In welke stad of welk land dan ook, ga naar de dichtstbijzijnde kerk die je kunt vinden; een oude of verlatene is het beste, maar elke kerk zal het doen. Als je absoluut naar een kerk moet gaan die in gebruik is, ga dan op een dag dat er geen diensten zijn. Willekeurige vreemden kunnen dit voor je verpesten.
Wanneer je bij de kerk van je keuze bent, loop dan naar de deur en stop precies 8 voet ervan, met je armen gekruist en een frons op je gezicht. Zo hard als je kunt, of zo zacht als je kunt, herhaal de woorden: "Ik wil niet meer voelen."
De deuren zouden voor je open moeten gaan, zo niet ... Dan zou je voor je auto moeten letten, of terug rennen zoals je gekomen bent. Stop niet totdat je benen moe worden of je thuis bent. Als je stopt, sterf je niet. Je lot zal niet langer plezierig zijn. Je zult nooit meer kleur zien, je zult nooit muziek op dezelfde manier horen, de wereld zal stil worden en letterlijk grijs in je ogen. Je zult een schil van een persoon zijn, met tranen die opwellen, maar geen echte emotie-ontlading. Je zult voelen, maar je zult het niet kunnen tonen.
Maar als de deuren voor je opengaan, en je bent welkom. De binnenkant van de kerk moet er uitgebrand uitzien, ondanks hoe oud of hoe ongedeerd het gebouw er aan de buitenkant uitziet. Loop naar binnen en ga zitten op de dichtstbijzijnde bank die je kunt vinden. Wacht ongeveer zeven minuten en een helder, bijna verblindend licht zal schijnen door het eerste gebroken glas-in-loodraam.
Dan zal een willekeurige deur openen. Het kan de voordeur of de deur van een badkamer zijn, maar er zal een deur openen en een zeer lange prediker met een grijze huid in gescheurde gewaden zal naar binnen lopen en naast je gaan zitten.
Je moet niet in zijn ogen kijken. Houd uw zicht op de vloer of op uw voeten. Als deze prediker ziet dat je niet van plan bent hem te bekijken als je drie minuten hebt gewacht, staat hij op, loopt hij naar voren en grijpt een oude Bijbel die naast hem op de grond staat.
Eindelijk zal hij beginnen te spreken; geen woorden uit het boek, maar wat hij zegt is op jou gericht.
"Elke keer als je droomt, sterf je. De wereld verdwijnt van de kleine abortus die je ziel is, en je lag daar in een gebroken hoop op de grond, snikkend en klagend naar de moeder waar je zo wreed van wegklauwde. je geboorte zal het bloed zijn van je ongedaan maken. De wereld zal van je worden gerukt, op dezelfde manier als je uit de baarmoeder rukt. Pijn zal het enige zijn dat je vanaf nu kunt registreren terwijl je leeft. , je vlees, het enige geluid dat je zult horen. Hun gezichten verteren je zicht terwijl je voor de laatste keer in slaap valt ...
Kun je dit lot accepteren? "
Je moet hier geen reactie op laten zien, alleen naar hem opkijken, je gezicht moet hetzelfde blijven! Of, wat hij beschreef, is de meest plezierige droom die je zou kunnen bereiken in de verwarde wereld waarin je zult leven.
Wacht dertig of meer seconden voordat je met een zelfverzekerde stem zegt:
"Ja, ik kan dit lot accepteren, laat het sneller komen."
Hij knikt en verlaat dan dezelfde deur als waar hij is binnengekomen.
Dan ... pijn.
Een branderig gevoel zal door je maag scheuren, je borst opgebruiken en zich dan verspreiden naar de rest van je lichaam. Je moet dit verdragen zonder je uitdrukking te veranderen of in het minst te bewegen. Bloed zal sijpelen uit de nieuwe klauwsporen die zich langzaam op uw huid vormen en u zult voelen dat er iets scherps van uw binnenkant uit uw maag wordt geforceerd. Blijf boos. Lach niet, huil niet ... doe niets. Blijf daar zitten en pak het.
Na een tijdje neemt de pijn af en wordt hij vervangen door een overweldigende hoeveelheid plezier, omdat het voorwerp dat net uit je maag was gespleten, helemaal vanzelf in je schoot glijdt. Sluit na een paar minuten je ogen en schreeuw: "Ik wil dat dit weggaat!"
Het plezier en de pijn zullen volledig verdwenen zijn.
Zodra je je armen kunt bewegen, pak je het voorwerp en maak je het schoon op je shirt. Bekijk het een seconde ... en de schijnbaar vormeloze zwarte klodder in je hand zal verschuiven en veranderen in een kleine sleutel, een zilveren sleutel met een afgebroken rand. Die rand betekent dat deze sleutel niet langer alles zal ontgrendelen. Waar het ook voor bedoeld is, kan nooit meer worden geopend of afgesloten.
Met dit object kun je de emoties van anderen beheersen en veranderen, iemand voor je laten vallen, of je verachten met een enkele blik. Je emoties kunnen ook worden veranderd, je wordt bevrijd van natuurlijke emotionele reacties. Vrij om te doen wat je wilt zonder pijn, zonder schuldgevoel. Bewaar deze sleutel bij u. Laat niemand anders te weten komen wat het is.
Die sleutel is object 362 van 538. Hij verlangt ernaar weer bij zijn broeders te zijn. Zodra de rest bevrijd is, zullen ze elkaar ontmoeten.