guys pwede palambing nman ako ng bonggang bonggang comment at votes pls???
chapter 32
gavin's pov
"hindi ako mag tatagal dito, gusto ko lang sabihin sayo na malaki ang utang ng company dahil sa nawalang pera ng papa mo, at pag hindi nakasal si lawrence kay princess malulugi ung company" napakunot ung noo ko sa sinabi ng papa ni lawrence, naisip ko kasi ano ngayon? kasalanan mo yan bakit kailngan si lawrence at ako ung mag bayad sa kapalpakan na ginagawa niya sa company nila, kung malulugi di malugi na, hayaan na niya kami maging masaya
"nga pala, baka hindi mo alam na si lawrence ang totoong may ari ng company na un, kung ako lang? hahayaan ko nang malugi un, kaya lang nakakaawa naman kung si lawrence ang pagbayarin lahat ng utang ng company" sabi sakin ng papa ni lawrence sabay talikod, ako naiwan akong nakatulala, pano nga un kung sakali na si lawrence nman ung mahirapan? ano kung sa kanya na lahat ng respunsibilidad?
"pero nasa kamay mo ngayon ang future ni lawrence"
hindi ko alam kung sasabihin ko kay lawrence na nag punta ang papa niya dito samin, hindi ko din alam kung alam niya lahat ng sinabi ng papa niya sakin, kung totoo ba un o hindi, wala akong alam, kasi kahit minsan nman hindi nmin napag usapan ni lawrence ung mga ganung bagay, wala nman kaming pakielam sa company na yan, ang importante lang naman samin, mahal ko siya, mahal niya ako, ganung kasimple pero napakahirap para samin ung maging masaya
"dala mo na lahat?" tumango na lang ako kay lawrence habang pinapasok niya sa sasakyan ung mga dadalin namin kay papa, hindi kasi din nmin makakasama si mama dahil di daw niya kayang makita si papa na ganun ang sitwasyon, kahit nman ako hindi ko un kaya pero kinakaya ko dahil alam ko sa panahon ngayon ako na lang meron silang dalawa
"naawa na ako kay mama" mahina kong sabi habang nasasasakyan kami ni lawrence, ayaw ko na sanang dagdagan ung mga sinadalang hirap ni lawrence, pero parang kailangan ko tong sabihin sa kanya, baka kasi pag hindi ko sinabi ako naman ung sumabog sa dami ng iniisip ko
"makakaya din natin to mahal ko" sa unang pagkakataon hindi ko naramdaman sa puso ko na makakaya namin, iabang usapan na kasi, kung saming dalawa lang alam kong kaya namin pero damay na ung mga magulang ko, pati sila nahihirapan para sa kaligayahan ko, at alam kong balang araw si lawrence naman ung sunod na mahihirapan ng dahil sakin
"wag ka ng mag alala andito ako diba?, mamaya pag tapos natin kay papa mo puntahan natin si princess andun na siya sa condo ko"
tumango na lang ako kay lawrence bilang sagot ko sa kanya, madami sana akong gustong sabihin pero pinigilan ko na lang, hahayaan ko muna si lawrence bago ako mag disisyon sa lahat, hahayaan ko munang makasama ko siya, hahayaan ko muna na isipin ng lahat na makasarili ako, wala akong magagawa mahal na mahal ko si lawrence, at alam kong mas mahal ko pa siya sa buhay ko
hindi ko alam kung anong ngyayari, pero biglang bumilis ung tibok ng puso ko nung napansin ko na nag kakagulo sa loob ng prisinto
"wag muna kayong pumasok, my nabugbog kasi na preso" biglang nglamig ung pakiramdam ko sa sibi ng pulis, napatitig din ako kay lawrence, kita ko sa muka niya kagaya ko kinakabahan na din halata ko un dahil nawalan ng kulay ung muka niya
lawrence's pov
"sir pwede na po ba kaming pumasok" taong ko sa isang pulis na nag aasikaso ng gulo
"sino ba dadalawin niyo?? may 3ng sugatan kasi sa riot, at may isang patay" hinigpitan ko ung hawak ko kay gavin, dahil nag sisimula ng tumulo ung luha niya, nasasaktan na naman siya at alam kong dahil un sakin, naiisip ko nga na kung hindi na lang sana ako bumalik baka normal na buhay ni gavin, siguro sa ngayon hahayaan ko muna ung sarili ko na kasama siya
"glen vitan po" nanginginig na sabi ni gavin, ako nakatitig lang sa pulis at kinakabahan sa pwede niyang sabihin samin ni gavin
"ah si glen, andun sa clinc puntahan niyo na lang dun, nasugatan kasi siya"
nag mamadali kaming pumunta ng clinic ni gavin para kamustahin si tito glen, habang nag lalakad kami patuloy lang sa isipan ko ung panalangin na sana walang gyaring masama kay tito, dahil pag nagkataon, uulitin ko ung mga kasalanan ko kay gavin, bahala na kung magalit siya sakin, bahala na kung mamatay ako sa sama ng loob, bahala na mabalik ko lang ung buhay niya dati
"paaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa" nakahinga ako ng maluwag nung nakita ko na maliit na sugat lang sa kamao ung sugat ni tito glen
"naku bakit kayo andito, magulo ngayon ah" nag alaalang tanong samin ni tito glen, napatitig ako kay gavin at tito na mag kaakap parang napunit ung puso ko sa sakit, awa na nararamdaman ko para sa kanilang dalawa, lalo na din kay tito glen na mukang hirap na hirap na, kaya pala hindi makaya ni tita amanda na makita si tito na ganito dahil sa itchura niya
"okey na ako, bumalik na lang kayo sa ibang araw mga anak" sa titig ni tito glen sakin naramdaman ko na kailngan na nga namin umalis, kaya tinapik ko na lang ung balikat ni gavin na ayaw bumitaw sa pag kakaakap niya kay tito
"babalik kami papa ah, babalik ako dito araw araw, kakamustahin kita, dadalhan kita ng pagkain, lahat ng kailngan mo dadalin ko papa"
ayan ung huling sinabi ni gavin kay tito glen bago kami umalis sa prisinto.
Habang asa sasakyan kami tahimik lang si gavin na umiiyak, ilang beses ko na din sinabi na huminahon siya at magiging maayos na din ang lahat, pero nung tinanong niya ako kung hanggang kailan, natahimik na lang ako bigla at walang masabi sa kanya, para kasing tinanong niya sakin kung hanggnag kailan ko siya makakasama, hanggang kailan ko sila kayang tiisin ng ganun
"tara mahal ko" nilahad ko ung kamay ko para alalayan si gavin pababa ng sasakyan nung makarating na kami sa condo ko, alam kong napakapangit ng araw na to para samin, sabagay araw araw nman pangit na, gusto ko lang nman ngayon kasama ko lahat ng malalapit na tao sa buhay ko ngayong bday ko
O_O si gavin yan nung pag bukas namin ng pintuan, may konting handaan kasi at hindi ko sinabi sa kanya, siguro nakalimutan na niya ung bday ko ngayon, naiintindihan ko naman kasi ang dami na niyang iniisip
"ma si gavin, siya ung mahal ko" pag papakilala ko ng pormal kay mama at gavin, kilala ni mama si gavin sa mga kwento ko sa kanya, pero hindi ko pa sila napapakilala ng pormal, si trina at princess nakatayo lang sa likod ni mama, pero meron akong napansin na kakaiba sa kanilang 3, parang merong mali
"masaya ako na nakilala kita anak" mahinang sabi ni mama kay gavin, pero napakunot nuo ako kasi nung nilahad ni mama ung kamay niya kay gavin halata mo na nanginginig siya, kaya napatingina ko kay princess tapos bigla siyang napayuko
"ako ba ANAK hindi mo papakilala sa girlfriend mo?" natapingin kami ni gavin sa nag sasalita sa likod ko, hindi ko alam nung nag tama ung mga mata namin, galit ung naramdaman ko, kahit pa sa pictures ko lang siya nakikita, tandang tanda ko ung muka niya
"ANONG GINAGAWA MO DITO?! PAG TAPOS MO KAMING IWAN BABALIK KA!" galit na galit kong sabi sa tunay kong tatay
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------