်ာ္ေနသလို..။
အရင္အေခါက္ေတြတုန္းကေတာင္..စိတ္ခံစားခ်က္ေတြကို
တတ္ႏိုင္သေလာက္ခ်ဳပ္တည္းႏိုင္ခဲ့ေပမယ့္..
ဒီတစ္ခါေတာ့..ထိန္းခ်ဳပ္တာေတြ ခ်ဳပ္တည္းတာေတြဆိုတာ
ဘယ္ေရာက္လို႔ေရာက္ေနမွန္းကိုမသိ...။
သူေပးရင္ေပးသေလာက္..ကိုယ့္ဘက္ကအလိုက္သင့္လက္ခံဖို႔ပဲစိတ္ထဲ႐ွိသည္...။
အဲ့လို လက္ခံမွပဲ..ေလာေလာဆယ္ ခနၶာကိုယ္ထဲမွာ..
ျပင္းျပင္းပ်ပ်လိုခ်င္ေနတဲ့စိတ္ဆနၵေလးတစ္ခုကို
အခ်ိန္မီအေတာသတ္ႏိုင္မည္မလား..။
မဟုတ္ရင္က်န္းမာေရးထိခိုက္ႏိုင္တဲ့အလားအလာထိျဖစ္သြားႏိုင္သည္ေလ..။
အနက္႐ိႈင္းဆံုးေနရာအထိ အ႐ွိန္ျပင္းျပင္း၀င္ေရာက္တိုး၀င္ေနတဲ့သူက..
အေခါက္အေရအတြက္မ်ားလာတိုင္းမွာ..ပိုၿပီးလိမၼာပါးနပ္လာလို႔လား..
ဒါမွမဟုတ္...
ကြၽန္ေတာ့္အေပါက္၀ေလးကပဲ..တစ္ခါထက္တစ္ခါပိုတိုးၿပီး ၀င္ရထြက္ရ အဆင္ေျပသြားလို႔လားမသိေပမယ့္..
ေဆးအကူအညီတစ္ခုရဲ႕ေအာက္မွာ..
ကြၽန္ေတာ္တို႔အခ်စ္ဇာတ္လမ္းေလးက လွပစြာ ပံုေပၚေနသည္...။
အျပာေရာင္ေဆးရည္ေလးရဲ႕ ေစၫႊန္းမႈေၾကာင့္..
ႏႈတ္ခမ္းဖ်ားခ်င္းထိေတြ႔ေနရတာေတာင္မွ..
မီးပြားေလးတစ္ခုထြန္းညႇိလိုက္ရသလို ခံစားခ်က္မ်ိဳး..
မြတ္မြတ္သိပ္သိပ္ျဖစ္ရလြန္းတဲ့အထဲ...
ႏွစ္ကိုယ္တူအခ်စ္ဇာတ္လမ္းေလးကို အစျပဳလိုက္တဲ့အခ်ိန္က်ေတာ့ ေျပာျပဖို႔ေတာင္မတတ္ႏိုင္ေလာက္တဲ့အထိ
လိုခ်င္တပ္မက္ျခင္းေတြ ျဖစ္လာခဲ့သည္..။
သူ႔ကိုယ္လံုးႀကီးႀကီးကိုတင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ေပြ႔ဖက္ထားရင္း..
ေခြၽးေတြကပ္ည္ိတြယ္ေနသည့္သူ႔မ်က္ႏွာေခ်ာေခ်ာကို
မက္မက္ေမာေမာၾကည့္႐ႈရင္း..
သူ႔ရဲ႕လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြၾကား..နစ္ေမ်ာလိုက္ခ်င္ေပမယ့္..
အဲ့လိုအေနအထားနဲ႔ဆိုရင္..သိပ္ၿပီး အားစိုက္မထုတ္ႏိုင္မွာစိုးလို႔ဆိုကာ..
ကြၽန္ေတာ့္ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို..သူ႔ပုခံုးေပၚထမ္းတင္ရင္း..
ႏွစ္ေယာက္ၾကားကတိုက္ပြဲငယ္ကို..
ရြတ္ရြတ္ခြၽံခြၽ့ံ ဦးေဆာင္ဆင္ႏႊဲေနေတာ့..
ဒီေန႔မွပဲ...ကြၽန္ေတာ့္ခံတပ္ငယ္က လြယ္လြယ္မၿပိဳလဲႏုိင္ေတာ့ကာ...
တိုက္ပြဲငယ္ေလးက..အခုထိအ႐ွိန္ဟုန္ျပင္းေနတုန္းပင္..။
တစ္ခါတစ္ခါ..တစ္ေထာက္နားၿပီး..
ကြၽန္ေတာ့္ရင္ဘတ္ေပၚကို..သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေတြခိုနားလာတိုင္း..
ဒါမွမဟုတ္..ကြၽန္ေတာ့္ေမးဖ်ားေတြ ပါးျပင္ေတြ..
ႏႈတ္ခမ္းဖ်ားေတြကို..မက္မက္ေမာေမာနဲ႔နမ္း႐ိႈက္လာတုိင္း
သူတစ္ခါလႈပ္လိုက္တိုင္းမွာ..
ေအာက္ကသူ႔ဂ်ဴနီယာက အတြင္းသားထဲကို ပိုတိုးၿပီး
နစ္၀င္လာတဲ့ခံစားခ်က္ကို သေဘာက်လြန္းလို႔..
သူ႔ကိုယ္ကိုတင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ေပြ႔ဖက္ရင္း..
သူ႔အနမ္းေတြၾကား နစ္ေမ်ာရတာကို...
ႏွစ္ၿခိဳက္ခံုမင္လြန္းလို႔..
လူ႔ျပည္သက္တမ္းကုန္ဆံုးကာ..နတ္ဘံုနတ္နန္းမွာ
စံစားေနရၿပီလားလို႔ေတာင္ ထင္မိသည္...။
"ဟား..! ကေလးအဲ့လိုဆက္လုပ္ေနရင္..ကိုကိုေတာ့႐ူးေတာ့မွာပဲ.."
"အဲ့တာဆို..ထပ္ၿပီးလုပ္ျပမွာေနာ္..
အဲ့ေဆးေတြကို ဘယ္သူတိုက္ထားတာမို႔လို႔လဲ...
ဒီတိုင္းလဲအဆင္ေျပေနရဲ႕သားကိုေလ.."
"ကေလးေနာ္..ကိုကို႔ကိုစိန္ေခၚမေနနဲ႔....
တစ္ညလံုးမအိပ္ခိုင္းပဲေနလိုက္မွာ...အဲ့တာေၾကာင့္..
အဲ့လက္ျပန္ထုတ္ေပး.."
"အံမယ္..သူက်ေတာ့လူကို လုပ္ခ်င္ရာ လုပ္ၿပီး..
သူမ်ားက်ေတာ့ဒီတုိင္းေနတဲ့လား..
အာ့..!!!!!
အဲ့ေလာက္ထိမတိုးနဲ႔ေလ..အာ့..!
ဗိုက္ေအာင့္ေနၿပီလို႔..!"
ဆံႏြယ္ေတြကအစ..ဟိုးေျခဖ်ားေတြအဆံုး..
တစ္ေနရာမလပ္ေအာင္သူ႔အထိအေတြ႔ေတြလိုခ်င္ေနေပမယ့္..
သူကတိုက္ပြဲေလးေအာင္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ပဲ အာရံုစိုက္ေနရလို႔..
ကြၽန္ေတာ္လိုခ်င္သေလာက္..လိုက္မလုပ္ေပးႏုိင္တဲ့အတြက္...
ကိုယ့္ဘက္ကပဲ ကိုယ္အလို႐ွိရာကို ဆြဲငင္ယူလိုက္ေတာ့..
ေခြၽးတစ္ရႊဲရႊဲၾကားကၿငိဳျငင္ျပေနသည့္ မ်က္ႏွာေခ်ာေခ်ာႀကီးက
ကြၽန္ေတာ့္အသက္ျဖစ္တည္ရာလို...။
သူၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္းတိုး၀င္လာတိုင္း..
အိပ္ရာခင္းစကိုပဲ အားကိုးရာမဲ့ဆုပ္ကိုင္ေနရတာကို
ၿငီးေငြ႔လာလြန္းလို႔..
သူ႔ကိုတင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ဖက္တြယ္ထားခ်င္ေပမယ့္လဲ
အေနအထားကအနည္းငယ္ေ၀းကြာေနတာေၾကာင့္
မွီရာလွမ္းရာ ရင္အုပ္က်ယ္ႀကီးကိုပဲ..လက္ေတြနဲ႔ပြတ္သပ္
ေနရာကေန..မတင္းတိမ္ႏိုင္ေတာ့ပဲ..
ေဘးနားမွာ.ေထာက္ခ်ထားသည့္ သူ႔လက္တစ္ဖက္ကို
အသာေလးဆြဲယူကာျဖင့္..
လက္ေခ်ာင္းတုတ္တုတ္ႀကီးႀကီးေတြကို...
အာခံတြင္းထဲထည့္ကာ...
ညင္ညင္သာသာေလး စုပ္ယူၿပီး..
သူေပးေနတဲ့နာက်င္မႈေတြ သက္သာလိုသက္သာျငား
ကိုယ့္နည္းကိုယ့္ဟန္နဲ႔ေျဖေဖ်ာက္ၾကည့္ေနတာကိုပင္..
သူက ၿငိဳျငင္သည္တဲ့...။
သူ႔လက္ေခ်ာင္းေတြကြၽန္ေတာ့္ခံတြင္းထဲမွာ ပူေႏြးၿပီး တံေတြးေတြနဲ႔ရႊဲရႊုဲစိုေနရတာက
သူ႔ရင္ထဲမွာ အေကာင္ေလးတစ္ေကာင္ဟိုသြားဒီသြားလုပ္ေနသလို အသည္းတယားယားနဲ႔
ထပ္ထပ္ျပီးလိုခ်င္စိတ္ေတြျဖစ္လာတာ
မႀကိဳက္ဘူးဆိုပဲ...။
တပ္မက္စရာ႐ွိရင္ ကြၽန္ေတာ့္ဘက္ကပဲ သူ႔ကိုတပ္မက္ေစရမယ္..
သူကေတာ့ကြၽန္ေတာ့္ေၾကာင့္ ဒါမ်ိဴးခံစားခ်က္ေတြျဖစ္မလာရဘူးဆိုကာ..ပြစိပြစိေရရြတ္ေနတာၾကည့္ၿပီး
ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ျပံဳးျပံဳးေပ်ာ္ေပ်ာ္ပင္...။
ဒီေလာက္ျမည္တြန္ေတာက္တီးေနပံုေထာက္ရင္..
ကြၽန္ေတာ့္အျပဳအမူေသးေသးေလးေပၚမွာေတာင္..
သူ႔ဘက္ကဒူးေထာက္က်႐ွံုးတတ္မွန္းေကာင္းေကာင္းႀကီး
သိလိုက္ရၿပီမလား...။
"ဟင့္..! ကိုကို..အဲ့လိုႀကီးမေျပာင္းလိုက္နဲ႔..
ဒီီအေနအထားႀကီး..ကြၽန္ေတာ္မႀကိဳက္ဘူး..
ခုနကလိုပဲ ျပန္ေျပာင္းေပး..အာ့..!
ကိုကိုေရ..ျပန္ေျပာင္းေပးပါဆို..အာ့..အား.!!!
ခင္ဗ်ားႀကီး..နည္းနည္းေလာက္ကိုယ္ခ်င္းစာပါဦးလားလို႔..! "
"႐ွဴး...ကေလးႀကိဳက္ေအာင္..ကိုကို ႀကိဳးစားေပးမွာေပါ့..
အာ့ေၾကာင့္ တိတ္တိတ္ေလးေန.."
သူ႔ကိုကေယာက္ကယက္ျဖစ္ေအာင္ ဆြဲေဆာင္လို႔ဆိုၿပီး..လူယုတ္မာႀကီးဟာ...
သူ႔ေအာက္မွာ ျပားျပားေလးပိေနတဲ့လူကို ခ်က္ခ်င္းပင္
ေမွာက္ယက္အေနအထားဆီေျပာင္းလဲလိုက္ေတာ့..
ေစာေစာက ဘာမွလုပ္စရာမ႐ွိပဲ..သူ႔လႈပ္႐ွားမႈေတြေပၚမွာပဲ
အာရံုစိုက္ေနရတာကေန အခုေတာ့..
လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ဒူးႏွစ္ဖက္ကို ေသခ်ာျမဲျမဲေထာက္ထားႏိုင္ဖို႔ အာရံုစိုက္ရေတာ့သည္...။
သူကြၽန္ေတာ့္ကိုအႏိုင္က်င့္တဲ့အခ်ိန္တိုင္း..
ဒီအေနအထားမ်ိဳးနဲ႔မို႔..ေၾကာက္မိေပမယ့္..
ဒီတစ္ခါေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ေၾကာက္စိတ္ေတြေ၀းေ၀းကိုလြင့္သြားရသည္...။
အျပာေရာင္ေဆးရည္စက္ေလးေတြရဲ႕ေစၫြန္ရာေအာက္တြင္..အေနာက္ဘက္က သူ႔လႈပ္႐ွားမႈေတြသည္လည္းေကာင္း..
သူ႔လက္ဖ၀ါးႀကီးႀကီးထဲတြင္ ျပဳစုယုယခံေနရေသာအေ႐ွ႕ ဘက္ေဒသဆီက ကြၽန္ေတာ့္ဂ်ဴနီယာသည္လည္းေကာင္း..
တစ္ခါတစ္ခါ..ကြၽန္ေတာ့္တင္သားေတြကိုႏူးညံ့စြာ ဆုပ္ကိူင္ပြတ္သပ္ေပးလာခဲ့သည့္သူ႔လက္ေတြရဲ႕အထိအေတြ႔ေတြသည္..လည္းေကာင္း
သူကတိေပးတဲ့အတိုင္းပင္..
ဒီတစ္ခါေတာ့ အႏူးညံ့ဆံုးျဖစ္ေနေလသည္...။
ေဆးအ႐ွိန္ေၾကာင့္ ခံစားခ်က္ေတြအထြတ္အထိပ္ေရာက္ေနရသည္နဲ႔အတူ..
သူ႔ျပဳစုယယမႈေတြကလဲ ဒီေန႔မွအေကာင္းတကာ့အေကာင္းမြန္ဆံုးျဖစ္ေနရတာေၾကာင့္...
ဒူးႏွစ္ဖက္ၫႊတ္က်သြားခဲ့တဲ့အခါတိုင္း..သူျပန္ေဖးမေပမယ့္လို႔..မၿငိဳျငင္မိ..။
လက္ေတြမေထာက္ႏိုင္ေတာ့လို႔ ၫႊတ္က်သြားခဲ့တဲ့အခ်ိန္တိုင္း ျပန္လည္ထူေပးၿပီး..
ပုခံုးေပၚကိုခပ္ဖြဖြနမ္းလာေပးတာေတြ...
အႏူးညံ့ဆံုး..အသာယာဆံုးျဖစ္ေနခဲ့ပါသည္...။
ဒီေန႔ေတာ့ သိပ္ကိုေခ်ာေမာတဲ့မင္းသားလွလွေလးက
မင္းသားေခါင္းေဆာင္းကိုပဲ..
စြပ္ထားခဲ့သည္ထင္ရဲ႕...။
"မအိပ္နဲ႔ဦးေနာ္..ကိုကို သိပ္အဆင္မေျပေသးဘူး.."
"အင္..?"
"ထ..အိပ္ခ်င္တာေတြေျပသြားေအာင္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲသြားၾကမယ္..လမ္းမေလ်ွာက္ႏိုင္ေတာ့ဘူးမလား..လာ..
ကိုကိုခ်ီေခၚသြားေပးမယ္.."
ၿပီးဆံုးသြားခဲ့တဲ့အခ်ိန္..ေမာေမာပန္းပန္းနဲ႔..
အိပ္ရာေပၚပစ္လဲက်သြားၿပီး..အသက္မွန္မွန္ျပန္႐ွဴေန
တူန္း
နားရြက္ဖ်ားနားမွာ..ကလူက်ီစယ္လာတဲ့သူ႔ေလသံတိုးဖြဖြက
ဘယ္လိုမွ ျငင္းဆန္ႏိုင္စြမ္းမ႐ွိတဲ့အထိ အာဏာစက္ျပင္းလြန္းသည္...။
အျပာေရာင္ၾကည္ၾကည္ေဆးရည္ေလးက..
ေတာ္ေတာ္ေလးကိုအလုပ္လုပ္ႏိုင္သည္ထင္သည္...။
ရင္အုပ္ႀကီးႀကီးတစ္ခုလံုး..မို႔ေမာက္ၿပီးအသက္ကို
ျပင္းျပင္း႐ွဴေနရတာေတာင္မွ...မ်က္လံုး၀ိုင္း၀ိုင္းေလးေတြထဲမွာ..ဆနၵတစ္ခ်ိဳ႕က အခုထိ အ႐ွိန္မေလ်ာ့ေသးတာကို
သိသာထင္႐ွားစြာျမင္ေနရသည္..။
အဲ့တာေၾကာင့္ကြၽန္ေတာ္ပဲေသာက္ရင္ လံုေလာက္ပါၿပီလို႔ေျပာခဲ့ရက္သားနဲ႔..။
ေအးပါေလ..သူကိုယ္တိုင္၌ကိုက..ဒါမ်ိဳးျဖစ္ခ်င္လ္ုိ႔
ဒီခ်ံဳထြင္ထားခဲ့တာပဲ..ကိုယ္ကဘာေျပာႏိုင္မွာတဲ့လဲ...။
"ေရေအးေအးေလးနဲ႔ထိလိုက္ရေတာ့..လန္းသြားတယ္မလား.."
"အဲ့တာေတာ့မသိဘူး..မနက္ျဖန္က်ရင္..အားလံုးေရာေပါင္းၿပီးဖ်ားေတာ့မယ္ဆိုတာေတာ့သိတယ္.."
"ဟားဟား..!.မပူပါနဲ႔ကေလးရဲ႕..
ဖ်ားရင္လဲ ကိုကိုက ေသခ်ာေလးျပဳစုေပးမွာေပါ့.."
သူလုပ္လို႔ မ်က္လံုးဖြင့္ဖို႔ေတာင္အားအင္နည္းနည္းပင္က်န္ရေတာ့တဲ့အထဲ..
ညႀကီးသန္းေခါင္ေရခ်ိဳးခန္းထဲေခၚခ်လာၿပီး..
ေရခ်ိဳးဇလံုထဲ ေရအနည္းငယ္ထည့္ၿပီးတဲ့ေနာက္..
ကြၽန္ေတာ့္ကိုပါထည့္ၿပီး...
တစ္ခါတည္းသူပါ၀င္လာေတာ့ ဘာေျပာလို႔ေျပာရမွန္းေတာင္မသိေတာ့...။
ေအးစက္စက္ေရစက္ေတြၾကားထဲ အ၀တ္နဲ႔တူတာ ဆိုလို႔ဗလာနတၱိအေနအထားမွာ...
ႂကြက္သားအဖုအထစ္အႂကြအရြေတြနဲ႔ဆြဲေဆာင္ႏိုင္မႈ အားႀကီးလြန္းတဲ့သူ႔ပံုစံမွာ နစ္ေမ်ာေနတုန္း...
နတ္သားတစ္ပါးလို႐ုပ္ရည္နဲ႔ သူမတူေအာင္ ျပဳစားတတ္လြန္းတဲ့သူ႔အထိအေတြ႔ေတြၾကားထဲ...
ဒုတိယေျမာက္အႀကိမ္ကြၽန္ေတာ့္ခံတပ္ေလး က်ဆံုးခဲ့ရျပန္သည္...။
အသက္၁၈ ႏွစ္ ထဲ၀င္ခါနီး အရြယ္ပဲ႐ွိေသးေပမယ့္..
ဒီလူ႔ဆီမွာပဲ..အႀကိမ္ႀကိမ္အခါခါ ေပးဆပ္ခဲ့ရတာကို..
တစ္စိုးတစိေတာင္ေနာင္တမရေအာင္..
ဒီလူက..အဘက္ဘက္တုိင္းမွာ..ကြၽန္ေတာ့္ကိုသူ႔ေျခရင္းမွာ..ဒူးေထာက္ခစားေအာင္ေစစားႏုိင္တာမ်ိဳး..။
ေနာက္ဆံုးအသိစိတ္ထဲမွာ...
ကြၽန္ေတာ္နားခိုဖို႔အငွါးခ်ေပးတဲ့ သူ႔ရင္ခြင္က်ယ္က်ယ္ထဲ ေခါင္းတိုး၀င္ရင္း..
သူ႔အသက္႐ွဴသံနဲ႔ႏွလံုးတစ္ဒုတ္ဒုတ္ခုန္သံေတြ
ကို နားဆင္ရင္းပဲ..အိမ္မက္ကမၻာထဲကို လွမ္းတက္ခဲ့သည္...။
အဲ့အသက္႐ွဴသံခပ္ျပင္းျပင္းေတြနား မခိုနားရလို႔႐ွိရင္..
ေသခ်ာတယ္..ကြၽန္ေတာ့္ဘ၀ႀကီး အေမွာင္အတိဖံုးသြားလိမ့္မယ္...။
သူယုတ္မာသည္ျဖစ္ေစ..အက်င့္ယုတ္သည္ပဲျဖစ္ေစ..
ၾကင္နာေပးသည္ပဲျဖစ္ေစ...
Park Chan Yeol ဆိုတာ...ကြၽန္ေတာ့္အတြက္..
အသက္ဆက္ႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္း...။
::::::: Tyranny ::::::::::::::::
"လက္ထပ္ေၾကာင္းကတိစာခ်ဳပ္..
Park Chan Yeol..Byun Baek Hyun.."
"စာခ်ဳပ္ေလးတစ္ခုက..ဘာလို႔ဒီေလာက္ထိ..ငါ့ကိုေပ်ာ္ေစႏိုင္ရသလဲ..
Park Chan Yeol..Byun Baek Hyun..
လက္ထပ္ၿပီးစီးျခင္းတဲ့..ဟားဟား..!
ကိုကိုက..ငါ့ေယာက္်ားတဲ့ေလ...!"
စာရြက္ျဖဴျဖဳထက္ကပံုႏွိပ္စာလံုးေလးေတြနဲ႔႐ိုက္ႏွိပ္ထားသည့္စာေၾကာင္းတိုင္းသည္..
လက္ဖ်ားေလးေတြနဲ႔ယုယုယယတို႔ထိေစရေလာက္တဲ့အထိ..
ကြၽန္ေတာ့္ကိုေပ်ာ္ရႊင္မႈေပးစြမ္းႏုိင္သည္...။
လက္ထပ္ႁပီးတာ..တစ္လေတာင္ၾကာသြားၿပီျဖစ္ေပမယ့္လို႔..ေန႔တိုင္းဒီစာခ်ဳပ္ေလးကိုထုတ္ထုတ္ၾကည့္ရတာအေမာ...။
ကိုကိုနဲ႔လက္ထပ္ခြင့္ရခဲ့တာ...အိမ္မက္တစ္ခုလိုပင္...။
စေတြ႔တုန္းက ႐ႈတည္တည္နဲ႔ၾကည့္ေနလို႔ ရင္ခုန္ခဲ့ရသည့္
လူေခ်ာႀကီးက..အခုကြၽန္ေတာ္နဲ႔..ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္းအတူတူေတြ႔ေနရၿပီး...
အင္း..appa ေတာင္းဆိုထားလို႔..တစ္အိမ္ထဲမေနရေပမယ့္..
တစ္ရက္ျခားတစ္ခါေလာက္ေတာ့..
တစ္ကုတင္တည္း..ေစာင္တစ္ထည္တည္းေအာက္မွာ..
အတူတူအိပ္ရသည့္ လင္ေယာက်္ားျဖစ္လာခဲ့သည္ဆိုေတာ့ကာ...
ကြၽန္ေတာ္မယံုႏိုင္တာ မလြန္ဘူးမလား...။
သူ႔ပေယာဂေၾကာင့္တစ္ခါတစ္ေလ ..ခက္ခဲၾကမ္းတမ္းေပမယ့္..
တစ္ကယ္တမ္းမွာ..အခ်စ္ဆိုတဲ့အရာက သိမ္သိမ္ေမြ႔ေမြ႔ႏူးႏူးညံ့ညံ့ေလးဆိုတာ..
သိပ္ခ်စ္ရတဲ့သူ႔အနားေလးမွာပဲ..ၾကံဳေတြ႔ခြင့္ရထားတာ
ဘုရားေပးတဲ့ဆုလာဘ္ကေလးတစ္ခုလို...။
မင္းကလြဲရင္ ဘယ္သူ႔မွမခ်စ္ဖူးဘူး...
မင္းကိုပိုင္ဆိုင္ခ်င္လို႔...နည္းနည္းၾကမ္းမိတာေတြခြင့္လႊတ္တယ္မလားလို႔ေျပာလာတဲ့အခါလဲ...
လူကို ျပံဳးျပံဳးႀကီးၾကည့္ေနတဲ့မ်က္လံုး၀ိုင္း၀ိုင္းလွလွေလးေတြေၾကာင့္...
သူေစလိုရာအတိုင္း..ေခါင္းသာအသာၿငိမ့္ျပမိခဲ့သည္...။
သူသာျဖစ္ေနရင္..
သူသာဆနၵ႐ွိမယ္ဆိုရင္..
ဘယ္ေလာက္ပဲခက္ခဲႏိုင္ပါေစ..ရေအာင္လိုက္ေလ်ာေပးခ်င္မိတာ..သူ႔ကိုသိပ္ခ်စ္လို႔ပဲလား..မေျပာတတ္ေတာ့...။
"ပီတိျဖာစရာဆိုလို႔..ဒီစာခ်ဳပ္ေလးပဲ႐ွိတယ္..
ဒီလူႀကီးကေတာ့...သူမ်ားသားသမီးကိုယူထားၿပီး
လက္စြပ္ေလးေတာင္ ခုထိမေပးဘူး..ေမ့ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတယ္..."
သူနဲ႔ကိုယ္က..လက္ထပ္ထားတယ္ဆိုတဲ့အေျခအေနကို
အတည္ျပဳေပးတာဆိုလို႔..စာခ်ဳပ္ေလးတစ္ခုပဲ႐ွိလို႔..
ေန႔တုိင္းထုတ္ထုတ္ၾကည့္ေနရတာ..ၾကာေတာ့
စိတ္ကတိုခ်င္လာသည္..။
သူမ်ားေတြဆိုကိုယ့္ေယာက်္ားနဲ႔ဆင္တူ..
လက္ထပ္လက္စြပ္ကေလး၀တ္ရတယ္မလား..။
ဒီမွာေတာ့..ဒီလူႀကီးက..အခုထက္ထိဘာမွလဲေပးမလာေသး..။
ဒီေန႔ေတာ့ လက္စြပ္အတူတူ၀တ္ၾကဖို႔ေျပာၾကည့္မွပါ..။
အဲ့သလိုမ်ိဳး စိတ္ကူးေတြနဲ႔..ေအာ္..သူအလုပ္႐ႈပ္ေနလို႔..
လက္စြပ္ကိစၥေမ့ေနတာေနမွာပါေလ လို႔ေတြးၿပီး...
သူအိမ္ျပန္လာရင္..ေျပာဦးမွပါလို႔ လုပ္ထားသမ်ွေတြသည္..
ကိုယ္ဘယ္လိုမွေတြးမထင္ထားခဲ့တဲ့ရန္ပြဲတစ္ခုကို
အစျပဳလိုက္သလိုျဖစ္သြားသည္ဆိုရင္...။
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
"Baek Hyun..ငါေျပာေနတယ္မလား..?
မင္းနဲ႔ငါနဲ႔အဲ့လိုအတူတူ၀တ္ထားမယ္ဆိုရင္..
မင္းကငါရဲ႕သက္ဆိုင္သူလို႔သူမ်ားေတြ သတိထားမိၿပီး
အနၱရာယ္ျပဳၾကမွာစိုးလို႔..မ၀တ္ခိုင္းတာပါဆို..!!!"
"ခင္ဗ်ားက..အင္အား႐ွိတဲ့လူပဲ..!
အဲ့လိုေတြျဖစ္လာရင္ေတာင္..ခင္ဗ်ားကာကြယ္ေပးလို႔ရတာပဲကို..!!!"
"အဲ့တာကမင္းအေျပာေလ..
အခုငါက..ဒီေလာကထဲမွာ..နာမည္ေတာ္ေတာ္ေလးကိုႀကီးေနတာ..လူေတြကငါ့ရဲ႕ဟာကြက္ကို လိုက္႐ွာၿပီး..
ဘယ္လိုထိုးခ်ရမလဲပဲေတြးေနတာ..
ငါအနားမွာ.မ႐ွိႏိုင္တဲ့အခ်ိန္မ်ိဳးမွာ..မင္းကိုအနၱရာယ္ေပးသြား
ရင္..ငါကကာကြယ္ေပးလို႔ရမွာတဲ့လား..?.ဟမ္...!!
မင္းဘာမွမသိပါဘူး..
ကေလးအေတြးေတြနဲ႔..ေျပာမေနနဲ႔..
ငါကမလုပ္နဲ႔ဆို..မလုပ္နဲ႔ေပါ့.."
"ဟက္..! လက္စြပ္ေလးတစ္ကြင္း၀တ္ရဖို႔အေရး..
ဘာလို႔ဒီေလာက္ထိေျပာေနရမွာလဲ..
အဟင္း..ေနေပါ့ မ၀တ္ရလဲ .. ဘာအေရးလဲ.."
လက္စြပ္ဆင္တူေလးေတြေရာင္းတဲ့ pageေတြထိေတာင္လိုက္ၾကည့္ႁပီး..သူျပန္လာရင္..ျပၾကည့္မယ္လို႔စိတ္ကူးထားတာေတြက..အခုေတာ့ အားလံုးပ်က္စီးသြားျပန္သည္..။
အစက ဒီတုိင္း..ကိုကိုတို႔လက္စြပ္ဆင္တူ၀တ္ထားရင္
သိပ္အဆင္မေျပဘူးလို႔ပဲ ေသခ်ာေလးျပန္ေျပာလာေပမယ့္
သူအဲ့လိုေျပာေနတာႀကီးက..
ေတြးေလ စဥ္းစားေလ..
ကြၽန္ေတာ့္ကိုလူသိမခံခ်င္လို႔..တမင္ဖြက္ထားတာဆိုၿပီးပဲ
ေတြးမိတာေၾကာင့္..
ကြၽန္ေတာ့္ဘက္ကအရင္တုိက္ပြဲေခၚလိုက္မိတာကပင္
မွားသြားသလား...။
ေနာက္ဆံုးေတာ့ကြၽန္ေတာ္ပဲ..မ်က္ရည္ေတြက်ၿပီး..
႐ွံုးနိမ့္ရျပန္သည္...။
သူမ်ားေတြခပ္လြယ္လြယ္ေလး..လက္စြပ္ဆင္တူေလးေတြ
၀တ္ေနၾကပါရက္..ဘာလို႔ကြၽန္ေတာ့္က်မွ..!
ကိုယ္ခ်စ္တဲ့လူနဲ႔..ကိုယ္ကဘယ္လိုပတ္သက္ေနပါေၾကာင္း
လူေတြသိသြားၾကမွာက..ဒီေလာက္ထိေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းေနတာတဲ့လား..။
အဲ့လိုဆိုလဲ..ႏွစ္ေယာက္ထဲေနမယ္လို႔ ေျပာၾကည့္ပါလား..။
အဘိုးကိုမထားခဲ့ႏုိင္ဘူး..ဘာညာ..ဆင္ေျခကေပးဦးမယ္..။
သူ႔အလုပ္ကိုပဲ အျပစ္တင္ရမလား..ဒါမွမဟုတ္..
သူကဒါလုပ္ဆိုရင္..ဒါလုပ္မွ ႀကိဳက္တတ္တဲ့သူ႔စိတ္ဓာတ္ကိုပဲ..မုန္းရမလား..မေျပာတတ္ေတာ့..။
အစက..သူျပန္လာရင္..သူ႔ရင္ခြင္ထဲ၀င္ၿပီး..
သူနဲ႔ကပ္ကပ္ေလးေနမယ္လို႔စိတ္ကူးလို႔..သူ႔အခန္းထဲတက္လာတာေပမယ့္..အခုေတာ့..အဲ့မ်က္ႏွာႀကီးကို
မျမင္ခ်င္ေတာ့တာမိုု႔..ကိုယ့္အိမ္ကိုယ္ျပန္လာလိုက္သည္..။
အခန္းထဲကေန မ်က္ရည္ေတြနဲ႔ေျပးထြက္လုနီးပါးလုပ္မိေတာ့မယ့္ဆဲဆဲ...
အေနာက္ကေနထြက္လာသည့္..ေဒါသ သံႀကီးေၾကာင့္
ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကိုျပတ္ထြက္လုနီးပါးကိုက္မိလိုက္သည္..။
မုန္းတယ္..။
အဲ့လို..သူ႔စကားကိုနားေထာင္မွႀကိဳက္တယ္
ဆိုတဲ့ပံုစံမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ..
ကြၽန္ေတာ္လက္ခံလာတဲ့အထိ ႏူးႏူးညံ့ညံ့ေခ်ာ့ေျပာတာမ်ိဳး
လုပ္ရင္လဲ ရသားကို..အခုေတာ့...။
"အဲ့တာကဘယ္လဲ..ဘယ္မွ မသြားရဘူး..
ျပန္လာခဲ့..!!"
"ေတာက္..!.ငါေျပာေနတာကို..
ရေအာင္ထြက္သြားေသးတယ္...!!!"
သူ႔စကားနားမေထာင္လို႔..အၾကမ္းပတမ္းလာဆြဲေခၚေတာ့မယ္ထင္လို႔..လန္႔ၿပီး..အခန္းေပါက္၀မွာ..စကၠန္႔ပိုင္းအနည္းငယ္ၾကာေအာင္ ရပ္ေနလိုက္ေသးသည္..။
ဒါေပမယ့္အခန္းထဲက အိမ္ႀကီး႐ွင္သခင္ႀကီးက..
မီး၀င္း၀င္းေတာက္ေနတဲ့မ်က္လံုးေတြနဲ႔သာ ၾကည့္ေနၿပီး..
ေနရာကေတာင္တုပ္တုပ္မွ မလႈပ္တဲ့အခါ..အဲ့ေနရာကေန ေ၀းေ၀းကို ေျပးထြက္လာခဲ့သည္..။
ဘာလို႔ဘာေၾကာင့္..ဒါမ်ိဳးေတြျဖစ္ရလဲမသိေပမယ့္..
ၾကည္ႏူးတစ္ခါ..ငိုရတစ္လွည့္..တစ္က်က္က်က္ရန္ျဖစ္ေနရတာေတြ..တစ္ကယ္..မုန္းေနမိၿပီ...။
ဘာမဟုတ္တဲ့ ကိစၥေလးကိုဗ်ာ..အခုေတာ့...။
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
ဒန္းေလးေပၚမွာ.ၿငိမ္ၿငိမ္ထိုင္ရင္း..ဒန္းႀကိဳးေလးႏွစ္ဖက္ကိုျမဲျမဲကိုင္ၿပီး..စိတ္အာရံုေတြကေတာ့ ဟိုဟိုဒီဒီပ်ံ့လြင့္ေနသည္..။
မေန႔ကဒီေလာက္ထိရန္ျဖစ္ထားတာကို..
အခုေနာက္တစ္ေန႔ေတာင္မိုးခ်ဳပ္ေတာ့မည္..။
ေခ်ာ့ဖို႔မေျပာနဲ႔..
ဖုန္းေလးတစ္ေကာလ္ေတာင္မဆက္..
စာေလးတစ္ေစာင္ေတာင္မပို႔..။
ခရီးသြားေနတယ္ဆိုလဲထားပါ..။
အခုေတာ့ခုနကေလးတင္..ကားနဲ႔အျပင္ထြက္သြားတာကို ေတြ႔လိုက္ရရဲ႕သားနဲ႔...
ဘာလဲ..သူက သူလိုခ်င္တာ ႐ွိမွ အနားကပ္တာမ်ိဳးလား..?
"မင္းhyungက..ငါ့ကိုတစ္ကယ္ခ်စ္တာ
မဟုတ္ဘူး..သူမ်ားစိတ္ဆင္းရဲေအာင္ သက္သက္ဒုကၡေပးေနတာ.."
"မဟုတ္ပါဘူး..Chan Yeol hyung က...
သူခ်စ္တာကိုမထုတ္ျပတတ္တာပါ..
သူhyung ကို..တစ္ကယ္ခ်စ္ပါတယ္.."
"အပိုေတြ.."
အစ္ကို႔ဘက္ေတာ္သား..SeHunee တစ္ေယာက္ကေတာ့..သူ႔အစ္ကိုဘက္ကေနေ႐ွ႕ေနလိုက္ေပးေနေလရဲ႕...။
မေန႔ကရန္ျဖစ္ၿပီးကတည္းက..
ကြၽန္ေတာ့္အိမ္ထဲမွာပဲ..ေအာင္းေနတာကိုသိသည့္ေယာက္ဖေလာင္းက..စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္..
ဆိုင္မွာျဖစ္ျဖစ္..game သြားေဆာ့ရေအာင္အေဖာ္ညႇိ
ိလို႔လိုက္သြားေပမယ့္
မ်က္လံုးမွိတ္တဲ့အခါတိုင္း...မ်က္လံုးဖြင့္တဲ့အခါတိုင္း...
မ်က္လံုးထဲမွာ..Park Chan Yeolပဲ ျမင္ေယာင္မိလို႔
ဘယ္လိူမွအဆင္မေျပေတာ့ပဲ..ဆိုင္ကျပန္လာကာ..
ရပ္ကြက္ထဲက ကေလးကစားကြင္းမွာ..ႏွစ္ေယာက္သား
ထိုင္ေနၾကျခင္း..။
ကြၽန္ေတာ္ရင္ဖြင့္တာကို..SeHun ကနားေထာင္ေပးသည္ေပါ့..။
"ငယ္ငယ္က ကြၽန္ေတာ္တို႔အေမက ဆိုးတယ္ေလ...
ၿပီးေတာ့အေဖဆံုးသြားေတာ့လဲ..ဆင္းဆင္းရဲရဲေနခဲ့ရတယ္..အဲ့တာေတြအားလံုးစုေပါင္းက်သြားလို႔ျဖစ္မယ္..
hyung အရင္တူန္းကစိတ္ေတြေတာ္ေတာ္ေလးဂေယာက္ဂယက္ျဖစ္ဖူးတယ္တဲ့..
ကြၽန္ေတာ္ကငယ္ေသးလို႔ဘာမွမသိလိုက္ဘူး..."
"အဘိုးနဲ႔ျပန္ေတြ႔တာပဲ ေတာ္ေသးတယ္ေျပာရမယ္ထင္တယ္..
မဟုတ္ရင္..ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႔ဒုကၡမ်ိဳးစံုေတြ႔ခဲ႔ရလို႔..
စိတ္ကစဥ့္ကလ်ားျဖစ္ၿပီးေဆးရံုေတာင္တက္ရမယ့္အေျခအေန႐ွိတယ္လို႔အဲ့တုန္းက ဆရာ၀န္ႀကီးက
ေျပာခဲ့တာ..ကြၽန္ေတာ္ေသခ်ာမွတ္မိတယ္.."
"အဘိုးေသခ်ာကုေပးလို႔သာ..hyung စိတ္ေတြပံုမွန္ျပန္ျဖစ္သြားတာ..
အခုေတာင္..စိတ္ၿငိမ္ေဆးေတြေသာက္ေနရတုန္းထင္ရဲ႕..
အဲ့တာေၾကာင့္ Chan Yeol hyungက..
အခုတစ္မ်ိဳးေတာ္ၾကာတစ္မ်ိဳးျဖစ္ေနတာေနမယ္..
အင္း..ကြၽန္ေတာ္ကပဲ..ၾကားထဲကေန ေတာင္းပန္ပါတယ္..
Baek Hyunee hyungကပဲ..နားလည္ေပးလိုက္ေနာ္.."
ကြၽန္ေတာ္မသိသည့္သူ႔ဘ၀အေၾကာင္းေတြကပဲ မ်ားလြန္းတာလား..။
အခုထပ္သိရသည့္အေၾကာင္းအရာႀကီးက..တစ္ကယ္..
ဘာေျပာလို႔ေျပာရမွန္းေတာင္မသိေတာ့..။
သူ႔ငယ္ဘ၀ကခက္ခဲၾကမ္းတမ္းခဲ့တယ္ဆိုတာ ..သိေပမယ့္..ဒီေလာက္ထိျဖစ္ခဲ့မယ္လို႔ေတာ့မထင္ထားေလ...။
အခုတစ္မ်ိဳး..ေတာ္ၾကာတစ္မ်ိဳးလုပ္တတ္တာေတာ့..
ေကာင္ေကာင္းႀကီးသိေပမယ့္..သူ႔က်န္းမာေရးနဲ႔သက္ဆိုင္
ေနတယ္လို႔ေတာ့..တကယ္မထင္ထားခဲ့တာ...။
"Chan Yeol hyung က..hyung ကိုတစ္ကယ္ခ်စ္ပါတယ္..အဲ့တာေၾကာင့္လက္ထပ္ခဲ့တာေပါ့..
အံမယ္ေလး...အဲ့ဘ၀င္ျမင့္မာန္တက္ေနတဲ့အစ္ကိုႀကီးက..
သူမခ်စ္လို႔႐ွိရင္..သူမ်ားသားသမီးကို..အပင္ပန္းခံၿပီးယူမယ့္လူမ်ိဳးမဟူတ္ဘူး..အဲ့တာေတာ့ကြၽန္ေတာ္အာမခံတယ္..စိတ္ခ်.."
ျပံဳးစစနဲ႔ေျပာလာတဲ့ေယာက္ဖေလးေၾကာင့္စိတ္ညစ္ေနတာေတြေတာင္ေပ်ာက္သြားသလို...။
သူကြၽန္ေတာ့္ကိုခ်စ္တယ္ဆိုတာေလး..ၾကားတာေတာင္မွ..
စိတ္ဆိုးေနတာေတြအကုန္ေပ်ာက္သြားၿပီး..
ႏူးႏူးညံ့ညံ့ေလးျပံဳးခ်င္လာတဲ့အထိ..
သူ႔ကို အရမ္း
ခ်စ္ေနမိၿပီထင္တယ္...။
ေတာ္ေသးတယ္..SeHun ေလးကိုရင္ဖြင့္မိလို႔..။
မဟုတ္ရင္..တစ္ေယာက္ထဲႀကိတ္ၿပီး၀မ္းနည္းေနတာနဲ႔တင္..
႐ူးေသသြားမယ္ထင္တယ္...။
ဒါနဲ႔..ကိုယ့္ေယာက်ာ္းစိတ္ဆိုးသြားမွန္းသိသိႀကီးနဲ႔..
အခုထက္ထိမေခ်ာ့ပဲ ေနႏုိင္တဲ့လူႀကီးက
တအားမလြန္ဘူးလား....။
TBC ######
Unicode
( မီးပြန်လာပြီနော် 😆)
ဘဝမှာ တစ်ခါမှ မခံစားဖူးသည့် စိတ်ခံစားချက်တွေလှိုက်ခနဲလှိုက်ခနဲ ဖြစ်ပေါ်နေသည်နဲ့အတူ...
တင်းကျပ်ပြည့်လျှံနာကျင်ရလွန်းလို့လွှတ်ချလိုက်ချင်ပေမယ့်..
တစ်ဖက်မှာလဲ..အဲ့အထိအတွေ့လေးကိုပင်
စိတ်ရဲ့ဟိုးအနက်ရှိုင်းဆုံးနေရာထဲကကို..
မက်မက်မောမောလိုချင်နေမိတဲ့ ခံစားချက်တွေအကြား
ပင်ပန်းစွာရုန်းကန်နေရပေမယ့်လဲ နေပျော်နေသလို..။
အရင်အခေါက်တွေတုန်းကတောင်..စိတ်ခံစားချက်တွေကို
တတ်နိုင်သလောက်ချုပ်တည်းနိုင်ခဲ့ပေမယ့်..
ဒီတစ်ခါတော့..ထိန်းချုပ်တာတွေ ချုပ်တည်းတာတွေဆိုတာ
ဘယ်ရောက်လို့ရောက်နေမှန်းကိုမသိ...။
သူပေးရင်ပေးသလောက်..ကိုယ့်ဘက်ကအလိုက်သင့်လက်ခံဖို့ပဲစိတ်ထဲရှိသည်...။
အဲ့လို လက်ခံမှပဲ..လောလောဆယ် ခန္ဓာကိုယ်ထဲမှာ..
ပြင်းပြင်းပျပျလိုချင်နေတဲ့စိတ်ဆန္ဒလေးတစ်ခုကို
အချိန်မီအတောသတ်နိုင်မည်မလား..။
မဟုတ်ရင်ကျန်းမာရေးထိခိုက်နိုင်တဲ့အလားအလာထိဖြစ်သွားနိုင်သည်လေ..။
အနက်ရှိုင်းဆုံးနေရာအထိ အရှိန်ပြင်းပြင်းဝင်ရောက်တိုးဝင်နေတဲ့သူက..
အခေါက်အရေအတွက်များလာတိုင်းမှာ..ပိုပြီးလိမ္မာပါးနပ်လာလို့လား..
ဒါမှမဟုတ်...
ကျွန်တော့်အပေါက်ဝလေးကပဲ..တစ်ခါထက်တစ်ခါပိုတိုးပြီး ဝင်ရထွက်ရ အဆင်ပြေသွားလို့လားမသိပေမယ့်..
ဆေးအကူအညီတစ်ခုရဲ့အောက်မှာ..
ကျွန်တော်တို့အချစ်ဇာတ်လမ်းလေးက လှပစွာ ပုံပေါ်နေသည်...။
အပြာရောင်ဆေးရည်လေးရဲ့ စေညွှန်းမှုကြောင့်..
နှုတ်ခမ်းဖျားချင်းထိတွေ့နေရတာတောင်မှ..
မီးပွားလေးတစ်ခုထွန်းညှိလိုက်ရသလို ခံစားချက်မျိုး..
မွတ်မွတ်သိပ်သိပ်ဖြစ်ရလွန်းတဲ့အထဲ...
နှစ်ကိုယ်တူအချစ်ဇာတ်လမ်းလေးကို အစပြုလိုက်တဲ့အချိန်ကျတော့ ပြောပြဖို့တောင်မတတ်နိုင်လောက်တဲ့အထိ
လိုချင်တပ်မက်ခြင်းတွေ ဖြစ်လာခဲ့သည်..။
သူ့ကိုယ်လုံးကြီးကြီးကိုတင်းတင်းကျပ်ကျပ်ပွေ့ဖက်ထားရင်း..
ချွေးတွေကပ်ညိတွယ်နေသည့်သူ့မျက်နှာချောချောကို
မက်မက်မောမောကြည့်ရှုရင်း..
သူ့ရဲ့လုပ်ဆောင်ချက်တွေကြား..နစ်မျောလိုက်ချင်ပေမယ့်..
အဲ့လိုအနေအထားနဲ့ဆိုရင်..သိပ်ပြီး အားစိုက်မထုတ်နိုင်မှာစိုးလို့ဆိုကာ..
ကျွန်တော့်ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို..သူ့ပုခုံးပေါ်ထမ်းတင်ရင်း..
နှစ်ယောက်ကြားကတိုက်ပွဲငယ်ကို..
ရွတ်ရွတ်ချွံချွံ့ ဦးဆောင်ဆင်နွှဲနေတော့..
ဒီနေ့မှပဲ...ကျွန်တော့်ခံတပ်ငယ်က လွယ်လွယ်မပြိုလဲနိုင်တော့ကာ...
တိုက်ပွဲငယ်လေးက..အခုထိအရှိန်ဟုန်ပြင်းနေတုန်းပင်..။
တစ်ခါတစ်ခါ..တစ်ထောက်နားပြီး..
ကျွန်တော့်ရင်ဘတ်ပေါ်ကို..သူ့နှုတ်ခမ်းတွေခိုနားလာတိုင်း..
ဒါမှမဟုတ်..ကျွန်တော့်မေးဖျားတွေ ပါးပြင်တွေ..
နှုတ်ခမ်းဖျားတွေကို..မက်မက်မောမောနဲ့နမ်းရှိုက်လာတိုင်း
သူတစ်ခါလှုပ်လိုက်တိုင်းမှာ..
အောက်ကသူ့ဂျူနီယာက အတွင်းသားထဲကို ပိုတိုးပြီး
နစ်ဝင်လာတဲ့ခံစားချက်ကို သဘောကျလွန်းလို့..
သူ့ကိုယ်ကိုတင်းတင်းကျပ်ကျပ်ပွေ့ဖက်ရင်း..
သူ့အနမ်းတွေကြား နစ်မျောရတာကို...
နှစ်ခြိုက်ခုံမင်လွန်းလို့..
လူ့ပြည်သက်တမ်းကုန်ဆုံးကာ..နတ်ဘုံနတ်နန်းမှာ
စံစားနေရပြီလားလို့တောင် ထင်မိသည်...။
"ဟား..! ကလေးအဲ့လိုဆက်လုပ်နေရင်..ကိုကိုတော့ရူးတော့မှာပဲ.."
"အဲ့တာဆို..ထပ်ပြီးလုပ်ပြမှာနော်..
အဲ့ဆေးတွေကို ဘယ်သူတိုက်ထားတာမို့လို့လဲ...
ဒီတိုင်းလဲအဆင်ပြေနေရဲ့သားကိုလေ.."
"ကလေးနော်..ကိုကို့ကိုစိန်ခေါ်မနေနဲ့....
တစ်ညလုံးမအိပ်ခိုင်းပဲနေလိုက်မှာ...အဲ့တာကြောင့်..
အဲ့လက်ပြန်ထုတ်ပေး.."
"အံမယ်..သူကျတော့လူကို လုပ်ချင်ရာ လုပ်ပြီး..
သူများကျတော့ဒီတိုင်းနေတဲ့လား..
အာ့..!!!!!
အဲ့လောက်ထိမတိုးနဲ့လေ..အာ့..!
ဗိုက်အောင့်နေပြီလို့..!"
ဆံနွယ်တွေကအစ..ဟိုးခြေဖျားတွေအဆုံး..
တစ်နေရာမလပ်အောင်သူ့အထိအတွေ့တွေလိုချင်နေပေမယ့်..
သူကတိုက်ပွဲလေးအောင်နိုင်ဖို့အတွက်ပဲ အာရုံစိုက်နေရလို့..
ကျွန်တော်လိုချင်သလောက်..လိုက်မလုပ်ပေးနိုင်တဲ့အတွက်...
ကိုယ့်ဘက်ကပဲ ကိုယ်အလိုရှိရာကို ဆွဲငင်ယူလိုက်တော့..
ချွေးတစ်ရွှဲရွှဲကြားကငြိုငြင်ပြနေသည့် မျက်နှာချောချောကြီးက
ကျွန်တော့်အသက်ဖြစ်တည်ရာလို...။
သူကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်းတိုးဝင်လာတိုင်း..
အိပ်ရာခင်းစကိုပဲ အားကိုးရာမဲ့ဆုပ်ကိုင်နေရတာကို
ငြီးငွေ့လာလွန်းလို့..
သူ့ကိုတင်းတင်းကျပ်ကျပ်ဖက်တွယ်ထားချင်ပေမယ့်လဲ
အနေအထားကအနည်းငယ်ဝေးကွာနေတာကြောင့်
မှီရာလှမ်းရာ ရင်အုပ်ကျယ်ကြီးကိုပဲ..လက်တွေနဲ့ပွတ်သပ်
နေရာကနေ..မတင်းတိမ်နိုင်တော့ပဲ..
ဘေးနားမှာ.ထောက်ချထားသည့် သူ့လက်တစ်ဖက်ကို
အသာလေးဆွဲယူကာဖြင့်..
လက်ချောင်းတုတ်တုတ်ကြီးကြီးတွေကို...
အာခံတွင်းထဲထည့်ကာ...
ညင်ညင်သာသာလေး စုပ်ယူပြီး..
သူပေးနေတဲ့နာကျင်မှုတွေ သက်သာလိုသက်သာငြား
ကိုယ့်နည်းကိုယ့်ဟန်နဲ့ဖြေဖျောက်ကြည့်နေတာကိုပင်..
သူက ငြိုငြင်သည်တဲ့...။
သူ့လက်ချောင်းတွေကျွန်တော့်ခံတွင်းထဲမှာ ပူနွေးပြီး တံတွေးတွေနဲ့ရွှဲရွှုဲစိုနေရတာက
သူ့ရင်ထဲမှာ အကောင်လေးတစ်ကောင်ဟိုသွားဒီသွားလုပ်နေသလို အသည်းတယားယားနဲ့
ထပ်ထပ်ပြီးလိုချင်စိတ်တွေဖြစ်လာတာ
မကြိုက်ဘူးဆိုပဲ...။
တပ်မက်စရာရှိရင် ကျွန်တော့်ဘက်ကပဲ သူ့ကိုတပ်မက်စေရမယ်..
သူကတော့ကျွန်တော့်ကြောင့် ဒါမျိူးခံစားချက်တွေဖြစ်မလာရဘူးဆိုကာ..ပွစိပွစိရေရွတ်နေတာကြည့်ပြီး
ကျွန်တော်ကတော့ပြုံးပြုံးပျော်ပျော်ပင်...။
ဒီလောက်မြည်တွန်တောက်တီးနေပုံထောက်ရင်..
ကျွန်တော့်အပြုအမူသေးသေးလေးပေါ်မှာတောင်..
သူ့ဘက်ကဒူးထောက်ကျရှုံးတတ်မှန်းကောင်းကောင်းကြီး
သိလိုက်ရပြီမလား...။
"ဟင့်..! ကိုကို..အဲ့လိုကြီးမပြောင်းလိုက်နဲ့..
ဒီအနေအထားကြီး..ကျွန်တော်မကြိုက်ဘူး..
ခုနကလိုပဲ ပြန်ပြောင်းပေး..အာ့..!
ကိုကိုရေ..ပြန်ပြောင်းပေးပါဆို..အာ့..အား.!!!
ခင်ဗျားကြီး..နည်းနည်းလောက်ကိုယ်ချင်းစာပါဦးလားလို့..! "
"ရှူး...ကလေးကြိုက်အောင်..ကိုကို ကြိုးစားပေးမှာပေါ့..
အာ့ကြောင့် တိတ်တိတ်လေးနေ.."
သူ့ကိုကယောက်ကယက်ဖြစ်အောင် ဆွဲဆောင်လို့ဆိုပြီး..လူယုတ်မာကြီးဟာ...
သူ့အောက်မှာ ပြားပြားလေးပိနေတဲ့လူကို ချက်ချင်းပင်
မှောက်ယက်အနေအထားဆီပြောင်းလဲလိုက်တော့..
စောစောက ဘာမှလုပ်စရာမရှိပဲ..သူ့လှုပ်ရှားမှုတွေပေါ်မှာပဲ
အာရုံစိုက်နေရတာကနေ အခုတော့..
လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဒူးနှစ်ဖက်ကို သေချာမြဲမြဲထောက်ထားနိုင်ဖို့ အာရုံစိုက်ရတော့သည်...။
သူကျွန်တော့်ကိုအနိုင်ကျင့်တဲ့အချိန်တိုင်း..
ဒီအနေအထားမျိုးနဲ့မို့..ကြောက်မိပေမယ့်..
ဒီတစ်ခါတော့ ကျွန်တော့်ကြောက်စိတ်တွေဝေးဝေးကိုလွင့်သွားရသည်...။
အပြာရောင်ဆေးရည်စက်လေးတွေရဲ့စေညွန်ရာအောက်တွင်..အနောက်ဘက်က သူ့လှုပ်ရှားမှုတွေသည်လည်းကောင်း..
သူ့လက်ဖဝါးကြီးကြီးထဲတွင် ပြုစုယုယခံနေရသောအရှေ့ ဘက်ဒေသဆီက ကျွန်တော့်ဂျူနီယာသည်လည်းကောင်း..
တစ်ခါတစ်ခါ..ကျွန်တော့်တင်သားတွေကိုနူးညံ့စွာ ဆုပ်ကိူင်ပွတ်သပ်ပေးလာခဲ့သည့်သူ့လက်တွေရဲ့အထိအတွေ့တွေသည်..လည်းကောင်း
သူကတိပေးတဲ့အတိုင်းပင်..
ဒီတစ်ခါတော့ အနူးညံ့ဆုံးဖြစ်နေလေသည်...။
ဆေးအရှိန်ကြောင့် ခံစားချက်တွေအထွတ်အထိပ်ရောက်နေရသည်နဲ့အတူ..
သူ့ပြုစုယယမှုတွေကလဲ ဒီနေ့မှအကောင်းတကာ့အကောင်းမွန်ဆုံးဖြစ်နေရတာကြောင့်...
ဒူးနှစ်ဖက်ညွှတ်ကျသွားခဲ့တဲ့အခါတိုင်း..သူပြန်ဖေးမပေမယ့်လို့..မငြိုငြင်မိ..။
လက်တွေမထောက်နိုင်တော့လို့ ညွှတ်ကျသွားခဲ့တဲ့အချိန်တိုင်း ပြန်လည်ထူပေးပြီး..
ပုခုံးပေါ်ကိုခပ်ဖွဖွနမ်းလာပေးတာတွေ...
အနူးညံ့ဆုံး..အသာယာဆုံးဖြစ်နေခဲ့ပါသည်...။
ဒီနေ့တော့ သိပ်ကိုချောမောတဲ့မင်းသားလှလှလေးက
မင်းသားခေါင်းဆောင်းကိုပဲ..
စွပ်ထားခဲ့သည်ထင်ရဲ့...။
"မအိပ်နဲ့ဦးနော်..ကိုကို သိပ်အဆင်မပြေသေးဘူး.."
"အင်..?"
"ထ..အိပ်ချင်တာတွေပြေသွားအောင် ရေချိုးခန်းထဲသွားကြမယ်..လမ်းမလျှောက်နိုင်တော့ဘူးမလား..လာ..
ကိုကိုချီခေါ်သွားပေးမယ်.."
ပြီးဆုံးသွားခဲ့တဲ့အချိန်..မောမောပန်းပန်းနဲ့..
အိပ်ရာပေါ်ပစ်လဲကျသွားပြီး..အသက်မှန်မှန်ပြန်ရှူနေ
တူန်း
နားရွက်ဖျားနားမှာ..ကလူကျီစယ်လာတဲ့သူ့လေသံတိုးဖွဖွက
ဘယ်လိုမှ ငြင်းဆန်နိုင်စွမ်းမရှိတဲ့အထိ အာဏာစက်ပြင်းလွန်းသည်...။
အပြာရောင်ကြည်ကြည်ဆေးရည်လေးက..
တော်တော်လေးကိုအလုပ်လုပ်နိုင်သည်ထင်သည်...။
ရင်အုပ်ကြီးကြီးတစ်ခုလုံး..မို့မောက်ပြီးအသက်ကို
ပြင်းပြင်းရှူနေရတာတောင်မှ...မျက်လုံးဝိုင်းဝိုင်းလေးတွေထဲမှာ..ဆန္ဒတစ်ချို့က အခုထိ အရှိန်မလျော့သေးတာကို
သိသာထင်ရှားစွာမြင်နေရသည်..။
အဲ့တာကြောင့်ကျွန်တော်ပဲသောက်ရင် လုံလောက်ပါပြီလို့ပြောခဲ့ရက်သားနဲ့..။
အေးပါလေ..သူကိုယ်တိုင်၌ကိုက..ဒါမျိုးဖြစ်ချင်လို့
ဒီချုံထွင်ထားခဲ့တာပဲ..ကိုယ်ကဘာပြောနိုင်မှာတဲ့လဲ...။
"ရေအေးအေးလေးနဲ့ထိလိုက်ရတော့..လန်းသွားတယ်မလား.."
"အဲ့တာတော့မသိဘူး..မနက်ဖြန်ကျရင်..အားလုံးရောပေါင်းပြီးဖျားတော့မယ်ဆိုတာတော့သိတယ်.."
"ဟားဟား..!.မပူပါနဲ့ကလေးရဲ့..
ဖျားရင်လဲ ကိုကိုက သေချာလေးပြုစုပေးမှာပေါ့.."
သူလုပ်လို့ မျက်လုံးဖွင့်ဖို့တောင်အားအင်နည်းနည်းပင်ကျန်ရတော့တဲ့အထဲ..
ညကြီးသန်းခေါင်ရေချိုးခန်းထဲခေါ်ချလာပြီး..
ရေချိုးဇလုံထဲ ရေအနည်းငယ်ထည့်ပြီးတဲ့နောက်..
ကျွန်တော့်ကိုပါထည့်ပြီး...
တစ်ခါတည်းသူပါဝင်လာတော့ ဘာပြောလို့ပြောရမှန်းတောင်မသိတော့...။
အေးစက်စက်ရေစက်တွေကြားထဲ အဝတ်နဲ့တူတာ ဆိုလို့ဗလာနတ္တိအနေအထားမှာ...
ကြွက်သားအဖုအထစ်အကြွအရွတွေနဲ့ဆွဲဆောင်နိုင်မှု အားကြီးလွန်းတဲ့သူ့ပုံစံမှာ နစ်မျောနေတုန်း...
နတ်သားတစ်ပါးလိုရုပ်ရည်နဲ့ သူမတူအောင် ပြုစားတတ်လွန်းတဲ့သူ့အထိအတွေ့တွေကြားထဲ...
ဒုတိယမြောက်အကြိမ်ကျွန်တော့်ခံတပ်လေး ကျဆုံးခဲ့ရပြန်သည်...။
အသက်၁၈ နှစ် ထဲဝင်ခါနီး အရွယ်ပဲရှိသေးပေမယ့်..
ဒီလူ့ဆီမှာပဲ..အကြိမ်ကြိမ်အခါခါ ပေးဆပ်ခဲ့ရတာကို..
တစ်စိုးတစိတောင်နောင်တမရအောင်..
ဒီလူက..အဘက်ဘက်တိုင်းမှာ..ကျွန်တော့်ကိုသူ့ခြေရင်းမှာ..ဒူးထောက်ခစားအောင်စေစားနိုင်တာမျိုး..။
နောက်ဆုံးအသိစိတ်ထဲမှာ...
ကျွန်တော်နားခိုဖို့အငှါးချပေးတဲ့ သူ့ရင်ခွင်ကျယ်ကျယ်ထဲ ခေါင်းတိုးဝင်ရင်း..
သူ့အသက်ရှူသံနဲ့နှလုံးတစ်ဒုတ်ဒုတ်ခုန်သံတွေ
ကို နားဆင်ရင်းပဲ..အိမ်မက်ကမ္ဘာထဲကို လှမ်းတက်ခဲ့သည်...။
အဲ့အသက်ရှူသံခပ်ပြင်းပြင်းတွေနား မခိုနားရလို့ရှိရင်..
သေချာတယ်..ကျွန်တော့်ဘဝကြီး အမှောင်အတိဖုံးသွားလိမ့်မယ်...။
သူယုတ်မာသည်ဖြစ်စေ..အကျင့်ယုတ်သည်ပဲဖြစ်စေ..
ကြင်နာပေးသည်ပဲဖြစ်စေ...
Park Chan Yeol ဆိုတာ...ကျွန်တော့်အတွက်..
အသက်ဆက်ကြိုးတစ်ချောင်း...။
::::::: Tyranny ::::::::::::::::
"လက်ထပ်ကြောင်းကတိစာချုပ်..
Park Chan Yeol..Byun Baek Hyun.."
"စာချုပ်လေးတစ်ခုက..ဘာလို့ဒီလောက်ထိ..ငါ့ကိုပျော်စေနိုင်ရသလဲ..
Park Chan Yeol..Byun Baek Hyun..
လက်ထပ်ပြီးစီးခြင်းတဲ့..ဟားဟား..!
ကိုကိုက..ငါ့ယောက်ျားတဲ့လေ...!"
စာရွက်ဖြူဖြုထက်ကပုံနှိပ်စာလုံးလေးတွေနဲ့ရိုက်နှိပ်ထားသည့်စာကြောင်းတိုင်းသည်..
လက်ဖျားလေးတွေနဲ့ယုယုယယတို့ထိစေရလောက်တဲ့အထိ..
ကျွန်တော့်ကိုပျော်ရွှင်မှုပေးစွမ်းနိုင်သည်...။
လက်ထပ်ပြီးတာ..တစ်လတောင်ကြာသွားပြီဖြစ်ပေမယ့်လို့..နေ့တိုင်းဒီစာချုပ်လေးကိုထုတ်ထုတ်ကြည့်ရတာအမော...။
ကိုကိုနဲ့လက်ထပ်ခွင့်ရခဲ့တာ...အိမ်မက်တစ်ခုလိုပင်...။
စတွေ့တုန်းက ရှုတည်တည်နဲ့ကြည့်နေလို့ ရင်ခုန်ခဲ့ရသည့်
လူချောကြီးက..အခုကျွန်တော်နဲ့..နေ့စဉ်နေ့တိုင်းအတူတူတွေ့နေရပြီး...
အင်း..appa တောင်းဆိုထားလို့..တစ်အိမ်ထဲမနေရပေမယ့်..
တစ်ရက်ခြားတစ်ခါလောက်တော့..
တစ်ကုတင်တည်း..စောင်တစ်ထည်တည်းအောက်မှာ..
အတူတူအိပ်ရသည့် လင်ယောကျ်ားဖြစ်လာခဲ့သည်ဆိုတော့ကာ...
ကျွန်တော်မယုံနိုင်တာ မလွန်ဘူးမလား...။
သူ့ပယောဂကြောင့်တစ်ခါတစ်လေ ..ခက်ခဲကြမ်းတမ်းပေမယ့်..
တစ်ကယ်တမ်းမှာ..အချစ်ဆိုတဲ့အရာက သိမ်သိမ်မွေ့မွေ့နူးနူးညံ့ညံ့လေးဆိုတာ..
သိပ်ချစ်ရတဲ့သူ့အနားလေးမှာပဲ..ကြုံတွေ့ခွင့်ရထားတာ
ဘုရားပေးတဲ့ဆုလာဘ်ကလေးတစ်ခုလို...။
မင်းကလွဲရင် ဘယ်သူ့မှမချစ်ဖူးဘူး...
မင်းကိုပိုင်ဆိုင်ချင်လို့...နည်းနည်းကြမ်းမိတာတွေခွင့်လွှတ်တယ်မလားလို့ပြောလာတဲ့အခါလဲ...
လူကို ပြုံးပြုံးကြီးကြည့်နေတဲ့မျက်လုံးဝိုင်းဝိုင်းလှလှလေးတွေကြောင့်...
သူစေလိုရာအတိုင်း..ခေါင်းသာအသာငြိမ့်ပြမိခဲ့သည်...။
သူသာဖြစ်နေရင်..
သူသာဆန္ဒရှိမယ်ဆိုရင်..
ဘယ်လောက်ပဲခက်ခဲနိုင်ပါစေ..ရအောင်လိုက်လျောပေးချင်မိတာ..သူ့ကိုသိပ်ချစ်လို့ပဲလား..မပြောတတ်တော့...။
"ပီတိဖြာစရာဆိုလို့..ဒီစာချုပ်လေးပဲရှိတယ်..
ဒီလူကြီးကတော့...သူများသားသမီးကိုယူထားပြီး
လက်စွပ်လေးတောင် ခုထိမပေးဘူး..မေ့ချင်ယောင်ဆောင်နေတယ်..."
သူနဲ့ကိုယ်က..လက်ထပ်ထားတယ်ဆိုတဲ့အခြေအနေကို
အတည်ပြုပေးတာဆိုလို့..စာချုပ်လေးတစ်ခုပဲရှိလို့..
နေ့တိုင်းထုတ်ထုတ်ကြည့်နေရတာ..ကြာတော့
စိတ်ကတိုချင်လာသည်..။
သူများတွေဆိုကိုယ့်ယောကျ်ားနဲ့ဆင်တူ..
လက်ထပ်လက်စွပ်ကလေးဝတ်ရတယ်မလား..။
ဒီမှာတော့..ဒီလူကြီးက..အခုထက်ထိဘာမှလဲပေးမလာသေး..။
ဒီနေ့တော့ လက်စွပ်အတူတူဝတ်ကြဖို့ပြောကြည့်မှပါ..။
အဲ့သလိုမျိုး စိတ်ကူးတွေနဲ့..အော်..သူအလုပ်ရှုပ်နေလို့..
လက်စွပ်ကိစ္စမေ့နေတာနေမှာပါလေ လို့တွေးပြီး...
သူအိမ်ပြန်လာရင်..ပြောဦးမှပါလို့ လုပ်ထားသမျှတွေသည်..
ကိုယ်ဘယ်လိုမှတွေးမထင်ထားခဲ့တဲ့ရန်ပွဲတစ်ခုကို
အစပြုလိုက်သလိုဖြစ်သွားသည်ဆိုရင်...။
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
"Baek Hyun..ငါပြောနေတယ်မလား..?
မင်းနဲ့ငါနဲ့အဲ့လိုအတူတူဝတ်ထားမယ်ဆိုရင်..
မင်းကငါရဲ့သက်ဆိုင်သူလို့သူများတွေ သတိထားမိပြီး
အန္တရာယ်ပြုကြမှာစိုးလို့..မဝတ်ခိုင်းတာပါဆို..!!!"
"ခင်ဗျားက..အင်အားရှိတဲ့လူပဲ..!
အဲ့လိုတွေဖြစ်လာရင်တောင်..ခင်ဗျားကာကွယ်ပေးလို့ရတာပဲကို..!!!"
"အဲ့တာကမင်းအပြောလေ..
အခုငါက..ဒီလောကထဲမှာ..နာမည်တော်တော်လေးကိုကြီးနေတာ..လူတွေကငါ့ရဲ့ဟာကွက်ကို လိုက်ရှာပြီး..
ဘယ်လိုထိုးချရမလဲပဲတွေးနေတာ..
ငါအနားမှာ.မရှိနိုင်တဲ့အချိန်မျိုးမှာ..မင်းကိုအန္တရာယ်ပေးသွား
ရင်..ငါကကာကွယ်ပေးလို့ရမှာတဲ့လား..?.ဟမ်...!!
မင်းဘာမှမသိပါဘူး..
ကလေးအတွေးတွေနဲ့..ပြောမနေနဲ့..
ငါကမလုပ်နဲ့ဆို..မလုပ်နဲ့ပေါ့.."
"ဟက်..! လက်စွပ်လေးတစ်ကွင်းဝတ်ရဖို့အရေး..
ဘာလို့ဒီလောက်ထိပြောနေရမှာလဲ..
အဟင်း..နေပေါ့ မဝတ်ရလဲ .. ဘာအရေးလဲ.."
လက်စွပ်ဆင်တူလေးတွေရောင်းတဲ့ pageတွေထိတောင်လိုက်ကြည့်ပြီး..သူပြန်လာရင်..ပြကြည့်မယ်လို့စိတ်ကူးထားတာတွေက..အခုတော့ အားလုံးပျက်စီးသွားပြန်သည်..။
အစက ဒီတိုင်း..ကိုကိုတို့လက်စွပ်ဆင်တူဝတ်ထားရင်
သိပ်အဆင်မပြေဘူးလို့ပဲ သေချာလေးပြန်ပြောလာပေမယ့်
သူအဲ့လိုပြောနေတာကြီးက..
တွေးလေ စဉ်းစားလေ..
ကျွန်တော့်ကိုလူသိမခံချင်လို့..တမင်ဖွက်ထားတာဆိုပြီးပဲ
တွေးမိတာကြောင့်..
ကျွန်တော့်ဘက်ကအရင်တိုက်ပွဲခေါ်လိုက်မိတာကပင်
မှားသွားသလား...။
နောက်ဆုံးတော့ကျွန်တော်ပဲ..မျက်ရည်တွေကျပြီး..
ရှုံးနိမ့်ရပြန်သည်...။
သူများတွေခပ်လွယ်လွယ်လေး..လက်စွပ်ဆင်တူလေးတွေ
ဝတ်နေကြပါရက်..ဘာလို့ကျွန်တော့်ကျမှ..!
ကိုယ်ချစ်တဲ့လူနဲ့..ကိုယ်ကဘယ်လိုပတ်သက်နေပါကြောင်း
လူတွေသိသွားကြမှာက..ဒီလောက်ထိကြောက်ဖို့ကောင်းနေတာတဲ့လား..။
အဲ့လိုဆိုလဲ..နှစ်ယောက်ထဲနေမယ်လို့ ပြောကြည့်ပါလား..။
အဘိုးကိုမထားခဲ့နိုင်ဘူး..ဘာညာ..ဆင်ခြေကပေးဦးမယ်..။
သူ့အလုပ်ကိုပဲ အပြစ်တင်ရမလား..ဒါမှမဟုတ်..
သူကဒါလုပ်ဆိုရင်..ဒါလုပ်မှ ကြိုက်တတ်တဲ့သူ့စိတ်ဓာတ်ကိုပဲ..မုန်းရမလား..မပြောတတ်တော့..။
အစက..သူပြန်လာရင်..သူ့ရင်ခွင်ထဲဝင်ပြီး..
သူနဲ့ကပ်ကပ်လေးနေမယ်လို့စိတ်ကူးလို့..သူ့အခန်းထဲတက်လာတာပေမယ့်..အခုတော့..အဲ့မျက်နှာကြီးကို
မမြင်ချင်တော့တာမိုု့..ကိုယ့်အိမ်ကိုယ်ပြန်လာလိုက်သည်..။
အခန်းထဲကနေ မျက်ရည်တွေနဲ့ပြေးထွက်လုနီးပါးလုပ်မိတော့မယ့်ဆဲဆဲ...
အနောက်ကနေထွက်လာသည့်..ဒေါသ သံကြီးကြောင့်
အောက်နှုတ်ခမ်းကိုပြတ်ထွက်လုနီးပါးကိုက်မိလိုက်သည်..။
မုန်းတယ်..။
အဲ့လို..သူ့စကားကိုနားထောင်မှကြိုက်တယ်
ဆိုတဲ့ပုံစံမျိုးမဟုတ်ပဲ..
ကျွန်တော်လက်ခံလာတဲ့အထိ နူးနူးညံ့ညံ့ချော့ပြောတာမျိုး
လုပ်ရင်လဲ ရသားကို..အခုတော့...။
"အဲ့တာကဘယ်လဲ..ဘယ်မှ မသွားရဘူး..
ပြန်လာခဲ့..!!"
"တောက်..!.ငါပြောနေတာကို..
ရအောင်ထွက်သွားသေးတယ်...!!!"
သူ့စကားနားမထောင်လို့..အကြမ်းပတမ်းလာဆွဲခေါ်တော့မယ်ထင်လို့..လန့်ပြီး..အခန်းပေါက်ဝမှာ..စက္ကန့်ပိုင်းအနည်းငယ်ကြာအောင် ရပ်နေလိုက်သေးသည်..။
ဒါပေမယ့်အခန်းထဲက အိမ်ကြီးရှင်သခင်ကြီးက..
မီးဝင်းဝင်းတောက်နေတဲ့မျက်လုံးတွေနဲ့သာ ကြည့်နေပြီး..
နေရာကတောင်တုပ်တုပ်မှ မလှုပ်တဲ့အခါ..အဲ့နေရာကနေ ဝေးဝေးကို ပြေးထွက်လာခဲ့သည်..။
ဘာလို့ဘာကြောင့်..ဒါမျိုးတွေဖြစ်ရလဲမသိပေမယ့်..
ကြည်နူးတစ်ခါ..ငိုရတစ်လှည့်..တစ်ကျက်ကျက်ရန်ဖြစ်နေရတာတွေ..တစ်ကယ်..မုန်းနေမိပြီ...။
ဘာမဟုတ်တဲ့ ကိစ္စလေးကိုဗျာ..အခုတော့...။
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
ဒန်းလေးပေါ်မှာ.ငြိမ်ငြိမ်ထိုင်ရင်း..ဒန်းကြိုးလေးနှစ်ဖက်ကိုမြဲမြဲကိုင်ပြီး..စိတ်အာရုံတွေကတော့ ဟိုဟိုဒီဒီပျံ့လွင့်နေသည်..။
မနေ့ကဒီလောက်ထိရန်ဖြစ်ထားတာကို..
အခုနောက်တစ်နေ့တောင်မိုးချုပ်တော့မည်..။
ချော့ဖို့မပြောနဲ့..
ဖုန်းလေးတစ်ကောလ်တောင်မဆက်..
စာလေးတစ်စောင်တောင်မပို့..။
ခရီးသွားနေတယ်ဆိုလဲထားပါ..။
အခုတော့ခုနကလေးတင်..ကားနဲ့အပြင်ထွက်သွားတာကို တွေ့လိုက်ရရဲ့သားနဲ့...
ဘာလဲ..သူက သူလိုချင်တာ ရှိမှ အနားကပ်တာမျိုးလား..?
"မင်းhyungက..ငါ့ကိုတစ်ကယ်ချစ်တာ
မဟုတ်ဘူး..သူများစိတ်ဆင်းရဲအောင် သက်သက်ဒုက္ခပေးနေတာ.."
"မဟုတ်ပါဘူး..Chan Yeol hyung က...
သူချစ်တာကိုမထုတ်ပြတတ်တာပါ..
သူhyung ကို..တစ်ကယ်ချစ်ပါတယ်.."
"အပိုတွေ.."
အစ်ကို့ဘက်တော်သား..SeHunee တစ်ယောက်ကတော့..သူ့အစ်ကိုဘက်ကနေရှေ့နေလိုက်ပေးနေလေရဲ့...။
မနေ့ကရန်ဖြစ်ပြီးကတည်းက..
ကျွန်တော့်အိမ်ထဲမှာပဲ..အောင်းနေတာကိုသိသည့်ယောက်ဖလောင်းက..စိတ်ပြေလက်ပျောက်..
ဆိုင်မှာဖြစ်ဖြစ်..game သွားဆော့ရအောင်အဖော်ညှိ
ိလို့လိုက်သွားပေမယ့်
မျက်လုံးမှိတ်တဲ့အခါတိုင်း...မျက်လုံးဖွင့်တဲ့အခါတိုင်း...
မျက်လုံးထဲမှာ..Park Chan Yeolပဲ မြင်ယောင်မိလို့
ဘယ်လိူမှအဆင်မပြေတော့ပဲ..ဆိုင်ကပြန်လာကာ..
ရပ်ကွက်ထဲက ကလေးကစားကွင်းမှာ..နှစ်ယောက်သား
ထိုင်နေကြခြင်း..။
ကျွန်တော်ရင်ဖွင့်တာကို..SeHun ကနားထောင်ပေးသည်ပေါ့..။
"ငယ်ငယ်က ကျွန်တော်တို့အမေက ဆိုးတယ်လေ...
ပြီးတော့အဖေဆုံးသွားတော့လဲ..ဆင်းဆင်းရဲရဲနေခဲ့ရတယ်..အဲ့တာတွေအားလုံးစုပေါင်းကျသွားလို့ဖြစ်မယ်..
hyung အရင်တူန်းကစိတ်တွေတော်တော်လေးဂယောက်ဂယက်ဖြစ်ဖူးတယ်တဲ့..
ကျွန်တော်ကငယ်သေးလို့ဘာမှမသိလိုက်ဘူး..."
"အဘိုးနဲ့ပြန်တွေ့တာပဲ တော်သေးတယ်ပြောရမယ်ထင်တယ်..
မဟုတ်ရင်..ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နဲ့ဒုက္ခမျိုးစုံတွေ့ခဲ့ရလို့..
စိတ်ကစဥ့်ကလျားဖြစ်ပြီးဆေးရုံတောင်တက်ရမယ့်အခြေအနေရှိတယ်လို့အဲ့တုန်းက ဆရာဝန်ကြီးက
ပြောခဲ့တာ..ကျွန်တော်သေချာမှတ်မိတယ်.."
"အဘိုးသေချာကုပေးလို့သာ..hyung စိတ်တွေပုံမှန်ပြန်ဖြစ်သွားတာ..
အခုတောင်..စိတ်ငြိမ်ဆေးတွေသောက်နေရတုန်းထင်ရဲ့..
အဲ့တာကြောင့် Chan Yeol hyungက..
အခုတစ်မျိုးတော်ကြာတစ်မျိုးဖြစ်နေတာနေမယ်..
အင်း..ကျွန်တော်ကပဲ..ကြားထဲကနေ တောင်းပန်ပါတယ်..
Baek Hyunee hyungကပဲ..နားလည်ပေးလိုက်နော်.."
ကျွန်တော်မသိသည့်သူ့ဘဝအကြောင်းတွေကပဲ များလွန်းတာလား..။
အခုထပ်သိရသည့်အကြောင်းအရာကြီးက..တစ်ကယ်..
ဘာပြောလို့ပြောရမှန်းတောင်မသိတော့..။
သူ့ငယ်ဘဝကခက်ခဲကြမ်းတမ်းခဲ့တယ်ဆိုတာ ..သိပေမယ့်..ဒီလောက်ထိဖြစ်ခဲ့မယ်လို့တော့မထင်ထားလေ...။
အခုတစ်မျိုး..တော်ကြာတစ်မျိုးလုပ်တတ်တာတော့..
ကောင်ကောင်းကြီးသိပေမယ့်..သူ့ကျန်းမာရေးနဲ့သက်ဆိုင်
နေတယ်လို့တော့..တကယ်မထင်ထားခဲ့တာ...။
"Chan Yeol hyung က..hyung ကိုတစ်ကယ်ချစ်ပါတယ်..အဲ့တာကြောင့်လက်ထပ်ခဲ့တာပေါ့..
အံမယ်လေး...အဲ့ဘဝင်မြင့်မာန်တက်နေတဲ့အစ်ကိုကြီးက..
သူမချစ်လို့ရှိရင်..သူများသားသမီးကို..အပင်ပန်းခံပြီးယူမယ့်လူမျိုးမဟူတ်ဘူး..အဲ့တာတော့ကျွန်တော်အာမခံတယ်..စိတ်ချ.."
ပြုံးစစနဲ့ပြောလာတဲ့ယောက်ဖလေးကြောင့်စိတ်ညစ်နေတာတွေတောင်ပျောက်သွားသလို...။
သူကျွန်တော့်ကိုချစ်တယ်ဆိုတာလေး..ကြားတာတောင်မှ..
စိတ်ဆိုးနေတာတွေအကုန်ပျောက်သွားပြီး..
နူးနူးညံ့ညံ့လေးပြုံးချင်လာတဲ့အထိ..
သူ့ကို အရမ်း
ချစ်နေမိပြီထင်တယ်...။
တော်သေးတယ်..SeHun လေးကိုရင်ဖွင့်မိလို့..။
မဟုတ်ရင်..တစ်ယောက်ထဲကြိတ်ပြီးဝမ်းနည်းနေတာနဲ့တင်..
ရူးသေသွားမယ်ထင်တယ်...။
ဒါနဲ့..ကိုယ့်ယောကျာ်းစိတ်ဆိုးသွားမှန်းသိသိကြီးနဲ့..
အခုထက်ထိမချော့ပဲ နေနိုင်တဲ့လူကြီးက
တအားမလွန်ဘူးလား....။
TBC ######