ჯიმ-pov
-მაქს,ვხედავ ძალიან გიყვარს ნანაბა?
მართალი ვარ!
-კი,მასწავლებელო ძალიან.
ეხუტება ნანაბას და ლოყაზე კოცნის.
-ძალიან კარგი თუ ასეა.
მაქს ამ საქმეს მე მივხედავ,
მის კლასელებს დაველაპარაკები ,
მაინტერესებს რა აწუხებთ
და მერე დავბრუნდები.
-მოიცადეთ მასწავლებელო!
-რაიყი მაქს!
-მე გეტყვით ,
რატომ იჩაგრება ნანაბა.
-ყურადღებით გისმენ!
-მოკლედ ნანაბა 1 წელია რაც ამ სკოლაში გადმოვიდა,
მაშინ კი მე მისი კლასელი დამსდევდა,
აი ის გოგო დღეს რომ დასცინა ნანაბას.
-კარგი, გააგრძელე!
-როცა ნანაბა ვნახე,
ასე ვთქვათ შემიყვარდა,
ვიცი იტყვით ალბათ იტყუებაო
და ბოლოს დაშორდებაო,
ასეთი ბიჭი ასეთ გოგოს როგორ ხვდებაო,
ამ სკოლაში ამაზე ყველა ლაპარაკობს ამან კი ის გოგო ძალიან გააბრაზა,
მე ის არ მომწონს და არასდროს მომწონებია,არავითარი გრძნობა არ მქონია მის მიმართ.
მე ნანაბა მიყვარს ფიზიკურადაც და სულიერადაც.
ჩემი სიყვარულის გამოა,
რომ დღეს ნანაბა იჩაგრება,
მე ვცდილობ რომ ეგრე არ მოხდეს,
მაგრამ არაფერი გამომდის.
-კარგი ყველაფერი გასაგებია მაქს,
ეხლა წავალ შენ კი ნანაბასთან იყავი.
-დიდი სიამოვნებით.
😳
თვალები უბრწყინავს როცა ნანაბას უყურებს,
ეს კი ძალიან მახარებს.
ბიჭები ნანაბას კლასთან მელოდებიან,
მალევე მათთან მივედი
-ბიჭებო,ეხლა ყველაფერი ვიცი,მაქსმა მიამბო,
თქვენ ხმა არ ამოიღოთ,
მე ვილაპარაკებ,
თქვენ კი ჩემს გვერდიგვერდ
იყავით!
-კარგი ჯიმ ძმაო!
შევედით კლასში ბავშვები ირეოდნენ ბუზებივით ,
მაგრამ ჩემს დანახვაზე,
ყველა ადგილს დაუბრუნდა
გარდა ერთისა,
რა გაეწყობა მათ წინ დავდექი და დავიწყე ლაპარაკი
-ბავშვებო, დღეს მომხდარ შემთხვევაზე მინდა გესაუბროთ და მომისმინეთ!
მოკლედ ნანაბაზე ყველაფერი
ვიცი და ერთერთ თქვენგანზეც,
ასე რომ მოტყუებას არც კი ეცადოთ!
რატომ დასცინით ნანაბას?!
-იმიტომ რომ ძალიან უშნოა.
ისევ სიცილი დაიწყეს ,
ამაზე თავში სისხლი ჩამექცა
და ჩემი ხელი მალევე მაგიდაზე აღმოჩნდა, რამაც მათი გასუსვა გამოიწვია,
მიხვდნენ რომ არ ვხუმრობდი,
მათ შორის ისიც ადგილს დაეწება რომელიც ფეხზე იყო დარჩენილი
-უშნოა...ჰაჰ,
ძალიან მაინტერესებს რომელიმე თქვენგანს თავი ოდესმე წარმოუდგენია სხვის ადგილას,
ანდა ის მაინც თუ გაითვალისწინეთ რა შეიძლება მოყვეს ამ ამბავს,
რაღაც მეეჭვება ეგ ყველაფერი გაგეაზრებინათ
იდიოტებო!
ამ სიტყვებზე კლასმა თავი დახარა,
აი იმ გოგოს კი ცეცხლი წაეკიდა
- როგორ ბედავთ რომ ასე მოგვმართავთ!
მაშინვე წამოხტა და თავალების ბრიალი დამიწყო,
ამან კი უკვე ჩემში შედეგი გამოიღო ,
რადგან დასკვნა გამოვიტანე იმისა რომ ის ნამდვილად
მდიდარი მამიკოს შვილი იყო
-ჰაჰ...ვიტომ რატომ არ უნდა გავბედო,
მე რა გგონია შენი შემეშინდება,
ასე თუ ფიქრობ ძალიან ცდები.
გირჩევ ნორმალურად მოიქცე,
ეგ სკოლაა და არა შენი სახლი სადაც ბრძანებებს იძლევი,
რადგან მასწავლებლები არაფერს გეუბნებიან,
ეგ იმას არ ნიშნავს რომ მეც იგივეს გავაკეთებ,
ეხლა კი შენს ადგილას დასკუპდი ,და
თან დროზე,
თქვენთან ლაპარაკი ჯერ არ დამისრულებია.
-მოკლედ ჩემს ყურამდე არ უნდა მოვიდეს ის რომ თქვენ ვინმეს დასცინიხართ ,
თორემ იცოდეთ ეგ ძვირად დაგიჯდებათ,
ეხლა კი გადით კლასიდან,
ყველანი.
ყველა გავიდა კლასიდან,
აი ის გოგო კი ყველაზე ბოლოს ადგა და მითხრა
-ამას მამაჩემი ასე არ დატოვებს!
-მადლობელი ვიქნები თუ მამაშენს გამაცნობ,ეხლა კი ნახვანდის😁.
-ოხო,რა მაგარი იყო,არამგონია ამიერიდან ნანაბას ვინმემ გაუბედოს დაცინვა,
მაგრამ ჯიმ-ძმაო რაღაც არ მომწონს ეგ ამბავი
-კარგი ,
თქვენ მაქსთან წადით და მოუყევით რაც აქ მოხტა,
მე კი სახლში მივდივარ,ხვალ გნახავთ
აბა კარგად.
-კარგად ჯიმ-ძმაო!
ბიჭებს დავემშვიდობე და სახლისკენ წავედი,
ჩემდა საუბედუროდ ,
ფეხით მომიწია წასვლა რადგან ტრანსპორტი არსად ჩანდა,
არადა ჩემს სახლამდე 2 საათის სავალია.
მივდივარ ფეხით და ღამდება მალე სახლში ვიქნები,
მაგრან უეცრად თვალში რაღაც მომხვდა,
მაგრამ დიდად არ მიმიქცევია ყურადღება
და ჩემს გზას გავუყევი.
სახლში მისვლისას კი ვერც წარმოიდგენთ ვინ დამხვდა
-აქ რას აკეთებ ბატონო ჯიმინ!
-გამარჯობა ჯიმ.
შენთან სალაპარაკო მაქვს.
-არაფერია სალაპარაკო
და
თუ შეიძლება აქედან წადით.
-მხოლოდ 5 წუთი მჭირდება.
-მხოლოდ 5 წუთი!
სხვა რა გზა მქონდა სახლში შევიპატიჟე
სანამ ხმას ამოიღებდა სამზარეულოში შევედი და საჭმლის მომზადებას შევუდექი ჯიმიმნმაც მალე შემოყო თავი
-რას ამზადებ ჯიმ?
-ვერ ხედავ,
მშია ძალიან .
-და მე არ დამპატიჟებ?
-ჩემს სახლში ხარ და დაპატიჟება არ გჭიდება.
-ხო კარგი მაშინ,
მე აქ დავჯდები.
ოხხხხ...მაინც და მაინც ჩემს ადგილას დაჯდა
-აი მიირთვი, შეგერგოს ,მერე ვილაპარაკოთ.
-მმმმმმმ,
რა გემრიელია, მახსოვს ასეთ საჭმელს მარტო დედა მიკეთებდა.
-ჰაჰა ,
მეც ძალიან მიყვარს ძველმა მეგობარმა მასწავლა.
-ისა ჯიმ ,
გუშინდელი დღისთვის ბოდიშს გიხდი,
სხვანაირად გამომივიდა
-ბოდიში მიღებულია ,
ეხლა მიდი ჭამე.
25 წუთის შემდეგ
-ო ღმერთო,
გასკდომაზე ვარ.
ამბობს ჯიმინი მდივანზე წამოგორებული.
-ჯიმინ რატომ გინდა რომ სამსახურში ამიყვანო?
-იმიტომ რომ ძალიან ვარ შენით დაინტერესებული😁,
ჩემი შემოთავაზება მაინც ძალაში იქნება.
-კარგი მაგრამ ამ დროისთვის უკვე მაქვს სამსახური.
-ხო ვიცი.
-და ჯიმინ
-რაიყო?
-გირჩევ შენი ბიჭები მომაშორო თორემ ,
ისევ გავალამაზებ
😁😁😁😁.
-როგორ მიხვდი რომ ...
-ძალიან ადვილია ,
როცა ჭკუა გაქვს,
ასე რომ არ მჭირდება მეთვალყურე.
-ხო კარგი.
ეხლა ჩემი წასვლის დროა.
ამ დროს ისევ მანქნების ხმა გაისმა
-ოხ ჯიმინ...
-მე ნუ მიყურებ,
ჩემები არ არიან!
-მოიცადე აქ იყავი,
გარეთ არ გამოხვიდე.
-კი მაგრამ ჯიმ...!
-არავითარი მაგრამ ჯიმინ აქ იყავი,
იქნებ შენთან არიან
ბოლობოლო ბოსი ხარ
😁😁😁
ჯიმინ-pov
ამ ბიჭით ძალიან ვარ გაკვირვებული,
ყველაფერს ადვილად ამჩნევს.
ფანჯარასთან მივედი და ვიღაც უცხო კაცებს ვხედავ ჯიმი კი მათ წინ დგას,
რაღაც მეცნობა ისინი,
მაგრამ ვერ ვიხსენებ საიდან ,
აი ამ დროს ჩემმა მეხსიერებამ კარები გახსნა როდესაც შავი ჯიპიდან მაღალი კაცი გადმოვიდა,
თვალებს ვერ ვუჯერებდი ნუთუ მე გამომყვა
ოხხხ ჯანდაბა,
ჯიმის საქმე წასულია,
უნდა გავიდე გარეთ.
ჯიმ- pov
ეს კაცი ძალიან ,
ასე ვთქვათ მდიდრულად გამოიყურება ,
ეს კი ჩემს თავში ძალიან ბევრ კითხვას პასუხობს,
ჯიმინთან არავითარი საქმე არ აქვს ჩემთან არის მოსული,
ისეთი თვალებით მიყურებს,
მის ირგვლივ კი რამდენიმე მაღალი კაცი დგას ,
უეჭველი მცველები არიან,
ჯიმინს ვუთხარი რომ მასთან იქნებოდნენ მოსულები,
მაგრამ როგორც ჩანს ნამდვილად არ არის ჩემი დღე.