Kercyem dhe u kenaqem shume. Po shkonte ora 11 dhe ne qiell filluar te shpertheheshin fishekzjarret shumengjyreshe. U afruam prane dritares dhe sodisnim qiellin e ngjyrosur. Une isha pas Ajles duke e rrethuar per beli dhe duke jetuar me aromen e flokeve te saj.
Ajla: Sa bukur duket.
( qeshte)
Liam: Jane per ty dashuria ime.
(I thash me bindje duke i puthur koken)
Ajla: Vertet?
Liam: Te betohem, i porosita une dhe u hodhen, ka dhe per te tjere qe mund te kene porositur por ngjyrat e ndezura jane per ty.
(Ajla u kthye nga une e emocionuar dhe mu hodh ne qaf)
Ajla: Te dashuroj Liam.
Liam: Te dashuroj Ajlina.
(E mora ne krah lehte dhe i puthja buzet mishtore. Fytyra iu nxeh dhe bashke me te dhe trupi i saj. Ja ndjeja dhe pse kishte fustanin seksi te puthitur pas trupit te persosur. Nuk me mbante me vendi dhe u ulem ne nje si tip divani ku rrinin personat VIP. Vendi ishte i gjithe i yni dhe ne mund te rrinim ku te donim. E ula Ajlen ne prehrin tim dhe e perkedhelja ngadale sikur te kisha frike se zgjohej nga ai çast qe na kishte rrembyer te dyve. Me puthte lehte dhe njekohesisht me mpinte buzet, a thua se ishte ndonje lloj droge qe nuk kishe asnje shpetim. Lloj lloj mendimesh me kaplonin koken dhe me vinte t'ja zbrisja zinxhirin pas fustanit. E adhuroja ate femer, me çmendte dhe e deshiroja kaq shume. Pak pija dhe pak Ajla, isha bere i dehur dhe per mua ishte vetem ajo, e para dhe e fundit. Ajla u shkeput nga une, ndersa une ende rrija symbyllur dhe i mbeshtetur ne divan.
Ajla: Jete te flihet?
(Ajo se kuptonte se sa keq isha ne ato çaste..se kuptonte qe isha i çmendur per te. Nuk e dija ca mendonte, por doja vetem te kisha prane vetes Ajlen, asgje tjeter ne bote!)
Vendosem te shkonim ne shtepine time. Isha vertet i dehur, por nuk doja te dukesha si pervers apo manjak. I hedh xhaketen pas kraheve te Ajles pasi ishte ftohte. Zbresim poshte dhe shoh qe dhe Eni kishte ikur me te dashuren e vet. Dolem jashte dhe ndeza nje cigare, Ajlen e mbaja perdore dhe e hipa ne makine. Hipa dhe vet dhe u nisem. Ecnim avash pasi ajo nate ishte e jona. Tymosja cigaren dhe Ajla rrinte e heshtur.
Liam: Cfare ke engjell? Nuk je mire?
Ajla: Jo jeta ime jam shume mire. ( dhe me kap doren dhe e ferkon ne faqen e saj si nje kotele)
Liam: Nuk u kanaqe?
Ajla: Po ben shaka? Eshte dita me e bukur e jetes sime. Nuk kam qene ndonjehere kaq e lumtur dhe e gezuar. Mezi pres te takoj prinderit e tu. Do isha shume e privilegjuar sinqerisht Liam.
(Syte i flisnin vet, pa qene nevoja te fliste ajo. Fliste me aq deshire, a thua sikur po jepte nje fjalim te rendesishem)
Liam: Do i takojme shume shpejt engjell, te premtoj!
(Dhe i kapa doren fort. Flaka cigaren nga dritarja dhe po ecja me shpejt derisa shkuam ne shtepi. Ikem ne garazh dhe parkuam makinen. E mar Ajlen perdore dhe ecim ne oborr.)
Ajla: Shtt mos bej zhurm prinderit e tu mund te jene ne gjume.
( une qesha)
Liam: Engjelli im, mos ki merak se nuk jane prinderit e mi ne shtepi. Rri e qete, frikacake e vogel.
(Ajla uli koken nga turpi. Nuk ja kisha me te keq, e dija qe i vinte zor nga fakti se po vinte ne shtepine time. E njihja mire tashme. Hyjme brenda dhe ishte ngrohte. Ajla heq xhaken time dhe e mbante ne dore. Shikonte e habitur duke u rrotulluar disa here.)
Ajla: Kjo eshte shtepia jote? Sa e madhe..
Liam: Po engjell kjo eshte. Mua e thjeshte me duket.
Ajla: Çfare flet? Ça krahasimi ka kjo me ndonje shtepi tjeter.
Liam: Ç'rendesi ka shtepia? Rendesi ka njerezit brenda saj.