Er was een jonge vrouw die net een nieuwe baan had gekregen in een groot kantoorgebouw. Ze liep op een dag naar haar werk toen een lange zwarte lijkwagen langzaam naast haar aan kwam rijden, passend bij haar tempo. Dit maakte haar nerveus en ze keek angstig vanuit haar ooghoeken.
De chauffeur leunde uit het raam en riep haar in diepe, dreunende stem: "Heb je een lift nodig?" Ze draaide zich om en keek hem aan, hij kreeg een vreselijke schok. Het gezicht van de bestuurder was ongelooflijk afschuwelijk en misvormd. Zijn huid was lijkbleek en een van zijn ogen was merkbaar hoger dan de andere. De man wees naar de achterkant van het voertuig met een kist. "Ruimte voor nog een," zei hij.
Geschrokken van zijn bizarre uiterlijk en onwelgevallige suggestie, weigerde ze zijn aanbod om te gaan liften. Diep verstoord liep de vrouw de straat uit tot ze bij het kantoorgebouw kwam waar ze werkte. De rest van de dag kon ze niet stoppen met denken aan de vreemde man in de lijkwagen en was blij dat het werk eindelijk voorbij was.
De vrouw werkte op de negende verdieping en toen de lift kwam was hij bijna helemaal vol. Ze aarzelde even voordat ze naar binnen ging. 'Weet je zeker dat je niet binnen wilt komen?' Vroeg een vertrouwde, dreunende stem. "Er is nog plaats voor nog een."
De vrouw hapte naar adem. Het was de lijkwagenchauffeur van vanmorgen en bekeek haar met zijn scheve, vreselijke blik. Nu, diep geschrokken, liep de vrouw achteruit, stotterend, "ik denk dat ik de trap op ga!" De lijkwagenchauffeur staarde haar alleen aan toen de deuren dichtschoven.
De vrouw had maar een paar stappen de trap af genomen toen ze een koor hoorde schreeuwen gevolgd door een oorverdovende klap. Ze haastte zich naar beneden en ontdekte dat de liftkabel kapot was gegaan en dat alle passagiers aan boord waren gestruikeld voor een gruwelijke dood.