Πλευρά Κάμερον
Κάμερον - Μμμμ, πιο βαθιά μωρό μου.
Μούγκρισα σιγανά και δάγκωσα το κάτω χείλος μου πιάνοντας την αλογοουρά της σφιχτά με το χέρι μου. Ξεκίνησα να ανεβοκατεβάζω το κεφάλι της επάνω στη στύση μου σε διαφορετικό ρυθμό, ένιωσα την γλώσσας της να φτάνει ως την βάση μου.
Κάμερον - Τι έγινε μωρό μου; Τώρα δεν μιλάς άλλο;
Την ειρωνεύτηκα για να εκνευριστεί και εκείνη αμέσως με ρούφηξε στο στόμα της. Βόγγηξα δυνατά με μικρούς σπασμούς στη φωνή μου. Το έβγαλε από το στόμα της κοιτώντας με ερεθισμένη. Έφτυσε το κεφαλάκι και με τα όμορφα νύχια της άπλωσε το σάλιο της κατά μήκος του. Δάγκωσα το κάτω χείλος μου καυλωμένος.
Ζωή - Θέλεις να μιλάω;
Με ρώτησε πονηρά χαμογελώντας μου και κάρφωσε το βλέμμα της στα μάτια μου.
Νας - Κάμερον;
Κάμερον - Εξαρτάται από το τι θα λες.
Ανταπάντησα πονηρά και εκείνη άφησε το χαμόγελο της να ακουμπήσει τη στύση μου.
Νας - Κάμερον!
Δάγκωσε το κάτω χείλος της και πριν το καταλάβω τον ξανά είχε έως το βάθος του λαιμού της, τα χείλη της σχεδόν άγγιζαν την κοιλιά μου. Ένα μακρόσυρτο βογγητό βγήκε από τα χείλη μου καθώς πίεσα το κεφάλι της από την αλογοουρά έως τη βάση μου.
Νας - Πω ρε πούστη μπελά που βρήκα σήμερα.
Κάμερον - Ε;
Είπα καθώς κούνησα γρήγορα το κεφάλι μου για να βγω από την φαντασίωση μου. Α ναι, εγώ κουβάλησα τον Νας μέχρι το κλαμπ που έφτασε η Ζωή για να ολοκληρώσω το σχέδιο μου.
Για να καταλάβετε, ο θείος του μπατζανάκη της μάνας του ξαδέλφου της γιαγιάς του κουμπάρου του λυκειάρχη του νονού της γειτόνισσας του προπάππου του που μένει δίπλα από τον Νας, διευθύνει εταιρία αναζητήσεων. Ο Νας του έδωσε τις πινακίδες του αυτοκινήτου και μέσα σε δύο λεπτά ξέραμε ακριβώς το κλαμπ που βρισκόταν.
Το πώς δικαιολογήθηκα στον Νας για αυτή τη μαλακία είναι μια άλλη ιστορία.
~ φλασμπακ *μουσικούλα με άρπα*
...στο τηλέφωνο...
Κάμερον - Έλα ρε, πού είσαι;
Του λέω και εκείνος ξεφύσηξε από την άλλη γραμμή.
Νας - Φτάνω κάτω από το σπίτι σου, παλιομαλάκα, πέντε ώρες ταξίδι για να δω την γκαυλόφατσα σου.
Πώς ξεχωρίσει η αληθινή φιλία από μακριά.
Κάμερον - Ναι ναι, άκου λίγο. Θέλω να ζητήσεις βοήθεια από αυτόν τον θείο σου τέλος πάντων για να βρούμε που βρίσκεται αυτή τη στιγμή ένα αμάξι.
Νας - Γιατί; Κυνηγάμε κάποιον;
Κάμερον - Α-αμ, η ξαδέλφη της πιανίστριας της ανηψιάς του παπά που εξομολογείται η μάνα της θείας του τρίτου μου ξαδέλφου νομίζει ότι την απατάει ο άνδρας της και θέλει να δει που βρίσκεται!
Νας - Μα εσύ δεν μου είχες πει πως πέρσι η ξαδέλφη της πιανίστριας της ανηψιάς του παπά που εξομολογείται η μάνα της θείας του τρίτου ξαδέλφου σου πέθανε και δεν ήρθες στις Άλπεις για σκι;
Ωχ! Το ξέχασα αυτό. Πρέπει να γίνω λίγο δημιουργικότερος στις δικαιολογίες μου.
Κάμερον - Ε...ε τώρα λέω για την αδελφή της!
Νας - Μα εσύ δεν μου είπες ότι η αδελφή της-
Κάμερον - Απλά βρες το! Και όταν φτάσεις στείλε μου γιατί εμείς θα πάμε στο κλαμπ να τον μάσουμε τον κερατά.
Νας - Μα δεν ξέρουμε σίγουρα εάν είναι σε κλα-
Κάμερον - Τελείωνε γιατί τα κέρατα της ξαδέλφης της πιανίστριας της ανηψιάς του παπά που εξομολογείται η μάνα της θείας του τρίτου ξαδέλφου μου θα γρατζουνάνε το ταβάνι σε λίγο, άντε!
~τέλος φλασμπακ~ *ξανά η μουσικούλα*
Νας - Ξεκώλα ρε μαλάκα δύο ώρες, φτάσαμε.
Φώναξε ο τραχανάς και αμέσως κούνησα το κεφάλι μου για να βγω από τις σκέψεις μου. Αφού έδωσα στον εαυτό μου δύο δευτερόλεπτα να επεξεργαστεί το τριτοτέταρτο κλαμπ της περιοχής, ξεφύσηξα δυνατά.
Νας - Ούτε ερωτευμένος να ήσουν ρε.
Τον κοίταξα λοξά και βαριεστημένα, γέλασε σαν μαλάκας. Προχώρησα προς τους μπράβους αγνοώντας τους υπόλοιπους που περίμεναν στην σειρά σαν παπάδες την δευτέρα παρουσία.
Μπράβος - Ε εσύ! Πού πηγαίνεις ακριβώς; Περίμενε στην ουρά!
Μου φώναξε σπρώχνοντας με υποτιμητικά με το χέρι του από κοντά του. Τι είπες ρε; Το ξέρεις ότι με ένα τηλεφώνημα σε έχω κάνει παραθυρόφυλλο για το κοτέτσι της γιαγιάς σου;
Κάμερον - Φίλε, έχω μέσον στα VIP και νεύρα που αντιστοιχούν σε μπασκετμπολίστα, έλα κάνε δουλειά σου τώρα.
Τον σπρώχνω εγώ με την σειρά μου και πάω να περάσω αλλά εκείνος με μόνο ένα του χέρι με έχει σηκώσει ολόκληρο και με έχει πετάξει πίσω, μαζί με την υπόλοιπη ουρά.
Μπράβος - Η ουρά σημαίνει ουρά!
Φώναξε αυταρχικά και ο κόσμος που περίμενε υπομονετικά απέξω γύρισε να με κοιτάξει με ένα βλέμμα λύπησης. Ήταν κακή ιδέα να αφήσω το προσωπικό και την καλή ζωή. Αυτή τη στιγμή θα μπορούσα να είμαι σε ένα άπιαστο κλαμπ, με θεογκόμενες στα πόδια μου, Havana στο χέρι και τους κολλητούς στους διπλανούς καναπέδες-- όχι να κυνηγάω την καυτή μου γειτόνισσα. Για εκδίκηση βέβαια... Τώρα που το σκέφτομαι, ίσως αυτό να αξίζει την ταλαιπωρία.
Κάμερον - Είμαι ο Κάμερον Ντάλας, το μοντέλο, τραγουδιστής, ηθοποιός! Θέλεις να σε στείλω τώρα να βοσκίσεις ελέφαντες στη Κίνα ή θα με αφήσεις επιτέλους να περάσω μέσα;
Τον ρώτησα ειρωνικά γιατί η κατάσταση είχε αρχίσει να ξεπερνάει τα όρια μου. Ε οκ, είχα την δυνατότητα. Γιατί να μην την αξιοποιούσα;
Άκυρη γκόμενα - ΤΟ ΉΞΕΡΑ ΌΤΙ ΤΟΥ ΈΜΟΙΑΖΕΣ ΠΟΛΎ, ΚΑΜΕΡΟΟΟΟΟΟΝ!
Τσίριξε σαν υστερική και αμέσως μετά ένα μεγάλο γυναικείο βογγητό ακούστηκε από πολλές γυναίκες ταυτοχρόνως καθώς προσπαθούσαν να με πλησιάσουν. Χαμογέλασα πονηρά στον εαυτό μου και κοίταξα πλαγίως τον Νας πριν τον καλύψουν με τις μορφές τους τα μικρά γυναικεία κορμιά που πλημμύριζαν τον αυλόγυρο του μαγαζιού. Βρήκα την ευκαιρία και γλίστρησα πίσω από τον μπράβο όσο εκείνος ήταν αρκετά απασχολημένος να προσπαθεί να διώξει τις γυναίκες από κοντά μου. Θα είχε πλάκα να ασχοληθώ παραπάνω αλλά είχα να κανονίσω και ένα μικρό στοματάκι.
Ανοιγόκλεισα τα μάτια μου πολλές φορές μέχρι να συνηθίσουν στον χαμηλό φωτισμό του κλαμπ. Με μεγάλη προσπάθεια, γυρίζοντας το κεφάλι μου δεξιά και αριστερά, εστίασα στον μοναδικό κώλο που -αν και πεταχτός- δεν τον έχω δει να κουνιέται συχνά.
Δεν είναι κανένας άλλος πέρα από της γειτόνισσας. Τώρα θα σε φτιάξω εγώ.
Με γρήγορα βήματα κατευθύνθηκα στην μπάρα όπου και άφησα τα πράγματα μου. Σήκωσα το χέρι μου για να με δει ο Νας που μόλις μπήκε μέσα.
Κάμερον - Μπάρμαν! Δύο σφινάκια!
Του είπα γρήγορα καθώς βολεύτηκα στο πρώτο σκαμπό που βρήκα μπροστά στην μπάρα. Ήταν η καλύτερη γωνία που θα μπορούσα να βρω σε ολόκληρο το μαγαζί. Είχα πλήρη ορατότητα για το τι κάνει όταν βρίσκεται στο τραπέζι της όπως και όταν χορεύει. Ας πιω λιγάκι, όχι όμως πολύ.
Δεν ζητάς συγγνώμη ε; Θα σου κάνω την ζωή κόλαση!
Νας - Πώς χάθηκες έτσι ρε μαλάκα; Σε ψάχνω τόση ώρα.
Κάμερον - Κάτσε κάτω και σκάσε.
Του είπα καθώς γύρισα να τσεκάρω διακριτικά το που βρίσκεται. Ο κωλαράκος της κουνιόταν μέσα στο στενό συνολάκι της στο ρυθμό του mama... ναι αλλά αυτή δεν είναι μαμά.
Νας - Και τι ήταν τόσο σοβαρό που έπρεπε να ακυρώσω το ραντεβού με το γκομενάκι από το γυμναστήριο και να αναβάλλω την γέννα της θείας του πρώτου ξαδέλφου της γιαγιάς του γιου της δασκάλας του ξενοδόχου που μένει δίπλα από το σπίτι μου και με χρειάζεται για υποστήριξη;
Κάμερον - Μα σου είπα ότι ήρθαμε να παρακολουθήσουμε τον-
Νας - Άσε άσε, ξέρω κατά πόσο ήρθαμε να δούμε τον κέρατα της θείας σου. Λέγε ποιά είναι.
Δηλώνει σίγουρος για τα λεγόμενα του και εγώ ξεφυσώ ηχηρά σταυρώνοντας τα χέρια μου.
Κάμερον - Και από ποτέ μας έγινες Μαρία Μπακοδήμου και γνωρίζεις τα γκομενικά μου;
Σήκωσα ειρωνικά το φρύδι μου απαντώντας του και ήταν η σειρά του να με κοιτάξει ειρωνικά.
Νας - Θα το πεις με τον εύκολο ή με τον δύσκολο τρόπο;
Ρώτησε με ένα πονηρό χαμόγελο να κοσμεί το πρόσωπο του. Όχι! Όχι αυτό που σκέφτεται να κάνει!
Κάμερον - Μην τολμήσ-
Νας - Άμα δεν μου πεις μάντεψε ποιόν θα πάρω τηλέφωνο και θα σε αναγκάσει να φυτέψεις εκατόν πενήντα δέντρα την ημέρα για το επόμενο σαββατοκύριακο; Τον πατέρα σου!
Τον κοίταξα με ένα βλοσυρό βλέμμα και έσφιξα τα δόντια μου. Δεν γίνεται κάθε φορά να με απειλεί με τις εθελοντικές καύλες του πατέρα μου!
Κάμερον - Για να προλάβω αυτό που σκέφτεσαι, ΟΎΤΕ την γουστάρω, ΟΎΤΕ είναι γκόμενα μου. Είναι η γειτόνισσα μου και θέλω να της πάρω εκδίκηση.
Έφτυνα τις λέξεις μου και εκείνος με ξανά κοίταξε ξενερωμένος.
Νας - Γειτόνισσα; Εκδίκηση;
Ρώτησε ξύνοντας τον αυχένα του. Πολλές πληροφορίες για τον καμμένο εγκέφαλο του. (Ταγκ τον κολλητό)
Κάμερον - Ναι εκδίκηση.
Απάντησα χαλαρά πίνοντας λίγο από το Τζακ Ντάνιελς που μου έβαλε ο μπάρμαν. Το λες και πετρέλαιο.
Νας - Όπως λέμε εκδίκηση εκδίκηση; Τέτοια εκδίκηση;
Έχασκε σαν κουτάβι που του κόπηκε το λουρί και έχασε το αφεντικό του. Τι χαζή ερώτηση είναι τώρα αυτή;
Κάμερον - Ναι Νας, τέτοια εκδίκηση.
Νας - Και γιατί να το κάνεις αυτό;
Κάμερον - Έχουμε προηγούμενα.
Του απάντησα ψάχνοντας ξανά με το βλέμμα μου την Ζωή. Μετά από λίγα δευτερόλεπτα την εντόπισα να χορεύει ακόμα σε κάποιο τραγούδι, για ακόμη μια φορά πλάτη σε εμένα.
Μα καλά, δεν κουράστηκε με τις τακουνάρες; Κατέβηκα και με τα πόδια τόσους ορόφους εξαιτίας της…
Νας - Και μετά από αυτό σίγουρα επόμενα.
Κούνησα θετικά το κεφάλι μου ως απάντηση στην κατάφαση του καθώς κοιτούσα την γυμνή πλάτη της. Γαμώ…
Νας - Τουλάχιστον είναι καμιά όμορφη;
Τα μάτια μου έπεσαν στον κώλο της που κουνιόταν ρυθμικά σε συνδιασμό με τους γοφούς και τα καλλίγραμμα πόδια της. Πήρα μια βαθιά ανάσα πριν νιώσω ένα ελαφρύ σφίξιμο στο παντελόνι μου.
Κάμερον - Μπα.
Είπα κοιτώντας την ακόμα. Ε... ίσως και να βλεπότανε άμα δεν ήταν τόσο νευρόσπαστο.
Νας - Και τι έχεις σκοπό να κάνεις;
Ρώτησε και μόνο τότε πήρα το βλέμμα μου από πάνω της για να τον κοιτάξω με ένα σατανικό χαμόγελο.
Κάμερον - Λοιπόν άκου εδώ.
Πλευρά Ζωής
Ξανθή - ΞΕΕΕΕΡΕΙΣ ΔΕΝ ΚΡΑΤΆΕΙ ΓΙΑ ΠΆΝΤΑ, ΓΕΥ ΓΙΕΑ, ΓΕΥ ΓΙΕΑ
Ζωή - ΣΤΟΝ ΛΑΙΜΌ ΣΟΥ ΤΑ ΔΙΑΜΆΝΤΙΑ, ΓΕΥ ΓΙΑ, ΓΕΥ ΓΙΕΑ.
Τσιρίζαμε ρυθμικά μαζί για να ακουστούμε πάνω από την δυνατή μουσική καθώς κουνούσαμε προκλητικά τα κορμιά μας στον ρυθμό. Με το τέλος του ρεφρέν ένα γρήγορο κούνημα του πισινού μου έκανε τον γκόμενο πιο πίσω να αναστενάξει για ακόμη μια φορά και να τον ακούσω μέχρι εδώ, με τον Σνικ να μιλά για την σενιορίτα Παπαγεωργίου σε βόλιουμ 100+.
Είχα δει τον παλιοκεφτέ όταν ήρθε στο μαγαζί. Δεν ξέρω τι ακριβώς κάνει εδώ αλλά προφανώς πρόκειται για σύμπτωση, είναι γνωστό μπαράκι σχετικά.
Παρόλα αυτά δεν θα έλεγα πως είναι του στυλ του...
Ξανθή - Μωρή μελάνιασαν τα πόδια μου τόση ώρα, πάμε να κάτσουμε.
Ζωή - Σκάσε και χόρευε ρε! Ο βλαμμένος βλέπει ακόμη.
Τι νομίζει, ότι δεν κοιτάζω; Ή μήπως ότι δεν ξέρω πως ο τύπος δίπλα του έχει σταμπάρει άσχημα την Ξανθούλα;
Ξανθή - Μα ο βλαμμένος σου δεν είναι καν εκεί.
Ζωή - Τι εννοείς;
Ρωτάω γυρνώντας να εστιάσω προς την μπάρα και προς έκπληξη μου εκείνος δεν βρίσκεται στην θέση του. Τα πράγματα του δεν βρίσκονται καν επάνω στο μπαρ.
Ζωή - Κοίτα τον μαλάκα! Κοίτα! Έφυγε και δεν είπε τίποτα! Ούτε να φιλοτιμηθεί να με πάει σπίτι δε-
Έλεγα στην Ξανθή αλλά με το που γύρισα να την κοιτάξω η Ξανθή δεν ήταν εκεί. Παναγία μου! Τους απήγαγαν εξωγήινοι---- θα πεθάνουμε όλοι! Το ξέρω ότι ήρθε το τέλος μου!
Ζωή - Ξανθή! Ξανθή! Έλα κόψε την πλάκα ρε μαλάκα και εμφανίσου!
Φωνάζω μέσα στο μπαρ αλλά άδικα αφού κανείς δεν με ακούει εξαιτίας του Κουφού που η γυναίκα του κατάντησε κέντρο διερχομένων. Λίγο πριν αρχίζω να πανικοβάλλομαι κανονικά και με τον νόμο βλέπω την Ξανθούλα να μαζεύει τα πράγματά της την ώρα που χαμογελά στον τυπάκο που καθόταν με τον αχαΐρευτο.
Ζωή - Μα αν αυτός είναι εκεί, τότε το γκόμπλιν που είναι;
Αναρωτήθηκα δυνατά στενεύοντας τα μάτια μου στο κενό. Μα πριν καλά καλά το επεξεργαστώ-
Κάμερον - Το "γκόμπλιν" είναι ακριβώς πίσω σου και για δικό σου καλό μην βγάλεις άχνα, νευρόσπαστο.
Είπε αργά και κατανοητά με κανονική φωνή στο αυτί μου, ο τόνος του νευρικός από εδώ μέχρι τον ήλιο. Τα χέρια του έπιασαν τους γοφούς μου και σφίγγοντας με, κόλλησε το σώμα του επάνω στο δικό μου. Η πλάτη μου ακουμπούσε το στέρνο του και ένιωθα την καρδιά του να χτυπά πολύ πολύ έντονα και γρήγορα.
Αχ θεέ μου και Παναγία μου, κάνε να μην τον ερωτευτώ
Είχα μείνει παγωμένη στην θέση μου με εκείνον ακριβώς από πίσω μου. Η καυτή του ανάσα έπεφτε στον λαιμό μου ενώ τα χέρια του δεν έλεγαν να αφήσουν τους γοφούς μου. Το άρωμα του έφτασε στα ρουθούνια μου και απορροφήθηκε γρήγορα από τους πνεύμονες μου.
Γαμώτο του, πάλι μυρίζει ωραία ο σιχαμένος.
Κάμερον - Πάμε σπίτι. Τώρα.
Σαν να με τσίμπησε μύγα όμως πετάχτηκα από την θέση μου και τον απομάκρυνα από επάνω μου.
Μπα μπα που θα μας πεις και τι θα κάνουμε!
Ζωή - Και ποιός είσαι εσύ ΡΕ που θα μου μιλήσεις εμένα επιτακτικά ΡΕ;
Του φώναξα κατάμουτρα και εκείνος γούρλωσε τα μάτια του από την απότομη αλλαγή της συμπεριφοράς μου.
Ζωή - Μια χαρά δεν κλωσούσες τα αυγά σου στη μπάρα; Τι ήρθες εδώ να μας κάνεις τώρα; Τον όμορφο; Λυπούμαστε αλλά ΘΑ ΣΑΣ ΕΙΔΟΠΟΙΉΣ-
Κάμερον - Μάζεψε το στοματάκι σου γειτόνισσα.
Έτριξε μέσα από τα δόντια του και εγώ τον κοίταξα με ένα βλέμμα που σταααααααζει ειρωνεία.
Ζωή - Να μαζέψεις και την αξιοπρέπεια σου! Κάπου εδώ κάτω πρέπει να έπεσε, άμα δεν την πάτησε κανείς ακόμα...
Είπα και έκανα πως δήθεν έψαχνα στο πάτωμα για την αξιοπρέπεια του. ΧΑΑ!
.
.
.
Μήπως να αρχίσω να ψάχνω τα δόντια μου;
Το νεφρό μου;
Τον σπλήνα μου;
Την παρθεν- όχι όχι όχι όχι, αυτό πάνω από το πτώμα μου θα το πάρει.
Γιατί τα υπόλοιπα από που θα τα πάρει…
Σήκωσα για μια στιγμή το βλέμμα μου προς αυτόν και ίσως να έβγαζε καπνούλιδες από τα αυτιά και από την μύτη του. Μου θυμίζει λίγο τα καρτούν που έβλεπα μικρ-
Κάμερον - Σου δίνω προβάδισμα πέντε δευτερόλεπτα.
Είπε μέσα από τα δόντια του και μόνο τότε παρατήρησα πως οι γροθιές του ήταν σφιγμένες, το πρόσωπο του ζαρωμένο από θυμό και τα μάτια του σχεδόν κλειστά πετούσαν φλόγες που τσουρούφληζαν.
Κάμερον - Πέντε.
Σαν να ξύπνησα από τον λήθαργό μου τον κοίταξα στα μάτια και μόνο τότε κατάλαβα ότι σοβαρολογούσε.
Κάμερον - Τέσσερα.
ΘΕΈ ΜΟΥ ΘΑ ΜΕ ΣΦΆΞΕΙ ΣΤΟ ΓΌΝΑΤΟ
ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
ΕΊΜΑΙ ΠΟΛΎ ΝΈΑ ΚΑΙ ΠΑΡΘΈΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΘΆΝΩ!
Κάμερον - Τρία.
*ψάχνει στις κασέτες και τα σιντί με τραγούδια του δημοτικού*
*βρίσκει τον χορό του Ζαλόγγου*
*βάζει μπάσο και τσίτα την μουσική*
*παίρνει βαθιά ανάσα και την αφήνει*
.
.
.
ΈΧΕΤΕ ΓΕΙΑ ΒΡΥΣΟΎΛΕΣ, ΛΌΓΓΟΙ, ΒΟΥΝΆ, ΡΑΧΟΎΛΕΣ, ΟΠΑ!
ΈΧΕΤΕ ΓΕΙΑ ΒΡΥΣΟΥ-ΣΟΥ-ΣΟΥ-ΣΟΥ-ΣΟΥ-ΣΟΥ-ΣΟΥ-
*κοπανάει το ράδιο στο καπάκι*
-ΛΕΣ ΚΑΙ ΕΣΕΊΣ ΣΟΥΛΙΩΤΟΠΟΎΛΕΣ
Κάμερον - Δύο.
Να σου πω;
Ναι;
Τι θα έλεγες να αρχίσεις να τρέχεις;
Α καλέ ίνερ μάιντ, εσύ είσαι πολύ έξυπνη. Καλέ πώς το σκέφτηκες; Έλα παραδέξου το, ο Ντάνος σου το είπε.
Κάμερον - Ένα.
Αχ καλέ… ακούστηκε σέξυ αυτό.
ε;
Ε;
Ε;
ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΠΑΝΑΓΙΆ ΣΟΥΜΕΛΑ ΔΏΣΕ ΜΟΥ ΔΎΝΑΜΗ ΝΑ ΤΡΈΞΩ ΜΕ ΤΑ ΞΥΛΟΠΌΔΑΡΑ ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΖΉΣΩ ΜΈΧΡΙ ΤΑ ΕΞΉΝΤΑ ΜΟΥ. ΣΟΥ ΥΠΌΣΧΟΜΑΙ ΠΩΣ ΆΜΑ ΖΉΣΩ ΣΉΜΕΡΑ ΘΑ ΣΟΥ ΑΝΆΨΩ ΈΝΑ ΚΕΡΆΚΙ ΊΣΑ ΜΕ ΤΟ ΜΠΌΙ ΤΟΥ ΑΝΤΕΤΟΚΟΥΜΠΟ, ΤΟΥ ΑΔΕΛΦΟΎ ΤΟΥ ΑΝΤΕΤΟΚΟΥΜΠΟ, ΤΗΣ ΞΑΔΕΛΦΗΣ ΤΟΥ ΘΕΊΟΥ ΤΗΣ ΠΡΟΓΙΑΓΙΑΣ ΤΟΥ ΜΠΑΤΖΑΝΑΚΗ ΤΟΥ ΑΝΤΕΤΟΚΟΥΜΠΟ.
---- βασικά έχει ο Αντετοκούμπο μπατζανάκη;
ΒΑΣΙΚΆ ΠΟΛΎ ΠΟΥ ΧΈΣΤΗΚΑ ΤΩΡΑ!
Ξεκίνησα σαν μανιακή να τρέχω μέσα στο μπαρ και ο Ντάλας από πίσω μου να με έχει πάρει στο κυνήγι. Έσπρωχνα κόσμο και με έσπρωχναν πίσω ενώ για εκείνον άνοιγαν από μόνοι τους δρόμο! Είναι άδικο! Μετά από πολύ κόπο, σάλιο και ιδρώτα κατάφερα να βγω από το κλαμπ και να ξανά έρθω αντιμέτωπη με μια ατελείωτη ουρά από ανθρώπους που θέλανε να μπουν, να γίνουν τύφλα, να φασωθούν, να κάνουν παιδιά και να μην ξέρουν τον γονιό. Ξεκίνησα γρήγορα να τρέχω ξανά (όσο γρήγορα μπορείς να τρέξεις με το τακούνι που έχει ύψος πενταόροφης πολυκατοικίας) για να απομακρυνθώ από το κλαμπ. Βάδιζα λίγο σαν πάπια, με είχαν χτυπήσει και τα παπούτσια.
Άκουσα βήματα κοντά μου, γύρισα να κοιτάξω και την ο διαολεμένος χιμπατζής.
ΚΑΛΆ ΠΌΤΕ ΠΡΌΛΑΒΕ ΓΑΜΩ ΤΟ ΤΖΟΚΙΝΓΚ ΠΟΥ ΚΆΝΕΙ ΠΈΝΤΕ Η ΏΡΑ ΤΟ ΠΡΩΙ.
Ξεκίνησα να τρέχω ξανά εάν και ήταν επάνω από τις δυνάμεις μου. Μπήκα μέσα από ένα στενό με την ελπίδα να με χάσει και τελικά όντως τα κατάφερα. Πήρα δύο καλές βαθιές ανάσες για να ξεκουραστώ και κοίταξα προς το βάθος του στενού. Τέλεια! Σχεδόν βλέπω το αμάξι της Ξανθής! Ο δρόμος ήταν γεμάτος χαλίκια και μικρές πετρούλες. Ξεκίνησα να τρέχω ελαφρά γιατί ήθελα λίγα ακόμα μέτρα μέχρι να φτάσω στο αμάξι. Λίγο ακόμα και θα ακουμπήσω την ζέστη θέση και το αναπαυτικό κάθισμα! Πριν όμως τελειώσω την κούρσα μου ΤΣΟΥΥΥΥΥΥΥΠ. Πάρε με φαρδιά πλατιά κάτω.
Ζωή - Αουτς!
Τσίριξα σχεδόν από τον οξύτατο πόνο που ένιωσα στον αστράγαλο μου. Προσπάθησα να σηκωθώ αλλά ήταν μάταιο. Έδωσα άλλη μια ώθηση αλλά πόνεσα ακόμα περισσότερο. Ω τέλεια. Είμαι μόνη σε ένα απομακρυσμένο πάρκινγκ χωρίς κανένα να με βοηθήσει να πάω στο αμάξι. Να προστεθεί στο δράμα μου ότι το πόδι μου πονούσε υπερβολικά πολύ σε σημείο που να θέλω να κλάψω.
Ζωή - ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΚΟΊΤΑ ΠΌΣΟ ΆΔΟΞΑ ΘΑ ΠΕΘΆΝΩ! ΜΑ ΓΙΑΤΊ; ΤΙ ΈΚΑΝΑ ΛΑΘΟΣ; ΜΗ ΜΕ ΠΑΡΕΙΣ ΣΉΜΕΡΑ ΘΕΕ ΜΟΥ, ΚΑΙ ΈΧΩ ΠΕΤΎΧΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΑΪΛΆΙΝΕΡ Η ΡΟΥΦΙΑΝΑ. ΑΑΑΑΑΑ ΠΟΝΆΩ.
Κλαψούρισα για λίγα λεπτά ακόμα και σκέφτηκα να δω το πόδι μου. Δεν είχα πλέον μπαταρία στο κινητό για να πάρω οποιονδήποτε για βοήθεια οπότε θα προσπαθούσα να θεραπευτώ μόνη μου. Έκανα να βγάλω το παπούτσι μου όταν άκουσα γρήγορα βήματα επάνω στα χαλίκια. Υπέροχα! Το μόνο που μου έλειπε ήταν ένας μεθυσμένος βιαστής που να θέλει να με απαγάγει για να με κακοποιήσει και να με πουλήσει στην μαύρη αγορά!
Κάμερον - Ζωή; Τι έπαθες;
Ωχ! Ακόμα χειρότερα και από βιαστή! Υποχώρηση! Υποχώρηση λέγω!
Αψηφώντας τον πόνο σηκώθηκα όρθια και πήγα να περπατήσω αλλά δεν πρόλαβα να κάνω ούτε βήμα. Η ισορροπία μου χάθηκε και περίμενα την πτώση μου στα μυτερά χαλίκια.
Δεν ήρθε ποτέ
Ένιωσα τα απαλά του χέρια να τυλίγονται γρήγορα γύρω από την μέση μου και να με κρατάνε σταθερή. Το πόδι μου πόνεσε πολύ και δεν μπόρεσα να κρατήσω ένα βογγητό.
Ζωή - Άουτς!
Εκείνος φάνηκε τρομαγμένος για μια στιγμή και με κοίταξε εξονυχιστικά. Είδε πως πατούσα μόνο στο ένα μου πόδι και τότε κατάλαβε. Με κοίταξε με ένα αυστηρό βλέμμα αλλά στην συνέχεια χαμογέλασε.
Περίεργε!
Κάμερον - Από ότι φαίνεται σε έπιασα, σπαστικιά.
Είπα και εγώ! Καλός για πάνω από είκοσι δευτερόλεπτα; Θα πέσει ο Παρθενώνας.
Ζωή - Άφησε με ουρακοτάγκε.
Τον κοίταξα με το δολοφονικό μου βλέμμα και εκείνος χαμογέλασε στραβά.
Κάμερον - Καλά.
Είπε με ευκολία και πήρε τα χέρια του από επάνω μου. Εγώ αμέσως γούρλωσα τα μάτια μου και γραπώθηκα απότομα από τον σβέρκο του.
Είναι τρελός; Θα πεθάνω εδώ πέρα!
Τον είδα που γέλασε για λίγο και με έβαλε στην αγκαλιά του. Αφού με μετέφερε αυτά τα λίγα μέτρα, ακούμπησε την πλάτη μου στην πόρτα του αυτοκινήτου και κόλλησε το σώμα του επάνω μου. Ντροπιασμένη πήγα να τον απομακρύνω τώρα που ήμουν σίγουρη για τον εαυτό μου αλλά εκείνος γέλασε σιγανά και κόλλησε περισσότερο επάνω μου.
Κάμερον - Αφού δεν μπορείς να περπατήσεις, γιατί προσπαθείς;
Ζωή - Σας ευχαριστώ για τις υπηρεσίες σας μεσιέ αλλά ο καθένας τον δρόμο του τώρα.
Κάμερον - Α ναι; Και με ποιο πόδι θα οδηγήσεις παρακαλώ;
Ρώτησε ειρωνικά και σταύρωσε τα χέρια του μπροστά από το στήθος του χωρίς να απομακρυνθεί ιδιαίτερα από εμένα. Εγώ τον κοίταξα με μια ματιά που έβγαζε φλόγες.
ΜΠΟΥΥΥΥΥΥΥΥΥΤΤΥΡΛΩΤΟΟ
Ζωή - Με του δεξί του τσακίρικο, εσένα τι σε κόφτει χα;
Του είπα χτυπώντας τον ελαφρά στο στερνό.
Καλά… Μην φύγει και τελείως!
Κάμερον - Θα νομίζουν ότι σε στραγγάλισα εγώ, αυτό με κόφτει. Έτσι όπως βγήκαμε από το κλαμπ δώσαμε την εντύπωση ή ότι θα σε σκοτώσω ή ότι θα σε πηδήξω.
Ζωή - Στο πορτ παγκαζ έχει ένα καινούργιο σετ με μαχαιροπίρουνα. Θα ήθελα με το μαχαίρι του ψωμιού παρακαλώ.
Είπα αηδιασμένη και εκείνος χαμογέλασε πονηρά.
Κάμερον - Α ναι; Θα σε χάλαγε δηλαδή να σε στήσω επάνω στην πόρτα και να μας ακούσει όλο το πάρκινγκ;
Ζωή - Με εσένα δεν πήγαινα που να μου πλήρωνες την-
Αμέσως έκοψα τον λόγο μου στην μέση. Τι πήγες να πεις Ζωή;
Κάμερον - Την;
Ζωή - Την... τ-την συνδρομή στο Κόνεξ! Αυτή!
Κάμερον - Και αυτή γιατί την έχεις; Για να βλέπεις τσόντες τα βράδια αφού δεν σε πηδάει κανείς;
Γέλασε πονηρά και εγώ τον χτύπησα στο στέρνο, ηλίθιος!
Ζωή - Χάσου από τα μάτια μου, πανίβλακα!
Τσίριξα υστερικά και έκανα να ξεκλειδώσω το αμάξι. Πάσχιζα να κρατήσω την ισορροπία μου, το πόδι μου πονούσε αφόρητα αλλά δεν υπήρχε περίπτωση να ζητήσω βοήθεια από τον καραγκιόζη πίσω μου. Ξαφνικά ένιωσα να μην πατάω στο έδαφος και μόνο τότε συνειδητοποίησα ότι ο ανώμαλος με είχε τυλίξει γύρω από το σώμα του λες και είναι κάτι το φυσιολογικό και με μετέφερε προς ένα άλλο αυτοκίνητο.
Ζωή - ΤΙ ΝΟΜΊΖΕΙΣ ΌΤΙ ΚΆΝΕΙΣ;
Κάμερον - Ώχου, θα σκάσεις επιτέλους;
Με κοίταξε αυστηρά καθώς με άφησε στην θέση του συνοδηγού. Έκανε τον κύκλο και μπήκε στο αμάξι. Μου έριξε μια φευγαλέα ματιά και άναψε την μηχανή.
Ζωή - Π-που πάμε;
Κάμερον - Στο νοσοκομείο.
Δήλωσε κρύα κοιτώντας τους καθρέφτες για να κάνει όπισθεν και να βγει από την παρκαρισμένη θέση του.
Ζωή - Τι; Γιατί;
Κάμερον - Πρέπει να δουν το πόδι σου, δεν νομίζεις;
Ζωή - Όχι! Είμαι μια χαρά! Δεν χρειάζεται να πάμε στο νοσοκομείο, το έπαθα σίγουρα από κούραση, νιώθω ήδη καλύτερα, δηλαδή είμαι σίγουρα καλά, δηλαδή δεν έχω κανένα θέμ-
Κάμερον - Ζωή πάρε μια ανάσα.
Με είπε Ζωή;
Πήρα ανάσα και μαζί μου πήρε και εκείνος.
Κάμερον - Θα σε πάω σπίτι σήμερα αλλά αν αύριο δεν είσαι καλά τότε θα πας νοσοκομείο και δεν έχει σουξουμου και μαλακίες.
Δήλωσε κάθετος χωρίς να αφήσει περιθώρια αμφισβήτησης και εγώ κούνησα θετικά το κεφάλι μου. Στο κάτω κάτω του έχω κάνει τόσα και με βοηθάει αυτή τη στιγμή.
Κάμερον - Βασικά και να μην πας, στ' αρχίδια μου κιόλας.
Πάνω που πάω να χαρώ, με γειώνει μονίμως αυτό το παιδί, ΜΟΝΊΜΩΣ. Στριφογύρισα τα μάτια μου, ένα Κακό Αγόρι δεν αλλάζει ποτέ.
Κάμερον - Είδες τι ωραία που συνεννοούμαστε όταν δεν φέρνεις αντιρρήσεις; Είμαστε όλοι ευχαριστημένοι.
Δήλωσε με έναν περιπαιχτικό τόνο στην φωνή του. Ήθελε να τον πειράξω και εγώ για να επαναφέρουμε το ευδιάθετο κλίμα που υπήρχε απλά ήμουν ήδη πολύ κουρασμένη και ο μόνος λόγος που παρέμενα ξύπνια ήταν ο έντονος πόνος στο πόδι μου. Νυσταγμένη έγειρα προς το κάθισμα και τον κοίταξα, εκείνος σχεδόν ανύσηχος αναζήτησε το βλέμμα μου.
Ζωή - Κάμερον;
Κάμερον - Θα πεθάνεις;
Ρώτησε κοιτώντας με κλέφτες ματιές το πρόσωπο μου καθώς οδηγούσε. Φαντάζεσαι να ανησύχησε; Είναι καλός οδηγός πάντως και έτσι ίσως... ίσως λίγο όμορφος, ωραίο παιδί δηλαδή. Είναι λίγο πολύ τρόμπας αλλά τον κόβω για ψυχούλα κατά βάθος.
Ζωή - Ήθελα να σου πω ευχαριστώ αλλά συνεχίζεις να είσαι μαλάκας.
Του είπα γελώντας και εκείνος παρασύρθηκε από το γέλιο μου. Άλλαξε ταχύτητα και άφησε το χέρι του να ξεκουραστεί επάνω στον λεβιέ.
Κάμερον - Και εγώ θα σου έλεγα ότι δεν κάνει τίποτα αλλά μου χρωστάς εκατό ευρώ.
Δήλωσε και εγώ τον κοίταξα για λίγο σοβαρή αλλά δεν άντεξα να μην γελάσω με το βλέμμα που είχε στο πρόσωπο του, γελούσαν μέχρι και τα μάτια του.
Μήπως τελικά να μην είσαι τόσο κακός κύριε Ντάλας;