Katrina's P.O.V
Naglalakad ako papunta sa aming room habang binabasa ang mga text kagabi. Iniisip ko parin kung sino siya. Kaklase ko ba siya? Kakilala? Siya ba ang nag-lagay ng sulat sa bag ko? Ang pumatay kila Lloyd at Teacher Tara? Sino?
Natigil ako sa pag-iisip nang may makabungguan ako, napatigil ako sa paglalakad at tinaas ang tingin ko kung sino ito.
Si Louie, nakatingin sa akin ito ng diretso at seryoso. Ang malamig niyang aura ay pinapanyerbyos ako.
"So-sorry." Sabi ko ng nanginginig dahil sa nerbyos na binibigay n'ya sa akin.
Hindi ito sumagot at lumakad lang paalis sa akin. Nakatingin ako sa kanya hanggang sa mawala siya sa aking paningin.
Ang tahimik n'ya talaga, hindi siya umiimik at nagsasalita masyado. Parang iniipon n'ya ang kanyang salita at pag magsasalita siya ay nakikinig ang lahat na parang napakahalaga nito katulad kahapon.
Iniling ko ang ulo ko, tinatanggal ang naiisip ko. Masyado ko siyang iniisip. Kanina pa ako dito nakatayo at kailangan ko ng pumunta sa classroom ko.
Naglakad na ako papunta sa classroom at nang nasa tapat na ako ay pinihit ko ang seradura at pumasok sa loob.
"Good morning Kat!" Bati sakin ni Angel.
"Good morning din." Bati ko pabalik at ngumiti saka umupo.
Bigla kong naalala ulit ang nagtext sa akin kagabi, naisip ko na baka may number siya ng nagtext sakin? Wala naman mawawala kung magtatanong.
"Angel may number ka ba sa contacts mong ganito?" Sabi ko at kinuha ang phone ko at binuksan saka pinakita ang number ng nagtext sakin.
"Wait tingnan ko... Wala Kat e, bakit?"
Sasabihin ko ba? 'wag na. Baka magdagdag alala pa ako sa kanya at isipin iyon.
"Ahh, wala. Nag text lang sakin. Wrong send ata?" Sabi ko at nilagay sa bag ang phone ko.
Biglang bumukas ang pintuan at pumasok si Ms.Loraine, ang Principal na nasa 40's kasama ang isang lalake na nakasuot ng pang pulis na damit.
"Good morning Ms.Loraine." Bati namin sa kanya tsaka tumayo at umupo din agad.
"Good morning Section Z, nandito si Investigator Cabagan para magtanong sa inyo ng mga tanong tungkol sa pangyayari kahapon. Pinauwi ko kasi kayo agad. Nakalimutan ko na may magiinvestigate pa pala, Mr.Cabagan please introduce yourself." Sabi ni Ms.Loraine.
Pumunta sa gitna si Mr.Cabagan tsaka umubo ubo na hinahanda ang sarili sa pagsasalita.
"Im John Fred Cabagan, the investigator of the crime scene yesterday. I have few question here. Unahin natin ang kaklase niyo." Sabi ni Mr.Cabagan habang may tinitingnan na papel at tumingin sa amin.
"Ang classmate niyong si Lloyd," Sabi nito at inikot ang paningin sa amin "Binigti siya sa rooftop, dahil sa itaas na ng floor na ito ang rooftop, may napansin ako. Sinadya na sa gilid ng bintana niyo bumulagta ang katawan ng kaklase niyo, at meron itong pinapakita o pinapahiwatig na di ko malaman."
"Bago mangyari ang incidente, sinugatan ng murderer ang kaklase niyo ng 31 cuts sa katawan at isang nakaukit na 'Uno' sa noo at may papel na nakasulat na 'Its Payback Time'."
"Sa tingin niyo? Nasa klase niyo kaya ang killer o schoolmate niyo?" Tanong nito.
"Kaklase po ata namin?"
"O Schoolmate?"
"Wala po kaming ideya. Medyo naguguluhan nga po kami sa nangyayari."
"Hmm. Sige. Lets talk about sa mga sugat ng kaklase niyong si Lloyd. Bakit may nakaukit na 'Uno' sa kanya? May pahiwatig ba ito? At iyong bang 'Its payback time' ay sinasabing maghihiganti siya sa inyo?" Tanong ni Mr.Cabagan.
"Opo, at yung nakaukit po meron po." Sagot ni Ann na agad namang binalingan ng investigator.
"Ano?"
"It will serve as kung pang ilan ka mamatay." Sagot ni Anne.
"Ha? That insanity. Paanong pang ilan? Kaya ba gawin iyon ng isang murderer?"
Natahimik ang paligid. Walang sumagot kaya tumikhim si Mr.Cabagan at may sinulat.
"Okay. Lets go to your Teacher. So, anong oras nagcla-class sa inyo ang Teacher ninyo?" Tanong nito.
"7:00 to 8:00 po."
"So, buhay pa ang Teacher n'yo ng mga oras nayon. Nakita n'yo paba ang Teacher n'yo nung lunch?"
"Ahh, ako po nakita ko po siya. Binati ko pa nga po eh." Sabi ni Gwel.
"Okay na, sige Ma'am. Okay na po, salamat sa inyo." Sabi ni Mr.Cabagan kay Ms.Loraine tsaka sa amin.
"Sige mauna kana Mr.Cabagan, may sasabihin lang ako sa kanila." Sagot ni Ms.Loraine.
"Sige po." Tugon ni Mr.Cabagan at lumakad palabas at binuksan ang pinto saka lumabas.
Lumakad si Ms.Loraine sa gitna, ang pagtayo nito sa harap namin ay nagpapakita na nasa isang mataas siyang pwesto at may awtoridad.
"Section Z ano ang sinasabi niyo na ang nakaukit sa noo ay kung pang ilan ka mamatay? Is that true?"
"Hindi po namin alam pero yun lang po yung nasa isip namin." Sagot ni Ann.
Tiningnan kami ni Ms.Loraine na parang sinusuri. Iniisip ang mga bagay bagay na nangyayari.
"Section Z, dapat walang makaalam na iba sa mga pangyayari ngayon. Hindi pa alam ng mga Magulang ni Lloyd na patay na ang kanilang anak pero pina-inform ko na ito sa secretarya ko. Uulitin ko dapat walang makaalam, Okay? Gusto kong manatiling sikreto at walang ingay ang pangyayari ngayon. Nagkakataindihan ba tayo?"
"Opo." Tugon namin ng sabay sabay kay Ms.Loraine, natatakot na magkamali at magalit ito sa amin.
Tumango ito sa amin. Kaya siguro ito sinasabi ni Ms.Loraine sa amin dahil ayaw n'ya na madumihan ang pangalan ng eskwelahan. Dahil ayaw n'ya masira ang reputasyon nito at bumagsak.
Lumakad na palabas si Ms.Loraine at lumabas.
Ang tahimik na atmospira kanina ay napuno ng bulungan nang biglang tumayo si Ann at tumikhim.
"Nasa Section natin ang pumatay kila Teacher Tara at Lloyd, alam kong nandito lang siya. Hindi man natin siya kilala pero nasa paligid lang natin siya." Sabi ni Ann at huminto saglit. "Pwedeng nasa likod o nasa harap. Pwedeng nasa gilid at kasama natin."
"Paano mo naman nasabi na nandito lang siya?" Tanong ni Louie.
"Hindi ko pa alam pero may koneksyon ang lucky numbers dito na binunutan natin kahapon. Ang number na binunutan natin ay ang magsisilbi kung pang ilan tayo mamatay. Hindi ko alam kung kelan at paano pero sinasabi ko na sa inyo na nandito lang siya, kaklase natin at kasama natin ngayon. Mag-ingat kayo."
Nagbulungan ang mga kaklase ko. Oo nga, siguro nandito nga lang ang pumatay kila Teacher Tara at Lloyd. Yung letter sa bag ko, may sinabi siya about sa section namin kaya nandito lang ang killer. Nasa room, nasa paligid at kaklase namin.
"Tama! nandito nga lang pero sino kaya sa atin?" Sabi ni Stella at inikot ang paningin sa paligid.
Nagtitinginan kaming mga magkakaklase, sinusuri ang isa't isa. Parang isang bagay na iniinspeksyon kung tunay o peke.
Sa dami namin na 31? Mahirap malaman kung sino sa amin, lalo na kung magaling ang killer magtago ng kaniyang sarili.
"Renze, ingatan mo si Kristine... Mag-ingat kayo." Sabi ni Ann at tumayo saka lumabas ng classroom.
Kumalat ang katahimikan sa paligid, pangangamba at pagalala ay nangunguna sa aming sistema.
Ganito ba talaga ang dapat mangyari sa amin? Ang magkaroon ng killer sa aming classroom? Magkaroon ng patayan na hindi namin alam kung bakit nangyayari? Hindi ko mapigilan mag-alala sa sarili ko at mga kaklase ko. Gaya nga ng sabi ni Ann na pwedeng nasa harapan o likod namin, pwedeng nasa gilid at kasama namin. Nasa paligid lang siya. Pwedeng nag-mamasid at pinagmamasdan kami habang iniisip ang sunod na gagawin. Hindi ko alam, walang nakakaalam kung anong sunod na mangyayari sa amin.