JILL'S P.O.V
"I think I should kill you." I said menacingly.
Natahimik siya dahil sa sinabi ko. Pero kumunot bigla ang aking noo dahil mahinang yumuyugyog ang kanyang balikat at kinakagat niya ang kanyang labi. I stared confusely at him and suddenly, he bursted out laughing.
"Hahaha! G-grabe nakakatakot ka." and then he continued laughing.
Umismid ako at inilayo ang dagger mula sa kanyang leeg. Ibinalik ko ito sa ilalim ng aking damit. Humalukipkip ako at hinintay ko siyang matapos kakatawa. May natatakot bang tumatawa na parang wala nang bukas?
Nang sa wakas ay tuluyan na siyang natapos kakatawa ay napailing ako. He composed himself and took a deep breath before uttering a word again.
"Damn your reflexes. I should have known, baka dahil kung ano-ano nalang ang pinagsasabi ko ay bawian ako bigla ng buhay." biro pa niya bago muling bumaling saakin.
Sa napakahaba ng mga pinagsasabi niya kanina tungkol sa sarili niya ay nalinawan na nang tuluyan ang aking isip. He's dangerous and even though he's already with us, I still need to keep my guards up. Because of that name, I'm starting to think that I can't actually fully trust this guy beside me.
Natahimik ako at tinitigan ang aking mga paa na tila ba ay ito ang pinakamaganda at pinaka-interasadong bagay sa mundo. Natahimik din siya sa aking tabi. Iginalaw ko ng mahina ang aking mga paa upang pakilusin ang inuupuan kong swing. I closed my eyes while trying to solve the equation that keeps on running around my head. I am trying to analize the situation but, it's hard.
After listening to his story, the situation worsen and got more complicated. I have someone whom I don't know if he's actually an ally or enemy. Pagkarinig ko rin sa storya ng kanyang buhay, mas napatunayan na ang taong iyon ay totoong masama dahil maging sarili nitong anak ay nagawang alipinin.
Napa-angat ako ng tingin dahil may narinig akong papalapit ng yapak. Bumungad sa akin ang kanyang mga matang parang may nais ipahiwatig. Tinitigan ko lamang siya dahil pakiramdam ko ay ni isang salita ay 'di ko magawang iusal.
"I want to speak with you," lumingon siya sa aking tabi. "Alone." he said coldly. Even the surrounding doesn't have any lamps or lights but the light coming from the moon is enough for me to notice the sudden deadly stare in his eyes.
Kumunot ang aking noo dahil wala naman kaming dapat pag-uusapan. But maybe, it has something to do with CJ.
Lumingon ako kay Ryker na nanatiling nakaupo sa swing na nasa aking tabi.
Nagulat ako dahil maging ito ay may nakakamatay na tingin kay Tyrone. Dahil sa kanilang titigan ay parang domuble ang lamig ng paligid. Nailang ako bigla dahil pakiramdam ko ay may hindi magandang mangyayari kapag magpapatuloy sila sa kanilang ginagawa.
Tumikhim ako bago nagsalita.
"Pwede mo ba kaming iwan muna para mag-usap." napatingin siya saakin at napansin ko ang pag-alala sa kanyang mga mata.
I smiled at him to assure that I'll be fine. Mag-uusap lang rin naman kami ni Tyrone. Nag-aalinlangan siya pero sa huli ay wala siyang nagawa kun'di ang tumayo.
"I will be with Luke and if you'll need me. You already know where to look for me." he uttered seriously before completely leaving. Hindi ko lubusang naintindihan ang kanyang ibig ipahiwatig kaya ipinagsawalang bahala ko na lamang ito.
Bumaling ako kay Tyrone na nakapamulsang naglakad papalapit sa akin. Yumuko siya at tinitigan ang aking mga mata. Kumabog ng malakas ang aking dibdib dahil sa sobrang lapit ng mukha niya sa akin. Para bang sinusuri niya ng mabuti ang aking mukha. Nakatulalang tinitigan ko lamang siya nang hindi kumukurap. Inilapit niya ang kanyang mukha malapit sa aking tenga at bumulong.
"Breathe." tumama ang kanyang hininga sa aking batok na nagdala ng kiliti sa akin.
Nang lumayo na siya sa akin at tumayo ng maayos ay agad akong nakahinga ng maluwag. Hindi namalayan na hindi na pala ako humihinga dahil sa sobrang lapit niya.
Bigla akong nahiya at nag-iwas ng tingin. Yumuko ako upang itago ang aking mukha dahil bigla akong nakaramdam ng pagkailang. Nag-iinit ang aking mukha, pumikit ako ng mariin dahil nararamdaman ko na naman ang epekto kapag malapit siya sa akin. Napakalakas ng kabog sa aking dibdib at sa tingin ko ay isa itong parusa. Parusa na gugustuhin kong palaging nararansan kaysa sa hindi ko na ito mararamdaman.
"Anong pinag-uusapan niyo ng lalaking 'yun? And who is he? Why do I always see you with him?" sunod-sunod na tanong niya.
Hindi ko alam kung bakit siya interesadong malaman ang kaugnayan ko kay Ryker. Simpleng pag-uusap lang naman ang ginawa namin ni Ryker ngunit ang tono ng kanyang pagbigkas ay parang may masama akong ginawa at pakiramdam ko naman ay nagtaksil ako.
"His name is Ryker at kaibigan ko siya." maikling sagot ko habang nanatiling nakayuko.
Hindi siya nagsalita at naramdaman ko ang kanyang kamay sa aking baba at itinaas ito. Nagkasalubong ang aming mga mata.
"Don't hide your face from me because I want to see your face." seryosong usal niya.
"Ano naman sayo ku-" napahinto ako sa pagsalita nang may bigla akong naalala. Mariin kong itinikom ang aking bibig at tinabig ang kanyang kamay na nakahawak parin sa aking baba.
Tumayo ako at akmang aalis. Ngunit bago pa man ako makatalikod ay nahawakan niya agad ang aking kamay. Tinabig ko ulit ito gamit ang isa kong kamay but he tightened his grip on my wrist, which made me winch.
"Bakit ka aalis? I still want to talk to you. Is there any problem?" nahimigan ko ang pagtataka sa boses niya pero binalewala ko lamang ito.
"Kailangan ko nang bumalik, baka kasi hinahanap na ako nina uncle. Pasensya ka na, sa susunod nalang siguro tayo muling mag-usap. At isa pa'y baka hinahanap ka na rin ni Sofia. Hindi mo dapat iniiwan ang date mo. Segi, pupunta na ako sa loob." sabay pilit na ngumiti.
Pagkasabi ko ay tinitigan niya ng ilang segudo ang aking mukha at tila ba ay mayro'ng hinahanap sa aking mga mata.
"Gano'n ba? O-okay, maybe we can talk some other time." may pag-aalinlangang sabi niya at hindi ko alam kung bakit.
Kiming ngumiti lang ako bilang sagot at nanatiling nakatayo sa kanyang harapan. Kumunot ang kanyang noo at nagtataka akong tiningnan.
"Bakit hindi ka pa umaalis?" nagsasalubong ang kilay na tanong niya. Gusto kong matawa dahil hindi niya napansin.
"Kamay ko." sabay tingin sa kamay niyang mahigpit pa ring nakahawak sa akin. Gusto kong matawa pero pinipigilan ko dahil ayaw ko siyang mapahiya.
"A-ahhh." unti-unti na niyang binitawan ang aking kamay. Bago ako muling tumalikod ay napansin ko ang pamumula ng kanyang tainga dahil sa sinag ng buwan.
Hindi pa man ako nakalayo ay bigla ko na naman siyang naramdaman. Ngunit ngayon ay hindi na niya hinawakan ang aking kamay at sa halip ay nakayapos siya sa aking bewang. He hugged me from the behind . Bigla akong naging estatwa dahil sa pagyakap niya sa akin.
Mahigpit niya akong niyakap at isiniksik ang kanyang ulo sa aking leeg.
Nakikiliti ako sa kanyang ginawa. Gusto ko siyang harapin at tanungin kung bakit. Pero hindi ko maigalaw ang aking katawan.
"Let me hug you for a while please. I want to calm down." nakagat ko ang aking labi dahil sa pagtama ng kanyang hininga sa aking balikat.
"Ikaw 'ata ang mayroong problema sa ating dalawa." I stated. Sa wakas ay nakapagsalita na ako and I want to give myself a reward for the success. Gusto kong matawa sa aking sarili. Simpleng pagsalita, nahihirapan pa ako.
"I want to calm down before I can slit someone's neck for being close to you." he mumbled kaya hindi ko ito narinig.
"Huh?" tanong ko dahil hindi ko narinig ang kanyang sinabi.
"Wala."
Ano kaya ang binubulong-bulong ng lalakeng 'to? Hindi ko talaga siya naiintindihan dahil sa kanyang mga kinikilos.
Nanatili lang kaming nakatayo habang siya ay nakayakap sa akin mula sa likuran. Nais kong ikilos ang aking kamay at alisin ang kanyang kamay sa aking bewang pero hindi talaga sumusunod ang aking katawan.
Gusto kong manatili kami sa ganitong posisyon ng matagal pero mayroong ibang tao ang dapat niyang puntahan at iyon ay hindi ako. Hindi maaaring puso ko ang palaging manaig kaya hindi ko man gusto ay pinilit ko ang aking sarili. Inangat ko ang aking kamay at unti-unting kinalas ang kanyang kamay. I stepped forward and turn to face him.
"Aalis na 'ko. Bibisitahin ko nga pala si CJ bukas. Bukas nalang ulit." I uttered softly and finally turn my back.
Before I got away, I slightly heared him said something. But maybe it's just all in my imaginations. Tuluyan na akong pumasok sa loob ng mansyon. Sa palagay ko ay tama pang ang aking ginawa. Ayokong makasira ng relasyon ng dalawang taong nagmamahalan at kung maaari ay pipilitin ko ang aking sarili na pigilin ang aking nararamdaman.
TYRONE'S P.O.V
I watch her back as she get inside the mansion. I don't know but when she turned away, loneliness suddenly creeped in my heart. I'm getting weird every passing day.
Suddenly, I remember my son, our son. Just thinking of his face always made my day. He really looked like me when I was just a kid like him. Another proof that he is really my son. Never in my whole life I expected that I would have a child of my own blood in this age. But, look where I am now. A father of a young man.
Rumbling sound of a stelitto pulled me out of my thoughts. I look at the source of the sound and saw Sofia coming to my way. She looks furious but trying to hide it and I notice that she's struggling to hold it by tightly clutching her purse. I didn't move rather, waited for her to reach my place.
"What's the matter?" I asked shortly. Suddenly, I feel like I don't have the spirit.
"You said babalik ka kaagad. What took you so long?" she abruptly but softly asked.
"I have been away for only ten minutes. Is it that long?" I said while looking at my watch.
"But you still made me wait." she softly said and pursed her lips.
"Sorry about that. Let's get back?" she finally smiled and clung her hand to my arm.
I almost frowned but I immediately stopped myself. This is not my supposed to be reaction.
I am really getting weird and probably I should ask a friend for help and advice.
"So, ano nga pala ang ginagawa mo rito?" tanong niya.
Naalala ko bigla ang tunay na dahilan kung bakit ako napunta sa parteng 'to ng venue. But I know better that I can't tell her anything about that.
"Nagpahangin lang."
...
(A/N: Advance Update.)