„ჩემი შეყვარებული ჩემი ბოსია"( დასრულებულია)

თავი 5

ჯიმ-pov

ო ღმერთო ამაზე საშინელი  დღე არ მქონია მშია ,
მაგრამ ჭამა მეზარება ,პირდაპირ მდივნისკენ მივდივარ და ისე დავეგდე როგორც მესიამოვნა 😂😂😂.

-აჰჰ ! სახლს არაფერი ჯობია.

ცოტა ხანი ასე ვეგდე მდივანზე, შემდეგ ავდექი  საჭმელად ის მოვამზადე
რაც ხელში მომხვდა.
ჩემს ცუგასაც მოვუმზადე რაღაც  და ასე ვთქვათ
,,გასკდომაზეაო “
ისე ვართ ორივე.
თეფშები გასარეცხად ჩავდე
და მეორე სართულზე უნდა  ასულიყავი რომ მანქნების ხმა მომესმა.

გარეთ რომ გავიხედე  6 ბიჭი
იდგა ჰორიზონტალურად .
რაღა გაეწყობა მეც გავედი,
ეტყობათ რომ ვიღაცას ემსახურებიან.

-გამარჯობა! აქ რამე დაკარგეთ?

-ჩვენს ბატონთან უნდა წამოხვიდე !

-შენს ბატონს არც კი ვიცნობ!

შევტრიალდი რომ სახლში შევსულიყავი

-ის კი კარგად გიცნობს!
(ამ დროს გავჩერდი ).

უკან მივიხედე და მათ დამცინამ მზერას წავაწყდი.

-ჰა. კარგად მიცნობს!
ასე ამბობთ ხომ!

-კი ასეა.
ისეთი თვალებით მიყურებენ გეგონება შეჭმას გიპირებენ .

-მე წესიერად არავინ მიცნობს და შენი ბოსი საიდან მიცნობს!
შენს ბატონს იმაზე მეტი ვერ ექნება რაც მე ვიცი ანუ ეცოდინება:
ასაკი, სახელი-გვარი და
საცხორებელიც უკვე იცით ,
მის წინ დგახართ,
მაგრამ
დანარჩენზე რაღას იტყვით ?!

ამ შეკითხვამ ექვსივე დააბნია.

-წადით ბიჭებო სახლში, არსად
წამომსვლელი არ ვარ,
ნახვანდის!

-როგორ ბედავ!

ერთ-ერთი მათგანი ჩემსკენ წამოვიდა ხელით შეხებას აპირებდა ,
მაგრამ
წამში მის უკან აღმოვჩნდი,
ამან კი დააბნია 

-არც კი გაბედო განძრევა ,
თორემ ხელს დაკარგავ!

- ეი რას აკეთებ!

დანარჩენებიც წამოვიდნენ ჩემსკენ რაღაცეებით ხელში
მაგრამ ,
ყველა მიწაზე აღმოჩნდა , წამოდგნენ , მაგრამ
ისევ და ისევ მიწაზე სხდებოდნენ .

დაღლილები იყვნენ ასე უკვე ნახევარი საათია რაც  ვაგრძელებთ .
მე შემომხედე და გაუკვირდათ!

- საერთოდ არ ხარ დაღლილი!
-ხო ვიცი,
ეხლა მითხარით, ვინ არის,
თქვენი ბოსი?!

-ჭკვიანი ხარდა ვიცი,გეცოდინება ვინ ვარ ?

(უკნიდან შემომაძახეს)

-რათქმაუნდა ვიცი, ის ბიჭი რომელიც, საავადმყოფოში
მივიყვანე,
მაგრამ ბოდიში სახელი არ მიკითხავს და
გეტყობა რომ კარგად ხარ !