Zawgyi
"အား..!"
"ေအာ္မေနနဲ႔..တကတည္း..အပ္ေလးထိုးတာကိုပဲ..
သူ႔လူႀကီးလုပ္တာက် အံႀကိတ္ခံၿပီးေတာ့.."
"အာ..SeHunee ကလဲ.."
အေၾကာေဆးသြင္းဖို႔
အပ္ေခ်ာင္းငယ္ကို အေၾကာေသးေသးသြယ္သြယ္ထဲ ထိုးသြင္းသည္တြင္ နာတာေတာ့မဟုတ္..။
ဒီတိုင္းအသည္းယားလို႔ ဘာရယ္မဟုတ္ ေအာ္လိုက္မိတာ
ေလးကိုပဲ..
ပက္ခနဲျပန္ေျပာလာေသာ ေယာက္ဖေလးေၾကာင့္
နည္းနည္းေတာင္ ဆြံ့အသြားသည္...။
အိမ္ျပန္ေရာက္တာနဲ႔..ကိုယ္နည္းနည္းပူေနေၾကာင္းသတိထားမိတာမို႔..ေဆးရံုမသြားခင္ေလး ၀င္ၾကည့္ေပးပါလားလို႔ ဖုန္းဆက္လိုက္ရာ..ခ်က္ခ်င္းေရာက္ခ်လာသည့္ SeHunee...။
ျဖစ္ေၾကာင္းကူန္စင္ကို သိသြားေတာ့ တျဗစ္ေတာက္ေတာက္ေျပာဆိုေနတာမၿပီးေတာ့...။
မေန႔က ညဆယ္နာရီေလာက္အထိေဆးရံုမွာ လူနာေတြမျပတ္တာမို႔ဖုန္းမကိုင္လိုက္ရေၾကာင္း...
ဖုန္းျပန္ဆက္ေတာ့လဲ မရတာမို႔ အိမ္ကို၀င္ၾကည့္ေပမယ့္
မ႐ွိတာေၾကာင့္..
သူ႔အစ္ကိုနဲ႔အတူတူ႐ွိေနမွာပဲ ဆိုၿပီးစိတ္ခ်လက္ခ်အိပ္ခဲ့ေၾကာင္း...
စသျဖင့္ သူ႔ဘက္က အေၾကာင္းေတြကိုေျပာျပၿပီး...
ကြၽန္ေတာ့္ဘက္ကအေၾကာင္းေတြကိုပါေမးျမန္းရာတြင္..
ေက်ာျပင္ကဒဏ္ရာေတြကိုပါေတြ႔႐ွိသြားခဲ့ၿပီးေနာက္..
နာက်င္မႉဒဏ္ မျပယ္ေသးသည့္ေအာက္ပိုင္းတစ္ေနရာအေၾကာင္းကိုပါတစ္ဆက္တည္းသိသြားၿပီးသည့္သကာလမွာ..
ကြၽန္ေတာ့္ကိုေရာ..သူ႔အစ္ကိုကိုေရာ..မဆဲရံုတစ္မယ္...။
ကေလး႐ွိလို႔ အေနအထိုင္ဆင္ျခင္ဖို႔..
မဆင္ျခင္ႏိုင္ရင္လဲ..ကေလးကိုအနၱရာယ္ျဖစ္ေအာင္မျပဴမူၾကဖို႔သူအတန္တန္ေျပာထားရက္နဲ႔..
အဖ်ား၀င္တဲ့အထိ ျဖစ္ရသလား...ဘာညာ စသျဖင့္...။
ကိုကိုက..လိုအပ္မွစကားေျပာဆိုသေလာက္..
ဒီအေကာင္စုတ္ေလးကေတာ့ျဖင့္...
ၾကက္တူေရြးေသလိူ႔၀င္စားသလားမသိ..။
ညီအစ္ကိူေတြ ေတာ္ေတာ္ေတာ့ကြာသည္..။
တစ္ေယာက္က လိုတစ္မ်ိဳးမလိုတစ္မ်ိဳး..
ကြယ္ရာတစ္မ်ိဳး လူေ႐ွ႕တစ္မ်ိဳးဆက္ဆံတတ္ေပမယ့္..
တစ္ေယာက္ကေတာ့ေႏြးေႏြးေထြးေထြးဆက္ဆံေပးသည္...။
အလုပ္ေလးအဆင္မေျပရံုနဲ႔ လူကို႐ိုက္ရသလားဆိုၿပီး..
သူ႔အစ္ကိုကိုေဒါသထြက္ေနသည္မွာ..
ပါးစပ္ကအမ်ိဳးစံုေသာစကားေတြထြက္က်လာသည္..။
ဒါေပမယ့္ကြၽန္ေတာ့္ကိုေတာ့ အေသအခ်ာေဆးထည့္ေပးၿပီး...
ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္ေနတာေတြအတြက္ ေဆးသြင္းၿပီး..
ေဆးေတြေသာက္ခိုင္းသည္...။
ေတာ္ေသးတယ္..SeHunee ႐ွိေနလို႔..။
မဟုတ္ရင္ ဖ်ားေနနာေနတာကို..ေဆးရံုလိုက္ပို႔ေပးမယ့္လူမ႐ွိဘာမ႐ွိနဲ႔ ေက်ာကအနာေတြနာကနာနဲ႔...
တစ္ေန႔လံုးအိမ္တြင္းေအာင္းရမည့္ကိန္းပင္...။
"အဲ့ေတာ့ကာ..မ်က္စိႏွစ္လံုးပြင့္ကတည္းက..
အျပင္ထြက္သြားတဲ႔လူက..ညေနက်မွျပန္လာမယ္ေပါ့ေလ.."
"အြန္း..အဲ့လိုစာေရးခဲ့တာပဲ.."
"ေကာင္းတယ္..ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတယ္..
သူအနားကပ္ခ်င္မွ ကပ္ၿပီး..ခြာခ်င္တဲ့အခ်ိန္က်ေတာ့..
သူမ်ားဘာျဖစ္ေနမွန္းမသိဘူး..ပစ္ထားရစ္ခဲ့တယ္.."
မနက္ႏိုးေတာ့..သူ႔အခန္းထဲက noteေတြကပ္တဲ့whiteboard ျဖဴေလးေပၚမွာ...
ကိုကိုအျပင္သြားတယ္..ညေန၆ နာရီေလာက္မွ ျပန္ေရာက္မယ္ ဆိုတဲ့စာေလးနဲ႔စာရြက္အ၀ါေလးကိုသာေတြ႔ရၿပီး..
လူကိုေတာ့မေတြ႔ခဲ့ရ...။
ႏိုးႏိုးခ်င္းျမင္ခ်င္တဲ့မ်က္ႏွာေခ်ာေခ်ာကိုမေတြ႔ရေတာ့...
ေက်ာကိုအ႐ိုက္ခံထားရလို႔ေရာ..
ဗိုက္ထဲမွာကေလးေလး႐ွိေနလို႔..နည္းနည္းစိတ္ေပ်ာ့ခ်င္ေနတာေရာ..
ၿပီးေတာ့..မေန႔ညကသူ႔ေၾကာင့္..တစ္ကိုယ္လံူးနာက်င္ေနတာေၾကာင့္ေရာ...
အားလံုး..ေရာေပါင္းၿပီး..လူက လက္ေလးနဲ႔လာတို႔ရင္ေတာင္..ငိူခ်င္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ..သူ႔ကိုအလိုအပ္ဆံုးျဖစ္ေနတာကို..သူကေတာ့..သိဖို႔နည္းနည္းေလးေတာင္မႀကိဳးစားပဲ..သူ႔အလုပ္ကိုပဲ ဦးစားေပးတဲ့အေၾကာင္းေတြ..
ထားပါ..ကြၽန္ေတာ့္ခံစားခ်က္ေတြဆိုတာ..ဘာအေရးလဲ..။
ညေနက်ရင္ ဘယ္အခ်ိန္ေရာက္မယ္လို႔မွာသြားတဲ့အတိုင္း
ေစာင့္ရံုကလြဲရင္..တစ္ျခားတမ္းတလို႔ရတဲ့ဘ၀မွ မဟုတ္ခဲ့တာ...။
ရင္ခြင္က်ယ္ႀကီးထဲ ပစ္၀င္ၿပီးႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ျပန္အိပ္လိုက္ခ်င္တဲ့စိတ္ေတြကို အတင္းကာေရာ.လ်စ္လ်ဴ႐ႈလိုက္ေတာ့..
အဆင္မေျပေပမယ့္လဲ..ေနေပ်ာ္ပါသည္..။
ေဆးသြင္းလိုက္လို႔လားမသိ..ေညာင္းခ်ိႏြမ္းနယ္ေနတာေတြ..နည္းနည္းေတာ့ေပ်ာက္သြားသလိုပင္..။
"အဲ့ေတာ့..ဘယ္ေတာ့ေလာက္ေျပာျပမယ္လို႔စိတ္ကူးထားလဲ..?
မေျပာျပရင္ေတာ့..သူကအခုလိုၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္းပဲလုပ္ေနမွာေနာ္..ကေလးအတြက္..အနၱရာယ္႐ွိတယ္.."
"အင္းပါ..hyung စဥ္းစားေနပါတယ္.."
"ဘာကို..စဥ္းစားေနတာလဲ..ေမြးေတာ့မွ..
ေရာ့..အင့္..ဒါကိုကို႔ကေလးဆိုၿပီးေျပာျပဖို႔စဥ္းစားေနတာလား.."
"SeHun ကလဲကြာ..သိသားနဲ႔..
ေျပာျပဖို႔ကအရမ္းခက္ခဲေနတယ္ေလ.."
"ဘာလို႔ခက္ခဲေနတာလဲ..ဒါသူ႔ေၾကာင့္ျဖစ္လာတာေလ..
သူလက္ခံရမွာေပါ့.."
အေကာင္အထည္ေဖာ္တုန္းကလဲ..ခက္ခက္ခဲခဲ ျပင္ဆင္ခဲ့ရၿပီး..အခုေအာင္ျမင္သြားေတာ့လဲ...
သက္ဆိုင္သူလက္မ်ားလက္ခံပါ့မလားလို႔ေတြးပူကာ..
မေျပာျပရေသးတဲ့အေၾကာင္းရင္းေလး..။
တစ္ေန႔တစ္ျခားစူထြက္လာမည့္အမွန္တရားကို ေမ့ထားလို႔မရေတာ့..SeHunee ကလဲ..သူ႔အစ္ကိုကို..
တတ္ႏိုင္သမ်ွျမန္ျမန္ေျပာျပရန္အျမဲတိုက္တြန္းသည္...။
ဒါေပမယ့္ ေျပာျပရမွာကြၽန္ေတာ္ေၾကာက္ေနသည္..။
မေတာ္လို႔မ်ား..ငါ့ကိုမေျပာပဲဘာေတြေလ်ွာက္လုပ္ထားသလဲဆိုၿပီး မ်က္လံုးျပဴးႀကီးနဲ႔ေဒါသထြက္ျပရင္...။
ဟင့္အင္း..အခုလိုစိတ္ေပ်ာ့ေနတဲ့အခ်ိန္နဲ႔ဆိုရင္..
ကြၽန္ေတာ္ခံစားႏိုင္မွာ မဟုတ္ေလာက္..။
ဒါေပမယ့္..ဘုရားသခင္က ကြၽန္ေတာ့္ကို သနားဖို႔စိတ္ကူးမ႐ွိဘူးထင္ပါရဲ႕..။
အျပင္သြားတယ္ဆိုတဲ့ကိုကိုဟာ...
ညေန၆နာရီလဲမထိုးေသးပါပဲနဲ႔..
ကြၽန္ေတာ္နဲ႔SeHunee စကားေျပာဆိုေနတုန္းမွာပင္..
သူ႔အိမ္နဲ႔ျခံ၀န္းတစ္ခုတည္းမွာ ႐ွိေနၾကေပမယ့္..
တစ္ခါသာလာေရာက္ခဲ့ဖူးသည့္ ကြၽန္ေတာ့္အိမ္ထဲကို..
ဒီေန႔မွ..
ဒုတိယအႀကိမ္ေျမာက္..ေရာက္လာခဲ့တဲ့အခါ..။
အဲ့ဒါထက္..ကြၽန္ေတာ္ေတြေ၀ေနတာကို ဘယ္လိုမွ ..
မၾကည့္ႏုိင္ေတာ့တဲ့ SeHunee တစ္ေယာက္သူ႔အစ္ကိုကို..ကြၽန္ေတာ့္ကိုယ္စား..ေျပာျပလိုက္တဲ့အခါ...။
အဖ်ားက်စျဖစ္ေနတာေတြေတာင္႐ုတ္တရက္ႀကီးျပန္ေဆာင့္တက္လာသလို...။
"ကေလး..ေနမေကာင္းဘူးလား..?"
"ကိုကို..!!"
ဘူးအကန္႔ေလးေတြထဲကို..ေဆးလံုးေလးေတြထည့္ေပးေနသည့္ SeHuneeကိုၾကည့္ေနတုန္း
သူ႔မ်က္လံုး၀ိုင္း၀ိုင္းေလးေတြနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္ကိုစိုးရိမ္တႀကီး
ၾကည့္ရင္း၀င္လာတဲ့ကိုကို႔ကို..
ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့...တစ္ခါမွ ကြၽန္ေတာ့္အိမ္ထဲမလာခဲ့ဖူးတဲ့ လူေရာက္လာလို႔အံ့ၾသတႀကီးျဖစ္ၿပီး..
လွဲေနရာကေတာင္ ထထိုင္မိလိုက္သည္..။
"ကိုကို..ညေနမွ ျပန္ေရာက္မယ္ဆို..?"
"အင္း..ဒါေပမယ့္..ခ်ိန္းထားတဲ့ဧည့္သည္ကကိစၥေလးေပၚလာလို႔..မနက္ျဖန္မွေတြ႔မယ္တဲ့..တစ္ျခားအလုပ္ကလဲ..
၁၂ေက်ာ္မွဆိုေတာ့..
မေန႔က..ကေလးက အ႐ိုက္ခံထားရေတာ့..
အနာ႐ွိန္ေတာ့တက္ေနမွာပဲ ဆိုၿပီး အိမ္ပဲျပန္လာလိုက္တာ.."
"အာ...."
ဒီလိုက်ေတာ့လဲ..ေလာကႀကီးကေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းသားပဲဆိုၿပီး..
ကုတင္ေပၚကို..တက္ၿပီး..ကြၽန္ေတာ့္ေဘးလာထိုင္တဲ့ကိုကို႔ကို..
ေန႔တိုင္းေတြ႔ေနရေပမယ့္လို႔သိပ္ကိုလြမ္းမိတာေၾကာင့္..
သူ႔လက္ေခ်ာင္းႀကီးႀကီးေတြထဲ ကြၽန္ေတာ့္လက္ေခ်ာင္းေတြတိုး၀င္လို႔တြယ္ခ်ိတ္ထားရင္း..
သူ႔ပုခံုးေပၚေခါင္းတင္ၿပီး..သူ႔ကိုယ္နံ႔ကို..
ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုး႐ွဴ႐ိႈက္ေနလိုက္သည္...။
မနက္ႏိုးကတည္းက ျမင္ခ်င္ခဲ့ရေပမယ့္အခြင့္မရခဲ့လို႔..
အရမ္းလြမ္းေနခဲ့ရတာမလား..။
ကိုကိုကလဲ..ကြၽန္ေတာ့္ဆံပင္ေတြကို..လက္နဲ႔သပ္တင္ေပးလို႔..။
တစ္ခါတစ္ခါကိုကိုေပးတဲ့အခ်စ္ေတြက..
ကြၽန္ေတာ့္ကိုတစ္ကမၻာလံုးမွာ အေပ်ာ္ဆံုးလူတစ္ေယာက္ဘ၀ကို ေရာက္ေစပါသည္..။
"hyung..ကြၽန္ေတာ္ေျပာစရာ႐ွိတယ္.."
"အြန္း..ေျပာေလ..ဘာလဲ..ေဆးရံုမွာ..
ေဒါက္တာမေခ်ာေခ်ာေလးေတြ႔ေနၿပီလား..?"
SeHunee ဆီကေန..စကားသံတစ္ခ်ိဳ႕ထြက္က်လာတဲ့အခါ..
ဒီေန႔ သေဘာေတာ္ေတာ္ေကာင္းေနသည့္ ကိုကိုက..
စေတာင္စေနေပမယ့္..
ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့..SeHunee အရ္ိပ္အေယာင္ကိုၾကည့္ၿပီး..သူဘာေျပာေတာ့မယ္ဆိုတာ..ခန္႔မွန္းမိလိုက္တာမို႔...
ကိုကိုလက္ကိုျဖဳတ္ခ်မိလိုက္ကာ..
ေယာင္ေယာင္ယမ္းယမ္းနဲ႔ သြားကိုင္မိလိုက္တာက..
အခုခ်ိန္ထိ သာမန္လိုပဲ..ျပားခ်ပ္ခ်ပ္ျဖစ္ေနေသးသည့္ဗိုက္ေနရာကို..။
ကိုကိုကေတာ့..သူ႔ညီငယ္ေလးဘာေျပာမလဲလို႔နားစြင့္ေနတုန္း...။
အဲ့အခ်ိန္မွာပဲ...ကြၽန္ေတာ္ထင္တဲ့အတိုင္း..SeHunee ေျပာခ်လာေတာ့...
ဟင့္အင္း..မတားခ်င္ေတာ့ဘူး..။
အခုမေျပာလဲ..ေနာင္တစ္ခ်ိန္ေျပာကို ေျပာရမွာမို႔...
ဘာေတြပဲျဖစ္လာျဖစ္လာ...လက္ခံဖို႔သာျပင္ထားလိုက္ေတာ့တယ္..။
"BaekHyunee hyung ဆီမွာ..ကေလးေလး႐ွိေနၿပီ.."
"ဟင္..?"
"Baek Hyunee hyung ဗိုက္ထဲမွာ..hyungနဲ႔ရတဲ့ ကေလး႐ွိေနၿပီလို့္..ဘယ္လိုရလဲေတြးမေနနဲ႔..
အခုေခတ္ကေဆးပညာေတြ ..အရမ္းတိုးတက္ေနၿပီမလား..?"
"ဟူတ္လား..BaekHyun..!?"
ဒီေလာက္ေလးပါပဲ...။
SeHunee ရဲ႕စကားအဆံုးသတ္မွာ...
လူေ႐ွ႕ေရာက္ရင္..ေခၚသလိုမ်ိဳး..ကြၽန္ေတာ့္နာမည္ကို
တစ္လံုးခ်င္းပီပီသသေခၚခ်လာတဲ့လူေၾကာင့္..
ကြၽန္ေတာ္သိလိုက္တယ္ေလ...။
ကြၽန္ေတာ့္ဗိုက္ထဲက..ကေလးငယ္ေလးကို..သူ
ၿငိဳျငင္ေတာ့မယ္ဆိုတာ..။
ေစာေစာကသူနဲ႔ကြဲျပားစြာ..မ်က္ေမွာင္ေတြၾကဳတ္ၿပီး
စိတ္႐ႈက္ေနတဲ့သူ႔ပံုစံကိုၾကည့္ရတာ..
ဟင့္အင္း..ကြၽန္ေတာ္ဘယ္လိုမွ အဆင္မေျပဘူး...။
ကြၽန္ေတာ္ဖ်ားေနတယ္ဆိုတာကိုေတာင္..သူဂ႐ုမျပဳေတာ့ဘူးထင္ပါရဲ႕..။
:::::::::: Tyranny :::::::::::
ကြၽန္ေတာ္နဲ႔သူ..ေအးေအးေဆးေဆး ညႇိႏႈိင္းၾကပါေစဆိုၿပီး SeHunee ေ႐ွာင္ထြက္ေပးသြားေတာ့
အခန္းထဲကေလထုကလံုး၀အစိမ္းသက္သက္ႀကီး..။
ေဒါသထြက္တာေတာ့မဟုတ္ပဲ..စိတ္႐ႈပ္ေနတဲ့သူ႔ပံုစံက
ကြၽန္ေတာ့္ကိုေတာ္ေတာ္ေလး စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ေစသည္...။
သူဘာလို႔ ကြၽန္ေတာ့္လိုမခံစားရတာလဲ..။
ကြၽန္ေတာ္ဆိုရင္ ဗိုက္ထဲမွာ ကေလးေလး႐ွိတယ္လို႔သိရတုန္ူးက ေျပာမျပတတ္ေအာင္ေပ်ာ္ခဲ့ရတာ..။
ကိုယ္ေသမလိုခ်စ္ရတဲ့လူရဲ႕ ေသြးသားကို ရထားတယ္
ဆိုတဲ့အေတြးက..
အဟား..ဘယ္ႏွစ္ခါပဲျဖစ္ေနပါေစ..
ကြၽန္ေတာ္ေပ်ာ္မိမွာအမွန္ပဲ..။
အဲ့တာကို..သူက...။
မႈန္ကုပ္ေနေအာင္က်ံဳ႕ထားတဲ့မ်က္ေမွာင္တန္းေတြက ဘာသေဘာလဲ..။
ကြၽန္ေတာ့္ကိုငံုထားမတတ္ခ်စ္ပါတယ္ဆိုတဲ့လူက..
အဲ့လိုလုပ္ေနတာေတာ့မဟုတ္ေသးဘူးထင္ပါတယ္..။
"ေျပာပါဦး..ငါ့ကိုဘာမွ မေျပာမဆိုပဲ...ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ.."
"ဘာလဲ..အဲ့ေတာ့မေက်နပ္ဘူးလား..!?"
"Byun Baek Hyun..အမွားလုပ္ထားတာမင္းေနာ္..
ဘာကိစၥနဲ႔ အသံေကာင္းဟစ္ေနတာလဲ..!!"
"Byun Baek Hyun မဟူတ္ဘူး..
Park Baek Hyun လို႔ေခၚ..!!"
အမွားလုပ္ထားတယ္ ဆိုတဲ့စကားကနားထဲကို
သံရည္ပူလို၀င္လာတာေၾကာင့္....
ဘာမဟုတ္တဲ့မ်ိဳး႐ိုးနာမည္အေခၚအေ၀ၚကို ရန္ေထာင္ၿပီး
ရင္ထဲကနာက်င္မႈကိုေျဖေဖ်ာက္လိုက္ရတာ..သူသိပါရဲ႕လား...။
အစက...သူလက္ခံလာေအာင္ေလခ်ိဳေအးနဲ႔သိမ္းသြင္း
ေျပာျပမယ္စိတ္ကူးထားေပမယ့္..
မႈန္ကုတ္ၿပီးအရမ္းစိတ္႐ႈပ္ေနတဲ့ပံုစံကိုၾကည့္ၿပီး
ေဒါသေတြတလိပ္လိပ္ထြက္လာသည္..။
ကြၽန္ေတာ္ပဲ အျမဲတမ္းအေလ်ွာ့ေပးေနရမွာလား..?
ကြၽန္ေတာ္လဲ စိတ္႐ွိတယ္..
ေဒါသထြက္တတ္တယ္...။
အခုက ကိုယ့္ကေလးရထားတာကို..အမွားလုပ္ထားတယ္ ေျပာတာႀကီးက ဟုတ္မွမဟုတ္တာ..။
ကြၽန္ေတာ္လြန္လား..။
"မင္းနဲ႔ငါနဲ႔ေတြေျပာရေလာက္ေအာင္..ဒီကိစၥက အဲ့ေလာက္ေဒါသထြက္စရာမလိုေလာက္ဘူးထင္တယ္..
Park Chan Yeol ရဲ႕.."
တစ္ျကိမ္တစ္ခါမွ မေခၚဆိုခဲ့ဖူးသည့္ သူ႔နာမည္အျပည့္အစံုကို..တစ္လံုးခ်င္း ေလသံေအးေအးနဲ႔ဆိုလိုက္ရာတြင္..
သူ႔မ်က္လံုး၀ိုင္း၀ိုူ္င္းေတြထဲ အံ့ၾသ သည့္အရိပ္အေယာင္မ်ား
တမုဟုတ္ခ်င္းျဖတ္ေျပးသြားသည္..။
ကြၽန္ေတာ္တစ္ျခားေနရာမွာ ေခါင္းငံု႔ခံရင္ခံမယ္..။
ကြၽန္ေတာ့္ကို အိပ္ရာေပၚမွာ သူဘယ္ေလာက္ႏွိပ္စက္ႏွိပ္စက္...
သူမ်ားေတြေ႐ွ႕မွာ ဘယ္ေလာက္ပဲသူစိမ္းတစ္ေယာက္လို ဆက္ဆံဆက္ဆံ...
ကြၽန္ေတာ့္ကို သူဘယ္လိုပဲ အႏုိင္က်င့္ၿပီးယူခဲ့ပါေစ...
ဒါက ကြၽန္ေတာ့္တစ္ေယာက္တည္းအေပၚပဲ သက္ဆိုင္တာမို႔ သည္းခံႏုိင္ေပမယ့္..တစ္ျခားလူနဲ႔လဲမဟူတ္..
သူ႔ေၾကာင့္ရလာတဲ့ ကေလးေလးကို ၿငိဳျငင္ေနတာေတာ့..
ဘာအေၾကာင္းေၾကာင့္နဲ႔မွသည္းမခံႏိုင္..။
"ခင္ဗ်ားက ေျပာေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ကိုအရမ္းခ်စ္တာပါဆို..
ကြၽန္ေတာ့္ကိုမရရင္..႐ူးေတာ့မွာပါဆို..
အဲ့တာဆို..ဘာလို႔ဒီဗိုက္ထဲက ကေလးကိုေတာ့
ဟိုေျပာဒီေျပာလုပ္ေနတာလဲ..ဟမ္..!?"
"ကြၽန္ေတာ့္မွာေတာ့..ကေလးေလး႐ွိေနၿပီလို႔သိရတုန္႔းကဘယ္ေလာက္ေတာင္မွ ေပ်ာ္လိုက္ရလဲသိလား..?
ကြၽန္ေတာ္ေစာက္ရမ္းခ်စ္တဲ့ခင္ဗ်ားရဲ႕ကိုယ္ပြားေလး
ဗိုက္ထဲေရာက္ေနၿပီဆိုတဲ့အသိက
ဘယ္ေလာက္ေတာင္မွ ၀မ္းသာဖို႔ေကာင္းလိုက္လဲ..
ခင္ဗ်ားေရာ မစဥ္းစားၾကည့္ဖူးလား..?
ဟမ္..! ခင္ဗ်ားခ်စ္ပါတယ္လို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ေျပာခဲ့တဲ့ဒီလူရဲ႕ ဗိုက္ထဲမွာ..ခင္ဗ်ားနဲ႔တူေလာက္မယ့္ကေလးေလး႐ွိေနၿပီဆိုတဲ့အေတြး..
ေတြးၾကည့္စမ္းပါဗ်ာ..
ခင္ဗ်ားမွာလူစိတ္႐ွိရင္..ေပ်ာ္ေလာက္ပါတယ္..!!!"
ဖ်ားေနတာေတြ ဘာေတြမသိေတာ့..။
ေကာ္လံစျဖဴျဖဴကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ခပ္တင္းတင္းဆြဲဆုတ္ၿပီး
မ်က္လံုး၀ိုင္း၀ိုင္းေတြကို..ေစ့ေစ့ၾကည့္ကာ..
ရင္ထဲကခံစားခ်က္ေတြကိုေပါက္ကြဲခ်လိုက္သည္...။
ဘယ္တူန္းကမွ ဒီလိုမ်ိဳးေဒါသမထြက္ဖူးေတာ့...
သူက ဘာမွ မေျပာႏိုင္ေတာ့ေလာက္ေအာင္ဆြံအေနသလို...။
ႏႈတ္ခမ္းပါးေတြတဆတ္ဆတ္တုန္ယင္ၿပီး..
မီးထြက္မတတ္အၾကည့္စူးစူးေတြနဲ႔...
ရန္႐ွာေနတဲ့ကြၽန္ေတာ္က သူျမင္ေနက် Baek Hyun မဟူတ္သလို...။
"ကိုကိုေတာင္းပန္ပါတယ္..
ကိုကိုက..မင္းနဲ႔ကိုယ္နဲ႔ႏွစ္ေယာက္တည္းအေၾကာင္းကိုပဲ
ေတြးထားတာ..
ကေလး႐ွိလာမယ္လို႔တစ္ခါမွ မေတြးဖူးေတာ့...
႐ုတ္တရက္ လန္႔သြားတာ.."
"ၿပီးေတာ့..ကေလးက ကိုကို႔ကို မေျပာပဲ ဘာမွမလုပ္ဖူး
ေတာ့ေလ..အဲ့တာေၾကာင့္.."
လိုတစ္မ်ိဴး မလိုတစ္မ်ိဳးလုပ္တတ္တဲ့လူႀကီးသည္...
ကိုယ့္ဘက္က တန္ျပန္ၾကမ္းျပလိုက္မွ..
အလံျဖဴ ျပလာသည္..။
ဒါေတာင္မွ..အေမာက္ေထာင္ခ်ိန္မကုန္ဆံုးေသး..။
ကြၽန္ေတာ္က သူ႔အုပ္ခ်ဳပ္မႈေအာက္မွာ..သူမသိပဲ
ဘာမွလုပ္ခြင့္မ႐ွိသည့္ လူတစ္ေယာက္ဆိုတဲ့အျဖစ္ကို
သတိရသြားေအာင္ေျပာေနေသးသည္...။
ပံုမွန္ဆိုဒီတုိင္း႐ွိပါေစေတာ့ဆိုၿပီး ဘာမွ မေျပာပဲေနလိုက္မွာေပမယ့္ အခုခ်ိန္ကစိတ္ေတာ္ေတာ္ဆတ္ေနတာေၾကာင့္
တစ္ခြန္းဆိုတစ္ခြန္းအထအနေကာက္ေနမိတာမို႔..
ျပန္ရန္စြာဖို႔ပါးစပ္ျပင္လိုက္သည္..။
ဒါေပမယ့္ကြၽန္ေတာ့္အထာကို နပ္လြန္းသည့္လူက..
ကြၽန္ေတာ္ႀကိဳက္မယ့္စကားလံုးေတြနဲ႔ျပာျပာသလဲေတာင္းပန္လာတဲ့အခါ..
ရန္ေထာင္ဖို႔ျပင္ေနတာေတြက ၾကက္ေပ်ာက္ငွက္ေပ်ာက္
ေပ်ာက္သြားသလို..။
ကြၽန္ေတာ့္လက္ကေလးေတြကို..ႏူးႏူးညံ့ညံ့ေလးဆုပ္ကိူင္လာၿပီး..သူမွားေၾကာင့္ေတာင္းပန္လႊာတင္သြင္းလာသည္..။
"ကိုကိုေတာင္းပန္တယ္ေနာ္..ကေလးက ဖ်ားေနတာကိုကြာ..အထဲက ကေလးေလးပါစိတ္မေကာင္းျဖစ္ေအာင္
လုပ္မိၿပီ.."
"သိရင္..ၿပီးေရာ.."
"အင္းပါ...အ႐ွံူးေပးပါတယ္ဆိုမွ အႏုိင္ယူေနတာလားေျပာ.."
ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕၀တ္ရံုစကိုခပ္တင္းတင္းဆြဲၿပီးသာ
ေမးလိုက္ခ်င္သည္..။
ဒီလူက ဗေလာင္းဗလဲလုပ္တဲ့ေနရာမွာ ဘာလို႔အဲ့သေလာက္ေတာ္ရသလဲလို႔..။
ႏူးႏူးညံ့ညံ့ေလးျပံဳးၿပီးၾကည့္ေနတာမ်ား..ေစာေစာကသူမဟူတ္သလို...။
ၾကင္ၾကင္နာနာစကားေတြေျပာေနေတာ့ ေနေတာင္မေန
တတ္..။
ေအးေလ..ဒီလူကစိတ္မမွန္တာသိသိရက္နဲ႔..
သူလုပ္သမ်ွၿငိမ္ခံႁပီးယူခဲ့ေတာ့လဲ..ဒီေလာက္ေတာ့
အျမင္က်ယ္ရမွာေပါ့...။
"ကိုယ္နဲ႔တူတူလာေနေနာ္..ဒီအိမ္မွာမေနနဲ႔ေတာ့.."
"အဟား..!
ကေလး႐ွိတယ္ဆိုမွ အရမ္းေတြဂ႐ုစိုက္သြားခ်င္တာလား.."
"မဟုတ္ပါဘူးေနာ္..အစထဲက ကိုကိုနဲ႔တူတူလာေနဖုိ႔
ေခၚသားပဲကို..သူ႔ဘာသူ မလာပဲမ်ား.."
"အဲ့တာက ကြၽန္ေတာ့္ဘက္က စကားလမ္းေၾကာင္းလို႔ခင္ဗ်ားဘက္ကအားနာပါးနာနဲ႔ေခၚတာေလ.."
"ေတာ္ၿပီ..ကေလး...ဘာမွေျပာမေနနဲ႔ေတာ့..
ကိုက္ိုနဲဲ့တစ္သက္လံုးလာေနေတာ့..
ၿပီးေတာ့ခင္ဗ်ားလို႔လဲမေခၚနဲ႔..နားခါးတယ္.."
သိပ္တတ္လြန္းတဲ့လူႀကီးသည္..
ကြၽန္ေတာ့္ပါးစပ္ကရင့္သီးတဲ့စကားထြက္ေတာ့မႀကိဳက္ဘူးတဲ့...။
Byun Baek Hyun လို႔အားမနာတမ္းေခၚခ်လိုက္တာက်ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ကစိတ္မနာတတ္ဘူးေလ..။
ေအးေပါ့..လက္ထပ္လက္စြပ္ေတြ၀တ္ထားရေအာင္
ေျပာတာေတာင္..လူေတြသတိထားမိသြားမွာစိုးလို႔..
မ၀တ္ရဘူးလို႔..တစ္ခ်က္လႊတ္အမိန္႔ထုတ္ထားတဲ့လူပဲ..။
Park အိမ္ေတာ္သခင္ရဲ႕အားနည္းခ်က္က မင္းဆိုတာသိသြားရင္ လူေတြကမင္းကိုအနၱရာယ္ျပဳလိမ့္မယ္ ဘာရယ္ညာရယ္နဲ႔အမ်ိဳးမ်ိဴးဆင္ေျခေပးၿပီး...
ကြၽန္ေတာ့္မွာ ကိူယ္ခ်စ္ရတဲ့လူဆီကေန လက္ထပ္လက္စြပ္ေတာင္မရခဲ့...။
အဲ့တာထက္..အရင္ကဆို..ကြၽန္ေတာ္ကဒီအိမ္မွာ
အမ်ားသူငါလိုပဲ အလုပ္သမားတစ္ေယာက္အျဖစ္
မထင္မ႐ွားေနခဲ့ရၿပီး..
သူနဲ႔လက္ထပ္ၿပီးႏွစ္ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာမွသာ..
ဘယ္လိုမွဖံုးမရဖိမရတဲ့အဆံုး..
သူနဲ႔ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ယူထားၾကတာကို အိမ္ေတာ္ကလူေတြသိသြားမွသာ..
ကြၽန္ေတာ္နဲ႔သူပတ္သက္မႈကို ခ်ျပခဲ့တဲ့အေၾကာင္းကိုပါ
ထပ္ေလာင္းၿပီးသတိရသြားေတာ့..
လက္သီးတင္းခနဲဆုပ္လိုက္မိသည္..။
ေျပာရမယ္ဆိုရင္..ကြၽန္ေတာ့္ဘက္က စိတ္နာစရာေတြခ်ည္းပင္..။
ခ်စ္လြန္းလို႔သာ..သူဘာလုပ္လုပ္..ဘာေျပာေျပာ..
မ်က္စိစံုမွိတ္ၿပီး..ေဘးနားမွာ.ကပ္တြယ္ေနခဲ့တာ...။
မ်ိဳသိပ္ထားခဲ့ရတာေတြ ေပါက္ကြဲတဲ့တစ္ေန႔..
ဒင္းမလြယ္ဘူးမွတ္...။
"ကိုကို႔လက္ကိုတြဲၿပီး ျဖည္းျဖည္းတက္.."
"ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ..႐ုတ္တရက္ႀကီး ေကာင္းျပေနေတာ့
ေနေတာင္မေနတတ္ေတာ့ဘူး..ပံုမွန္ပဲဆက္ဆံစမ္းပါ..
ဗိုက္လဲ အဲ့ေလာက္မပူေသးပါဘူး.."
"မင္းကြာ..ဆိုးလိုက္တာ.."
ေလွကားတက္တာကိုပင္..ျပာျပာသလဲဂ႐ုစိုက္ေပးေနတာက
ေစာေစာတုန္းကသူမဟုတ္တဲ့အတိုင္း..။
ကိုယ္လဲသူ႔လို လူဆိုးတစ္ေယာက္
သန္သန္မာမာ ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ဆိုတာ
ေမ့ထားၿပီး..
အရမ္းကိုႏူးညံ့တဲ့လူတစ္ေယာက္ကို ျပဳစုေစာင့္ေ႐ွာက္ေတာ့မယ့္ပံုစံမ်ိဴးေတြအျပည့္...။
အျမင္ကပ္လြန္းလို႔ မ်က္ေစာင္းပိတ္ထိုးေပးလိုက္သည္...။
အဲ့က်ေတာ့လဲ..ကြၽန္ေတာ္သေဘာက်သည့္ အျပဳအမူေလးတစ္ခုထြက္က်လာျပန္ေတာ့..
ကြၽန္ေတာ္ပဲ ရင္ခုန္ေပ်ာ္ရႊင္ရျပန္သည္...။
ကြၽန္ေတာ္ေဒါသထြက္ေနတာကို..ကေလးတစ္ေယာင္မုန္႔မရလို႔ေဆာင့္ေအာင့္ေနတယ္လို႔မ်ားျမင္သလားမသိ..။
စိတ္႐ႈပ္တဲ့မ်က္ႏွာႀကီးနဲ႔ကို..လွလွေလးရယ္ၿပီး..
ကြၽန္ေတာ့္လက္ကိုဆြဲကာျဖင့္ အခန္းထဲကို..
ဂ႐ုတစိုက္ေခၚသြားေပးတဲ့ ပံုက..
တစ္ကယ္..ဒီလူတတ္လဲတတ္ႏိူင္လြန္းတယ္..။
ကေလးေရ..မင္းေဖေဖနဲ႔ေတာ့မတူရဘူးေနာ္...။
မင္းေဖေဖက အခုတစ္မ်ိဴးေတာ္ၾကာတစ္မ်ိဳး လူဆိုးႀကီး..
သူ႔လိုစိတ္မပုတ္ရဘူး..appa ႀကိဳေျပာထားတယ္..။
::::::::::: Tyranny :::::::::::::::::
"ကေလးေလး..အိပ္ၿပီလား..?.ထပါဦး..
ကိုကိုဘာ၀ယ္လာလဲ ၾကည့္..."
"အင္..?"
ေမွးကနဲအိပ္ေပ်ာ္သြားခါမွ နားထဲတစ္႐ွိန္ထိုး၀င္လာခဲ့သည့္အသံၾသၾသႀကီးေၾကာင့္မထခ်င္လဲထရျပန္သည္...။
အဲ့တာထက္..ကုတင္ေပၚ၀ုန္းကနဲတက္ထိုင္လာၿပီး..
မ်က္လံုးျပဴးျပဴး၀ိုင္း၀ိုင္းႀကီးေတြ ပိုျပဴးေနၿပီး..
ပါးစပ္ႀကီးပါနားရြက္တက္မခ်ိတ္ျပံဳးျပေနတာေၾကာင့္
အလန္႔လန္႔အျဖတ္ျဖတ္နဲ႔ထထိုင္မိလိုက္သည္..။
ဘာျဖစ္လာတာလဲမသိေပမယ့္..ဒါပံုမွန္မဟုတ္ဘူး..။
"dr tr..~
ဒီမွာဘာေလးေတြလဲ..?"
ညကိုးနာရီေက်ာ္ပဲ႐ွိေသးေပမယ့္...
ဗိုက္ထဲ ကေလးငယ္ေလး႐ွိလာကတည္းက စားခ်ိန္အိပ္ခ်ိန္္လို႔သတ္သတ္မွတ္မွတ္မ႐ွိေတာ့ပဲ..
ဒီတုိင္းအိပ္ခ်င္တဲ့အခ်ိန္ စားခ်င္တဲ့အခ်ိန္
စိတ္ထဲ႐ွိသလိုလုပ္ပစ္လိုက္တာေၾကာင့္...
အခုလဲ အိပ္ခ်င္လို႔ခဏေလးေမွးရင္းအိပ္ေပ်ာ္ခါစ႐ွိေသး..။
၀ူန္းဒိုင္းၾကဲ၀င္ခ်လာသည့္လူဆိူးေကာာင္ႀကီးေၾကာင့္
စိတ္ကၾကည္မေန..။
ၾကည္မေနပါဘူးဆိူမွ မ်က္လံုးေ႐ွ႕အတင္းထိုးျပလာတာေတြေၾကာင့္ ၾကည့္ရေသးသည္...။
အဲ့က်မွ မၾကည္တဲ့စိတ္ေတြက..လံုး၀အ႐ွင္းႀကီးေပ်ာက္သြားကာ..သူ႔လိုလိုက္ရယ္မိလိုက္သည္...။
ပန္းေရာင္ဖိနပ္ေသးေသးေလးတစ္ရံနဲ႔..
ပန္းေရာင္ကေလးအက်ီၤေလး...။
"ကိုကို ဒီေန႔ shopping mall သြားရင္ေတြ႔တာနဲ႔..
အရမ္း၀ယ္ခ်င္လာလို႔၀ယ္လာလိုက္တာ.."
"ကေလးကႏွစ္လပဲ႐ွိေသးတာသိရဲ႕လားကိုကို..
ဒါေတြ၀ယ္ဖို႔တအားေစာလြန္းေသးတယ္ေလ.."
"သိမ္းထားလို႔ရတာပဲကို.."
"ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္...ေနာက္မွ၀ယ္လဲရတာပဲကို.."
"ဘာျဖစ္လဲ..အရမ္းသေဘာက်လို႔၀ယ္လာတာပဲကို..
ဘာလဲ..ကေလးကကိုကို႔ကိုဆူတာလား..?"
ဘုရားစူး...။
ဒီလူနဲ႔ေသတာေသ သြားမယ္..
အတူတူအိပ္တဲ့အခ်ိန္ရယ္..သူစိတ္ၾကည္ေနတဲ့အခ်ိန္ရယ္ကလြဲရင္..တစ္ျခားအခ်ိန္ေတြ ဘယ္လိုမွ ၾကင္ၾကင္နာနာေနလို႔ရမွာမဟူတ္ဘူးလို႔ထင္ထားသမ်ွ..
လြဲၿပီလားမသိ...။
ကေလး႐ွိေနပါတယ္လို႔ေျပာလိုက္တဲ့အခ်ိန္ကတည္းကစၿပီး
နည္းနည္းၿငိဳျငင္ျပၿပီးေနာက္ပိုင္း..သူမဟုတ္ေတာ့သလို..။
အခုလဲ..ဖိနပ္ေလးေတြကိုကိုင္ထားၿပီး...ကြၽန္ေတာ့္ကို
ဂ်ိဳကစ္ကစ္ျပေနသည္...။
ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေတြက မသိမသာအေ႐ွ႕ထြက္လာသလိုလို..။
မျဖစ္ေခ်ေတာ့ပါဘူး..။
SeHunee ကိုေျပာၿပီး..စိတ္က်န္းမာေရးဆရာ၀န္ဆီျပသင့္ျပရမယ္...။
"ႀကိဳက္လားလို႔.."
"အင္းအင္း..ႀကိဳက္တယ္.."
"အြန္း..သားသားေလးဆိုရင္..အက်ီၤေလးပါ၀တ္ေပးလို႔ရမယ္..
မီးမီးေလးဆိုရင္ေတာ့ ဖိနပ္ေလးပဲ၀တ္ေပးရေတာ့မယ္..
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္..ႏွစ္ခုလံုးသိမ္းထားရမယ္.."
သူ႔ဟာနဲ႔သူ အစီအစဥ္ခ်ၿပီးေပ်ာ္ေနသည့္လူဆိုးဂိုဏ္းခ်ဳပ္ႀကီးကို ၾကည့္ၿပီး..
ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာမွာ အျပံဳးပန္းေတြေ၀လို႔..။
မဆိုးပါဘူး..။.
Baek Hyun ကို ကိုယ္အရမ္းခ်စ္တာ ဆိုတဲ့စကားက
လိမ္တာမဟုတ္ဘူးပဲ...။
:::::::::: Tyranny :::::::::::::::::
"ကေလးေလး႐ွိေနတာမို႔ ..ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္းမလုပ္ရဘူးလို႔..SeHunee ကမွာထားတယ္မလား..
အဲ့တာေၾကာင့္စိတ္ခ်..အႏူးညံ့ဆံုးကိုကို လုပ္ေပးမယ္..
ကိုကို႔ကိုယံုတယ္မလား..?"
ဤသိူ႔ဤပံုစကားေတြေျပာၿပီး..ကိုယ္၀န္သည္ကိုပင္..
အလြတ္မေပးသည့္ ခင္ပြန္းအေကာင္းစားႀကီးသည္
ထံုးစံအတိုင္းသူစိတ္ထဲ႐ွိသလို ႏွိပ္စက္ေနျပန္သည္..။
ႏွိပ္စက္တယ္ဆိုတာ..ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္းေတြျပဴမူ
ဆက္ဆံေနတာမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ...
ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္မဟုတ္ေတာ့တာေတာင္..
ၿပီးေတာ့အခုမွ ပထမဆံုးအႀကိမ္မဟုတ္ေတာ့တာေတာင္မွ..
ကြၽန္ေတာ့္ကို ရင္ခုန္ျခင္းေတြျဖစ္ေပၚေအာင္..
လိႈက္ေမာ ရင္ဖိုမႈေတြျဖစ္ေပၚေအာင္
လုပ္ႏိုင္စြမ္း႐ွိတာေၾကာင့္ ဖြဲ႔ႏြဲ႔လိုက္ျခင္းသာ..။
အခုနဲ႔ပါဆိုရင္..ေသခ်ာေပါက္သံုးႀကိမ္ေျမာက္သာ႐ွိေသးသည့္ျပဳစုယုယျခင္းမ်ိဳးျဖင့္
ကြၽန္ေတာ့္အသိစိတ္ေတြကို အဆံုးစြန္အထိလြတ္ထြက္သြားေအာင္သူၾကံေဆာင္ေနေလတဲ့အခါ...။
ေျပာတာေတာ့..ကေလးေလးဗိုက္ထဲကထြက္လာရင္..
သံုးဖို႔ အက်ီၤေလးနဲ႔ဖိနပ္ေလး၀ယ္လာေပးတာ
ေတာ္လြန္းလို႔ သူ႔ကိုယ္သူဆုခ်တာဆိုပဲ..။
ဘာမွမဆိုင္ေပမယ့္..စကားတတ္လြန္းသလို..
သူလိုခ်င္တာ ရေအာင္ယူတတ္သည့္လူေၾကာင့္..
ဗိုက္ေလးမစို႔မပို႔အေနအထားနဲ႔ပင္..
သူဖန္တီးေနသည့္ ေလာကနိဗၺာန္ဘံုထဲေပ်ာ္စံရေသးသည္..။
သူ႔ေခါင္းအံုးကြၽန္ေတာ့္ေခါင္းအံုး ဆင့္စီၿပီး..
ေက်ာမွီထုိင္ေစကာ..သူကေတာ့ျဖင့္..
ကြၽန္ေတာ့္ေပါင္တံႏွစ္ေခ်ာင္းၾကားထဲမွာ..အလိုက္သင့္ေနရာယူလို႔..။
ေထာင္ထားရသည့္ ကြၽန္ေတာ့္ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ၾကားထဲကေန..သူ႔ဆံပင္ေတြကိုသာ၀ိုးတိုး၀ါးတားျမင္ရတဲ့အခ်ိန္..
ကြၽန္ေတာ့္အသိစိတ္ေတြလဲ ၀ါးတိုး၀ါးတားျဖစ္ေနခဲ့ေလၿပီ..။
ေမးခ်င္မိသည္..။
ခဏခဏ ထိေတြ႔ေနတာကို ဘာေၾကာင့္မ်ား.
ခဏခဏလိုခ်င္ေနရသလဲလို႔...။
ကြၽန္ေတာ့္ကိုကြၽန္ေတာ္လဲေမးခြန္းထုတ္ခ်င္ပါသည္..။
ခဏခဏ ရေနၿပီးျဖစ္ရက္သားနဲ႔..
ဘာလို႔သူ႔အထိအေတြ႔ေတြကို..အျမဲတမ္းသေဘာက်ႏွစ္ၿခိဳက္ေနရသလဲလို႔..။
သူ႔လည္ပင္းအ၀နားအထိတိုး၀င္သြားရတဲ့အခါတိုင္း..
ဒါမွမဟုတ္...
အေအးပိုက္တစ္ေခ်ာင္းလို သူ႔အာခံတြင္းေႏြးေႏြးထဲမွာ
စုပ္ယူခံလိုက္ရတဲ့အခါတိုင္း...
ေက်ာေကာ့တက္တဲ့အထိကြၽန္ေတာ့္မွာ ေအာ္ဟစ္ညည္းညဴမိသည္..။
ႏွစ္ေယာက္အတူတူ အခ်စ္ေတြဖလွယ္သည့္အေနအထကို ေကာင္းေကာင္းႀကီးတတ္ကြၽမ္းသလို..
ဒါမ်ိဳးကိုလဲ..တစ္ဖက္ကမ္းခပ္ ေအာင္တတ္ကြၽမ္းသည့္လူ...။
သူ႔ဆံပင္ေတြၾကားထဲ လက္ထိုးထည့္ဖြာေနရတာေတာင္
မေရာင့္႐ဲသလို..။
ပံုမွန္လို..ပုခံုးသားေဖြးေဖြးႀကီးထဲ သြားနစ္ေအာင္
ကိုက္ခ်လိုက္ခ်င္ေပမယ့္ အေနအထားအရ
ဘယ္လိုမွမျဖစ္ႏိုင္တာမို႔..
အသံက်ယ္က်ယ္ထြက္၍သာ ခံစားရသမ်ွကို ဖြင့္ထုတ္ခ်မိသည္..။
ဒီေလာက္လူက ကေယာက္ကယက္ျဖစ္ေနတာကိုေတာင္
မသနားပဲ...
လက္ေခ်ာင္းတုတ္တုတ္ႀကီးႀကီးေတြက အေနာက္ဘက္ကတြင္းေပါက္၀ထဲ...
အတင္းနယ္ခ်ဲ့လာေတာ့..
ကိုယ္ကိုအနည္းငယ္ေျမႇာက္ေပးရေသးသည္..။
အေ႐ွ႕က အာခံတြင္းေႏြးေႏြးရဲ႕အထိအေတြ႔..။
အေနာက္က သူ႔လက္ေခ်ာင္းေတြရဲ႕တင္းျပည့္က်ပ္ၾကည့္အထိအေတြ႔...။
တစ္ကယ္..ကိုယ္၀န္သည္ကို..ညႇင္းပန္းႏွိပ္စက္ေနတယ္ဆိုၿပီးတုိင္လိုက္ရရင္ေတာ့ျဖင့္
တစ္သက္တစ္ကၽြန္း က်မယ့္႐ုပ္ႀကီး...။
"အာ့..အာ့..ေတာ္ၿပီကိုကိုရယ္..
ထပ္မထည့္နဲ႔ေတာ့..အာ့..!
မထည့္ပါနဲ႔ဆို..ကိုယ္ခ်င္းစာပါဦးလား..
Park Chan..အာ့...Yeol ရယ္..
ခင္ဗ်ားႀကီး..အရမ္း..အာ့...အာ့..ယုတ္မာလြန္းတယ္..
ဟာ့..အရမ္းပဲ..!~"
လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းအတင္းတိုး၀င္ေနသည့္ အေပါက္၀ငယ္က
ကိုယ္ကိုနည္းနည္းႂကြေပးထားရတဲ့အထဲ..
ဘယ္လိုမွ အဆင္မေျပ..။
အဲ့တာကိုပင္..ေတာင္းပန္ေနသည့္ၾကားထဲကေန..
ေနာက္ထပ္ တစ္ေခ်ာင္းထပ္ထည့္လာေတာ့..
မ်က္လံုးေတြပါ ျပာေ၀သြားသည္...။
စကားေတြေတာင္အထစ္ထစ္အေငါ့ေငါ့ျဖစ္လို႔..။
သံုးေခ်ာင္းစလံုး ၀င္လာလိုက္..ျပန္ထြက္သြားလိုက္..
ခံစားခ်က္ေတြ...။
သူ႔ညီငယ္ထက္ဘယ္လိုမွ မေလ်ာ့တဲ့နာက်င္မႈေတြ..။
အေ႐ွ႕ဘက္ကလဲ..ဆရာက်တဲ့ျပဳစုမႈေတြနဲ႔..
ညသန္းေခါင္ေက်ာ္လာတဲ့အထိ ကြၽန္ေတာ့္မွာ အိပ္ခြင့္မရေသး...။
ရင္ခုန္လိႈက္ေမာျခင္းေတြနဲ႔အတူ..
ေခြၽးေစးေခြၽးေပါက္မ်ားပါ..တစ္ေတာက္ေတာက္က်လာတဲ့အထိ..
ေကာင္းမြန္လြန္းတဲ့ခံစားခ်က္...။
အခ်ိန္ေတြၾကာလာေလေလ..
ကြၽန္ေတာ့္ဘက္မွာေရာ..သူ႔ဘက္မွာေရာ..
လိုခ်င္တပ္မက္မႈေတြမ်ားလာေလေလ..။
မွီရာလွမ္းရာ သူ႔လက္ေမာင္းအိုးေတြကို လက္နဲ႔ဆြဲကုတ္ထားရသလို..
ေခါင္းေမာ့ၿပီးေအာ္ဟစ္ေနရတာ..အသံေတြပါ၀င္ခ်င္လာသည္..။
/ ကေလးေလးေရ..နားကို လက္ကေလးေတြနဲ႔သာ
ပိတ္ထားေခ်ေတာ့..
မင္းေဖေဖက သိပ္ဆိုးတယ္.. /
အငမ္းမရ႐ွဴ႐ိႈက္ေနရတဲ့အသက္႐ႈသံေတြၾကားထဲ..
ခ်စ္ရတဲ့ခင္ပြန္းရဲ႕ ဆံႏြယ္ေတြၾကားလက္ထိုးထည့္ဖြာတဲ့အခါဖြာၿပီး...
သူ႔နာမည္ကို ဆြဲဆြဲငင္ငင္နဲ႔ေအာ္ေခၚမိတဲ့အခါလဲ႐ွိသလို...
တစ္ခါတစ္ခါ..ဗိုက္ေအာင့္တက္လာတဲ့အခါမ်ိဴးမွာေတာ့
ႏႈတ္ခမ္းေတြကိုခပ္တင္းတင္းကိုက္ၿပီး...
ဆိုးလြန္းတဲ့သူ႔လက္ေခ်ာင္းေတြရဲ႕ဒဏ္ကိုအံတုရင္း..
ဗိုက္ထဲက ကေလးငယ္ငယ္ေလးကိုေတာ့..
ေခါင္းမေဖာ္ျပႏိုင္ေလာက္တဲ့ရြက္ရြံ႔ျခင္းေတြနဲ႔..။
ဒါေပမယ့္ကြၽန္ေတာ့္ကမၻာေလး..ဒီည လသာေနခဲ့ပါသည္..။
ကြၽန္ေတာ့္ေကာင္းကင္မွာ ကြၽန္ေတာ့္လူဆိုးႀကီး
ေတာ္ေတာ္ေလးသေဘာေကာင္းေနတယ္...။
TBC ##
႐ွည္႐ွည္ေလး ေရးေပးလိုက္တယ္ ေနာ္ အသည္းတို႔..
ဗိုက္ေလးနဲ႔ကို သူ႔သေဘာက်လုပ္ေနတဲ့ CYႀကီးက
ညႇင္းပန္းေနတာ ဟုတ္တယ္ဟုတ္..?
Unicode
"အား..!"
"အော်မနေနဲ့..တကတည်း..အပ်လေးထိုးတာကိုပဲ..
သူ့လူကြီးလုပ်တာကျ အံကြိတ်ခံပြီးတော့.."
"အာ..SeHunee ကလဲ.."
အကြောဆေးသွင်းဖို့
အပ်ချောင်းငယ်ကို အကြောသေးသေးသွယ်သွယ်ထဲ ထိုးသွင်းသည်တွင် နာတာတော့မဟုတ်..။
ဒီတိုင်းအသည်းယားလို့ ဘာရယ်မဟုတ် အော်လိုက်မိတာ
လေးကိုပဲ..
ပက်ခနဲပြန်ပြောလာသော ယောက်ဖလေးကြောင့်
နည်းနည်းတောင် ဆွံ့အသွားသည်...။
အိမ်ပြန်ရောက်တာနဲ့..ကိုယ်နည်းနည်းပူနေကြောင်းသတိထားမိတာမို့..ဆေးရုံမသွားခင်လေး ဝင်ကြည့်ပေးပါလားလို့ ဖုန်းဆက်လိုက်ရာ..ချက်ချင်းရောက်ချလာသည့် SeHunee...။
ဖြစ်ကြောင်းကူန်စင်ကို သိသွားတော့ တဗြစ်တောက်တောက်ပြောဆိုနေတာမပြီးတော့...။
မနေ့က ညဆယ်နာရီလောက်အထိဆေးရုံမှာ လူနာတွေမပြတ်တာမို့ဖုန်းမကိုင်လိုက်ရကြောင်း...
ဖုန်းပြန်ဆက်တော့လဲ မရတာမို့ အိမ်ကိုဝင်ကြည့်ပေမယ့်
မရှိတာကြောင့်..
သူ့အစ်ကိုနဲ့အတူတူရှိနေမှာပဲ ဆိုပြီးစိတ်ချလက်ချအိပ်ခဲ့ကြောင်း...
စသဖြင့် သူ့ဘက်က အကြောင်းတွေကိုပြောပြပြီး...
ကျွန်တော့်ဘက်ကအကြောင်းတွေကိုပါမေးမြန်းရာတွင်..
ကျောပြင်ကဒဏ်ရာတွေကိုပါတွေ့ရှိသွားခဲ့ပြီးနောက်..
နာကျင်မှူဒဏ် မပြယ်သေးသည့်အောက်ပိုင်းတစ်နေရာအကြောင်းကိုပါတစ်ဆက်တည်းသိသွားပြီးသည့်သကာလမှာ..
ကျွန်တော့်ကိုရော..သူ့အစ်ကိုကိုရော..မဆဲရုံတစ်မယ်...။
ကလေးရှိလို့ အနေအထိုင်ဆင်ခြင်ဖို့..
မဆင်ခြင်နိုင်ရင်လဲ..ကလေးကိုအန္တရာယ်ဖြစ်အောင်မပြူမူကြဖို့သူအတန်တန်ပြောထားရက်နဲ့..
အဖျားဝင်တဲ့အထိ ဖြစ်ရသလား...ဘာညာ စသဖြင့်...။
ကိုကိုက..လိုအပ်မှစကားပြောဆိုသလောက်..
ဒီအကောင်စုတ်လေးကတော့ဖြင့်...
ကြက်တူရွေးသေလိူ့ဝင်စားသလားမသိ..။
ညီအစ်ကိူတွေ တော်တော်တော့ကွာသည်..။
တစ်ယောက်က လိုတစ်မျိုးမလိုတစ်မျိုး..
ကွယ်ရာတစ်မျိုး လူရှေ့တစ်မျိုးဆက်ဆံတတ်ပေမယ့်..
တစ်ယောက်ကတော့နွေးနွေးထွေးထွေးဆက်ဆံပေးသည်...။
အလုပ်လေးအဆင်မပြေရုံနဲ့ လူကိုရိုက်ရသလားဆိုပြီး..
သူ့အစ်ကိုကိုဒေါသထွက်နေသည်မှာ..
ပါးစပ်ကအမျိုးစုံသောစကားတွေထွက်ကျလာသည်..။
ဒါပေမယ့်ကျွန်တော့်ကိုတော့ အသေအချာဆေးထည့်ပေးပြီး...
ပင်ပန်းနွမ်းနယ်နေတာတွေအတွက် ဆေးသွင်းပြီး..
ဆေးတွေသောက်ခိုင်းသည်...။
တော်သေးတယ်..SeHunee ရှိနေလို့..။
မဟုတ်ရင် ဖျားနေနာနေတာကို..ဆေးရုံလိုက်ပို့ပေးမယ့်လူမရှိဘာမရှိနဲ့ ကျောကအနာတွေနာကနာနဲ့...
တစ်နေ့လုံးအိမ်တွင်းအောင်းရမည့်ကိန်းပင်...။
"အဲ့တော့ကာ..မျက်စိနှစ်လုံးပွင့်ကတည်းက..
အပြင်ထွက်သွားတဲ့လူက..ညနေကျမှပြန်လာမယ်ပေါ့လေ.."
"အွန်း..အဲ့လိုစာရေးခဲ့တာပဲ.."
"ကောင်းတယ်..တော်တော်ကောင်းတယ်..
သူအနားကပ်ချင်မှ ကပ်ပြီး..ခွာချင်တဲ့အချိန်ကျတော့..
သူများဘာဖြစ်နေမှန်းမသိဘူး..ပစ်ထားရစ်ခဲ့တယ်.."
မနက်နိုးတော့..သူ့အခန်းထဲက noteတွေကပ်တဲ့whiteboard ဖြူလေးပေါ်မှာ...
ကိုကိုအပြင်သွားတယ်..ညနေ၆ နာရီလောက်မှ ပြန်ရောက်မယ် ဆိုတဲ့စာလေးနဲ့စာရွက်အဝါလေးကိုသာတွေ့ရပြီး..
လူကိုတော့မတွေ့ခဲ့ရ...။
နိုးနိုးချင်းမြင်ချင်တဲ့မျက်နှာချောချောကိုမတွေ့ရတော့...
ကျောကိုအရိုက်ခံထားရလို့ရော..
ဗိုက်ထဲမှာကလေးလေးရှိနေလို့..နည်းနည်းစိတ်ပျော့ချင်နေတာရော..
ပြီးတော့..မနေ့ညကသူ့ကြောင့်..တစ်ကိုယ်လူံးနာကျင်နေတာကြောင့်ရော...
အားလုံး..ရောပေါင်းပြီး..လူက လက်လေးနဲ့လာတို့ရင်တောင်..ငိူချင်နေတဲ့အချိန်မှာ..သူ့ကိုအလိုအပ်ဆုံးဖြစ်နေတာကို..သူကတော့..သိဖို့နည်းနည်းလေးတောင်မကြိုးစားပဲ..သူ့အလုပ်ကိုပဲ ဦးစားပေးတဲ့အကြောင်းတွေ..
ထားပါ..ကျွန်တော့်ခံစားချက်တွေဆိုတာ..ဘာအရေးလဲ..။
ညနေကျရင် ဘယ်အချိန်ရောက်မယ်လို့မှာသွားတဲ့အတိုင်း
စောင့်ရုံကလွဲရင်..တစ်ခြားတမ်းတလို့ရတဲ့ဘဝမှ မဟုတ်ခဲ့တာ...။
ရင်ခွင်ကျယ်ကြီးထဲ ပစ်ဝင်ပြီးနှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်ပြန်အိပ်လိုက်ချင်တဲ့စိတ်တွေကို အတင်းကာရော.လျစ်လျူရှုလိုက်တော့..
အဆင်မပြေပေမယ့်လဲ..နေပျော်ပါသည်..။
ဆေးသွင်းလိုက်လို့လားမသိ..ညောင်းချိနွမ်းနယ်နေတာတွေ..နည်းနည်းတော့ပျောက်သွားသလိုပင်..။
"အဲ့တော့..ဘယ်တော့လောက်ပြောပြမယ်လို့စိတ်ကူးထားလဲ..?
မပြောပြရင်တော့..သူကအခုလိုကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်းပဲလုပ်နေမှာနော်..ကလေးအတွက်..အန္တရာယ်ရှိတယ်.."
"အင်းပါ..hyung စဉ်းစားနေပါတယ်.."
"ဘာကို..စဉ်းစားနေတာလဲ..မွေးတော့မှ..
ရော့..အင့်..ဒါကိုကို့ကလေးဆိုပြီးပြောပြဖို့စဉ်းစားနေတာလား.."
"SeHun ကလဲကွာ..သိသားနဲ့..
ပြောပြဖို့ကအရမ်းခက်ခဲနေတယ်လေ.."
"ဘာလို့ခက်ခဲနေတာလဲ..ဒါသူ့ကြောင့်ဖြစ်လာတာလေ..
သူလက်ခံရမှာပေါ့.."
အကောင်အထည်ဖော်တုန်းကလဲ..ခက်ခက်ခဲခဲ ပြင်ဆင်ခဲ့ရပြီး..အခုအောင်မြင်သွားတော့လဲ...
သက်ဆိုင်သူလက်များလက်ခံပါ့မလားလို့တွေးပူကာ..
မပြောပြရသေးတဲ့အကြောင်းရင်းလေး..။
တစ်နေ့တစ်ခြားစူထွက်လာမည့်အမှန်တရားကို မေ့ထားလို့မရတော့..SeHunee ကလဲ..သူ့အစ်ကိုကို..
တတ်နိုင်သမျှမြန်မြန်ပြောပြရန်အမြဲတိုက်တွန်းသည်...။
ဒါပေမယ့် ပြောပြရမှာကျွန်တော်ကြောက်နေသည်..။
မတော်လို့များ..ငါ့ကိုမပြောပဲဘာတွေလျှောက်လုပ်ထားသလဲဆိုပြီး မျက်လုံးပြူးကြီးနဲ့ဒေါသထွက်ပြရင်...။
ဟင့်အင်း..အခုလိုစိတ်ပျော့နေတဲ့အချိန်နဲ့ဆိုရင်..
ကျွန်တော်ခံစားနိုင်မှာ မဟုတ်လောက်..။
ဒါပေမယ့်..ဘုရားသခင်က ကျွန်တော့်ကို သနားဖို့စိတ်ကူးမရှိဘူးထင်ပါရဲ့..။
အပြင်သွားတယ်ဆိုတဲ့ကိုကိုဟာ...
ညနေ၆နာရီလဲမထိုးသေးပါပဲနဲ့..
ကျွန်တော်နဲ့SeHunee စကားပြောဆိုနေတုန်းမှာပင်..
သူ့အိမ်နဲ့ခြံဝန်းတစ်ခုတည်းမှာ ရှိနေကြပေမယ့်..
တစ်ခါသာလာရောက်ခဲ့ဖူးသည့် ကျွန်တော့်အိမ်ထဲကို..
ဒီနေ့မှ..
ဒုတိယအကြိမ်မြောက်..ရောက်လာခဲ့တဲ့အခါ..။
အဲ့ဒါထက်..ကျွန်တော်တွေဝေနေတာကို ဘယ်လိုမှ ..
မကြည့်နိုင်တော့တဲ့ SeHunee တစ်ယောက်သူ့အစ်ကိုကို..ကျွန်တော့်ကိုယ်စား..ပြောပြလိုက်တဲ့အခါ...။
အဖျားကျစဖြစ်နေတာတွေတောင်ရုတ်တရက်ကြီးပြန်ဆောင့်တက်လာသလို...။
"ကလေး..နေမကောင်းဘူးလား..?"
"ကိုကို..!!"
ဘူးအကန့်လေးတွေထဲကို..ဆေးလုံးလေးတွေထည့်ပေးနေသည့် SeHuneeကိုကြည့်နေတုန်း
သူ့မျက်လုံးဝိုင်းဝိုင်းလေးတွေနဲ့ ကျွန်တော့်ကိုစိုးရိမ်တကြီး
ကြည့်ရင်းဝင်လာတဲ့ကိုကို့ကို..
ကျွန်တော်ကတော့...တစ်ခါမှ ကျွန်တော့်အိမ်ထဲမလာခဲ့ဖူးတဲ့ လူရောက်လာလို့အံ့သြတကြီးဖြစ်ပြီး..
လှဲနေရာကတောင် ထထိုင်မိလိုက်သည်..။
"ကိုကို..ညနေမှ ပြန်ရောက်မယ်ဆို..?"
"အင်း..ဒါပေမယ့်..ချိန်းထားတဲ့ဧည့်သည်ကကိစ္စလေးပေါ်လာလို့..မနက်ဖြန်မှတွေ့မယ်တဲ့..တစ်ခြားအလုပ်ကလဲ..
၁၂ကျော်မှဆိုတော့..
မနေ့က..ကလေးက အရိုက်ခံထားရတော့..
အနာရှိန်တော့တက်နေမှာပဲ ဆိုပြီး အိမ်ပဲပြန်လာလိုက်တာ.."
"အာ...."
ဒီလိုကျတော့လဲ..လောကကြီးကပျော်ဖို့ကောင်းသားပဲဆိုပြီး..
ကုတင်ပေါ်ကို..တက်ပြီး..ကျွန်တော့်ဘေးလာထိုင်တဲ့ကိုကို့ကို..
နေ့တိုင်းတွေ့နေရပေမယ့်လို့သိပ်ကိုလွမ်းမိတာကြောင့်..
သူ့လက်ချောင်းကြီးကြီးတွေထဲ ကျွန်တော့်လက်ချောင်းတွေတိုးဝင်လို့တွယ်ချိတ်ထားရင်း..
သူ့ပုခုံးပေါ်ခေါင်းတင်ပြီး..သူ့ကိုယ်နံ့ကို..
မြတ်မြတ်နိုးနိုးရှူရှိုက်နေလိုက်သည်...။
မနက်နိုးကတည်းက မြင်ချင်ခဲ့ရပေမယ့်အခွင့်မရခဲ့လို့..
အရမ်းလွမ်းနေခဲ့ရတာမလား..။
ကိုကိုကလဲ..ကျွန်တော့်ဆံပင်တွေကို..လက်နဲ့သပ်တင်ပေးလို့..။
တစ်ခါတစ်ခါကိုကိုပေးတဲ့အချစ်တွေက..
ကျွန်တော့်ကိုတစ်ကမ္ဘာလုံးမှာ အပျော်ဆုံးလူတစ်ယောက်ဘဝကို ရောက်စေပါသည်..။
"hyung..ကျွန်တော်ပြောစရာရှိတယ်.."
"အွန်း..ပြောလေ..ဘာလဲ..ဆေးရုံမှာ..
ဒေါက်တာမချောချောလေးတွေ့နေပြီလား..?"
SeHunee ဆီကနေ..စကားသံတစ်ချို့ထွက်ကျလာတဲ့အခါ..
ဒီနေ့ သဘောတော်တော်ကောင်းနေသည့် ကိုကိုက..
စတောင်စနေပေမယ့်..
ကျွန်တော်ကတော့..SeHunee အရိပ်အယောင်ကိုကြည့်ပြီး..သူဘာပြောတော့မယ်ဆိုတာ..ခန့်မှန်းမိလိုက်တာမို့...
ကိုကိုလက်ကိုဖြုတ်ချမိလိုက်ကာ..
ယောင်ယောင်ယမ်းယမ်းနဲ့ သွားကိုင်မိလိုက်တာက..
အခုချိန်ထိ သာမန်လိုပဲ..ပြားချပ်ချပ်ဖြစ်နေသေးသည့်ဗိုက်နေရာကို..။
ကိုကိုကတော့..သူ့ညီငယ်လေးဘာပြောမလဲလို့နားစွင့်နေတုန်း...။
အဲ့အချိန်မှာပဲ...ကျွန်တော်ထင်တဲ့အတိုင်း..SeHunee ပြောချလာတော့...
ဟင့်အင်း..မတားချင်တော့ဘူး..။
အခုမပြောလဲ..နောင်တစ်ချိန်ပြောကို ပြောရမှာမို့...
ဘာတွေပဲဖြစ်လာဖြစ်လာ...လက်ခံဖို့သာပြင်ထားလိုက်တော့တယ်..။
"BaekHyunee hyung ဆီမှာ..ကလေးလေးရှိနေပြီ.."
"ဟင်..?"
"Baek Hyunee hyung ဗိုက်ထဲမှာ..hyungနဲ့ရတဲ့ ကလေးရှိနေပြီလို့်..ဘယ်လိုရလဲတွေးမနေနဲ့..
အခုခေတ်ကဆေးပညာတွေ ..အရမ်းတိုးတက်နေပြီမလား..?"
"ဟူတ်လား..BaekHyun..!?"
ဒီလောက်လေးပါပဲ...။
SeHunee ရဲ့စကားအဆုံးသတ်မှာ...
လူရှေ့ရောက်ရင်..ခေါ်သလိုမျိုး..ကျွန်တော့်နာမည်ကို
တစ်လုံးချင်းပီပီသသခေါ်ချလာတဲ့လူကြောင့်..
ကျွန်တော်သိလိုက်တယ်လေ...။
ကျွန်တော့်ဗိုက်ထဲက..ကလေးငယ်လေးကို..သူ
ငြိုငြင်တော့မယ်ဆိုတာ..။
စောစောကသူနဲ့ကွဲပြားစွာ..မျက်မှောင်တွေကြုတ်ပြီး
စိတ်ရှုက်နေတဲ့သူ့ပုံစံကိုကြည့်ရတာ..
ဟင့်အင်း..ကျွန်တော်ဘယ်လိုမှ အဆင်မပြေဘူး...။
ကျွန်တော်ဖျားနေတယ်ဆိုတာကိုတောင်..သူဂရုမပြုတော့ဘူးထင်ပါရဲ့..။
:::::::::: Tyranny :::::::::::
ကျွန်တော်နဲ့သူ..အေးအေးဆေးဆေး ညှိနှိုင်းကြပါစေဆိုပြီး SeHunee ရှောင်ထွက်ပေးသွားတော့
အခန်းထဲကလေထုကလုံးဝအစိမ်းသက်သက်ကြီး..။
ဒေါသထွက်တာတော့မဟုတ်ပဲ..စိတ်ရှုပ်နေတဲ့သူ့ပုံစံက
ကျွန်တော့်ကိုတော်တော်လေး စိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်စေသည်...။
သူဘာလို့ ကျွန်တော့်လိုမခံစားရတာလဲ..။
ကျွန်တော်ဆိုရင် ဗိုက်ထဲမှာ ကလေးလေးရှိတယ်လို့သိရတုန်ူးက ပြောမပြတတ်အောင်ပျော်ခဲ့ရတာ..။
ကိုယ်သေမလိုချစ်ရတဲ့လူရဲ့ သွေးသားကို ရထားတယ်
ဆိုတဲ့အတွေးက..
အဟား..ဘယ်နှစ်ခါပဲဖြစ်နေပါစေ..
ကျွန်တော်ပျော်မိမှာအမှန်ပဲ..။
အဲ့တာကို..သူက...။
မှုန်ကုပ်နေအောင်ကျုံ့ထားတဲ့မျက်မှောင်တန်းတွေက ဘာသဘောလဲ..။
ကျွန်တော့်ကိုငုံထားမတတ်ချစ်ပါတယ်ဆိုတဲ့လူက..
အဲ့လိုလုပ်နေတာတော့မဟုတ်သေးဘူးထင်ပါတယ်..။
"ပြောပါဦး..ငါ့ကိုဘာမှ မပြောမဆိုပဲ...ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ.."
"ဘာလဲ..အဲ့တော့မကျေနပ်ဘူးလား..!?"
"Byun Baek Hyun..အမှားလုပ်ထားတာမင်းနော်..
ဘာကိစ္စနဲ့ အသံကောင်းဟစ်နေတာလဲ..!!"
"Byun Baek Hyun မဟူတ်ဘူး..
Park Baek Hyun လို့ခေါ်..!!"
အမှားလုပ်ထားတယ် ဆိုတဲ့စကားကနားထဲကို
သံရည်ပူလိုဝင်လာတာကြောင့်....
ဘာမဟုတ်တဲ့မျိုးရိုးနာမည်အခေါ်အဝေါ်ကို ရန်ထောင်ပြီး
ရင်ထဲကနာကျင်မှုကိုဖြေဖျောက်လိုက်ရတာ..သူသိပါရဲ့လား...။
အစက...သူလက်ခံလာအောင်လေချိုအေးနဲ့သိမ်းသွင်း
ပြောပြမယ်စိတ်ကူးထားပေမယ့်..
မှုန်ကုတ်ပြီးအရမ်းစိတ်ရှုပ်နေတဲ့ပုံစံကိုကြည့်ပြီး
ဒေါသတွေတလိပ်လိပ်ထွက်လာသည်..။
ကျွန်တော်ပဲ အမြဲတမ်းအလျှော့ပေးနေရမှာလား..?
ကျွန်တော်လဲ စိတ်ရှိတယ်..
ဒေါသထွက်တတ်တယ်...။
အခုက ကိုယ့်ကလေးရထားတာကို..အမှားလုပ်ထားတယ် ပြောတာကြီးက ဟုတ်မှမဟုတ်တာ..။
ကျွန်တော်လွန်လား..။
"မင်းနဲ့ငါနဲ့တွေပြောရလောက်အောင်..ဒီကိစ္စက အဲ့လောက်ဒေါသထွက်စရာမလိုလောက်ဘူးထင်တယ်..
Park Chan Yeol ရဲ့.."
တစ်ကြိမ်တစ်ခါမှ မခေါ်ဆိုခဲ့ဖူးသည့် သူ့နာမည်အပြည့်အစုံကို..တစ်လုံးချင်း လေသံအေးအေးနဲ့ဆိုလိုက်ရာတွင်..
သူ့မျက်လုံးဝိုင်းဝိုူ်င်းတွေထဲ အံ့သြ သည့်အရိပ်အယောင်များ
တမုဟုတ်ချင်းဖြတ်ပြေးသွားသည်..။
ကျွန်တော်တစ်ခြားနေရာမှာ ခေါင်းငုံ့ခံရင်ခံမယ်..။
ကျွန်တော့်ကို အိပ်ရာပေါ်မှာ သူဘယ်လောက်နှိပ်စက်နှိပ်စက်...
သူများတွေရှေ့မှာ ဘယ်လောက်ပဲသူစိမ်းတစ်ယောက်လို ဆက်ဆံဆက်ဆံ...
ကျွန်တော့်ကို သူဘယ်လိုပဲ အနိုင်ကျင့်ပြီးယူခဲ့ပါစေ...
ဒါက ကျွန်တော့်တစ်ယောက်တည်းအပေါ်ပဲ သက်ဆိုင်တာမို့ သည်းခံနိုင်ပေမယ့်..တစ်ခြားလူနဲ့လဲမဟူတ်..
သူ့ကြောင့်ရလာတဲ့ ကလေးလေးကို ငြိုငြင်နေတာတော့..
ဘာအကြောင်းကြောင့်နဲ့မှသည်းမခံနိုင်..။
"ခင်ဗျားက ပြောတော့ ကျွန်တော့်ကိုအရမ်းချစ်တာပါဆို..
ကျွန်တော့်ကိုမရရင်..ရူးတော့မှာပါဆို..
အဲ့တာဆို..ဘာလို့ဒီဗိုက်ထဲက ကလေးကိုတော့
ဟိုပြောဒီပြောလုပ်နေတာလဲ..ဟမ်..!?"
"ကျွန်တော့်မှာတော့..ကလေးလေးရှိနေပြီလို့သိရတုန့်းကဘယ်လောက်တောင်မှ ပျော်လိုက်ရလဲသိလား..?
ကျွန်တော်စောက်ရမ်းချစ်တဲ့ခင်ဗျားရဲ့ကိုယ်ပွားလေး
ဗိုက်ထဲရောက်နေပြီဆိုတဲ့အသိက
ဘယ်လောက်တောင်မှ ဝမ်းသာဖို့ကောင်းလိုက်လဲ..
ခင်ဗျားရော မစဉ်းစားကြည့်ဖူးလား..?
ဟမ်..! ခင်ဗျားချစ်ပါတယ်လို့ အကြိမ်ကြိမ်ပြောခဲ့တဲ့ဒီလူရဲ့ ဗိုက်ထဲမှာ..ခင်ဗျားနဲ့တူလောက်မယ့်ကလေးလေးရှိနေပြီဆိုတဲ့အတွေး..
တွေးကြည့်စမ်းပါဗျာ..
ခင်ဗျားမှာလူစိတ်ရှိရင်..ပျော်လောက်ပါတယ်..!!!"
ဖျားနေတာတွေ ဘာတွေမသိတော့..။
ကော်လံစဖြူဖြူကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ခပ်တင်းတင်းဆွဲဆုတ်ပြီး
မျက်လုံးဝိုင်းဝိုင်းတွေကို..စေ့စေ့ကြည့်ကာ..
ရင်ထဲကခံစားချက်တွေကိုပေါက်ကွဲချလိုက်သည်...။
ဘယ်တူန်းကမှ ဒီလိုမျိုးဒေါသမထွက်ဖူးတော့...
သူက ဘာမှ မပြောနိုင်တော့လောက်အောင်ဆွံအနေသလို...။
နှုတ်ခမ်းပါးတွေတဆတ်ဆတ်တုန်ယင်ပြီး..
မီးထွက်မတတ်အကြည့်စူးစူးတွေနဲ့...
ရန်ရှာနေတဲ့ကျွန်တော်က သူမြင်နေကျ Baek Hyun မဟူတ်သလို...။
"ကိုကိုတောင်းပန်ပါတယ်..
ကိုကိုက..မင်းနဲ့ကိုယ်နဲ့နှစ်ယောက်တည်းအကြောင်းကိုပဲ
တွေးထားတာ..
ကလေးရှိလာမယ်လို့တစ်ခါမှ မတွေးဖူးတော့...
ရုတ်တရက် လန့်သွားတာ.."
"ပြီးတော့..ကလေးက ကိုကို့ကို မပြောပဲ ဘာမှမလုပ်ဖူး
တော့လေ..အဲ့တာကြောင့်.."
လိုတစ်မျိူး မလိုတစ်မျိုးလုပ်တတ်တဲ့လူကြီးသည်...
ကိုယ့်ဘက်က တန်ပြန်ကြမ်းပြလိုက်မှ..
အလံဖြူ ပြလာသည်..။
ဒါတောင်မှ..အမောက်ထောင်ချိန်မကုန်ဆုံးသေး..။
ကျွန်တော်က သူ့အုပ်ချုပ်မှုအောက်မှာ..သူမသိပဲ
ဘာမှလုပ်ခွင့်မရှိသည့် လူတစ်ယောက်ဆိုတဲ့အဖြစ်ကို
သတိရသွားအောင်ပြောနေသေးသည်...။
ပုံမှန်ဆိုဒီတိုင်းရှိပါစေတော့ဆိုပြီး ဘာမှ မပြောပဲနေလိုက်မှာပေမယ့် အခုချိန်ကစိတ်တော်တော်ဆတ်နေတာကြောင့်
တစ်ခွန်းဆိုတစ်ခွန်းအထအနကောက်နေမိတာမို့..
ပြန်ရန်စွာဖို့ပါးစပ်ပြင်လိုက်သည်..။
ဒါပေမယ့်ကျွန်တော့်အထာကို နပ်လွန်းသည့်လူက..
ကျွန်တော်ကြိုက်မယ့်စကားလုံးတွေနဲ့ပြာပြာသလဲတောင်းပန်လာတဲ့အခါ..
ရန်ထောင်ဖို့ပြင်နေတာတွေက ကြက်ပျောက်ငှက်ပျောက်
ပျောက်သွားသလို..။
ကျွန်တော့်လက်ကလေးတွေကို..နူးနူးညံ့ညံ့လေးဆုပ်ကိူင်လာပြီး..သူမှားကြောင့်တောင်းပန်လွှာတင်သွင်းလာသည်..။
"ကိုကိုတောင်းပန်တယ်နော်..ကလေးက ဖျားနေတာကိုကွာ..အထဲက ကလေးလေးပါစိတ်မကောင်းဖြစ်အောင်
လုပ်မိပြီ.."
"သိရင်..ပြီးရော.."
"အင်းပါ...အရှူံးပေးပါတယ်ဆိုမှ အနိုင်ယူနေတာလားပြော.."
ဖြစ်နိုင်ရင် ဘုရားသခင်ရဲ့ဝတ်ရုံစကိုခပ်တင်းတင်းဆွဲပြီးသာ
မေးလိုက်ချင်သည်..။
ဒီလူက ဗလောင်းဗလဲလုပ်တဲ့နေရာမှာ ဘာလို့အဲ့သလောက်တော်ရသလဲလို့..။
နူးနူးညံ့ညံ့လေးပြုံးပြီးကြည့်နေတာများ..စောစောကသူမဟူတ်သလို...။
ကြင်ကြင်နာနာစကားတွေပြောနေတော့ နေတောင်မနေ
တတ်..။
အေးလေ..ဒီလူကစိတ်မမှန်တာသိသိရက်နဲ့..
သူလုပ်သမျှငြိမ်ခံပြီးယူခဲ့တော့လဲ..ဒီလောက်တော့
အမြင်ကျယ်ရမှာပေါ့...။
"ကိုယ်နဲ့တူတူလာနေနော်..ဒီအိမ်မှာမနေနဲ့တော့.."
"အဟား..!
ကလေးရှိတယ်ဆိုမှ အရမ်းတွေဂရုစိုက်သွားချင်တာလား.."
"မဟုတ်ပါဘူးနော်..အစထဲက ကိုကိုနဲ့တူတူလာနေဖို့
ခေါ်သားပဲကို..သူ့ဘာသူ မလာပဲများ.."
"အဲ့တာက ကျွန်တော့်ဘက်က စကားလမ်းကြောင်းလို့ခင်ဗျားဘက်ကအားနာပါးနာနဲ့ခေါ်တာလေ.."
"တော်ပြီ..ကလေး...ဘာမှပြောမနေနဲ့တော့..
ကိုကိုနဲ့တစ်သက်လုံးလာနေတော့..
ပြီးတော့ခင်ဗျားလို့လဲမခေါ်နဲ့..နားခါးတယ်.."
သိပ်တတ်လွန်းတဲ့လူကြီးသည်..
ကျွန်တော့်ပါးစပ်ကရင့်သီးတဲ့စကားထွက်တော့မကြိုက်ဘူးတဲ့...။
Byun Baek Hyun လို့အားမနာတမ်းခေါ်ချလိုက်တာကျတော့ ကျွန်တော်ကစိတ်မနာတတ်ဘူးလေ..။
အေးပေါ့..လက်ထပ်လက်စွပ်တွေဝတ်ထားရအောင်
ပြောတာတောင်..လူတွေသတိထားမိသွားမှာစိုးလို့..
မဝတ်ရဘူးလို့..တစ်ချက်လွှတ်အမိန့်ထုတ်ထားတဲ့လူပဲ..။
Park အိမ်တော်သခင်ရဲ့အားနည်းချက်က မင်းဆိုတာသိသွားရင် လူတွေကမင်းကိုအန္တရာယ်ပြုလိမ့်မယ် ဘာရယ်ညာရယ်နဲ့အမျိုးမျိူးဆင်ခြေပေးပြီး...
ကျွန်တော့်မှာ ကိူယ်ချစ်ရတဲ့လူဆီကနေ လက်ထပ်လက်စွပ်တောင်မရခဲ့...။
အဲ့တာထက်..အရင်ကဆို..ကျွန်တော်ကဒီအိမ်မှာ
အများသူငါလိုပဲ အလုပ်သမားတစ်ယောက်အဖြစ်
မထင်မရှားနေခဲ့ရပြီး..
သူနဲ့လက်ထပ်ပြီးနှစ်တော်တော်လေးကြာမှသာ..
ဘယ်လိုမှဖုံးမရဖိမရတဲ့အဆုံး..
သူနဲ့ကျွန်တော်နဲ့ယူထားကြတာကို အိမ်တော်ကလူတွေသိသွားမှသာ..
ကျွန်တော်နဲ့သူပတ်သက်မှုကို ချပြခဲ့တဲ့အကြောင်းကိုပါ
ထပ်လောင်းပြီးသတိရသွားတော့..
လက်သီးတင်းခနဲဆုပ်လိုက်မိသည်..။
ပြောရမယ်ဆိုရင်..ကျွန်တော့်ဘက်က စိတ်နာစရာတွေချည်းပင်..။
ချစ်လွန်းလို့သာ..သူဘာလုပ်လုပ်..ဘာပြောပြော..
မျက်စိစုံမှိတ်ပြီး..ဘေးနားမှာ.ကပ်တွယ်နေခဲ့တာ...။
မျိုသိပ်ထားခဲ့ရတာတွေ ပေါက်ကွဲတဲ့တစ်နေ့..
ဒင်းမလွယ်ဘူးမှတ်...။
"ကိုကို့လက်ကိုတွဲပြီး ဖြည်းဖြည်းတက်.."
"ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ..ရုတ်တရက်ကြီး ကောင်းပြနေတော့
နေတောင်မနေတတ်တော့ဘူး..ပုံမှန်ပဲဆက်ဆံစမ်းပါ..
ဗိုက်လဲ အဲ့လောက်မပူသေးပါဘူး.."
"မင်းကွာ..ဆိုးလိုက်တာ.."
လှေကားတက်တာကိုပင်..ပြာပြာသလဲဂရုစိုက်ပေးနေတာက
စောစောတုန်းကသူမဟုတ်တဲ့အတိုင်း..။
ကိုယ်လဲသူ့လို လူဆိုးတစ်ယောက်
သန်သန်မာမာ ယောကျ်ားတစ်ယောက်ဆိုတာ
မေ့ထားပြီး..
အရမ်းကိုနူးညံ့တဲ့လူတစ်ယောက်ကို ပြုစုစောင့်ရှောက်တော့မယ့်ပုံစံမျိူးတွေအပြည့်...။
အမြင်ကပ်လွန်းလို့ မျက်စောင်းပိတ်ထိုးပေးလိုက်သည်...။
အဲ့ကျတော့လဲ..ကျွန်တော်သဘောကျသည့် အပြုအမူလေးတစ်ခုထွက်ကျလာပြန်တော့..
ကျွန်တော်ပဲ ရင်ခုန်ပျော်ရွှင်ရပြန်သည်...။
ကျွန်တော်ဒေါသထွက်နေတာကို..ကလေးတစ်ယောင်မုန့်မရလို့ဆောင့်အောင့်နေတယ်လို့များမြင်သလားမသိ..။
စိတ်ရှုပ်တဲ့မျက်နှာကြီးနဲ့ကို..လှလှလေးရယ်ပြီး..
ကျွန်တော့်လက်ကိုဆွဲကာဖြင့် အခန်းထဲကို..
ဂရုတစိုက်ခေါ်သွားပေးတဲ့ ပုံက..
တစ်ကယ်..ဒီလူတတ်လဲတတ်နိူင်လွန်းတယ်..။
ကလေးရေ..မင်းဖေဖေနဲ့တော့မတူရဘူးနော်...။
မင်းဖေဖေက အခုတစ်မျိူးတော်ကြာတစ်မျိုး လူဆိုးကြီး..
သူ့လိုစိတ်မပုတ်ရဘူး..appa ကြိုပြောထားတယ်..။
::::::::::: Tyranny :::::::::::::::::
"ကလေးလေး..အိပ်ပြီလား..?.ထပါဦး..
ကိုကိုဘာဝယ်လာလဲ ကြည့်..."
"အင်..?"
မှေးကနဲအိပ်ပျော်သွားခါမှ နားထဲတစ်ရှိန်ထိုးဝင်လာခဲ့သည့်အသံသြသြကြီးကြောင့်မထချင်လဲထရပြန်သည်...။
အဲ့တာထက်..ကုတင်ပေါ်ဝုန်းကနဲတက်ထိုင်လာပြီး..
မျက်လုံးပြူးပြူးဝိုင်းဝိုင်းကြီးတွေ ပိုပြူးနေပြီး..
ပါးစပ်ကြီးပါနားရွက်တက်မချိတ်ပြုံးပြနေတာကြောင့်
အလန့်လန့်အဖြတ်ဖြတ်နဲ့ထထိုင်မိလိုက်သည်..။
ဘာဖြစ်လာတာလဲမသိပေမယ့်..ဒါပုံမှန်မဟုတ်ဘူး..။
"dr tr..~
ဒီမှာဘာလေးတွေလဲ..?"
ညကိုးနာရီကျော်ပဲရှိသေးပေမယ့်...
ဗိုက်ထဲ ကလေးငယ်လေးရှိလာကတည်းက စားချိန်အိပ်ချိန်လို့သတ်သတ်မှတ်မှတ်မရှိတော့ပဲ..
ဒီတိုင်းအိပ်ချင်တဲ့အချိန် စားချင်တဲ့အချိန်
စိတ်ထဲရှိသလိုလုပ်ပစ်လိုက်တာကြောင့်...
အခုလဲ အိပ်ချင်လို့ခဏလေးမှေးရင်းအိပ်ပျော်ခါစရှိသေး..။
ဝူန်းဒိုင်းကြဲဝင်ချလာသည့်လူဆိူးကောာင်ကြီးကြောင့်
စိတ်ကကြည်မနေ..။
ကြည်မနေပါဘူးဆိူမှ မျက်လုံးရှေ့အတင်းထိုးပြလာတာတွေကြောင့် ကြည့်ရသေးသည်...။
အဲ့ကျမှ မကြည်တဲ့စိတ်တွေက..လုံးဝအရှင်းကြီးပျောက်သွားကာ..သူ့လိုလိုက်ရယ်မိလိုက်သည်...။
ပန်းရောင်ဖိနပ်သေးသေးလေးတစ်ရံနဲ့..
ပန်းရောင်ကလေးအကျီၤလေး...။
"ကိုကို ဒီနေ့ shopping mall သွားရင်တွေ့တာနဲ့..
အရမ်းဝယ်ချင်လာလို့ဝယ်လာလိုက်တာ.."
"ကလေးကနှစ်လပဲရှိသေးတာသိရဲ့လားကိုကို..
ဒါတွေဝယ်ဖို့တအားစောလွန်းသေးတယ်လေ.."
"သိမ်းထားလို့ရတာပဲကို.."
"ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်...နောက်မှဝယ်လဲရတာပဲကို.."
"ဘာဖြစ်လဲ..အရမ်းသဘောကျလို့ဝယ်လာတာပဲကို..
ဘာလဲ..ကလေးကကိုကို့ကိုဆူတာလား..?"
ဘုရားစူး...။
ဒီလူနဲ့သေတာသေ သွားမယ်..
အတူတူအိပ်တဲ့အချိန်ရယ်..သူစိတ်ကြည်နေတဲ့အချိန်ရယ်ကလွဲရင်..တစ်ခြားအချိန်တွေ ဘယ်လိုမှ ကြင်ကြင်နာနာနေလို့ရမှာမဟူတ်ဘူးလို့ထင်ထားသမျှ..
လွဲပြီလားမသိ...။
ကလေးရှိနေပါတယ်လို့ပြောလိုက်တဲ့အချိန်ကတည်းကစပြီး
နည်းနည်းငြိုငြင်ပြပြီးနောက်ပိုင်း..သူမဟုတ်တော့သလို..။
အခုလဲ..ဖိနပ်လေးတွေကိုကိုင်ထားပြီး...ကျွန်တော့်ကို
ဂျိုကစ်ကစ်ပြနေသည်...။
နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးတွေက မသိမသာအရှေ့ထွက်လာသလိုလို..။
မဖြစ်ချေတော့ပါဘူး..။
SeHunee ကိုပြောပြီး..စိတ်ကျန်းမာရေးဆရာဝန်ဆီပြသင့်ပြရမယ်...။
"ကြိုက်လားလို့.."
"အင်းအင်း..ကြိုက်တယ်.."
"အွန်း..သားသားလေးဆိုရင်..အကျီၤလေးပါဝတ်ပေးလို့ရမယ်..
မီးမီးလေးဆိုရင်တော့ ဖိနပ်လေးပဲဝတ်ပေးရတော့မယ်..
ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်..နှစ်ခုလုံးသိမ်းထားရမယ်.."
သူ့ဟာနဲ့သူ အစီအစဉ်ချပြီးပျော်နေသည့်လူဆိုးဂိုဏ်းချုပ်ကြီးကို ကြည့်ပြီး..
ကျွန်တော့်မျက်နှာမှာ အပြုံးပန်းတွေဝေလို့..။
မဆိုးပါဘူး..။.
Baek Hyun ကို ကိုယ်အရမ်းချစ်တာ ဆိုတဲ့စကားက
လိမ်တာမဟုတ်ဘူးပဲ...။
:::::::::: Tyranny :::::::::::::::::
"ကလေးလေးရှိနေတာမို့ ..ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်းမလုပ်ရဘူးလို့..SeHunee ကမှာထားတယ်မလား..
အဲ့တာကြောင့်စိတ်ချ..အနူးညံ့ဆုံးကိုကို လုပ်ပေးမယ်..
ကိုကို့ကိုယုံတယ်မလား..?"
ဤသိူ့ဤပုံစကားတွေပြောပြီး..ကိုယ်ဝန်သည်ကိုပင်..
အလွတ်မပေးသည့် ခင်ပွန်းအကောင်းစားကြီးသည်
ထုံးစံအတိုင်းသူစိတ်ထဲရှိသလို နှိပ်စက်နေပြန်သည်..။
နှိပ်စက်တယ်ဆိုတာ..ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်းတွေပြူမူ
ဆက်ဆံနေတာမျိုးမဟုတ်ပဲ...
ဆယ်ကျော်သက်အရွယ်မဟုတ်တော့တာတောင်..
ပြီးတော့အခုမှ ပထမဆုံးအကြိမ်မဟုတ်တော့တာတောင်မှ..
ကျွန်တော့်ကို ရင်ခုန်ခြင်းတွေဖြစ်ပေါ်အောင်..
လှိုက်မော ရင်ဖိုမှုတွေဖြစ်ပေါ်အောင်
လုပ်နိုင်စွမ်းရှိတာကြောင့် ဖွဲ့နွဲ့လိုက်ခြင်းသာ..။
အခုနဲ့ပါဆိုရင်..သေချာပေါက်သုံးကြိမ်မြောက်သာရှိသေးသည့်ပြုစုယုယခြင်းမျိုးဖြင့်
ကျွန်တော့်အသိစိတ်တွေကို အဆုံးစွန်အထိလွတ်ထွက်သွားအောင်သူကြံဆောင်နေလေတဲ့အခါ...။
ပြောတာတော့..ကလေးလေးဗိုက်ထဲကထွက်လာရင်..
သုံးဖို့ အကျီၤလေးနဲ့ဖိနပ်လေးဝယ်လာပေးတာ
တော်လွန်းလို့ သူ့ကိုယ်သူဆုချတာဆိုပဲ..။
ဘာမှမဆိုင်ပေမယ့်..စကားတတ်လွန်းသလို..
သူလိုချင်တာ ရအောင်ယူတတ်သည့်လူကြောင့်..
ဗိုက်လေးမစို့မပို့အနေအထားနဲ့ပင်..
သူဖန်တီးနေသည့် လောကနိဗ္ဗာန်ဘုံထဲပျော်စံရသေးသည်..။
သူ့ခေါင်းအုံးကျွန်တော့်ခေါင်းအုံး ဆင့်စီပြီး..
ကျောမှီထိုင်စေကာ..သူကတော့ဖြင့်..
ကျွန်တော့်ပေါင်တံနှစ်ချောင်းကြားထဲမှာ..အလိုက်သင့်နေရာယူလို့..။
ထောင်ထားရသည့် ကျွန်တော့်ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကြားထဲကနေ..သူ့ဆံပင်တွေကိုသာဝိုးတိုးဝါးတားမြင်ရတဲ့အချိန်..
ကျွန်တော့်အသိစိတ်တွေလဲ ဝါးတိုးဝါးတားဖြစ်နေခဲ့လေပြီ..။
မေးချင်မိသည်..။
ခဏခဏ ထိတွေ့နေတာကို ဘာကြောင့်များ.
ခဏခဏလိုချင်နေရသလဲလို့...။
ကျွန်တော့်ကိုကျွန်တော်လဲမေးခွန်းထုတ်ချင်ပါသည်..။
ခဏခဏ ရနေပြီးဖြစ်ရက်သားနဲ့..
ဘာလို့သူ့အထိအတွေ့တွေကို..အမြဲတမ်းသဘောကျနှစ်ခြိုက်နေရသလဲလို့..။
သူ့လည်ပင်းအဝနားအထိတိုးဝင်သွားရတဲ့အခါတိုင်း..
ဒါမှမဟုတ်...
အအေးပိုက်တစ်ချောင်းလို သူ့အာခံတွင်းနွေးနွေးထဲမှာ
စုပ်ယူခံလိုက်ရတဲ့အခါတိုင်း...
ကျောကော့တက်တဲ့အထိကျွန်တော့်မှာ အော်ဟစ်ညည်းညူမိသည်..။
နှစ်ယောက်အတူတူ အချစ်တွေဖလှယ်သည့်အနေအထကို ကောင်းကောင်းကြီးတတ်ကျွမ်းသလို..
ဒါမျိုးကိုလဲ..တစ်ဖက်ကမ်းခပ် အောင်တတ်ကျွမ်းသည့်လူ...။
သူ့ဆံပင်တွေကြားထဲ လက်ထိုးထည့်ဖွာနေရတာတောင်
မရောင့်ရဲသလို..။
ပုံမှန်လို..ပုခုံးသားဖွေးဖွေးကြီးထဲ သွားနစ်အောင်
ကိုက်ချလိုက်ချင်ပေမယ့် အနေအထားအရ
ဘယ်လိုမှမဖြစ်နိုင်တာမို့..
အသံကျယ်ကျယ်ထွက်၍သာ ခံစားရသမျှကို ဖွင့်ထုတ်ချမိသည်..။
ဒီလောက်လူက ကယောက်ကယက်ဖြစ်နေတာကိုတောင်
မသနားပဲ...
လက်ချောင်းတုတ်တုတ်ကြီးကြီးတွေက အနောက်ဘက်ကတွင်းပေါက်ဝထဲ...
အတင်းနယ်ချဲ့လာတော့..
ကိုယ်ကိုအနည်းငယ်မြှောက်ပေးရသေးသည်..။
အရှေ့က အာခံတွင်းနွေးနွေးရဲ့အထိအတွေ့..။
အနောက်က သူ့လက်ချောင်းတွေရဲ့တင်းပြည့်ကျပ်ကြည့်အထိအတွေ့...။
တစ်ကယ်..ကိုယ်ဝန်သည်ကို..ညှင်းပန်းနှိပ်စက်နေတယ်ဆိုပြီးတိုင်လိုက်ရရင်တော့ဖြင့်
တစ်သက်တစ်ကျွန်း ကျမယ့်ရုပ်ကြီး...။
"အာ့..အာ့..တော်ပြီကိုကိုရယ်..
ထပ်မထည့်နဲ့တော့..အာ့..!
မထည့်ပါနဲ့ဆို..ကိုယ်ချင်းစာပါဦးလား..
Park Chan..အာ့...Yeol ရယ်..
ခင်ဗျားကြီး..အရမ်း..အာ့...အာ့..ယုတ်မာလွန်းတယ်..
ဟာ့..အရမ်းပဲ..!~"
လက်နှစ်ချောင်းအတင်းတိုးဝင်နေသည့် အပေါက်ဝငယ်က
ကိုယ်ကိုနည်းနည်းကြွပေးထားရတဲ့အထဲ..
ဘယ်လိုမှ အဆင်မပြေ..။
အဲ့တာကိုပင်..တောင်းပန်နေသည့်ကြားထဲကနေ..
နောက်ထပ် တစ်ချောင်းထပ်ထည့်လာတော့..
မျက်လုံးတွေပါ ပြာဝေသွားသည်...။
စကားတွေတောင်အထစ်ထစ်အငေါ့ငေါ့ဖြစ်လို့..။
သုံးချောင်းစလုံး ဝင်လာလိုက်..ပြန်ထွက်သွားလိုက်..
ခံစားချက်တွေ...။
သူ့ညီငယ်ထက်ဘယ်လိုမှ မလျော့တဲ့နာကျင်မှုတွေ..။
အရှေ့ဘက်ကလဲ..ဆရာကျတဲ့ပြုစုမှုတွေနဲ့..
ညသန်းခေါင်ကျော်လာတဲ့အထိ ကျွန်တော့်မှာ အိပ်ခွင့်မရသေး...။
ရင်ခုန်လှိုက်မောခြင်းတွေနဲ့အတူ..
ချွေးစေးချွေးပေါက်များပါ..တစ်တောက်တောက်ကျလာတဲ့အထိ..
ကောင်းမွန်လွန်းတဲ့ခံစားချက်...။
အချိန်တွေကြာလာလေလေ..
ကျွန်တော့်ဘက်မှာရော..သူ့ဘက်မှာရော..
လိုချင်တပ်မက်မှုတွေများလာလေလေ..။
မှီရာလှမ်းရာ သူ့လက်မောင်းအိုးတွေကို လက်နဲ့ဆွဲကုတ်ထားရသလို..
ခေါင်းမော့ပြီးအော်ဟစ်နေရတာ..အသံတွေပါဝင်ချင်လာသည်..။
/ ကလေးလေးရေ..နားကို လက်ကလေးတွေနဲ့သာ
ပိတ်ထားချေတော့..
မင်းဖေဖေက သိပ်ဆိုးတယ်.. /
အငမ်းမရရှူရှိုက်နေရတဲ့အသက်ရှုသံတွေကြားထဲ..
ချစ်ရတဲ့ခင်ပွန်းရဲ့ ဆံနွယ်တွေကြားလက်ထိုးထည့်ဖွာတဲ့အခါဖွာပြီး...
သူ့နာမည်ကို ဆွဲဆွဲငင်ငင်နဲ့အော်ခေါ်မိတဲ့အခါလဲရှိသလို...
တစ်ခါတစ်ခါ..ဗိုက်အောင့်တက်လာတဲ့အခါမျိူးမှာတော့
နှုတ်ခမ်းတွေကိုခပ်တင်းတင်းကိုက်ပြီး...
ဆိုးလွန်းတဲ့သူ့လက်ချောင်းတွေရဲ့ဒဏ်ကိုအံတုရင်း..
ဗိုက်ထဲက ကလေးငယ်ငယ်လေးကိုတော့..
ခေါင်းမဖော်ပြနိုင်လောက်တဲ့ရွက်ရွံ့ခြင်းတွေနဲ့..။
ဒါပေမယ့်ကျွန်တော့်ကမ္ဘာလေး..ဒီည လသာနေခဲ့ပါသည်..။
ကျွန်တော့်ကောင်းကင်မှာ ကျွန်တော့်လူဆိုးကြီး
တော်တော်လေးသဘောကောင်းနေတယ်...။
TBC ##
ရှည်ရှည်လေး ရေးပေးလိုက်တယ် နော် အသည်းတို့..
ဗိုက်လေးနဲ့ကို သူ့သဘောကျလုပ်နေတဲ့ CYကြီးက
ညှင်းပန်းနေတာ ဟုတ်တယ်ဟုတ်..?