თავი 11

1.1K 84 2
                                    


ჯიმ-pov

-მაქს,ვხედავ ძალიან გიყვარს ნანაბა?
მართალი ვარ!

-კი,მასწავლებელო ძალიან.

ეხუტება ნანაბას და ლოყაზე კოცნის.

-ძალიან კარგი თუ ასეა.
მაქს ამ საქმეს მე მივხედავ,
მის კლასელებს დაველაპარაკები ,
მაინტერესებს რა აწუხებთ
და მერე დავბრუნდები.

-მოიცადეთ მასწავლებელო!

-რაიყი მაქს!

-მე გეტყვით ,
რატომ იჩაგრება ნანაბა.

-ყურადღებით გისმენ!

-მოკლედ ნანაბა 1 წელია რაც ამ სკოლაში გადმოვიდა,
მაშინ კი მე მისი კლასელი დამსდევდა,
აი ის გოგო დღეს რომ დასცინა ნანაბას.

-კარგი, გააგრძელე!

-როცა ნანაბა ვნახე,
ასე ვთქვათ შემიყვარდა,
ვიცი იტყვით ალბათ იტყუებაო
და ბოლოს დაშორდებაო,
ასეთი ბიჭი ასეთ გოგოს როგორ ხვდებაო,
ამ სკოლაში ამაზე ყველა ლაპარაკობს ამან კი ის გოგო ძალიან გააბრაზა,
მე ის არ მომწონს და არასდროს მომწონებია,არავითარი გრძნობა არ მქონია მის მიმართ.
მე ნანაბა მიყვარს ფიზიკურადაც და სულიერადაც.
ჩემი სიყვარულის გამოა,
რომ დღეს ნანაბა იჩაგრება,
მე ვცდილობ რომ ეგრე არ მოხდეს,
მაგრამ არაფერი გამომდის.

-კარგი ყველაფერი გასაგებია მაქს,
ეხლა წავალ შენ კი ნანაბასთან იყავი.

-დიდი სიამოვნებით.
😳

თვალები უბრწყინავს როცა ნანაბას უყურებს,
ეს კი ძალიან მახარებს.

ბიჭები ნანაბას კლასთან მელოდებიან,
მალევე მათთან მივედი

-ბიჭებო,ეხლა ყველაფერი ვიცი,მაქსმა მიამბო,
თქვენ ხმა არ ამოიღოთ,
მე ვილაპარაკებ,
თქვენ კი ჩემს გვერდიგვერდ
იყავით!

-კარგი ჯიმ ძმაო!

შევედით კლასში ბავშვები ირეოდნენ ბუზებივით ,
მაგრამ ჩემს დანახვაზე,
ყველა ადგილს დაუბრუნდა
გარდა ერთისა,
რა გაეწყობა მათ წინ დავდექი და დავიწყე ლაპარაკი

„ჩემი შეყვარებული ჩემი ბოსია"( დასრულებულია)Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt