Humarap ako sa kanya. Pakiramdam ko ay ito ang una naming pagkikita. The feeling of meeting him right now feels like I'm seeing my long time crush for the first time again. "Y-yes?" That was stupid of me to reply but I can't really find the right words to say. Nawawala ako sa aking sarili sa tuwing nasa harapan ko si Dric.
"You are the 100th customer named Ela and it's really our promo to give you the most expensive room in our hotel, for free." Nalaglag ang panga ni Unity na nasa tabi ko ngayon. I know she's about to say a thing pero pinigilan ko agad siya.
"No thanks... We are really not planning to check in. We just got curious about the place itself. That's all." Hindi na ako makatingin sa kanya dahil ang dami nang nakapalibot sa amin. Maybe he doesn't remember me at all. My hair grew longer, and I dyed it too. The way I talk changed too, like how Canadians do.
"Afia..." Bulong sa akin ni Unity. Umiling ako. Sana makisama siya sa akin ngayon. Hindi kasi talaga ako nakikilala ni Dric. Wala na akong magagawa roon.
"What must I do for you to accept my offer? Maraming sumubok na palarin sa promo namin and you are now given that lucky chance. Why are you refusing it?" I wasn't expecting to talk to him this way. I wasn't expecting to meet him this way.
"Then give it to them. I don't need it as much as they need them. May mas nangangailangan." Ani ko.
"Kailan mo balak pagbigyan ang sarili mo?" Natigilan ako. Nangunot ang noo ko sa naging tanong niya. "Kailan mo balak unahin ang sarili mo, Ela?" Napatili si Unity na nasa tabi ko. Kusang kumawala na naman ang mga luha mula sa mga mata ko kasabay nang paghila niya sa kamay ko para mayakap ako. "Baby, I missed you. I really do." May suntok sa dibdib akong naramdaman. Akala...
"Dric..."
Nag-angat ako ng tingin sa kanya habang humihikbi. "You were always crying like this and I had no idea before. And you were this beautiful...magkakaroon pa pala ako ng maraming kaagaw sayo." Pinalis ko ang mga luha sa pisngi ko.
"I'm sorry..."
"Cancel all my meetings. I want to be alone with my baby..." Hindi ko na namalayang kaming dalawa na lang ang natira sa gitna ng lobby ng hotel at si Unity na pangisi-ngisi sa isang tabi.
"Best friend, exit muna ako. Mahaba-habang catch up yan. Dric, Unity nga pala, best friend niya. Mamaya baka makalimot na yang best friend ko dahil sayo." Ngumuso ako sa panunuya niya sa amin.
"I'll take care of her."
I watched the sunset from the balcony of the most expensive room. "You like it?" Tumango ako. "This is your design. Wala akong binago, sinadya ko yun para wala akong dahilan para kalimutan ka, na ni minsan hindi ko binalak. Every corner of the hotel reminded me of you. I still named the hotel after your name, Afia Sadella Alejandrino. Mi Ela..."
"Mahal na mahal pa rin kita Ela. Kahit hindi mo naman ako mahal." Ngumuso ito. Natawa na lamang ako habang naiiling. "Hindi mo talaga ako mahal 'no? Tinatawanan mo lang kasi ako."
"Are they seeing this side of you? So childish." Biro ko tsaka yumakap sa kanya. "I lied, okay? Alam kong alam mo yan. I know we both needed it. We were both hurt from our past and we cannot just continue loving each other that way. We needed time to move on, not from each of us but from the past that hurt both of us." Lumapat ang labi niya sa tuktok ng ulo ko. "It's a hard decision to make but we have to."
"And I never doubted you. My feelings for you grew even more. Mahirap na kasing makahanap pa ng tulad mo, everyday all I hope is for you to come back home, ikaw na babalik ulit sa akin."
"Talaga ba? Eh you're about to meet Irynne earlier nga diba?" Ngumisi siya sa akin. Mas humigpit ang yakap niya.
"Selos ka?" Tumango ako. "I just wanted to test you and see your reaction. And you didn't even react at all, you just gave me a plain expression. Akala ko wala kang pakialam."
"Akala ko hindi mo ako nakilala eh."
"I searched the whole world just to find you baby, I got pictures of you from a far. Na hindi mo ako nakikita." Bumuntong hininga siya. "Ang hirap hanapin ng nagtatago."
"You took pictures of me tapos ito lang iniwan mo. And you know what's worst it's just your eyes." Reklamo niya habang tinitingnan namin ang mga litratong kuha ko sa kanya at niregalo sa kanya noong birthday niya. "You are so unfair. So you really did plan na hindi na magpakilala sa akin huh?" Umiling-iling ito.
"Eh kasi naman! Hindi ko naman alam na ganito kalalim ang mararamdaman ko para sa'yo. I just wanted to be your friend." Bigla niyang ginawang unan ang binti ko. Kinuha niya ang kamay ko at paulit-ulit hinalikan ito.
"Ikaw gustong-gusto kong maging girlfriend." He grinned. Napangiti ako nang hindi ko namamalayan. "Gustong-gusto rin kitang maging asawa. Tayo na ba?" Kunot-noo ko siyang tiningnan.
"Ayoko nga!" May pagtatampo sa boses ko. Ganun lang?
"Oh bakit? Ang tagal kong naghintay sa pagbabalik mo. Hindi pa ba sapat yun?" I crossed my arms in front of my chest.
"Uuwi na ako." This is so childish pero kasi... Umayossiya ng upo mula sa pakaka-unan siya sa binti ko.
"Sandali lang..." Hinapit niya ako sa baywang pakandong sa lap niya. " What's making you upset this time. Huh? Baby?" Umiling ako, wala naman pero hindi ko alam kung bakit ang hirap ipaliwanag ng nararamdaman ko ngayon.
"Uuwi na ako." Mas hinigpitan niya ang kapit sa akin sabay iling niya.
"You're staying with me." He firmly told me. Umiling ako. "Bakit nga?"
"Wala. Ako lang 'to." I really don't like girl's thing but I'm seriously feeling it right now. Kung bakit pati ito ay kailangan kong pagdaanan ay nakakainis talaga.
"Nagpapalambing ang baby ko." I rolled my eyes at him. He didn't get me at all. Pinilit kong makatayo at makaalpas mula sa kanya.
"Hey..." Sinundan niya ako hanggang makalabas ako ng pinto. Hinawakan niya ako sa may siko para lang mapigilan ako. I hate being pabebe pero damn it, I'm still a girl. Pwede ko rin naman maranasan once in my life right? "I'm sorry for whatever that made you upset. Sorry na please..." Nanghihina ako sa paraan ng panunuyo niya.
"I hate you!"
"Hindi ko pa nga naririnig yung I love you mo, may I hate you na agad ako." Nakonsensiya naman ako pero ewan ko ba. It's just hard to explain right now.
"I just... Ang tagal akong niligawan ng ex ko, tapos...tapos, you'll just ask me that way. Ah basta! Okay... I'm sorry too. It's just that...I don't know." Ngumuso ako. "Ang gulo ko, ano ba yan!" Ang hirap kasing ipaliwanag.
"You can say yes to me now because I'm more than willing to court you everyday... Kahit tayo na, kahit girlfriend na kita, kahit asawa na kita...liligawan pa rin kita. Because courting doesn't stop just right there when the girl already said yes..." Natahimik ako. That was so childish of me.
"I'm sorry. Nakakahiya..." Napatakip na lamang ako ng buong mukha ko. Kinuha niya ang dalawang kamay ko at tsaka tinitigan ang buong mukha ko.
"That's what's making you upset right now? I didn't mean it okay? And I'm sorry too. I just want to have the label already, mahirap na kasi baka maagaw ka pa ng iba."
"Are we good now?" Tumango ako. "I'm not gonna ask you the same question again. Bukas na lang ulit." Biro niya pa.
"Dric, baka hindi sila pumayag..." Isang araw nang bumisita kami sa mansion nila. It's been 3 years yet their mansion didn't really changed at all. It's the same mansion I've been with him.
"Papayag sila. What's not to agree with? You saved me. You were always there for me. Mahal kita, hindi pa ba sapat na dahilan 'yun?" He tried cheering me up, but I feel like there's a hollow space in my stomach.
Pareho kaming natigilan ni Dric nang makita rin si Irynne sa hapagkainan. Napaatras ako pero agad hinawakan ni Dric ang kamay ko. "Daddy Dric!" A young boy run towards him. Nabitiwan ni Dric ang kamay ko nang yumakap siya sa bata. "I missed you po." Nag-angat ako ng tingin kay Irynne na masayang nakangiti habang pinapanood ang dalawa.
Mr. And Mrs. Villangco just plainly looked at me. Were they disappointed to see me right now?
"Mom, dad..." Kinarga ni Dric ang bata bago ako pinakilalang muli sa mga magulang niya. "This is Afia Sadella Alejandrino---"
"Let's eat. Kanina ka pa namin hinihintay..." Kumirot bigla ang dibdib ko, clearly, they don't want me here. Hindi pa rin nila ako tanggap.
"Mom..."
"Son, not over food okay? Let's eat first." Ni hindi na muli akong tinapunan ng tingin ng mommy ni Dric.
I was literally hurting inside while eating. Pakiramdam ko ay saling pusa lang ako sa hapagkainan na ito. Nang matapos ang kainan ay nagtungo kaming lahat sa garden nila. Dric sit beside me until someone called him.
"I told you to stay away from my son. Akala ko ba matalino ka? Bakit bumubuntot ka na naman sa kanya?" Umalis si Irynne dala ang anak niya. I heard they became business partners kaya muling nagkasundo sila. Dric has no explanation yet but I believe he has good reason. That child with her was her son from another man and yet Dric allowed that young boy to call him daddy.
"Ano po ba ang batayan niyo ng pagiging matalino?" Balik na tanong ko sa kanya. She was this mad at me for what happened. "Kung ang batayan niyo po ay ang pagsunod sa gusto niyo pong mangyari then I'm sorry I'm not smart at all."
"Pathetic. Babalik ka kasi alam mong kayang-kaya niya nang ibigay sa'yo ang buong mundo?"
"I wanted to respect you because I love your son. But right now I'm not really sure where you are coming from. Bakit po ba kayo galit na galit sa akin? Paulit-ulit ko po bang sinaktan ang anak niyo? Hindi po diba? I stayed with your son to protect him back to the days he needed someone the most. The only mistake I made was lying. Nagsinungalin ako hindi para manakit ng ibang tao. Nagsinungalin ako para makatulong. And I own up to my mistake. I gave my best to correct my mistake. Lumayo ako sa anak niyo hindi dahil sa kagustuhan niyo po. Lumayo ako para sa aming dalawa. Lumayo ako para mapagtibay ang kung anong mayroon kami. Lumayo ako kahit mahal na mahal ko... kahit ang sakit-sakit na, kahit ang hirap-hirap." That made her silence.
"Kung sa tingin niyo hindi tunay at sapat ang pagmamahal ko sa anak niyo. Then you're wrong. I know my feelings. Alam kong mahal ko ang anak niyo. Alam ko na kahit malayo ako sa kanya ni minsan hindi ko nagawang magmahal ng iba, o lumingon man sa iba. I stayed faithful." Pinalis ko ang luha mula sa mga mata ko. "Bakit ang hirap-hirap para sa inyo na patawarin ako, si daddy na kahit binigyan ng chance na maging malaya ay pinili pa ring itama ang pagkakamali niya? Bakit hindi niyo ako matanggap-tanggap? Okay naman dati ah? Okay naman nung kilala niyo ako bilang Ela. And now I'm Afia in front of you, I got no chance of loving your son anymore..."
"You know why? Because I'm afraid your dad is using you just to get revenge for what I did. I'm afraid na sasaktan mo lang ang anak ko because I hurt your dad!" Dinuro-duro niya ako pero hindi yun nagpatinag sa akin. I still respect her but with that she has to learn something, she has to realize a thing.
"No! You're not afraid of that! Because you know my father! You know my dad! Hindi ganyang tao si daddy, yes kinidnap niya si Dric but did you hear his side? No because you won't listen! Dad kidnapped Dric for his best friend to realize something but after that hindi niya kinaya because he realized Dric isn't responsible for what happened back then. Pinalaya niya agad si Dric. It was coincidence that I was there. Walang nangyaring sabwatan." Umiling ito. Tila gusto pa ring paniwalaan ang gusto niyang paniwalaan.
"No. You're lying!"
"O baka naman natatakot po kayo na gawin ko ang ginawa niyo?" Napaatras siya. I get it now. "You're afraid na baka kay Dric bumalik ang ginawa niyo. But I think you forgot something, there was Irynne before me." Natahimik siya at nag-iwas ng tingin sa akin. "Bakit si Irynne napatawad niyo agad pero ako hindi? No matter how heavy the mistake was, it's still a mistake so you can't give me the reason na mas malala ang nagawa ko, dahil pareho lang kaming nagkamali. I corrected mine, I know she did the same thing too. But can't you be fair enough? Can't you forgive me too? Because I really cannot stop loving your son. Because I really love your son. And this hurts me. Why? Because I know how important you are to him and yet you're against me. Mali po bang naging tatay ko ang isang Alejandrino at nawalan na ako ng karapatang magmahal ng isang Villangco?"
Ijust left her there. Sometimes it's really hard to explain your side because wehave no idea of what others might are exactly feeling. Hindi na ako nagpaalampa kay Dric at kusa na lamang umalis.
"Ela!"
Tumakbo ako palayo sa kanya. I don't want him to see me crying again and I don't want him to have a hard time again. Masyado na siyang maraming beses nasaktan. "Ano iiwan mo na naman ako?!" Hinila niya ang braso ko. "Look at me. What did my mom tell you?" Umiling ako.
"Bakit ba ang dali-dali para sayo na tumakbo palayo sa akin?" Pinagtama niya ang noo naming dalawa.
"Ayaw sa akin ng mommy mo."
"Mahal kita, may magagawa ba sila?" Marahan kong sinuntok-suntok ang dibdib niya habang humihikbi. "Napapagod ka na ba?"
"Si Irynne...nagseselos ako!"
"We're just friends now. You trust me right?" Pilit niyang hinuhuli ang tingin ko. "She rarely visits us, nagkataon lang. Besides she's living with her husband now, ninong ako ng anak niya that's why the boy is calling me daddy."
"Nagseselos ako... nagseselos talaga ako. Para kayong pamilya kanina tapos ako wala lang sa buhay mo."
"Hey it's nothing we're just really friends. Mom invited her for lunch and I really don't like it because she knew I'm coming with you." Marahan niyang pinalis ang luha sa mga mata. "Baby, let's not fight over this okay? I will talk to my mom. Besides she's the one who told me to follow you..."
"Bakit parang ayaw na naman ng lahat maging tayo?"
"Bakit hindi mo masagot 'yang sarili mong tanong Ela?" Sabay kaming napatingin kay Irynne. "Who would believe your love for him? Sino bang mahal mo Ela? Siya o si Dric?"
"Irynne..."
"Sino ba Ela? Kaya mo ba mahal si Dric ay dahil siya si Dric o dahil naaalala mo si Gael sa kanya? Because Gael is Dric's donor. Imposibleng hindi mo alam yun!" Napatingin ako kay Dric na ngayon ay nakakunot na ang noo.
"Oh...Hindi mo alam Dric? Yung donor mo ang first boyfriend ni Ela. Your donor is Ela's first love! Wake up! We're not that sure kung mahal ka ba talaga niya. Paano kung minahal ka lang lang niya dahil naaalala niya si Gael sa'yo. Then that would be too unfair? Hindi ba?" I slapped Irynne.
"How will you know Irynne? Ikaw ba ako? Hindi naman diba! Mahal ko si Dric dahil mahal ko siya hindi dahil naaalala ko ang ex ko sa kanya."
"Pero alam mo! Matagal mo nang alam pero bakit hindi mo magawang sabihin sa kanya?" Nanginginig ang kamay ko sa inis. Bakit ba ngayon pa niya sinabi ito? What's her plan?
"I'm just trying to protect him unlike you! I know you're doing this to ruin us. I'm sure you knew about this, matagal na. Eh ikaw bakit ngayon mo lang sinabi? Bakit hindi noong wala pa ako sa tabi niya ulit. That could have been a greater opportunity for you!"
"Dric! Listen to me... Hindi ka mahal ni Ela! She still love her ex,and now that you have his cornea, she's gonna stay with you simply because she can't move on. Si Gael ang naaalala niya sayo. Si Gael ang nakikita ng mga mata niya! Hindi ikaw! "
Humarap ako kay Dric. Hinawakan ko ang dalawa niyang kamay. "Dric, baby... Listen to me, I love you... I really love. Before I knew Gael was your donor, mahal na talaga kita. You trust me right? Hindi ko sinabi sayo because I don't want this to complicate things anymore. I don't want you to feel less. Mahal na kita bago ang lahat. I just wanted to protect you from being hurt again. Kasi mas nasasaktan ako kapag nasasaktan ka. Kasi mahal na mahal kita. Baby I really do love you..."
Tila nakalimutan ko kung paano huminga nang hindi siya magsalita. Ni hindi niya magawang tumingin sa akin ngayon.
Sobrang bilis din ng tibok ng puso ko. Si Irynne naman ay ngumisi sa akin. I knew it. She won't really let me be with Dric. Akala ko ay nagbago na siya.
"Ela, hindi kita makita..." My heart shattered... "Baby, I cannot see you..." Kumakapa-kapa siya ere na tila ba hindi nakakita. This isn't happening again, please not now...