Kevin's POV
"How is she?" tanong ko kay Tito Rey. Yung doctor na naggamot kay Amira noon. Nandito kami ngayon sa clinic ng University, may dala si Tito Rey na gamot para sa lason. Remember, expert siya pagdating sa experiment, right?
"She's now okay. Don't worry."
"Doc, uhm.. wala na po ba yung lason?" tanong ni Zils.
"Wala na, ija. Maigi rin at natalian agad ni Amira yung kaniyang braso kaya't napigilan ang pagkalat ng lason sa katawan niya."
"Buti na lang po magaling kayong gumawa ng experiment 'no?"
"Matanong ko lang, ano bang nangyari? Sa twing pumupunta ako dito, si Amira lagi ang pasyente ko. Kaya nung tumawag si Kevin alam ko na 'eh."
"They are also need a cure," turo ko kina Arzila and Sandy pati kina Cydell na nandito rin, tsaka kina Cath, dahilan para mailihis ko ang usapan.
"Infairness magaling talaga kayo 'ha," sabi ni Cydell kina Arzila.
"Ofcourse, ngayon mo lang nalaman."
"Kevin, I have to go. Ipainom niyo na lang ito kay Amira pagnagising siya para masaid lahat ng lason kung may natitira pa, liquid lang 'yan, isang inuman. And this, para magkaroon siya ng lakas, baka makaramdam kasi siya ng panghihina, 3 times a day 'yang tablets after niya kumain, for 5 days." Tinanggap naman nina Sandy yung kulay white na liquid na parang tubig lang pati yung tablets.
"And this is for all you, ipahid niyo sa mga sugat niyo para mabilis mabahaw," mabilisan naman silang nag agawan dun sa ibinigay ni Tito Rey na kulay blue na liquid.
"Thank you, Tito Rey!" pagpapasalamat nila.
"Oh I forgot, ito pa pala."
"What is this?" tanong ni Sandy sa ibinigay ni Tito Rey.
"Just give it to Amira, she needs it for her asthma. I'll go ahead na. Ingat kayo 'ha!"
"Sige po."
"May asthma si Amira?" tanong nina Cydell. Nagtinginan lang si Arzila at si Sandy, then tumingin kay Cath. Anong meron?
"Ano kaya 'to?" pag iiba nung dalawa ng usapan.
"Okay. May asthma nga si Amira," sabi naman ni Skyler.
"Bakit ba tinatago niyo pa na may asthma si Amira?" tanong ni Kiel.
"Eh kasi nga.. ayaw niyang malaman yun ng family niya," sagot ni Arzila.
"So, it means they didn't know that, 'til now?" tanong ko. Curious na rin ako 'eh.
"Parang ganon na nga," sagot ni Arzila.
"But why?" tanong ni Kiel.
"Ba't ba tanong kayo ng tanong? Nalaman niyo na nga na may asthma si Amira, may following question pa? Secret nga yun eh, kaso wala na."
"We're just curious."
Feeling ko tuloy may iba pa silang itinatago. Hindi naman nila itatago na may asthma si Amira kung walang dahilan. Family ni Amira yun, pero wala silang alam. Ano pa bang sikreto mo Amira?
Tumingin ako kay Amira na ngayon ay wala paring malay. Malalaman ko rin kung ano pa ang tinatago mo, kung sakaling mayroon nga.
***
Amira's POV
"Amira."
"Oh, Kevin."
"Alone?"
"May nakikita ka bang kasama ko?"
"Yes."
"Sino?"
"Me."
"Baliw."
"Sayo," baliw talaga 'tong lalaking ito.
"By the way, where have you been?" tanong ko sa kaniya.
"D'yan lang. How 'bout you?"
"D'yan lang din," sagot ko.
"Really? Ba't di kita nakita dun?" sarkastikong tanong niya.
"Ewan ko," I shrugged.
Napatigil ako sa paglalakad ng huminto si Kevin.
"Is there any problem?" tanong ko sa kaniya pero nakatitig lang siya sa 'kin. Hindi ko alam but I feel nervous.
"Kevin?" tanong ko ulit pero nagulat na lang ako ng bigla niya akong yakapin.
"Amira," niyakap ko rin siya pabalik pero maya maya lang ay naramdaman ko ang isang malamig na bagay na sumaksak sa tagiliran. "I'm sorry!."
"Kevin!"
Humiwalay si Kevin sa pagkakayakap sa 'kin at nakita ko ang pagngisi niya. Hinugot niya yung patalim na isinaksak niya sa 'kin. Pumatak ang luha ko dahil sa ginawa niya. Bakit? Bakit niya nagawa sa 'kin 'to? Sinaksak niya ako sa tagiliran pero yung puso ko yung masakit. Sasaksakin niya sana ulit ako kaya itinulak ko siya at nagsimula na akong tumakbo.
"Amira," tawag niya sa pangalan ko niya habang tumatawa. Hinahabol niya ako habang dala pa rin yung patalim. Pero hindi ko napansin ang nakaharang na bato sa dinadaanan ko dahilan para matumba ako.
"Kevin," natatakot na ako. Paatras ako ng paatras habang nakaupo pero palapit naman siya ng palapit sa 'kin. Hanggang sa wala na akong maurungan. Napasandal na lang ako sa isang puno.
"Kevin, how can you do this to me? Please stop," hindi ko na napigilan ang pagbagsak ng mga luha ko.
"What? How can I do this to you? It's simple because I don't care about you. I want you die."
What?
"I thought you love me, Kevin. But I was wrong!" umiiyak kong sabi.
"Yes, you're wrong. I don't love you anymore, Amira, and I will never love you."
It hurts. Ang sakit sakit.
"Say bye to the world."
"No, Kevin. NOOO!"
"Amira, hey Amira. Wake up!" nakita ko ang isang familiar na mukha.
"Kevin?"
"Yes, I'm here. You're dreaming."
Agad kong niyakap si Kevin at niyakap rin niya ako. Panaginip lang pala. Akala ko totoo. Thank God!
"Dont cry, Amira. It's just a bad dream.. a nightmare instead. Please don't cry," pagpapatahan sa 'kin ni Kevin while wiping my tears. Umiiyak pala talaga ako. Pero ang sakit kasi talaga eh, ang sakit nung panaginip ko.
"I hate that dream."
"What's that dream? Come on, tell me," tumingin muna ako kay Kevin bago nagsalita.
"You killed me," sabi ko at bumagsak muli ang mga luha ko. Muli niya akong niyakap.
"It's just a dream, Amira. It's not true and it will never be happen. Forget that, okay?" sabi niya kaya tumango na lang ako at pinunasan yung luha ko.
"Mirs."
"Amira."
"What happened?"
"Why are you crying?"
sunod sunod na tanong nina Zils pati nina Jeff.
"Anong ginawa mo kay Amira huh, Kevin?"
"Zils, ang oa niyo. I'm okay!" sabi ko para tumigil na sila.
"Did you know na sobrang nag alala kami? Sinong nagsabi sa'yo na saluhin mo yung arrow? Pwede namang umiwas ka ah."
"Slow your voice, Arzila," halata ang pagkairita ni Sandy kay Zils.
"Sorry, I'm just worried. By the way, we're got some foods," sabi ni Zils at inilabas yung pagkain.
"Ay wait, I forgot. Doc. Rey said that you need to drink this first," sabi ni Zils at iniabot sa 'kin yung parang tubig.
"What's this?"
"Just drink it."
Halos mapasuka ako dahil sa lasa.
"Yuck! What's this? I don't like it," sabi ko.
"But you have t--"
"No. I don't like. Kayo na lang uminom n'yan."
"Amira, it's for your own sake, because of the poison."
Yung mga mukha nila parang nagmamakaawa na talaga para lang inumin ko ito. Tumingin ako kay Kevin, tumango naman siya. Dirediretso kong ininum yun sabay kuha ko dun sa softdrinks na dala nila at ininum din yun. Parang uminom ng alak 'eh.
Nang matapos akong kumain ay nakaramdam ako ng antok kaya sinabi ko sa kanila na tutulog muna ako.
----
"Are you sure okay ka na talaga?" paulit-ulit na tanong sa 'kin nina Zils at Sandy. Monday ngayon. Naglalakad kami papunta sa classroom namin.
"Oo nga, kulit," irita kong sabi.
"Oh Amira, ba't pumasok ka agad? Okay ka na ba?" tanong naman ni Niel nag makasalubong namin sila. Haays, bakit ba ang kulit nila?
"Paulit-ulit? Wala ba kayong ibang alam na tanong d'yan?"
"Uhm Amira," tawag sa 'kin ni Kiel.
"Oh?"
"Wala na bang masakit sa'yo?" sinamaan ko lang siya dahilan para magtawanan sila. Nagdirediretso na akong maglakad at iniwan na lang sila.
"Ugh!" inda ko nang sumakit yung kamay ko. Nakalimutan ko na may sugat nga pala ako dito, nag fist kasi ako dahil nanggigigil ako sa kanila. Nakabandage itong kanang kamay ko dahil nga dun sa arrow.
"Amira, okay ka lang?" sabay sabay na tanong ng mga classmates ko. Nandito na kasi ako sa pintuan ng classroom namin.
"What do you think?" seryoso kong tanong sa kanila dahilan para matahimik sila. Dirediretso lang akong naglakad papunta sa upuan ko malapit sa may bintana. Umobob na lang ako sa arm chair ko. Narinig kong pumasok na rin sina Zils kasama yung boys pero nanatili pa rin akong nakaubob.
"Good morning, class!" rinig kong pagbati ni Ms. V, nagbalik galang naman ang klase sa kaniya.
"Ms. Salvador, I heard what happened yesterday. Are you okay now?" parang lahat ata ng dugo mula sa katawan ko ay umakyat papunta sa ulo ko.
Seryoso akong tumayo, "Right now? I'm not," sagot ko sabay kuha ng bag ko at nagsimulang maglakad palabas ng pinto ng classroom. Sana pala hindi na lang ako pumasok, nakakarindi yung mga tanong nila, paulit-ulit. Ilang beses ko nang nasagot yang tanong na 'yan. Simula kahapon, kaninang umaga pagkagising ko nung tumawag si Lolo, si Dad and Mom, si Kuya, isama pa yung dalawang bruha, si Cath, sina Jeff, yung mga estudyante, pati ba naman prof? Iisa lang ba talaga ang alam nilang tanong? O sadyang nagusap-usap lang sila? Hays.
Nagpatuloy lang ako sa paglalakad pero nabigla na lang ako nang may humigit sa kamay ko.
"Kevin?"
"Yes?"
"What are you doing?"
"Holding your hand," sabi niya habang nakangisi.
"Kevin."
"What?"
"Where are we going?" tanong ko ng makarating kami sa parking lot.
"Going somewhere, come on get inside," sabi niya nang buksan niya yung pinto ng Lamborghini car niya. Nang makapasok ako ay sinaraduhan na niya yun at naglakad papunta sa kabilang pinto. Binuksan niya yun at umupo sa driving seat sabay sarado ng pinto.
"Where do you want to go?"
"Park?" hindi siguradong sagot ko na ikinangisi niya.
Sinimulan na niyang paandarin yung kotse. Nang makarating kami sa may gate ay nag usap muna sila nung guard bago tuluyang buksan yung gate.
"What's on your mind?" napatingin ako kay Kevin nang basagin niya ang katahimikan. Napansin niya sigurong tahimik ako. I'm just wondering about dun sa tape na sinabi sa'kin nung guy last time. (Refer to chapter 30) Sino ba kasi yung Joanna? Oo nga pala, kumuha ako ng investigator about sa nangyari dun sa guy na si Jin. Iyon ang pangalan na nakalagay sa I.D. niya. At para na rin mahanap ko yung kapatid niyang si Joanna pinaimbestigahan ko na rin siya. And I'm also wondering about what happened to me last saturday.
"Nung Saturday sa Underground, nung may nangyari sa 'kin.. ba't.. bat nawala ka?"naguguluhan kong tanong. Sina Jeff lang kasi ang nakita ko noon.
Tumingin muna sa 'kin ng saglit si Kevin at muling ibinalik ang tingin sa daan bago sumagot. "I was just chased that f*cking man."
"Nahuli mo ba siya? Who's that man? Nakilala mo ba?" sunod sunod kong tanong.
"Yes, but he died."
"Huh?"
"He shoot when I forced him to tell me who's the person who command him to kill you."
"How 'bout the one who killed him?"
"Hindi ko na siya naabutan," sagot niya na ikitango ko na lang.
"Don't worry Amira, I will never let that happen again," sabi niya at hinawakan ang kamay ko.
"Thanks!" I smiled.
Ipinark na ni Kevin ang sasakyan sa parking lot nang makarating na kami sa park. Bubuksan ko na sana yung pinto ng sasakyan ng pigilan niya ako.
"Stay there," sabi niya at nagmadaling bumaba at pinagbuksan ako ng pinto na siyang ikinangiti ko. Nang makababa na ako ay sinaraduhan na niya yung pinto, then he hold my left hand again and we start to walk habang nililipad ng hangin ang buhok ko.
Napangiti na lang ulit ako.
Hindi ko maipaliwanag ang sayang nararamdaman ko ngayon. It feels good. Every time that I'm with Kevin, I feel happy and feel safe. Feeling ko matagal na kaming magkakilala ni Kevin kahit hindi naman talaga. I just noticed, may ganto palang side si Kevin. Kahit tarantado may pagkagentle man pa rin pala. Maniniwala na ba ako sa kasabihang, masarap magmahal ang badboy? But yes, that's true naman talaga.
"Wait. Stay here," sabi sa 'kin ni Kevin ng makaupo ako sa isang swing at saka siya umalis. Tamo yun, iwan ba naman ako.
Inilibot ko na lang ang paningin ko sa paligid. Ang ganda pa rin talaga dito. Maaliwalas ang hangin. Ang ganda sa mata ng mga tanawin. Ang saya pagmasdan ng mga bata. May may nagsisiso, nagsslide tapos sasambutin nung parents nila. Ang daming mga batang nakakalat, mga masayang naglalaro at nagtatakbuhan. Napatingin ako sa katabi kong swing na walang nakaupo. Naalala ko na naman si Rylie.
"Here," napatingin ako sa inaabot sa 'kin ni Kevin. Dirty Ice cream, namiss ko 'to.
"Thanks!" pasasalamat ko. Nagkwentuhan lang kami ng nagkwentuhan ni Kevin habang kumakain ng ice cream.
"Ate Mirs!?"
_____
2 / 6/19
Thank you for reading and voting!! Labyuh. Mwah!!