YUMI'S POV
The day has come, ilang weeks na lang at graduated na kami. Ilang week na lang din at makakapunta na kami ng korea.
Kasama ko ang dalawang tigang dito sa cafe nila Reya ngayon. We're just hanging out since bakasyon namin ngayon bago ang graduation, hmmm... bbn ot totally a vacation kasi a lot of our co students ay busy sa pag kompleto ng requirements....
"Reya, hindi ka pa ba busog?" Sabi ko habang nakikita siyang kumakain ng cheesy nachos na one of the best seller nila dito.
She directly looks at me "Hindi pa, pero sige titigil na ako." As she said, tumigil nga sya sa pagkain. Tumawa lang kaming dalawa ni Jonah. Kahit kaylan talaga napaka patola niya HAHAHAH
"BTW, di ba si Mark yung secret admirer mo Yumi?" Napatingin naman ako kay Reya. Hindi ko alam pero ang panget pakinggqn nung 'secret admirer'
"At bakit naman yan ang topic naten ngayon?" Sabi ko sa kaniya, crossing my arms.
"Si Mark? Yung hearthrob kuno sa univ naten? No way." I saw Jonah rolled her eyes.
"Duh kahit anong pa cute nya sakin sa campus, hindi ko parin siya papansinin. As if he looks stunning and expensive like Sehun. Ang pagiging anak ng isang mayaman ay hindi sapat para mabihag ako." I crossed my legs and sip some tea.
Well, if you asked me who is Mark. He is just a boy na napaka arrogant. Akala niya dahil sa good looking niya, lahat na ng babae ay gusto siya which is not. Feeling niya napaka gwapo at cool niya sa paningin ng mga babae na nakakasalamuha niya everyday.
These past few months, pino-pormahan niya ako, he gives me flower and letters like duh.. akala niya siguro papansinin ko siya sa pa ganyan niya. DUH. IS HE SEHUN? NO.
"Tsaka feeling ko, hindi sya seryoso for Yumi. Sa hitsura nya pa lang, halata ko na agad." Natawa naman sa pagkakasabi ni Reya. Ang harsh HAHA
"Alam ko namang trip nya lang ako. He breaks a lot of girls heart so i didn't expect anything from him." I sounds confident for that huh.
Nagulat kami at napa tingin sa gawing entrance at nakita namin si Mark papasok dito sa cafe kasama yung mga asungot nyang kaibigan.
I heard Jonah cough and fake smiled. "Speaking of asungot, nandito na sila." Sabi pa ni Reya at agad na pumunta ng counter for taking their orders.
"Hi Yumi." Bigla akong nandiri sa sinabi ni Mark habang papunta sila sa counter.
I just rolled my eyes as i saw him ordering. Nag hantay pa kami ng ilang minuto at bumalik na dito si Reya ng may malaking ngiti sa mukha, aba i smell something around here ah parang may ginawang katarantaduhan yata tong babae na ito after niya mag bigay ng order dun sa asungot na yon ah.
We just wait for a while at ayun na nga, nag reklamo na nga si Mark.
"Reya" Reya look straight at him. "I think you gave a wrong order. It isn't my order." Sabi niya sabay pakita nung flavor of the month nilang strawberry milkshake with powerpuff girls na stuffs HAHAHAHAHA
Lahat kami ay nag tawanan sa kaniya. Maraming costumers ang nagtinginan sa kanila at pinag uusapan na sila ngayon.
"Why? It suits you naman ah!??" Natatawang sabi ni Reya sa kaniya, i heard some of his friends laught at him too. I knew he get embarrassed kaya naman na pa walk-out siya ng wala sa oras dala yung order niya.
"HAHAHAH sabi na nga ba at may ginawa ka na namang kataranaduhan eh." Sabi ko at nakipag apir sa kaniya knowing na nagustuhan ko yung prank niya kay Mark.
"HAHA buti lang yun sa kaniya." Sabi niya pa.
Tumahimik na kami sa pagkakatawa and back to reality. Nagulat naman ako sa biglaang pag dabog ni Reya. Kanina she seems happy tapos ngayon tila galet at mukhang mangangain ng tao.
"Whatever. Naisip ko na naman yung lalaking yon, Phoenix. What the hell he is? Akala nya ganun ako kadaling makuha?!" Inis na pagku-kwento ni Reya samin. Halos mabasag nya yung mug na inininuman niya ng coffee sa higpit ng pag kakahawak niya e.
"Abugh! Teka, akala ko ba fake lang yung relationship nyo?" I asked her.
"Yeah, its fake. Wala akong balak na magkagusto sa kanya. I only did this for my parents and beside, kapag naka bayad na yung parents ko, makakaisip ako ng paraan para hindi matuloy yung kasal namin." She gets a little annoy when explaining. I sigh and pat her back.
"Kalma bb, yung puso mo." I said playfully, tumawa naman tong si Jonah.
I know this topic is really serious pero hindi ko lang talaga mapigilang hindi matawa sa reaction ni Reya everytime na ganito ang usapan namin.
"Wala tayong magagawa, it' your parents choice. Let's just hope na they wouldn't regret for this in the future. And of course, for reya's sake." Heto na naman tayo sa speech ni Jonah. Kung makapag salita talaga to napaka matured.
I sigh. "Stop na mga ate, let's call Kath na lang mamaya.." Sabi ko at sabay silang nginitian.
KATHLEEN'S POV
Nasa isang park ako ngayon na mismo ako hindi maintindihan kung bakit at ano ang ginagawa ko dito. Naka upo lang ako sa bench at tila may hinahantay na kung sino. Pakiramdam ko, kanina pa ako nandito.
"Kath!" I look around at nakita si Baekhyun na may dalang ice cream na nabili niya lang din dito.
He smiled as he walk closely to me. My heartbeats fast while he's approaching me. Parang tumigil yung paligid ko kapag lalapit siya sakin. Sa unang pagkaka taon, i feel his warmth hug. Sobrang saya ko na maramdaman ko ang init ng katawan niya knowing na talagang yakap-yakap ko siya ngayon.
"I find love, when i found you.." I heard him saying while we faced each other.
Lalong lumakas at bumilis ang pagtibok nitong puso ko, nilapat ko ang aking kamay malapit sa dibdib at naramdaman kung gaano kalakas ang pagkabog nito.
Nararamdaman ko na unti-unti niyang nilalapit ang kaniyang sarili sakin ganon din ang kaniyang labi sa mga labi ko. Alam ko na kung saan patungo ito kaya agad kong ipinikit ang aking mga mata at inaasahang siyang mahalikan ng biglang....
*phone ringing*
I heard my phone ringing when i realized that it was all a dream. Bumangon ako ng wala sa oras. POTA. WHYYY! WHYYY this have to be a dream!!????
"Bweset kayo! I was dreaming about Baekhyun! Magki-kiss na sana kami eh!!!" Halos mangiyak-ngiyak ako ng masagot ang tawag nung tatlo.
"Ayan, your being delusional na naman. Wake up Kath! Gumising ka sa katotohanan okay????" Hindi ko alam kung talagang nagsasabi ng totoo si Reya o iniinis lang ako e. Bweset tong si Reya ang aga manaket.
I stomped my feet on this fluffy bed. "Manahimik ka na, ang aga mo namang manaket." Naiiyak kong sabi sabay kapa sa kumikirot kong ulo.
"Na nanghalian ka na ba? Tinanghali ka yata ng gising ngayon ah." Biglang nag function yung utak ko at tuluyan ng nagising sa sinabi ni Jonah.
"Ha??? Teka, anong oras na ba?" I asked her habang naghahanap ako ng orasan.
"It's already 12:03pm, for sure 1:03pm na dyan since nasa Korea ka." I heard Yumi said.
Napatayo ako ng wala sa oras at agad na nag ligpit ng gamit.
"Sigi na, mamaya na lang ulit tayo mag usap." I didn't let them speak as i end our calls.
Ibinaba ko muna ang phone ko sa side table ng kama na ito. Oo nga pala, nandito ako ngayon sa hotel kung saan nag check-in ang EXO. Walangya bakit kasi napa sarap ako ng tulog eh, siguro dahil don sa napanaginipan ko. AISHHH sino ba naman kasi ang gaganahan gumising kung si Baekhyun ang mapapanaginipan mo diba???
After ko mag ligpit ng pinag higaan ko, dahan-dahan ako nag lakad papunta sa pintuan at medyo binuksan ito ng bahagya at tumingin-tingin muna sa paligid ko bago tuluyang lumabas dito sa kwarto.
When i confirmed that no ones around, lumabas na din ako. Hindi pa man ako nakakalayo, nagulat ako ng makita si Chen na nakatayo sa harapan ko.
"C..chen???" Agad akong napatakip ng mukha when i realized he was too close to me. Hindi pa kasi ako nakakapag hilamos at toothbrush pota.
"Wae? You seem have seen a ghost...." Nanlalaking mata niyang sabi sakin. Lalo kong ikinagulat ng bigla niya akong akbayan. "Anyway, we should eat now yodongsaeng,...we're really hungry now..." He added, i sniff some unfamiliar scent that comes from him. Ang bango niya.
Sabay kaming naglakad papuntang dining table. Doon, nakita ko ang mga naka-hain na mga pagkain, pati na din yung pito na naka upo sa kani-kaniyang upuan.
"Annyeong yodongseng (younger sister), do you sleep well???" Tanong agad ni Suho ng maka-upo kami ni Chen.
"Ah ne...oppa..." Nahihiyang sabi ko.
Umupo ako sa tabi ni Kai at Chanyeol para magkaharap kami ni Baekhyun. Dito ko talaga gusto umupo para mas lalo akong ganahan kumain.
BAKA SA SOBRANG GANA MO, MAKAIN MO SI BAEKHYUN HA? HIHIHI
"Does your scratches still hurt?" Napatingin naman ako kay Chanyeol na katabi ko lang.
I shook my head. "Ani, thanks to you...for cleaning it last night. Pasensya na kung i let you do it." I saw them slightly titl their heads and giving me a confused faces. Oopps, tagalog nga pala yung huli kong sinabi.
"She said, 'Im sorry if i let you do it' pasensya means 'sorry'." Lahat sila ay natulala sa sinabi ni Chen.
Miski ako nagulat sa mga narinig ko mula sa kaniya, paano niya iyon nalaman ng hindi manlang humawak ng phone para mag translate? Wow.
"Woah, Jongdae...." Yun lamang ang nasabi nilang lahat, nanahimik lang ako pero isa ako sa humahanga sa kaniya ngayon.
Saglit na nanahimik ang paligid at napansin ata ito ni Sehun.
"So what are we waiting for?? Lets eat now!" Napansin yata ni Sehun na parang tumahimik kaya naman sinabi niya ito.
Isa-isa na silang nag sipagkainan at nag kuhaan ng pagkain. Nakipag sabayan na lang din ako sa kanila kasi honestly, gutom na din ako e. Mukhang masasarap ang mga niluto nila ngayon, for sure si D.O ang nag luto nito.
"Aish im really hungry. Thanks for the food!" Ika ni Kai sabay higop ng soup na nasa bowl.
Habang kumakain, bigla na namang tumahik...Tanging pag sandok lang ng pagkain gamit ang chopstick at spoon ang nag bibigay ng ingay sa amin ngayon.
Tumahimik na naman pero this time, tanging plato at chopstick ang gumagawa ng ingay ngayon sa kwartong ito. Hindi ko alam ang gagawin ko pero kailangan mag isip ako ng pwede naming pag-usapan, feeling ko kasi bored na sila kaya sila tumahimik.
Actually, wala talaga akong maisip na pwedeng mapag usapan namin ngayon kasi kinakabahan at nahihiya pa din ako kapag nakikita ko sila. Kahit papano sila pa din ang korea's Nation Pick. I can't help but being nervouse around them.
There's only one thing on my mind right now, what if i should asked them about last night? Maybe this would be the right time para naman may mapag-usapan kami.
"Ahm guys can i ask you?" Tanong ko at agad din naman silang nagtinginan sakin.
"Yes, what is it?" Sabi ni Suho at saglit na tumigil sa pag kain.
"Ahmm....about last night...." Ano ba yan, bakit ba ako nahihiya eh tatanongin ko lang naman sila. "How did you all know where i am last night..." Ngumiti na lamang ako para hindi nila mahalata na kinakabahan ako habang lahat sila ay nakatitig lang sakin.
"Actually, i follow you the time when you asked me how to get on SM coex." Bigla naman akong natawa sa sinabi ni Chanyeol, may time pa talaga siya para mag joke......
"ANOOOOO!!!!!!!?" I sudden stop laughing and find myself more embarassed when all those things happend to me yesterday flashedback.
So kaya pala familiar yung lalaking iyon dahil siya si Chanyeol?
Nakarinig ako ng ilang mga tawa mula sa kanila. "I guess Chanyeol is the best for disguising, great job hyung." Sabi ni Kai sabay tapik sa balikat niya.
Habang ako, mukhang tanga na iniisip pa din paano ako nasundan ni Chanyeol at paano kung bakit nagkataon na siya ang nilapitan ko para tanungin nung mga oras na iyon.
"I thought it was just coincidence that guy is familiar for me but the truth is, its really Chanyeol...." Napakamot na lamang ako sa aking ulo at mukhang hindi ko na kakayanin ang kahihiyan ko ngayon.
Sa nakikita ko ngayon, masaya ako na napatawa ko silang lahat lalo na si Baekhyun. I rarely see him laughing like that even before, usually kasi sa music award or sa youtube ko lang siya nakikitang tumawa. Hindi ko inaasahan na mas gwapo siya kapag tumatawa siya sa personal.
"And because of that, we had the opportunity to find a way to follow you." Mahinang natawa si Chen sa sinabi niya.
So ibig sabihin all that time na nagkakanda-hirap ako sa pagbuhat ng mga dala ko ay nakasunod lang sila sakin? JINJJAAAA?????
"WAEEEEEEE! But why didn't any of you help me with those heavy stuffs?? AAAAAAAHHH JINJJJAAAA?????" Iritang irita ako sa kanilang lahat pero sila patuloy parin nila akong tinatawanan. Ano bang meron sakin? Mukha ba akong clown.
"Ah jinjja, i felt like my stomach will crash because of laughing." Napalakas pa ng kaunti ang pagtawa ni Sehun kasabay din ang ilanbsa kanila ay nagkakanda-ubo na.
Ang ilan pa nga ay napapahawak na lamang sa tiyan habang tumatawa. "And we didn't mean to be late for helping you with that bastard. We're really sorry." Nagulat naman ako sa biglaan pagiging seryoso nila.
Heto na naman sila at nakatingin lang sakin. "Aniya, yall are just in time. Im glad that yall saved me again. Kamsahamnida." Tumayo ako para mag bow ng maayos sa kanila.
"Aish, Katherine you already said it countless times. It's alright, okay? The most important is we're all safe and no ones hurt." Nakita ko si Chanyeol na marahang lumapit sakin at hinawi yung buhok ko.
Heto na naman siya sa pagpapakilig sakin, pero hindi ko alam kung bakit bigla akong napatingin kay Baekhyun. There's nothing with him naman, he's only eating. Hindi ko din alam kung bakit ako napatingin sa kaniya, feeling ko kasi nakatingin din siya sakin nung hinawi ni Chanyeol ang buhok ko.
IMPOSIBLE NGA KAYA?
~
edited.