Ang Mutya ng Section E (Book...

By eatmore2behappy

60.4M 2.3M 3.3M

Ready to say goodbye? More

eatmore2behappy
Chapter 261
Chapter 262
Chapter 263
Chapter 264
Chapter 265
Chapter 266
Chapter 267
Chapter 268
Chapter 269
Chapter 270
Chapter 271
Chapter 272
Chapter 273
Chapter 274
Chapter 275
Chapter 276
Chapter 277
Chapter 278
Chapter 279
Chapter 280
Chapter 281
Chapter 282
Chapter 284
Chapter 285
Chapter 286
Chapter 287
Chapter 288
Chapter 289
Chapter 290
Chapter 291
Chapter 292
Chapter 293
Chapter 294
Chapter 295
Chapter 296
Chapter 297
Chapter 298
Chapter 299
Chapter 300
Chapter 301
Chapter 302
Chapter 303
Chapter 304
Chapter 305
Chapter 306
Chapter 307
Chapter 308
Chapter 309
Chapter 310
Chapter 311
Chapter 312
Chapter 313
Chapter 314
Chapter 315
Chapter 316
Chapter 317
Chapter 318
Chapter 319
Chapter 320
Chapter 321
Chapter 322
Chapter 323
Chapter 324
Chapter 325
Chapter 326
Chapter 327
Chapter 328
Chapter 329
Chapter 330
Chapter 331
Chapter 332
Chapter 333
Chapter 334
Chapter 335
Chapter 336
Chapter 337
Chapter 338
Chapter 339
Chapter 340
Chapter 341
Chapter 342
Chapter 343
Chapter 344
Chapter 345
Chapter 346
Chapter 347
Chapter 348
Chapter 349
Chapter 350
Chapter 351
Chapter 352
Chapter 353
Chapter 354
Chapter 355
Chapter 356
Chapter 357
Chapter 358
Chapter 359
Chapter 360
Chapter 361
Chapter 362
Chapter 363
Chapter 364
Chapter 365
Chapter 366
Chapter 367
Chapter 368
Chapter 369
Chapter 370
Chapter 371
Chapter 372
Chapter 373
Chapter 374
Chapter 375
Chapter 376
Chapter 377
Chapter 378
Chapter 379
Chapter 380
Chapter 381
Chapter 382
Chapter 383
Chapter 384
Chapter 385
Chapter 386

Chapter 283

558K 18.2K 24.9K
By eatmore2behappy

A/N: Ang swimming natutuloy kapag biglaan. Yung tipong nagkita-kita lang para manood ng pine-tensya nagka-ayaan na sa resort nung hapon. Hahaha...

Happy Birthday!
🎂BloodyInnocentGirl
🍰pchast
🍩Ms_Yours
🎊cuteeeelngggg
🎁Rachelle Daroy
🎉Jackielyn Versoza
🎈Keith Leira
🍭Jane Santos
🍬Shanne Tiago
KatrinaMarieArnaiz
🎂Kasishiela Marie Ancheta

Happy Birthday to Clefford Millos and to me! Yey!

Sorry sa wrong grammar at spelling.

Spaceship

Keifer's POV

"Nahanda mo na mga gamit mo?"

Lumingon sakin ang Keigan na kasalukuyang tulala. Napataas ang kilay nya habang nakatingin sakin.

"Bakit ko ihahanda ang gamit ko?" He look so confuse.

Not again.

I release a heavy sighs. "Tell me Keigan, do you have a problem?"

Umiling sya. "Do I look like I have a problem?"

Napahawak ako sa baba ko. Sa bawat araw na hindi ko nakikita si Keigan parang mas nagiging ibang tao sya. May mga araw na Bossy sya at may mga araw na parang hindi nya kami kilala.

"Anong pangalan ko?" I ask him and he laugh.

"You don't remember your own name anymore?" He said while laughing.

I look at him straight in the eye. "What is my complete name Keigan?"

Mukang nahalata nya na seryoso ako. Bahagya syang nagkamot ng ulo.

"Mark Keifer Watson."

"What's the name of your younger brother?" Mabilis kong tanong matapos nyang sumagot.

"Mike Keiren Watson."

"What is your whole name?"

"Mir Keigan Watson."

"Saan mo nakuha ang peklat sa gilid ng kanang hinlalaki mo sa paa?"

"Sa laruan mong sira na nakakalat sa kwarto mo."

"How old are you when you found out that you have astigmatism?"

"14 after having headaches."

"Where did you hide Keiren when you decided to scare him?"

"Basement. Besides your favorite room—what is this all about?!"

"Just checking your memory."

Inis syang tumawa bago tumayo at lumakad paalis. Napahawak ako sa sintido ko. Okay lang sya kung titignan pero bakit parang may mali talaga sa kanya. I don't want to force him to tell me. Baka lalo lang syang lumayo sakin.

"Keifer! You ready?" It was Honey while walking toward me.

Tumayo ako at inayos ang necktie ko. Kinuha ko ang coat na nakapatong sa sandalan ng sofa at pinagpag yon bago suotin.

"I'm ready." I said and walk.

Sumunod naman sya sakin dala ang mamahalin nyang bag at isang kulay pink na brief case. Ako tuloy ang nagmumukang secretary dahil sa kaartihan nya.

"Sabi ni Uncle, marami sa mga investors nila ang umatras dahil sa issue ng Data breach. Bakit ka pa mag-invest sa kanila?" Tanong nya habang tinatago ang papel na hawak sa breif case.

"Kilala ko ang Vice Chairman nila. He said before that there's no such thing as loosing. It's only winning or learning." I press my car key to unlock my car. "Mag-i-invest ako sa kanya dahil alam ko na hindi sya susuko. Ganun tao ang mahirap pabagsakin sa mundo ng business."

Pumasok ako sa loob ng kotse at ganun din ang ginawa nya. I drive smoothly to our destination. Balak kong mag-invest sa company ng kaibigan ni Angelo.

Si Tiger ang nagsabi sakin ng kasalukuyang problema ng company nya. Hindi lang naman pera ang dahilan kung ako mag-invest sa kanya. Alam kong kakailanganin ko din sya in the future.

Nakarating kami sa address na binanggit ni Honey. Malaki at hindi ordinaryo ang building ng company nila. Hindi na ko nagtataka dahil dati pa man din nagpapakita na sya ng yaman sa lahat.

"Pagkatapos nito kain tayo ah? Gusto ko ng steak."

My forehead crease. Tapos magre-reklamo sya na tumataba sya pero puro karne naman kinakain nya.

Kaya siguro ayaw kang ligawan ni Felix.

Pagpasok sa loob sinalubong kagad kami ng mga empleyado. Nakangiti sila samin at halos sabay-sabay na bumati.

"Hinihintay na po kayo ni Mr. Richardson." Sabi ng isang lalaki.

I simply nodded before following him. Lumapit kami sa elevator at ng bumukas yon, apat lang kami na nasa loob.

"May gusto po ba kayong i-request? Coffee, tea or cola? Gusto nyo din po ba ng makakain habang nasa meeting?" Tanong sakin ng isa sa kanila.

It was Honey who answered. "Café latte and whiskey." She said while typing on her phone.

"Whiskey?" Pag-ku-kumpirma nila.

"If you have none, Champagne of Red wine will do."

Inayos ko ang butones ng suot kong coat. Hindi ko alam kung bakit pero parang bigla akong kinabahan. I don't usually feel nervous when I'm sure about what I'm going to do. This is the first.

Nakarating kami sa floor ng opisina ng pakay ko. Kumatok muna yung lalaking nag-assist samin bago buksan ang pinto.

Nakakadalawang hakbang palang ako ng makita ko kung sinong nasa loob. It was Mr. Richardson and the one and only.... Angelo.

"Mr. Watson. Mabuti naman at dumating ka na." Sabi ng taong pakay ko.

"Mr. Richardson." I said and walk closer to them.

He offer his hand for a handshake and I accepted it. Hindi ko maiwasan na hindi tignan si Angelo. Seryoso syang nakatingin samin habang naka-upo sa mahabang sofa.

Mukang ito ang dahilan kung bakit ako nakaramdam ng kaba.

"Stop calling me Mr. parang wala tayong pinagsamahan. Call me with my nickname."

"Don." I said and he nodded.

Sinenyasan nya kaming maupo at ganun na nga ang ginawa ni Honey. Agad na lumipat ang atensyon ni Don sa kanya.

"And who's this beautiful woman?" Lumapit si Don sa kanya at inabot ang kamay nya para halikan ang likod non.

Mabilis na inagaw ni Honey ang kamay nya. "Keifer's secretary."

Hinarap ako ni Don. "Such a shame. You keep her only as a secretary."

"We're both taken." We said in unison.

Muntik ng tumaas ang kilay ko. Wala naman syang boyfriend kaya pano sya naging taken.

Maybe she has an imaginary one.

Napatingin ako kay Angelo ng bigyan nya ko ng makahulugang tingin. Alam kong alam nya na si Jay-jay ang tinutukoy ko.

"Really? With each other?" Don said and laugh.

I shook my head. "No. With his cousin." Tinuro ko si Angelo.

He look at him in disbelief. Bumalik pa ang tingin nya sakin bago ulit sya tignan. Bigla nalang tumawa ng malakas si Don. Dinuro pa nya ko at si Angelo habang napapailing.

"For real?" He ask while laughing so loud.

Nilapitan nya si Angelo at tumawa sa mismong muka nito. Nanatili naman syang hindi gumagalaw habang tinitignan ako ng masama.

"Seriously Angelo? You teach him to hit woman and ended up hitting your cousin." He said and Angelo suddenly look at him deadly. Huminto sya sa pagtawa at inayos ang necktie. "Sabi ko nga shut up na nga."

"Umpisahan nyo na ang meeting nyo. May pag-uusapan pa tayo kaya bilisan nyo." Angelo said and Don press the intercom to call his secretary.

"Send the papers here now." He said.

I sit just across Angelo. Hindi tuloy ako mapakali dahil sa pagtitig na ginagawa nya sakin. Para nya kong tinutunaw sa ginagawa nya.

What the hell is wrong with him?

We started the meeting with Mission and Vission. The work done and events that they held before. I ask few questions that Dan immediately answered.

With complete details we finish our meeting less than two hours. Angelo patiently waiting for us to finish. He never say a thing while watching us.

"So, would you like to close the deal now?" Don ask me.

"Sure."

Tinawagan ni Don ang secretary nya at pinadala ang contract. Not that long when it came in and handed me the papers.

Binasa ko yon sandali bago pirmahan at ganun din ang ginawa ni Don. Matapos ang meeting naging tahimik kaming lahat.

An awkward silence.

"Miss Beautiful." Don called Honey. "Can you leave us for a while? We have a private matter to discuss."

Tinignan ako ni Honey. Tumango ako para bigyan sya ng senyales na umalis. Ginawa naman nya dala ang kopya ng kontrata at ng mamahalin nyang bag.

Halos sabay-sabay kaming tumayo paglabas ni Honey. Nagtaka pa kami nung una pero mukang iisa lang pala kami ng gagawin. Ang hubarin ang mga coat namin. Hinubad naman ni Don ang sa kanya kasunod ang necktie.

"Magka-duktong talaga kayo ng utak no?" Don said while pointing at me and Angelo.

Naupo ako matapos isampay sa sandalan ang coat ko. Ganun din si Angelo na kinakunot ng noo ko.

"Anong pag-uusapan?" I ask them.

They look each other first before answering me.

"About the fraternity." Angelo said. "I want you to know what they did to us and what they'll do to you."

"Sasamantalahin ka nila. Ganun ang ginawa nila samin." Don said.

I arch a brow. Sinasabi ba nila to para mawalan ako ng interes sa pagsali sa grupo nila?

"Darating sila kung kelan gipit na ang tao. Syempre kapit sa patalim para mapasunod nila sa gusto nila." He added. "...Ganun ang ginawa nila kay Angelo at sakin."

"I know what you're doing. Sinasabi nyo to para hikayatin akong wag na sumali." I chuckled.

They exchanged meaningful glances.

"Kaya mo bang pumatay ng tao?" Angelo said that makes me stop. "That's their initiation."

"You can't be serious."

"We're dead serious Keifer." Don answered me.

"The more desperate you are the more they'll play with you. Sometimes they will ask you to do the most unexpected thing."

I'm out of words. Hindi ko alam kung niloloko pa nga ba nila ko o totoo na ang mga sinasabi nila. But ending someone else life is no joke.

"Anong pinagawa nila sa inyo?" I ask them.

"They ask me to kill someone but I didn't do anything. I'm not that desperate so they gave me different initiation." Dan said and look at Angelo.

"They ask the same and I almost did." He said and look at me straight in the eye.

"Why didn't you and who is it?"

"A kid. An innocent and clueless kid. He don't know anything about my agenda and I see no good reason to end his life. So I choose not to."

Hindi sya kumukurap habang nakatitig sakin at sinasabi ang mga salitang yon. May kakaiba akong pakiramdam sa bawat salitang binibitawan nya.

That kid...is there a possibility?

"Why are saying this to me?"

"Introduction." Don said while gesturing his hands. "Kilalanin mo muna ang grupong sasalihan mo."

"They only have few members. Most of them are old money, filthy rich or tycoon billionaires." Angelo added.

"Pano ka nakasali? Hindi ka naman ganun kayaman."

He smirked. "There are things that you haven't discover about me."

"Minsan hindi lang din pera ang usapan." Don said but I doubt that.

Mula sa pagsali hanggang sa pagiging member may involve na pera kaya panong hindi pera ang usapan.

Kung totoo nga ang sinasabi nila, may chance na utusan din nila akong pumatay para lang maging member nila. Pero kung hindi naman ako sasali, saan ako kukuha ng mga kagaya nila. Malaking panalo sa side ko ang magkaroon ng mga alyansang kagaya nila.

I have to think wisely. Hindi lang para sakin to. Para to sa mga kapatid ko at kay Jay-jay. If I don't join their group, when will I meet another person like them?

I'll just hope for the best.

"I still want to join." I said without hesitation.

Malalim ang naging buntong hininga nilang dalawa.

"Tigas ng ulo. Mana sayo." Don said to Angelo. "You spoiled him too much."

"Shut up!" Angelo shouted at him before turning to me. "Sigurado ka na dyan?"

I nodded with full of confidence. Suntok sa buwan ang gagawin ko pero eto lang ang pumapasok sa isip ko.

"Bibigyan kita ng oras Keifer." He said. "Matapos ang oras na yon, tatanongin ulit kita at kapag yan pa rin ang sagot..." He look at Don first then face me again. "...I'll recruite you."

He stand up and walk out of the office. Naiwan kami ng kaibigan nya na nakasunod lang ang tingin sa kanya. Pagsara ng pinto saka palang kami nagharap ulit

He smirked at me. "Just a reminder. Wala ng atrasan to kapag sinimulan mo." I nodded. "Wag kang pasikat or mayabang sa iba at higit sa lahat..." He paused as if he's thinking then smile wickedly. "...Kung sinong nag-recruite sayo, sya ang gagawa ng initiation mo."

Fvck!

Si Angelo ang mag-recruite sakin. Fvck this! He'll definitely make fan of me. Pano kung mas worst pa? Shit! Sana pala kay Ervin nalang ako nagpa-recruite.

Narinig ko ang malakas na pagtawa ni Don.

"Namu-mutla ka!" He said and laugh so hard.

"Whatever. I'm leaving."

Dinampot ko ang coat ko mula sa sandalan. Tinalukuran ko na sya na busy pa rin sa pagtawa. Paglabas ko ng office nya si Honey agad ang sumalubong sakin.

"Steak." She said while grinning like a child.

Parang nakaramdam ang tyan ko sa sinabi nya. Bigla akong nagutom. Kaya kahit ayoko, tumango nalang ako. Nauna akong maglakad sa kanya at nakasunod naman sya sakin.

Maya't-maya ang pagbati samin ng mga employee na nasasalubong namin hanggang sa makarating kami sa parking.

"I know a place." She said and while checking her phone.

"Just tell me the direction."

I drive the car while Honey keeps telling me the direction. Hindi na ko sigurado sa tinatahak naming daan. Kung hindi lang ako umo-o sa kanila baka nag-drive na ko pauwi.

"Liko ka dyan sa kanto na yan. Tapos makikita mo na yung—AYAN NA!" Excited na turo nya sa steak house.

I look for a space to park when I notice a familiar car.

Is that...Percy's?

Pinarada ko agad ang kotse ng makahanap ng pwesto. Agad akong bumaba at ganun din si Honey. Mabilis ang hakbang kong lumapit sa kotse ni Percy.

"Oy! Aanhin mo ba yan? May ganyang kotse ka na, di'ba?" Honey said while waiting for me.

"I know this car. It belongs to someone I know." I said and look at the window of steak house hoping to see him....and her.

"Sino?"

My heart suddenly beats faster and louder. She's here with Percy. I can see her talking to him.

"Ano nga? Sino nga? Andyan ba sa loob?" He ask again while trying to look inside.

"Jay-jay is here with someone."

Napa-oh sya habang nakatingin sakin. "Pinagpalit ka na?"

My forehead crease. "No."

Inayos nya ang sarili. Sinuklay ang buhok gamit ang kamay. Tinampal din nya ng bahagya ang pisngi.

"Naiintindihan kita. Tara na sa loob at pakitaan natin sya."

Mukang iba ang iniisip nya. Muka ring hindi sya naniniwala sa sinabi ko.

"What?"

Hindi sya sumagot. Hinablot lang nya ko sa braso at hinatak papasok sa loob. Agad kong inayos ang sarili ko.

"Table for two?" An usher ask us.

"Yes please." It was Honey who answered.

Bago pa man makahanap ng pwesto ang kausap namin sinenyasan ko syang huminto muna.

"Sir?"

"Follow me and I'll tell you where I wanted to sit."

Hatak-hatak ko si Honey palapit kila Percy. They both don't see us which makes it easier for me to walk closer to them.

Huminto ako sa tapat nila at ganun din si Honey.

"Keifer?" Percy asks.

"Percy..." I said and turned to Jay. "...Jay."

She turn her head to face us and gave us a fake smile. "Andyan pala kayo? Hindi ko napansin."

"Hindi napansin o hindi talaga pinansin." It was Honey provoking her.

"Pareho..." Jay answered.

"Maki..." Honey called me. "...pakilala mo naman ako dito sa friend mong blue eyes."

I almost arch a brow. Hindi nya kilala si Percy? And why would she want to know him? Kahit nagtataka, ginawa ko pa rin.

"Percy this is Honey Bee Raider. Pamangkin ng lawyer ko." I tap her hands. "...Honey, this is Percy Coll—Mariano."

She offer her hand for a handshake and Percy accepted it.

Honey asks a question but I didn't hear her. My attention are all belong to Jay-jay. Hindi ko inaalis ang tingin sa kanya. I don't want to at baka pagdilat ko, wala na sya.

"Tapos na pagpapakilala... Alis na kayo." She said while smiling.

There's a bitter pain in my chest. Hindi ko maiwasan na hindi makaramdam ng sakit.

"Rude." It was Honey.

Gusto ko syang patahimikin dahil baka magsimula na naman sila ng away.

"Jay, wag naman ganon." Percy scolded her.

She obviously don't like it but choose to say nothing.

"Tutal dito rin naman kami kakain, mind if we share a table?"

Finally! Honey ask the thing that I want to ask before. Alam kong ko-kontra sila kaya agad ko silang inunahan.

"That's a great idea."

I hand signal the usher and tell them my request. Agad silang naglagay ng pares ng bangko at lamesa para samin. Agad na lumipat si Jay ng makita nyang paupo ako sa tabi nya.

Binigay samin ng waiter ang menu.

"Red wine for four person." I said and handed the menu.

Si Honey na ang nagsabi ng uri ng steak na gusto ko. Ayokong alisin ang tingin sa katapat ko.

Her short hair are waving a bit everytime she moves. Nung birthday pa ni Ci-N ko nakita ang buhok nya. Sadyang hindi ko lang pinansin dahil para sakin maganda kahit anong buhok nya.

Kahit kalbo.

"So, panu kayo naging mag-step-siblings?" Honey broke the silence.

Jay answered her."Paki mo."

Muntik ko ng masampal ang noo ko. Nagsisimula na naman sila.

"I'm not talking to you, i'm talking to him." Honey pointed her finger to Percy.

"I'm not talking to you too, i'm talking to..." Searching for someone to point her finger. "...him." Ended up to Percy.

They exchanged glances before he agreed.

"O-oo... Ako kausap nya."

I shook my head in disbelief. Napilitan lang naman syang umo-o. Dumating ang order namin and we started to eat. Except for Jay-jay.

She's obviously having trouble slicing it.

"Let me slice it for you." I said and about to grab her plate but she handed it to Percy.

"Paki-hiwa... Salamat!" She said while grinning.

Gusto kong paliparin ang plato ko sa muka ni Percy. I just want to treat her like a queen. My Queen to be exact.

"Percy, may girlfriend ka na ba?"

I almost arch a brow to Honey. Halatang interesado sya sa kaharap.

Pano nalang kung malaman nyang kapatid ni Felix to?

"W-wala..." Percy answered uncomfortably.

Someone still haven't move on. Hindi ko din naman sya masisisi, masyado nyang mahal si Freya.

"Comfort room lang ako." He said and leave.

Hindi ko pa rin inaalis ang tingin kay Jay. Pagkakataon ko na para makausap sya ng maayos.

"Honey..." I called her. "...make him busy."

Mabilis na tumayo ang Honey. "My pleasure." She said and followed Percy.

Nakita ko na hindi na mapakali si Jay. Hindo sy pwedeng umalis. Hindi ngayon na may pagkakataon ako.

"We need to talk." I said.

"You're already talking."

So savage.

"Listen to me..." I started. "...I don't know where to start—."

"Sa starting line." She cut me.

My forehead crease and I'm starting to feel irritated. Niluwagan ko ang necktie ko na kulang nalang tanggalin ko na.

"Okay..." I release a heavy sighs. "...Dun ako sa simula."

"Sa katapusan nalang para masaya." She said while grinning.

She's testing my patience.

"Jay... I'm trying to be nice here." I said with authority.

Napainom na rin ako sa baso ng wine sa harap ko. Ayokong magalit ngayon. Hindi dito at hindi sa harap nya.

"Please Jay. Gusto kong ipaliwanag sayo ang lahat. Kaya sana umayos ka at pakinggan mo ko."

Naging tahimik sya kaya naman pumasok sa isip ko na hinahayaan na nya kong magsalita pero nakita ko ang malungkot nyang mga mata.

"Tama na Keifer. Wag ka na magpaliwanag." She said calmly but I can hear a bit of shake on her voice.

Ayoko na makita pa ulit syang umiiyak ng dahil sa pagtitiis na ginagawa ko. Handa na kong sabihin sa kanya ang lahat wag lang syang mawala sakin.

"I have to. I want you to know everything."

"Ayoko na kasi..." She looks down. "...Ayoko ng makinig sayo."

I bit my lips. Ayoko syang pilitin dahil baka lalo ko lang syang masaktan. Pero kung hindi ko sasabihin, kailan pa?

"Tama na... Please. Napapagod na kasi ako. Napapagod na kong mahalin ka kahit wala naman akong ginagawa. Pinipilit kong lumayo sayo pero hinahatak mo ko pabalik." I saw tears fell from her eyes.

Wag kang lumayo. Hindi mo kaylangang lumayo. Wala ka namang dahilan para layuan ako. It's my fault. I'm the reason of your pain.

"Why? Why are you running away from me?"

I'm the one who should give you a space.

"Dahil yun ang dapat. Wala namang dahilan para mag-stay ako di'ba? Mahal kita pero hindi mo ko mahal. Tama ng minsan akong nagpaka-tanga sa panloloko nyo ayoko ng ulitin pa."

No. That's not the right thing to do. You have lots and lots of reason to stay. I don't love you? Impossible! Truly impossible!

I didn't say a thing. I let her speak. I'm letting her say the things that she wanted to say before. All the pain and agony inside her.

"Kung ako papipiliin, gusto ko ng umalis sa Section nyo. Kasi pinahihirapan ako ng presensya mo. Kapag andyan ka, parang dinudurog ang puso ko. Torture sakin ang pagpasok, k-kasi naalala ko lahat ng ginawa natin. Yung masasayang ala-ala nating lahat—t-tapos biglang kasinungalingan lang pala."

She tries to hold her tears. "Masakit..." She pointed at her chest. "...sobra."

I badly want to wipe her tears.

"Kaya please lang Keifer." She looks at me. "...Tama na."

Maybe it's not the right time to tell her the truth. My presence gives her pain and every word from my mouth are like dagger that stab her.

Gusto kong sabihin ang totoo dahil baka mawala sya sakin pero kung ipipilit ko naman baka tuluyan na syang layuan ako. Sa ngayong sarado pa ang utak nya dahil sariwa pa sa kanya lahat ng ginawa ko.

Hindi sya pwedeng lamuyo pero yung ang presensya ko ang nagbibigay ng pasakit sa kanya, mas mabuti siguro kung ako ang umalis.

Binaba ko ang table napkin at tumayo para bahagyang makalapit sa kanya.

"You..." I started and lean closer to her. "...You're making me crazy."

She wipes her tear while looking at me confusedly.

Aalis ako kagaya ng gusto nya pero hindi para tigilan na sya. Gagawin ko to para masiguro na hindi na sya mahihirapan ng dahil sakin. I will work hard for us. I will do anything for us. Because....

"I'm Mark Keifer Watson. I'm smarter than you think. I'm stronger than you know..." I smirked. "...And I'm the King of Ulupongs."

Mula sa kinatatayuan ko naglakad ako palapit sa tabi nya. I hold her nape to push her closer to me. Closer to my lips.

I am marking her now. Sealing a promise with our lips. She's mine and I am her's.

I pulled a minute after to catch our breath. Sinandal ko ang noo ko sa kanya. I don't want to let go but I have to. This is making me crazy but the hell I care. Being in love makes everybody loose their sanity. They're just denying it.

"Ikaw lang Jay... Ikaw lang ang babaeng nagpahirap sakin ng ganito."

I let go her nape and sit at the chair next to her.

"I-ikaw ang nagpapahirap sakin." She said with irritation.

I hold her hand before kissing the back of it. Dinikit ko yon sa pisngi ko habang nakatitig sa kanya. I'm exhausted but I will work hard just to win this game.

Sa pagtitig na ginagawa ko sa kanya. Bumalik lahat sakin. Kung bakit ginagawa ko to at kung gagawin ko pa rin.

"I'm scared." I said and force my lips to smile. "...I'm scared of many things..."

But what scared me the most...

Is lossing you.

I close my eyes while feeling the numbness in my throat. My eyes has the mind of its own. Kusang bumagsak ang luha ko sa harap nya. Sa harap ni Jay-jay, ng babaeng mahal ko higit pa sa sarili ko.

"Yuri is right. I lied to him, I lied to you and I lied to myself. I have feelings for you that you can never imagine." I confess.

This is the right thing to do.

"K-keifer..."

Hinawakan ko ang pisngi nya gamit ang isang kamay ko. She stiffed.

"Natatakot akong hawakan ka kahit gusto'ng-gusto ko. Ayoko'ng saktan ka kagaya ng nagawa ko kay Freya. Pero kapag kinakain ako ng selos hindi ko mapigilan ang sarili ko."

My lips form in a thin line thinking that I will become like my father. Remembering those moment that I made her cry because of my too much anger.

"...Hindi na ko papayag na maulit yun." I said and suddenly remember that we're leaving tonight.

Hindi ko man lang sya makakasama mag-celebrate ng birthday ko. I smiled and close my eyes.

"Malapit na ang birthday ko at ikaw ang gusto kong regalo."

Naramdaman ko ang pag-aalangan nya. She's having doubts and it's normal. I let her go and wipe my fave using my bare hands.

"You want me to stop? Then I will." I paused and look at her reaction. "...but that's only for a while."

"Ano bang..." She release a heavy sighs. "...Titigil nga pero pansamantala lang? B-bakit? Ano bang iniisip mo?" Her forehead crease with so much confusion.

"I'm giving you space."

I know she's probably thinking about spaceship now.

"...But when I return. You're officially mine either you like it or not."

She's about to complain when someone jump in front of us. It was Percy with a messy hair and clothes.

Pilit nyang hinatak si Jay-jay at nagmadali sa pag-alis. Hinayaan ko nalang sila dahil mukang may kinakatakutan ang isang yon.

"Where's Percy?" Honey ask before sitting by my side.

"Leave. He got scared of you." I said and take a sip from my glass wine.

She pouted her lips. "Akala ko nag-enjoy sya. Full performance pa naman ako."

I arch a brow. Full performance saan? Ano  naman kaya ang ginawa nya?

"Maybe he don't like it."

She look at me in horror. "He did like it."

"Ano bang ginawa mo?"

Ngumiti sya ng nakakaloko. "What do you think?"

I didn't answer but more like I don't want to answer. My imagination will not stop playing with me once I found out what it is. So better keep it in the dark.

"Hindi ka na sumagot." She said and pick up her phone. "What's his full name? I'll add him on facebook."

"Percy Rey Collins." Sinadya kong gamitin ang dati nyang apilyido.

As I expected Honey look at me in shock. I smirked.

"OMG! He's the brother of—aaaaahhhhkkkk!"

Napahawak ako sa tenga ko dahil sa tinis ng sigaw nya. Agad kaming pinagtinginan ng mga tao.

Hinayaan ko nalang sya. Mas inaalala ko ang pag-alis ko mamaya. Matagal-tagal ko syang hindi makikita. I hope I can last a day without seeing her.






++Don't forget to Vote, Comment and Share. 😉 ++

Fb Page: Ang Mutya ng Section E
Fb Group: Tropa ni eatmore2behappy
Author's FB Page: Lara Flores - eatmore2behappy

Continue Reading

You'll Also Like

113K 5.6K 41
You don't have all the time in the world. Iyon ang totoo. Blessed to have survived her fatal illness and learning more to live with it, Polka tries t...
36.4K 1.8K 22
Mighty Jocks Series Book # 01
710K 24.8K 44
Limang taon ng ginugulo ang isip ni Atlas ng isang babae sa kanyang nakaraan. Pilit nyang kinakalimutan ito at tinuon na lang ang pansin sa ibang bab...
211K 4.1K 55
The Teenager Mommy into Aimer La Maman Célibataire. SYPNOSIS Carisha was sixteen when she decided to go in a Bar. She was so careless at that time th...