CHAPTER 34
[SOMEONE's P.O.V.]
"Miss. Dumating na po ang pinahahanap niyo." She told me when I entered my fine dining restaurant.
I didn't utter any words but still listening to her habang nagtuloy-tuloy lang sa paglalakad papunta sa Private Office ko.
"Nasa HQ na po siya." Hindi ko siya nilingon at tumango lang ako and after that, sinara ko na ang pinto ng Office ko at saka hinubad ang suot-suot kong long thick coat at saka ito pinatong sa backrest ng swivel chair ko. I'm just now wearing my black silky sleeveless dress na above the knee, at tinernuhan ng silver stiletto killer heels.
It's been one month since bumalik ulit ako dito sa Philippines. I finished my high school here. And I was in New York back then. Doon na ako nagtapos ng college. At doon ko rin siya nakilala. Una ko siyang nakita when my grandpa went to his restaurant with me. And there, I saw him, eating alone while talking to someone over the phone.
He has this mysterious aura. But I don't know what's in him.
Because he's the only guy who got my attention. Siya 'yung tipo ng lalaking hindi namamansin ng mga tao. Kumbaga, snob. Yeah. He's a snobbish. He doesn't even know me.
I got interested in him. And I found out that he has a sister, how protective he is to his younger sister. How sweet of him.
I want to know him very well. Until I realized that my attraction for him grew bigger and bigger. I like him. I like him a lot. And I want him to be mine.
That's why when I found out that he went back to Philippines where he lives, I fixed everything in New York. My business, my clients, and I even resigned in my modelling career. After fixing everything there, I went here and now, I'm still looking for him.
I don't know where to find him. Dahil kahit pangalan niya, hindi ko nagawang malaman. Yes. I was always following him. But I never had the chance to know what's his name. Ang tanging nalaman ko lang ay isa siyang Engineer. When I asked his name to his employees, ang pakilala lang daw niya ay Engineer N. 'Yun lang ang nalaman ko sa pangalan niya.
Hay. Saan ko naman kaya siya makikita dito sa Pinas?
I decided to go to my HQ. Ang fine dining restaurant na ito ay ipinamana sa akin ng parents ko. Pagpasok ko sa HQ ay sumalubong sa akin ang lalaking kailangan ko sa paghahanap ko kay Engineer N.
I gave him the details. The details that I only knew about my Engineer N. His unit where he lived when he was still in New York, the company in NY that was built by him, and his codename: Engineer N.
Too bad. Ni wala rin akong picture niya. Paano kaya siya mahahanap?
"Heto lang ba ang mga detalye tungkol sa kanya?" Nakakunot-noo niyang tanong.
"Yeah."
"Tch. Wala na bang ibang details. Mahihirapan tayong mahanap ang taong 'to."
"That's your job. So, find a way. Any . way." Inirapan ko lang siya.
Hindi ko na siya hinintay na sumagot at iniwan na siya doon.
[THIRD PERSON's P.O.V.]
"May problema ba, love?" Tanong niya kay Dara nang mapansin niya na parang may malalim itong iniisip.
Hindi ito sumagot kaya naupo siya sa tabi nito sa kama at inayos ang unan nila. Nakaupo rin naman ito sa pwesto nito sa kama.
"Love?" Tawag-pansin niya rito pero hindi pa rin siya nito nililingon kaya wala siyang nagawa kundi mahiga na sa tabi nito at saka niya pinulupot ang isang braso sa baywang nito.
Pero agad siyang napabangon at hinawakan ang magkabilang pisngi nito nang marinig ang paghikbi nito. Nagsisimula na naman ito sa pagiging emosyonal nito.
"Hey, hey, what's wrong?" Malambing niyang tanong dito na may bahid ng pag-aalala. May basa na rin kasi sa pisngi nito kaya pinunasan niya gamit ang dalawang hinlalaki niya.
"K-kuya, kinakabahan ako." At saka ito tumingin nang diretso sa kanya. Napakuno't-noo siya at hinihintay ang karugtong ng sasabihin nito, ang dahilan kung bakit ba ito kinakabahan. "P-paano.. Paano kung magalit sa 'tin sila mommy at daddy? P-paano kung.." Huminga ito nang malalim at saka muling napayuko. "A-anong gagawin natin?"
Sa nakalipas na halos tatlong buwan na pananatili nila dito sa villa house niya, ngayon lang nito 'yun naitanong.
"Ssh. Huwag mo muna isipin 'yun, ah? Saka na natin isipin 'yan, okay? Basta love. Ang importante, you shall not leave me. You won't leave me." Mahinahon niyang saad at saka dinampian niya ng halik ang mga luha nito.
"Opo, kuya. H-hindi po kita iiwan." Saad nito na nagpangiti sa kanya.
Kaunti na lang.
Kaunti na lang at magiging akin ka na nang tuluyan. Naisaisip niya.
Hindi na ito nagsalita pa muli at humiga na at saka pumikit. Napangiti siyang muli bago humiga rin sa tabi nito. Saka niya ito niyakap at dinampian ng mabilis na halik sa labi.
Mabilis lang, dahil baka kung saan pa humantong ang halik na 'yun kung patatagalin niya pa.
-
"Hmm. K-kuya. Don't. Uhh.." Naalimpungatan si Darko nang maramdaman ang paglikot likot ni Dara sa tabi niya at nang marinig ang bahagyang pag-ungol nito na tila nasa masamang panaginip.
"Hey, Love, wake up." Marahan niyang tinapik-tapik ang pisngi nito upang gisingin ito pero nanatili itong nakapikit at naglulumikot ang ulo nito.
"N-no, kuya. Please!"
"Dara, Dara!"
"Kuya!" Medyo nagulat naman siya nang bigla itong bumangon. Sunud-sunod ang paghinga nito nang malalim at pinagpapawisan rin ito.
Humugot siya ng malalim na hininga. "I'll just get some water for you to drink, 'kay?" Saad niya dito at saka siya akmang tatayo.
Pero napatigil siya at bahagya pang nagulat nang maramdaman ang biglang pagyakap ng isang kamay nito mula sa likuran niya, dahilan para kumabog nang malakas ang pintig ng puso niya.
"No, kuya Darko. D-dito ka lang. Don't leave me, please. K-kuya."
Napangiti siya at hinawakan ang braso nitong nakayakap sa baywang niya.
"Calm down, love. I won't leave you, okay? I'll just get a glass of water for you to drink." At pagkatapos ay dahan-dahan niyang inalis ang kamay nitong nakayakap sa kanya pero mas lalo lang itong humigpit ng yakap sa kanya.
Huminga siya nang malalim at hinayaan na lang ito. Hindi niya rin maiwasang mapangiti sa mga kinikilos nito, sa mga paglalambing nito sa kanya.
"K-kuya, I-I have something to tell you." Napakunot ang noo niya sa pagtataka nang mahimigan ang kaseryosohan sa boses nito.
Hinawakan niya itong muli sa braso at saka siya umikot paharap dito. Pagharap niya sa dalaga ay napansin niya ang bahagyang pamumula ng magkabilang pisngi nito at ang marahang pagkagat nito sa ibabang labi nito. Nakayuko ito na para bang nahihiya.
Ah. Cute.
Napangiti siya at hinawakan ang magkabilang pisngi nito. Pagkatapos ay iniangat ang ulo nito patingala sa kanya.
"What is it, love? Tell me."
Napansin naman niya ang pagkuha nito sa maliit na unan na ipinagtaka niya.
"Ehhhh kuya, baka.. Baka ayaw mo eh. Nakakahiya." At saka nito itinakip sa mukha ang unan na kinuha nito kaya napabitaw ang dalawang kamay niya sa pisngi nito.
"No. What is it? Sabihin mo sa akin." Gusto man niyang pugpugin ng halik ito sa buong mukha dahil nanggigigil na siya sa pagiging cute lalo nito ay pinigilan niya ang sarili. Naku-curious kasi siya sa gusto nitong sabihin.
"K-kuya," At saka nito tinanggal ang unan na nakatakip sa sariling mukha. "H-Huwag kang magagalit ah." At saka ito umiwas ng tingin para itago ang pamumula ng magkabilang pisngi na kapansin-pansin naman.
"Sabihin mo na." Pangungumbisi niya dito. "Promise. I won't get mad." I'll only get mad if you tell me you will leave me.
"K-kuya, hindi.." Narinig pa niya ang paghinga nito nang malalim bago ipagpatuloy ang sasabihin. "H-hindi ko na rin k-kaya.." Nakaramdam siya ng kaba sa sasabihin nito. Hindi kaya ang alin?
Pero hindi niya rin malaman sa sarili niya kung bakit mas pinili pa niyang pakinggan kung anong gusto nitong sabihin.
"H-hindi ko alam kung.. k-kung paanong nangyari." Hindi naman nito nakikita ang ekspresyon niyang natatakot na sa sasabihin nito, dahil nanatili itong nakatingin sa ibang direksyon. I hope that she won't ask me to let her go. I hope not. I can't let her go.
"P-pero kuya.."
Mahal na mahal ko siya. I love her so much that I can't afford to lose her. I can't imagine my future without her.
"P-please, Dara." Niyakap niya ito nang mahigpit na ikinagulat at pinagtaka nito. At saka niya ibinaon ang kanyang mukha sa leeg nito. "Don't.. D-Don't ask me to--"
Napatigil siya nang magsalita ito at isinatinig ang mga salitang 'yun na naging dahilan ng pagbilis lalo ng pagtibok ng puso niya. Ang mga salitang hindi niya inaasahan na maririnig mula sa bibig nito.
"K-kuya, m-mahal na rin 'ata kita."
"Huh?" Tanging na-react ni Darko sa sinabi ng kanyang kapatid, matapos ang halos dalawang minutong katahimikan.
Hindi pa rin kasi siya makapaniwala sa sinabi ni Dara, ng babaeng mahal na mahal niya. Hindi pa rin siya makapaniwala na maririnig niya ang mga salitang 'yun mula kay Dara.
He has been waiting for eighteen years to hear those words from her. And now, he finally heard those words he's been longing to hear.
How should he react?
Kaya ang tanging nasagot lang niya matapos ang mahabang katahimikan ay 'huh?'. Pero umaasa siya. Umaasa siya na sana totoo, totoo ang narinig niya mula kay Dara.
Narinig niyang bumuntong hininga si Dara.
Will she take back what she said? Hindi pwede!
Agad niyang kinulong ang magkabilang pisngi nito sa dalawang palad niya.
"Mahal na mahal din kita, Dara. Don't you dare take back what you told me earlier." At pagkatapos ay kinintalan niya ito ng madiin na halik sa noo.
Narinig niya ang marahang pagtawa nito. Sa mga oras na 'yun ay walang pagsidlan ng galak ang puso niya. Una, ang mga sinabi sa kanya nito. Pangalawa, ang hinahayaan siya nito sa gusto niyang gawin. At pangatlo, ang marinig ang tawa nitong tila musika sa kanyang pandinig.
"So, it was t-true?" Mas lalong lumawak ang ngiti niya nang tumango ito habang nakangiti.
Thanks to that medicine. She finally realized that she is mine. Naisaisip niya.
Akmang ilalapat na niya ang labi niya sa labi nito nang magsalita itong muli. "P-pero, kuya."
Hindi niya naiwasang magpout.
"Why are you still calling me "kuya"? You should stop calling me kuya, love." Napa-angat ang tingin nito sa kanya at nakita niya ang pag-aalinlangan sa mga mata nito pero wala naman siyang narinig ni ano mula dito. Napabuntong-hininga siya. "Stop calling me kuya. We will be married in the near future, So you should not call me kuya anymore, hmm?"
"Eh p-pero–"
"Ssh." Nilapat niya ang hintuturo niya sa labi nito. "No more buts. Darko or Sean na lang, okay? Or you can call me using any endearment, whatever you want. Just stop calling me kuya. Okay ba 'yun, love?"
Humugot ito ng malalim na buntong-hininga at pagkaraan ay saka ito marahang tumango, na para bang wala na itong choice.
"O-okay, ku–" She sighed again. "D-Darko."
He secretly smirked.
Pinakawalan na niya ang kamay nito mula sa pagkakaposas. At pagkatapos ay napahawak ito sa pulso nito matapos makawala mula sa posas.
"S-salamat," Sumilay ang maliit na ngiti sa labi nito. "D-Darko."
Napangiti siya sa narinig mula dito at pagkatapos ay marahan niya itong hinila palapit sa kanya upang yakapin.
"Just don't leave me. I love you so damn much that if I'm gonna lose you, I might go completely crazy." Bulong niya sa mga huling salita.
"Huwag kang mag-alala, ku—, I mean, D-Darko." She sighed. "H-hinding hindi kita iiwan. M-mahal din kita."
At saka ito gumanti ng yakap sa kanya. Mahabang katahimikan ang nanaig sa kanila habang magkayakap sila hanggang sa narinig niyang magsalita itong muli.
"P-pero natatakot ako sa mga mangyayari. Natatakot ako sa s-sasabihin ng iba, sa magiging reaksyon nila m-mommy." Bakas sa boses nito ang lungkot, na tila hindi na alam ang gagawin.
Huminga siya nang malalim at saka niya hinalikan ang gilid ng ulo nito.
"Don't worry, love. Huwag mo na munang isipin 'yun. I'll take care of it. I can handle that. Just don't let them take you away from me."
I won't let them take you away from me. I won't! Kung kinakailangan, I'll be the one to end the life of those people who are planning to take you away from me. Kahit sino pa sila. The more important is you are mine, only mine!
Umigting ang panga niya at kumuyom ang mga kamao niya. At hindi rin naman ito napansin ng dalaga dahil sa magkayakap sila.
Yes. Call him selfish. Pero ganon lang talaga niya kamahal si Dara, ang kaisa-isang babaeng nagpapabaliw sa kanya.
Narinig na naman niya ang pagbuntong-hininga nito.
"P-pero, kung okay lang. I-itago muna natin ang relasyon natin. T-tayo lang muna ang dapat nakakaalam."
Napaisip naman siya sa sinabi ng dalaga. Narealize niyang tama ito, na saka na lang nila ire-reveal ang kung anong mayroon sa kanila 'pag maayos na ang lahat. Sa ngayon, hindi muna nila iisipin kung anong mangyayari 'pag nalaman na ng parents nila. Ang nasa isipan lang muna nila ay silang dalawa.
"Okay, if that's what you want. But promise me, hindi ka lalapit sa ibang lalaki. I don't want any other guys to get close to you, okay?" At saka niya kinulong ulit ang dalawang pisngi nito sa magkabilang palad niya.
Dara sighed bago tumango sa kanya. At saka niya ito hinalikan sa labi.
-
Napag-usapan nila na saka sila babalik sa Tagaytay after two weeks. Nirequest kasi sa kanya ni Dara na hangga't maaari ay bumalik na sila sa Tagaytay para hindi na mag-alala ang parents nila. Nung una, nag-aalangan siya kung papayag ba siya sa gusto nitong mangyari. Pero dahil sa sinabi nito sa kanya kanina na hindi dapat siya mag-alala at mahal siya nito, na magtiwala lamang sa kanya. At sa sinabi pa nitong hindi rin nito hahayaan na maghiwalay sila ay napapayag siya nito. Gusto sana nito ay bukas na bumalik pero sinabi niyang mag-stay muna sila sa Villa niya for two weeks para sulitin ang pananatili nila doon.
"What do you want to eat, love?" Tanong niya dito pagkaupo nito sa dining chair.
"P-pwede ba tayong lumabas? I want to take a walk." Napatigil siya sa pagkuha sana ng pinggan nang marinig ang gusto nitong gawin.
Lumapit siya at naupo sa tabi nito.
"Okay. But we have to eat first. Nagugutom na rin si baby." Saka niya marahang hinaplos ang baby bump nito.
-
Matapos nilang kumain ay dumiretso na sila palabas ng villa house. Masayang naglakad si Dara papunta sa may jet ski na nakita niya.
Pagkalapit niya doon ay nakangiti niyang nilingon ang kuya niya na nakasunod din pala sa kanya.
"Mayroon ka palang jet ski dito. Bakit ngayon mo lang sinabi?"
"It just arrived the other day. I ordered one of my men to bring that here. Because I was expecting that we will end up with each other." Pagkalapit niya kay Dara ay hinaplos niya ito sa kaliwang pisngi at hinayaan lang naman siya ng dalaga. "And now is the start, since you accepted me already as your other half, love." At pagkatapos ay kinintalan niya ito ng halik sa noo.
After seconds, sumakay na siya sa jet ski, at pinasakay at pinapwesto na rin niya si Dara sa likuran niya. Sakto lang din naman ang suot nila sa mga oras na 'yun. Dahil si Dara ay naka dark gray sando na manipis ang strap at naka-white cotton shorts. Si Darko naman ay naka-sandong itim at summer shorts.
Nang na-start na niya ang makina ay sinabihan niya si Dara na kumapit sa kanya nang maigi. Niyakap naman siya ni Dara na nagdulot ng ngiti sa kanyang mga labi. At masaya niyang pinaandar ang jet ski at nilibot si Dara sa dagat ng isla niya.
Matapos ng halos kalahating oras na paglibot niya kay Dara sa dagat ng isla niya ay saka sila pumunta sa likod ng villa house niya, kung saan nandoon ang barbecue grill at small beach table sa gitna ng dalawang recliner.
Inalalayan niya si Dara na makahiga sa recliner bago siya nagpaalam sandali para kumuha ng kakainin nila sa loob ng villa house. Pagpasok niya sa kusina ay kumuha lang siya ng nalinisan at nachop na na baboy, sapat para sa kanilang dalawa. At saka niya kinuha ang dalawang buko sa refrigerator at pagkatapos ay ginawan niya ng butas ang buko.
Dala-dala ang tray kung saan nandoon ang plato na may chopped pork, at dalawang buko na may kasama ng straw ay bumalik siya sa likod ng villa house niya kung saan nandoon naghihintay ang kanyang mahal na si Dara.
Nilapag niya sa lamesang katabi ng grill ang tray na buhat niya at pagkatapos ay kinuha niya ang isang buko doon para iabot kay Dara.
"So, love, habang hinihintay mo ang inihaw na baboy, enjoy mo muna itong buko." Nakangiti niyang saad kay Dara. Ginantihan rin naman siya ng ngiti ni Dara bago kunin ang inaabot niyang buko.
Bumalik na siya sa grill at saka siya kumuha ng anim na stick na naroon para doon itusok ang chopped pork.
Habang iniihaw niya ang baboy ay hindi pa rin mapalis ang ngiti sa mga labi niya. Sobrang saya niya dahil nasusuklian na ang pagmamahal niya kay Dara. Wala na siyang pakialam anuman ang sabihin ng iba sa relasyon nila ng kapatid niya. Basta ang mahalaga lang sa kanya ay ang makasama ang dalaga hanggang sa huling hininga niya, hindi bilang kapatid, kundi bilang asawa niya.
Call him selfish. Pero hindi niyo rin siya masisisi. Hindi lang talaga siya 'yung tipo ng taong isusuko ang pagmamahal na nararamdaman niya dahil lang sa iisipin ng iba. No. He's not like that. Instead, he's willing to break the rules just to be with the one he truly love, to be with Dara.
Mali man ito sa paningin ng iba dahil nga magkapatid sila, wala siyang pakialam. Basta sa kanya lang si Dara, 'yun ang mahalaga sa kanya.
Matapos niyang ihawin ang mga chopped na baboy na nasa anim na stick ay pinrepare na niya ito sa plato na nakapatong sa tray. At dala-dala ang tray ay naglakad siya palapit kung nasaan si Dara. Pagkalapag niya ng tray sa small beach table na nasa gitna ng dalawang recliner, medyo napabangon naman si Dara mula sa pagkakahiga at tiningnan ang nasa tray.
"Hmm. Mukhang masarap ah." At saka ito kumuha ng isang stick ng ihaw na baboy para tikman.
Napangiti ulit siya saka umupo sa isa pang recliner.
"Love?" Tawag niya dito pagkalipas ng ilang minuto.
"Hm?"
"What if.. What if.." He sighed. Natatakot siyang malaman ang isasagot nito sa itatanong niya.
But it's now or never.
"Ano 'yun?" Bakas na sa boses nito ang pagtataka.
He sighed again deeply bago tanungin dito ang gusto niyang itanong mula pa kaninang nagje-jetski sila.
"W-what if.. Ituloy nila dad ang engagement niyo ni Luke? W-what will you do? Papayag ka ba doon?" Pagkatapos niyang maitanong 'yun ay napaiwas siya ng tingin bago huminga ulit nang malalim.
Natatakot kasi siyang malaman ang isasagot nito, lalo na't napansin niyang napatigil ito sa pag-inom ng buko nang marinig ang tanong niya.
But still, he's hoping her to answer 'no'. He's hoping.
Masama bang umasa?
Lumipas ang halos tatlong minuto na hindi pa rin niya naririnig ang sagot ni Dara. At sa bawat segundong lumilipas ay padagdag nang padagdag ang kaba at sakit sa puso nya.
Napapikit siya nang mariin at naikuyom niya ang kanyang kamao para doon ibuhos ang sakit na nararamdaman niya.
Hah! So, all this time, si Luke pa rin pala!
Tumayo na siya mula sa pagkakaupo sa recliner at saka ito tinalikuran.
"Forget it. I'll get hurt." At pagkatapos ay nagsimula na siyang humakbang papasok ng villa house niya.
Pero hindi pa man siya nakakalimang hakbang ay naramdaman na niya ang pagyakap nito mula sa likod niya. At narinig na lang niya ang sagot nito.
"No, D-Darko. Syempre, h-hindi na ako papayag. Ikaw na ang mahal ko eh. I-ikaw na ang pinili kong makasama."