2 More chapters + Epilogue na lang po ang naiiwan. Hold your breath guys! #HisGangsterPrincess
>>>Twitter: @missyamrieWP || Mas active ako dun.<<<<
Happy 10k votes HGP! Thank you so much xx
~*~
“Please fucking work…” sabi ko habang sinusubukang putulin ang lubid na nakatali sa aking kamay gamit ang matulis na bagay sa may ding ding.
Lumingon ako kay Tyler at agad na umiwas ng tingin. Shit, ginugulpi pa rin siya at kitang kita ko ang dugong dumaloy sa may noo niya.
“Damn it.” Sigaw ko dahil hindi pa ako nakakalahati.
“HOY ANONG GINAGAWA MO DYAN!” biglang sigaw ng lalake sa akin at agad hinila ang buhok ko kaya bigla akong napatayo.
Napangiwi ako sa sakit at mabilis na pumiglas pero wala itong epekto dahil masyadong masakit ang pagsambunot niya sa akin. Pakshet, pag ako nakawala dito…
“Aray! Bitiwan mo ako.” Sabi ko at siniko ang kanyang tagiliran.
Napa-ow naman siya pero hindi pa rin binibitawan ang buhok ko at mas hnila pa ito.
Napasigaw ako sa sakit habang siya naman ay kinakaladkad ako palapit kina Tyler. Nakita ko namang nakahandusay na sa sahig si Tyler habang nakatingin lang sa akin. Kitang kita ko ang pasang natamo niya sa magkabilang pisngi dahil sa pagsuntok at sa pagsipa sa kanya. Hindi ko siya natulungan, Tyler I’m sorry.
Nakita kong pilit na magsalita ni Tyler pero hindi na niya ata kinaya dahil masyado na siyang bugbog sarado. Hush baby, we’ll get out of here.
“DYAN KA SA TABI NG MAHAL MO AT BAKA MAMAYA BIGLA NA LANG YAN KUNIN NI LORD! HAHAHAHA!” biglang sabi ng lalake at tinulak ako at iniwan na kami. Sumabay na rin sa kanya ang iba pang mga lalake kaya kami na lang ulit ni Tyler ang naiwan.
Napaluhod ako sa harapan ni Tyler habang umaagos ang aking mga luha sa mukha. Tyler is destroyed right now. I can’t believe Trevor can actually do this to his brother. Hindi niya ba alam na parehas ang dugond lumalatay sa kanilang katawan. Montereal silang dalawa pero sa nakikita ko ngayon ay magkaaway sila.
“T-tyler… “ sabi ko at napayuko.
Iyak lang ako ng iyak habang nakaluhod sa harapan niya. I want him to see that I’m sincere.
“I’m sorry. I’m sorry dahil wala akong nagawa. I’m sorry dahil hindi kita naprotektahan. I’m sorry…” sabi ko.
Nanghina ang balikat ko. Kung hindi lang ako akagapos ditto gagawin ko ang lahat para maipagtanggol lang siya. This is a fight between him and his brother pero hindi ko kayang manuod na lang sa tabi at tignan kung sino ang matatalo. I want to fight for Tyler, too.
“H-hey… you d-don’t need *cough* *cough* to s-say s-sorry…” sabi niya habang nakahandusay pa rin sa sahig.
Napabuntong hininga ako. Hindi, hindi ko kayang makita ang kalagayan naming ngayon. I really need to do something.
“Tyler, teka lang” sabi ko at lumapit ulit sa matulis na bagay na nakatusok sa dingding.
Sinubukan ko ulit ang pagputol ng lubid na nakatali sa aking kamay. This time I need to try harder. I need this to save the both of us. I need to be strong right now. I am a gangster, I am fierce and brave. I can do this.
Buong lakas kong sinadsad ang lubid sa matalim na bagay. Tiwala lang at matatanggal ko rin ang pesteng lubid na ito.
“Yes!” sabi ko sa sarili ng tuluyan ko ng naputol ang lubid na nakatali sa kamay ko. Halos kalahating oras rin ata yun.
Mabilis kong kinalas ang pagkatali ng lubid sa aking mga paa.
“I’m almost there, Tyler!” sabi ko sa kanya.
Nakita ko namang ngumisi siya at tumango. Pagkatapos kong naikalas ang tali ay mabilis akong tumakbo patungo sa kanya at diniin ang aking labi sa kanyang mga labi. I don’t care if putok ang labi niya at may dugo gusto ko lang siyang maramdaman ulit. I love this guys so much, and I’m glad that I’m here to save him.
“We’re almost there.” Sabi ko at mabilis na kinalas ang tali sa kanyang kamay at paa.
Pagkatapos kong naikalas ang tali ay tinulungan ko siyang tumayo. Nagulat ako ng kaya niya pang tumayo ng matuwid. Damn it, Tyler is strong. Of course, magiging supremo kaya siya ng Black Horizon kung hindi siya malakas?
Tyler smiles at me and cupped my face using his two hands.
“Thank you for saving me, wifey.” He said and kissed my forehead, “Now It’s my turn to save and protect you. Remember, I am your soldier.” Sabi niya at bigla akong niyakap.
Niyakap ko siya pabalik. I’m scared na maging panandalian lang tong saya naming na makalaya kami. Pero sana nga lang ay makalabas kaming dalawa ng buhay. Sisiguraduhin kong sa paglabas naming ay magbabayad si Trevor sa batas. Masydaong mali ang ginawa niya.
Hinawakan niya ng mahigpit ang aking kamay habang papalapit kami sa pintuan kung saan dun kami lalabas. Alam kong hindi ganun kalakas ang katawan ni Tyler dahil nabugbog na siya at marami siyang pasa pero nakakahanga dahil kinaya niya at ininda ang sakit para lang maprotektahan ako.
I will also be your soldier, Tyler. Let’s protect each other.
Sinubkang buksan ni Tyler ang pintuan pero naka-lock ito. Shit, now how can we get out?
“Teka lang.” sabi niya at nilayo niya ako sa pintuan.
Akala ko ay gigibain niya ang pintuan para makalbas na kami pero nagulat ako ng bigla siyang kumatok.
“Knock knock, pizza delivery.” Sabi niya.
Lumingon naman siya sa akin at biglang kumindat. Old habits die hard indeed. Kahit nasa seryoso at mapanganib kaming sitwasyong dalawa ay kaya niya pa ring magrelax at maipakita na kaya niya lahat.
Nagulat ako nang biglang bumukas ang pintuan at nasa harapan ang isang lalalakeng may pagtataka sa kanyang mukha. Of course, sino ang hindi magtataka sa sinabi ni Tyler?
“A-ano---“
“Surprise.” Biglang sabi ni Tyler at agad niyang sinuntok sa mukha. Knock out naman agad ang lalake.
Nakahinga naman ako ng malalim. Liningon ko si Tyler at nakita kong hawak hawak niya ang kamay niyang ginamit niya para sa pagsuntok sa lalake. Masyadong malakas ang impact nito kaya medyo sumakit ang kamao niya. Kumapit naman ako sa braso ni Tyler at hinigpitan ang paghawak nito.
“Tyler...”
“I’m okay.” He assured me. “Let’s go.”
Hinila na niya ako papalabas ng kwarto. Nilibot ko ng tingin ang buong paligid habang nagiisip pa rin si Tyler kung paano kami makakatakas. Pamilyar sa akin ang lugar na ito. Kung hindi ako nagkakamali ay itong lugar na ito ay ang bodegang abandona malapit sa Montereal Academy.
“Tyler, malapit lang to sa Montereal.” Bulong ko
Tumango naman siya.
“I know.” Sabi niya.
Mabilis niyang hinila ang aking kamay at nagtago kami sa mga malalaking kahon na nasa bodega. Dahan dahan kaming naglalakad papuntang exit, medyo kabisado na rin kasi ni Tyler ang lugar na ito.
“We’re almost there, Riri.” Sabi niya.
Bigla akong napangiti. Alam kong pagod na pagod na ang ating mga kawatawan pero ginagawa mo pa rin ang lahat at binigay ang iyong buong lakas para maligtas tayong dalawa.
Nang medyo nakalamit na kami sa pintuan palabas ay sinigurado muna ni Tyler na walang mga tauhan ni Trevor at Daemon ang umaaligid. Biglang bumilis ang tibok ng puso ko. We are alsmost there and I hope that we will succeed. Huminga ako ng malalim at mas hinigpitan ang pagkapit kay Tyler.
Lumingon naman siya at tumango, hudyat na walang kahirap hirap kaming makakalabas. Mabilis naman kaming tumakbo papuntang pintuan. Agad itong pinihit at binuksan ni Tyler at hinila na ako papalabas. Parang bigla akong nabunutan ng tinik at kaba dahil sa wakas ay nakalabas na kami ng bodega. Ang tanging gagawin na lamang namin ay tumakbo at humingi ng tulong.
Tumakbo na kami ni Tyler papuntang main road kung saan magiging ligtas na kami dahil malapit na ito sa Academy pero hindi ko naasahan na bago pa man kami makapunta sa main road ay andun na sila Trevor nagaabang. Gabi na kaya sa paglabas namn ay hindi namin sila agad nakita. Biglang napahinto si Tyler sa pagtakbo at hinarang ang kanyang sarili sa harap ko.
“My borther, sa tingin mo ganyan lang kadiling makatakas sa isang katulad ko?” panunuya ni Trevor.
Agad naman naginit ang ulo ko.
“Hayop ka Trevor!” sigaw ko at aaktong susugurin siya pero niyakap ni Tyler ang aking beywang at pinigilan ako, “Anong klase kang kapatid ha? Demonyo ka! Hayop!” sigaw ko.
“Adrienne! Stop!” sigaw ni Tyler sa akin.
Kumalma naman ako at tinago na ulit ni Tyler sa kanyang likuran. Napabuntong hininga ako.
“This is also my fight Tyler kaya pabayaan mo akong protektahan ka rin.” Inis kong sabi.
“Not now, Adrienne please. I don’t want to lose you.” Sabi niya.
Bigla naman kaming nakarinig ng malakas na halakhak. Napailing ako, demenyo talaga tong si Trevor. Sa tingin ko ay nasiraan na to ng ulo dahil sa pagkamuhi niya sa kanyang kapatid.
“Dear bother, I never thought that your princess will be this brave. Naalala ko ang mga panahong takot na takot pa yan sa akin. Ano bang pinakain mo sa kanya at ngayon kaya na niyang lumaban? Hahaha, masyado atang kinareer ang pagiging gangster princess.” Sabi ni Trevor.
Susugurin ko sana si Trevor pero pinigilan ulit ako ni Tyler at umiling.
“Let me handle this.” Sabi niya.
Kumunot naman ang noo ko.
“We should be a teaam here.”
“We are, just stay there.”
Hinarap naman ni Tyler si Trevor.
“You want me right?” he smirked, “ You can have what you want Trevor just leave Adrienne alone.” Saad niya.
Bigla namang nanlaki ang mata ko sa sinabi niya. Anong ibig niyang sabihin? Bakit niya isusuko ang kanyang sarli para sa kaligtasan ko. Tanga ba siya?!
“Wag ka ngang magloko dyan Tyler!” sigaw ko sa kanya.
Lumingon naman siya sa akin at pilit na ngumiti.
“We are a team here, so I need to protect you.” Sabi niya.
“Tyler naman eh! Oo nga team tayo kaya sabay tayong tatakas dito. No one should be left behind.” Sabi ko habang nangiligid na sa iyak.
“Fuck! Shut up both of you!” sigaw ni Trevor.
Natahimik naman kaming dalawa. Sinamaan ko naman si Trevor ng tingin. Just wait Trevor, I’ll get the revenge that I want.
“Kung yan ang gusto mo then deal.” Bigla niyang sabi at may kung anong sinenyas kina Daemon.
Agad naman nagsilapitan ang mga tauhan niya sa amin at pinalibutan kami. Bumilis ang tibok ng puso ko. Alam kong si Tyler ang punterya nila pero hindi ko kayang ipamigay siya ng ganun ganun na lang. Nang lumapit sila ay agad kong niyakap si Tyler ng mahigpit at umiyak sa kanyang balikat.
“I don’t want to lose you Tyler! Stop this shit.” Sabi ko habang humagulgol na.
Naramdaman ko naman ang mga kamay na pilit akong nilalayo kay Tyler kaya mas hinigpitan ko pa ang pagyakap ko. Para akong batang hindi bibitawan ang paborito niyang laruan para hindi makuha ng iba. Ayaw kong magkahiwalay kami ni Tyler. Not now, please.
Pero masydaong malakas at marami ang tahuhan ni Trevor kaya napaghiwalay din kami sa huli. Pero buong lakas akong pumipiglas sa kanilang paghwak sa akin. Nakita ko anamng hawak hawak nila si Tyler. Tyler is not fight back, what the hell?! Bakit ba ganyan si Tyler? Don’t sacrifice yourself for my own safety! Damn it, can’t you see that I need you?
“TYLER! LUMABAN KA! LUMABAN KA PARA SA AKIN! PARA SA MGA KAIBIGAN MO! PARA SA PAMILYA MO! SHIT TYLER FIGHT BACK!” sigaw ko.
Bigla namang hinaran ni Trevor ang sarili niya sa harapan ko. Hindi ko pinigilan at dinuraan ko siya.
“Masahol ka pa kaysa demonyo.” Magkamuhi kong sabi.
Marahas niyang pinunasan ang kanyang mukha . Sinamaan niya ako ng tingin at---
*PAK*
Bigla niya akong sinampal. Oo, maskait at mahapdi ang pagkakasampal na iyon. Hindi ko pa kayang gumanti dahil hinahawakan ako ng mga tauhan niya.
“ADRIENNE!” biglang sigaw ni Tyler, “FUCK TREVOR I TOLD YOU NOT TO TOUCH HER!” sigaw niya.
“I’m sorry brother but the deal is off. Mas maganda siguro kung kayong dalawa ang maghirap bago kayo mawala sa mundong ito.” Seryosong sabi ni Trevor at nanuna ng naglalakad papasok ng bodega. “Ipasok sila.” Dagdag niya.
Nakita kong pumipiglas si Tyler sa paghawak sa kanya kaya ako rin ay sinusubukang makawala.
“Damn it, bitiwan niyo ako!” galit na sabi ko.
“Kababae mong tao ang lakas mo! Tumigil ka nga dyan!” sigaw ng tauhan ni Trevor.
Hindi ko sinunod ang sinabi niya at buong lakas na pumipiglas sa kanilang mga hawak pero bigla lang ako sinuntok ng lalake sa tagiliran kaya medyo nanghina ako. Fuck. Napapikit ako sa sakit kaya kinakaladkad na lang ako papuntang bodega.
Pero hindi ko inaasahan na may biglang kamay na marahas na tinanggal ang pagkakapit ng mga goons sa akin at bigla itong sinuntok. Napatingin ako at nanlaki ang mata ko.
“Nathan!” sigaw ko.
Ngumiti naman siya sa akin at kinindatan ako. Agad naman kumalas ang mga kama ng mga lalake sa akin at sinugod si Nathan. Kita kita ko kung gaano kabilis na naipabagsak ni Nathan ang apat na lalakeng nakahawak sa akin kanina. Gumaan ang loob ko. Nathan is here! Nathan is here to save us. Nang maipabagsak ni Nathan ang laaht ng lalake ay agad siyang lumapit sa akin at niyakap ako.
“Thank God you’re safe.” Sabi ni Nathan.
Mabilis akong kumalas sa pagyakap at napatingin sa direksyn ng bodega. Nakapsok na sila Tyler. Shit, I need to save him. Hinarap ko si Nathan.
“Nathan si Tyler.” Sabi ko.
Tumango naman siya.
“Kami na ang bahala.” Sabi ni Nathan and flashed a reassuring smile.
Napatingin ako sa kanan ko at nakita ko ang buong black horizon na may dala dalang baseball bat, kahoy at paddle. Of course, they won’t let there supremo be in danger. They are a team oh wait scratch that they are a family that will always protect each other. They are the Black Horizon.
“Ready for our last battle?” biglang sabi ni Nathan na nakangisi.
“Oo naman.” Sabi ni Pierce. Tumingin siya sa akin at kumindat. “Don’t worry, Jade and Char are alright. Tinatawagan na nila ang mga pulis at ang mga magulan nila Tyler.”
Tumango naman ako and mouthed thank you to him. Hinarap ko si Nathan at ngumiti.
“Let’s go sve Tyler.” Sabi ko.
“No Xyra, dito ka lang. Alam kong mas gusto ni Tyler na ligtas ka wag ka ng sumama.” Sabi ni Nathan at tumakbo na papasok ng bodega.
Sumunod naman ang Black Horizon sa kanila. Nang makapasok na sila sa loob ay agad ako nakaramdam ng kaba para sa kanila. Oo, gusto ni Tyler na maging ligtas ako. Pero katulad niya gusto ko ring makasiguradong ligtas siya. I can’t just stand here and wait for the results. I aslo need to move. Black Horizon is my family too.
Mabilis akong tumakbo patungong bodega. This is my decision, I also want to protect them. I can fight for them too.
Nagkagulo ang loob ng bodega sa pagpasok ko. Lahat sila ay nagsusuntukan. Pero alam kong sa sarili kong mas malakas ang Black Horizon. Mabuti na lang talaga at walang armas ang mga tauhan ni Trevor Kahit paano maisasabi ko bang hindi kaya ni Trevor na pumatay ng tao?
Mabilis kong hinanap si Tyler sa magulong lugar na ito. Sigrado akong sa oras na ito ay nakikipagaway na siya kay Trevor. Sa panahong ito kailangan niya ng kasangga, alam kong mahina na siya kaya kaiangan niya ng tulong. Nakita kong unti unti ng napatumba ng Black Horizon ang tauhan ni Trevor pati na rin ang Dark Shadow Light (gang ni Daemon). Kaya mas mabilis kong nakita si Tyler. Nasa may gitna siya habang sinusuntok si Daemon. Biglang naginit ang ulo ko. Kasalanan rin to ni Daemon ang lahat ng ito kaya magbabayad siya.
Padabog akong naglakad papalapit sa kanila. Nang makalapit na ako ay napahinto sila sa pagsuntukan at napatingin sa akin.
“Fuck, Adrienne why are you---“ hindi ko na pinatapos si Tyler at agad na sinuntok si Daemon sa mukha.
“Fuck.” Biglang bulalas ni Daemon at napaatras.
Bigla ko siyang sinipa sa tyan at sinuntok ulit sa mukha. Nobody messes with me. Mabilis kong sinipa ang kanayang oh so precious treasure down there kaya napahiga siya sa sakit. Lumuhod ako at pinagsusuntok suntok siya sa mukha. Damn it, alam kong mamaga ang kamay ko sa ginagawa ko pero wala akong pake kailangan kng makaganti.
“Adrienne tama na!” sigaw ni Tyler at pinatayo na ako.
Napatingin ako sa duguan at walang malay na mukha ni Daemon. Bigla naman akong niyakap ni Tyler at hinalikan ang taing ko.
“That’s my girl.” Sabi niya at medyo natawa sa ginawa ko.
Niyakap ko rin siya pabalik at ngumiti. I’m his gangster princess and yes I’m proud of it.
“Syempre naman, nagmana ata to sa iyo.” Sabi ko.
*BANG*
Bigla kaming napayuko sa narinig naming pagputok ng baril. Biglang bumilis ang tibok ng puso ko. Shit, this is not good.
“Akala niyo matatalo niyo ako ng ganun ganun na lang ha?!” galit na sigaw ni Trevor.
Napatingin kami sa kanya at nanlaki ang aking mga mata ng makita kong nakatutok sa amin ang baril niya. Shit, is he going to kill both of us.
“NATHAN SI ADRIENNE!” sigaw ni Tyler at bigla akong pinagtutulakan.
Oh shit, wag mong sabihin na lalabanan mo si Trevor, Tyler?
“ANO BA TYLER! YOU CAN’T DO THIS!”
“NATHAN!” sigaw ulit ni Tyler.
Biglang tumakbo si Nathan at binuhat ako. Sinubukan kong makawala pero hindi ko na kinaya at napaiyak na lang sa aming sitwasyon ngayon.
“Nathan, please si Tyler...” sabi ko habang umiiyak.
“Kapag sinubukan nating lumapit at agawin kay Trevor ang baril ay baka bigla niya na lang itong iputok kay Tyler. We need to wait, parating na ang mga pulis at may SWAT team na rin. Any minute may aaligid na ritong mga sniper.” Sabi ni Nathan.
Kahit gusto niyang paganahin at pakalmahin ang loob ko ay hindi ko pa rin maitatago sa sarili kong natatakot akong baka patayin ni Trevor sa harap ko si Tyler. Pero kahit paano may tiwala pa rin akong may kaunting pagmamahal pa si Trevor para sa kapatid niya at hindi niya ito kayang gawin.
“Trevor stop this... hindi ako ang kalaban dito. I’m sorry if iba ang trato ni dad sa ating dalawa. Pero kahit step brother lang kita ay minahal pa rin kita. Alam kong hindi tayo nagkakasundo pero kapatid pa rin kita at kaya kong ibigay lahat para sa iyo.” Sabi niya.
“Shut the fuck up! Hindi bagay sa iyo ang maging mabait.” Sigaw niya. “It’s now over, Tyler.”
It was like everything was in slow motion. Trevor pulled the trigger at tinamaan si Tyler sa may dibdib. Marahas kong tinaggal ang pagkapit sa akin ni Nathan at agad tumakbo papunta kay Tyler. Dahan dahang kong sinalo si Tyler at niyakap. Hindi ko akalain na magpapaputok ulit si Trevor kaya bigla akong nakaramdam ng sakit sa may balikat ko. Hindi ko kinaya ang sakit kaya sabay kaming dalawa ni Tyler na napahiga sa sahig. Napakalas ako sa pagyakap kay Tyler at gumulng papunta sa tabi niya. Napatingin ako sa walang malay na si Tyler at napaiyak. Unti unti kong hinaplos ang mukha niya at napapikit. Please fight for me Tyler and live.
Narinig ko naman ang sigawan ng mga tao at ang putukan ng mga baril. Hindi ko na masyadong napagtuunan ng pansin ang paligid. Unti unting nanlalabo ang paningin ko kaya napayakap ako kay Tyler at hinalikan siya ng mabilisan sa labi.
“I-I L-love you, T-yler...” I said for the last time.
Everything went black after that.
~*~