Salbutamol - also known as albuterol and marketed as Ventolin. It is a medication that opens up the medium and large airways in the lungs. It is used to treat asthma, including asthma attacks, exercise-induced bronchoconstriction, and chronic obstructive pulmonary disease.
-----
Grasha
Para akong unti unting pinapatay ng sarili kong kagagawan. Lintik na pag-ibig 'to. If this madness made her kill my parents with the reason that I took away the man she loves then it is sarcastically abhorring. It has been two months of me mourning for the death of my parents. Kay bilis ng panahon ngunit sadyang hindi nito mababago ang katotohanang wala na sila. Nagtanim ako ng galit at sama ng loob. The gun she triggered was like a bullet she planted in the depths of my whole existence.
I filed a case. With the lowest chance that I have, I still am going to fight for my parents' case. Gusto kong pagbayaran nila ang ginawa nila sa pamilya ko. Infront of me is Sabina, she didn't fail to help me with the best that she can.
Nang matapos na ang usapan namin ay umuwi na rin si Sabina. I was left with no choice but to go home to. Hindi na ako nagulat ng makita ko si Kiefer sa tapat ng bahay namin na naghihintay. He's been acting like this for two months now. I don't actually know how to act infront of him but I just did act civil infront of him.
" Nandito ka pala" I muttered. He just nodded and looked at my face.
" The court hearing will push through tomorrow." He just muttered. Ang lamig ng pagkakasabi niya ng mga katagang iyon sa akin. Ni hindi ko na alam kung saan papunta ang meron kami ni Kiefer. I thought sometime that maybe this love we have is something that won't even grow and flourish. That some love stories are bound to be set aside and rust and one of those love stories is ours. We can be this civil but we can no longer push through with it.
His hands were in his pockets as he stared at me for a moment.
Kitang kita ko sa mga mata niya ang kakaibang emosyon. He's sad. I know but I cannot do anything about it. I'm also too tired and sad. Araw araw akong umuuwi sa tahanan kung saan palaging bumabalik sa akin ang mga masasayang araw ko kasama ang aking pamilya.
All my life I have never prioritized myself. All my life I mended myself with all the things for my family. And it pains me too much to be at this state because of the same reason I had years ago.
Love
Him
Habang nakatingin ako sa kanya, wala akong ibang maisip kundi ang aking pagmamahal sa kanya na nauwi lamang sa sitwasyong meron ako. If I could just make him love that woman to spare my family then I would. That woman is possessively in love with the man standing infront of me. And all I can do is to let him go.
" Salamat. Darating ako bukas" Was all I said before walking pass him towards our gate. Hindi siya nagsalita ngunit hindi nakawala sa paningin ko ang pagkuyom ng mga kamao niya.
Mabuti na siguro yung ganito. Unti unti kong pinapatay ang kung anuman ang meron kami dahil ayoko ng palakihin pa.
The night is still young. Malakas ang ulan sa labas kung kaya naman ay medyo malamig na rin ang gabi. I was about to drift of to sleep when my brother came knocking at my front door.
" Ate, nasa labas po si kuya Kiefer mukhang lasing" Tawag sa akin ng aking bunsong kapatid. I then closed my eyes for a while before realizing the fact that he is wet and cold outside. Agad akong bumangon sa pagkakahiga ko at lumabas ng aking kuwarto.
" Sige, ako na ang bahala sa kuya Kiefer mo. Matulog ka na at maaga ka pang papasok bukas" Saglit akong ngumiti sa aking kapatid na siyang tinugon niya bago pumasok sa kanyang kuwarto. Ako naman ay bumaba na upang pagbuksan si Kiefer.
The moment I opened the door, Kiefer approached me with a hug. He is damn drunk and freakin' wasted at his current state.
Lasing na lasing siya.
" Ano bang naisip mo at nagbabad ka sa ulan ha! Lasing ka na nga, nagpaulan ka pa!" Galit kong untag sa kanya. Hindi siya nagsalita, datapwat ay niyakap niya lang ako ng mahigpit.
" Kiefer!" Tawag ko sa kanya. Ramdam ko ang bigat niya dahil narin siguro sa sobrang kalasingan.
Nagulat na lamang ako ng biglaan niya akong lamunin ng halik. The kiss was so much intense that I cannot even breathe.
Tinulak ko siya
" Ano ba-!" Ngunit maagap niya akong hinapit at ikinulong muli sa kanyang mga bisig bago sunggaban ang aking labi.
I tried pushing him again but he won't bulge. Patuloy parin siya sa paghalik sa akin.
" I swear to god Kiefer-" He cut me off by biting my lips. He pushed me in the nearest couch and laid me flat. Basa siya kaya naman ay nababasa na rin niya ang damit ko. He doesn't even care that he's wet.
Pumaibabaw siya sa akin at muling sinunggaban ang aking labi.
Saglit akong natigilan ng maramdaman kong mainit siya. Napamura na lamang ako dahil inaapoy siya ng lagnat.
His cheeks are red, water is dripping from his hair.
I got up
" Inaapoy ka ng lagnat, Kiefer. Maligo ka na muna at magpalit ng damit dahil ayokong nilalagnat ka" Aalis na sana ako ngunit maslalo niya akong dinaganan. Ramdam ko tuloy yung dibdib niya sa akin. His chest is pressing my breast and I know he can feel it.
Ang lapit ng mukha namin sa isa't isa kung kaya naman ay masnilapit ni Kiefer ang kaniya sa akin dahilan para maglapat ang mga labi namin.
" Sana lasing at may sakit nalang ako palagi para pagtuunan mo ako ng pansin" He whispered while his lips are still on mine.
I was planning to look away but he averted my gaze back on him.
" Kailangan ba basa ako sa ulan palagi para papasukin mo ako sa bahay mo?" He asked. His voice was too sad for me to even realize that he is crying infront of my face.
" Nahihirapan na ako Grasha. Ayoko yung hindi kita nakikita dahil iniiwasan mo ako. Nababaliw ako tuwing nilalayo mo ang mga tingin mo sa akin. At nasasaktan ako tuwing binibigay mo parin sa iba ang attensiyon mong gusto ko ay para lang sa akin" I can feel his heart beat. Ang lakas ng tibok ng puso niya at ganon din ang sa akin.
" Kailan mo ba ako pipiliin ha." He whispered more. Naramdaman ko na lamang ang mainit na tubig na pumatak sa pisngi ko.
" Mahalin mo naman ako oh. Kase ako, mahal na mahal kita Grasha. Sobra kitang mahal na hindi ko na alam ang gagawin ko kung iiwan mo ulit ako" He muttered.
I am speechless. Ni hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko. Pero ang tanging nararamdaman ko lamang ay sobrang kaba dahil sa ibang tingin niya sa akin. His eyes were dark yet he's crying for heaven's sake.
" Pasensha na at nasasaktan kita ng ganito. Ngunit masakit din kase sa parte ko ang pagkawala ng mga magulang ko dahil lamang sa pagmamahal na meron ako sa 'yo. Kung kasalanan man ang ibigin ka, hindi naman siguro sapat na dahilan iyun para daanin niya sa dahas ang lahat at hawakan sa mga kamay niya ang buhay ng mga magulang ko" I truthfully said.
" I'm sorry. I cannot bring back the life of your parents but I promise to protect your family. For as long as I am alive, you siblings are safe" He assured me. Alam kong totoo ang kanyang sinabi. Ilang araw ko na ding napapansin na may mga nakabantay nga sa amin.
Nahimigan ko rin ang sakit sa boses niya. Napapikit ako ng tuluyan bago ako muling nagsalita.
" Kailangan mo ng maligo. May warm shower naman sa loob ng guest room" Napangisi siya ng sinabi ko iyon.
" Ayoko sa guest room. Malamig 'don" Untag niya. Gumana na naman ang kaartehan ng Monteverde na 'to.
" Makapal naman yung kumot na nandun" Wika ko ngunit napangisi ulit siya.
" Gusto ko sa kuwarto mo ako maligo at matulog. Ayoko dun sa guest room dahil wala ka naman dun" Kung hindi lang talaga nilalagnat ang lalaking 'to.
" Hindi puwede" I told him.
" Edi hindi ako maliligo. Nilalagnat na nga ako tapos ayaw mo pa akong maligo sa loob ng banyo mo. Konti lang naman gagamitin kong tubig ah. Hindi ko naman uubusin lahat ng karga ng water tank niyo. Tapos ayaw mo pa akong patulugin sa kama mo. Konting espasyo lang naman ang hinihingi ko tapos pinagdadamutan mo pa ako." 'Tong walang hiyang lalaking 'to kinokonsensha pa ako. Galit tuloy akong tumingin sa kanya.
" Hindi mo ako madadaan sa ganyan mo Kiefer. Alam ko ang nasa isip mo" Kahit lasing at nilalagnat ang lalaking 'to ay alam kong puro kahalayan ang nasa isip niya.
" Edi hindi ako maliligo" Parang bata niya wika. I sighed before looking at him.
" Halika na nga!" I looked at him but still his face was void of any emotion. He really is indeed a best actor. Alam kong pakipot mode lang ang lalaking 'to, nagiinarte lang ulit.
" Halikan mo muna ako" Buwiset talaga na lalaking 'to.
Lumapit ako sa kanya ng muli siyang nagsalita
" And I want it with tongue" Galit akong tumingin sa kanya.
" Hindi ako maliligo" Wika niya ng makita niyang galit ako.
Nakakabuwiset na talaga ang lalaking 'to. He knows he can win with the situation we have now. Dahil kung hindi ko gagawin ang pinapagawa niya ay hindi nga talaga siya maliligo.
Lumapit ako sa kanya at hinalikan siya. He then wrapped his arms against me and carried me towards my room.
-----