Sabah uyandığımda Tahir yatakda yoktu hala bu evde kalıyorduk. Tahir birden odaya girdi.
T:NEFES
N:Ne oldu Tahir
T:haberlerim var.
N:Ne oldu söyle
T:Evi iş yerini geri aldık.
N:Yaaa Gerçekten mii?
T:Gerçekten.
N:İnanmıyorum ya çok şükür.
T:Kendi evimizide kiradan çıkardım.
N:Tamam.
T:Diğerlerine haber verdim söyledim.
N:Mutlu olmuşlardır.
T:Sabah erkenden gittiler.
N:Yuh ya bu ne hız. Beni bırakıp mı gittiler.
T:Uyandırmaya kıyamadım.
N:Aslında ben burda kalsam iyi olur bir süre.
T:Neden?
N:Böyle olsun istiyorum.
T:Peki ben
N:Burda kalmazsın. Emirle ben kalırız burda.
T:Barıştığımızı düşünmüştüm.
N:Hayır henüz değil.
T:Peki
N:Sen artık git.
T:Neden
N:Git işte
T:Nefes bence oturup sorunlarımızı çözebiliriz
N:O kadar kolay değil. Çok kalbim kırıldı benim.
T:Benimde
N:Senin kalbin neden kırıldı ki
T:Neden kırılmasın ki
N:Tahir bir süre daha ayrı kalalım
T:Nefes yeter ben dayanamıyorum artık. Sensizliğe. O evde tek başıma olmuyor Nefes. Senin kokun yok, sabah mutfakta kahvaltı hazırlarken sen şarkı söylemiyorsun, uyumak istiyorum yatağa gidiyorum sen yoksun, dolabı açıyorum senin kokun gelmiyor burnuma.
N:Az daha sabret
T:Demesi kolay tabi.
N:Şimdi rica ediyorum git.
T:Gidersem nolcak
N:düşünmeye fırsatım olacak.
Tahir başını onaylar bir şekilde aşağı yukarı hafifçe salladı ve odadan çıktı.
Nefes Tahir gidince aşağı indi ve kahvaltı hazırladı ev sessiz ve bomboştu. Üst kata çıkıp hala uyuyan oğlunu uyandırdı.
N:Emir oğluşum kalk hadi
E:Kayktım. Baba neyde
N:Gitti. Herkes gitti senle ben kaldık.
E:Bizyde didicez mi?
N:Hayır
E:Ama yeden
N:Öyle olması lazım
E:Peki soyna
N:Gelip dolaşıp yine babana dönücez. Bizim çıkmaz sokaklarımızda bile baban var.
E:Anyamadıym
N:Yani babana gidicez sonra
E:Yeeyy
Emiri kucağıma aldım ve aşağı indik. Sandalyeye otururdum. Kahvaltı etmeye başladık. Emir yine her zamanki gibi batırmıştı her yerini.
N:Annecim yemek mi yiyorsun savaş mı çıkarıyorsun. Ağzın yüzün çikolata olmuş.
E:Ya ayye
N:Ahh ayye diyen dillerini yerim.
Kahvaltı bitmişti. İlk baş Emiri güzelce temizledim onun üzerini giydirdim. Sonra mutfağı toparladım.
Bir kaç gündür bir kaç haftadır midem aşırı bulanıyordu. Şimdi de kusma istediği geldi hemen lavaboya koştum ve kustum. Kendimi halsiz hissediyordum. Elimi yüzümü yıkadım.
Mutfağa gittim. Rafdan çaydanlığı aldım içine su doldurdum ve ocağın üzerine koydum ocağı yakıp suyun ısınmasını bekledim.
Su ısınınca içine bir kaç tane ıhlamur attım biraz karıştırdım. Ihlamurun rengi çıkınca ocağın altını kapadım. Bir tane kuluplu bardak aldım içine şeker atıp ıhlamuru koydum. Çay kaşığı ile karıştırdım.
Elime alıp ıhlamuru içmeye başladım. Biraz sıcak olduğu için yudum yudum içiyordum.
Yirmi dakikada anca bitirmiştim. İçerken televizyona bakıyordum. Bir kaç dakika sonra Emir bana seslendi.
E:Ayyeeee baba seyi istiyoooo
Koltukdan kalktım ve kaldığım odaya gittim. Galiba Tahir aradı Emirde telefonu açtı. Emirin elinden telefonu aldım ve konuşmaya başladım.
N:Efendim Tahir
T:Nasılsın
N:İyiyim sen?
T:Bende iyiyim. Şu iki yabancı gibi konuşmayı bıraksak artık.
N:Öyle konuşmuyoruz ki
T:Hazırlanın ailece bir yerlere gidelim. Sen ben ve oğlumuz.
N:Tamam.
Telefonu kapadım ve hazırlanmaya başladık. Yarım saat sonra kapı çaldı. Çantamı ve montumu aldım ayakkabılarınızı giydik. Kapıyı açtım. Emir direk Tahirin bacağına sarıldı.
E:Babaa
Tahir gülümseyip Emiri kucağına aldı ve yanaklarından öptü.
T:Aslan oğlum benim.
N:Hadi gidelim.
Evden çıktık ve arabaya bindik. Tahir Emiri arkadaki çocuk koltuğuna otuturdu. Bizde ön koltuğa geçtik. Tahir arabayı çalıştırdı.
Neredeyse akşama kadar ailece vakit geçirmiştik. Emir için iyi oldu. Bir süredir ayrı olduğumuz için Emir öyle bir eksiklik yaşıyordu.
Bir restoranta girdik ve masaya oturduk. Siparişleri verdik. Yan masadan biri çorba söylemişti çorbanın kokusu burnuma gelince bir an içim bulandı ve yüzümü ekşittim
T:Nefes iyimisin?
N:İyiyim.
E:Bu güyn çok güzeydi
T:evet oğlum çok güzeldi.
E:Ayye ne daman bayışcakdınız.
T:Annenin inadı ne zaman biterse
N:Ben mi inat ediyorum
T:Doğru ya ben inat ediyorum
Yemekler gelince yemekleri yedik ve biraz sohbet ettik.
Saat dokuz gibi evde olduk. Emir Tahirin biraz daha kalmasını istedi. Şimdi baba oğul sarılarak çizgi film izliyorlar.
Üzerime pijamalarımı giydim saçlarımı çözüp taradım sonra aşağı televizyon odasına gittim. Tahir L koltuğun kısmına oturmuş ayaklarını uzatmış. Emir ise onun kucağında ona sarılarak yatıyor.
Sanırım en sevdiği şeydi babasıyla vakit geçirmek. Son zamanlarda çok özlüyor onu.
Şuan ki manzara o kadar güzel ki. Oğlum ve Sevdiğim adam belki aramıza bir kişi daha eklense fena olmazdı.
Onların yanına oturdum. Tahir diğer koluyla beni kendine çekti ve sarıldı. Emirde bize bakıp gülüyordu.
E:Baba bu akşam buyda kay
T:Anneye sormak lazım
N:Babanın gitmesi gerek oğlum
E:Ayye ya
N:Şaka şaka kalsın babanda.
Yarım saat sonra üçümüzde yatağa girdik. Emir, Tahir ortada yatsın istedi o da ortada yattı. Ben diğer tarafında Emir de öbür tarafta. İkimizde Tahire sıkı sıkı sarıldık bir çocuğumuz daha olsa ne yapardık acaba. Emir çoktan uykuya dalmıştı bile ben hala uyumamıştım.
T:Nefes uyudun mu?
N:Hayır
T:Bende uyumadım
N:Biliyorum
T:Nefes bitsin şu inat artık
N:İnat bitti işte. Boşanma şeyinden geri döndük ya.
T:Barışalım artık ya
N:Tahir iyi geceler
T:İyi geceler.
Sabah Tahir erkenden kalktı ve mutfağa gitti ve ailesine kahvaltı hazırlamaya başladı. Yarım saat sonra Nefes aşağı indi burnuna gelen kokuyla içi bulandı.
T:Günaydın Nefesim
N:Günaydın Tahir de bu koku ne?
T:Sen seviyorsun diye yumurtalı ekmek yaptım.
Nefes'in kokudan iyice içi bulanmıştı hemen lavaboya koştu Tahire peşinden gitti. Nefes klozetin kapağını sörk açtı ve istifar etmeye başladı Tahirde Nefesin yanına çömelip saçlarını önüne gelmesin diye saçlarından tuttu.
Nefes istifar etmeyi bitirince Tahir onun kalkmasına yardım etti. Nefesin yüzünü yıkadı ve onu kucağına alıp koltuğa kadar götürdü ve yatağa yatırdı.
T:İyimisin
N:Hıhı
T:Ne oldu sana
N:Bilmiyorum bir kaç gündür böyle
T:Hastaneye gidelim ateşinde yok.
N:Gideriz.
T:Ben kuymak yapayım en iyisi.
N:Olur.
2 gün sonra
Bu gün Emir'i Saniye anneme bırakıp hastaneye gittim. Bulantılarım hala devam ediyordu ve bende korkuyordum. Hastanede bir kaç kontrolden geçtim. Tahliller çıkana kadar beklememi söylediler. Beş on dakika sonra doktor benim adımı seslendi.
D:Nefes Kaleli
Ayağa kalktım bir an başım döndü yavaş adımlarla doktor odasına girifm ve koltuğa oturdum.
N:Neyim var benim?
Doktorun yüzüne baktım derin bir iç çekti. Korkuyordum. Hafif de yüzü üzgün bir şekildeydi.
D:...........
Genel bir karar vermek istedim ama öncelikle sizlerde danışmak istedim. Hikayeye bir süre ara verelim mi? Lütfen herkes cevaplasın.